Relaties
alle pijlers
samenwonen of niet?
woensdag 24 maart 2010 om 23:16
goedeavond forummers,
ik heb nu 4 en half jaar een relatie waarvan we in het begin al 1 jaar samen hebben gewoond,dit ging niet goed en zijn we uitelkaar gegaan.
Na een break van een half jaar weer samen en tot nu toe latten we dus nog steeds.
nu heeft hij een koophuis en ik een huurhuis waarik binnenkort uit moet wegens sloop.
ik kan in een prachtige nieuwbouw buurt gaan wonen maar kan ook bij hem gaan wonen....maarrrr wil ik dit nog wel?...toen ging het ook niet goed,dus waarom nu wel?..we zijn weer wat ouder maar er is niks veranderd in onze relatie.
Eigenlijk zijn we onwijs verschillend en hebben niks gemeen..en toch..we houden veel van elkaar en kunnen niet met of zonder elkaar.Het idee dat als er iets mis gaat tussen ons en ik dan uit zijn huis moet en dus eigenlijk op straat sta maakt me heel erg bang. Ik weet dat niks in het leven zeker is maar ik twijfel enorm.
Het gekke is dat ik juist heel erg een persoon ben om te samen wonen en hij niet...nu is dat omgedraaid..nu wil hij wel maar nu twijfel ik zo erg..ohoh hoe los ik dit op en hoe vertel ik hem dit?
ik denk dat hij het niet gaat snappen dat ik nu ineens niet meer wil samenwonen....zo van: dat was toch de bedoeling dat we gaan samenwonen?
bij twijfel niet doen zeggen ze toch altijd?
gr flame
ik heb nu 4 en half jaar een relatie waarvan we in het begin al 1 jaar samen hebben gewoond,dit ging niet goed en zijn we uitelkaar gegaan.
Na een break van een half jaar weer samen en tot nu toe latten we dus nog steeds.
nu heeft hij een koophuis en ik een huurhuis waarik binnenkort uit moet wegens sloop.
ik kan in een prachtige nieuwbouw buurt gaan wonen maar kan ook bij hem gaan wonen....maarrrr wil ik dit nog wel?...toen ging het ook niet goed,dus waarom nu wel?..we zijn weer wat ouder maar er is niks veranderd in onze relatie.
Eigenlijk zijn we onwijs verschillend en hebben niks gemeen..en toch..we houden veel van elkaar en kunnen niet met of zonder elkaar.Het idee dat als er iets mis gaat tussen ons en ik dan uit zijn huis moet en dus eigenlijk op straat sta maakt me heel erg bang. Ik weet dat niks in het leven zeker is maar ik twijfel enorm.
Het gekke is dat ik juist heel erg een persoon ben om te samen wonen en hij niet...nu is dat omgedraaid..nu wil hij wel maar nu twijfel ik zo erg..ohoh hoe los ik dit op en hoe vertel ik hem dit?
ik denk dat hij het niet gaat snappen dat ik nu ineens niet meer wil samenwonen....zo van: dat was toch de bedoeling dat we gaan samenwonen?
bij twijfel niet doen zeggen ze toch altijd?
gr flame
woensdag 24 maart 2010 om 23:26
die nieuwbouw huizen zijn prachtig en zou er graag willen wonen maar omdat ik eerst riep dat ik graag wil samenwonen en nu niet meer. ben ik bang dat mijn vriend het niet begrijpt wat de echte reden is..angst. ik wist 3jaar geleden al dat ik eruit moest..en toen woonde hij ook met mij hier. dus het is niet iets wat uit de lucht komt vallen..die verhuizing dan.
woensdag 24 maart 2010 om 23:47
woensdag 24 maart 2010 om 23:51
ja dat is het eigenlijk..ik wil wel maar ben bang dat hij op een gegeven moment toch zich benauwd voelt of beklemmend en dan gaat het mis en ruzie..en dan is het dag flame..zoek het maar uit.
in het alle begin van onze verkering riep hij al dat hij geen samenwoon figuur is...toch geprobeerd...niet goed gegaan..
en dan nu is het toch weer de bedoeling om het te gaan doen...been there,done that....
in het alle begin van onze verkering riep hij al dat hij geen samenwoon figuur is...toch geprobeerd...niet goed gegaan..
en dan nu is het toch weer de bedoeling om het te gaan doen...been there,done that....
donderdag 25 maart 2010 om 06:44
Ik vind LATten dé perfectie manier van een relatie hebben/onderhouden. Kan er niets aan doen, maar wat ik heb ervaren en om me heen zie, gaat het altijd minder leuk/gezellig en vooral minder spontaan vanaf het moment van samenwonen.
Natuurlijk zijn er mensen die zeggen dat het zo leuk en gezellig is en dat ook echt zo ervaren, maar vroeg of laat... Volgens mij heeft dat ook niets te maken met hoeveel je van iemand houdt. Als ik kijk naar stellen die al jaren samenwonen, dan hebben ze geen leven samen waar ik op zit te wachten. Het enige dat ze eigenlijk samen doen is slapen, boodschappen (soms), het huishouden (nog minder vaak), 1x per jaar op vakantie, naar ouders/schoonouders. Zo'n feest!
Stellen die ik ken en die zijn blijven LATten, lijken het in mijn opinie echt leuker te hebben. Als ze afspreken, spreken ze ook écht samen af. Geen tv, pc, iPhone, gamen of uren gezwets aan de telefoon met andere mensen tijdens zo'n "date" - écht tijd voor en met elkaar dus. Ze lijken ook vaker iets te ondernemen - bios, stappen, uiteten, nieuwe sport proberen, wat dan ook. Terwijl de samenwonende stellen meer hun eigen ding doen. Ook prima, maar een heel vrolijk en gezellig gebeuren vind ik het vaak niet.
Als hij toen niets deed in het huishouden, betwijfel ik of hij het dan nu wel gaat doen als je bij hem intrekt. Hij doet het nu wel voor zichzelf, maar even serieus... ik denk dat de meerderheid van diezelfde "zelfstandige" mannen het allemaal makkelijk laten varen als er een vrouw in huis komt wonen. En het erge is dat we het vaak nog doen ook - sterker nog: we beginnen er zelf mee!
Natuurlijk zijn er mensen die zeggen dat het zo leuk en gezellig is en dat ook echt zo ervaren, maar vroeg of laat... Volgens mij heeft dat ook niets te maken met hoeveel je van iemand houdt. Als ik kijk naar stellen die al jaren samenwonen, dan hebben ze geen leven samen waar ik op zit te wachten. Het enige dat ze eigenlijk samen doen is slapen, boodschappen (soms), het huishouden (nog minder vaak), 1x per jaar op vakantie, naar ouders/schoonouders. Zo'n feest!
Stellen die ik ken en die zijn blijven LATten, lijken het in mijn opinie echt leuker te hebben. Als ze afspreken, spreken ze ook écht samen af. Geen tv, pc, iPhone, gamen of uren gezwets aan de telefoon met andere mensen tijdens zo'n "date" - écht tijd voor en met elkaar dus. Ze lijken ook vaker iets te ondernemen - bios, stappen, uiteten, nieuwe sport proberen, wat dan ook. Terwijl de samenwonende stellen meer hun eigen ding doen. Ook prima, maar een heel vrolijk en gezellig gebeuren vind ik het vaak niet.
Als hij toen niets deed in het huishouden, betwijfel ik of hij het dan nu wel gaat doen als je bij hem intrekt. Hij doet het nu wel voor zichzelf, maar even serieus... ik denk dat de meerderheid van diezelfde "zelfstandige" mannen het allemaal makkelijk laten varen als er een vrouw in huis komt wonen. En het erge is dat we het vaak nog doen ook - sterker nog: we beginnen er zelf mee!
donderdag 25 maart 2010 om 07:17
donderdag 25 maart 2010 om 09:15
Hoi,
Heb je een gesprek met hem gehad??? Heb je verteld wat je "angst" is? Waarom je twijfels hebt?
Persoonlijk denk ik dat als jullie er verder niet aan gewerkt hebben (sinds de laatste keer), dat het wellicht verstandiger is om toch eerst in het nieuwbouw huisje te gaan wonen.
Jullie wonen al de hele tijd apart, waarom zou dan ineens je relatie misschien op de klippen lopen?
Als je in je huisje zit en gesetteld bent, dan kunnen jullie over een tijdje misschien een weekje bij de een en dan bij de ander wonen. Kijken hoe het gaat. Als het dan nog niet gaat, dan werkt het gewoon niet en blijven jullie lekker allebei wonen waar je woont, en van elkaar blijven houden.
Succes ermee.
Heb je een gesprek met hem gehad??? Heb je verteld wat je "angst" is? Waarom je twijfels hebt?
Persoonlijk denk ik dat als jullie er verder niet aan gewerkt hebben (sinds de laatste keer), dat het wellicht verstandiger is om toch eerst in het nieuwbouw huisje te gaan wonen.
Jullie wonen al de hele tijd apart, waarom zou dan ineens je relatie misschien op de klippen lopen?
Als je in je huisje zit en gesetteld bent, dan kunnen jullie over een tijdje misschien een weekje bij de een en dan bij de ander wonen. Kijken hoe het gaat. Als het dan nog niet gaat, dan werkt het gewoon niet en blijven jullie lekker allebei wonen waar je woont, en van elkaar blijven houden.
Succes ermee.
donderdag 25 maart 2010 om 09:24
quote:Lizzl schreef op 25 maart 2010 @ 06:44:
Als ik kijk naar stellen die al jaren samenwonen, dan hebben ze geen leven samen waar ik op zit te wachten. Het enige dat ze eigenlijk samen doen is slapen, boodschappen (soms), het huishouden (nog minder vaak), 1x per jaar op vakantie, naar ouders/schoonouders. Zo'n feest!Ik woon zelf samen en ik heb genoeg samenwonende vrienden, maar ik herken dit helemaal niet.
Als ik kijk naar stellen die al jaren samenwonen, dan hebben ze geen leven samen waar ik op zit te wachten. Het enige dat ze eigenlijk samen doen is slapen, boodschappen (soms), het huishouden (nog minder vaak), 1x per jaar op vakantie, naar ouders/schoonouders. Zo'n feest!Ik woon zelf samen en ik heb genoeg samenwonende vrienden, maar ik herken dit helemaal niet.
donderdag 25 maart 2010 om 09:25
Ben jij mij??
Afgezien van het feit dat ik niet uit mijn huurhuis hoef en ik niet per se een persoon ben die wil samen wonen klinkt dit heeel bekend!
Ook ik heb 4.5 jaar een relatie, in het begin samengewoond. Daarna ging het even mis, ik ging weer bij mijn ouders wonen. Uiteindelijk mijn eigen huisje gevonden, en vriend en ik zijn gaan latten. En dat bevalt zo goed! Het gaat veel beter tussen ons.
Maaar... ik ben behoorlijk wat geld kwijt aan mijn huis. Hij woont daarentegen in een huis van zijn baas, naast zijn werk waar hij niets (maar dan ook echt niets, ook geen gas/water/elektra etc.) voor hoeft te betalen, hier hebben we eerst dus allebei gewoond. We zijn nu zo'n beetje heel het weekend samen, maar ook doordeweeks zo'n 3 avonden, als we zouden gaan samenwonen zouden we elkaar dus niet meer zien dan nu!
We hadden afgesproken om ergens in de loop van dit jaar weer te gaan samenwonen, in zijn huis.
Maar nu heb ik 2 weken geleden gezegd dat ik het toch nog niet wil, niet makkelijk, maar hij begreep het wel.
Ik ben namelijk ook bang dat het weer mis gaat en dat ik dan weer bij mijn ouders op zolder kan gaan wonen. Daarnaast vind ik het heerlijk om echt mijn eigen plekje te hebben en wil ik dat nog niet opgeven.
Pffff... sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden, maar ik wil gewoon even aangeven, dat ik begrijp hoe je je voelt. En als ik jou was, zou ik lekker dat nieuwbouwhuis nemen! Dan kun je altijd na een half jaar nog beslissen om te gaan samenwonen, maar dan is het jouw vrij keuze, en niet half gedwongen om dat het nu eenmaal zo uitkomt.
En een laaste tip, bij veel woningbouwverenigingen is het geoorloofd je huis/appartement een half jaar leeg te laten staan. Je zou dan dus bij je vriend kunnen gaan wonen en mocht het binnen een half jaar niet werken dan kun je terug naar je eigen huis.
Afgezien van het feit dat ik niet uit mijn huurhuis hoef en ik niet per se een persoon ben die wil samen wonen klinkt dit heeel bekend!
Ook ik heb 4.5 jaar een relatie, in het begin samengewoond. Daarna ging het even mis, ik ging weer bij mijn ouders wonen. Uiteindelijk mijn eigen huisje gevonden, en vriend en ik zijn gaan latten. En dat bevalt zo goed! Het gaat veel beter tussen ons.
Maaar... ik ben behoorlijk wat geld kwijt aan mijn huis. Hij woont daarentegen in een huis van zijn baas, naast zijn werk waar hij niets (maar dan ook echt niets, ook geen gas/water/elektra etc.) voor hoeft te betalen, hier hebben we eerst dus allebei gewoond. We zijn nu zo'n beetje heel het weekend samen, maar ook doordeweeks zo'n 3 avonden, als we zouden gaan samenwonen zouden we elkaar dus niet meer zien dan nu!
We hadden afgesproken om ergens in de loop van dit jaar weer te gaan samenwonen, in zijn huis.
Maar nu heb ik 2 weken geleden gezegd dat ik het toch nog niet wil, niet makkelijk, maar hij begreep het wel.
Ik ben namelijk ook bang dat het weer mis gaat en dat ik dan weer bij mijn ouders op zolder kan gaan wonen. Daarnaast vind ik het heerlijk om echt mijn eigen plekje te hebben en wil ik dat nog niet opgeven.
Pffff... sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden, maar ik wil gewoon even aangeven, dat ik begrijp hoe je je voelt. En als ik jou was, zou ik lekker dat nieuwbouwhuis nemen! Dan kun je altijd na een half jaar nog beslissen om te gaan samenwonen, maar dan is het jouw vrij keuze, en niet half gedwongen om dat het nu eenmaal zo uitkomt.
En een laaste tip, bij veel woningbouwverenigingen is het geoorloofd je huis/appartement een half jaar leeg te laten staan. Je zou dan dus bij je vriend kunnen gaan wonen en mocht het binnen een half jaar niet werken dan kun je terug naar je eigen huis.
donderdag 25 maart 2010 om 09:30
goeiemorgen,
nee nog geen gesprek gehad ik zie hem van het weekend.
heb wel een sms gestuurd dat ik het onderwerp wil bespreken.
nee we hebben zeker niet aan dit onderwerp gewerkt sinds dien. hij is druk bezig met zijn koophuis op te knappen en ik help daar aan mee...ook vraagt hij wel vaak mijn mening naar bepaalde dingen of ik het wel mooi vind enz. maar ik weet dat we zoooo verschillend zijn en dat het waarschijnlijk niet gaat werken. Ik wil wel maar weet zeker dat het bij hem niet goed gaat en dan heb ik een probleem,want het huis is niet van mij en heb dan wettelijk nergens recht op.
Samenwonen is ook niet 123 geregeld en moet vanalles op papier komen en ik weet bijna zeker dat hij daar geen zin in heeft.
we zijn alle2 gewoon niet eerlijk tegen ons zelf..ik roep dat ik wilde samenwonen terwijl ik weet dat het niet gaat werken en hij roept hetzelfde en weet dat het er toch nooit van komt.
nee nog geen gesprek gehad ik zie hem van het weekend.
heb wel een sms gestuurd dat ik het onderwerp wil bespreken.
nee we hebben zeker niet aan dit onderwerp gewerkt sinds dien. hij is druk bezig met zijn koophuis op te knappen en ik help daar aan mee...ook vraagt hij wel vaak mijn mening naar bepaalde dingen of ik het wel mooi vind enz. maar ik weet dat we zoooo verschillend zijn en dat het waarschijnlijk niet gaat werken. Ik wil wel maar weet zeker dat het bij hem niet goed gaat en dan heb ik een probleem,want het huis is niet van mij en heb dan wettelijk nergens recht op.
Samenwonen is ook niet 123 geregeld en moet vanalles op papier komen en ik weet bijna zeker dat hij daar geen zin in heeft.
we zijn alle2 gewoon niet eerlijk tegen ons zelf..ik roep dat ik wilde samenwonen terwijl ik weet dat het niet gaat werken en hij roept hetzelfde en weet dat het er toch nooit van komt.
donderdag 25 maart 2010 om 09:37
hallo goudappel, fijn dat je jezelf er in herkent..en ook die dubbele lasten!
belachelijk eigenlijk..2 auto's 2 huizen.enz.
het voordeel van bij hem intrekken is dat ik dichterbij mijn werk woon en mijn ouders. ik woon 30 km verderop. ok dat ik een eindje van niks en vind het ook niet erg. en het is allemaal goedkoper maar dat weegt niet op tegen het feit dat ik bang ben om op straat te staan,want wat heb je dan een hoop gedoe!
als ik in dat nieuwe huisje kan (eerst afwachten of ik het kan betalen) hoef ik alleen maar over te steken..het is in mijn straat!
ik heb heel lang gevochten voor hem om te samenwonen en nu...nu wil ik niet meer.
andere zeggen dat we niet zo moeten miepen en het gewoon eens doen..koudwatervrees word er dan gezegd. jaja...mss ben ik ook wel niet zo zeker over mijn relatie,terwijl ik zielsveel van hem houd..lekker dubbel he?
belachelijk eigenlijk..2 auto's 2 huizen.enz.
het voordeel van bij hem intrekken is dat ik dichterbij mijn werk woon en mijn ouders. ik woon 30 km verderop. ok dat ik een eindje van niks en vind het ook niet erg. en het is allemaal goedkoper maar dat weegt niet op tegen het feit dat ik bang ben om op straat te staan,want wat heb je dan een hoop gedoe!
als ik in dat nieuwe huisje kan (eerst afwachten of ik het kan betalen) hoef ik alleen maar over te steken..het is in mijn straat!
ik heb heel lang gevochten voor hem om te samenwonen en nu...nu wil ik niet meer.
andere zeggen dat we niet zo moeten miepen en het gewoon eens doen..koudwatervrees word er dan gezegd. jaja...mss ben ik ook wel niet zo zeker over mijn relatie,terwijl ik zielsveel van hem houd..lekker dubbel he?
donderdag 25 maart 2010 om 09:51
Waarom probeer je het niet nog een keer (terwijl je je eigen huis nog hebt) een maand of 2. Probeer dan bv voor alleen de post naar je huis terug te gaan maar verder gewoon echt alsof je samenwoont. Blijkt dit weer niet te werken, dan is latten de beste oplossing waarschijnlijk. Denk er wel over na wat je later wilt met kindjes e.d. Dan zal één huis toch ook het meest praktisch zijn.
donderdag 25 maart 2010 om 14:21
Ik vraag me opeens af of er hier mensen zijn die bewust niet samenwonen??
en TO, ik denk zoals meerdere mensen hier al gezegd hebben dat je nu niet moet samenwonen als je twijfelt. Als je niet je huis uit zou moeten zou je t ook niet doen.
Ik denk ook dat als je de beslissing maakt je samen helemaal blij van moet worden en dat is nu dus (nog) niet het geval...
en TO, ik denk zoals meerdere mensen hier al gezegd hebben dat je nu niet moet samenwonen als je twijfelt. Als je niet je huis uit zou moeten zou je t ook niet doen.
Ik denk ook dat als je de beslissing maakt je samen helemaal blij van moet worden en dat is nu dus (nog) niet het geval...
