Gezondheid
alle pijlers
wel of geen abortus, deze week beslissen
woensdag 31 maart 2010 om 19:09
De titel zegt vast genoeg. Maar ik zal even wat meer vertellen. Ook om voor mezelf alles wat meer op een rijtje te zetten. Het is een complete chaos in mijn hoofd maar het enge is dat ik niets voel, mensen zeggen tegen me dat ik mijn gevoel moet volgen, maar ik lijk nog steeds verdoofd terwijl ik al weken met dit dilemma loop.
Ik ben 27 jaar. Ik heb 5 jaar een relatie gehad. Erna tijd rust genomen en toen kwam ik een jongen tegen waar ik geen relatie mee wilde. Allereerst omdat ik turbulente jaren achter de rug heb en het gevoel heb alles nog een plekje te moeten geven, maar ook omdat ik niet hoteldebotel verliefd ben. Hij is wel erg verliefd op mij. We hadden het wel fijn met elkaar en belandden uiteindelijk met elkaar in bed.
Ik ben sinds het uit is met mijn ex niet meer aan de pil. Dit onder meer omdat ik postviraalsyndroom heb na twee virussen waardoor ik al genoeg medicijnen slik en volgens de arts zou de pil mijn lichaam nog meer belasten door de hormonen. Ik gebruikte wel een condoom.
Ik had al angst om zwanger te worden, dit omdat ik op mijn 18e zwanger was van mijn eerste vriend. Ik heb toen gekozen voor een abortus. Achteraf heb ik hier weinig schuldgevoelens of verdriet van gehad, omdat ik toen echt niet klaar was voor een kind.
Ik ben op internet wezen zoeken naar alternatieven voor de pil en vond info over de gynefix. Ik wilde deze graag omdat die hormoonvrij is. Maar voor ik het gezet had ben ik al zwanger geraakt.
Over de vader van het kind: hij is jonger, niet iemand waar ik mezelf de rest van mijn leven mee zie, ik denk nog regelmatig aan mijn ex, ik zou na twee lange jaren flink ziek te zijn geweest in juni weer beginnen als stewardess, (waar ik ook wel tegenop zie omdat ik lang niet heb gewerkt en nog kwakkel met mijn gezondheid en snel moe ben).
Mijn ouders en vriendinnen weten het. Ze steunen me hoe dan ook, wat ik ook besluit. Feit is wel dat ik er alleen voor kom te staan, want ik zie mezelf niet in een relatie met hem. Zijn verstand zegt dat het nu niet verstandig is een kind, maar gevoelsmatig vind hij het ook erg moeilijk.
Ik ben vandaag bij de fysio geweest voor hyperventilatieklachten. Ze zei dat ik niet bij mijn gevoel kan en dat mijn ademhaling hier mee te maken heeft.
Ik ben bij de gynaecoloog geweest voor een vaginale echo om de termijn te bepalen. Discussiepunt was vooral de hoeveelheid medicijnen die ik heb geslikt ook in de eerste weken toen ik nog niet wist dat ik zwanger was. Hij zou het RIVM contacten over de schadelijkheid voor het embryo en hoorde vandaag dat ik het beste kan stoppen met alles, met een paar ben ik al direct op aanraden van mijn eigen arts gestopt. Andere moest ik van hem nog wel slikken omdat ik nog een antiviraalprotocol nodig heb. Het RIVM echter zei dat ik direct met deze moest stoppen. Verder zei de assistent dat ze nu weinig kunnen zeggen over schade etc.
Ik ben erg in de war omdat ik al een keer eerder abortus heb gehad. Ik ben gek op kinderen en zie/zag mezelf altijd met kinderen. Ik werk nu niet maar heb een aantal oppasgezinnen waar ik regelmatig oppas. Dit vind ik ook erg moeilijk nu, vandaag ook weer fietste ik met mijn oppaskindje langs het water en dan besef ik dat ik een kleintje in mijn buik heb.
Ik zet nu op een rijtje wat ik denk:
voor het houden van een kind:
- abortus psychisch zwaar, weet niet hoe ik eruit kom
- goede leeftijd
- angst onvruchtbaar te worden door twee x abortus
- ik ben gek op kinderen en wil zowiezo mama worden
- zal er blij mee zijn, ondanks de moeilijke situatie
tegen het houden van een kind:
- alleenstaand moederschap
- is het egoistisch als je een kind zonder vader laat opgroeien?
-financiele zorgen omdat ik nu van een uitkering leef
- was net weer wat op de been na jaren ziek zijn en had weer een soort van toekomstperspectief.
ik weet dat dit natuurlijk ook niet alles zegt. Het ene voordeel weegt bijvoorbeeld 10 x zoveel als een ander nadeel. Kortom het is complex. Ik moet deze week beslissen van mijn ouders. Ik voel me zo onder druk dat ik niet helder kan denken. Maar dit ervaar ik al weken zo. Ik heb geen rust in mijn hoofd. Ik heb van de fysio ademhalingsoefeningen gekregen, ik ga volgende week vrijdag weer naar shiatsu massage, ik heb morgen een gesprek met een psycholoog waar ik 3 x eerder ben geweest ivm andere problemen. Ze is op de hoogte van wat er allemaal heeft gespeeld in mijn leven.
Ik zie vriendinnen om me heen die niet zwanger kunnen worden. Ik heb een vriendin die ook net zwanger is, helemaal blij, en in heel andere omstandigheden namelijk een vaste baan en relatie.
Ik wil zo graag voelen zodat ik een bewuste keuze kan maken waar ik achter sta. Ik heb jaren een onrustig leven geleid, door ziekzijn, niet werken, relatie die uitging, veel verdriet, veel moeilijkheden thuis met mijn ouders, al met al best veel.
ik heb hele lieve vriendinnen die er voor me zijn, maar ik merk dat ik ze op afstand houdt, omdat iedereen een mening heeft maar allemaal vanuit hun eigen perspectief praten. Ik ben blij dat ik morgen met de pscycholoog kan praten, een objectief oordeel. Ik ben zo bang later geen kinderen meer te kunnen krijgen.
Ik ben 27 jaar. Ik heb 5 jaar een relatie gehad. Erna tijd rust genomen en toen kwam ik een jongen tegen waar ik geen relatie mee wilde. Allereerst omdat ik turbulente jaren achter de rug heb en het gevoel heb alles nog een plekje te moeten geven, maar ook omdat ik niet hoteldebotel verliefd ben. Hij is wel erg verliefd op mij. We hadden het wel fijn met elkaar en belandden uiteindelijk met elkaar in bed.
Ik ben sinds het uit is met mijn ex niet meer aan de pil. Dit onder meer omdat ik postviraalsyndroom heb na twee virussen waardoor ik al genoeg medicijnen slik en volgens de arts zou de pil mijn lichaam nog meer belasten door de hormonen. Ik gebruikte wel een condoom.
Ik had al angst om zwanger te worden, dit omdat ik op mijn 18e zwanger was van mijn eerste vriend. Ik heb toen gekozen voor een abortus. Achteraf heb ik hier weinig schuldgevoelens of verdriet van gehad, omdat ik toen echt niet klaar was voor een kind.
Ik ben op internet wezen zoeken naar alternatieven voor de pil en vond info over de gynefix. Ik wilde deze graag omdat die hormoonvrij is. Maar voor ik het gezet had ben ik al zwanger geraakt.
Over de vader van het kind: hij is jonger, niet iemand waar ik mezelf de rest van mijn leven mee zie, ik denk nog regelmatig aan mijn ex, ik zou na twee lange jaren flink ziek te zijn geweest in juni weer beginnen als stewardess, (waar ik ook wel tegenop zie omdat ik lang niet heb gewerkt en nog kwakkel met mijn gezondheid en snel moe ben).
Mijn ouders en vriendinnen weten het. Ze steunen me hoe dan ook, wat ik ook besluit. Feit is wel dat ik er alleen voor kom te staan, want ik zie mezelf niet in een relatie met hem. Zijn verstand zegt dat het nu niet verstandig is een kind, maar gevoelsmatig vind hij het ook erg moeilijk.
Ik ben vandaag bij de fysio geweest voor hyperventilatieklachten. Ze zei dat ik niet bij mijn gevoel kan en dat mijn ademhaling hier mee te maken heeft.
Ik ben bij de gynaecoloog geweest voor een vaginale echo om de termijn te bepalen. Discussiepunt was vooral de hoeveelheid medicijnen die ik heb geslikt ook in de eerste weken toen ik nog niet wist dat ik zwanger was. Hij zou het RIVM contacten over de schadelijkheid voor het embryo en hoorde vandaag dat ik het beste kan stoppen met alles, met een paar ben ik al direct op aanraden van mijn eigen arts gestopt. Andere moest ik van hem nog wel slikken omdat ik nog een antiviraalprotocol nodig heb. Het RIVM echter zei dat ik direct met deze moest stoppen. Verder zei de assistent dat ze nu weinig kunnen zeggen over schade etc.
Ik ben erg in de war omdat ik al een keer eerder abortus heb gehad. Ik ben gek op kinderen en zie/zag mezelf altijd met kinderen. Ik werk nu niet maar heb een aantal oppasgezinnen waar ik regelmatig oppas. Dit vind ik ook erg moeilijk nu, vandaag ook weer fietste ik met mijn oppaskindje langs het water en dan besef ik dat ik een kleintje in mijn buik heb.
Ik zet nu op een rijtje wat ik denk:
voor het houden van een kind:
- abortus psychisch zwaar, weet niet hoe ik eruit kom
- goede leeftijd
- angst onvruchtbaar te worden door twee x abortus
- ik ben gek op kinderen en wil zowiezo mama worden
- zal er blij mee zijn, ondanks de moeilijke situatie
tegen het houden van een kind:
- alleenstaand moederschap
- is het egoistisch als je een kind zonder vader laat opgroeien?
-financiele zorgen omdat ik nu van een uitkering leef
- was net weer wat op de been na jaren ziek zijn en had weer een soort van toekomstperspectief.
ik weet dat dit natuurlijk ook niet alles zegt. Het ene voordeel weegt bijvoorbeeld 10 x zoveel als een ander nadeel. Kortom het is complex. Ik moet deze week beslissen van mijn ouders. Ik voel me zo onder druk dat ik niet helder kan denken. Maar dit ervaar ik al weken zo. Ik heb geen rust in mijn hoofd. Ik heb van de fysio ademhalingsoefeningen gekregen, ik ga volgende week vrijdag weer naar shiatsu massage, ik heb morgen een gesprek met een psycholoog waar ik 3 x eerder ben geweest ivm andere problemen. Ze is op de hoogte van wat er allemaal heeft gespeeld in mijn leven.
Ik zie vriendinnen om me heen die niet zwanger kunnen worden. Ik heb een vriendin die ook net zwanger is, helemaal blij, en in heel andere omstandigheden namelijk een vaste baan en relatie.
Ik wil zo graag voelen zodat ik een bewuste keuze kan maken waar ik achter sta. Ik heb jaren een onrustig leven geleid, door ziekzijn, niet werken, relatie die uitging, veel verdriet, veel moeilijkheden thuis met mijn ouders, al met al best veel.
ik heb hele lieve vriendinnen die er voor me zijn, maar ik merk dat ik ze op afstand houdt, omdat iedereen een mening heeft maar allemaal vanuit hun eigen perspectief praten. Ik ben blij dat ik morgen met de pscycholoog kan praten, een objectief oordeel. Ik ben zo bang later geen kinderen meer te kunnen krijgen.
woensdag 31 maart 2010 om 19:49
quote:Jorina schreef op 31 maart 2010 @ 19:48:
11. Kan ik na de abortus nog kinderen krijgen?
Een abortus brengt geen schade toe aan de baarmoeder of eierstokken. Het beïnvloedt je vruchtbaarheid niet. De kans op het krijgen van kinderen is nog net zo groot als wanneer je geen abortus ondergaat.
Bron: Nederlands Genootschap van Abortusartsen
Je wordt dus niet minder vruchtbaar van een abortus, althans, als je de artsen moet geloven.Ow, crosspost meds!
11. Kan ik na de abortus nog kinderen krijgen?
Een abortus brengt geen schade toe aan de baarmoeder of eierstokken. Het beïnvloedt je vruchtbaarheid niet. De kans op het krijgen van kinderen is nog net zo groot als wanneer je geen abortus ondergaat.
Bron: Nederlands Genootschap van Abortusartsen
Je wordt dus niet minder vruchtbaar van een abortus, althans, als je de artsen moet geloven.Ow, crosspost meds!
woensdag 31 maart 2010 om 19:50
quote:Cambridgegirl schreef op 31 maart 2010 @ 19:09:
Mijn ouders en vriendinnen weten het. Ze steunen me hoe dan ook, wat ik ook besluit.
Maar lieve schat?? Hoe staat bovenstaande in verhouding tot de harde woorden die je moeder je heeft gezegd? Als je naasten al zo tegen je doen, dan heb je toch geen vijanden meer nodig???
Ik hoop zo dat je dat doet wat bij jou goed voelt.... Ik zou je zo graag een knuffel geven en even een schouder willen bieden.... je hebt t er duidelijk erg moeilijk mee
Mijn ouders en vriendinnen weten het. Ze steunen me hoe dan ook, wat ik ook besluit.
Maar lieve schat?? Hoe staat bovenstaande in verhouding tot de harde woorden die je moeder je heeft gezegd? Als je naasten al zo tegen je doen, dan heb je toch geen vijanden meer nodig???
Ik hoop zo dat je dat doet wat bij jou goed voelt.... Ik zou je zo graag een knuffel geven en even een schouder willen bieden.... je hebt t er duidelijk erg moeilijk mee
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
woensdag 31 maart 2010 om 19:52
tegen het houden van een kind:
- alleenstaand moederschap
goed argument, alleen een kind krijgen is zwaar. Maar wat doe je met de vader, je kan niet verzwijgen dat hij een kind heeft. Je moet dus met die scharrel een levenslange band aangaan, daar heeft je kind recht op
- is het egoistisch als je een kind zonder vader laat opgroeien?
ja zonder meer
-financiele zorgen omdat ik nu van een uitkering leef
Ook een goed argument want een kind is duur, en jij zal gewoon moeten werken voor je geld, en de weg naar werk is moeilijker met een kind
- was net weer wat op de been na jaren ziek zijn en had weer een soort van toekomstperspectief.
Kortom je argumenten voor abortus zijn naar mijn idee sterker dan voor het krijgen van het kind. Vooral het geen werk hebben en het 1 ouderschap is hier doorslaggevend.
- alleenstaand moederschap
goed argument, alleen een kind krijgen is zwaar. Maar wat doe je met de vader, je kan niet verzwijgen dat hij een kind heeft. Je moet dus met die scharrel een levenslange band aangaan, daar heeft je kind recht op
- is het egoistisch als je een kind zonder vader laat opgroeien?
ja zonder meer
-financiele zorgen omdat ik nu van een uitkering leef
Ook een goed argument want een kind is duur, en jij zal gewoon moeten werken voor je geld, en de weg naar werk is moeilijker met een kind
- was net weer wat op de been na jaren ziek zijn en had weer een soort van toekomstperspectief.
Kortom je argumenten voor abortus zijn naar mijn idee sterker dan voor het krijgen van het kind. Vooral het geen werk hebben en het 1 ouderschap is hier doorslaggevend.
woensdag 31 maart 2010 om 19:53
Ik ben zelf sinds 7 maand alleenstaande moeder met een zoontje van 5 jaar. In die zelfde maand dat mijn huwelijk stuk liep ben ik ook mijn baan kwijt geraakt en stond ik er alleen voor.
Mijn ex is zeer agressief en een controlfreak. Ik dacht dat ik nóóit weer een nieuwe liefde zou kunnen tegenkomen,ten eerste had ik de gedachte,wie wil nou een vrouw met een kind waarvan de ex 150mtr vandaan woont die zwaar agressief is.
Nou Cambridgegirl....het kan hoor!
Ik heb inmiddels een nieuwe liefde,die perfect met mijn zoontje kan en zelfs mijn ex lijkt ietwat gekalmeerd te zijn
Dus je moet niet bang zijn dat je voor altijd een alleenstaande moeder zult blijven of dat je het niet alleen kan.
Ik wens je iig heel erg veel succes met het maken van je moeilijke besluit!
Mijn ex is zeer agressief en een controlfreak. Ik dacht dat ik nóóit weer een nieuwe liefde zou kunnen tegenkomen,ten eerste had ik de gedachte,wie wil nou een vrouw met een kind waarvan de ex 150mtr vandaan woont die zwaar agressief is.
Nou Cambridgegirl....het kan hoor!
Ik heb inmiddels een nieuwe liefde,die perfect met mijn zoontje kan en zelfs mijn ex lijkt ietwat gekalmeerd te zijn
Dus je moet niet bang zijn dat je voor altijd een alleenstaande moeder zult blijven of dat je het niet alleen kan.
Ik wens je iig heel erg veel succes met het maken van je moeilijke besluit!
woensdag 31 maart 2010 om 19:56
quote:mrrrjjjm schreef op 31 maart 2010 @ 19:53:
Ik ben zelf sinds 7 maand alleenstaande moeder met een zoontje van 5 jaar. In die zelfde maand dat mijn huwelijk stuk liep ben ik ook mijn baan kwijt geraakt en stond ik er alleen voor.
Mijn ex is zeer agressief en een controlfreak. Ik dacht dat ik nóóit weer een nieuwe liefde zou kunnen tegenkomen,ten eerste had ik de gedachte,wie wil nou een vrouw met een kind waarvan de ex 150mtr vandaan woont die zwaar agressief is.
Nou Cambridgegirl....het kan hoor!
Ik heb inmiddels een nieuwe liefde,die perfect met mijn zoontje kan en zelfs mijn ex lijkt ietwat gekalmeerd te zijn
Dus je moet niet bang zijn dat je voor altijd een alleenstaande moeder zult blijven of dat je het niet alleen kan.
Ik wens je iig heel erg veel succes met het maken van je moeilijke besluit!7 maanden uit een gewelddadige relatie en dan al je kleuterkind confronteren met een nieuwe vriend....
Ik ben zelf sinds 7 maand alleenstaande moeder met een zoontje van 5 jaar. In die zelfde maand dat mijn huwelijk stuk liep ben ik ook mijn baan kwijt geraakt en stond ik er alleen voor.
Mijn ex is zeer agressief en een controlfreak. Ik dacht dat ik nóóit weer een nieuwe liefde zou kunnen tegenkomen,ten eerste had ik de gedachte,wie wil nou een vrouw met een kind waarvan de ex 150mtr vandaan woont die zwaar agressief is.
Nou Cambridgegirl....het kan hoor!
Ik heb inmiddels een nieuwe liefde,die perfect met mijn zoontje kan en zelfs mijn ex lijkt ietwat gekalmeerd te zijn
Dus je moet niet bang zijn dat je voor altijd een alleenstaande moeder zult blijven of dat je het niet alleen kan.
Ik wens je iig heel erg veel succes met het maken van je moeilijke besluit!7 maanden uit een gewelddadige relatie en dan al je kleuterkind confronteren met een nieuwe vriend....
woensdag 31 maart 2010 om 19:57
quote:misspoez schreef op 31 maart 2010 @ 19:54:
Tegen het houden van het kindje spreekt ook nog dat je medicijnen hebt gebruikt die zijn ontwikkeling schaden...Ja lijkt me een hele belangrijke factor. En hoe wil je dat gaan doen met de vader? Je zal het moeten zeggen, heeft hij hier ook een stem in??
Tegen het houden van het kindje spreekt ook nog dat je medicijnen hebt gebruikt die zijn ontwikkeling schaden...Ja lijkt me een hele belangrijke factor. En hoe wil je dat gaan doen met de vader? Je zal het moeten zeggen, heeft hij hier ook een stem in??
woensdag 31 maart 2010 om 19:59
Ik kan je niet helpen met de keus die je te maken hebt. Het is een ontzettend moeilijke keus, die je zelf zult moeten maken. Ik kan je wel vertellen wat ik zelf zou doen in jouw situatie, maar ten eerste heb je daar niets aan, en ten tweede is het maar de vraag of het daadwerkelijk mijn keus zou zijn, want zolang ik niet in jouw schoenen sta, kan ik dat nooit met zekerheid zeggen.
Wat ik je wel kan adviseren is, om een tijd afstand te nemen van je ouders en de vader. Ze klinken als mensen die je op dit moment vooral hinderen in het leven van je leven, en je belemmeren om je eigen keuzes te maken. Dat is jammer en levert je zo te horen veel frustraties op.
Mijn advies zou dus zijn om een tijdje alleen te leven, en al die andere mensen maar even in hun sop gaar te laten koken. Misschien geeft je dat wat lucht, en zorgt het ervoor dat je jezelf en je eigen wensen wat helderder voor ogen krijgt. Sterkte met je keuze
Wat ik je wel kan adviseren is, om een tijd afstand te nemen van je ouders en de vader. Ze klinken als mensen die je op dit moment vooral hinderen in het leven van je leven, en je belemmeren om je eigen keuzes te maken. Dat is jammer en levert je zo te horen veel frustraties op.
Mijn advies zou dus zijn om een tijdje alleen te leven, en al die andere mensen maar even in hun sop gaar te laten koken. Misschien geeft je dat wat lucht, en zorgt het ervoor dat je jezelf en je eigen wensen wat helderder voor ogen krijgt. Sterkte met je keuze
woensdag 31 maart 2010 om 20:00
woensdag 31 maart 2010 om 20:05
Allereerst heel veel sterke meid.
Een vriendin van mij werd ook eens zo onder druk gezet door haar eigen ouders om vooral een abortus te ondergaan (angst voor schaamte denk ik) en diverse andere mensen.
Ze heeft toen een klein weekje bij mij gelogeerd (zij woonde nog thuis, ik niet) om even haar hoofd op orde te kunnen krijgen en zelf een beslissing te kunnen nemen. Ze heeft voor abortus gekozen. Daarna kwamen die ouders telkens terug op dat kindje (alleen al het gebruik van die term, maar goed dat is een andere discussie) dat ze had geaborteerd, op een zogenaamd subtiele manier dan. Denk niet dat die mensen er zelf iets naars mee bedoelden, ze worstelden er zelf vast ook mee, maar voor die vriendin was het natuurlijk allemaal niet prettig en maakte het allemaal moeilijker.
Ik hoop dat je echt even een plek voor jezelf kunt vinden en je kunt bedenken of je een leven met een kindje over zoveel maanden ziet zitten, lijkt dat je leuk, naast eventueel moeilijk etc. (moeilijkheden kunnen overwonnen worden). Dat lijkt me toch de belangrijkste overweging, naast de medische aspecten die je noemt.
Als je verder hulp wilt kun je ook naar het Fiom http://www.fiom.nl/ (dat is niet op Christelijke basis gestoeld zoals de VBOK)
Sterkte
Een vriendin van mij werd ook eens zo onder druk gezet door haar eigen ouders om vooral een abortus te ondergaan (angst voor schaamte denk ik) en diverse andere mensen.
Ze heeft toen een klein weekje bij mij gelogeerd (zij woonde nog thuis, ik niet) om even haar hoofd op orde te kunnen krijgen en zelf een beslissing te kunnen nemen. Ze heeft voor abortus gekozen. Daarna kwamen die ouders telkens terug op dat kindje (alleen al het gebruik van die term, maar goed dat is een andere discussie) dat ze had geaborteerd, op een zogenaamd subtiele manier dan. Denk niet dat die mensen er zelf iets naars mee bedoelden, ze worstelden er zelf vast ook mee, maar voor die vriendin was het natuurlijk allemaal niet prettig en maakte het allemaal moeilijker.
Ik hoop dat je echt even een plek voor jezelf kunt vinden en je kunt bedenken of je een leven met een kindje over zoveel maanden ziet zitten, lijkt dat je leuk, naast eventueel moeilijk etc. (moeilijkheden kunnen overwonnen worden). Dat lijkt me toch de belangrijkste overweging, naast de medische aspecten die je noemt.
Als je verder hulp wilt kun je ook naar het Fiom http://www.fiom.nl/ (dat is niet op Christelijke basis gestoeld zoals de VBOK)
Sterkte
woensdag 31 maart 2010 om 20:05
quote:meds schreef op 31 maart 2010 @ 19:57:
[...]
dat kan wel, maar er bestaat geen enkel wetenschappelijk bewijs voor
Totaal niet de juiste plek voor deze discussie... maar mijn gynaecoloog vertelde dus ook dat het wel schade kan aanrichten, maar ik kan dat idd ook nergens terugvinden.
De gynaecoloog zei dat de kans op verklevingen erg toeneemt na een abortus en/of curretage en dat dat de kans op een nieuwe zwangerschap kán veroorzaken... ( ik heb trouwens niet getwijfeld over abortus of niet hoor... ik ben heel blij met mijn kindje)
[...]
dat kan wel, maar er bestaat geen enkel wetenschappelijk bewijs voor
Totaal niet de juiste plek voor deze discussie... maar mijn gynaecoloog vertelde dus ook dat het wel schade kan aanrichten, maar ik kan dat idd ook nergens terugvinden.
De gynaecoloog zei dat de kans op verklevingen erg toeneemt na een abortus en/of curretage en dat dat de kans op een nieuwe zwangerschap kán veroorzaken... ( ik heb trouwens niet getwijfeld over abortus of niet hoor... ik ben heel blij met mijn kindje)
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
woensdag 31 maart 2010 om 20:05
quote:mrrrjjjm schreef op 31 maart 2010 @ 20:03:
Klopt,maar hij is niet bij de gewelds delicten geweest.
Maar goed.......hetgeen waarvoor ik typte was om te zeggen dat Cambridgegirl niet bang moet zijn om er alleen voor te komen te staan,wat ze ook beslist,het kan anders.je zegt dat het nu perfect gaat met je ouderschap en dat je zo gelukkig bent, in feite ben je pas 7 maanden onderweg, het is wel heel pril om je kleuter nu al te confronteren met een nieuwe vaderfiguur. Het komt op mij over al 1 instabiele toestand. Maar goed, daar gaat dit topic niet over
Klopt,maar hij is niet bij de gewelds delicten geweest.
Maar goed.......hetgeen waarvoor ik typte was om te zeggen dat Cambridgegirl niet bang moet zijn om er alleen voor te komen te staan,wat ze ook beslist,het kan anders.je zegt dat het nu perfect gaat met je ouderschap en dat je zo gelukkig bent, in feite ben je pas 7 maanden onderweg, het is wel heel pril om je kleuter nu al te confronteren met een nieuwe vaderfiguur. Het komt op mij over al 1 instabiele toestand. Maar goed, daar gaat dit topic niet over
woensdag 31 maart 2010 om 20:08
quote:biol schreef op 31 maart 2010 @ 20:05:
[...]
Totaal niet de juiste plek voor deze discussie... maar mijn gynaecoloog vertelde dus ook dat het wel schade kan aanrichten, maar ik kan dat idd ook nergens terugvinden.
De gynaecoloog zei dat de kans op verklevingen erg toeneemt na een abortus en/of curretage en dat dat de kans op een nieuwe zwangerschap kán veroorzaken... ( ik heb trouwens niet getwijfeld over abortus of niet hoor... ik ben heel blij met mijn kindje)
verklevingen?? kan ik me alleen iets bij voorstellen als er een hele heftige abortus plaatsvindt bij bijv. een foetus ouder dan 12 weken.
Als je van een abortus onvruchtbaar zou kunnen worden dan zou dat ook kunnen gelden voor bevallingen, plaatsen spiraaltjes en verwijderen vleesbomen, of preventieve operaties baarmoederhalskanker. Als deze ingrepen hebben echter geen enkele invloed op je cyclus
[...]
Totaal niet de juiste plek voor deze discussie... maar mijn gynaecoloog vertelde dus ook dat het wel schade kan aanrichten, maar ik kan dat idd ook nergens terugvinden.
De gynaecoloog zei dat de kans op verklevingen erg toeneemt na een abortus en/of curretage en dat dat de kans op een nieuwe zwangerschap kán veroorzaken... ( ik heb trouwens niet getwijfeld over abortus of niet hoor... ik ben heel blij met mijn kindje)
verklevingen?? kan ik me alleen iets bij voorstellen als er een hele heftige abortus plaatsvindt bij bijv. een foetus ouder dan 12 weken.
Als je van een abortus onvruchtbaar zou kunnen worden dan zou dat ook kunnen gelden voor bevallingen, plaatsen spiraaltjes en verwijderen vleesbomen, of preventieve operaties baarmoederhalskanker. Als deze ingrepen hebben echter geen enkele invloed op je cyclus
woensdag 31 maart 2010 om 20:11
Mijn nieuwe vriend is geen vaderfiguur,hij heeft al een vader.
Op papier ben ik idd 7 mnd onderweg,je weet alleen niet wat ervoor zich heeft afgespeeld. Ik heb mijn kind niet geconfronteerd met mijn vriend,hij kende hem al voordat we wat met elkaar kregen. Hoe dan ook,ik zie (en ik niet alleen,zijn vader ook)dat mijn kind een stuk blijer en vrolijker in zn vel zit. Maar goed,wat ik al zei...daar typte ik niet voor,want wat je zelf al zegt,hier gaat dit topic niet over.
Op papier ben ik idd 7 mnd onderweg,je weet alleen niet wat ervoor zich heeft afgespeeld. Ik heb mijn kind niet geconfronteerd met mijn vriend,hij kende hem al voordat we wat met elkaar kregen. Hoe dan ook,ik zie (en ik niet alleen,zijn vader ook)dat mijn kind een stuk blijer en vrolijker in zn vel zit. Maar goed,wat ik al zei...daar typte ik niet voor,want wat je zelf al zegt,hier gaat dit topic niet over.
woensdag 31 maart 2010 om 20:11
Volgens mij is alles al gezegd en besproken wat ik ook wilde zeggen.
Nog een ding (en dat is ook al gezegd, maar wil ik toch ook nog een keer tegen je zeggen): neem afstand van je ouders. Het is niet eerlijk hoe ze tegen jou doen en hoe ze op de situatie reageren.
Dus neem afstand en ga na je keuze naar ze toe om eea te bespreken. En dan niet om jouw keuze te bespreken, maar om te vragen waarom ze dat soort dingen zeggen (vooral je moeder dan) en of ze wel trots op je zijn.
Volgens mij komt een heel groot deel van jouw gevoel (of eigenlijk het ontbreken van je gevoel) voort uit het feit dat je ouders er op dit moment helemaal niet voor je zijn!
Deze keuze moet JIJ maken, en laat je niet beïnvloeden door anderen.
Heel veel sterkte. Je bent een dappere meid, je kan hier heel goed de situatie omschrijven en ik weet zeker dat je de juiste keuze gaat maken.
;hug:
Nog een ding (en dat is ook al gezegd, maar wil ik toch ook nog een keer tegen je zeggen): neem afstand van je ouders. Het is niet eerlijk hoe ze tegen jou doen en hoe ze op de situatie reageren.
Dus neem afstand en ga na je keuze naar ze toe om eea te bespreken. En dan niet om jouw keuze te bespreken, maar om te vragen waarom ze dat soort dingen zeggen (vooral je moeder dan) en of ze wel trots op je zijn.
Volgens mij komt een heel groot deel van jouw gevoel (of eigenlijk het ontbreken van je gevoel) voort uit het feit dat je ouders er op dit moment helemaal niet voor je zijn!
Deze keuze moet JIJ maken, en laat je niet beïnvloeden door anderen.
Heel veel sterkte. Je bent een dappere meid, je kan hier heel goed de situatie omschrijven en ik weet zeker dat je de juiste keuze gaat maken.
;hug:
woensdag 31 maart 2010 om 20:14
quote:meds schreef op 31 maart 2010 @ 20:08:
[...]
verklevingen?? kan ik me alleen iets bij voorstellen als er een hele heftige abortus plaatsvindt bij bijv. een foetus ouder dan 12 weken.
Als je van een abortus onvruchtbaar zou kunnen worden dan zou dat ook kunnen gelden voor bevallingen, plaatsen spiraaltjes en verwijderen vleesbomen, of preventieve operaties baarmoederhalskanker. Als deze ingrepen hebben echter geen enkele invloed op je cyclus
Meds wat zeg je nou allemaal voor rare dingen?
Dit kan -helaas- wel degelijk, dat je van een curettage danwel abortus verklevingen krijgt doordat de baarmoederwand wordt aangeraakt.
Gelukkig komt dit weinig voor maar toch wel zo vaak dat ik in ieder geval 1 iemand ken die nu ziekenhuis in en uit loopt om de boel weer te herstellen...
[...]
verklevingen?? kan ik me alleen iets bij voorstellen als er een hele heftige abortus plaatsvindt bij bijv. een foetus ouder dan 12 weken.
Als je van een abortus onvruchtbaar zou kunnen worden dan zou dat ook kunnen gelden voor bevallingen, plaatsen spiraaltjes en verwijderen vleesbomen, of preventieve operaties baarmoederhalskanker. Als deze ingrepen hebben echter geen enkele invloed op je cyclus
Meds wat zeg je nou allemaal voor rare dingen?
Dit kan -helaas- wel degelijk, dat je van een curettage danwel abortus verklevingen krijgt doordat de baarmoederwand wordt aangeraakt.
Gelukkig komt dit weinig voor maar toch wel zo vaak dat ik in ieder geval 1 iemand ken die nu ziekenhuis in en uit loopt om de boel weer te herstellen...
woensdag 31 maart 2010 om 20:21
Lieve Cambridgegirl,
Met pijn in mijn hart lees ik je verhaal. Ik kan weten hoe 't voelt om voor deze keuze te staan.
Ik heb 2 jaar geleden een abortus ondergaan. Was 34, niet aan de pil, een nacht doorgebracht met mijn vakantieliefde, wel gebruik gemaakt van condoom en toen toch zwanger. Wat er dan door je heen gaat is onbeschrijflijk. Ook ik wilde al heel lang moeder worden. Toch heb ik na alles afgewogen te hebben, gekozen voor een abortus. De vader wilde niks afweten van mijn zwangerschap. Ik kon dus echt niet op hem rekenen. Ik heb vooral rationeel een keuze gemaakt. Heb ook veel gesproken met mijn huisarts en uiteindelijk en gesprek gehad bij het FIOM. Daarna heb ik mijn keuze gemaakt.
Ik ben heel erg blij dat ik de keuze heel weloverwogen heb gemaakt. Spijt heb ik niet, gevoelsmatig heb ik er soms wel last van maar dat hoort erbij. Dat wist ik, toen ik deze keuze heb gemaakt.
Ik wens je heel veel sterkte met het maken van je keuze. Doe dit in alle rust. Mocht je vragen hebben, stel ze gerust. Wil je er graag mee helpen zover ik dat kan.
Lfs,
Met pijn in mijn hart lees ik je verhaal. Ik kan weten hoe 't voelt om voor deze keuze te staan.
Ik heb 2 jaar geleden een abortus ondergaan. Was 34, niet aan de pil, een nacht doorgebracht met mijn vakantieliefde, wel gebruik gemaakt van condoom en toen toch zwanger. Wat er dan door je heen gaat is onbeschrijflijk. Ook ik wilde al heel lang moeder worden. Toch heb ik na alles afgewogen te hebben, gekozen voor een abortus. De vader wilde niks afweten van mijn zwangerschap. Ik kon dus echt niet op hem rekenen. Ik heb vooral rationeel een keuze gemaakt. Heb ook veel gesproken met mijn huisarts en uiteindelijk en gesprek gehad bij het FIOM. Daarna heb ik mijn keuze gemaakt.
Ik ben heel erg blij dat ik de keuze heel weloverwogen heb gemaakt. Spijt heb ik niet, gevoelsmatig heb ik er soms wel last van maar dat hoort erbij. Dat wist ik, toen ik deze keuze heb gemaakt.
Ik wens je heel veel sterkte met het maken van je keuze. Doe dit in alle rust. Mocht je vragen hebben, stel ze gerust. Wil je er graag mee helpen zover ik dat kan.
Lfs,
