Relaties
alle pijlers
Pijnlijke relatie
zondag 4 april 2010 om 12:32
Veel sterkte. Ik ken je verhaal verder niet, maar het zal niet makkelijk zijn voor je. Wat ik opvallend vind aan je verhaal is dat jij jezelf voor honderd procent wegzet als slachtoffer en je ex als dader.
Je schrijft Ik heb nu een lange weg te gaan om mezelf weer terug te vinden. In die twee jaar ben ik helemaal kapot gemaakt en ik twijfel nu aan alles. Het is ongelofelijk moeilijk, maar uiteindelijk kom ik er wel weer..."
Hij is niet de enige die fouten heeft gemaakt. Je bepaalt zelf hoe je je laat behandelen en ook dat je je kapot laat maken in een relatie. Dit klinkt heel erg hard, maar hopelijk is dit ook een les voor je dat je het nooit meer zover moet laten komen. De eerste stap heb je gezet.
Lijkt me in ieder geval verstandig dat je - als je dat nog niet hebt - hulp zoekt (van een psycholoog bijvoorbeeld). Word weer sterk en maak jezelf gelukkig. Dat kan niemand voor je doen. Ik wens je veel succes.
Je schrijft Ik heb nu een lange weg te gaan om mezelf weer terug te vinden. In die twee jaar ben ik helemaal kapot gemaakt en ik twijfel nu aan alles. Het is ongelofelijk moeilijk, maar uiteindelijk kom ik er wel weer..."
Hij is niet de enige die fouten heeft gemaakt. Je bepaalt zelf hoe je je laat behandelen en ook dat je je kapot laat maken in een relatie. Dit klinkt heel erg hard, maar hopelijk is dit ook een les voor je dat je het nooit meer zover moet laten komen. De eerste stap heb je gezet.
Lijkt me in ieder geval verstandig dat je - als je dat nog niet hebt - hulp zoekt (van een psycholoog bijvoorbeeld). Word weer sterk en maak jezelf gelukkig. Dat kan niemand voor je doen. Ik wens je veel succes.
zondag 4 april 2010 om 12:40
quote:pari schreef op 04 april 2010 @ 12:37:
Toen ik die zijn schreef was ik al voorbereid op een dergelijke reactie.. Helaas gaat het in een relatie met iemand met zo'n stoornis iets verder dan in een 'normale' relatie. Het hele doel is om iemand kapot te maken, zodat hij daar zijn plezier uit kan halen (om het maar zo te noemen). Uiteraard was het mijn fout om het te laten gebeuren, maar er was een heel spel van manipulatie bij betrokken..
Je denkt dat hij zo'n stoornis heeft; je bent geen psychiater dus je kan ook deze diagnose niet stellen.
Verder goed van je dat je er een punt achter hebt gezet; als je niet gelukkig word van je relatie is dat de beste stap.
Toen ik die zijn schreef was ik al voorbereid op een dergelijke reactie.. Helaas gaat het in een relatie met iemand met zo'n stoornis iets verder dan in een 'normale' relatie. Het hele doel is om iemand kapot te maken, zodat hij daar zijn plezier uit kan halen (om het maar zo te noemen). Uiteraard was het mijn fout om het te laten gebeuren, maar er was een heel spel van manipulatie bij betrokken..
Je denkt dat hij zo'n stoornis heeft; je bent geen psychiater dus je kan ook deze diagnose niet stellen.
Verder goed van je dat je er een punt achter hebt gezet; als je niet gelukkig word van je relatie is dat de beste stap.
zondag 4 april 2010 om 12:41
Dat begrijp ik wel, maar dan nog ben jij - ook na de eerste narcistische spelletjes - in die zieke relatie gebleven. Je had er - voordat die relatie je meer kostte dan dat hij je opleverde - uit moeten stappen. Dat heb je niet gedaan, ten koste van jezelf. Nu gaat het erom dat je zo snel mogelijk weer sterk wordt en het leven weer aankan (wat niet lukt als je helemaal kapot bent). En dat je in de toekomst niet nog een keer in dezelfde valkuil stapt.
zondag 4 april 2010 om 12:46
Het gevoel dat je jaren in een relatie hebt geïnvesteerd, en dat er uiteindelijk alleen maar pijn en ellende van is gekomen, dat doet erg veel zeer. Alles wat hij heeft gedaan was vanuit zijn eigen beweegredenen, het was voor hem gewoon een spel om zijn zieke doel te bereiken.
Dit is ook zo'n citaat: hij heeft het gedaan: hij had een ziek doel en jij maar investeren in die relatie...
Jij deed alles vanuit andermans beweegredenen? Jij vindt hem ziek, maar wat zegt dit over jezelf? Jij investeert twee jaar van je leven in iets wat niet werkt.
Dit is ook zo'n citaat: hij heeft het gedaan: hij had een ziek doel en jij maar investeren in die relatie...
Jij deed alles vanuit andermans beweegredenen? Jij vindt hem ziek, maar wat zegt dit over jezelf? Jij investeert twee jaar van je leven in iets wat niet werkt.
zondag 4 april 2010 om 13:00
Ik heb het andere topic doorgelezen. En idd je stelt je teveel als slachtoffer op. En een stoornis zie ik ook niet.
De dingen die hij deed kon hij doen omdat jij het toeliet. Je zegt dat je mooi en geschoold bent maar dat heeft er niets mee te maken. Mss moet je eens bij jouw zelf te raden gaan waarom je dit over je kant hebt laten gaan. It takes 2 to tango!
De dingen die hij deed kon hij doen omdat jij het toeliet. Je zegt dat je mooi en geschoold bent maar dat heeft er niets mee te maken. Mss moet je eens bij jouw zelf te raden gaan waarom je dit over je kant hebt laten gaan. It takes 2 to tango!
zondag 4 april 2010 om 13:01
TO: goed dat je die stap hebt gezet!!!
Lilaemme, ben je bekend met NPS?
Overigens ben ik het wel met je eens dat je het OOK bij jezelf moet zoeken. Maar als ervaringsdeskundige was ik ook eerst boos en verontwaardigd over wat hij mij had geflikt, pas later ben ik gaan nadenken over mijn eigen rol in het verhaal.
Je hebt on zo'n geval én het verdriet van een relatiebreuk te verwerken, én het feit dat je met een psychisch gestoord iemand te maken hebt (wat de scheiding an sich ook nog eens heel erg moeilijk kan maken).
@Pari: goede boeken zijn Het Monsterverbond van Roodvoets en 'Als liefde pijn doet' van Norwood. Mocht je ook geinteresseerd zijn in je eigen valkuilen.
Verder heel erg veel sterkte. Heb je eerdere berichten niet gelezen maar hoop van harte voor je dat hij de scheiding accepteert. Geen contact is inderdaad het beste in zo'n geval, je ook niet laten verleiden om te reageren als hij gaat manipuleren. Bereid je voor op rare acties van zijn kant, die van mij ging heel erg ver in het eisen van contact. Sterkte! En dooddoener van de dag: je gaat je ECHT beter voelen na verloop van tijd.
Lilaemme, ben je bekend met NPS?
Overigens ben ik het wel met je eens dat je het OOK bij jezelf moet zoeken. Maar als ervaringsdeskundige was ik ook eerst boos en verontwaardigd over wat hij mij had geflikt, pas later ben ik gaan nadenken over mijn eigen rol in het verhaal.
Je hebt on zo'n geval én het verdriet van een relatiebreuk te verwerken, én het feit dat je met een psychisch gestoord iemand te maken hebt (wat de scheiding an sich ook nog eens heel erg moeilijk kan maken).
@Pari: goede boeken zijn Het Monsterverbond van Roodvoets en 'Als liefde pijn doet' van Norwood. Mocht je ook geinteresseerd zijn in je eigen valkuilen.
Verder heel erg veel sterkte. Heb je eerdere berichten niet gelezen maar hoop van harte voor je dat hij de scheiding accepteert. Geen contact is inderdaad het beste in zo'n geval, je ook niet laten verleiden om te reageren als hij gaat manipuleren. Bereid je voor op rare acties van zijn kant, die van mij ging heel erg ver in het eisen van contact. Sterkte! En dooddoener van de dag: je gaat je ECHT beter voelen na verloop van tijd.
zondag 4 april 2010 om 13:09
Heel herkenbaar,ben ook 17 jaar psychisch mishandeld in mijn huwelijk,en het kost je echt weer een hele tijd om tot jezelf te komen.Ik was niks,nada noppes,totaal emotioneel en financieel afhankelijk van hem gemaakt,zelfs mijn vriendinnen kwamen niet meer over de vloer,door zijn gedrag.
Dat het NIET/OOK aan mijn lag,kwam niet bij me op?!
Tot ik hulp zocht,en erachter kwam dat ik een enabler(weet het nederlandse woord zo niet) maar dat ik hem ookde gelegenheid gaf,me zo te(laten) behandelen!! Dat gaf me kracht....
Mijn advies,neem elke dag een stapje vooruit,omring je door lieve mensen,en geloof de complimentjes die je zeker gaat krijgen!Hoe moeilijk dat ook is......Ben nu 11 jaar verder,en mag zeggen dat het sinds 3 jaar goed met me gaat!
Succes...
Dat het NIET/OOK aan mijn lag,kwam niet bij me op?!
Tot ik hulp zocht,en erachter kwam dat ik een enabler(weet het nederlandse woord zo niet) maar dat ik hem ookde gelegenheid gaf,me zo te(laten) behandelen!! Dat gaf me kracht....
Mijn advies,neem elke dag een stapje vooruit,omring je door lieve mensen,en geloof de complimentjes die je zeker gaat krijgen!Hoe moeilijk dat ook is......Ben nu 11 jaar verder,en mag zeggen dat het sinds 3 jaar goed met me gaat!
Succes...
zondag 4 april 2010 om 13:49
quote:SuperCow schreef op 04 april 2010 @ 13:01:
TO: goed dat je die stap hebt gezet!!!
Lilaemme, ben je bekend met NPS?
Ja, ik heb psychologie gestudeerd. Het is heel naar voor TO dat zij nu in deze situatie zit, maar zij zal daarnaast toch ook echt uit die slachtofferrol moeten stappen en kijken naar haar eigen bijdrage. Uit haar OP blijkt vooral dat ze nu nog niet kan zien dat zijzelf ook fouten heeft gemaakt. Als je meer geeft dan je kunt missen, dan zit er iets scheef. Ze is blijven hangen in deze situatie totdat ze kapot was. Dáár zit haar eigen bijdrage. Zij geeft hem de schuld van haar situatie, maar ze zal ook naar zichzelf en haar rol moeten kijken om hier goed uit te komen. Ik adviseer haar om daarbij hulp te zoeken. Professionele hulp wel te verstaan. Overigens vind ik zelfdiagnose (iemand schreef hier al dat ze zelf geen psychiater is en dus die diagnose ook helemaal niet kan stellen) altijd erg gevaarlijk.
TO: goed dat je die stap hebt gezet!!!
Lilaemme, ben je bekend met NPS?
Ja, ik heb psychologie gestudeerd. Het is heel naar voor TO dat zij nu in deze situatie zit, maar zij zal daarnaast toch ook echt uit die slachtofferrol moeten stappen en kijken naar haar eigen bijdrage. Uit haar OP blijkt vooral dat ze nu nog niet kan zien dat zijzelf ook fouten heeft gemaakt. Als je meer geeft dan je kunt missen, dan zit er iets scheef. Ze is blijven hangen in deze situatie totdat ze kapot was. Dáár zit haar eigen bijdrage. Zij geeft hem de schuld van haar situatie, maar ze zal ook naar zichzelf en haar rol moeten kijken om hier goed uit te komen. Ik adviseer haar om daarbij hulp te zoeken. Professionele hulp wel te verstaan. Overigens vind ik zelfdiagnose (iemand schreef hier al dat ze zelf geen psychiater is en dus die diagnose ook helemaal niet kan stellen) altijd erg gevaarlijk.
zondag 4 april 2010 om 13:56
Verreweg de meeste mannen die bestickerd worden door hun ex met een narcistische persoonlijkheidstoornis ( en dat zijn er nogal wat) zijn gewone huis-tuin-en-keuken-klootzakken.
Een echte nps is behoorlijk zeldzaam en alleen te diagnosticeren door een psych. Ik snap wel dat zo'n zelfgestelde diagnose troost, want het ontslaat jezelf van de verantwoordelijkheid dat je in een rot-relatie bent beland en blijven hangen...
Een echte nps is behoorlijk zeldzaam en alleen te diagnosticeren door een psych. Ik snap wel dat zo'n zelfgestelde diagnose troost, want het ontslaat jezelf van de verantwoordelijkheid dat je in een rot-relatie bent beland en blijven hangen...
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 4 april 2010 om 14:04
quote:Poezewoes schreef op 04 april 2010 @ 13:56:
Verreweg de meeste mannen die bestickerd worden door hun ex met een narcistische persoonlijkheidstoornis ( en dat zijn er nogal wat) zijn gewone huis-tuin-en-keuken-klootzakken.
Een echte nps is behoorlijk zeldzaam en alleen te diagnosticeren door een psych. Ik snap wel dat zo'n zelfgestelde diagnose troost, want het ontslaat jezelf van de verantwoordelijkheid dat je in een rot-relatie bent beland en blijven hangen...
Poezewoes, dat hoor ik nu altijd als mensen hun ex als NPS bestickeren, dat het behoorlijk zeldzaam is, deze stoornis. Dus dat ben ik maar eens op gaan zoeken. NPS komt bij ongeveer 1% van de mensen voor. Dat betekent dat als jij 100 tot 200 mensen kent (en dat heb je al snel hoor als je even aan je werk, hobbies, vrienden en familie denkt) dan ken je dus mogelijk 1 of 2 mensen met NPS. Daarnaast groeit de incidentie (het optreden) van de stoornis, dus misschien zijn het er wel meer.
Dus ja, de diagnose moet je overlaten aan een psych, maar een huis, tuin en keuken klootzak zou best eens NPS kunnen hebben. Met 1% incidentie is de stoornis namelijk helemaal niet zo zeldzaam.
Verreweg de meeste mannen die bestickerd worden door hun ex met een narcistische persoonlijkheidstoornis ( en dat zijn er nogal wat) zijn gewone huis-tuin-en-keuken-klootzakken.
Een echte nps is behoorlijk zeldzaam en alleen te diagnosticeren door een psych. Ik snap wel dat zo'n zelfgestelde diagnose troost, want het ontslaat jezelf van de verantwoordelijkheid dat je in een rot-relatie bent beland en blijven hangen...
Poezewoes, dat hoor ik nu altijd als mensen hun ex als NPS bestickeren, dat het behoorlijk zeldzaam is, deze stoornis. Dus dat ben ik maar eens op gaan zoeken. NPS komt bij ongeveer 1% van de mensen voor. Dat betekent dat als jij 100 tot 200 mensen kent (en dat heb je al snel hoor als je even aan je werk, hobbies, vrienden en familie denkt) dan ken je dus mogelijk 1 of 2 mensen met NPS. Daarnaast groeit de incidentie (het optreden) van de stoornis, dus misschien zijn het er wel meer.
Dus ja, de diagnose moet je overlaten aan een psych, maar een huis, tuin en keuken klootzak zou best eens NPS kunnen hebben. Met 1% incidentie is de stoornis namelijk helemaal niet zo zeldzaam.
aikidoka wijzigde dit bericht op 04-04-2010 14:04
Reden: iets vergeten
Reden: iets vergeten
% gewijzigd
zondag 4 april 2010 om 18:48
In de andere post van Pari herken ik wel een hufter maar niet direct een narcist.
Bij mijn ex is de diagnose gesteld door een psychotherapeut. Naar de symptomen kijkend verdenk ik nog 2 personen die ik ken van dezelfde stoornis (waaronder broer van ex). Ik ben geen psycholoog dus mag die diagnose inderdaad niet stellen, aan de andere kant ben ik dusdanig aan die stoornis 'blootgesteld' dat ik de symptomen echt wel herken.
Mijn grootste uitdaging nu is (naast de afwikkeling van de scheiding) mijn leven inrichten naar mijn wensen, leuke mensen om me heen verzamelen, mijn eigen kracht en zelfvertrouwen hervinden en mijn zelfkennis te vergroten om niet weer in diezelfde valkuil te trappen. En dat kost veel tijd maar dat gun ik mezelf.
TO: NPS of niet, jij moet weer de belangrijkste persoon worden in je eigen leven, en anderen moeten een positieve aanvulling zijn op je leven. En jij moet leren dat je wat waard bent en om jezelf lief te hebben in plaats van die liefde bij anderen te zoeken. Kosten anderen je meer energie dan je terugkrijgt, dan zijn ze jouw aandacht niet waard.
En je ex, daarmee moet je het contact helemaal verbreken, dat is uiteindelijk makkelijker (en beter) voor jezelf.
Bij mijn ex is de diagnose gesteld door een psychotherapeut. Naar de symptomen kijkend verdenk ik nog 2 personen die ik ken van dezelfde stoornis (waaronder broer van ex). Ik ben geen psycholoog dus mag die diagnose inderdaad niet stellen, aan de andere kant ben ik dusdanig aan die stoornis 'blootgesteld' dat ik de symptomen echt wel herken.
Mijn grootste uitdaging nu is (naast de afwikkeling van de scheiding) mijn leven inrichten naar mijn wensen, leuke mensen om me heen verzamelen, mijn eigen kracht en zelfvertrouwen hervinden en mijn zelfkennis te vergroten om niet weer in diezelfde valkuil te trappen. En dat kost veel tijd maar dat gun ik mezelf.
TO: NPS of niet, jij moet weer de belangrijkste persoon worden in je eigen leven, en anderen moeten een positieve aanvulling zijn op je leven. En jij moet leren dat je wat waard bent en om jezelf lief te hebben in plaats van die liefde bij anderen te zoeken. Kosten anderen je meer energie dan je terugkrijgt, dan zijn ze jouw aandacht niet waard.
En je ex, daarmee moet je het contact helemaal verbreken, dat is uiteindelijk makkelijker (en beter) voor jezelf.
zondag 4 april 2010 om 21:42
quote:aikidoka schreef op 04 april 2010 @ 14:04:
[...]
Poezewoes, dat hoor ik nu altijd als mensen hun ex als NPS bestickeren, dat het behoorlijk zeldzaam is, deze stoornis. Dus dat ben ik maar eens op gaan zoeken. NPS komt bij ongeveer 1% van de mensen voor. Dat betekent dat als jij 100 tot 200 mensen kent (en dat heb je al snel hoor als je even aan je werk, hobbies, vrienden en familie denkt) dan ken je dus mogelijk 1 of 2 mensen met NPS. Daarnaast groeit de incidentie (het optreden) van de stoornis, dus misschien zijn het er wel meer.
Dus ja, de diagnose moet je overlaten aan een psych, maar een huis, tuin en keuken klootzak zou best eens NPS kunnen hebben. Met 1% incidentie is de stoornis namelijk helemaal niet zo zeldzaam.Met andere woorden: de kans is nog steeds groter dat het een gewone een ht&k-klootzak betreft.
[...]
Poezewoes, dat hoor ik nu altijd als mensen hun ex als NPS bestickeren, dat het behoorlijk zeldzaam is, deze stoornis. Dus dat ben ik maar eens op gaan zoeken. NPS komt bij ongeveer 1% van de mensen voor. Dat betekent dat als jij 100 tot 200 mensen kent (en dat heb je al snel hoor als je even aan je werk, hobbies, vrienden en familie denkt) dan ken je dus mogelijk 1 of 2 mensen met NPS. Daarnaast groeit de incidentie (het optreden) van de stoornis, dus misschien zijn het er wel meer.
Dus ja, de diagnose moet je overlaten aan een psych, maar een huis, tuin en keuken klootzak zou best eens NPS kunnen hebben. Met 1% incidentie is de stoornis namelijk helemaal niet zo zeldzaam.Met andere woorden: de kans is nog steeds groter dat het een gewone een ht&k-klootzak betreft.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 5 april 2010 om 18:45
Je doet je nickname eer aan feeks 
Maar je kent het gezegde: thuis bij de loodgieter lekt de kraan (of zoiets).
Als je psychologie hebt gestudeerd, dan zou je moeten weten dat niet alleen je vriend/ex schuld draagt, maar jij ook. Minstens voor de helft. Jij heb de afgelopen 2 jaar de kans gehad om dit gedrag te laten stoppen. Namelijk door bij hem weg te gaan. Ja, moeilijk moeilijk, maar als hij je niet behandelt zoals je behandeld wilt worden, moet je wegwezen. Blijf je, dan is wat er vervolgens gebeurt, ook jouw eigen verantwoordelijkheid.
Stap alsjeblieft uit die slachtofferrol (jij kunt HEM niet veranderen, alleen de manier waarop JIJ op hem reageert) en ga verder met je leven. Je zegt dat je je valkuilen kent, maar daar lees ik niks van terug.
Maar je kent het gezegde: thuis bij de loodgieter lekt de kraan (of zoiets).
Als je psychologie hebt gestudeerd, dan zou je moeten weten dat niet alleen je vriend/ex schuld draagt, maar jij ook. Minstens voor de helft. Jij heb de afgelopen 2 jaar de kans gehad om dit gedrag te laten stoppen. Namelijk door bij hem weg te gaan. Ja, moeilijk moeilijk, maar als hij je niet behandelt zoals je behandeld wilt worden, moet je wegwezen. Blijf je, dan is wat er vervolgens gebeurt, ook jouw eigen verantwoordelijkheid.
Stap alsjeblieft uit die slachtofferrol (jij kunt HEM niet veranderen, alleen de manier waarop JIJ op hem reageert) en ga verder met je leven. Je zegt dat je je valkuilen kent, maar daar lees ik niks van terug.
Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest
dinsdag 6 april 2010 om 16:33
dinsdag 6 april 2010 om 16:37
Sorry pari, voor het Off topic gaan. Was niet mijn bedoeling je topic ermee om zeep te helpen. Ik heb moeite met ongefundeerde beweringen als een klein beetje rondsnuffelen je gewoon keurige cijfers levert over hoe vaak iets voorkomt.
En ja, je hebt je eigen aandeel en het is zinvol om hiernaar te kijken. En daarnaast is een NPSer echt goed in manipuleren en betekent kennis op dit gebied nog niet dat je het zelf allemaal perfect doet of doorhebt.
En ja, je hebt je eigen aandeel en het is zinvol om hiernaar te kijken. En daarnaast is een NPSer echt goed in manipuleren en betekent kennis op dit gebied nog niet dat je het zelf allemaal perfect doet of doorhebt.
