Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
donderdag 27 september 2007 om 17:13
@ Muril en Phillipa : dat zijn harde beslissingen waar jullie mee te maken hebben maar zo te horen wel verstandig. Ik lees er wel oprechte zorgen uit van de nr's 2.
Afstand is ook ( zelf ) bescherming.voorkomen dat je elkaar nog meer telleurstellingen gaat bezorgen om n liefde die niet mag of kan bestaan.
Allemaal heel verstandig maar natuurlijk voel t vreselijk.
En natuurlijk blijf je stilletjes hopen dat ie bijdraait...
Toch wil ik jullie meegeven dat het uitstellen van afscheid / afstand t op den duur alleen maar erger en ingewikkelder maakt. Misschien is het maar beter dat je nog kunt stoppen voordat er schade is aangericht.
Ik weet dat ik geen goede graadmeter ben. Mijn nr 2 is vrijgezel en had nooit iets te verliezen. Ik deed met mijn avonturen "alleen" mijn eigen relatie schade aan, iets wat ik mezelf achteraf heel erg verwijt.
Ik heb me laten verleiden, heb er lang heel luchtig van kunnen genieten maar
ben nu ondertussen wel nr 1 kwijt.
Ander keertje meer over perikelen hier, ik moet ervantussen.
Afstand is ook ( zelf ) bescherming.voorkomen dat je elkaar nog meer telleurstellingen gaat bezorgen om n liefde die niet mag of kan bestaan.
Allemaal heel verstandig maar natuurlijk voel t vreselijk.
En natuurlijk blijf je stilletjes hopen dat ie bijdraait...
Toch wil ik jullie meegeven dat het uitstellen van afscheid / afstand t op den duur alleen maar erger en ingewikkelder maakt. Misschien is het maar beter dat je nog kunt stoppen voordat er schade is aangericht.
Ik weet dat ik geen goede graadmeter ben. Mijn nr 2 is vrijgezel en had nooit iets te verliezen. Ik deed met mijn avonturen "alleen" mijn eigen relatie schade aan, iets wat ik mezelf achteraf heel erg verwijt.
Ik heb me laten verleiden, heb er lang heel luchtig van kunnen genieten maar
ben nu ondertussen wel nr 1 kwijt.
Ander keertje meer over perikelen hier, ik moet ervantussen.
donderdag 27 september 2007 om 18:27
Thanx voor jullie lieve woorden.
Philippa: het heeft al met al maar drie maanden geduurd, dit hele feest. Alhoewel ik tranen heb vergoten voor wel drie jaar. En het voelt ook alsof het veel langer is geweest.
Mijn liefde voor nr2 zit heel erg diep, en dat gevoel is nog lang niet verdwenen. Aan hem kan ik het niet meer vertellen, aan jullie gelukkig wel.
x
Philippa: het heeft al met al maar drie maanden geduurd, dit hele feest. Alhoewel ik tranen heb vergoten voor wel drie jaar. En het voelt ook alsof het veel langer is geweest.
Mijn liefde voor nr2 zit heel erg diep, en dat gevoel is nog lang niet verdwenen. Aan hem kan ik het niet meer vertellen, aan jullie gelukkig wel.
x
donderdag 27 september 2007 om 22:17
Hier is het vreemd... Contact is afwisselend top en dan weer afstand.. Heb het zòò druk nu en word hier doodmoe van. Maar de goede momenten geven weer zoveel energie en zoveel liefde. meteen daarop volgt vaak weer een dip omdat hij weer aan de noodrem trekt! Heb nu een nieuwe benadering (belachelijk!!) "De liefdevolle" Het werkt tot nog toe aardig... Wat moet ik anders? Het is bij mij gewoon echt wachten tot ik het helemaal gehad heb met hem.Had hem vandaag aan de telefoon, was leuk. beetje uitdagen,kletsen. Het was kort, maar tot vanavond een uur of tien zou ik hem nog wat liefdevolle, sexueel getinte berichtjes sturen. Dat vond hij leuk... Stuur ik om half tien het laatste stukje van onze liefdevolle ontmoeting, stuurt hij: Ik ben thuis. (m.a.w. niets meer sturen.) Daar bàààl ik zo van. Dat is toch geen afsluiting? Ik heb teruggestuurd: Dat was nou echt de reactie waar ik op hoopte. Pffff..... Erg toch?
Zo ik ben het weer kwijt!!
Zo ik ben het weer kwijt!!
donderdag 27 september 2007 om 22:18
@ Muril, 3 maanden is kort maar kan evengoed errug heftig zijn.
Probeer je herinneringen te koesteren, wat je hebt beleefd is waardevol. Je stopt t niet zomaar in de prullenmand. Nee, je stopt t in n gouden doosje.
Even verder over perikelen hiero :
Ik heb vandaag weer contact gezocht met nr 1. Was moeilijk, ik hoorde via via
dat n familielid ernstig ziek was. Moest daarvoor even mijn eigen afstands behoefte aan de kant zetten. Ik dacht dat ik iets had afgesloten maar ben nu met mn gedachten veel bij hem.
Ondertussen speelt nr 2, waarmee ik t weekend op stap ga door mn hoofd.
Geeen idee hoe ik me ik moet opsplitsen in deze 2 strijd.
Afijn, eigenlijk weet ik rationeel wel hoe t in elkaar steekt. Ik denk nog steeds dat nr 2 mijn wereld heeft geopend, hij was mijn redder in nood toen ik iets mistte in mn leven. Hij was ineens substituut voor alle leemtes.
Eigenlijk zou ik hem gewoon eenvoudigweg dankbaar moeten zijn. En toch blijf ik hopen op meer.
Zucht !!
Probeer je herinneringen te koesteren, wat je hebt beleefd is waardevol. Je stopt t niet zomaar in de prullenmand. Nee, je stopt t in n gouden doosje.
Even verder over perikelen hiero :
Ik heb vandaag weer contact gezocht met nr 1. Was moeilijk, ik hoorde via via
dat n familielid ernstig ziek was. Moest daarvoor even mijn eigen afstands behoefte aan de kant zetten. Ik dacht dat ik iets had afgesloten maar ben nu met mn gedachten veel bij hem.
Ondertussen speelt nr 2, waarmee ik t weekend op stap ga door mn hoofd.
Geeen idee hoe ik me ik moet opsplitsen in deze 2 strijd.
Afijn, eigenlijk weet ik rationeel wel hoe t in elkaar steekt. Ik denk nog steeds dat nr 2 mijn wereld heeft geopend, hij was mijn redder in nood toen ik iets mistte in mn leven. Hij was ineens substituut voor alle leemtes.
Eigenlijk zou ik hem gewoon eenvoudigweg dankbaar moeten zijn. En toch blijf ik hopen op meer.
Zucht !!
donderdag 27 september 2007 om 22:41
@Lois, juist die ups en downs vreten energie! En wat een afknapper zo'n berichtje... daar wordt je ook razend van, terwijl hij wss precies dat wat hij schreef en niets anders bedoelde met zijn sms...
@Mooose, zo stom dat je juist wanneer je denkt met het een klaar te zijn er toch weer iets gebeurt waardoor je weer met alletwee bezig bent. Heb je een leuk uitstapje in het vooruitzicht met nr2 en dan nu toch weer met je gedachten bij nr1 door omstandigheden weliswaar maar ze zullen zeker en vast weer allerlei boven brengen. En je wss weer aan t twijfelen brengen of je beslissing de juiste was.
Redder in nood, prins op het witte paard, zo herkenbaar! En dan toch met lege handen achterblijven... Mss kunnen we nr2 ooit dankbaar zijn, maar ik ben het met je eens, ik hoop en wil ook meer, veel meer.
Maar, je hebt iig dit uitstapje nog in het vooruitzicht, dat is al veel meer dan niets!!
X t
@Mooose, zo stom dat je juist wanneer je denkt met het een klaar te zijn er toch weer iets gebeurt waardoor je weer met alletwee bezig bent. Heb je een leuk uitstapje in het vooruitzicht met nr2 en dan nu toch weer met je gedachten bij nr1 door omstandigheden weliswaar maar ze zullen zeker en vast weer allerlei boven brengen. En je wss weer aan t twijfelen brengen of je beslissing de juiste was.
Redder in nood, prins op het witte paard, zo herkenbaar! En dan toch met lege handen achterblijven... Mss kunnen we nr2 ooit dankbaar zijn, maar ik ben het met je eens, ik hoop en wil ook meer, veel meer.
Maar, je hebt iig dit uitstapje nog in het vooruitzicht, dat is al veel meer dan niets!!
X t
vrijdag 28 september 2007 om 09:23
Lois: wat een waardeloze afsluiting inderdaad. Kan me goed voorstellen dat je daarvan baalt. En wachten tot je het gehad hebt met hem?, dat kon wel eens heel lang duren denk ik, juist omdat je ook steeds van die leuke periodes hebt waarin je de hele wereld aankunt en geniet van elkaar.
Moosse: het was zeker heftig ook al was het kort. Jij zit weer in een behoorlijke tweestrijd zie ik. Wel logisch hoor, dat je contact opneemt met nr1 als er iets aan de hand is. En dan het weekend op stap met nr2. Lastig allemaal, maar geniet wel van je uitstapje!
Moosse: het was zeker heftig ook al was het kort. Jij zit weer in een behoorlijke tweestrijd zie ik. Wel logisch hoor, dat je contact opneemt met nr1 als er iets aan de hand is. En dan het weekend op stap met nr2. Lastig allemaal, maar geniet wel van je uitstapje!
vrijdag 28 september 2007 om 09:50
Ik heb collega na het hele korte gesprekje maandag niet meer gezien. Ik had echt verwacht dat hij nog wel even iets van zich zou laten horen, of welke manier dan ook. Mist hij het contact met mij dan helemaal niet? Ik kan me dat zo moeilijk voorstellen. De hele te intensieve vriendschap heeft meer dan een jaar geduurd, sinds vorig jaar juli. Ik denk dat hij nu in de auto zit en ik kijk constant naar mijn mobiel of hij me een berichtje stuurt om te bellen maar niets, nada, nothing.......
EN IK WIL NIET NIET ALS EERSTE CONTACT OPNEMEN, eigenlijk wil ik dat wel, maar ik doe het niet. Shit waarom vind ik dit nu weer zo moeilijk.
EN IK WIL NIET NIET ALS EERSTE CONTACT OPNEMEN, eigenlijk wil ik dat wel, maar ik doe het niet. Shit waarom vind ik dit nu weer zo moeilijk.
vrijdag 28 september 2007 om 10:48
Lieve dames,
Na een aantal maanden jullie liefdesleven(s) te hebben gevolgd, mag ik mij bij het rijtje dubbele liefdes aansluiten.
Ik ben getrouwd (25 jaar lang) en heb 2 kinderen in de tienerleeftijd. Mijn huwelijk is best goed te noemen. Hij is redelijk introvert en ik duidelijk niet. Dus het praten is soms wat moeilijk met hem.
Sinds een aantal maanden werk ik in de buitendienst. Mijn supervisor begeleidt me veel, zowel telefonisch als meegaan naar klanten.
En het is gebeurd! Afgelopen woensdag in de auto op een carpoolplaats (jawel, noem dat maar eens romantisch) heb ik opgebiecht dat ik bang ben verliefd op hem te zijn. Hij keek me aan, sloeg zijn armen om me heen en vertelde dat hij ook verliefd op mij was. Zo hebben we al zoenend, knuffelend en pratend nog een uur in de auto gezeten. Oh, dit is zo goed en moeilijk tegelijk. Gisteren hebben we elkaar ook nog kunnen ontmoeten en hebben een uur in het bos gelopen, gezeten, gezoend, geknuffeld. Wat zijn we vreselijk verliefd.
We weten allebei dat dit geheim moet blijven. We willen onze huwelijken niet op het spel zetten, maar ik weet niet wat het gaat worden. Dit is zo enorm heftig. Ik gloei, heb last van mijn darmen, eet haast niet en volgens mij is mijn bloeddruk schrikbarend hoog. Ik probeer normaal tegen nr.1 te doen en dat lukt aardig. Nr.2 heb ik vandaag al 2 keer gesproken. Pfoe, wat een verwarring.
Als ik in de gelegenheid ben, zal ik me hier melden, want ik moet het wel kwijt! Ik wil het wel van de daken roepen dat ik zo verliefd ben. En weet je wat ik zo bijzonder vindt? Dat ik op deze leeftijd nog zo verliefd kan worden. En dat er iemand is die zo verliefd op mij kan worden. Heerlijk!
Jullie horen van me.
Na een aantal maanden jullie liefdesleven(s) te hebben gevolgd, mag ik mij bij het rijtje dubbele liefdes aansluiten.
Ik ben getrouwd (25 jaar lang) en heb 2 kinderen in de tienerleeftijd. Mijn huwelijk is best goed te noemen. Hij is redelijk introvert en ik duidelijk niet. Dus het praten is soms wat moeilijk met hem.
Sinds een aantal maanden werk ik in de buitendienst. Mijn supervisor begeleidt me veel, zowel telefonisch als meegaan naar klanten.
En het is gebeurd! Afgelopen woensdag in de auto op een carpoolplaats (jawel, noem dat maar eens romantisch) heb ik opgebiecht dat ik bang ben verliefd op hem te zijn. Hij keek me aan, sloeg zijn armen om me heen en vertelde dat hij ook verliefd op mij was. Zo hebben we al zoenend, knuffelend en pratend nog een uur in de auto gezeten. Oh, dit is zo goed en moeilijk tegelijk. Gisteren hebben we elkaar ook nog kunnen ontmoeten en hebben een uur in het bos gelopen, gezeten, gezoend, geknuffeld. Wat zijn we vreselijk verliefd.
We weten allebei dat dit geheim moet blijven. We willen onze huwelijken niet op het spel zetten, maar ik weet niet wat het gaat worden. Dit is zo enorm heftig. Ik gloei, heb last van mijn darmen, eet haast niet en volgens mij is mijn bloeddruk schrikbarend hoog. Ik probeer normaal tegen nr.1 te doen en dat lukt aardig. Nr.2 heb ik vandaag al 2 keer gesproken. Pfoe, wat een verwarring.
Als ik in de gelegenheid ben, zal ik me hier melden, want ik moet het wel kwijt! Ik wil het wel van de daken roepen dat ik zo verliefd ben. En weet je wat ik zo bijzonder vindt? Dat ik op deze leeftijd nog zo verliefd kan worden. En dat er iemand is die zo verliefd op mij kan worden. Heerlijk!
Jullie horen van me.
vrijdag 28 september 2007 om 11:18
Thea: ik zit jou wel mooi advies te geven maar ondertussen loop ik zelf ook steeds om mijn mobiel heen te draaien, zal ik wel... zal ik niet... Gewoon een sms-je dat ik hem zo vreselijk mis en dat ik dit allemaal zo moeilijk vind.
Maar ik doe het niet, ik weet dat ik er spijt van zal krijgen, en hij weet zo ook wel dat ik het moeilijk heb.
Mega: join the club! Je hebt onze verhalen gelezen dus je weet ook dat het behalve het heerlijke gevoel van verliefd te zijn en je geliefd te voelen ook een hoop ellende met zich meebrengt.
X!
Maar ik doe het niet, ik weet dat ik er spijt van zal krijgen, en hij weet zo ook wel dat ik het moeilijk heb.
Mega: join the club! Je hebt onze verhalen gelezen dus je weet ook dat het behalve het heerlijke gevoel van verliefd te zijn en je geliefd te voelen ook een hoop ellende met zich meebrengt.
X!
vrijdag 28 september 2007 om 12:46
Muril, je heb ontzettend gelijk, vorige zondag had ik hem wel een sms-je gestuurd en ik zat heel de dag in spanning te wachten op zijn reactie, die niet kwam. Gek werd ik er van. Dus ik doe het niet dit weekend. Het is me gelukt om het vandaag niet te doen. Nu kan het niet meer omdat zijn vrouw inmiddels ook thuis is. en toch en toch en toch hoop ik dat hij iets van zich laat horen.
Mega welkom, ik hoop dat je hier genoeg hebt gelezen om te weten dat de roze wolk niet eeuwig duurt. Geniet er van zo veel je kan maar zorg dat je in controle blijft!
Mega welkom, ik hoop dat je hier genoeg hebt gelezen om te weten dat de roze wolk niet eeuwig duurt. Geniet er van zo veel je kan maar zorg dat je in controle blijft!
vrijdag 28 september 2007 om 13:58
Muril en Thea, jullie hebben natuurlijk hartstikke gelijk dat de roze wolk echt wel een keer weggaat. Maar dit gevoel kunnen we allebei niet tegenhouden. We merkten allebei dat er wat "broeide" de afgelopen weken. Ik wist al wel dat ik verliefd op hem was en heb daarom ook geprobeerd om hem niet zo vaak te bellen. Ik wist dat er alleen maar ellende van zou komen als ik eraan toe zou geven. Maar ik voelde ook heel sterk dat ik het moest zeggen. Ik blokkeerde gewoon in mijn werk en had zelfs al het idee in mijn hoofd dat ik met dit werk zou moeten stoppen.
Maar ja, wat er nu gaat gebeuren? Ik weet het niet. Laat het eerst maar even zakken. Maar ik wil er nu ook niet tegen vechten, het is gewoon zo. Het weekend hebben we geen contact, ook niet per telefoon, dus dat zal wat rust geven.
Maar ja, wat er nu gaat gebeuren? Ik weet het niet. Laat het eerst maar even zakken. Maar ik wil er nu ook niet tegen vechten, het is gewoon zo. Het weekend hebben we geen contact, ook niet per telefoon, dus dat zal wat rust geven.
vrijdag 28 september 2007 om 14:07
Muril, ik kan me je gevoelens/emoties goed voorstellen, wat moeilijk om afstand te nemen, het contact te verbreken. Ik blijft maar denken aan Doorelkaargeschud zijn gedichten. Nr. 2 zal altijd een speciaal plekje bij je/bij ons hebben. Ik wens je heel erg veel sterkte! Hug!!!
Thea, probeer sterk te blijven. Natuurlijk brandt die telefoon in je handen, maar hou vol, achteraf zal je trots op jezelf zijn dat jij niet als eerste contact opgenomen hebt. Hoe moeilijk, sterkte!
Mega, welkom hier! Schrijf maar lekker van je af. Geniet van je rose wolk, je verliefdheid, doe ik ook. Maar probeer ook je hoofd een beetje koel te houden.... (hoor wie het zegt).
Moose, ik wens je een heel fijn weekend! Genieten!
Lois, het ene moment ontzettend genieten, het andere moment weer helemaal in een dal. Ik kan me voorstellen dat je daar wanhopig van wordt, dat het zo vreselijk veel energie kost! We kunnen het niet laten, die nr. 2 heeft zoveel aantrekkingskracht op ons. Sterkte meid!
Teka, gaat het met je?
Ik kijk zo vreselijk uit naar volgende week.... Eindelijk, eindelijk ontmoeten we elkaar weer, ik ben er zo mee bezig, voorpret. Mijn gedachten dwalen steeds af, het is ook al zo lang geleden. Ik dagdroom nog even verder.
Ik wens iedereen allemaal heel erg veel sterkte tijdens de moeilijke momenten (hug), probeer te genieten van de mooie!
x Knipoogje
Thea, probeer sterk te blijven. Natuurlijk brandt die telefoon in je handen, maar hou vol, achteraf zal je trots op jezelf zijn dat jij niet als eerste contact opgenomen hebt. Hoe moeilijk, sterkte!
Mega, welkom hier! Schrijf maar lekker van je af. Geniet van je rose wolk, je verliefdheid, doe ik ook. Maar probeer ook je hoofd een beetje koel te houden.... (hoor wie het zegt).
Moose, ik wens je een heel fijn weekend! Genieten!
Lois, het ene moment ontzettend genieten, het andere moment weer helemaal in een dal. Ik kan me voorstellen dat je daar wanhopig van wordt, dat het zo vreselijk veel energie kost! We kunnen het niet laten, die nr. 2 heeft zoveel aantrekkingskracht op ons. Sterkte meid!
Teka, gaat het met je?
Ik kijk zo vreselijk uit naar volgende week.... Eindelijk, eindelijk ontmoeten we elkaar weer, ik ben er zo mee bezig, voorpret. Mijn gedachten dwalen steeds af, het is ook al zo lang geleden. Ik dagdroom nog even verder.
Ik wens iedereen allemaal heel erg veel sterkte tijdens de moeilijke momenten (hug), probeer te genieten van de mooie!
x Knipoogje
vrijdag 28 september 2007 om 14:13
Mega, ik denk dat wij van dezelfde generatie zijn, ik ben ook 25 jaar getrouwd en heb 3 kids, 2 jong volwassenen en 1 tiener. Het gevoel dat iemand met mij flirtte en aantrekkelijk vond is het afgelopen jaar goed voor mijn self-esteem geweest. Collega's zagen het aan mij, iemand vroeg zelfs of ik een face-lift had gehad!. Collega en ik hebben onze gevoelens nooit zo naar elkaar uitgesproken maar er was veel en intensief emotioneel contact waarin we absoluut alles bespraken.bv over geld, ons seksleven en geloofsovertuiging en alles heel diepgaand. We waren het over eens dat onze huwelijken belangrijk waren en dat we geen van tweeën een scheiding wilde. Al die gesprekken maar nooit iets over onze gevoelens voor elkaar. Nu is hij naar een andere afdeling en ik mis hem en onze gesprekken!!
vrijdag 28 september 2007 om 14:25
@Muril, die tekst van je laatste sms-je... zo herkenbaar! Ja... en dan maar weer jezelf te bedwingen om niets meer te laten horen. Dat is moeilijk om dat te laten. Het zal moeten slijten en dat kost tijd en verdriet. Net wat jij zegt, hij zal altijd een speciale plek houden in je hart, dat gaat niet over, merk dat zelf ook maar al te goed.
@Thea, hou vol! Het is niet makkelijk maar Muril heeft gelijk, als je als eerste contact opneemt voel je je niet echt beter. Plus... je gaat weer zitten wachten op een antwoord en als dat niet komt zul je des te verdrietiger zijn! @Mega, welkom hier...... je laatste zin trof me erg; dat je nu nog zo vreselijk verliefd kunt worden en dat er iemand is die ook zo verliefd op jou wordt!! Dat is wat mij destijds ook zo blij maakte. Je de moeite waard gevonden te worden, de aandacht.. noem het allemaal maar op.
Wat je zegt, je gevoelens zijn niet meer tegen te houden ook al ben je nog zo nuchter en realistisch, dan moet er wat mee doen. Waar het toe leidt? Afwachten.... ik hoop dat je er iig van geniet, maar keep in control!
@Knipoogje! dank je, het gaat wel redelijk hier, nr2 blijft stil Dat helpt gedeeltelijk om het af te sluiten maar soms.... je snapt het wel! Nr1 heeft het nog steeds erg moeilijk met alles.
@Thea, ik las net je laatste post... ik denk dat je gelijk hebt; jij, Mega en ik zijn vlgs mij ook van dezelfde generatie, en ik denk nog wel een paar meer hier
Net wat je zegt, dat gevoel van verliefd zijn geeft je een enorme boost, je straalt en dat zien anderen ook!! En een bijkomend voordeel was ook nog dat een aantal extra kilootjes als vanzelf verdwenen..
X t
@Thea, hou vol! Het is niet makkelijk maar Muril heeft gelijk, als je als eerste contact opneemt voel je je niet echt beter. Plus... je gaat weer zitten wachten op een antwoord en als dat niet komt zul je des te verdrietiger zijn! @Mega, welkom hier...... je laatste zin trof me erg; dat je nu nog zo vreselijk verliefd kunt worden en dat er iemand is die ook zo verliefd op jou wordt!! Dat is wat mij destijds ook zo blij maakte. Je de moeite waard gevonden te worden, de aandacht.. noem het allemaal maar op.
Wat je zegt, je gevoelens zijn niet meer tegen te houden ook al ben je nog zo nuchter en realistisch, dan moet er wat mee doen. Waar het toe leidt? Afwachten.... ik hoop dat je er iig van geniet, maar keep in control!
@Knipoogje! dank je, het gaat wel redelijk hier, nr2 blijft stil Dat helpt gedeeltelijk om het af te sluiten maar soms.... je snapt het wel! Nr1 heeft het nog steeds erg moeilijk met alles.
@Thea, ik las net je laatste post... ik denk dat je gelijk hebt; jij, Mega en ik zijn vlgs mij ook van dezelfde generatie, en ik denk nog wel een paar meer hier
Net wat je zegt, dat gevoel van verliefd zijn geeft je een enorme boost, je straalt en dat zien anderen ook!! En een bijkomend voordeel was ook nog dat een aantal extra kilootjes als vanzelf verdwenen..
X t
zaterdag 29 september 2007 om 16:04
Oh, wat is liefde soms moeilijk! Hoe kan je nou in vredesnaam van 2 mannen tegelijkertijd houden? Dit had Onze Lieve Heer moeten uitschakelen. En het rare is dat ik me niet schuldig voel naar nr.1. Betekent dit dat ik niet van hem houd? Maar dat doe ik toch?
Hebben jullie hier ook zo mee geworsteld?
Hebben jullie hier ook zo mee geworsteld?
zaterdag 29 september 2007 om 17:03
Ook ik ben binnenkort 25 jaar getrouwd en hebben 2 kinderen in de puberleeftijd.. Mijn nr. 1 en ik zijn druk bezig om een groot feest te plannen. Het feest en het feit dat we al 25 jaar bij elkaar zijn geeft mij niet echt een dubbel gevoel. Mijn nr. 2 heeft iets toegevoegd aan mijn relatie met nr. 1, hoe raar dat ook klinkt. Door mijn nr. 2 voelt ik me weer helemaal vrouw, aantrekkelijk, begeerd, dat straal ik uit. Mijn nr. 1 valt op dat ik "beter in mijn vel" zit en is daardoor veel liever, zeg gerust weer verliefd op me geworden. Mijn relatie met nr. 2 levert dus voor ons alle 3 iets op. En jezelf schuldig voelen? Tja, soms wel hoor, maar dan denk ik vooral aan: stel je voor dat nr. 1 achter mijn relatie met nr. 2 komt, mijn nr. 1 zal zo gekwetst zijn, zoveel verdriet hebben. Dt wil ik helemaal niet!
Voor mij geldt dus inderdaad twee liefdes, mijn nr. 1 wil ik nooit kwijt, het is een vent uit duizenden! Mijn nr. 2 is de slagroom. Alhoewel ik eerlijk moet toegeven dat nr. 2 en ik steeds meer emotioneel verstrikt raken in elkaar. Voor mij, maar ook voor nr. 2, is het goed dat we heel ver bij elkaar vandaan wonen, anders weet ik echt niet wat er zou gebeuren.
Voor nu ben ik zo ontzettend blij dat ik 2 liefdes heb!
Heel veel sterkte met het verdriet, de twijfels. Probeer te genieten van de mooie momenten.
x Knipoogje
Voor mij geldt dus inderdaad twee liefdes, mijn nr. 1 wil ik nooit kwijt, het is een vent uit duizenden! Mijn nr. 2 is de slagroom. Alhoewel ik eerlijk moet toegeven dat nr. 2 en ik steeds meer emotioneel verstrikt raken in elkaar. Voor mij, maar ook voor nr. 2, is het goed dat we heel ver bij elkaar vandaan wonen, anders weet ik echt niet wat er zou gebeuren.
Voor nu ben ik zo ontzettend blij dat ik 2 liefdes heb!
Heel veel sterkte met het verdriet, de twijfels. Probeer te genieten van de mooie momenten.
x Knipoogje
zondag 30 september 2007 om 13:29
Lieve allemaal,
Laptop stuk dus kan alleen op gewone pc wat doen en die staat in het zicht voor iedereen, dus maar liever niet. Nu even alleen dus maar gauw wat schrijven. Ik lees nog steeds met jullie mee hoor. Het is niet echt om vrolijk van te worden. Teka en Moosse, het lijkt me niet gemakkelijk zo alleen en alle onzekerheid bij de anderen. Ik leef met jullie mee.
Even een update. Donderdag nr. 2 gezien. Hele leuke dag gehad. Nr. 1 is helemaal verliefd op me en ziet het eigenlijk niet zitten dat ik er een nr. 2 bij neem. Ik zeg maar steeds dat dit toch de afspraak was, maar heb erg met hem te doen en begrijp dat dit heel moeilijk voor hem is. Het gekke is dat mijn gevoelens voor nr. 2 niet meer zo enorm zijn als ze waren. Misschien dat het dan toch een langzame dood sterft? Nr. 2 laat ook steeds meer merken hoeveel hij van me houdt. Ik zei laatst tegen een vriend dat dit toch wel een luxe positie is, 2 mannen die van je houden. Hij zei: doordat je het op deze manier zegt (dus niet ik die zeg ik houd van 2 mannen) laat je zien dat je veel tekort bent gekomen. Het is bij mij ook duidelijk niet een verliefd zijn op nr. 2 want daarvoor zie ik toch echt de tekortkomingen te duidelijk, geen roze bril dus. Over 2 weken zie ik nr. 2 4 dagen. Ben heel benieuwd hoe ik me dan t.o.v. hem voel. Eigenlijk zou het het beste zijn als mijn gevoelens voor hem verdwijnen. Een vriendin die jarenlang een minnaar had zei me eens dat het bij haar ook zo was dat de heftigheid van haar gevoelens af gingen op het moment dat haar nr. 1 het goed vond. Het spannende van het stiekeme was er af. Wat zit een mens raar in elkaar he?
Veel sterkte allemaal, liefs, J.
Laptop stuk dus kan alleen op gewone pc wat doen en die staat in het zicht voor iedereen, dus maar liever niet. Nu even alleen dus maar gauw wat schrijven. Ik lees nog steeds met jullie mee hoor. Het is niet echt om vrolijk van te worden. Teka en Moosse, het lijkt me niet gemakkelijk zo alleen en alle onzekerheid bij de anderen. Ik leef met jullie mee.
Even een update. Donderdag nr. 2 gezien. Hele leuke dag gehad. Nr. 1 is helemaal verliefd op me en ziet het eigenlijk niet zitten dat ik er een nr. 2 bij neem. Ik zeg maar steeds dat dit toch de afspraak was, maar heb erg met hem te doen en begrijp dat dit heel moeilijk voor hem is. Het gekke is dat mijn gevoelens voor nr. 2 niet meer zo enorm zijn als ze waren. Misschien dat het dan toch een langzame dood sterft? Nr. 2 laat ook steeds meer merken hoeveel hij van me houdt. Ik zei laatst tegen een vriend dat dit toch wel een luxe positie is, 2 mannen die van je houden. Hij zei: doordat je het op deze manier zegt (dus niet ik die zeg ik houd van 2 mannen) laat je zien dat je veel tekort bent gekomen. Het is bij mij ook duidelijk niet een verliefd zijn op nr. 2 want daarvoor zie ik toch echt de tekortkomingen te duidelijk, geen roze bril dus. Over 2 weken zie ik nr. 2 4 dagen. Ben heel benieuwd hoe ik me dan t.o.v. hem voel. Eigenlijk zou het het beste zijn als mijn gevoelens voor hem verdwijnen. Een vriendin die jarenlang een minnaar had zei me eens dat het bij haar ook zo was dat de heftigheid van haar gevoelens af gingen op het moment dat haar nr. 1 het goed vond. Het spannende van het stiekeme was er af. Wat zit een mens raar in elkaar he?
Veel sterkte allemaal, liefs, J.
zondag 30 september 2007 om 14:22
Josephien: raar he, jij mag legaal omgaan met nr 2 maar kennelijk is dat toch ook niet de oplossing.
Knipoogje: wat jij zegt over het effect die de verliefdheid op nr 2 op jou heeft, daarin herken ik mezelf helemaal. Ik zou het ook niet kunnen vertellen, nr1 zou zo gekwetst zijn. Het gaat nu heel goed tussen ons en dat wil ik graag zo houden.
Ik heb, tegen beter weten in, toch een sms gestuurd vandaag. Kreeg gelukkig meteen een reactie terug. Ik was toch wat bezorgd, wist dat ze dit weekend een heftig gesprek zouden hebben over hun relatie, en wilde weten of alles goed gegaan was. Ik heb er ook geen spijt van dat ik toch ge-smst heb. Ik heb er ook niet eens lang over nagedacht, berichtje was zo gemaakt en verstuurd. Hij begreep het ook en vond het niet vervelend.
Knipoogje: wat jij zegt over het effect die de verliefdheid op nr 2 op jou heeft, daarin herken ik mezelf helemaal. Ik zou het ook niet kunnen vertellen, nr1 zou zo gekwetst zijn. Het gaat nu heel goed tussen ons en dat wil ik graag zo houden.
Ik heb, tegen beter weten in, toch een sms gestuurd vandaag. Kreeg gelukkig meteen een reactie terug. Ik was toch wat bezorgd, wist dat ze dit weekend een heftig gesprek zouden hebben over hun relatie, en wilde weten of alles goed gegaan was. Ik heb er ook geen spijt van dat ik toch ge-smst heb. Ik heb er ook niet eens lang over nagedacht, berichtje was zo gemaakt en verstuurd. Hij begreep het ook en vond het niet vervelend.
zondag 30 september 2007 om 21:41
@Mega, Phillippa, ook al is mijn situatie anders dan die van de meesten hier, ik voelde me niet schuldig naar nr1. Was dat omdat ik vond dat ik 'recht' had op meer? Meer dan wat mijn relatie met nr1 voorstelde? Ik weet het niet, onze relatie was verworden tot een maatjes, broer/zus relatie, mss dat dit een reden is geweest om zo te denken. Spijt, ja dat heb ik wel, spijt omdat ik nr1 zoveel verdriet heb aangedaan, nog steeds.
Natuurlijk is het erg spannend, de aandacht, de spanning maar ook de gesprekken die je voert met nr2, het is allemaal niet zo als je gewend bent, na 20-25 jaar ken je elkaar door en door en weet je vaak al wel hoe jij en hij op elkaar reageren. Dit met nr2 is allemaal 'nieuw' een andere manier van met elkaar praten, ontdekken hoe een ander reageert, over de dingen denkt..
@Thea, mss bedoel jij ook zoiets wanneer je zegt dat je jullie gesprekken zult gaan missen?
@Knipoogje, je geniet maar blijft realistisch, ik hoop dat je dit zo kunt volhouden.
@Josephien, idd, vreemd dat nu je 'legaal' een nr2 erbij hebt je gevoelens veranderen. Ben het met Phillippa eens dat het stiekeme ook een grote bijdrage is aan het verliefd zijn en aan het toegeven aan die gevoelens.
Ik vraag me nu ook wel eens af hoe het zou zijn wanneer nr2 en ik langer samen waren geweest... ook al was/ben ik ervan overtuigd dat het gekund had.
@Mooose, hoe was je uitstapje dit weekend? Hopelijk heb je ervan kunnen genieten en zijn je gedachten niet steeds afgedwaald naar nr1.
@Lois, hoe gaat ie, nog wat gehoord of blijft het stil?
X t
Natuurlijk is het erg spannend, de aandacht, de spanning maar ook de gesprekken die je voert met nr2, het is allemaal niet zo als je gewend bent, na 20-25 jaar ken je elkaar door en door en weet je vaak al wel hoe jij en hij op elkaar reageren. Dit met nr2 is allemaal 'nieuw' een andere manier van met elkaar praten, ontdekken hoe een ander reageert, over de dingen denkt..
@Thea, mss bedoel jij ook zoiets wanneer je zegt dat je jullie gesprekken zult gaan missen?
@Knipoogje, je geniet maar blijft realistisch, ik hoop dat je dit zo kunt volhouden.
@Josephien, idd, vreemd dat nu je 'legaal' een nr2 erbij hebt je gevoelens veranderen. Ben het met Phillippa eens dat het stiekeme ook een grote bijdrage is aan het verliefd zijn en aan het toegeven aan die gevoelens.
Ik vraag me nu ook wel eens af hoe het zou zijn wanneer nr2 en ik langer samen waren geweest... ook al was/ben ik ervan overtuigd dat het gekund had.
@Mooose, hoe was je uitstapje dit weekend? Hopelijk heb je ervan kunnen genieten en zijn je gedachten niet steeds afgedwaald naar nr1.
@Lois, hoe gaat ie, nog wat gehoord of blijft het stil?
X t
