Relaties
alle pijlers
bizarre wens van ex van vriend...
zaterdag 13 maart 2010 om 23:35
Hallo allemaal,
Ik moet eventjes mijn ei kwijt, het zit me momenteel erg hoog:
Ik ben inmiddels al een aantal weekjes zwanger en vriend en ik zijn daar erg gelukkig mee.
Mijn vriend heeft uit een vorige relatie al een kind en momenteel is de verstandhouding tussen hem en zijn ex erg bekoeld. Dit heeft te maken met mijn komst in zijn leven. Dat is overigens geen reden dat het uit tussen hem en zijn ex, het ging gewoon niet meer. Dat ik kort daarna in zijn leven ben gekomen (anderhalve maand later) en niet meer ben weggegaan, neemt zij hem erg kwalijk. Sindsdien wordt er een machtstrijd gevoerd; Zij bepaalt de gang van zaken, dreigt met rechtzaken en om het contact tussen vriend en zijn zoon te verbreken. Soms lijkt het een beetje beter te gaan, totdat er weer iets voorvalt wat zij niet wil en komen de dreigementen en de chantages boven tafel en begint het weer van voor af aan. (Mijn vriend heeft overigens een advocaat, die hij om advies kan vragen) Niet alleen zij, ook haar vader kan behoorlijk wat neer zetten. Ex wil niet dat ik in contact kom met hun zoon, ondanks dat we samenwonen. Ik mag althans niet alleen met hem zijn, omdat ze dan bang is dat ik de moederrol teveel op me zal nemen. Dit is niet aan de orde, in mijn ogen..Ik zal nooit de moederrol op me kunnen nemen en heb respect voor haar rol als moeder. Ze heeft tevens een aantal weken geleden aangeven mij te willen leren kennen. Ik heb aangegeven hier zeer zeker voor open te staan. Het leek me een stapje in de goede richting. Volgende week zouden we kennismaken.
In eerste instantie wilden we mijn zwangerschap nog eventjes voor ons houden, tot na de drie maanden. Maar nu is zij via via (geen idéé hoe) er toch achter gekomen dat ik zwanger ben.
Vanmiddag belde ze mijn vriend op, schreeuwend en krijsend. Mijn vriend heeft haar geprobeerd te kalmeren, maar dit werkte alleen maar averechts. Uiteindelijk heeft hij haar weggedrukt en daarna haar telefoontjes/smsjes (in korte tijd 20 telefoontjes en 8 smsjes) genegeerd.
In de avond kreeg hij een mail van haar waarin ze schreef dat ze hoopte dat ons kindje dood geboren zou worden of met een ziekte. Mijn vriend wilde me dit niet vertellen, maar nadat ik toch graag wilde weten wat er aan de hand was (hij was stil, leek wel een beetje verdrietig) kwam de aap uit de mouw. Ik reageerde eerst een beetje lacherig, kon moeilijk begrijpen dat iemand zo kan reageren maar na het lezen van haar mail is dit omgeslagen in boosheid en verdriet.
Ze is in mijn ogen nu echt veel te ver gegaan, zonder dat ik haar ooit heb leren kennen. Ik heb daar op dit moment ook totaal geen behoefte meer aan.
Wanneer ze dit in haar boosheid zou schreeuwen, zou ik dit nog eventueel kunnen zien als impulsieve uitspraak door boosheid...maar een mail vind ik anders. Ze heeft er over kunnen nadenken en had eventueel de mail kunnen wegklikken. Maar dat heeft ze niet gedaan en dat maakt me boos.
Mijn vriend is op dit moment weg, zal morgenochtend pas weer thuis komen. En leek ik het eerst wel van me af te kunnen zetten, momenteel zit het erg hoog.
Die kennismaking die gepland staat voor volgende week, gaat wat mij betreft niet meer door. Ik ben echter wel erg bang, dat wanneer ik dat annuleer zij wederom gaat dreigen met het contact tussen vriend en zijn zoon.
Dames, hebben jullie adviezen?
Ik moet eventjes mijn ei kwijt, het zit me momenteel erg hoog:
Ik ben inmiddels al een aantal weekjes zwanger en vriend en ik zijn daar erg gelukkig mee.
Mijn vriend heeft uit een vorige relatie al een kind en momenteel is de verstandhouding tussen hem en zijn ex erg bekoeld. Dit heeft te maken met mijn komst in zijn leven. Dat is overigens geen reden dat het uit tussen hem en zijn ex, het ging gewoon niet meer. Dat ik kort daarna in zijn leven ben gekomen (anderhalve maand later) en niet meer ben weggegaan, neemt zij hem erg kwalijk. Sindsdien wordt er een machtstrijd gevoerd; Zij bepaalt de gang van zaken, dreigt met rechtzaken en om het contact tussen vriend en zijn zoon te verbreken. Soms lijkt het een beetje beter te gaan, totdat er weer iets voorvalt wat zij niet wil en komen de dreigementen en de chantages boven tafel en begint het weer van voor af aan. (Mijn vriend heeft overigens een advocaat, die hij om advies kan vragen) Niet alleen zij, ook haar vader kan behoorlijk wat neer zetten. Ex wil niet dat ik in contact kom met hun zoon, ondanks dat we samenwonen. Ik mag althans niet alleen met hem zijn, omdat ze dan bang is dat ik de moederrol teveel op me zal nemen. Dit is niet aan de orde, in mijn ogen..Ik zal nooit de moederrol op me kunnen nemen en heb respect voor haar rol als moeder. Ze heeft tevens een aantal weken geleden aangeven mij te willen leren kennen. Ik heb aangegeven hier zeer zeker voor open te staan. Het leek me een stapje in de goede richting. Volgende week zouden we kennismaken.
In eerste instantie wilden we mijn zwangerschap nog eventjes voor ons houden, tot na de drie maanden. Maar nu is zij via via (geen idéé hoe) er toch achter gekomen dat ik zwanger ben.
Vanmiddag belde ze mijn vriend op, schreeuwend en krijsend. Mijn vriend heeft haar geprobeerd te kalmeren, maar dit werkte alleen maar averechts. Uiteindelijk heeft hij haar weggedrukt en daarna haar telefoontjes/smsjes (in korte tijd 20 telefoontjes en 8 smsjes) genegeerd.
In de avond kreeg hij een mail van haar waarin ze schreef dat ze hoopte dat ons kindje dood geboren zou worden of met een ziekte. Mijn vriend wilde me dit niet vertellen, maar nadat ik toch graag wilde weten wat er aan de hand was (hij was stil, leek wel een beetje verdrietig) kwam de aap uit de mouw. Ik reageerde eerst een beetje lacherig, kon moeilijk begrijpen dat iemand zo kan reageren maar na het lezen van haar mail is dit omgeslagen in boosheid en verdriet.
Ze is in mijn ogen nu echt veel te ver gegaan, zonder dat ik haar ooit heb leren kennen. Ik heb daar op dit moment ook totaal geen behoefte meer aan.
Wanneer ze dit in haar boosheid zou schreeuwen, zou ik dit nog eventueel kunnen zien als impulsieve uitspraak door boosheid...maar een mail vind ik anders. Ze heeft er over kunnen nadenken en had eventueel de mail kunnen wegklikken. Maar dat heeft ze niet gedaan en dat maakt me boos.
Mijn vriend is op dit moment weg, zal morgenochtend pas weer thuis komen. En leek ik het eerst wel van me af te kunnen zetten, momenteel zit het erg hoog.
Die kennismaking die gepland staat voor volgende week, gaat wat mij betreft niet meer door. Ik ben echter wel erg bang, dat wanneer ik dat annuleer zij wederom gaat dreigen met het contact tussen vriend en zijn zoon.
Dames, hebben jullie adviezen?
zondag 14 maart 2010 om 13:32
quote:meds schreef op 14 maart 2010 @ 13:29:
Is het eerste kind pas twee???Nu 3, begrijp ik uit de postings (TO zegt meermaals dat ex en vriend nog 15 jaar te gaan hebben - 18-15 = 3. 3 - 1,5 jaar uit elkaar = 2. En dus in die 1,5 jaar al 2 keer zwanger geweest, de eerste zwangerschap maanden geleden).
Is het eerste kind pas twee???Nu 3, begrijp ik uit de postings (TO zegt meermaals dat ex en vriend nog 15 jaar te gaan hebben - 18-15 = 3. 3 - 1,5 jaar uit elkaar = 2. En dus in die 1,5 jaar al 2 keer zwanger geweest, de eerste zwangerschap maanden geleden).
Am Yisrael Chai!
zondag 14 maart 2010 om 13:33
Waarom mag een vent niet door met zn leven alleen omdat hij een kind heeft? Wat heeft toegewijde vader nou weer te maken met het feit dat er een broertje of zusje bijkomt. Of ben ik nou zo naief?
Ik krijg van het verhaal niet het idee dat deze nieuwe zwangerschap poging 2 is tot een gezin. Eerste kind woont bij moeders en die ziet hij zovaak als die vrouw toelaat waarschijnlijk. En hij mag met zn nieuwe vriendin niet doorleven?
Ik krijg van het verhaal niet het idee dat deze nieuwe zwangerschap poging 2 is tot een gezin. Eerste kind woont bij moeders en die ziet hij zovaak als die vrouw toelaat waarschijnlijk. En hij mag met zn nieuwe vriendin niet doorleven?
zondag 14 maart 2010 om 13:36
zondag 14 maart 2010 om 13:37
quote:brocoli schreef op 14 maart 2010 @ 13:33:
Waarom mag een vent niet door met zn leven alleen omdat hij een kind heeft? Wat heeft toegewijde vader nou weer te maken met het feit dat er een broertje of zusje bijkomt. Of ben ik nou zo naief?
Als de ouders scheiden is het toch vrij normaal dat je eerst in een nieuw evenwicht komt voordat je de kinderen bloot gaat stellen aan stiefouders en nieuwe kinderen? Waarom moet dat allemaal binnen anderhalve maand? Waarom kon vader het niet opbrengen om bijv. een jaartje te wachten met samenwonen en twee of drie jaren te wachten met het nieuwe gezin? Een scheiding is een trauma voor een kind, het krijgen van een stiefouder is daar bovenop een nieuw trauma, en het krijgen van een stiefbroer wederom. Dit zijn zulke heftige dingen voor een peuter/ kleuter, dat doseer je toch?
Ik krijg van het verhaal niet het idee dat deze nieuwe zwangerschap poging 2 is tot een gezin. Eerste kind woont bij moeders en die ziet hij zovaak als die vrouw toelaat waarschijnlijk. En hij mag met zn nieuwe vriendin niet doorleven?Natuurlijk wel, maar hij had zijn kind daar nog lang niet in mee hoeven te trekken
Waarom mag een vent niet door met zn leven alleen omdat hij een kind heeft? Wat heeft toegewijde vader nou weer te maken met het feit dat er een broertje of zusje bijkomt. Of ben ik nou zo naief?
Als de ouders scheiden is het toch vrij normaal dat je eerst in een nieuw evenwicht komt voordat je de kinderen bloot gaat stellen aan stiefouders en nieuwe kinderen? Waarom moet dat allemaal binnen anderhalve maand? Waarom kon vader het niet opbrengen om bijv. een jaartje te wachten met samenwonen en twee of drie jaren te wachten met het nieuwe gezin? Een scheiding is een trauma voor een kind, het krijgen van een stiefouder is daar bovenop een nieuw trauma, en het krijgen van een stiefbroer wederom. Dit zijn zulke heftige dingen voor een peuter/ kleuter, dat doseer je toch?
Ik krijg van het verhaal niet het idee dat deze nieuwe zwangerschap poging 2 is tot een gezin. Eerste kind woont bij moeders en die ziet hij zovaak als die vrouw toelaat waarschijnlijk. En hij mag met zn nieuwe vriendin niet doorleven?Natuurlijk wel, maar hij had zijn kind daar nog lang niet in mee hoeven te trekken
zondag 14 maart 2010 om 13:42
quote:brocoli schreef op 14 maart 2010 @ 13:33:
Waarom mag een vent niet door met zn leven alleen omdat hij een kind heeft? Wat heeft toegewijde vader nou weer te maken met het feit dat er een broertje of zusje bijkomt. Of ben ik nou zo naief?
Ik krijg van het verhaal niet het idee dat deze nieuwe zwangerschap poging 2 is tot een gezin. Eerste kind woont bij moeders en die ziet hij zovaak als die vrouw toelaat waarschijnlijk. En hij mag met zn nieuwe vriendin niet doorleven?Hij mag best doorleven. Maar als de puinhopen nog achter je liggen te roken, zijn daar zijn wel consequenties aan verbonden: 1. dat ex er niet zo blij mee is (dit uit ze op een schandalige manier, maar gevoelens erachter kan ik begrijpen) en 2. dat het voor het kind allemaal wat veel is: ouders uit elkaar, wat heftig genoeg is, en een nieuw broertje/zusje erbij. Lijkt mij bijzonder ingrijpend voor een kind van 3. Die begrijpt misschien niet wat er allemaal gebeurt, voelt zich onveilig, vraagt ook nergens om, ondertussen gaat de nieuwe baby veel aandacht vragen dat hoe je het ook wendt of keert, van zijn tijd afgaat. Leef je eens in, in wat dat voor een kind betekent.
Je bent iets aangegaan (een gezin, verantwoordelijkheid). Dit kun je niet uitvlakken, en 'opnieuw' beginnen alsof je geen verleden hebt. Ik zeg niet dat de vriend van TO dit allemaal te verwijten is of op zijn geweten heeft. Maar ik vind dat er wel veel te makkelijk over wordt gedacht en ja, dat vind ik naïef. Het zou een mens op zijn minst sieren om eerst de zaken goed te regelen/af te handelen met ex en niet meteen binnen één jaar opnieuw een kind te maken.
Waarom mag een vent niet door met zn leven alleen omdat hij een kind heeft? Wat heeft toegewijde vader nou weer te maken met het feit dat er een broertje of zusje bijkomt. Of ben ik nou zo naief?
Ik krijg van het verhaal niet het idee dat deze nieuwe zwangerschap poging 2 is tot een gezin. Eerste kind woont bij moeders en die ziet hij zovaak als die vrouw toelaat waarschijnlijk. En hij mag met zn nieuwe vriendin niet doorleven?Hij mag best doorleven. Maar als de puinhopen nog achter je liggen te roken, zijn daar zijn wel consequenties aan verbonden: 1. dat ex er niet zo blij mee is (dit uit ze op een schandalige manier, maar gevoelens erachter kan ik begrijpen) en 2. dat het voor het kind allemaal wat veel is: ouders uit elkaar, wat heftig genoeg is, en een nieuw broertje/zusje erbij. Lijkt mij bijzonder ingrijpend voor een kind van 3. Die begrijpt misschien niet wat er allemaal gebeurt, voelt zich onveilig, vraagt ook nergens om, ondertussen gaat de nieuwe baby veel aandacht vragen dat hoe je het ook wendt of keert, van zijn tijd afgaat. Leef je eens in, in wat dat voor een kind betekent.
Je bent iets aangegaan (een gezin, verantwoordelijkheid). Dit kun je niet uitvlakken, en 'opnieuw' beginnen alsof je geen verleden hebt. Ik zeg niet dat de vriend van TO dit allemaal te verwijten is of op zijn geweten heeft. Maar ik vind dat er wel veel te makkelijk over wordt gedacht en ja, dat vind ik naïef. Het zou een mens op zijn minst sieren om eerst de zaken goed te regelen/af te handelen met ex en niet meteen binnen één jaar opnieuw een kind te maken.
zondag 14 maart 2010 om 13:46
zondag 14 maart 2010 om 13:47
quote:fashionvictim schreef op 14 maart 2010 @ 13:36:
Persoonlijk ben ik van mening dat als je godbetere-t een éérste kind al niet eens tot de kleuterschool een stabiel gezin kan bieden, het nogal voorbarig is om binnen het jaar doodleuk een nieuwe poging te gaan doen met een ander.Ongeveer 60 procent van de tweede huwelijken loopt uit op een echtscheiding.
Persoonlijk ben ik van mening dat als je godbetere-t een éérste kind al niet eens tot de kleuterschool een stabiel gezin kan bieden, het nogal voorbarig is om binnen het jaar doodleuk een nieuwe poging te gaan doen met een ander.Ongeveer 60 procent van de tweede huwelijken loopt uit op een echtscheiding.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 14 maart 2010 om 13:58
Ik vind nog altijd gezien wat ik in de OP lees dat ex de grootste saboteur is om de boel niet soepel te laten verlopen.
Die mag ook wel meer nadenken over het belang van haar kind.
Gezien de feiten eenmaal op tafel liggen is het vrij nutteloos daar de kont tegen de krib te gaan gooien.
Zoon zal er veel meer bij gebaat zijn en rust krijgen als ex zich positief opstelt en meewerkt aan goede contacten tussen alle partijen zodat er een goede band opgebouwd kan worden.
Groen licht van moeder, betekent ook groen licht voor zoon en dat voelen ze haarfijn aan.
Die mag ook wel meer nadenken over het belang van haar kind.
Gezien de feiten eenmaal op tafel liggen is het vrij nutteloos daar de kont tegen de krib te gaan gooien.
Zoon zal er veel meer bij gebaat zijn en rust krijgen als ex zich positief opstelt en meewerkt aan goede contacten tussen alle partijen zodat er een goede band opgebouwd kan worden.
Groen licht van moeder, betekent ook groen licht voor zoon en dat voelen ze haarfijn aan.
zondag 14 maart 2010 om 13:58
Volgens mij heeft de ex. de relatie verbroken. Maar ziet ze het niet zitten dat haar ex, weer een nieuwe relatie heeft gekregen,(toch een beetje bezittingsdrang). Nu vind ze dit zo erg dat ze de TO & vriend een dode baby toewenst, hoe erg je, je ook gekwetst voelt, dit gaat alle fatsoensnormen te buiten.
Dat er nog een kleine jongen in het spel is, maakt het des te schrijnender, dit heeft hij al helemaal niet verdiend.
Hier moeten natuurlijk duidelijke afspraken gemaakt worden, en dit is als eerste een taak voor de vader en moeder van dit jongetje.
Dus voordat je een gesprek met de moeder van jouw stiefkind (het broertje van jouw kindje) aangaat, laat de ouders eerst hun sores oplossen. Ga niet in gesprek met iemand die zo vijandig op jou reageert. Nog niet, ik denk dat dat nog iets te vroeg is.
Het is al zo'n achtbaan waar jullie je met zoveel vaart in hebben gestort.
Dat er nog een kleine jongen in het spel is, maakt het des te schrijnender, dit heeft hij al helemaal niet verdiend.
Hier moeten natuurlijk duidelijke afspraken gemaakt worden, en dit is als eerste een taak voor de vader en moeder van dit jongetje.
Dus voordat je een gesprek met de moeder van jouw stiefkind (het broertje van jouw kindje) aangaat, laat de ouders eerst hun sores oplossen. Ga niet in gesprek met iemand die zo vijandig op jou reageert. Nog niet, ik denk dat dat nog iets te vroeg is.
Het is al zo'n achtbaan waar jullie je met zoveel vaart in hebben gestort.
zondag 14 maart 2010 om 14:25
Ben het echt wel eens met de meeste posts hier dat het kind voorgaat, maar vind het een beetje kort door de bocht dat hij maar zn leven on hold moet zetten tot het leven van dat kind stabiel is. Wanneer gebeurd dat dan? Als moeders ook een nieuwe vriend heeft? Ja een jaar nadat je uitelkaar bent met de moeder van je kind een kind verwekken bij een ander klinkt ook heel snel, maar leven loopt zoals het loopt. En vind het wel makkelijk om te zeggen dat hij dan maar gelijk een slechte vader is. Zijn zulke dingen in de tegenwoordige tijd niet meer te combineren? Alleen omdat hij nog een kind krijgt betekend vast niet dat hij niets om het eerste kind geeft. Kan echt wel begrijpen dat die ex het allemaal snel vind omdat zij waarschijnlijk nog niet aan het idee gewent is van single parent zijn en nog niet over de breuk heen is, maar dat betekend niet dat zulke extreme uitspraken moet doen en hem totaal geen geluk mag gunnen.
zondag 14 maart 2010 om 14:40
Loopt zoals het loopt bedoel ik dat je niet kan tegenhouden dat je verliefd word en dat deze zwangerschap daar het gevolg van is. En vind het wel beetje life on hold ja als je bewust zwanger wil worden en dan toch maar beter kan wachten tot een paar jaar verder, want dat zou zogenaamd zooveel beter zijn. Fijn voor hem toch dat hij zo snel wel de ware heeft gevonden waarbij alles soepeler en vanzelfsprekender loopt. Wel zuur voor die ex dat het zo snel is, maar het is toch echt niet anders.
zondag 14 maart 2010 om 14:41
quote:brocoli schreef op 14 maart 2010 @ 14:40:
Loopt zoals het loopt bedoel ik dat je niet kan tegenhouden dat je verliefd word en dat deze zwangerschap daar het gevolg van is. En vind het wel beetje life on hold ja als je bewust zwanger wil worden en dan toch maar beter kan wachten tot een paar jaar verder, want dat zou zogenaamd zooveel beter zijn. Fijn voor hem toch dat hij zo snel wel de ware heeft gevonden waarbij alles soepeler en vanzelfsprekender loopt. Wel zuur voor die ex dat het zo snel is, maar het is toch echt niet anders.Misschien was zijn ex toendertijd na 8 maanden relatie ook wel de ware.
Loopt zoals het loopt bedoel ik dat je niet kan tegenhouden dat je verliefd word en dat deze zwangerschap daar het gevolg van is. En vind het wel beetje life on hold ja als je bewust zwanger wil worden en dan toch maar beter kan wachten tot een paar jaar verder, want dat zou zogenaamd zooveel beter zijn. Fijn voor hem toch dat hij zo snel wel de ware heeft gevonden waarbij alles soepeler en vanzelfsprekender loopt. Wel zuur voor die ex dat het zo snel is, maar het is toch echt niet anders.Misschien was zijn ex toendertijd na 8 maanden relatie ook wel de ware.
zondag 14 maart 2010 om 14:43
Brocoli; als je de percentages in gedachte neemt van het aantal relaties wat het ná een scheiding redt, dan - hoe lullig het ook zal klinken voor de TO - is de kans best klein dat dit De Ware is, hoor.
Hoe goed ken je elkaar na een relatie van 8 maanden? Ik vind dat zelfs al snel als je elkaars eerste bent, laat staan als je op deze manier start. Zou jij iemand adviseren om na een paar maanden al samen te gaan wonen en aan kinderen te beginnen? Als dit mis gaat zijn er al weer twee kinderen de dupe.
Hoe goed ken je elkaar na een relatie van 8 maanden? Ik vind dat zelfs al snel als je elkaars eerste bent, laat staan als je op deze manier start. Zou jij iemand adviseren om na een paar maanden al samen te gaan wonen en aan kinderen te beginnen? Als dit mis gaat zijn er al weer twee kinderen de dupe.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 14 maart 2010 om 14:47
quote:Jala5 schreef op 14 maart 2010 @ 14:43:
[...]
Misschien wel, maar de ex heeft de relatie over laten gaan, dit was niet de keuze van de vader
Wat natuurlijk helemaal geen ene reet zegt of vader wel of niet een leuke / goede partner is geweest. Wat ook niets zegt over of hij van eventuele gemaakte fouten heeft geleerd, toch?
Want wat nou als zijn ex het niet meer op kon brengen om - ik verzin even wat - niet meer verder te willen leven in een huis met een man die niet praten kan/ die geen sorry kan zeggen / geen zelfreflectie heeft/ zijn hobby's boven álles voorrang geeft ? Kan hij door de scheiding die dingen ineens wél? Zou mooi zijn, maar lijkt mij wishful thinking.
[...]
Misschien wel, maar de ex heeft de relatie over laten gaan, dit was niet de keuze van de vader
Wat natuurlijk helemaal geen ene reet zegt of vader wel of niet een leuke / goede partner is geweest. Wat ook niets zegt over of hij van eventuele gemaakte fouten heeft geleerd, toch?
Want wat nou als zijn ex het niet meer op kon brengen om - ik verzin even wat - niet meer verder te willen leven in een huis met een man die niet praten kan/ die geen sorry kan zeggen / geen zelfreflectie heeft/ zijn hobby's boven álles voorrang geeft ? Kan hij door de scheiding die dingen ineens wél? Zou mooi zijn, maar lijkt mij wishful thinking.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 14 maart 2010 om 14:48
Of de keuzes die gemaakt zijn nu verantwoord, handig of beter waren dit meer tijd te geven, niets van dat verantwoord het gedrag van ex.
En maakt je ook niet per defintie een slechte vader, daar komt heel wat meer bij kijken.
Mijn ex heeft ook niet de meest handigste keuzes gemaakt (ik wellicht ook niet) geen haar op ons hoofd elkaar daarvoor voor slechte ouders uit te maken.
Kind daar niet willen laten komen zonder gegronde reden als nieuwe vriendin daar is, doodverwensingen naar een baby, chantage....dit allemaal lijkt mij ook niet in het belang van je kind denken.
Bovendien, zeer ongepast gedrag.
Wat is er mis met, he ik trek dit nog even niet, gun mij tijd.En toon begrip en respect naar elkaar.
Daar hebben kinderen tenmiste wat aan.
En maakt je ook niet per defintie een slechte vader, daar komt heel wat meer bij kijken.
Mijn ex heeft ook niet de meest handigste keuzes gemaakt (ik wellicht ook niet) geen haar op ons hoofd elkaar daarvoor voor slechte ouders uit te maken.
Kind daar niet willen laten komen zonder gegronde reden als nieuwe vriendin daar is, doodverwensingen naar een baby, chantage....dit allemaal lijkt mij ook niet in het belang van je kind denken.
Bovendien, zeer ongepast gedrag.
Wat is er mis met, he ik trek dit nog even niet, gun mij tijd.En toon begrip en respect naar elkaar.
Daar hebben kinderen tenmiste wat aan.
zondag 14 maart 2010 om 14:48
quote:Jala5 schreef op 14 maart 2010 @ 14:43:
[...]
Misschien wel, maar de ex heeft de relatie over laten gaan, dit was niet de keuze van de vader
Oh , dus Agueda is een rebound in plaats van de ware.
@ Agueda: de kaarten liggen nu eenmaal op tafel; ik vind ook dat jullie een niet al te slimme beslissing hebt genomen om bewust zwanger te worden, maar het is nu eenmaal zo.
Feit is wel, dat er een ex en een ander kind in het spel is en wat zij jullie toekomstige kind heeft toegewenst is niet netjes, maar ik denk dat je voor de lieve vrede dit moet laten gaan. Ik vind trouwens dat je vriend zijn mond tegen jou dicht had moeten houden over haar mail. Nu zit jij er ook nog mee.
[...]
Misschien wel, maar de ex heeft de relatie over laten gaan, dit was niet de keuze van de vader
Oh , dus Agueda is een rebound in plaats van de ware.
@ Agueda: de kaarten liggen nu eenmaal op tafel; ik vind ook dat jullie een niet al te slimme beslissing hebt genomen om bewust zwanger te worden, maar het is nu eenmaal zo.
Feit is wel, dat er een ex en een ander kind in het spel is en wat zij jullie toekomstige kind heeft toegewenst is niet netjes, maar ik denk dat je voor de lieve vrede dit moet laten gaan. Ik vind trouwens dat je vriend zijn mond tegen jou dicht had moeten houden over haar mail. Nu zit jij er ook nog mee.
