Overig
alle pijlers
Napraat- en uitvechttopic 3
zaterdag 17 april 2010 om 23:22
Dit is het grote napraattopic 
Hierin kunnen jullie reageren, onderling discussiëren, off-topicen over het beleid e.d., kortom: alle reacties plaatsen die in dit topic en in de moderatortopics niet passen. Let op:
- de angels en Naomi lezen hier niet per definitie mee en reageren hier dus ook niet op alles.
- vragen aan Naomi kunnen gesteld blijven worden in Vragen aan Vivamod
- we gaan in dit topic uit van zelfregulering; we gaan niet modereren en betreden is op eigen risico
NB: er wordt wél gemodereerd op privacy en uitermate grove beledigingen!
Hierin kunnen jullie reageren, onderling discussiëren, off-topicen over het beleid e.d., kortom: alle reacties plaatsen die in dit topic en in de moderatortopics niet passen. Let op:- de angels en Naomi lezen hier niet per definitie mee en reageren hier dus ook niet op alles.
- vragen aan Naomi kunnen gesteld blijven worden in Vragen aan Vivamod
- we gaan in dit topic uit van zelfregulering; we gaan niet modereren en betreden is op eigen risico
NB: er wordt wél gemodereerd op privacy en uitermate grove beledigingen!
zaterdag 24 april 2010 om 00:35
zaterdag 24 april 2010 om 00:35
quote:Jaschenca schreef op 24 april 2010 @ 00:33:
Sjonge, te vaak forummen kindermishandeling? Tsk, hoelang is het geleden dat je hier zelf nogal frequent postte FV?Ik doe dat nooit als mijn kind thuis en wakker is. Nooit gedaan ook. Ik post hier vaak, maar zit 's avonds dan ook in mijn eentje op de bank en overdag zit mijn kind op school/BSO en vroeger op de creche.
Sjonge, te vaak forummen kindermishandeling? Tsk, hoelang is het geleden dat je hier zelf nogal frequent postte FV?Ik doe dat nooit als mijn kind thuis en wakker is. Nooit gedaan ook. Ik post hier vaak, maar zit 's avonds dan ook in mijn eentje op de bank en overdag zit mijn kind op school/BSO en vroeger op de creche.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 april 2010 om 00:36
quote:fashionvictim schreef op 24 april 2010 @ 00:29:
[...]
Nee. Maar ik vind persoonlijk een keer gecontroleerd slaan met als enig doel een grens af te bakenen minder schadelijk dan onberekenbaar aan oren trekken, trappen opduwen, negeren, te vaak forummen, gillen of inconsequent zijn.
Voorspelbaarheid en consequent zijn is in mijn optiek heel wenselijk voor kinderen. En onvoorspelbaarheid en impulsiviteit is dat in mijn optiek niet.
Het leven is niet voorspelbaar en consequent, ik bereid mijn kinderen graag voor op het echte leven en niet op het leven uit de opvoednoekjes.
En zeker niet door te slaan of welke straf dan ook want ik geloof niet in straf, wel in oorzaak-gevolg dus als zij niet aardig zijn ben ik het ook even niet, als zij niet naar mij luisteren dan ik ook niet naar hun, zoiets.
[...]
Nee. Maar ik vind persoonlijk een keer gecontroleerd slaan met als enig doel een grens af te bakenen minder schadelijk dan onberekenbaar aan oren trekken, trappen opduwen, negeren, te vaak forummen, gillen of inconsequent zijn.
Voorspelbaarheid en consequent zijn is in mijn optiek heel wenselijk voor kinderen. En onvoorspelbaarheid en impulsiviteit is dat in mijn optiek niet.
Het leven is niet voorspelbaar en consequent, ik bereid mijn kinderen graag voor op het echte leven en niet op het leven uit de opvoednoekjes.
En zeker niet door te slaan of welke straf dan ook want ik geloof niet in straf, wel in oorzaak-gevolg dus als zij niet aardig zijn ben ik het ook even niet, als zij niet naar mij luisteren dan ik ook niet naar hun, zoiets.
zaterdag 24 april 2010 om 00:37
quote:floor72 schreef op 24 april 2010 @ 00:33:
[...]
Hier hobbelen 4 kinderen rond en ik heb zeeën van tijd om te forummen of een boek te lezen terwijl ze wakker en thuis zijn. Ze vermaken zich prima, ik hoef niet te straffen en ze lijken best gelukkig.
Ergens doe ik best iets goed toch?Dat dus maar dan met meer of minder kinderen, afhankelijk van het tijdstip.
[...]
Hier hobbelen 4 kinderen rond en ik heb zeeën van tijd om te forummen of een boek te lezen terwijl ze wakker en thuis zijn. Ze vermaken zich prima, ik hoef niet te straffen en ze lijken best gelukkig.
Ergens doe ik best iets goed toch?Dat dus maar dan met meer of minder kinderen, afhankelijk van het tijdstip.
zaterdag 24 april 2010 om 00:38
quote:Spijker schreef op 24 april 2010 @ 00:35:
Hoe kan een klap een grens aangeven? Ik denk dat als je een kind hebt met een sterke eigen wil, dat je met iedere klap meer recalcitrantie creëert.
Of sla je zo hard dat hij er bang van wordt?
Nee hoor.
Maar goed, ik ben er weg van, het gaat de MrsC. kant op en daar heb ik totaal geen zin in.
Hoe kan een klap een grens aangeven? Ik denk dat als je een kind hebt met een sterke eigen wil, dat je met iedere klap meer recalcitrantie creëert.
Of sla je zo hard dat hij er bang van wordt?
Nee hoor.
Maar goed, ik ben er weg van, het gaat de MrsC. kant op en daar heb ik totaal geen zin in.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 april 2010 om 00:39
zaterdag 24 april 2010 om 00:40
quote:mamalief schreef op 24 april 2010 @ 00:36:
[...]
Het leven is niet voorspelbaar en consequent, ik bereid mijn kinderen graag voor op het echte leven en niet op het leven uit de opvoednoekjes.
En zeker niet door te slaan of welke straf dan ook want ik geloof niet in straf, wel in oorzaak-gevolg dus als zij niet aardig zijn ben ik het ook even niet, als zij niet naar mij luisteren dan ik ook niet naar hun, zoiets.Dat noem ik gewoon straf, hoor. Op vragen als "mam, mag ik een snoepje" "nee" als antwoord krijgen omdat je stierlijk vervelend bent heet in ons huis "straf".
[...]
Het leven is niet voorspelbaar en consequent, ik bereid mijn kinderen graag voor op het echte leven en niet op het leven uit de opvoednoekjes.
En zeker niet door te slaan of welke straf dan ook want ik geloof niet in straf, wel in oorzaak-gevolg dus als zij niet aardig zijn ben ik het ook even niet, als zij niet naar mij luisteren dan ik ook niet naar hun, zoiets.Dat noem ik gewoon straf, hoor. Op vragen als "mam, mag ik een snoepje" "nee" als antwoord krijgen omdat je stierlijk vervelend bent heet in ons huis "straf".
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 april 2010 om 00:40
quote:fashionvictim schreef op 24 april 2010 @ 00:29:
[...]
Nee. Maar ik vind persoonlijk een keer gecontroleerd slaan met als enig doel een grens af te bakenen minder schadelijk dan onberekenbaar aan oren trekken, trappen opduwen, negeren, te vaak forummen, gillen of inconsequent zijn.
Hier heb je een punt maar dat veegt jouw straatje niet schoon. Beide methoden vind ik getuigen van slecht ontwikkelde pedagogische kwaliteiten.
Wat ik me afvraag Fash, denk je nou echt dat het niet anders kan? Is het slaan nou écht de manier?
Ik begrijp het echt niet, zelfs met mijn zoon van bijna 2 valt te praten en te onderhandelen. Hij heeft genoeg aan verbale correctie en gezichtsuitdrukkingen. Als hij echt dwars is (het is een driftkikker) gaat hij op de gang afkoelen en hij weet dat hij daar weer weg mag als hij rustig kan doen. Aan m'n intonatie en lichaamstaal ziet hij al hoe laat het is en de grenzen zijn duidelijk.
Ik vind wel dat je kunt onderhandelen en praten met kinderen. Zo klein als ze zijn hebben ze toch hun visie op dingetjes en eigen ideeën. Waarom zou je daar geen aandacht voor kunnen hebben? Waarom zouden zij niet met eigen initiatieven mogen komen? Omdat jij de baas bent? Niet mijn manier..
[...]
Nee. Maar ik vind persoonlijk een keer gecontroleerd slaan met als enig doel een grens af te bakenen minder schadelijk dan onberekenbaar aan oren trekken, trappen opduwen, negeren, te vaak forummen, gillen of inconsequent zijn.
Hier heb je een punt maar dat veegt jouw straatje niet schoon. Beide methoden vind ik getuigen van slecht ontwikkelde pedagogische kwaliteiten.
Wat ik me afvraag Fash, denk je nou echt dat het niet anders kan? Is het slaan nou écht de manier?
Ik begrijp het echt niet, zelfs met mijn zoon van bijna 2 valt te praten en te onderhandelen. Hij heeft genoeg aan verbale correctie en gezichtsuitdrukkingen. Als hij echt dwars is (het is een driftkikker) gaat hij op de gang afkoelen en hij weet dat hij daar weer weg mag als hij rustig kan doen. Aan m'n intonatie en lichaamstaal ziet hij al hoe laat het is en de grenzen zijn duidelijk.
Ik vind wel dat je kunt onderhandelen en praten met kinderen. Zo klein als ze zijn hebben ze toch hun visie op dingetjes en eigen ideeën. Waarom zou je daar geen aandacht voor kunnen hebben? Waarom zouden zij niet met eigen initiatieven mogen komen? Omdat jij de baas bent? Niet mijn manier..
zaterdag 24 april 2010 om 00:40
Ik heb hier de zorg gehad over twee jongetjes. De ene op het kraambed weggehaald bij moeders, de andere was toen een peuter(puber). Echt bewijzen dat de peuter veel geslagen werd zijn er niet, geen blauwe plekken, geen gebroken ledematen. Er werd door hun moeder wel geslagen. De oudste was doodsbang als hij wat verkeerd had gedaan. Dat heeft echt een jaar geduurd voordat hij erop durfde te vertrouwen dat ik hem geen pijn ging doen. En daar hoorde ook flink wat uitlokken bij. Ik heb hem vergeleken met een jonge kat die ook alles uitprobeert en dan het liefst in je gezichtsveld.
Vorig weekend waren ze weer even hier, ik doe ivm mijn gezondheid nu de respijtzorg. Met de oudste had ik toen een gesprek over slaan, want hij was bij moeders geweest en dat was weer uit de klauwen gelopen. En helaas moest er hier ook even gestraft worden en wel in de vorm van, kom je even mee een rondje wandelen, wil even met je praten. Mokkend kind mee en waarom mokte ie nou: Van ma krijg ik gewoon een knal en dan is het klaar, van jou moet ik altijd nadenken. Al pratende kwam ie erop dat hij als zijn moeder sloeg hij dan kwaad op haar was en dat hij na het gesprek met mij altijd kwaad op zichzelf is, omdat hij stomme dingen doet.
Bij hem werkt praten, DS ontzeggen en in het uiterste geval een voetbaltraining veeeel beter dan een klap. Die wordt genegeerd en levert klaarblijkelijk op dat hij dan boos op mij wordt ipv op zichzelf.
Vorig weekend waren ze weer even hier, ik doe ivm mijn gezondheid nu de respijtzorg. Met de oudste had ik toen een gesprek over slaan, want hij was bij moeders geweest en dat was weer uit de klauwen gelopen. En helaas moest er hier ook even gestraft worden en wel in de vorm van, kom je even mee een rondje wandelen, wil even met je praten. Mokkend kind mee en waarom mokte ie nou: Van ma krijg ik gewoon een knal en dan is het klaar, van jou moet ik altijd nadenken. Al pratende kwam ie erop dat hij als zijn moeder sloeg hij dan kwaad op haar was en dat hij na het gesprek met mij altijd kwaad op zichzelf is, omdat hij stomme dingen doet.
Bij hem werkt praten, DS ontzeggen en in het uiterste geval een voetbaltraining veeeel beter dan een klap. Die wordt genegeerd en levert klaarblijkelijk op dat hij dan boos op mij wordt ipv op zichzelf.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
zaterdag 24 april 2010 om 00:42
quote:fashionvictim schreef op 24 april 2010 @ 00:40:
[...]
Dat noem ik gewoon straf, hoor. Op vragen als "mam, mag ik een snoepje" "nee" als antwoord krijgen omdat je stierlijk vervelend bent heet in ons huis "straf".Dat is geen straf want datzelfde antwoord kunnen ze ook krijgen als ze heel lief zijn.
[...]
Dat noem ik gewoon straf, hoor. Op vragen als "mam, mag ik een snoepje" "nee" als antwoord krijgen omdat je stierlijk vervelend bent heet in ons huis "straf".Dat is geen straf want datzelfde antwoord kunnen ze ook krijgen als ze heel lief zijn.
zaterdag 24 april 2010 om 00:44
Toen deze meneer trouwens twee was en drifkikker zette ik m ook op de gang. Hoefde niet op de eerste trede te gaan zitten, maar gewoon op de gang. Hij hoefde ook niet binnen te komen voordat het over was.
Zijn jongere broertje had t een stuk lastiger, want die kon in zijn driftige periode door een raampje zien wat er in de kamer aan de hand was en zag dus dat wij gezellig doorgingen met eten/spelletje doen/tv kijken. Zijn driftbuien duurden wel vele malen korter dan die van zijn broer.
Zijn jongere broertje had t een stuk lastiger, want die kon in zijn driftige periode door een raampje zien wat er in de kamer aan de hand was en zag dus dat wij gezellig doorgingen met eten/spelletje doen/tv kijken. Zijn driftbuien duurden wel vele malen korter dan die van zijn broer.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
zaterdag 24 april 2010 om 00:47
quote:floor72 schreef op 24 april 2010 @ 00:39:
[...]
Waarom loop jij zo vast in je eigen overtuiging en sta je niet open voor andere visies?
Ik sta heel erg open voor andere visies, die zijn alleen erg weinig geuit. Als mensen al voorbeelden geven van hoe zij zaken aanpakken, dan zijn dat van dingen die ik ook precies zo doe maar die ik "straf" noem en zij "geen straf", of het zijn voorbeelden van je eigen frustraties botvieren op je kind. Dat laatste vind ik voor mezelf niet acceptabel en hoewel het helaas voorkomt is het dus niet iets wat ik van anderen wil overnemen.
Ik heb bijvoorbeeld ook letterlijk gevraagd welke straf mensen dan zouden geven in dezelfde situatie als ik, en daar heeft niemand antwoord op.
En ik weet heel zeker dat de situatie die ik beschreef niet aan míjn handelen ligt, daarvoor kunnen teveel mensen het gedrag bevestigen als ik er niet bij ben en zijn er al te veel professionals bij betrokken geweest die dat geobserveerd hebben. Dus we hebben gewoon te maken met een karaktertje dat graag grenzen opzoekt en nog liever overschrijdt. Dat kunnen overigens zelfs forummers bevestigen.
Als iemand anders een betere methode weet, dan hoor ik die graag. Ik sta heel erg open voor opvoedtheorieën. Tot nu toe is echter de enige die écht werkt mijn eigen. Waarschijnlijk logisch, want het is ook mijn kind.
Maar vandaar dat ik dus eigenlijk al die "wat erg!" en andere weeklagerijen het ene oor in en het andere uit laat gaan.
[...]
Waarom loop jij zo vast in je eigen overtuiging en sta je niet open voor andere visies?
Ik sta heel erg open voor andere visies, die zijn alleen erg weinig geuit. Als mensen al voorbeelden geven van hoe zij zaken aanpakken, dan zijn dat van dingen die ik ook precies zo doe maar die ik "straf" noem en zij "geen straf", of het zijn voorbeelden van je eigen frustraties botvieren op je kind. Dat laatste vind ik voor mezelf niet acceptabel en hoewel het helaas voorkomt is het dus niet iets wat ik van anderen wil overnemen.
Ik heb bijvoorbeeld ook letterlijk gevraagd welke straf mensen dan zouden geven in dezelfde situatie als ik, en daar heeft niemand antwoord op.
En ik weet heel zeker dat de situatie die ik beschreef niet aan míjn handelen ligt, daarvoor kunnen teveel mensen het gedrag bevestigen als ik er niet bij ben en zijn er al te veel professionals bij betrokken geweest die dat geobserveerd hebben. Dus we hebben gewoon te maken met een karaktertje dat graag grenzen opzoekt en nog liever overschrijdt. Dat kunnen overigens zelfs forummers bevestigen.
Als iemand anders een betere methode weet, dan hoor ik die graag. Ik sta heel erg open voor opvoedtheorieën. Tot nu toe is echter de enige die écht werkt mijn eigen. Waarschijnlijk logisch, want het is ook mijn kind.
Maar vandaar dat ik dus eigenlijk al die "wat erg!" en andere weeklagerijen het ene oor in en het andere uit laat gaan.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 24 april 2010 om 00:48
quote:mamalief schreef op 24 april 2010 @ 00:37:
[...]
Dat dus maar dan met meer of minder kinderen, afhankelijk van het tijdstip.
4? Merendeel van de tijd zijn t er maar 3. Zit er namelijk 90% van de tijd één bij mij.
En BAM, ja die twee meiskes heb ik gezien. Heb ze friet gegeven en naar Minny doorgestuurd, die doet deze week de opvang.
[...]
Dat dus maar dan met meer of minder kinderen, afhankelijk van het tijdstip.
4? Merendeel van de tijd zijn t er maar 3. Zit er namelijk 90% van de tijd één bij mij.
En BAM, ja die twee meiskes heb ik gezien. Heb ze friet gegeven en naar Minny doorgestuurd, die doet deze week de opvang.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
zaterdag 24 april 2010 om 00:48
Kindermishandeling is 'elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel'.
Uit: de Wet op de jeugdzorg.
Een kind een tik geven omdat je weet dat daarmee heel duidelijk wordt gemaakt aan het kind dat het een duidelijke grens heeft overschreden, is niet meteen kindermishandeling.
En natuurlijk zitten hier op viva allemaal mensen die van zichzelf vinden dat zij de opvoeding van hun kinderen op de juiste manier aanpakken. Anders zouden we het wel anders aanpakken, nietwaar?
En toch doen wij die opvoeding allemaal verschillend van elkaar. En wat wij allen ieder voor onszelf onder het passief of actief opdringen van bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard verstaan is uiterst subjectief.
Voorzover ik mrscaricos heb gelezen, strafte zij haar kinderen zo min mogelijk fysiek. Die heilige verontwaardiging die daarna is ontstaan, vond ik buiten proportie. Maar hoe dan ook was het interessant om te zien en om die meningen te lezen.
Ergens schreef iemand dat de viva-forummers zo geweldig een vuist hadden gemaakt tegen kindermishandeling. Echt, wat een hoogmoed.
Uit: de Wet op de jeugdzorg.
Een kind een tik geven omdat je weet dat daarmee heel duidelijk wordt gemaakt aan het kind dat het een duidelijke grens heeft overschreden, is niet meteen kindermishandeling.
En natuurlijk zitten hier op viva allemaal mensen die van zichzelf vinden dat zij de opvoeding van hun kinderen op de juiste manier aanpakken. Anders zouden we het wel anders aanpakken, nietwaar?
En toch doen wij die opvoeding allemaal verschillend van elkaar. En wat wij allen ieder voor onszelf onder het passief of actief opdringen van bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard verstaan is uiterst subjectief.
Voorzover ik mrscaricos heb gelezen, strafte zij haar kinderen zo min mogelijk fysiek. Die heilige verontwaardiging die daarna is ontstaan, vond ik buiten proportie. Maar hoe dan ook was het interessant om te zien en om die meningen te lezen.
Ergens schreef iemand dat de viva-forummers zo geweldig een vuist hadden gemaakt tegen kindermishandeling. Echt, wat een hoogmoed.
zaterdag 24 april 2010 om 00:49
Fash,
Ik denk zo dat het nog moeilijk gaat worden met jouw visie naarmate je zoon ouder wordt.
Omdat de overtreffende trap in deze manier steeds groter moet gaan worden namelijk.
Zeker als ze puber gaan worden, jong volwassenen.
Ver van je bed nog waarschijnlijk, maar wel een zorg wellicht een reden om jezelf en je toepassingen onder de loep te houden.
Want waar houdt het echt op?
Als je kind op deze jonge leeftijd je kennelijk al zo tart.
En dat is geen verwijt/oordeel...ik hoop van harte dat wat ik denk geen waarheid voor je wordt.
Maar ik hoop ook dat je zoon niet geslagen wordt.
Jee Fash,dit kan toch anders?
Ik denk zo dat het nog moeilijk gaat worden met jouw visie naarmate je zoon ouder wordt.
Omdat de overtreffende trap in deze manier steeds groter moet gaan worden namelijk.
Zeker als ze puber gaan worden, jong volwassenen.
Ver van je bed nog waarschijnlijk, maar wel een zorg wellicht een reden om jezelf en je toepassingen onder de loep te houden.
Want waar houdt het echt op?
Als je kind op deze jonge leeftijd je kennelijk al zo tart.
En dat is geen verwijt/oordeel...ik hoop van harte dat wat ik denk geen waarheid voor je wordt.
Maar ik hoop ook dat je zoon niet geslagen wordt.
Jee Fash,dit kan toch anders?
