Thuis
alle pijlers
Mijn kater is naar buiten, en ik heb geen rust.
vrijdag 9 april 2010 om 22:21
Met het mooie weer heb ik de achterdeur naar de tuin al een paar middagen opengehad. Ik ben dan zelf aan het rommelen in de keuken, of zoals gisteren de tuin aan het opruimen, wat plantenbakken aan het vullen met gezelligheid.
Mijn jongste kater, die net drie jaar is, en een binnenkat met belangstelling voor buiten zolang de deur maar openstaat, was steeds bij me in de buurt. Rollen in het zonnetje op de stenen, grasjes kauwen en af en toe naar binnen sprintend bij een voorbijkomende buurpoes. Zodra ik een stap binnen zette, stond hij er ook. Maakte ook geen aanstalten om verder te gaan dan onze eigen tuin.
Vorige week ineens miste ik hem toen ik naar bed wilde gaan, omdat hij mijn avondritueel weet, en wanneer ik de lichten en de tv uitdoe hij van zijn plek afkomt om met mij naar boven te gaan, waar hij tegen mij aan gaat liggen slapen.
Ik heb die keer dus het hele huis doorzocht, maar ik vond hem nergens. Conclusie: als hij niet binnen is, zit ie buiten, dus gaan we daar kijken.
Hij was niet te vinden, ik werd er wanhopig van. Uiteindelijk toch maar in mijn bed gaan liggen, maar slapen kon ik niet...en toen begon het nog hard te regenen ook.
Om drie uur, toen ik voor de zoveelste keer naar beneden ging om de voor en de achterdeur te checken, spurtte hij druipnat de keuken in.
Ik heb hem opgepakt en geknuffeld, en toen ik hem neerzette wilde hij eten. Toen ik wegliep om weer naar boven te gaan, kwam hij me achterna, liep ik hem tegemoet, ging hij weer terug naar zijn etensbakje. Dit herhaalde zich twee keer, en toen ben ik maar blijven wachten tot hij uitgegeten was, en we uiteindelijk getweeën de trap opliepen. Hij kwam weer gewoon heerlijk bij me liggen onder enorme spingeluiden. Mán, wat wat ik opgelucht.
Nu zit ik een uurtje op de bank, en ik denk, verhip, waar is die kat nou weer? Ik ben het huis weer rondgelopen, met kattesnoepjes, het dekseltje op en af draaiend, dat heeft altijd wel effect, maar nu dus niet. Ik herinner me dat ik weer een zakje met vuil in de afvalbak ben wezen gooien, maar ik heb hem toen niet gezien, heb er eerlijkgezegd ook niet speciaal op gelet omdat ik er vanuit ging dat hij boven was.
Vorige week heb ik mijn kinderen gerustgesteld met de woorden: hij is een grote kater, hij weet de weg nu buiten en de volgende keer kunnen we er gewoon op vertrouwen dat ie na een paar uur weer voor de deur zit. En ik meende dat toen ook.
Maar nu is hij dan waarschijnlijk weer buiten, in een onbewaakt ogenblik naar buiten gelopen, en ik zit gewoon niet rustig op mijn stoel. Het is niet zo dat ik aan het bedenken ben welke foto ik het best aan de bomen kan hangen, dat had ik dan vorige week weer wel.
Mijn andere kat is ook buiten, maar daar vertrouw ik blind op dat ie terug komt, want die komt al járen buiten, en is ook heel regelmatig in zijn straatgedrag. Maar die kleine, af en toe is hij zo dommig, ik vind het gewoon moeilijk om het los te laten.
Waarschijnlijk ongerustheid om niks, maar ik moet het even kwijt.
Mijn jongste kater, die net drie jaar is, en een binnenkat met belangstelling voor buiten zolang de deur maar openstaat, was steeds bij me in de buurt. Rollen in het zonnetje op de stenen, grasjes kauwen en af en toe naar binnen sprintend bij een voorbijkomende buurpoes. Zodra ik een stap binnen zette, stond hij er ook. Maakte ook geen aanstalten om verder te gaan dan onze eigen tuin.
Vorige week ineens miste ik hem toen ik naar bed wilde gaan, omdat hij mijn avondritueel weet, en wanneer ik de lichten en de tv uitdoe hij van zijn plek afkomt om met mij naar boven te gaan, waar hij tegen mij aan gaat liggen slapen.
Ik heb die keer dus het hele huis doorzocht, maar ik vond hem nergens. Conclusie: als hij niet binnen is, zit ie buiten, dus gaan we daar kijken.
Hij was niet te vinden, ik werd er wanhopig van. Uiteindelijk toch maar in mijn bed gaan liggen, maar slapen kon ik niet...en toen begon het nog hard te regenen ook.
Om drie uur, toen ik voor de zoveelste keer naar beneden ging om de voor en de achterdeur te checken, spurtte hij druipnat de keuken in.
Ik heb hem opgepakt en geknuffeld, en toen ik hem neerzette wilde hij eten. Toen ik wegliep om weer naar boven te gaan, kwam hij me achterna, liep ik hem tegemoet, ging hij weer terug naar zijn etensbakje. Dit herhaalde zich twee keer, en toen ben ik maar blijven wachten tot hij uitgegeten was, en we uiteindelijk getweeën de trap opliepen. Hij kwam weer gewoon heerlijk bij me liggen onder enorme spingeluiden. Mán, wat wat ik opgelucht.
Nu zit ik een uurtje op de bank, en ik denk, verhip, waar is die kat nou weer? Ik ben het huis weer rondgelopen, met kattesnoepjes, het dekseltje op en af draaiend, dat heeft altijd wel effect, maar nu dus niet. Ik herinner me dat ik weer een zakje met vuil in de afvalbak ben wezen gooien, maar ik heb hem toen niet gezien, heb er eerlijkgezegd ook niet speciaal op gelet omdat ik er vanuit ging dat hij boven was.
Vorige week heb ik mijn kinderen gerustgesteld met de woorden: hij is een grote kater, hij weet de weg nu buiten en de volgende keer kunnen we er gewoon op vertrouwen dat ie na een paar uur weer voor de deur zit. En ik meende dat toen ook.
Maar nu is hij dan waarschijnlijk weer buiten, in een onbewaakt ogenblik naar buiten gelopen, en ik zit gewoon niet rustig op mijn stoel. Het is niet zo dat ik aan het bedenken ben welke foto ik het best aan de bomen kan hangen, dat had ik dan vorige week weer wel.
Mijn andere kat is ook buiten, maar daar vertrouw ik blind op dat ie terug komt, want die komt al járen buiten, en is ook heel regelmatig in zijn straatgedrag. Maar die kleine, af en toe is hij zo dommig, ik vind het gewoon moeilijk om het los te laten.
Waarschijnlijk ongerustheid om niks, maar ik moet het even kwijt.
vrijdag 9 april 2010 om 22:33
O ik begrijp zo goed hoe je je voelt! Maar het enige dat je kunt doen is toch echt loslaten...
Hier twee katers van 3 en een poes van 14. De poes is een echte buitenkat, altijd al geweest, dus daar ben ik niet zo bang voor. Maar die van 3... Man wat vond ik het spannend om ze los te laten. Maar inmiddels ben ik er aan gewend dat ze uren wegblijven. Ze komen altijd terug onder luid (bijna verontwaardigd) gemiauw. En één van de twee blijft (de horror!) blijft soms een paar dagen weg (het langst is tot nu toe 6 dagen), maar uiteindelijk komen ze altijd weer terug...
Succes, het komt vast goed... Het blijven natuurlijk eigenwijze beestjes...
Hier twee katers van 3 en een poes van 14. De poes is een echte buitenkat, altijd al geweest, dus daar ben ik niet zo bang voor. Maar die van 3... Man wat vond ik het spannend om ze los te laten. Maar inmiddels ben ik er aan gewend dat ze uren wegblijven. Ze komen altijd terug onder luid (bijna verontwaardigd) gemiauw. En één van de twee blijft (de horror!) blijft soms een paar dagen weg (het langst is tot nu toe 6 dagen), maar uiteindelijk komen ze altijd weer terug...
Succes, het komt vast goed... Het blijven natuurlijk eigenwijze beestjes...
vrijdag 9 april 2010 om 22:37
Ik herken dit helemaal. De eerste keer dat mijn kat buiten was zat ik ook niet lekker. Inmiddels weet ik wel dat hij terug komt, maar nu het weer wat mooier weer is loopt hij ook veel meer buiten. Vorige week nog bleef hij tot midden in de nacht weg. dan zit ik ook op de bank van het is niets voor hem om zo lang weg te blijven.
Ik denk dat je kat de buitenwereld heeft ondekt en er lekker van geniet. Probeer het van je af te zetten. Katten vinden de weg altijd wel terug.
Ik denk dat je kat de buitenwereld heeft ondekt en er lekker van geniet. Probeer het van je af te zetten. Katten vinden de weg altijd wel terug.
vrijdag 9 april 2010 om 22:45
Voer een vaste etenstijd in. Die van mij komen allemaal rond tienen naar huis, omdat om 22.15 de bakjes gevuld worden met lekkere hapjes. Overdag staan alleen maar brokjes.
´s Ochtends krijgen ze ook een hapje, om half acht. Dus vanaf half zeven blijven ze allemaal in de buurt. Want degene die er niet is moet wachten tot het weer tijd is.
Het heeft een maand of 2 geduurd, maar nu werkt het prima. Dus ik kan ´s ochtends en ´s avonds poezebeesten tellen
´s Ochtends krijgen ze ook een hapje, om half acht. Dus vanaf half zeven blijven ze allemaal in de buurt. Want degene die er niet is moet wachten tot het weer tijd is.
Het heeft een maand of 2 geduurd, maar nu werkt het prima. Dus ik kan ´s ochtends en ´s avonds poezebeesten tellen
vrijdag 9 april 2010 om 22:53
Heel herkenbaar,ons Jim was voor het eerst buiten,wij geheel zenuwachtig op 2 stoeltjes voor de buitendeur natuurlijk
Na 2 rondjes gelopen te hebben om hem te zoeken en mn vriend echt echt echt naar zn werk moest ben ik naar zolder gegaan voor mn fietsschoenen,alwaar een kattepoot uitgerekt werd,en daarna een hele Jim van een stapel wintertruien tevoorschijn kwam....
Laatst moest ik naar mn werk,,Jim zat in de 'poezentuin'oftewel"daar waar niet gemaaid wordt" en was heftig in love met een boomknoest en reageerde niet op de lekkerste hapjes die hem voorgechoteld werden...ik heb de volgende bus maar genomen,hij kwam pas na het vertrek van de gewenste
Oftewel..poezes komen thuis als zij dat willen.
Na 2 rondjes gelopen te hebben om hem te zoeken en mn vriend echt echt echt naar zn werk moest ben ik naar zolder gegaan voor mn fietsschoenen,alwaar een kattepoot uitgerekt werd,en daarna een hele Jim van een stapel wintertruien tevoorschijn kwam....
Laatst moest ik naar mn werk,,Jim zat in de 'poezentuin'oftewel"daar waar niet gemaaid wordt" en was heftig in love met een boomknoest en reageerde niet op de lekkerste hapjes die hem voorgechoteld werden...ik heb de volgende bus maar genomen,hij kwam pas na het vertrek van de gewenste
Oftewel..poezes komen thuis als zij dat willen.
vrijdag 9 april 2010 om 23:00
Same here!!! Mijn poezenkat is doordat er een bezorger aan de deur stond ontsnapt grmbl!! Had gedacht ik de deuren zo goed gesloten had. Tijd van het jaar? Heb geprobeerd haar nog te vangen maar ende weg en blazen en opeens was ze weg. (k..buurman had benededeur ook open laten staan). Net nog een tijdje buitengelopen met kattensnoepjes but not to found (waarschijnlijk wil ze niet want heeft de lentekriebels) maar ik ben helemaal niet blij!!
Perel: sterkte!
Perel: sterkte!
vrijdag 9 april 2010 om 23:00
Hier 2 katers, die vanaf dat ze naar buiten gaan (sinds de castratie) 's avonds binnen (moeten) komen als het donker wordt. Als ze er niet zijn, of één er niet is, loop ik een paar rondjes in de tuin. Tot nu toe zijn ze altijd nog gekomen, maar het zal vast voorkomen dat er eens een keer eentje snachts buiten blijft.
Kat = een buitendier, misschien kan je het daarmee wat (leren) relativeren? Ik vind het ook verschrikkelijk als er 1 niet binnen is als het donker wordt/is, maar het wordt wel minder moet ik zeggen.
vrijdag 9 april 2010 om 23:01
vrijdag 9 april 2010 om 23:02
Ik ben dus niet de enige die zich hierom druk maakt.
Er is geen kattenluik, nee. De oudste komt altijd aan de voorkant waar lage vensterbanken zijn. Eerst gaat hij voor de voordeur zitten, alwaar ik hem door het matglas heen kan zie zitten. Kom ik daar niet langs en wordt het wachten hem te gortig, dan zet hij zijn voorpoten op het raamkozijn en mauwt dat hij naar binnen wil. Het snuit dat hij erbij trekt is onbetaalbaar.
De kans dat die 'kleine' ergens binnen zit is te verwaarlozen. Hij had anders allang op mijn geroep en gerammel met gistsnoepjes afgekomen.
Er is geen kattenluik, nee. De oudste komt altijd aan de voorkant waar lage vensterbanken zijn. Eerst gaat hij voor de voordeur zitten, alwaar ik hem door het matglas heen kan zie zitten. Kom ik daar niet langs en wordt het wachten hem te gortig, dan zet hij zijn voorpoten op het raamkozijn en mauwt dat hij naar binnen wil. Het snuit dat hij erbij trekt is onbetaalbaar.
De kans dat die 'kleine' ergens binnen zit is te verwaarlozen. Hij had anders allang op mijn geroep en gerammel met gistsnoepjes afgekomen.
vrijdag 9 april 2010 om 23:04
vrijdag 9 april 2010 om 23:21
Ik heb juist liever dat ze ´s nachts buiten zijn dan overdag. Een kat is een nachtdier. En mensen niet. De kans dat ze ergens door een deur naar binnen gaan of onder een auto komen is in de nachtelijke uren veel kleiner dan overdag. En overdag liggen ze lekker hier te slapen. Wat over het algemeen wel betekent dat wij op de keukenstoelen moeten zitten
vrijdag 9 april 2010 om 23:38
Driewerf
Ik check nog even aan de achterkant, roep pssssss....psssssss en hoor ineens vanachter de toiletdeur een soort van geraas en geblaas.
Zitten allebei de katten daar in de wc, een ruimte met de afmeting van nog geen vierkante meter minus toiletpot, terwijl ze als de de vrije beschikking over het huis hebben, méters bij elkaar uit de buurt blijven omdat ze elkaar dichtbij niet kunnen verdragen.
Dat dat niet eerder op de avond tot heftige toestanden met geluid heeft geleid is me een raadsel.
Ik was natuurlijk dat zakje vuil gaan weggooien en liep door het halletje langs de wc waarvan de deur op een kier stond. En ik weet dat ik die in het voorbijgang heb dichtgeduwd. Ze waren in elk geval wel in mijn buurt aan het rondscharrelen.
Ik ga zo wel lekker slapen.
Ik check nog even aan de achterkant, roep pssssss....psssssss en hoor ineens vanachter de toiletdeur een soort van geraas en geblaas.
Zitten allebei de katten daar in de wc, een ruimte met de afmeting van nog geen vierkante meter minus toiletpot, terwijl ze als de de vrije beschikking over het huis hebben, méters bij elkaar uit de buurt blijven omdat ze elkaar dichtbij niet kunnen verdragen.
Dat dat niet eerder op de avond tot heftige toestanden met geluid heeft geleid is me een raadsel.
Ik was natuurlijk dat zakje vuil gaan weggooien en liep door het halletje langs de wc waarvan de deur op een kier stond. En ik weet dat ik die in het voorbijgang heb dichtgeduwd. Ze waren in elk geval wel in mijn buurt aan het rondscharrelen.
Ik ga zo wel lekker slapen.
vrijdag 9 april 2010 om 23:40
zaterdag 10 april 2010 om 01:25
Ik snap helemaal hoe je je voelt. Ik heb sinds oktober een poes uit het asiel, anderhalf jaar oud. En nu wordt het lekker weer en staat ze niet voor de buitendeur te mauwen, maar te krijsen. Alsof ik haar het grootste onrecht in de wereld aan doe...
Ook zij is een beetje dommig en ze is nog nooit zelf buiten geweest, dus ik ben best bang om haar zomaar naar buiten te laten. Maar de deur gaat vaker open en ook het dakraam op de slaapkamer willen we wijder open houden 's nachts. Het dak loopt tot bijna op de straat, dus als ze zou willen kan ze straks via het raam naar buiten glippen. Moet er niet aan denken dat ze dan niet weet bij welke deur ze moet roepen, dus ik ben er bang voor dat ik er dit weekend toch echt aan ga geloven haar naar buiten te laten...
Ook zij is een beetje dommig en ze is nog nooit zelf buiten geweest, dus ik ben best bang om haar zomaar naar buiten te laten. Maar de deur gaat vaker open en ook het dakraam op de slaapkamer willen we wijder open houden 's nachts. Het dak loopt tot bijna op de straat, dus als ze zou willen kan ze straks via het raam naar buiten glippen. Moet er niet aan denken dat ze dan niet weet bij welke deur ze moet roepen, dus ik ben er bang voor dat ik er dit weekend toch echt aan ga geloven haar naar buiten te laten...
zaterdag 10 april 2010 om 08:48
oww wat een herkenning.....
tis alleen echt niet nodig om te stressen als ie
buiten is, want hij komt echt terug.
heb hier ook uren zitten stressen, maar inmiddels weet
ik dat dat echt niet nodig is. heb je je uren druk zitten maken,
komt katlief uren later doodleuk binnen lopen met een gezicht van joehoe daar ben ik weeeeeer.. en dan weet je dat het zinloos was om je druk te maken.......
(die van mij blijven nu sinds een week binnen ivm buren... dus is dat probleem ook weer opgelost..)
tis alleen echt niet nodig om te stressen als ie
buiten is, want hij komt echt terug.
heb hier ook uren zitten stressen, maar inmiddels weet
ik dat dat echt niet nodig is. heb je je uren druk zitten maken,
komt katlief uren later doodleuk binnen lopen met een gezicht van joehoe daar ben ik weeeeeer.. en dan weet je dat het zinloos was om je druk te maken.......
(die van mij blijven nu sinds een week binnen ivm buren... dus is dat probleem ook weer opgelost..)
