Relaties
alle pijlers
schoonouders en verjaardag
dinsdag 30 maart 2010 om 07:02
Ik krijg van mijn schoonouders nooit een verjaarskado, mijn man en kinderen wel. Mijn ouders geven hun kinderen en ook de aanhang daarvan, elk jaar 25 euro voor hun verjaardag. Ik ben dus opgevoed met andere normen, en ik voel me daardoor in mijn schoonfamilie een beetje tweederangs. (ook omdat we, als we daar logeren, mijn man allerlei lekkers bij zijn ontbijt en voor onderweg krijgt, en ik bijv. 1 dingetje). Ik ben benieuwd hoe dit bij andere families gaat. Het gaat me overig totaal niet om de kado's, en geld hoef ik al helemaal niet, maar ik heb last van het principe dat ik anders behandeld wordt.
Vinden jullie dat ik hierover een gesprek met ze aan moet gaan?
Vinden jullie dat ik hierover een gesprek met ze aan moet gaan?
dinsdag 30 maart 2010 om 07:17
Lees ik het goed dat de andere aanhang in de familie wel 25 euro krijgt en jij niet? Als dat zo is, lijkt het mij eerder een taak voor je man om daar wat van te zeggen. Of misschien kunnen jullie samen het gesprek met zijn ouders aangaan.
Wanneer er echt onderscheid wordt gemaakt, vind ik dit nogal bekrompen overkomen. Ik herken het niet, maar zou er zeker ook last van hebben als het mij zou overkomen.
Wat zegt je man ervan?
Wanneer er echt onderscheid wordt gemaakt, vind ik dit nogal bekrompen overkomen. Ik herken het niet, maar zou er zeker ook last van hebben als het mij zou overkomen.
Wat zegt je man ervan?
dinsdag 30 maart 2010 om 07:23
dinsdag 30 maart 2010 om 07:30
quote:sien78 schreef op 30 maart 2010 @ 07:02:
Vinden jullie dat ik hierover een gesprek met ze aan moet gaan?
Kortgezegd: Nee.
Als jouw schoonouders al zo 'sociaal onhandig' zijn om jou met dit soort zaken anders te behandelen, vermoed ik dat ze ook het soort mensen zijn met wie niet echt goed valt te praten. Daardoor loop je een hoog risico op conflicten en dat is het denk ik niet waard.
Wat niet weg neemt dat het gewoon heel vervelend van ze is om hun zoon zo duidelijk op de 1e plaats te zetten. Hoewel het natuurlijk wel zo is dat hij nu eenmaal hun kind is en de band altijd anders zou zijn.
Hoe doen ze dat trouwens? Komen ze echt naar jouw verjaardag met lege handen? Dat lijkt me erg onbeschoft.
Hier zijn zowel mijn ouders als mijn schoonouders volledig evenredig als het aankomt op cadeaus en dergelijken.
Vinden jullie dat ik hierover een gesprek met ze aan moet gaan?
Kortgezegd: Nee.
Als jouw schoonouders al zo 'sociaal onhandig' zijn om jou met dit soort zaken anders te behandelen, vermoed ik dat ze ook het soort mensen zijn met wie niet echt goed valt te praten. Daardoor loop je een hoog risico op conflicten en dat is het denk ik niet waard.
Wat niet weg neemt dat het gewoon heel vervelend van ze is om hun zoon zo duidelijk op de 1e plaats te zetten. Hoewel het natuurlijk wel zo is dat hij nu eenmaal hun kind is en de band altijd anders zou zijn.
Hoe doen ze dat trouwens? Komen ze echt naar jouw verjaardag met lege handen? Dat lijkt me erg onbeschoft.
Hier zijn zowel mijn ouders als mijn schoonouders volledig evenredig als het aankomt op cadeaus en dergelijken.
dinsdag 30 maart 2010 om 07:33
Sorry, had zelf verkeerd gelezen. Krijgt andere aanhang in de familie (als die er is) wel een kado van zijn ouders?
Lastig dat je man het moeilijk vind om er iets van te zeggen. Je kunt je afvragen in hoeverre het het waard is iets te zeggen. En of ze voor rede vatbaar zijn.
Als je ze niet zo vaak ziet, zou je ervoor kunnen kiezen om het langs je heen te laten gaan en zelf ook niets extra's meer doen. Heb je het idee dat het iets persoonlijks is? Of hebben ze gewoon niet in de gaten hoe het overkomt?
Lastig dat je man het moeilijk vind om er iets van te zeggen. Je kunt je afvragen in hoeverre het het waard is iets te zeggen. En of ze voor rede vatbaar zijn.
Als je ze niet zo vaak ziet, zou je ervoor kunnen kiezen om het langs je heen te laten gaan en zelf ook niets extra's meer doen. Heb je het idee dat het iets persoonlijks is? Of hebben ze gewoon niet in de gaten hoe het overkomt?
dinsdag 30 maart 2010 om 07:56
dinsdag 30 maart 2010 om 07:58
Ik vind het ergens wel een beetje vreemd. Mijn ouders en schoonouders geven ook een kado aan mij en mijn man. In het begin was het even aftasten of de relatie een blijvertje zou zijn, maar daarna zijn ze kado's gaan geven van dezelfde waarde als ze bij de rest doen. Het zou mij niet om het geld gaan, maar ik zou mij idd een beetje tweederangs voelen i.c.m. met het lekkere eten voor onderweg verhaal.
dinsdag 30 maart 2010 om 08:14
Onbeschoft en asociaal..niks onhandig.
Het zijn toch volwassen mensen??
En dat je man dat conflict niet wil aangaan omdat zijn ma anders hysterisch gaat doen, snap ik al helemaal niet.
Als ik dat zie gebeuren bij mijn man(of andersom) laat ik dat niet over m'n kant gaan.
Jullie zouden toch eens kunnen vragen waarom ze dat doen.
Het zijn toch volwassen mensen??
En dat je man dat conflict niet wil aangaan omdat zijn ma anders hysterisch gaat doen, snap ik al helemaal niet.
Als ik dat zie gebeuren bij mijn man(of andersom) laat ik dat niet over m'n kant gaan.
Jullie zouden toch eens kunnen vragen waarom ze dat doen.
dinsdag 30 maart 2010 om 08:26
Ik zou het wel aankaarten. Dan zijn ze (eventueel) maar boos. Dit is namelijk echt een rare situatie; je man en je kinderen krijgen wel een verjaardagscadeau en jij niet. Kan me voorstellen dat je het niet leuk vindt om anders behandeld te worden. Ik zou het wel door je man laten vragen; van 'eigen' kinderen kan men doorgaans meer hebben dan van schoonkinderen. En als die het niet wil doen (wat ik behoorlijk onloyaal (disloyaal?) zou vinden), dan zou ik het zelf doen. Dan wordt ze maar hysterisch; dat doet ze geheel zelf.
dinsdag 30 maart 2010 om 08:28
vind het ook een beetje raar, op zn zachts gezegt...ik heb ook vreemde schoonouders als het gaat op kado's.
Mn man viert zn verjaardag meestal niet, hij vind er niks aan, en zijn ouders bellen hem daarom altijd even om te feliciteren.
Mijn ouders daarintegen komen wel even langs voor de koffie en nemen dan ook standaard een kadootje mee.
Als ik jarig ben, vier ik het wel, maar ben eigelijk gestopt met uitnodigen van mn schoonouders, met als reden dat ze toch nog nooit kwamen.
Sterker nog, mn man moest zn ouders er nog aan herinneren dat ik jarig was, zodat zij vervolgens kunnen bellen om te feliciteren...moet zeggen dat het dan al niet meer echt gemeend voelt, laat dan maar zitten denk ik altijd.
Ik ben een persoon wat altijd mensen belt als ze jarig zijn, en meestal ook langsgaat maar moet eerlijk zeggen dat ik daarmee gestopt ben naar mn schoonouders toe.
Ik weet uiteraard wanneer ze jarig zijn, maar laat het aan mn man over om ze te feliciteren. Zij vieren het zelf ook nooit.
Kortom, ik denk dat het normaal is om iemand te feliciteren en een kado te geven, maar blijkbaar denken andere mensen daar anders over. En dus heb ik mij na al die jaren maar een aangepast, want ik was het zat iedere keer wel attent te zijn naar hen toe en vervolgens zelf niks te horen.
Kan me voorstellen dat het lastig is om het aan te kaarten bij je schoonouders, voor je man ook, dus persoonlijk zou ik het lekker zo laten onder het motto " graag of niet" en genieten van je kadoos die je wel krijgt.
En je niet teveel uitsloven naar hen toe wat betreft de verjaardagen.
sterkte ermee
Mn man viert zn verjaardag meestal niet, hij vind er niks aan, en zijn ouders bellen hem daarom altijd even om te feliciteren.
Mijn ouders daarintegen komen wel even langs voor de koffie en nemen dan ook standaard een kadootje mee.
Als ik jarig ben, vier ik het wel, maar ben eigelijk gestopt met uitnodigen van mn schoonouders, met als reden dat ze toch nog nooit kwamen.
Sterker nog, mn man moest zn ouders er nog aan herinneren dat ik jarig was, zodat zij vervolgens kunnen bellen om te feliciteren...moet zeggen dat het dan al niet meer echt gemeend voelt, laat dan maar zitten denk ik altijd.
Ik ben een persoon wat altijd mensen belt als ze jarig zijn, en meestal ook langsgaat maar moet eerlijk zeggen dat ik daarmee gestopt ben naar mn schoonouders toe.
Ik weet uiteraard wanneer ze jarig zijn, maar laat het aan mn man over om ze te feliciteren. Zij vieren het zelf ook nooit.
Kortom, ik denk dat het normaal is om iemand te feliciteren en een kado te geven, maar blijkbaar denken andere mensen daar anders over. En dus heb ik mij na al die jaren maar een aangepast, want ik was het zat iedere keer wel attent te zijn naar hen toe en vervolgens zelf niks te horen.
Kan me voorstellen dat het lastig is om het aan te kaarten bij je schoonouders, voor je man ook, dus persoonlijk zou ik het lekker zo laten onder het motto " graag of niet" en genieten van je kadoos die je wel krijgt.
En je niet teveel uitsloven naar hen toe wat betreft de verjaardagen.
sterkte ermee
dinsdag 30 maart 2010 om 08:35
quote:kraaltje1 schreef op 30 maart 2010 @ 08:28:
Kortom, ik denk dat het normaal is om iemand te feliciteren en een kado te geven, maar blijkbaar denken andere mensen daar anders over.Geen cadeaus geven kan ook (niets moet), maar dan iedereen geen cadeaus, of alleen de kinderen. Het is dat onderscheid maken waar TO denk ik mee zit (en mi geheel terecht).
Kortom, ik denk dat het normaal is om iemand te feliciteren en een kado te geven, maar blijkbaar denken andere mensen daar anders over.Geen cadeaus geven kan ook (niets moet), maar dan iedereen geen cadeaus, of alleen de kinderen. Het is dat onderscheid maken waar TO denk ik mee zit (en mi geheel terecht).
dinsdag 30 maart 2010 om 08:40
Hoe gaat dat dan met ontbijt? Je man krijgt een kopje koffie, verse jus, croissantje, krentenbrood en een gebakken ei en jij krijgt een boterham met een glas water? Ik kan me niet zo goed voorstellen hoe dat gaat. Als je man lekker aan de croissantjes zit vraag je toch of je er ook 1 mag?
Wat die cadeaus betreft lijkt het me een taak voor je man om tegen zijn ouders te zeggen dat hij het niet netjes vindt dat jij geen cadeau krijgt (als is het maar een bloemetje ofzo).
Wat die cadeaus betreft lijkt het me een taak voor je man om tegen zijn ouders te zeggen dat hij het niet netjes vindt dat jij geen cadeau krijgt (als is het maar een bloemetje ofzo).
dinsdag 30 maart 2010 om 08:43
Blijkbaar hebben ze je nooit "in de familie" opgenomen. Nou ja. Maar als je het echt vervelend vindt, van die kadoos, zou je bijv als je ze voor je verjaardag uitnodigt kunnen zeggen dat je dit jaar voor je verjaardag geen speciale wensen hebt, maar dat een boekenbon (of wat dan ook) altijd prima kado is.
dinsdag 30 maart 2010 om 08:45
quote:yasuko schreef op 30 maart 2010 @ 08:43:
Blijkbaar hebben ze je nooit "in de familie" opgenomen. Nou ja. Maar als je het echt vervelend vindt, van die kadoos, zou je bijv als je ze voor je verjaardag uitnodigt kunnen zeggen dat je dit jaar voor je verjaardag geen speciale wensen hebt, maar dat een boekenbon (of wat dan ook) altijd prima kado is.Waarom zou ze die mensen uberhaupt uit willen nodigen op haar verjaardag?
Blijkbaar hebben ze je nooit "in de familie" opgenomen. Nou ja. Maar als je het echt vervelend vindt, van die kadoos, zou je bijv als je ze voor je verjaardag uitnodigt kunnen zeggen dat je dit jaar voor je verjaardag geen speciale wensen hebt, maar dat een boekenbon (of wat dan ook) altijd prima kado is.Waarom zou ze die mensen uberhaupt uit willen nodigen op haar verjaardag?
dinsdag 30 maart 2010 om 08:55
dinsdag 30 maart 2010 om 08:58
dinsdag 30 maart 2010 om 08:59
dinsdag 30 maart 2010 om 09:02
Je man zou het kunnen aankaarten bij zijn ouders. En dan niet met het idee dat jij ook een kado wil, maar dat hij, in het kader van gelijke behandeling, ook géén kado meer hoeft.
Zo leg je de nadruk op de gelijke behandeling en niet op het 'hebben' of het kado zelf.
En doe dan maar alleen een kado voor de kinderen.
Zo leg je de nadruk op de gelijke behandeling en niet op het 'hebben' of het kado zelf.
En doe dan maar alleen een kado voor de kinderen.
