Liefdesverdriet!

@Diay: Even een stukje teruggelezen. Jullie hadden afgesproken meer afstand van elkaar te nemen, maar dat houdt niet aan dat hij zich zich niet aan de afspraak hoeft te houden om af te spreken.



@CL: Verstandig besluit heb je genomen, kiezen voor een toekomst. Het gaat zo aan je knagen om niet te weten hoe je toekomst er uit ziet. Ik kan dat ook niet alleen leven in het heden. Je wil toch samen zijn en samen dingen kunnen plannen.

Heb je wel kunnen slapen? Gelukkig wist je niet hoe moeilijk te zou zijn, anders had je het misschien wel niet gedaan.



@Broc: Probeer nog lekker te genieten van de zon, hier is het niet echt bijzonder, veel regen.

Het gaat met mij redelijk goed, heb alleen momentjes waarop ik de intimiteit van een partner mis, het gewoon bijelkaar zijn, lekker op de bank hangen en samen in bed. Maar goed niet te veel aan denken. En proberen te genieten van de dingen die je wel hebt.

Fijne paaszondag allemaal, probeer lief te zijn voor jezelf!

Oh Cl. Heel dikke knuffel van afstand.

Hoop dat je nog een beetje geslapen hebt. Wat super rot. Maar denk dat je het wel netjes hebt afgesloten met zn 2en. Je weet ergens nog wel dat het de juiste keuze is voor de toekomst, maar nu is het echter en doet het echt zeer.

nogmaals

Broc en Suus: dank jullie wel! (En Diay natuurlijk: you know why!)

Ben huilend in slaap gevallen en met dikke ogen (te vroeg) wakker geworden.

Voel me echt beroerd. We houden gewoon nog van elkaar! Waarom werkt het dan niet?



Fly, hoe is het met jou? Gesprekje gehad?

ach CL ik vind het echt naar voor je.

echt vervelend dat jullie allebei nog willen, maar dat het gewoon niet werkt.

waar zou het dan aan liggen?



maar zoals je ook al eerder tegen mij zei, we gaan elkaar hier doorheen trekken meis

ik ken je gevoel. voel me ook nog altijd leeg en alleen. maar we moeten hier even doorheen.

ergens heb ik er ook zin in, omdat ik dan weet dat ik me een stuk sterker en gelukkiger zal voelen als ik het allemaal vewerkt heb en hij me niks meer doet.

Thanks Girlie!

Waar het aan zou liggen? Hmmm.... ex (wat een k*&^ woord) weet wel wat hij wil, maar dat is mij te los. Ik wil een toekomst opbouwen... samen... een huisje zoeken, zoals we van plan waren. Hij heeft mij langzaam aan zelf gek gemaakt met die mooie plannen. Zagen het helemaal zitten... En ineens is die knop bij hem om. Zegt hij dat hij dat nog niet kan. Hij wil een stapje terug: weekenden samen, doordeweeks wat vaker in ons eigen huisje... Maar ik wil niet terug! Ik wil vooruit! En ik begrijp dat het misschien niet meteen kan, maar ik wil wel zicht hebben op iets voor ons samen. Hij weet niet wanneer hij daar klaar voor is... waarschijnlijk pas als de kids het huis uit gaan!?! Hij weet het niet!!! Ik kan niet zolang wachten. En ik kan niet meer vechten tegen de irritaties van het op-en-neer rijden en de ongemakken van het 'niet thuis voelen in elkaars huis'... Ik heb geen uitzicht op een toekomst zo...



Moet me maar vasthouden aan jouw laatste zinnetje: als we hier overheen zijn, voelen we ons vast beresterk!



Nog plannen voor vandaag?

ja jij wil vooruit en hij wil achteruit, dat werkt idd niet.



euhm leren en werken, leuk eh

en jij?



we komen hier zowiezo uit en ook veel sterker en gelukkiger.

maar wat ik me wel afvraag waardoor is die knop dan bij hem omgegaan? waaraan twijfelt hij?

Ehhh... beetje lastig... Sowieso hebben we 6 topmaanden gehad samen (na de 1e breuk). Maar een paar weken geleden was hij het weekend hier met zijn kids. Een druilerig en nat weekend. Gekluisterd aan huis. Zijn zoontje en hijzelf hebben zich toen verveeld hier in huis... Toen ging de knop om. Hij besefte: "Als we zo doorgaan, zal dit mss vaker voorkomen?" Ik ben van mening dat je dat zelf ook in de hand hebt. Als ik met mijn kids naar hem toe ging, namen ze genoeg spullen mee om zich niet te hoeven vervelen. Tijdens het weekendje weg, hebben de andere 3 kids zich goed vermaakt... zijn zoontje wist af en toe niet wat hij moest doen, zelfs niet in het zwembad... Zit dus ook in het persoontje...

Bovendien vond hij het altijd al moeilijk om zijn huis op te geven, maar hij begreep wel dat... als we samen verder zouden.. hij dat toch een keer moest doen. Het leek erop dat hij daar nu achter stond... (Hij werd het op-en-neer gerit ook zat...) Vaker samen in mijn huisje, was een goed begin. En voor mijn gevoel ging dat ook best goed... Maar ineens kon hij dat toch niet meer...!

Hij vertelde gisteren dat hij zijn kindjes voorzichtig had gevraagd hoe ze het zouden vinden als ze onze kant op zouden komen... Tja... niet leuk dus. Maar kunnen (kleine) kinderen wel begrijpen wat dat precies inhoud? Logisch toch dat ze zeggen dat ze dat niet leuk zullen vinden om hun vertrouwde stekkie te verlaten?

Hij had dus geen idee, wanneer het ooit wel zou kunnen. Ik trek mijn eigen conclusie: als de kids uit huis zijn! En die onzekerheid/onduidelijkheid kan ik niet meer aan...



Geen plannen vandaag... Only the lonely thuis... Nog niemand, buiten jullie, die weet dat het uit is...

Och lieve CC, wat K..!!! Wens je hel veel sterkte en liefde voor jezelf de komende tijd. Wel fijn dat de liefde er nog is tussen jullie maar het werkt nu even niet. Wie weet over een tijdje wel?



@Diay: hoe gaat het nu met jou? Heb je hem alweer gezien?

hey meiden,



leuk om te lezen dat jullie zo benieuwd zijn hoe mijn 'gesprek' is gegaan.

Colalight, ik geef je hierbij een dikke knuffel want wat moeilijk zeg dat jullie nu besloten hebben om niet verder te gaan. Hoe verliep het gesprek? Ik snap heel goed dat jij geen stappen terug wil en kan zetten je wil een toekomst met plannen en als hij dat niet voor zich ziet is dit echt het beste voor jou, je moet ergens je eigen plan trekken en dat is nu zonder hem hoe moeilijk dat ook is...



Hij was gistermiddag gekomen,meteen toen hij binnen kwam liet hij zien door zijn knuffels hoeveel hij me gemist had. Hij zei dat zoveel liefde in zich heeft en dit zo graag wilde uitten de laatste tijd en nu hij me weer zag kon hij me weer vasthouden en liefde geven en dat gaf hem een goed gevoel. Ik was vrolijk, eten gemaakt en hij genoot ervan om naar me te kijken en zei zelf's''oh god I love you so'' het voelde meteen heel goed en vertrouwd. Samen beetje zitten kletsen en tegen elkaar aanzitten en hij vroeg of ik zin had om naar de film te gaan die avond. Had er zin in en dat was ons plan voor de avond. Maar mijn plan was ook om een goed gesprek te voeren zoals jullie weten maar het gesprek wat ik wilde voeren kwam maar niet. Hij vroeg wat er was toen ik wat stiller werd en ik zei dat ik graag met hem wilde praten hoe nu verder. Dat ik het verleden wilde laten rusten en dat wil weten hoe hij er nu in zit en ik het echt niet meer zou trekken deze onzekerheid en dan mijn eigen conclusies zou trekken. Uitendelijk na veel ongemak van hem omdat hij nog steeds niet wilde praten zei hij dat hij ons nog een kans wilde geven, maar dat als ik hem weer zo'n pijn zou doen dat hij dan echt weg zou zijn. Ik zei dat ik hem nooit bewust pijn heb gedaan en dat ik er echt aan wil werken samen. Hij wil dat ook maar er klonk nog wel wat twijfel in zijn stem omdat hij nog niet heel veel wil geven en wil zien hoe het gaat. We zijn naar de film geweest en daarna is hij blijven slapen. Slecht geslapen, rare droom gehad over dat hij het uitmaakte (!:?) maar toen ik wakker werd lag hij naast me en voelde het weer goed. Hij is net naar huis gegaan en ik voel me nog steeds alleen... Ik zei gister ook tegen hem dat ik me niet meer alleen wilde voelen, dat ik mezelf wilde zijn en mijn liefde wil tonen, maar dat me dat niet lukt omdat de afgelopen maand me zo onzeker heeft gemaakt. Hij zei datik dat nu echt moet loslaten en niet onzeker moet zijn en altijd mezelf kan zijn bij hem dus nu moet ik er dus echt aan gaan werken om dit positief in te zien, dat we een stap maken.

Maar zoals Diay zegt, ik wil ook vooruit en plannen maken en nu is het afwachten of het ook daadwerkelijk gebeurt. Kleine stapjes en kijken of ik de onzekerheid van de afgelopen tijd af kan sluiten doordat hij heeft gezegd dat hij het nog een kans wil geven. Maar moeilijk blijft het wel. Hij vroeg wel meteen of ik dinsdag weer tijd had dus dan spreken we weer af. Dat is ook positief...

Is het positief meiden? haha ik kan het maar niet beseffen en zit uitgeteld op de bank van alle emoties, kan niet blij of ongelukkig zijn...

Hey meiden, sorry ik heb echt even geen energie om uitgebreid te reageren. Wil alleen kwijt dat ex me toenstraks gebeld heeft. Hij gaf toe dat ie een nieuwe scharrel heeft. Of iig een meid die ie gebruikt om over mij heen te komen. Maakt ook niet uit, hij heeft gewoon een ander. Stond net voor de deur, nam de spulletjes mee die ik vorige week nog van hem gevonden heeft en wilde 1 ding laten liggen maar heb hem gedwongen het mee te nemen. Toen hij weg ging zei hij ik hou van je en ik bel je snel en heb ook gezegd dat ie dat niet meer moet doen. Dat ie nooit meer moet bellen of wat dan ook.

Ben een beetje van slag. Heb momenten dat ik helemaal in paniek ben en momenten dat ik niks voel. Zit nu op de bank met mijn jas aan te trillen..

WTF, sorry maar jullie waren toch net weer begonnen samen, na weken van rotvoelen?? Althans voorzichtig proberen of heb ik dan nou verkeerd begrepen?

Anyway, belachelijk. Ik hoop dat het je een beetje lukt om los te laten maar zo niet: mailen en posten!!

@Diay: Wat een l*l. Leef met je mee!

whow arme diay dat moet wel een schok voor je zijn.

maar aan de andere kant niet ergens ook een opluchting?

nu kun je het tenminste echt goed afsluiten, de deuren zijn nu toch helemaal dicht of niet?

goed van je dat je hem hebt gedwongen al z'n spullen mee te nemen.

sterkte ermee en je komt er wel bovenop, dat weet ik zeker.

hij is je niet waard, zoiets wil je toch zeker niet?

je bent veel meer waard dan dat! iemand die voor de volle 100 % voor je gaat.

Ja klopt KC we waren op de goede weg.. tenminste dat is wat hij vorige week zei.. maar blijkt allemaal een leugen te zijn. Maakt verder ook niet uit, ik kan het afsluiten nu. Zit nu wel een beetje in shock denk ik want ik zit nog steeds met mijn jas aan op de bank te trillen. Ik verdien zeker meer dat dit.. daar ben ik helemaal zeker van maar pff.. ik word wel makkelijk in geruild zeg. Het is geen opluchting voor me Girlie, het is meer shock. Ben eng rustig nu.. vind mezelf gewoon eng..

Diay,Tuurlijk je reactie is meer dan logisch, je had dit totaal niet verwacht! Wij allemaal ook niet. Zo vreselijk om hier achter te komen, en zijn afsluiting dat hij van je houdt en je belt, waar haalt hij het lef vandaan!

lieve schat het is echt een shock dat ervaar je nu, zorg nu even voor jezelf, zet een kopje thee, doe je jas uit, ga douchen of even liggen..Dat los laten komt, dat is wat je zelf ook zegt, maar nu voel je verdriet en dat mag.. het is echt een rot streek.

sterkte en schrijf het van je af, we zijn er voor je.knuf.

Thanks Fly, het ging tot vorige week zo veel beter met me. Ik was zo sterk. Ik ging door, liet hem los. Hij kwam weer terug, wilde het samen opbouwen, ik ging daar in mee voor de zoveelste keer en nu dit?? Ik verdien dit toch niet? Ik weet gewoon bijna zeker dat hij dit doet om over mij heen te komen.. lekker makkelijk! Mij zo hier achter laten met niks. Nog zeggen dat ie vrienden wilde blijven ook. Als er wat is mag ik hem altijd bellen en hij hoopte dat dat andersom ook zo zou zijn. Heb gezegd dat dat niet zo is, dat ie mij niet mag bellen als ie me nodig heeft. Gaat ie maar lekker naar zijn nieuwe vriendin (dat laatste heb ik er niet bij gezegd). En nu is het echt afgelopen, geen contact meer, geen knuffels meer, geen liefde meer, helemaal niks.. dit was het.. AU!!

Diay, je gevoel zat al niet goed, je had al een voorgevoel dat er iets niet klopte en weetje wees blij dat je het nu weet en dat hij je nu niet kan meeslepen met het idee dat er nog iets goed kan komen terwijl hij met een heel vervelend spelletje bezig is en jouw in dat spelletje hoop blijft geven. Hij komt zichzelf echt wel tegen, zet je er boven want je weet dat jij echt bent over jouw gevoelens en hij negeert die van hem totaal door maar verder te gaan en jou achter te laten. En dan toch even te zeggen dat je hem altijd mag bellen? Hoe durft hij jou nog in dat spelletje te betrekken!

Wil jij van zo iemand echt knuffels en liefde? Wat maakt jouw gelukkig Diay? Ja liefde, dat voorop maar niet van hem. Wat je zelf zegt dit verdien JIJ niet, en hij verdient jouw liefde absoluut niet! ... Hoop dat je iets aan het doen bent om je gedachten een beetje te verzetten.

Wat is toch weer veel geschreven!!! Ik vat alles kort samen...



CL: Ik hoop dat je het een beetje red zo, snap ook dat je veel verdriet hebt, want nu is he toch echt en dat is toch anders.... Dikke knu



Fly: Fijn voor je dat het goed is gegaan , geniet ervan echt meis, ik hoop dat he nu wel goed gaat!!



Girlie: Goed bezig , blij goed bij jezelf!!!



Broc: vond je post echt super , heet me echt al weer een boost gegeven thx!!!Vind het daarnaast super lief dat je hier nog in de gaten houdt en blijft reageren, terwijl je gewoon vakantie hebt!!! Geniet maar goed van!!!



Sloopthard: hoe is het en al smsjes gehad ?????



Suus: hoe is het verder met jou, valt me op dat je niet zoveel post(is niet erg hoor), maar ben wel benieuwd hoe het nu echt met je is.



Diay: Wat een enorme sukkel, die vent!!!!!!! Bah bah bah!! Wa is dat toch met die stomme mannen , dat ze maar meteen iemand anders hebben, gaat echt nergens over. Kan zo goed voorstellen dat je verdrietig bent! En dat hij ook nog lief gaat doen, je kan met me praten, ik hou van jou. Pffffffffffff in de knoop met zichzelf zal hij bedoelen. Echt Eikel, sorry hoor misschien ben ik fel , maar snap dat echt niet!! Waarom het een zeggen en het ander doen.........!!??? Maar meis, je weet het nu, je kan nu echt af gaan sluiten , hoe moeilijk ook! Je bent echt zoooooooooooooo veeeeel meer waardt, je bent een krachtig persoon, en dat meen ik echt. Wat ik allemaal gelezen heb, echt zo goed van je. Dus ik geloof 1000procent zeker dat jij hier zo goed uit gaat komen. Dat jij een zo lieve man gaat ontmoeten, die wel alles voor je kan beteken wat jij wilt. Ookal wil je er nu niet aan denken. Ik leef echt met je mee. Maar vergeet niet hoe STOER je bent, want dat vindt ik dan, dat ben je !! Hele dikke kus en knuffel!!!!

Hey allemaal.

Heb serieus 2 sec de tijd om te reageren, want paps komt zo terug met het eten, maar wil nog even Diay een ontzettende dikke virtuele knuffel geven. Pff heb ik dat even verkeerd ingeschat. Ben ook even in shock. Maar jij zag het al aankomen Diay, dus dat advies geldt nog steeds. Gelogen of niet, stomme scharrel of niet, het gaat nog steeds alleen om jou. En nu is het zwaar kut en zou ik huilen en schreeuwen en chocolade eten tot je er misselijk van word, maar nu is het tenminste echt klaar. Beter nu dan extra pijn opbouwen nog een paar weken/maanden later. Geen deurtjes meer op een kier en straks als die scharrel toch niet zo leuk blijkt te zijn staat hij met zn sippe kopje voor een potdichte deur. Je bent zoveel beter dan dit. Hij is echt laf. Kan me hier helemaal boos om maken. Ik en mijn vriendinnen hebben hier een ex boyfriend basher clubje opgericht omdat het hier met bosjes valt, maar zijn meer dan bereid die van jou ook een bezoekje te brengen. Wat een sukkel!!

Reageer vanavond laat weer voor ik ga slapen. Eerst hier even eten en nog even laatste avondje gezellig doen met ouders. Morgen weer naar huis.

Tot sprekens.



Ps Diay hij is echt een sukkel!! En jij bent tof!!

Ga vanavond even de stad in,,,, Heb er wel heel veel zin in weer even lol maken! Dus duim allemaal even voor mij dat, dat gaat geworden, hihi. Ben benieuwd of er wat te doen is 1ste paasdag.



Heb gisteren een hele relaxen dag nog gehad, ben bij een vriendin geweest en haar man, lekker in mijn pyama op de bank bij hun. Lekker beestjes om heen heen, ze hebben hebben 4 katten en 3 honden, ff lopen spuien enz, maar ook veel gelachen. Wist weer even niet dat alles zo relaxed kon zijn. Maar ook tussen haar en haar man... Dat ik dacht zo kan het dus ook zijn. Werd er niet verdrietig om , maar juist dat ik dacht wat mooi . Nou ja dat ik wou nog even vertellen. Ik hoop dat iedereen ondanks alles een beetje een rustige avond heeft. Vind jullie allemaal super lief! Vindt het bijzonder dat wild vreemde zo lie voor elkaar kunnen zijn en elkaar zo kunnen steunen!!!! Echt zo bijzonder! Dikke knuffels en dikke kussen voor iedereen!!!

Hey dames. Zo slapen, maar nog even berichtje. Is hier een uur vroeger, dus niet zo laat als het lijkt.



@Flyleaf. Je berichtje klinkt positief. Vind dat je goeie dingen hebt gezegd en hij is eerlijk geweest. Geniet er maar lekker van. Ik hoop echt voor je dat het goed blijft gaan tussen jullie. Wil je alleen meegeven dat je zo sterk en alert moet blijven. Hij mag je niet meer zo laten voelen zoals je de afgelopen paar weken/maanden hebt gevoeld. Nu trek je dan eerder aan de bel. Maar hoop dat dat niet nodig is en dat je straks belachelijke kleffe verliefde dingen hier komt posten.



@Diay. Weet eigenlijk niet meer te zeggen dan mijn vorige post. Snap dr helemaal niets van. Hoe kun je nou rustig gaan kijken of jullie elkaar nog terug willen, van elkaar houden en dan maar even een scharrel nemen om over jou heen te komen. Heel bijzonder. Wat een sukkel. Is weer lekker de makkelijke weg. De leegte maar weer vullen met een ander gat. Sorry dat ik het zo bot zeg, maar lijkt wel een patroon met alle exen hier. Wou dat ik iets meer voor je kan doen. Hoop dat je vanavond beetje slaapt en morgen het er allemaal al wat beter uitziet. Hele dikke knuffel nogmaals en het is ook kut.

Maar als ik even door de regels heen lees komt het wel weer goed met jou. Je hebt CL al ergens mee geholpen zie ik en dat is echt geweldig van je. Dat je ook nog met anderen bezig kan zijn terwijl je je zelf kut voelt. Bewonderingswaardig!!



@CL. Hoe gaat het met jou ondertussen? Al wat vriendinnen verteld van de situatie? Moet je echt doen. Dan merk je hoeveel goeds je nog in je leven hebt. En verder weet ik niet wat ik tegen je moet zeggen behalve de gebruikelijke cliches die je nu waarschijnlijk totaal niet wilt horen. Maar maak lijstjes met de redenen waarom het uit is en hou je daar aan vast. Ja het is nu heel kut, maar dit had echt geen toekomst als je niet beide wil gaan voor dezelfde toekomst. En ja ook dat is een cliche. In ieder geval een hele dikke knuffel en hoop dat je vanacht wat beter slaapt.



@Girlie. Hoe is het met jou?



@Vogel. Wat goed van je dat je een stel zag en dacht: zo kan het dus ook. Dat getuigt dat je al heel ver bent. Ik denk vooral: waarom heb ik dat niet? Maar gun het die andere stellen echt wel hoor. Ben oprecht blij dat zij het wel gevonden hebben. Vind ik zo raar van de situatie van liefdesverdriet. Iedereen wringt zich door bochten om niet te blij te doen over hun relatie. Had zelfs een moeder van een vriendin die tegen een andere vriendin had gezegd: Brocoli is toch niet jaloers he omdat mijn dochters relatie wel goed gaat...

Alsof ik zou willen dat die relatie van mn vriendin uitgaat zodat we samen kunnen janken ofzo!



@kleintjecool. Welkom?? Sorry sorry sorry als je je verhaal hier al eerder hebt gedaan en ik even vergeten bent wie je bent, maar lief dat je reageert.



Ok en nu maar slapen. Morgen nog even goedkoop zomerschoenen kopen. Kosten hier maar 8 euro ofzo per paar. En zomerschoenen loop je toch meestal in 1 zomer kapot, dus dan liever die van 8 euro dan van 40 toch? En dan smiddags weer vliegen en dan weer hard aan de studie.. Blegh. Tijd gaat veel te snel en veel te langzaam tegelijkertijd.

Truste allemaal. En hopefully sweet dreams!

@ brocoli:geniet nog maar lekker

en ik snap wat je bedoeld ik voel het net zo, de tijd gaat snel, maar langzaam tegelijk.

aan de ene kant wil ik dat de tijd snel gaat, maar aan de andere kant ook weer helemaal niet.



met mij gaat het wel. al huil ik me sinds vrijdag iedere keer in slaap en slaap ik ook heel slecht.

ik heb afwisselende buien, maar meestal voel ik me wel goed.

voel me nu een beetje shit. ik mis hem toch wel.

gisteren kwam hij online op msn, hij sprak me niet aan, maar ik merkte dat het me toch wel wat deed, dus heb ik hem eraf gegooid. heb hem alleen nog niet geblokkeerd, da's weer zo definitief.

heb ook wel een beetje de neiging om contact op te nemen, maar ik weet toch al hoe dat gaat, dus doe ik het niet.

ik snap mezelf ook niet goed, eigenlijk ben ik super pissig op hem, hoe kan ik hem dan missen? zoveel goeds was er niet en wat er was, betwijfel ik of dat ook wel echt was, zoveel leugens..

Hallo,



Ik eh, haha, schaam me een klein beetje. Ik als man op een forum van de Viva. Zal even vertellen dan...



Mijn relatie is al 6 weken over en ik voel mij verschrikkelijk. Ik zocht op google naar sites waar mensen eventueel hun verhaal kwijt zouden kunnen en ik kwam eigenlijk hier terrecht. Ik las hier een reactie van iemand die zei:"Zijn mannen nu echt zo makkelijk en hebben wij vrouwen hier meer moeite mee?"...Ik denk dat ik na het lezen van die reactie zoiets had van, ik laat even van mij horen.



Anyway, even mijn verhaal dan?



In oktober 2008 leerde ik haar kennen via haar zus waar ik goed mee bevriend was. Relatie was altijd goed toen. Elk weekend bij elkaar over de vloer. Leuke dingen doen. Samen op de bank zitten en tv kijken. Maar ik zelf vind het persoonlijk leuker om mezelf te vermaken achter de computer. Toch vond ik het fijn al vond ik sommige programma's niet echt leuk maar je bent samen en dat is heel wat voor mij. In juni 2009 gingen we samenwonen. Zij werkte in Den Haag en zij is bij mij ingetrokken in Dordrecht. Alleen, NS, lange reistijden. Ik werk van 7 tot 4 (in de bouw). En zij van 9 tot 5. Was pas laat thuis (zo rond half 7). Aan haar avond had ze vrijwel niks. Maargoed. Als ik thuiskom vind ik het heerlijk om achter de pc te kruipen, nieuws te lezen, sites te bekijken of een spelletje te spelen. Dit vanwege mijn zware werk (ik werk in de bouw als installatiemonteur). En dus vind ik het heerlijk om op die manier te ontspannen. Als mijn vriendin dan thuis kwam, zorgde ik er wel voor dat het eten al klaar stond, de afwas van de vorige dag gedaan was. Dit deed ik er tussen door zeg maar. Alleen na het eten, ging ik weer pc'en of ging zij achter haar laptop zitten of tv kijken. Ik daarentegen keek minder tv want tja, ik had mijn pc waar ik mij toch beter mee vermaakte. In de weekenden gingen we dan of naar haar zus of we gingen de stad in of wat anders leuks doen. Ik vond het al heerlijk om naast haar wakker te worden of gewoon haar in mijn buurt te hebben. Na een maand samengewoond te hebben kwam ze ineens huilend thuis. Ze durfde bijna niet eens naar huis te komen zei ze. Ik vroeg haar wat er aan de hand was. Ze vertelde me dat het reizen haar toch wel opbrak en ze haar vrienden mistte. En dat we eigenlijk niet zoveel deden samen en we wel moesten blijven werken aan onze relatie. Ik deed dat eigenlijk af als:"we wonen pas een maand samen., Ik denk dat je nog even moet wennen". Maar na een paar maanden gebeurde dit weer. Ik speelde teveel spelletjes. Ik heb overigens NOOIT tegen haar gezegd dat zij teveel tv keek omdat ik van mening ben dat iedereen zijn / haar eigen dingen heeft en ik zal daarom ook nooit wat van iemand anders zeggen. Afijn, om het haar toch naar haar zin te maken probeerde ik om `s avonds als zij thuis kwam niet achter de computer te zitten. We gingen dan samen op de bank zitten tv kijken en `s avonds een filmpje. Maarja, dat hield ik maar even vol. Je gaat uiteindelijk toch neigen naar je eigen dingetjes weer. Met kerst 2009 maakte ik een cruciale fout. Ik was 2 weken vrij. En zij alleen met kerst. Ik heb me prima vermaakt die 1e week...Maar op de 1e kerstdag dook ik achter mijn pc en mijn vriendin werd kwaad. (begrijpelijk als ik er zo naar terugkijk)....`s avonds nog geprobeerd de boel enigszins te redden door het heel romantisch te maken aan tafel en `s avonds nog gezellig een filmpje gekeken op de bank samen. 2e kerstdag kwamen mijn zus en haar vriend op visite en die zijn allebei ook gek van spelletjes. De nintendo WII stond aan (die van haar overigens) en we speelden wat hun leuk vonden. Maar mijn vriendin zat er maar bij en ze vond het schijnbaar (dit kwam naderhand pas naar boven) niet leuk. `s avonds wilde zij een film zien en we hebben met 3 man gevraagd (toen we erachter kwamen dat de film al een kwartier bezig was) of zij hem nog wilde zien. We kregen te horen dat zij de film niet persee wilde zien. Dus gingen we weer Bowlen op de WII en mijn vriendin deed mee. `s avonds toen mijn zus en haar vriend net de deur uit waren barstte mijn vriendin in woede uit:"Het moet altijd gamen bij jou zijn he....en ik wilde die film wel zien..."... Toen ik zei dat mijn zus het ook leuk vond ging dat er niet bij haar in...



Nadat we aan het eind van dat jaar naar Avatar gingen (of eerder, weet niet meer) en we thuis terug kwamen, gilde mijn vriendin in de woonkamer ineens heel erg. Ik rende naar de woonkamer en ineens floepte ik eruit:"zo hou eens op joh"...ik schrok namelijk heel erg van haar...Ze was daar gekwetst door...zoiets zeg je niet tegen je vriendin. Ik had moeten zeggen:"wat is er?" ... maar ik schrok.



Toen zijn we een keertje samen door de biesbosch wezen wandelen nadat het weer eens spaak liep en ze vertelde me dat ze mij iets moest vertellen wat ik niet leuk vond. Ze wilde weer op haar zelf wonen maar ze wilde geen eind maken aan de relatie want ze was nog helemaal stapel op me. Ik wist niet wat ik hoorde. Ik had namelijk nog nooit meegemaakt dat een stel bij elkaar ging wonen, problemen had en uit elkaar ging en dat het dan weer goed ging. Ook haar zus verzekerde me dat het niet einde zou zijn.



Ze zou kunnen wonen in een flatje van een vriendin van haar zus. Dus zogezegd zogedaan. Dit ging overigens zeer snel na de laatste 'woordenwisseling'...Ik ben zelf een persoon die moeilijk met plotselingen veranderingen om kan gaan. Ik hielp mee schilderen en natuurlijk oververhuizen.



In het begin van de relatie gooiden we krabbels over en weer via de hyves of smsjes. Nou moet ik er ook bij zeggen dat dit bij mij op een gegeven moment minder word en dat heb ik haar ook verteld. Ik kan makkelijk een week niks van me laten horen zodat ik naar het weekend toeleef. Ik vind dat niks, hele verhalen via de sms of mail doen en dan in het weekend niks meer te zeggen hebben. Dat gebeurde nu ook. Ook een probleem van mij is dat ik snurk `s nachts. Nu heeft ze daar oordopjes voor maar soms hoort ze me nog steeds. Dan ligt ze in bed te woelen en ineens springt ze uit bed en gaat dan chagrijnig in de woonkamer zitten wachten tot ik uit bed kom. Als ik haar dan een kus wil geven, draait ze haar hoofd weg en zegt ze niks (binnenvettertje.....ik ook overigens)...Dus wat krijg je dan, 2 mensen die mekaar gaan zitten negeren. Dan zegt ze: Zeg je nu niks meer??....en ik weet niet wat ik daarop moet zeggen...Toen afgesproken dat ik wel op de bank zou slapen de volgende keer. Zover is het nooit meer gekomen.



De laatste keer was dus 6 weken geleden. Ik haalde haar op vanaf haar werk en ik had die hele dag in de bouw in de fundering staan te werken (lees= zand + modder en beton) met veel regen en wind en kou die dag. Ik was blij dat het weekend was want haar zus was jarig en haar dochtertje's verjaardag vierden we ook. ik rook dus niet echt fris meer.

Thuis aangekomen zette ze lasagna in de oven. Ik ben de douche ondergedoken. Toen ik eruit kwam, zat ze op de bank as the world turns te kijken, nouja, prima. De magnetron piepte en ik bleef zitten. De serie was afgelopen na 5 minuten en zij stond op om het eten te halen. Ze kwam geirriteerd terug en zei niks, gooide letterlijk de lasagna op tafel en smeet met de borden en bestek. Dus ik vraag: Wat is er?....ze zei niks...want dat zeg jij ook altijd. Dus ik nog een keer wat is er?... Toen kreeg ik te horen: Je gedraagt je als een gast....toen ik vroeg wat ze daarmee bedoelde zei ze niks en bleef ze niks zeggen...maar ik wilde het uitpraten (ik praat niet graag maar als ik iets uit kan praten dan probeer ik het wel)...toen ineens ging ze huilen en zei ze niks er is niks eet nou maar...ik had ondertussen al geen honger meer en uit pure frustratie zei ik toen:"Zullen we er dan maar een eind aan brengen? Zo komen we niet verder..." Let op, pure frustratie over....Ze zei toen dat ik me gedroeg alsof ik haar gast was. En niet zoals haar vriend en ik ook nooit wat zei en altijd maar niks zei. Toen ik zei dat ik me eigen heel moeilijk uit kon drukken en moeite had met emoties tonen zei ze: anderhalf jaar lang??? Toen ging het van kwaad tot erger en liep ze ineens weg. Ik wist de deur wel te vinden zei ze. Dus weggegaan maar ik bleef met de auto wel in de buurt, We zouden de stad ingaan...



Na een tijdje ging ik terug naar haar straat en haar opwachten. Ik hoefde niet te verwachten mee naar haar huis te gaan en ze had me niks te zeggen. Toen nog met haar zus gepraat en die zei stuur een smsje dat je wil praten. Geen antwoord erop.



Daarna op msn dat ze haar spullen terug wilde halen (stond hier nog het 1 en ander voor als zij een keer een weekend zou komen)...en toen ik een keer langs ging om nog wat te brengen nog even gepraat. Zei haar al, dat mocht het lukken om te veranderen (ik ben er mee bezig)...of ze dan niet kon overwegen om voorzichtig toenadering te zoeken. Maar dat wist ze nu niet en ze zou doorgaan met haar leven, moest ik ook doen en geen hoop houden. Volgens mijn zus is dat een definitief nee.



Maar nu ... 6 weken verder...ik lig in bed en denk aan haar, ik sta op en denk aan haar, soms lijkt het praktisch wel of ze tegen me praat hier in huis waar het nu zo stil is en ik kan het maar niet loslaten...Geen plek geven. Het voelde zo goed met haar en ze was ZO ongelooflijk leuk en mooi dat ik me geen raad meer weet. Ik weet dat je hier doorheen moet...maar ik word soms echt gek van mezelf van dat gepieker en geanalyseer...(lees alles in je gedachten afspelen en dingen anders hebben gedaan)...en ondertussen kan ik al 2 gaatjes in mijn riem erbij prikken.



Sorry dames dat ik jullie prive plek even bestorm met dit hele verhaal maar ik dacht, er zijn dus ook mannen die het soms moeilijk hebben. Soms lees je idd oh mannen...die zijn er zo overheen. Sorry maar ik dus niet...dan ben ik maar een uitzonderingsgeval.



Fijne 2e paasdag!

e_dentifier; Tuurlijk zijn er ook mannen die zich zo slecht kunnen voelen na een breakup. Ik lees ook dat je het er echt heel moeilijk mee hebt. Ik kan me voorstellen dat het als een shock komt als iemand plotseling niet meer wil samenwonen (heb het nu zelf ook meegemaakt) maar dat ze nog gek op je was en verder wilde zei voor jou al genoeg, dus ik vind het heel knap van je dat je je hebt proberen aan te passen, want uit je verhaal komt vooral naar boven dat je je continue hebt proberen aan te passen. Toen ze weg ging om alleen te wonen wat waren de afspraken tussen jullie? En hoe is het zo plotseling gegaan dat het 6 weken geleden dan toch tot een einde is gekomen. Ik ben ervan overtuigd dat als je samen tot de conclusie komt dat samenwonen op het moment niet uitkomt, dat je er dan echt nog wel uit kan komen, als je er samen voor vecht. Voelde zij dat jij er niet genoeg voor vechtte door de afstand? Of had jij dat gevoel? Of waren er andere redenen dat het uiteindelijk tot een einde is gekomen??

Hoe het zover heeft kunnen komen hmm.... nou...elke keer als ik dan bij haar was in het weekend ging ik altijd rond 8 uur `s avonds weer naar huis. Ondanks dat het een half uur rijden is. Maar `s zondags wil ik `s avonds nog even de boel beetje thuis opruimen en dan even m`n brood smeren voor maandag etc etc. Dan zei ze:"Ja maar ik ging ook dikwijls om 9 uur half 10 naar huis en ik moest met de trein"...Ik had het over die veranderingen...die plotselinge veranderingen. Weet bij haar eigen thuis zijn. Ik ben altijd opgevoed met, als je bij een ander bent ben je bij iemand anders in huis. En ik weet wel, op dat moment ben je haar vriend maar het voelt toch weer alsof je terug bij af bent. Plus het feit dat ik al bijna niet meer smste of belde naar haar doordeweeks. Ze zei me:"Of je geeft me zoveel aandacht dat het me verstikt en je verwacht iets (seks) ...of je laat makkelijk een week niks van je horen" Geloof me, ik was gewoon stapelgek op haar. Wilde haar altijd knuffelen. Gewoon, mijn liefde voor haar uiten. Nouja en die laatste uitbarsting staat dan in mijn 1e bericht. Afstand was niet echt van toepassing. Ze nam makkelijk de trein en ik was met de auto. Maar mijn zwager denkt dat ze samenwonen wellicht heel anders voor ogen had dan het in werkelijkheid was. Als je 24/7 samen bent ga je minder op elkaars lip hangen, mis je elkaar iets minder, doe je vaker dingen voor je zelf. Als je elkaar alleen in het weekend ziet, doe je meer samen, hang je meer op elkaars lip en wil ik haar knuffelen. Althans...zo voelde ik dat.



Bedankt voor de reactie overigens, erg leuk dat ik eens mn verhaal kwijt kan en eens kan lezen hoe mensen er over denken.



Overigens ben ik van mening dat echte liefde alles overwint maar ik denk dat dat van haar kant er al niet meer was. Zei ze me later ook dat het door die maanden heen gesleten was. Ik stond zo'n beetje huilend bij haar binnen en het deed haar vrij weinig. Ik vond ook dat ze het wel HEEL snel opgaf maarja...