And he is gone....

30-03-2010 16:11 212 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriendje is weg....voor een maand op vakantie! Inmiddels is hij een paar dagen weg en ik mis hem echt zo erg. Ik heb echt amper meer lol in het leven. Alles gaat op de automatic pilot.

Gelukkig laat hij af en toe wel wat horen, maar ach niks is in mijn ogen genoeg. Zijn moeder belde mij vandaag en zij vertelde dat ze hem al had gesproken op skype. Meteen was ik jaloers...waarom skypte hij niet met mij? (terwijl ik niet eens Skype heb...)

Ik ben zo bang dat hij iemand anders tegen komt....iemand die knapper en leuker is. Ik weet niet wat ik moet zonder hem. Ik heb geen zin om een avond thuis te zitten maar elke avond volplannen is een lastige opgave...Hoe doen jullie dat als je alleen thuis bent of zijn jullie ook elke avond de hort op??

Tips to survive this....
Alle reacties Link kopieren
quote:hatseklats schreef op 30 maart 2010 @ 19:13:Ik wilde dat hij eens gewoon tijdens alle feestdagen, verjaardagen, bevallingen (ja, die heeft hij ook gemist!), begrafenissen, operaties, enz. thuis was en aan mijn zijde zou staan. Want dat soort momenten kunnen zich in die maand weg ook voordoen en dan mis je hem echt wel...Maar dat is toch ook iets heel anders Hatseklats, natuurlijk wil je graag dat hij er op dat soort momenten bij is. Ik denk niet dat er forummers zijn die op díe momenten hun man/vriend willen missen.
Peas on earth!
Alle reacties Link kopieren
Pode,



daar heb je gelijk in, dat is ook wat anders. Ik probeerde alleen uit te leggen dat het wel heel stoer klinkt om te zeggen (wat ik hier ook veel gelezen heb) 'ik wilde dat de mijne eens 'even' een maandje weggaat' en dat een maand helemaal niet zo lang is, maar dat is natuurlijk gewoon onzin. Vaak zijn dit vrouwen die weten dat die van hun dat toch nooit zal doen en die kunnen het daarom makkelijk zeggen. Daarnaast zijn het vaak ook vrouwen die toch in paniek raken zodra hij dan daadwerkelijk eens een dag of wat weggaat, omdat ze dan opeens niet weten hoe ze het alleen moeten doen.



Probleem is dat ik dit soort opmerkingen te vaak hoor en daarom misschien wat doorschiet in het tegenwerpen hiervan...sorry...
Alle reacties Link kopieren
quote:hatseklats schreef op 30 maart 2010 @ 19:13:





Daarentegen irriteer ik me ook aan de dames die zo makkelijk zeggen 'ik wilde dat die van mij eens een maand wegging!'. Ik zie heel vaak om me heen dat de vrouwen die dit het hardst roepen het het moeilijkst hebben zodra meneer daadwerkelijk een tijdje weggaat.



Misschien zeg ik dat wel omdat het hier niet altijd makkelijk verloopt.

Dat weet jij ook niet. Mijn man kampt met gezondheidsonzekerheden en is de makkelijkste niet de laatste maanden. Dus ik roep dat dan heel snel, omdat het me wel eens heerlijk lijkt om niet een maand de afreageerpersoon te zijn.



Maar goed. Dat was de discussie niet.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
quote:hatseklats schreef op 31 maart 2010 @ 09:13:

Daarnaast zijn het vaak ook vrouwen die toch in paniek raken zodra hij dan daadwerkelijk eens een dag of wat weggaat, omdat ze dan opeens niet weten hoe ze het alleen moeten doen.





Zo'n type ben ik echt niet hoor, ik kan mij prima alleen redden, met kind zelfs. Dus.



Ik ga zelfs binnenkort op vakantie zonder man, met kind, en daar kijk ik erg naar uit. Zodat we daarna weer blij zijn om elkaar te zien.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
of je het nou leuk vind of niet dat je vriend/man weg is, is overdrijven ook een vak zoals TO haar situatie beschrijft.



ik vind het ook niet leuk om mijn vriend op afstand te hebben maar ik leef wel mijn leven zoals die is en geniet er met volle teugen van.



van verhalen zoals TO word ik erg moe en ga ik me irriteren..
Alle reacties Link kopieren
Tjah het is zoals het is. Hij is een maand weg. Maar hij komt wel weer terug hoor. Ik zou mijn vriend ook erg missen; ik ben 3 weken op vakantie geweest met mijn familie en miste hem heel erg. Ik heb veel aan hem gedacht, we hebben geprobeerd het smsen niet té veel te doen ivm de kosten en ik vond het vaak lastig en jammer dat ik bepaalde dingen van de vakantie niet met hem kon delen. Maar goed, hij deed z'n ding en berustte zich erin dat ik vanzelf wel weer terug zou komen. Ik genoot van mijn vakantie en alle mooie dingen.

Ik snap dus ook inderdaad niet zo goed waar TO zich druk over maakt. Ik begrijp wel dat je iemand vreselijk kan missen, maar het is niet anders.



Tips: doe gewoon dingen die jij leuk vind om te doen; je zegt dat je amper lol hebt in je leven. Doe eens een poging om zijn notabene tijdelijke afwezigheid te accepteren. Je hoeft niet elke avond vol te plannen. Jij hoeft jouw levensgeluk toch niet van hem te laten afhangen? Er zijn ergere dingen zeg!
Alle reacties Link kopieren
quote:hatseklats schreef op 31 maart 2010 @ 09:13:

Pode,



daar heb je gelijk in, dat is ook wat anders. Ik probeerde alleen uit te leggen dat het wel heel stoer klinkt om te zeggen (wat ik hier ook veel gelezen heb) 'ik wilde dat de mijne eens 'even' een maandje weggaat' en dat een maand helemaal niet zo lang is, maar dat is natuurlijk gewoon onzin. Vaak zijn dit vrouwen die weten dat die van hun dat toch nooit zal doen en die kunnen het daarom makkelijk zeggen. Daarnaast zijn het vaak ook vrouwen die toch in paniek raken zodra hij dan daadwerkelijk eens een dag of wat weggaat, omdat ze dan opeens niet weten hoe ze het alleen moeten doen.



Probleem is dat ik dit soort opmerkingen te vaak hoor en daarom misschien wat doorschiet in het tegenwerpen hiervan...sorry... Mijn man gaat meerdere keren per jaar naar het buitenland, en ik kan echt zeggen:ik vind het heerlijk.Vind het gewoon heel fijn om af en toe alleen te zijn. Wat we net aan het raaskallen waren was natuurlijk niet allemaal serieus,want echt serieus kan je dit overdreven gehuil niet noemen toch? En ik vind het inderdaad heel normaal dat je hem kan missen en het vervelend vindt.Maar zeggen dat je levensvreugde weg is en hoe je 24 uur alleen moet doorkomen...tja
Alle reacties Link kopieren
@ Chocoladereep;



dat vind ik ook het andere uiterste hoor! Ben het ook niet met TO eens, zoals ik in mijn eerste posting hier ook heb aangegeven. Zij zal er echt anders mee aan moeten, want hier wordt niemand (ook rondom haar) vrolijk van. Ik denk alleen dat ik die opmerking gewoon iets te vaak hoor en daarom het gevoel had het even te willen nuanceren.



@Maleficent;



Ik kan me heel goed voorstellen dat als iets het karakter van je man beïnvloedt, zoals ziekte of medicijnen, dat het dan net zo goed moeilijk kan zijn om samen te zijn, net als dat het moeilijk is om juist niet samen te zijn. Dat heb ik er ook niet mee bedoeld. Sterkte ermee en beterschap voor je man.
Alle reacties Link kopieren
Nou het gaat momenteel niet zo goed. Heb me ziek gemeld van werk want ik trek het allemaal niet meer :(



Ik ben er inmiddels heilig van overtuigd dat hij me niet meer hoeft....ik zit de hele dag al te huilen. Gister ben ik gaan borrelen met vrienden maar ik ben er niet bij met mijn hoofd. Ik mis hem, ik voel een enorme kilte over mij heen. Ik kan mij mijn leven zonder hem niet eens meer voorstellen. Wat als hij nu ineens denkt: zonder vick is het leven nog veel leuker? Terwijl ik juist nu ervan overtuigd ben dat hij de ware is....
Alle reacties Link kopieren
Beste Vicky ik denk dat het beste dat je kunt doen is naar de dokter gaan. Nu je je toch ziek hebt gemeld van je werk. Ik denk dat je met iemand moet gaan praten over dit soort gevoelens. Want ik denk dat je heel zelfdestructief bezig bent en in een neerwaardse spiraal zit. Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Eens met kapara...



Hou je overigens ook van hem?

Of wil je gewoon niet in je eentje op de bank zitten?
Alle reacties Link kopieren
Wat gaan er dan niet goed Vicky? Dat je hem mist en dat hij geen antwoord kan geven over jouw gevoelens van onzekerheid?



En wat kapara al zegt, ga naar de huisarts. bel hem/haar op en bespreek je gevoelens met je huisarts. Misschien kan hij je doorsturen naar gespecialiseerde hulp!
Nee echt?
Alle reacties Link kopieren
Nou ik ben zo angstig...zo bang dat hij weg gaat bij mij. Ik ben er letterlijk ziek van.

Ikzit nu ook weer te stressen of hij wel wil dat ik hem kom ophalen van het vliegveld. Ik weet niet hoelaat hij aankomt precies en ik ben te trots om hem er naar te vragen. Ik wil dat hij aan mij vraagt of ik hem kom ophalen...
Alle reacties Link kopieren
quote:Vickyk schreef op 01 april 2010 @ 12:27:

Nou ik ben zo angstig...zo bang dat hij weg gaat bij mij. Ik ben er letterlijk ziek van.

Ikzit nu ook weer te stressen of hij wel wil dat ik hem kom ophalen van het vliegveld. Ik weet niet hoelaat hij aankomt precies en ik ben te trots om hem er naar te vragen. Ik wil dat hij aan mij vraagt of ik hem kom ophalen...Dit gaat wel iets verder dan iemand missen, ik denk echt dat (als dit echt zo erg is) dat je naar de ha (huisarts) moet gaan en serieus professionele hulp moet inschakelen, want echt dit is niet "normaal".
Alle reacties Link kopieren
quote:Vickyk schreef op 30 maart 2010 @ 17:10:

Nou girlssssss,



ik werk gewoon, 5 dagen per week. Heb mijn eigen huis, we zijn 1,5 jr bij elkaar. geen kinderen verder. heb een goede band met mijn ouders en veel vriendinnen. Die ziek ik nu ook elke avond. dus vervelen doe ik zeker niet. alleen ik mis hem in de avonduren in bed. afscheid was mooi, we gingen elkaar allebei heel erg missen. dus ik heb zeker vriendinnen maar dat is toch heel anders dan een vriendin.Is er iemand overleden?
Alle reacties Link kopieren
quote:Vickyk schreef op 01 april 2010 @ 12:27:

Nou ik ben zo angstig...zo bang dat hij weg gaat bij mij. Ik ben er letterlijk ziek van.

Ikzit nu ook weer te stressen of hij wel wil dat ik hem kom ophalen van het vliegveld. Ik weet niet hoelaat hij aankomt precies en ik ben te trots om hem er naar te vragen. Ik wil dat hij aan mij vraagt of ik hem kom ophalen...

Je had hem voorheen met handboeien aan het bed gekluisterd?



Als je echt niet eens meer naar je werk kunt omdat je vriend er even niet is lijkt het me een goed moment om hulp te zoeken. Je angst staat dan namelijk normaal functioneren in de weg, en dat is niet de bedoeling.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
@Vicky: Ga alsjeblieft professionele hulp zoeken. Het klinkt niet alsof je psychisch helemaal stabiel bent. Ik bedoel dat niet onaardig, maar als je op deze (in mijn ogen destructieve) manier doorgaat, wordt je ergste angst werkelijkheid en sta je er alleen voor. Geen enkele man zit hier (op de lange termijn) op te wachten.
Alle reacties Link kopieren
quote:Vickyk schreef op 01 april 2010 @ 12:27:

Nou ik ben zo angstig...zo bang dat hij weg gaat bij mij. Ik ben er letterlijk ziek van.

Ikzit nu ook weer te stressen of hij wel wil dat ik hem kom ophalen van het vliegveld. Ik weet niet hoelaat hij aankomt precies en ik ben te trots om hem er naar te vragen. Ik wil dat hij aan mij vraagt of ik hem kom ophalen...



Dat is aardig... not. Het is toch veel leuker voor hem als je interesse in hem toont en vraagt hoe laat hij aankomt, zodat je hem op kan komen halen?



Verder eens met de rest: als je je om deze reden ziek meldt dan zit er iets écht niet goed. Wil je alsjeblieft beloven dat je straks even de huisarts gaat bellen?
Alle reacties Link kopieren
Ga wat doen met de tips van de dames boven mij, want dit klinkt echt NIET gezond! Als je deze angsten allemaal gaat projecteren op je vent, kun je er zeker vanuit gaan dat deze relatie geen stand gaat houden. Ga er wat mee doen!
Alle reacties Link kopieren
Gossie vicky, ik herken ineens heel veel van mijn zus in jou. Zij heeft een gegeneraliseerde angststoornis.

Ik denk dat het inderdaad een goed plan is om eens contact op te nemen met de huisarts, want dit is écht niet gezond.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil hier overigens geen diagnose stellen he, (ik zeg het maar vast)
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend is net voor tien dagen vertrokken, en eigenlijk is dat best relaxed
Alle reacties Link kopieren
Heb weleens 3 maanden m'n vriendje achtergelaten, hij zou me daarna achterna reizen, eerste paar dagen was moeilijk maar het vloog voorbij. Wat hier al aagegeven is, probeer het leuk te hebben die maand, het is ook leuker en relaxter voor hem dat hij zich niet af hoeft te vragen of jij je wel vermaakt en je hebt hem ook wat te vertellen als hij weer terug is. Ten tweede, een beetje meer zelfvertrouwen kweken, hij kan als hij in NL is ook iemand tegenkomen die leuker & knapper is en als je zo gaat denken dan heb je geen leven denk ik. Kortom, wees blij met je vriendje, gun hem een leuke tijd, ga niet zitten miepen over het feit dat hij wel met z'n moeder heeft geskyped en nog niet met jou en ga leuke dingen doen, echt voor je het weet is hij weer thuis.
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt alsof je niet echt blij bent met jezelf..



- Je bent bang dat hij een ander ontmoet die leuker is..

- Je hele eigenwaarde hangt zowat vast aan zijn aanwezigheid..

- Je hebt geen Skype en aangezien hij dus daarom niet met jou Skypt vat je het meteen persoonlijk op..



En zo depressief worden lijkt me allesbehalve gezond..

Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat je naar de dokter moet gaan.. Een soort van cursus waardoor je zelfvertrouwen wordt opgekrikt lijkt me wel wat voor jou.
Alle reacties Link kopieren
Als je je ziek meld zit je helemaal de hele dag te wachten tot hij belt/smst/skypet-met-zijn-moeder-en-niet-met jou.. je hebt totaal geen afleiding en gaat je daardoor nog zieliger/radelozer/Remi voelen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven