Relaties
alle pijlers
Verloven
maandag 12 april 2010 om 22:02
Allereerst even dit: dit topic is niet bedoeld om te discussieren over de Bijbel of het geloof, maar om verloven, geen ander doel heb ik hiermee.
Ik vroeg mij dit af en daar ik bijna geen ongelovige vrienden heb vraag ik het jullie.
Hoe zit het 'tegenwoordig' met verloven? is dat nog 'in'? wordt dat nog gedaan?
Zo ja, hoe dan? en is het officieel op de een of andere manier?
Zijn hier mensen officieel verloofd voordat ze gingen trouwen? hoe en waarom deed je dat en hoe gaf je dat vorm?
Gewoon dus een paar vragen over verloven, hoe kijk je er tegenaan en hoe belangrijk is het?
Ik was iets aan het lezen over verloven en vandaar mijn vragen.
Bedankt!
Ik vroeg mij dit af en daar ik bijna geen ongelovige vrienden heb vraag ik het jullie.
Hoe zit het 'tegenwoordig' met verloven? is dat nog 'in'? wordt dat nog gedaan?
Zo ja, hoe dan? en is het officieel op de een of andere manier?
Zijn hier mensen officieel verloofd voordat ze gingen trouwen? hoe en waarom deed je dat en hoe gaf je dat vorm?
Gewoon dus een paar vragen over verloven, hoe kijk je er tegenaan en hoe belangrijk is het?
Ik was iets aan het lezen over verloven en vandaar mijn vragen.
Bedankt!
dinsdag 13 april 2010 om 07:48
Ondertrouw heeft niks met verloven te maken hoor! Zoals ik eerder in dit topic al las, is verloven het moment dat je aankondigt te gaan trouwen. Op de dag dat vriend en ik 's avonds in bed lagen nádat we onze ouders hadden verteld dat we gingen trouwen werden we heel giechelig van het idee dat we nu 'dus' verloofd waren.
We hebben nog even overwogen er een feest aan te koppelen, maar dat was dan vooral vanwege het feest (en de cadeaus ) geweest en vonden we wel een beetje overdreven (vooral omdat we al snel trouwen).
Het burgerlijk huwelijk (wat ik inmiddels achter de rug heb) stelt in mijn ogen net zo veel voor als het kopen van een huis: een contract, je kunt er van af, maar het kost een hoop tijd en geld. In die zin vind ik dus niet, zoals Mrscarios zegt, dat samenwonen minder binding geeft omdat je er makkelijker vanaf kan.
Wij doen later nog een ceremonie waarbij we de staat en het wetboek lekker buiten beschouwing laten en ten overstaan van vrienden en familie op onze eigen manier onze eigen beloftes uit zullen spreken. Ik denk dat ik me dan iets getrouwder zal voelen dan nu.
We hebben nog even overwogen er een feest aan te koppelen, maar dat was dan vooral vanwege het feest (en de cadeaus ) geweest en vonden we wel een beetje overdreven (vooral omdat we al snel trouwen).
Het burgerlijk huwelijk (wat ik inmiddels achter de rug heb) stelt in mijn ogen net zo veel voor als het kopen van een huis: een contract, je kunt er van af, maar het kost een hoop tijd en geld. In die zin vind ik dus niet, zoals Mrscarios zegt, dat samenwonen minder binding geeft omdat je er makkelijker vanaf kan.
Wij doen later nog een ceremonie waarbij we de staat en het wetboek lekker buiten beschouwing laten en ten overstaan van vrienden en familie op onze eigen manier onze eigen beloftes uit zullen spreken. Ik denk dat ik me dan iets getrouwder zal voelen dan nu.
dinsdag 13 april 2010 om 07:59
quote:mrscaricos schreef op 12 april 2010 @ 22:49:
Misschien, al is het wel wat vrijblijvender niet?
Ik bedoel, je kan uit elkaar zonder veel rompslomp enzo.
Je hebt geen echte verbintenis op papier ed.Samenwonen is heel wat minder vrijblijvend dan verloven of in ondertrouw gaan. Als je samenwoont en uit elkaar gaat zal er echt wel het een en ander geregeld moeten worden. Als je verloofd bent of in ondertrouw dan is er geen haan die er naar kraait als je besluit om toch maar niet te trouwen. Wat dat betreft stelt het dus helemaal niets voor.
Misschien, al is het wel wat vrijblijvender niet?
Ik bedoel, je kan uit elkaar zonder veel rompslomp enzo.
Je hebt geen echte verbintenis op papier ed.Samenwonen is heel wat minder vrijblijvend dan verloven of in ondertrouw gaan. Als je samenwoont en uit elkaar gaat zal er echt wel het een en ander geregeld moeten worden. Als je verloofd bent of in ondertrouw dan is er geen haan die er naar kraait als je besluit om toch maar niet te trouwen. Wat dat betreft stelt het dus helemaal niets voor.
dinsdag 13 april 2010 om 08:18
quote:Capibara schreef op 13 april 2010 @ 07:59:
[...]
Samenwonen is heel wat minder vrijblijvend dan verloven of in ondertrouw gaan. Als je samenwoont en uit elkaar gaat zal er echt wel het een en ander geregeld moeten worden. Als je verloofd bent of in ondertrouw dan is er geen haan die er naar kraait als je besluit om toch maar niet te trouwen. Wat dat betreft stelt het dus helemaal niets voor.
Precies wat ik zeg dus.
Hoewel... als je net van de daken hebt lopen schreeuwen dat je gaat trouwen, een feest (met cadeaus ) hebt gegeven enzovoort, is het natuurlijk wel lullig als je dan moet gaan vertellen dat het niet doorgaat....
Ondertrouw is trouwens een jaar geldig. Wij zeiden nog tegen elkaar: zullen we gewoon een jaar wachten en het dan nog eens doen? Krijg je lekker weer een dag vrij.....
[...]
Samenwonen is heel wat minder vrijblijvend dan verloven of in ondertrouw gaan. Als je samenwoont en uit elkaar gaat zal er echt wel het een en ander geregeld moeten worden. Als je verloofd bent of in ondertrouw dan is er geen haan die er naar kraait als je besluit om toch maar niet te trouwen. Wat dat betreft stelt het dus helemaal niets voor.
Precies wat ik zeg dus.
Hoewel... als je net van de daken hebt lopen schreeuwen dat je gaat trouwen, een feest (met cadeaus ) hebt gegeven enzovoort, is het natuurlijk wel lullig als je dan moet gaan vertellen dat het niet doorgaat....
Ondertrouw is trouwens een jaar geldig. Wij zeiden nog tegen elkaar: zullen we gewoon een jaar wachten en het dan nog eens doen? Krijg je lekker weer een dag vrij.....
dinsdag 13 april 2010 om 08:25
quote:Capibara schreef op 13 april 2010 @ 07:59:
[...]
Samenwonen is heel wat minder vrijblijvend dan verloven of in ondertrouw gaan. Als je samenwoont en uit elkaar gaat zal er echt wel het een en ander geregeld moeten worden. Als je verloofd bent of in ondertrouw dan is er geen haan die er naar kraait als je besluit om toch maar niet te trouwen. Wat dat betreft stelt het dus helemaal niets voor.
Ja oke.
Maar als je samenwoont heb je elkaar in principe niks belooft.
Je maakt geen belofte van trouw naar elkaar.
Tuurlijk zal je dingen moeten regelen als je weer apart gaat wonen, maar er wordt geen belofte verbroken.
Bij verloven maak je wél een belofte, je belooft officieel en openbaar dat je gaat trouwen, en worden dingen vastgesteld.
Dus het is een belofte, een verbintenis die je verbreekt als je je verloving verbreekt.
Een verloving in mijn ogen mag -net zoals een huwelijk- niet verbroken worden.
Samenwonen zegt mij niks, ik vind een verloving veel 'zwaarder'
In mijn ogen stelt samenwonen dus niet veel voor, een verloving juist heel veel en een huwelijk nog veel meer.
Maar als er tegenwoordig zo weinig waarde wordt gehecht aan verloven dan snap ik jullie visie wel.
[...]
Samenwonen is heel wat minder vrijblijvend dan verloven of in ondertrouw gaan. Als je samenwoont en uit elkaar gaat zal er echt wel het een en ander geregeld moeten worden. Als je verloofd bent of in ondertrouw dan is er geen haan die er naar kraait als je besluit om toch maar niet te trouwen. Wat dat betreft stelt het dus helemaal niets voor.
Ja oke.
Maar als je samenwoont heb je elkaar in principe niks belooft.
Je maakt geen belofte van trouw naar elkaar.
Tuurlijk zal je dingen moeten regelen als je weer apart gaat wonen, maar er wordt geen belofte verbroken.
Bij verloven maak je wél een belofte, je belooft officieel en openbaar dat je gaat trouwen, en worden dingen vastgesteld.
Dus het is een belofte, een verbintenis die je verbreekt als je je verloving verbreekt.
Een verloving in mijn ogen mag -net zoals een huwelijk- niet verbroken worden.
Samenwonen zegt mij niks, ik vind een verloving veel 'zwaarder'
In mijn ogen stelt samenwonen dus niet veel voor, een verloving juist heel veel en een huwelijk nog veel meer.
Maar als er tegenwoordig zo weinig waarde wordt gehecht aan verloven dan snap ik jullie visie wel.
dinsdag 13 april 2010 om 08:31
quote:mrscaricos schreef op 13 april 2010 @ 08:25:
[...]
Ja oke.
Maar als je samenwoont heb je elkaar in principe niks belooft.
Je maakt geen belofte van trouw naar elkaar.
Waarom zou ik met iemand zijn die dat niet beloofd heeft? Natuurlijk beloof je dat, anders was het geen relatie.
Tuurlijk zal je dingen moeten regelen als je weer apart gaat wonen, maar er wordt geen belofte verbroken.
Bij verloven maak je wél een belofte, je belooft officieel en openbaar dat je gaat trouwen, en worden dingen vastgesteld.
Dus het is een belofte, een verbintenis die je verbreekt als je je verloving verbreekt.
Een verloving in mijn ogen mag -net zoals een huwelijk- niet verbroken worden.
Samenwonen zegt mij niks, ik vind een verloving veel 'zwaarder'
In mijn ogen stelt samenwonen dus niet veel voor, een verloving juist heel veel en een huwelijk nog veel meer.
Maar als er tegenwoordig zo weinig waarde wordt gehecht aan verloven dan snap ik jullie visie wel.
Als je je ondertrouw/ verloving verbreekt: rondje bellen/ mailen, bij mensen langs gaan; 'Nee, het feest gaat niet door'. Klaar.
Als je uit elkaar gaat bij samenwonen: Verdelen spullen, nieuw huis zoeken, administratie uit elkaar trekken, gemeente, belastingdienst enz. op de hoogte stellen. Waar samenwooncontract aanwezig eventueel nog langs de notaris/ advocaat om te zorgen dat het nageleeft/ opgeheven wordt.
Me dunkt dat ik daar anders over denk.
[...]
Ja oke.
Maar als je samenwoont heb je elkaar in principe niks belooft.
Je maakt geen belofte van trouw naar elkaar.
Waarom zou ik met iemand zijn die dat niet beloofd heeft? Natuurlijk beloof je dat, anders was het geen relatie.
Tuurlijk zal je dingen moeten regelen als je weer apart gaat wonen, maar er wordt geen belofte verbroken.
Bij verloven maak je wél een belofte, je belooft officieel en openbaar dat je gaat trouwen, en worden dingen vastgesteld.
Dus het is een belofte, een verbintenis die je verbreekt als je je verloving verbreekt.
Een verloving in mijn ogen mag -net zoals een huwelijk- niet verbroken worden.
Samenwonen zegt mij niks, ik vind een verloving veel 'zwaarder'
In mijn ogen stelt samenwonen dus niet veel voor, een verloving juist heel veel en een huwelijk nog veel meer.
Maar als er tegenwoordig zo weinig waarde wordt gehecht aan verloven dan snap ik jullie visie wel.
Als je je ondertrouw/ verloving verbreekt: rondje bellen/ mailen, bij mensen langs gaan; 'Nee, het feest gaat niet door'. Klaar.
Als je uit elkaar gaat bij samenwonen: Verdelen spullen, nieuw huis zoeken, administratie uit elkaar trekken, gemeente, belastingdienst enz. op de hoogte stellen. Waar samenwooncontract aanwezig eventueel nog langs de notaris/ advocaat om te zorgen dat het nageleeft/ opgeheven wordt.
Me dunkt dat ik daar anders over denk.
dinsdag 13 april 2010 om 08:44
Maar wat ik dan wel weer interessant vind MrsC is de, in mijn ogen volstrekt absurde, korte tijd van kennismaking versus het belang van het huwelijk.
Als een huwelijk zo belangrijk is, dan ga je het toch niet aan met iemand die je 3-6 maanden kent? Dat vind ik dus heel raar. Je kunt elkaar toch niet door en door kennen na zo'n korte periode?
Als een huwelijk zo belangrijk is, dan ga je het toch niet aan met iemand die je 3-6 maanden kent? Dat vind ik dus heel raar. Je kunt elkaar toch niet door en door kennen na zo'n korte periode?
dinsdag 13 april 2010 om 08:56
mrscaricos, het spijt me ten zeerste maar ik kan me toch niet aan de indruk ontrekken dat je weer heel erg de nadruk legt op dat wat jij doet dat dat de enige goede manier is!
Toen mijn man en ik een relatie kregen was dat omdat we daar bewust voor kozen. Als je een relatie aangaat met iemand dan doe je dat omdat je bij elkaar wil zijn. Toen we besloten samen te gaan wonen en samen een huis te kopen hebben wij ook een samenlevingscontract afgesloten. Daarmee hebben wij de intentie uitgesproken om voor altijd samen te blijven. Dit hebben we bevestigd door met elkaar te trouwen.
Omdat ik niet voor de kerk getrouwd ben wil niet zeggen dat mijn relatie niet zoveel waarde heeft als die van iemand anders die "verloofd" is.
En inderdaad, als je niet getrouwd ben maar wel samen een huis hebt, dan is de stap om uit elkaar te gaan ook niet zomaar even gemaakt.. dan heb je daar ook een hele goede reden voor...
Ik ken ook 1 stel die ook netjes zich volgens jouw "lijstje" de route hebben afgelegd. Uiteindelijk zijn ze getrouwd en samen gaan wonen. Om daarna te merken dat het niet werkte samen. Maar ja, omdat ze voor de kerk getrouwd waren konden ze niet zomaar uit elkaar.. en dan denk ik.. nee.. je leven is fijner als je ongelukkig bent..
Toen mijn man en ik een relatie kregen was dat omdat we daar bewust voor kozen. Als je een relatie aangaat met iemand dan doe je dat omdat je bij elkaar wil zijn. Toen we besloten samen te gaan wonen en samen een huis te kopen hebben wij ook een samenlevingscontract afgesloten. Daarmee hebben wij de intentie uitgesproken om voor altijd samen te blijven. Dit hebben we bevestigd door met elkaar te trouwen.
Omdat ik niet voor de kerk getrouwd ben wil niet zeggen dat mijn relatie niet zoveel waarde heeft als die van iemand anders die "verloofd" is.
En inderdaad, als je niet getrouwd ben maar wel samen een huis hebt, dan is de stap om uit elkaar te gaan ook niet zomaar even gemaakt.. dan heb je daar ook een hele goede reden voor...
Ik ken ook 1 stel die ook netjes zich volgens jouw "lijstje" de route hebben afgelegd. Uiteindelijk zijn ze getrouwd en samen gaan wonen. Om daarna te merken dat het niet werkte samen. Maar ja, omdat ze voor de kerk getrouwd waren konden ze niet zomaar uit elkaar.. en dan denk ik.. nee.. je leven is fijner als je ongelukkig bent..
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 13 april 2010 om 09:03
Nee ik heb mijn man inderdaad beter leren kennnen tijdens onze verloving en natuurlijk nog veel beter toen we getrouwd waren.
En ja, dat was soms best even slikken voor ons beide omdat je soms heel egoistisch bent mbt relatie's en 'behoeften'
Maar ik denk dat onze visie's van het huwelijk héél verschillend zijn.
Nee ik kende mijn man niet door en door, maar dat duurt jaren.
Ik ben pas écht helemaal verliefd geworden op mijn man toen we al verloofd waren.
Maar nogmaals, dit komt door onze totaal verschillende visie's over het huwelijk (en dus ook verloving)
Ik hoefde niet persé te trouwen met iemand die ik door en door kende, die mijn 'behoefte' vervulde en die helemaal bij mij paste ed.
Ik zocht vooral een eerlijke, oprechte, échte man die 'Godvrezend' was en oprecht God wilde dienen en hetzelfde dacht over het huwelijk enzo als ik.
En daar hebben we véél over gepraat en mede op basis daarvan zijn we een verloving aangegaan.
Hij heeft ook nog met mijn vader gepraat enzo.
En we hebben een geweldig, mooi, liefdevol en sterk huwelijk en ik hou ontzettend veel van hem en hij van mij en we zijn gelukkig samen.
Dus ja het huwelijk is voor mij ontzettend belangrijk, het is voor mij de meest belangrijke en intiemste intermenselijke relatie.
Juist daarom ga je die niet aan op basis van gevoelens en verliefdheid enzo.
Héél anders dus dan zoals het "tegenwoordig" gaat.
Daarom dat ik dit topic heb geopend omdat ik daar wel benieuwd naar ben.
En ja, dat was soms best even slikken voor ons beide omdat je soms heel egoistisch bent mbt relatie's en 'behoeften'
Maar ik denk dat onze visie's van het huwelijk héél verschillend zijn.
Nee ik kende mijn man niet door en door, maar dat duurt jaren.
Ik ben pas écht helemaal verliefd geworden op mijn man toen we al verloofd waren.
Maar nogmaals, dit komt door onze totaal verschillende visie's over het huwelijk (en dus ook verloving)
Ik hoefde niet persé te trouwen met iemand die ik door en door kende, die mijn 'behoefte' vervulde en die helemaal bij mij paste ed.
Ik zocht vooral een eerlijke, oprechte, échte man die 'Godvrezend' was en oprecht God wilde dienen en hetzelfde dacht over het huwelijk enzo als ik.
En daar hebben we véél over gepraat en mede op basis daarvan zijn we een verloving aangegaan.
Hij heeft ook nog met mijn vader gepraat enzo.
En we hebben een geweldig, mooi, liefdevol en sterk huwelijk en ik hou ontzettend veel van hem en hij van mij en we zijn gelukkig samen.
Dus ja het huwelijk is voor mij ontzettend belangrijk, het is voor mij de meest belangrijke en intiemste intermenselijke relatie.
Juist daarom ga je die niet aan op basis van gevoelens en verliefdheid enzo.
Héél anders dus dan zoals het "tegenwoordig" gaat.
Daarom dat ik dit topic heb geopend omdat ik daar wel benieuwd naar ben.
dinsdag 13 april 2010 om 09:12
Biol: nee hoor, dat wil ik helemaal niet zeggen.
Als het voor jou overkomt alsof mijn manier de beste is dan spijt me dat, dat is absoluut niet de bedoeling.
Dat komt misschien zo over omdat ik heel 'overtuigd' ben van 'mijn' manier.
En omdat ik ook niet goed weet hoe samenwonen 'werkt' in de praktijk.
Ik ken dat niet, sorry.
Ik zeg ook niet dat je niet bewust voor elkaar kunt kiezen als je niet verloofd of getrouwd bent, wel dat het dan officieel is, toch?
Ik snap ook wel dat als je samenwoont je niet uit elkaar gaat voor het dopje op de tube tandpasta.
En over dat stel wat jee kent, ja dat is heel erg jammer, maar zo hoeft het écht niet te gaan, ik ken geen enkel stel wat echt ongelukkig is en spijt heeft van hun keuze.
Ik ken iemand die dit zei, dit is heel kort samengevat de 'visie' van het huwelijk voor ons:
'The primary purpose of marriage is to make you holy, not merely happy. Nothing challenges our self-centeredness more.'
Ik vond dat heel mooi samengevat!
Maar nogmaals, ik wil niet 'beter' overkomen of laten blijken dat mijn manier 'beter' is, anders, ja dat klopt, maar ik ben niet beter dan iemand anders.
Als dat wel zo overkomt bij je, mijn excuses dan daarvoor.
Als het voor jou overkomt alsof mijn manier de beste is dan spijt me dat, dat is absoluut niet de bedoeling.
Dat komt misschien zo over omdat ik heel 'overtuigd' ben van 'mijn' manier.
En omdat ik ook niet goed weet hoe samenwonen 'werkt' in de praktijk.
Ik ken dat niet, sorry.
Ik zeg ook niet dat je niet bewust voor elkaar kunt kiezen als je niet verloofd of getrouwd bent, wel dat het dan officieel is, toch?
Ik snap ook wel dat als je samenwoont je niet uit elkaar gaat voor het dopje op de tube tandpasta.
En over dat stel wat jee kent, ja dat is heel erg jammer, maar zo hoeft het écht niet te gaan, ik ken geen enkel stel wat echt ongelukkig is en spijt heeft van hun keuze.
Ik ken iemand die dit zei, dit is heel kort samengevat de 'visie' van het huwelijk voor ons:
'The primary purpose of marriage is to make you holy, not merely happy. Nothing challenges our self-centeredness more.'
Ik vond dat heel mooi samengevat!
Maar nogmaals, ik wil niet 'beter' overkomen of laten blijken dat mijn manier 'beter' is, anders, ja dat klopt, maar ik ben niet beter dan iemand anders.
Als dat wel zo overkomt bij je, mijn excuses dan daarvoor.
dinsdag 13 april 2010 om 09:17
dinsdag 13 april 2010 om 09:21
quote:Mevrouwdekees schreef op 13 april 2010 @ 09:17:
Ik trouw juist met deze man omdat we elkaar door en door kennen, lief en leed met elkaar kunnen delen, onze angst en verdriet maar ook het lachen en genieten. Omdat we elkaar ondersteunen, aanvullen, verrijken. Ook als het eens moeilijk is.
Ik zou op geen enkele andere basis willen trouwen.
Maar ik wist dat wij dat ook zouden kunnen.
We hebben daar namelijk ook veel over gepraat.
En hij maakte me de belofte dat hij er altijd voor me zal zijn en me niet zal verlaten is ziekte en gezondheid, in rijkdom en armoede, wat er ook gebeurt, tot de dood ons scheidt.
Daar hebben wij het ook allemaal over gehad, dat zat bij ons in onze 'visie's' van het huwelijk.
Al was het inderdaad in de praktijk nog niet 'bewezen' zeg maar.
Ik trouw juist met deze man omdat we elkaar door en door kennen, lief en leed met elkaar kunnen delen, onze angst en verdriet maar ook het lachen en genieten. Omdat we elkaar ondersteunen, aanvullen, verrijken. Ook als het eens moeilijk is.
Ik zou op geen enkele andere basis willen trouwen.
Maar ik wist dat wij dat ook zouden kunnen.
We hebben daar namelijk ook veel over gepraat.
En hij maakte me de belofte dat hij er altijd voor me zal zijn en me niet zal verlaten is ziekte en gezondheid, in rijkdom en armoede, wat er ook gebeurt, tot de dood ons scheidt.
Daar hebben wij het ook allemaal over gehad, dat zat bij ons in onze 'visie's' van het huwelijk.
Al was het inderdaad in de praktijk nog niet 'bewezen' zeg maar.
dinsdag 13 april 2010 om 09:24
Juist het trouwen op basis van alleen een geloofsovertuiging vind ik op mijn beurt reuze 'smal'. Ja jullie overtuigingen zijn heel bepalend maar dat kun je toch nauwelijks allesomvattend noemen. Alles met iemand willen delen baseren op een geloof is net zo eenzijdig als alles met iemand willen delen op basis van zijn bedprestaties.
dinsdag 13 april 2010 om 09:27
Maar MrsCaricos, even een andere vraag dan.. ( die wel voortborduurt op wat je tot nu toe geschreven hebt)
Mocht nu blijken over 5, 10, mijn part 20 jaar, dat het niet meer werkt. Om wat voor reden dan ook... Zou je dan besluiten om uit elkaar te gaan of vind je dat dan Not done? Is gewoon een oprechte vraag hoor.
Mijn man en ik zijn daar altijd heel open en eerlijk in naar elkaar en ook naar anderen toe. Psychologisch gezien verandert je smaak na 7 jaar, en verandert ook je persoonlijkheid met je mee..
Toen wij samen kwamen hebben wij de intentie uitgesproken om ons leven samen te delen tot "de dood ons scheidt" maar dat is een intentie. Ik kan niet in de toekomst kijken en weet niet wat er gebeurt en als wij over 10 jaar ( of 20 of 30) niet meer gelukkig zouden zijn dan vinden wij dat je voor jezelf moet kiezen.
Maar kan/mag jij die beslissing ook maken?
Mocht nu blijken over 5, 10, mijn part 20 jaar, dat het niet meer werkt. Om wat voor reden dan ook... Zou je dan besluiten om uit elkaar te gaan of vind je dat dan Not done? Is gewoon een oprechte vraag hoor.
Mijn man en ik zijn daar altijd heel open en eerlijk in naar elkaar en ook naar anderen toe. Psychologisch gezien verandert je smaak na 7 jaar, en verandert ook je persoonlijkheid met je mee..
Toen wij samen kwamen hebben wij de intentie uitgesproken om ons leven samen te delen tot "de dood ons scheidt" maar dat is een intentie. Ik kan niet in de toekomst kijken en weet niet wat er gebeurt en als wij over 10 jaar ( of 20 of 30) niet meer gelukkig zouden zijn dan vinden wij dat je voor jezelf moet kiezen.
Maar kan/mag jij die beslissing ook maken?
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 13 april 2010 om 09:28
quote:Mevrouwdekees schreef op 13 april 2010 @ 09:24:
Juist het trouwen op basis van alleen een geloofsovertuiging vind ik op mijn beurt reuze 'smal'. Ja jullie overtuigingen zijn heel bepalend maar dat kun je toch nauwelijks allesomvattend noemen. Alles met iemand willen delen baseren op een geloof is net zo eenzijdig als alles met iemand willen delen op basis van zijn bedprestaties.Eens! Wij zijn pas na 5 jaar met elkaar getrouwd. In nederlandse begrippen is dat normaal.. in amerikaanse begrippen is dat lang...
Juist het trouwen op basis van alleen een geloofsovertuiging vind ik op mijn beurt reuze 'smal'. Ja jullie overtuigingen zijn heel bepalend maar dat kun je toch nauwelijks allesomvattend noemen. Alles met iemand willen delen baseren op een geloof is net zo eenzijdig als alles met iemand willen delen op basis van zijn bedprestaties.Eens! Wij zijn pas na 5 jaar met elkaar getrouwd. In nederlandse begrippen is dat normaal.. in amerikaanse begrippen is dat lang...
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 13 april 2010 om 09:30
quote:mrscaricos schreef op 13 april 2010 @ 09:21:
[...]
Maar ik wist dat wij dat ook zouden kunnen.
We hebben daar namelijk ook veel over gepraat.
*snip*
Al was het inderdaad in de praktijk nog niet 'bewezen' zeg maar.Maar dan weet je het dus nog niet. Dat is mijn hele punt. Je vertrouwde er op dat het wel goed zou komen. Vertrouwen is mooi hoor, maar ik koop een huis niet van de foto en een man niet van alleen woorden.
[...]
Maar ik wist dat wij dat ook zouden kunnen.
We hebben daar namelijk ook veel over gepraat.
*snip*
Al was het inderdaad in de praktijk nog niet 'bewezen' zeg maar.Maar dan weet je het dus nog niet. Dat is mijn hele punt. Je vertrouwde er op dat het wel goed zou komen. Vertrouwen is mooi hoor, maar ik koop een huis niet van de foto en een man niet van alleen woorden.
dinsdag 13 april 2010 om 09:42
quote:biol schreef op 13 april 2010 @ 09:27:
Maar MrsCaricos, even een andere vraag dan.. ( die wel voortborduurt op wat je tot nu toe geschreven hebt)
Mocht nu blijken over 5, 10, mijn part 20 jaar, dat het niet meer werkt. Om wat voor reden dan ook... Zou je dan besluiten om uit elkaar te gaan of vind je dat dan Not done? Is gewoon een oprechte vraag hoor.
Mijn man en ik zijn daar altijd heel open en eerlijk in naar elkaar en ook naar anderen toe. Psychologisch gezien verandert je smaak na 7 jaar, en verandert ook je persoonlijkheid met je mee..
Toen wij samen kwamen hebben wij de intentie uitgesproken om ons leven samen te delen tot "de dood ons scheidt" maar dat is een intentie. Ik kan niet in de toekomst kijken en weet niet wat er gebeurt en als wij over 10 jaar ( of 20 of 30) niet meer gelukkig zouden zijn dan vinden wij dat je voor jezelf moet kiezen.
Maar kan/mag jij die beslissing ook maken?
Ik mag dat opzich wel beslissen, maar ik doe het niet.
Mijn man en ik zijn al door moeilijke stormen heen gekomen, het was niet altijd makkelijk, vooral de eerste 2 jaar niet.
Kan dat het nog moeilijker wordt maar ik kom mijn belofte na.
Kan best dat ik na 10 jaar niet meer zo gelukkig ben als nu, maar is je geluk het doel van je huwelijk?
Voor ons niet, tuurlijk willen we gelukkig zijn, en dat zijn we ook, maar dat is niet het fundament van ons huwelijk.
Dus ookal zou mijn 'smaak' veranderen, mijn belofte veranderd niet, mijn toewijding blijft hetzelfde.
Als ik getrouwd zou zijn omdat we samen gelukkig zijn en zo ontzettend goed bij elkaar passen dan waren we denk ik al lang gescheiden.
Klinkt niet zo positief misschien, we zijn nu wél gelukkig met elkaar, maar daar staat ons huwelijk niet op.
Misschien beetje raar uitgelegt, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen.
Maar MrsCaricos, even een andere vraag dan.. ( die wel voortborduurt op wat je tot nu toe geschreven hebt)
Mocht nu blijken over 5, 10, mijn part 20 jaar, dat het niet meer werkt. Om wat voor reden dan ook... Zou je dan besluiten om uit elkaar te gaan of vind je dat dan Not done? Is gewoon een oprechte vraag hoor.
Mijn man en ik zijn daar altijd heel open en eerlijk in naar elkaar en ook naar anderen toe. Psychologisch gezien verandert je smaak na 7 jaar, en verandert ook je persoonlijkheid met je mee..
Toen wij samen kwamen hebben wij de intentie uitgesproken om ons leven samen te delen tot "de dood ons scheidt" maar dat is een intentie. Ik kan niet in de toekomst kijken en weet niet wat er gebeurt en als wij over 10 jaar ( of 20 of 30) niet meer gelukkig zouden zijn dan vinden wij dat je voor jezelf moet kiezen.
Maar kan/mag jij die beslissing ook maken?
Ik mag dat opzich wel beslissen, maar ik doe het niet.
Mijn man en ik zijn al door moeilijke stormen heen gekomen, het was niet altijd makkelijk, vooral de eerste 2 jaar niet.
Kan dat het nog moeilijker wordt maar ik kom mijn belofte na.
Kan best dat ik na 10 jaar niet meer zo gelukkig ben als nu, maar is je geluk het doel van je huwelijk?
Voor ons niet, tuurlijk willen we gelukkig zijn, en dat zijn we ook, maar dat is niet het fundament van ons huwelijk.
Dus ookal zou mijn 'smaak' veranderen, mijn belofte veranderd niet, mijn toewijding blijft hetzelfde.
Als ik getrouwd zou zijn omdat we samen gelukkig zijn en zo ontzettend goed bij elkaar passen dan waren we denk ik al lang gescheiden.
Klinkt niet zo positief misschien, we zijn nu wél gelukkig met elkaar, maar daar staat ons huwelijk niet op.
Misschien beetje raar uitgelegt, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen.
dinsdag 13 april 2010 om 09:44
quote:Mevrouwdekees schreef op 13 april 2010 @ 09:24:
Juist het trouwen op basis van alleen een geloofsovertuiging vind ik op mijn beurt reuze 'smal'. Ja jullie overtuigingen zijn heel bepalend maar dat kun je toch nauwelijks allesomvattend noemen. Alles met iemand willen delen baseren op een geloof is net zo eenzijdig als alles met iemand willen delen op basis van zijn bedprestaties.
Voor ons is dat juist wel allesomvattend.
En ik vergelijk mijn huwelijk niet met het kopen van een huis van een foto.
Mijn huwelijk is veel meer waard dan zoiets materieels.
Juist het trouwen op basis van alleen een geloofsovertuiging vind ik op mijn beurt reuze 'smal'. Ja jullie overtuigingen zijn heel bepalend maar dat kun je toch nauwelijks allesomvattend noemen. Alles met iemand willen delen baseren op een geloof is net zo eenzijdig als alles met iemand willen delen op basis van zijn bedprestaties.
Voor ons is dat juist wel allesomvattend.
En ik vergelijk mijn huwelijk niet met het kopen van een huis van een foto.
Mijn huwelijk is veel meer waard dan zoiets materieels.
dinsdag 13 april 2010 om 09:47
quote:mrscaricos schreef op 13 april 2010 @ 09:42:
[...]
Ik mag dat opzich wel beslissen, maar ik doe het niet.
Mijn man en ik zijn al door moeilijke stormen heen gekomen, het was niet altijd makkelijk, vooral de eerste 2 jaar niet.
Goh, waar zou dat nou aan liggen, vind ik niet zo raar als je trouwt terwijl je daar veel te jong voor bent (als ik me niet vergis was je nog geen 20 toch?) en elkaar niet kent.
Kan dat het nog moeilijker wordt maar ik kom mijn belofte na.
Kan best dat ik na 10 jaar niet meer zo gelukkig ben als nu, maar is je geluk het doel van je huwelijk?
De meeste mensen zouden beargumenteren van wel.
Voor ons niet, tuurlijk willen we gelukkig zijn, en dat zijn we ook, maar dat is niet het fundament van ons huwelijk.
Dus ookal zou mijn 'smaak' veranderen, mijn belofte veranderd niet, mijn toewijding blijft hetzelfde.
Als ik getrouwd zou zijn omdat we samen gelukkig zijn en zo ontzettend goed bij elkaar passen dan waren we denk ik al lang gescheiden. Klinkt niet zo positief misschien, we zijn nu wél gelukkig met elkaar, maar daar staat ons huwelijk niet op.
Misschien beetje raar uitgelegt, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen.Het klinkt idd. niet zo positief. Overigens spreekt er ook het (voor)oordeel uit dat mensen die uit liefde trouwen het makkelijk opgeven.
[...]
Ik mag dat opzich wel beslissen, maar ik doe het niet.
Mijn man en ik zijn al door moeilijke stormen heen gekomen, het was niet altijd makkelijk, vooral de eerste 2 jaar niet.
Goh, waar zou dat nou aan liggen, vind ik niet zo raar als je trouwt terwijl je daar veel te jong voor bent (als ik me niet vergis was je nog geen 20 toch?) en elkaar niet kent.
Kan dat het nog moeilijker wordt maar ik kom mijn belofte na.
Kan best dat ik na 10 jaar niet meer zo gelukkig ben als nu, maar is je geluk het doel van je huwelijk?
De meeste mensen zouden beargumenteren van wel.
Voor ons niet, tuurlijk willen we gelukkig zijn, en dat zijn we ook, maar dat is niet het fundament van ons huwelijk.
Dus ookal zou mijn 'smaak' veranderen, mijn belofte veranderd niet, mijn toewijding blijft hetzelfde.
Als ik getrouwd zou zijn omdat we samen gelukkig zijn en zo ontzettend goed bij elkaar passen dan waren we denk ik al lang gescheiden. Klinkt niet zo positief misschien, we zijn nu wél gelukkig met elkaar, maar daar staat ons huwelijk niet op.
Misschien beetje raar uitgelegt, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen.Het klinkt idd. niet zo positief. Overigens spreekt er ook het (voor)oordeel uit dat mensen die uit liefde trouwen het makkelijk opgeven.
dinsdag 13 april 2010 om 09:48
quote:mrscaricos schreef op 13 april 2010 @ 09:42:
[...]
Ik mag dat opzich wel beslissen, maar ik doe het niet.
Mijn man en ik zijn al door moeilijke stormen heen gekomen, het was niet altijd makkelijk, vooral de eerste 2 jaar niet.
Kan dat het nog moeilijker wordt maar ik kom mijn belofte na.
Kan best dat ik na 10 jaar niet meer zo gelukkig ben als nu, maar is je geluk het doel van je huwelijk?
Voor ons niet, tuurlijk willen we gelukkig zijn, en dat zijn we ook, maar dat is niet het fundament van ons huwelijk.
Dus ookal zou mijn 'smaak' veranderen, mijn belofte veranderd niet, mijn toewijding blijft hetzelfde.
Als ik getrouwd zou zijn omdat we samen gelukkig zijn en zo ontzettend goed bij elkaar passen dan waren we denk ik al lang gescheiden.
Klinkt niet zo positief misschien, we zijn nu wél gelukkig met elkaar, maar daar staat ons huwelijk niet op.
Misschien beetje raar uitgelegt, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen.wat is dan het fundament van jullie huwelijk? Voor mij is dat geluk. Samen gelukkig zijn is het fundament en als we dat niet meer samen kunnen dan zie ik het nut niet van samen zijn/blijven.
[...]
Ik mag dat opzich wel beslissen, maar ik doe het niet.
Mijn man en ik zijn al door moeilijke stormen heen gekomen, het was niet altijd makkelijk, vooral de eerste 2 jaar niet.
Kan dat het nog moeilijker wordt maar ik kom mijn belofte na.
Kan best dat ik na 10 jaar niet meer zo gelukkig ben als nu, maar is je geluk het doel van je huwelijk?
Voor ons niet, tuurlijk willen we gelukkig zijn, en dat zijn we ook, maar dat is niet het fundament van ons huwelijk.
Dus ookal zou mijn 'smaak' veranderen, mijn belofte veranderd niet, mijn toewijding blijft hetzelfde.
Als ik getrouwd zou zijn omdat we samen gelukkig zijn en zo ontzettend goed bij elkaar passen dan waren we denk ik al lang gescheiden.
Klinkt niet zo positief misschien, we zijn nu wél gelukkig met elkaar, maar daar staat ons huwelijk niet op.
Misschien beetje raar uitgelegt, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen.wat is dan het fundament van jullie huwelijk? Voor mij is dat geluk. Samen gelukkig zijn is het fundament en als we dat niet meer samen kunnen dan zie ik het nut niet van samen zijn/blijven.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 13 april 2010 om 09:53
Toen we 1,5 jaar getrouwd waren hadden we een moeilijke tijd.
Ik had het even gehad en wilde weg (niet scheiden, maar wel even weg)
Ik belde huilend mijn vader op of hij me wilde helpen met een vliegticket naar huis en of ik komen kon.
Maar hij zei resoluut nee! Nee zegt ie, je bent getrouwd, je hoort bij je man, ga terug naar je man en praat het uit en zorg dat het goedkomt. Je bent hier altijd welkom maar zo niet.
Je hebt een belofte gedaan en die moet je nakomen.
Ik wil niet dat je hier met mij over praat, je moet naar je man gaan en is alles goed tussen jullie dan mag je altijd komen, maar zo niet.
En ik ben mijn vader daar héél dankbaar voor, voor die wijze woorden, ik ben inderdaad naar mijn man gegaan en we hebben het goedgemaakt en het is ook goed gekomen.
Dat bedoelde ik dus met dat stukje hierboven.
Ik zag het toen even niet meer zitten.
Maar opgeven? nee dat zit er niet in.
En ik wil hier absoluut niemand mee kwetsen of af doen als egoistisch, dit is mijn visie.
Maar ik vind 'voor jezelf kiezen' heel egoistisch, je bent getrouwd en hebt een levenslange belofte gedaan, of het nu moeilijk of makkelijk is.
Geweld buiten beschouwing gelaten he, want dat kan niet.
Ik had het even gehad en wilde weg (niet scheiden, maar wel even weg)
Ik belde huilend mijn vader op of hij me wilde helpen met een vliegticket naar huis en of ik komen kon.
Maar hij zei resoluut nee! Nee zegt ie, je bent getrouwd, je hoort bij je man, ga terug naar je man en praat het uit en zorg dat het goedkomt. Je bent hier altijd welkom maar zo niet.
Je hebt een belofte gedaan en die moet je nakomen.
Ik wil niet dat je hier met mij over praat, je moet naar je man gaan en is alles goed tussen jullie dan mag je altijd komen, maar zo niet.
En ik ben mijn vader daar héél dankbaar voor, voor die wijze woorden, ik ben inderdaad naar mijn man gegaan en we hebben het goedgemaakt en het is ook goed gekomen.
Dat bedoelde ik dus met dat stukje hierboven.
Ik zag het toen even niet meer zitten.
Maar opgeven? nee dat zit er niet in.
En ik wil hier absoluut niemand mee kwetsen of af doen als egoistisch, dit is mijn visie.
Maar ik vind 'voor jezelf kiezen' heel egoistisch, je bent getrouwd en hebt een levenslange belofte gedaan, of het nu moeilijk of makkelijk is.
Geweld buiten beschouwing gelaten he, want dat kan niet.
dinsdag 13 april 2010 om 09:54
quote:Mevrouwdekees schreef op 13 april 2010 @ 09:47:
[...]
Het klinkt idd. niet zo positief. Overigens spreekt er ook het (voor)oordeel uit dat mensen die uit liefde trouwen het makkelijk opgeven.
Nee daarom heb ik het hieronder uitgelegt.
Maar dat (voor)oordeel wil ik niet maken.
Er is niks mis met trouwen uit liefde, ik ben uiteindelijk ook uit liefde getrouwd hoor!
[...]
Het klinkt idd. niet zo positief. Overigens spreekt er ook het (voor)oordeel uit dat mensen die uit liefde trouwen het makkelijk opgeven.
Nee daarom heb ik het hieronder uitgelegt.
Maar dat (voor)oordeel wil ik niet maken.
Er is niks mis met trouwen uit liefde, ik ben uiteindelijk ook uit liefde getrouwd hoor!
dinsdag 13 april 2010 om 09:55
quote:mrscaricos schreef op 13 april 2010 @ 09:44:
[...]
Voor ons is dat juist wel allesomvattend.
En ik vergelijk mijn huwelijk niet met het kopen van een huis van een foto.
Mijn huwelijk is veel meer waard dan zoiets materieels.Juist omdat het zo belangrijk is snap ik het niet. Het is als je kind in het diepe gooien zonder bandjes na veel gesprekken over zwemmen. Er is nu eenmaal een groot verschil tussen theorie en praktijk en jij hebt voor iets gekozen dat je alleen in theorie kende. Ik ga voor praktijkervaring.
[...]
Voor ons is dat juist wel allesomvattend.
En ik vergelijk mijn huwelijk niet met het kopen van een huis van een foto.
Mijn huwelijk is veel meer waard dan zoiets materieels.Juist omdat het zo belangrijk is snap ik het niet. Het is als je kind in het diepe gooien zonder bandjes na veel gesprekken over zwemmen. Er is nu eenmaal een groot verschil tussen theorie en praktijk en jij hebt voor iets gekozen dat je alleen in theorie kende. Ik ga voor praktijkervaring.
