Relaties
alle pijlers
van samenwonen naar apart
donderdag 29 april 2010 om 08:35
Hoi Allemaal,
Ik zou graag mijn ei kwijt willen over mijn relatie.
Een jaar geleden een ontzettend lieve jongen ontmoet waar het direct met klikte, hopeloos verliefd en dat was wederzijds ondanks het leeftijds verschil (hij 24, ik 30). Al snel heeft hij mij ten huwelijk gevraagd waar ik ja op heb gezegd. Hij is vrijwel direct bij mij ingetrokken wat in de eerste maanden goed ging maar daarna steeds meer ruzie kregen. Na ongeveer 8 maanden heb hem de deur gewezen omdat hij zijn woord niet hield en hij is daarna zelf weggegaan omdat ik nogal eens kan uitbarsten in woede.
Voor hem was de breuk definitief maar hebben na 3 weken besloten om toch verder met elkaar te gaan maar dan apart en woont nu weer bij zijn ouders. En dat voelt goed, we zien elkaar regelmatig, hebben er over gesproken en merk dat we van onze fouten hebben geleerd en allebei bereid zijn om werkelijk naar elkaar te luisteren en daar iets mee te doen. Alsof we weer verliefd zijn zoals we in het begin waren, de intensiteit is groter doordat we niet meer bij elkaar wonen.
En toch knaagt er iets aan me of is het mijn onzekerheid dat ik bang ben om hem uiteindelijk te verliezen. Voorheen hadden we heel bewust een keuze gemaakt door voor elkaar te kiezen, we zouden gaan trouwen, hij verbood contact met exen waar hij in die 3 weken wel mee heeft afgesproken. Zij hebben een relatie gehad en hebben nu al jaren contact en ook dat zit me dwars, niet dat ze elkaar zien maar wel mailen of bellen. Ik heb het gevoel alsof het nu allemaal wat vrijblijvender is en alleen maar 'voor zolang het goed gaat' is. Ik merk dat het u allemaal wel wat relaxter is en niet meer 'zo zwaar en geforceerd' en wil hem ook de ruimte en vrijheid geven die hij nodig heeft. Aan de ene kant prettig en aan de andere kant heb ik het idee dat ik een stukje zekerheid kwijt ben waarvan ik het idee had dat ik die hiervoor wel had.
Heeft iemand hier ervaring mee of tips hoe hier mee om te gaan?
Ik zou graag mijn ei kwijt willen over mijn relatie.
Een jaar geleden een ontzettend lieve jongen ontmoet waar het direct met klikte, hopeloos verliefd en dat was wederzijds ondanks het leeftijds verschil (hij 24, ik 30). Al snel heeft hij mij ten huwelijk gevraagd waar ik ja op heb gezegd. Hij is vrijwel direct bij mij ingetrokken wat in de eerste maanden goed ging maar daarna steeds meer ruzie kregen. Na ongeveer 8 maanden heb hem de deur gewezen omdat hij zijn woord niet hield en hij is daarna zelf weggegaan omdat ik nogal eens kan uitbarsten in woede.
Voor hem was de breuk definitief maar hebben na 3 weken besloten om toch verder met elkaar te gaan maar dan apart en woont nu weer bij zijn ouders. En dat voelt goed, we zien elkaar regelmatig, hebben er over gesproken en merk dat we van onze fouten hebben geleerd en allebei bereid zijn om werkelijk naar elkaar te luisteren en daar iets mee te doen. Alsof we weer verliefd zijn zoals we in het begin waren, de intensiteit is groter doordat we niet meer bij elkaar wonen.
En toch knaagt er iets aan me of is het mijn onzekerheid dat ik bang ben om hem uiteindelijk te verliezen. Voorheen hadden we heel bewust een keuze gemaakt door voor elkaar te kiezen, we zouden gaan trouwen, hij verbood contact met exen waar hij in die 3 weken wel mee heeft afgesproken. Zij hebben een relatie gehad en hebben nu al jaren contact en ook dat zit me dwars, niet dat ze elkaar zien maar wel mailen of bellen. Ik heb het gevoel alsof het nu allemaal wat vrijblijvender is en alleen maar 'voor zolang het goed gaat' is. Ik merk dat het u allemaal wel wat relaxter is en niet meer 'zo zwaar en geforceerd' en wil hem ook de ruimte en vrijheid geven die hij nodig heeft. Aan de ene kant prettig en aan de andere kant heb ik het idee dat ik een stukje zekerheid kwijt ben waarvan ik het idee had dat ik die hiervoor wel had.
Heeft iemand hier ervaring mee of tips hoe hier mee om te gaan?
donderdag 29 april 2010 om 08:42
Het lijkt me dat jullie nogal overhaast van start waren gegaan als je binnen 8 maanden al bent gaan samenwonen, een huwelijksaanzoek hebt gehad en zoveel ruzies dat hij er weer uit gaat.
Zie de periode die je nu hebt als een "echte" start, samen daten, met elkaar praten en verliefd zijn. Daaruit kan echte liefde groeien.
Zekerheid haal je niet uit iemand die in je huis woont en beloofd met je te trouwen. Zekerheid groeit, doordat jullie liefde groeit. En echte zekerheid heb je nooit, ook niet na een boterbriefje en 2 kinderen.
Jouw eigen onzekerheid over exen waar hij contact mee heeft zou ik aan gaan werken, dat kan problemen geven binnen een relatie. Mensen verbieden andere mensen te spreken zou binnen mijn relatie niet passen. Ik vertrouw mijn man voldoende om te weten dat hij van mij houdt en daarbij best vriendschappelijk contact met andere vrouwen kan hebben.
Geniet ervan dat het relaxt is. Werk aan je onzekerheid en laat deze relatie rustig groeien.
Zie de periode die je nu hebt als een "echte" start, samen daten, met elkaar praten en verliefd zijn. Daaruit kan echte liefde groeien.
Zekerheid haal je niet uit iemand die in je huis woont en beloofd met je te trouwen. Zekerheid groeit, doordat jullie liefde groeit. En echte zekerheid heb je nooit, ook niet na een boterbriefje en 2 kinderen.
Jouw eigen onzekerheid over exen waar hij contact mee heeft zou ik aan gaan werken, dat kan problemen geven binnen een relatie. Mensen verbieden andere mensen te spreken zou binnen mijn relatie niet passen. Ik vertrouw mijn man voldoende om te weten dat hij van mij houdt en daarbij best vriendschappelijk contact met andere vrouwen kan hebben.
Geniet ervan dat het relaxt is. Werk aan je onzekerheid en laat deze relatie rustig groeien.
donderdag 29 april 2010 om 08:52
Jeeeee jullie gingen wel erg snel. Vind het niet gek dat het op die manier niet werkt. Je kent elkaar amper! Wat heb je nou met elkaar meegemaakt? Idd liefde moet groeien en je hebt nooit de zekerheid dat iemand bij je blijft. Maar je kunt wel veel blijven investeren in je relatie.
Ik zou het iig een stuk rustiger aan doen nu. Op mij kom je over als iemand die hem aan zich wil binden. Ok hij vroeg jou ten huwelijk, maar hoe kun je nou na 8 maand weten of iemand de ware voor je is?
Investeer eerst eens in je relatie en dan krijg je dat vanzelf ook terug. Contact verbieden werkt niet, je kunt wel aangeven wat jouw grenzen zijn. Het is dan aan hem om die te respecteren.
Ik zou het iig een stuk rustiger aan doen nu. Op mij kom je over als iemand die hem aan zich wil binden. Ok hij vroeg jou ten huwelijk, maar hoe kun je nou na 8 maand weten of iemand de ware voor je is?
Investeer eerst eens in je relatie en dan krijg je dat vanzelf ook terug. Contact verbieden werkt niet, je kunt wel aangeven wat jouw grenzen zijn. Het is dan aan hem om die te respecteren.
donderdag 29 april 2010 om 09:34
ik ben (achteraf gezien) ook te snel gaan samenwonen.
mijn vriend en ik zijn bijna 6 jaar samen. vorig jaar
waren er wat problemen en dingen die mijn vriend
zeg maar niet op orde had. toen hebben we besloten
dat we tijdelijk even niet meer samen gaan wonen.
dat bevalt ons zo goed dat we het 'niet samen wonen'
nog even verlengen. het heeft onze relatie ontzettend goed gedaan. we hebben veel meer lol samen, het is veel gezelliger enzovoort.
het is best moeilijk om de stap te zetten, maar voor je relatie is het echt een oppepper.........
mijn vriend en ik zijn bijna 6 jaar samen. vorig jaar
waren er wat problemen en dingen die mijn vriend
zeg maar niet op orde had. toen hebben we besloten
dat we tijdelijk even niet meer samen gaan wonen.
dat bevalt ons zo goed dat we het 'niet samen wonen'
nog even verlengen. het heeft onze relatie ontzettend goed gedaan. we hebben veel meer lol samen, het is veel gezelliger enzovoort.
het is best moeilijk om de stap te zetten, maar voor je relatie is het echt een oppepper.........
