Relaties
alle pijlers
ik weet het niet meer.
maandag 15 maart 2010 om 15:41
Vanaf het begin van onze relatie kwam mijn vriend er al vooruit dat hij heel graag wil samenwonen en kinderen met mij wil.
We hebben alle 2 ons eigen huurhuis ik een klein appartementje en hij een eengezins woning.
Bij hem woont echter een familie lid en ik heb hem wel duidelijk gemaakt dat ik niet met hen wil wonen. Dus dat men er eerst wel uitmoet voordat ik kom.
We hadden amper 1 maand en hij had het er al over, nou super leuk toch... welke vrouw wil dat niet..
We waren 3 maanden verder toen zei hij dat in de zomer zijn huis zou gaan verven en dat ik daarna bij hem kon intrekken.
Ging niet door.
toen zijn huisgenoot eindelijk opzich zelf zat hadden we samen afgesproken om het eerste kwartaal van 2010 samen te gaan wonen.
Ging niet door en had hij mij beloof dat we in maart echt gingen samenwonen.
Toen plotseling huisgenoot weer terug kwam in sept zag ik de bui al weer hangen dit gaat dus ook in maart niet door.
Ik zag toen al dat het weer aan de kant geschoven zou worden ik voelde het en hij beloofde mij dat het echt niet zo gebeuren en zelf tegen de gene die in zijn huis zit had hij gezet je kan tot maart blijven daarna gaan wij samenwonen.
Nu is het maart en hadden ze vorige week eindelijk een huisje gevonden huurcontract alles blazen ze het op het laatste moment af! omdat ze in januari 2011 voor een jaar gaan stage lopen in het buitenland!
Ik weet het niet meer die vent van mij staat erop dat hij die gene niet zomaar het huis uit zet maar ik voel me iedere keer aan de kant geschoven. En krijg het idee dat er meer is maar voorals nog blijft hij zeggen dat hij heel graag wil samenwonen.
Wat zouden jullie doen??
We hebben alle 2 ons eigen huurhuis ik een klein appartementje en hij een eengezins woning.
Bij hem woont echter een familie lid en ik heb hem wel duidelijk gemaakt dat ik niet met hen wil wonen. Dus dat men er eerst wel uitmoet voordat ik kom.
We hadden amper 1 maand en hij had het er al over, nou super leuk toch... welke vrouw wil dat niet..
We waren 3 maanden verder toen zei hij dat in de zomer zijn huis zou gaan verven en dat ik daarna bij hem kon intrekken.
Ging niet door.
toen zijn huisgenoot eindelijk opzich zelf zat hadden we samen afgesproken om het eerste kwartaal van 2010 samen te gaan wonen.
Ging niet door en had hij mij beloof dat we in maart echt gingen samenwonen.
Toen plotseling huisgenoot weer terug kwam in sept zag ik de bui al weer hangen dit gaat dus ook in maart niet door.
Ik zag toen al dat het weer aan de kant geschoven zou worden ik voelde het en hij beloofde mij dat het echt niet zo gebeuren en zelf tegen de gene die in zijn huis zit had hij gezet je kan tot maart blijven daarna gaan wij samenwonen.
Nu is het maart en hadden ze vorige week eindelijk een huisje gevonden huurcontract alles blazen ze het op het laatste moment af! omdat ze in januari 2011 voor een jaar gaan stage lopen in het buitenland!
Ik weet het niet meer die vent van mij staat erop dat hij die gene niet zomaar het huis uit zet maar ik voel me iedere keer aan de kant geschoven. En krijg het idee dat er meer is maar voorals nog blijft hij zeggen dat hij heel graag wil samenwonen.
Wat zouden jullie doen??
maandag 15 maart 2010 om 15:53
Klinkt mij dubieus in de oren. Sorry hoor, maar mijn ervaring is dat mannen die na een maand al beginnen over samenwonen en kinderen krijgen, hele enge types zijn.
Als jouw vriend écht zo graag met jou wil samenwonen, zorgt hij er wel voor dat het gebeurt en maakt hij aan dat familielid duidelijk dat die een ander onderkomen moet gaan zoeken. Volgens mij is er ook geen sprake van dat familielid 'zomaar uit huis zetten', want jullie hebben het er al een tijd over.
Lijkt er dus op dat hij jullie plannen bewust tegenhoudt, met allerhande onzinnige smoesjes. Beetje vreemd. Ik zou eens proberen uit te zoeken wat er nou écht aan de hand is, of er een eind aan maken.
Als jouw vriend écht zo graag met jou wil samenwonen, zorgt hij er wel voor dat het gebeurt en maakt hij aan dat familielid duidelijk dat die een ander onderkomen moet gaan zoeken. Volgens mij is er ook geen sprake van dat familielid 'zomaar uit huis zetten', want jullie hebben het er al een tijd over.
Lijkt er dus op dat hij jullie plannen bewust tegenhoudt, met allerhande onzinnige smoesjes. Beetje vreemd. Ik zou eens proberen uit te zoeken wat er nou écht aan de hand is, of er een eind aan maken.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
maandag 15 maart 2010 om 15:54
Ik zou heeeeel snel m,n eigen apartementje houden!!!
En daarbij zou ik ook bij mezelf te rade gaan over of ik nou wel of niet met "mijn vent" wil samenwonen(of bij hem wil blijven.
Het was mij eerlijk gezegd snel over, dat kan ik je wel zeggen.
Aan de kant laten schuiven al zolang??Dat doe ik niet.
Ik wens je heel veel succes!
En daarbij zou ik ook bij mezelf te rade gaan over of ik nou wel of niet met "mijn vent" wil samenwonen(of bij hem wil blijven.
Het was mij eerlijk gezegd snel over, dat kan ik je wel zeggen.
Aan de kant laten schuiven al zolang??Dat doe ik niet.
Ik wens je heel veel succes!
maandag 15 maart 2010 om 16:04
hey,
Ja klopt heb vorige maand ook al een topic geopend maar had het idee dat ik niet helemaal duidelijk was toen.. Vandaar
Ik blijf het raar vinden dat hij als ik er naar vraag blijft zeggen dat hij heel graag wil samenwonen maar wel steeds wat laat tussen komen voor mijn idee. Ik snap dat je niet zomaar een familielid eruit zet in sommige culturen is dat heel gewoon dat je elkaar steunt maar goed moet ik mij dan iedere keer aanpassen?
Ik vind het raar dat ze gewoon 3 dagen geleden een contract voor hun neus hadden voor een leuk appartement en uiteindelijk niet nemen tewijl ze weten dat wij (of inieder geval ik) hadden gezegt dat we zouden gaan samenwonen. Vroeg ik aan mijn vriend, vraag maar hoe dat zit vanavond. Komt hij thuis ( bij mij) ja ach ze hebben geen zin om nog voor 9 maanden te verhuizen en that's it voor de rest reageerd hij zo laks terwijl ik kook van binnen.
Ja klopt heb vorige maand ook al een topic geopend maar had het idee dat ik niet helemaal duidelijk was toen.. Vandaar
Ik blijf het raar vinden dat hij als ik er naar vraag blijft zeggen dat hij heel graag wil samenwonen maar wel steeds wat laat tussen komen voor mijn idee. Ik snap dat je niet zomaar een familielid eruit zet in sommige culturen is dat heel gewoon dat je elkaar steunt maar goed moet ik mij dan iedere keer aanpassen?
Ik vind het raar dat ze gewoon 3 dagen geleden een contract voor hun neus hadden voor een leuk appartement en uiteindelijk niet nemen tewijl ze weten dat wij (of inieder geval ik) hadden gezegt dat we zouden gaan samenwonen. Vroeg ik aan mijn vriend, vraag maar hoe dat zit vanavond. Komt hij thuis ( bij mij) ja ach ze hebben geen zin om nog voor 9 maanden te verhuizen en that's it voor de rest reageerd hij zo laks terwijl ik kook van binnen.
maandag 15 maart 2010 om 16:08
maandag 15 maart 2010 om 16:10
quote:Pieternell schreef op 15 maart 2010 @ 16:08:
In je vorige topic gaf je precies hetzelfde aan en zijn volgens mij genoeg adviezen gegeven....
Zoek uit waarom hij niet met je wil samenwonen zou ik zeggen en besluit voor jezelf of je wil wachten of dat het genoeg is. Over welke cultuur heb je het trouwens?hij is antiliaans. En ja hoor iedereen al zeggen daar heb je het al nee ik ken hem al 11 jaar het is een goeie vent alleen dit he!
In je vorige topic gaf je precies hetzelfde aan en zijn volgens mij genoeg adviezen gegeven....
Zoek uit waarom hij niet met je wil samenwonen zou ik zeggen en besluit voor jezelf of je wil wachten of dat het genoeg is. Over welke cultuur heb je het trouwens?hij is antiliaans. En ja hoor iedereen al zeggen daar heb je het al nee ik ken hem al 11 jaar het is een goeie vent alleen dit he!
maandag 15 maart 2010 om 16:21
maandag 15 maart 2010 om 16:22
maandag 15 maart 2010 om 16:26
quote:Vlinder3110 schreef op 15 maart 2010 @ 16:24:
Hij weet dat ik het echt erg vind om telkens weer teleur gesteld te worden.
En toch laat hij het gebeuren. En doet hij alsof het hem geen bal kan schelen..
Je zegt het zelf al, blijkbaar kan het hem dus niks schelen. Als het hem wel wat had kunnen schelen dan had hij er wel wat aan gedaan. Of in ieder geval een soort van middenweg gevonden.
Ik meende ook dat je ergens zei dat ze een tijdje niet bij hem woonden. Waarom zijn jullie toen niet gaan samenwonen? Het excuus van inwonende familie gold op dat moment niet.
Hij weet dat ik het echt erg vind om telkens weer teleur gesteld te worden.
En toch laat hij het gebeuren. En doet hij alsof het hem geen bal kan schelen..
Je zegt het zelf al, blijkbaar kan het hem dus niks schelen. Als het hem wel wat had kunnen schelen dan had hij er wel wat aan gedaan. Of in ieder geval een soort van middenweg gevonden.
Ik meende ook dat je ergens zei dat ze een tijdje niet bij hem woonden. Waarom zijn jullie toen niet gaan samenwonen? Het excuus van inwonende familie gold op dat moment niet.
maandag 15 maart 2010 om 16:30
quote:Pieternell schreef op 15 maart 2010 @ 16:26:
[...]
Je zegt het zelf al, blijkbaar kan het hem dus niks schelen. Als het hem wel wat had kunnen schelen dan had hij er wel wat aan gedaan. Of in ieder geval een soort van middenweg gevonden.
Ik meende ook dat je ergens zei dat ze een tijdje niet bij hem woonden. Waarom zijn jullie toen niet gaan samenwonen? Het excuus van inwonende familie gold op dat moment niet.uhm omdat er ook niet iemand anders erin woonde die ging eruit en toen kwamen hun er weer in.
[...]
Je zegt het zelf al, blijkbaar kan het hem dus niks schelen. Als het hem wel wat had kunnen schelen dan had hij er wel wat aan gedaan. Of in ieder geval een soort van middenweg gevonden.
Ik meende ook dat je ergens zei dat ze een tijdje niet bij hem woonden. Waarom zijn jullie toen niet gaan samenwonen? Het excuus van inwonende familie gold op dat moment niet.uhm omdat er ook niet iemand anders erin woonde die ging eruit en toen kwamen hun er weer in.
maandag 15 maart 2010 om 16:33
Hij heeft dus nog meer huisgenoten gehad dan alleen zijn zus?
Ik moet je eerlijk bekennen dat het klinkt alsof al deze mensen belangrijker zijn dan jij bent en dat is niet ok. Heb zelf ook in een relatie gezeten waarbij alle andere mensen belangrijker waren dan ik. Dat is heel shit, maar je kan iemand niet veranderen als hij dat niet wil. Daarom moet je op een gegeven moment voor jezelf bepalen wat je kan hebben en waar de grens ligt.
Ik moet je eerlijk bekennen dat het klinkt alsof al deze mensen belangrijker zijn dan jij bent en dat is niet ok. Heb zelf ook in een relatie gezeten waarbij alle andere mensen belangrijker waren dan ik. Dat is heel shit, maar je kan iemand niet veranderen als hij dat niet wil. Daarom moet je op een gegeven moment voor jezelf bepalen wat je kan hebben en waar de grens ligt.
maandag 15 maart 2010 om 16:35
quote:aisha24 schreef op 15 maart 2010 @ 16:24:
Misschien wil hij helemaal niet samenwonen. Als hij dit wel zou willen zou hij er wel voor gaan toch?
Je zou je af kunnen vragen of je in een relatie wilt blijven waarbij je partner zijn beloftes niet nakomt.
Ja dat blijf ik ook zeggen ook tegen hem maar toch blijft hij stijf zeggen ik ga mijn zus niet eruit zetten en ja ik wil heel graag samenwonen.
Ik word er zo moe van dat ik bijna al een besluit heb gemaakt hij had hun ook op het hart kunnen drukken jullie hebben nu de keus om dat appartementje te menen en wij willen graag samenwonen maar zelf dat idee geef ie me niet.
Ik vind het alleen zo moeilijk ook hem ook echt de deur te wijzen om te zien hoeveel hij nou echt van me houd kijken wat er dan gebeurd. Hoe pak je zoiets aan.. ik wil serieus genomen worden door hem en me zeker niet aan het lijnte gehouden worden.
Misschien wil hij helemaal niet samenwonen. Als hij dit wel zou willen zou hij er wel voor gaan toch?
Je zou je af kunnen vragen of je in een relatie wilt blijven waarbij je partner zijn beloftes niet nakomt.
Ja dat blijf ik ook zeggen ook tegen hem maar toch blijft hij stijf zeggen ik ga mijn zus niet eruit zetten en ja ik wil heel graag samenwonen.
Ik word er zo moe van dat ik bijna al een besluit heb gemaakt hij had hun ook op het hart kunnen drukken jullie hebben nu de keus om dat appartementje te menen en wij willen graag samenwonen maar zelf dat idee geef ie me niet.
Ik vind het alleen zo moeilijk ook hem ook echt de deur te wijzen om te zien hoeveel hij nou echt van me houd kijken wat er dan gebeurd. Hoe pak je zoiets aan.. ik wil serieus genomen worden door hem en me zeker niet aan het lijnte gehouden worden.
