Gezondheid
alle pijlers
Alvleesklierkanker
donderdag 4 februari 2010 om 16:45
Dat heeft een hele goeie vriendin van mijn ouders.
M'n vader kwam het net vertellen.
Gister na de beurs kwamen ze heel laat thuis, blijkt dat ze gister een telefoontje gehad hebben van hun en zijn gelijk ff langs gegaan.
Mijn vader had meteen gegoogled.
10 % is operabel.
1/5e deel van de mensen leeft na 5 jaar nog.
Natuurlijk hopen we allemaal dat zij bij die 1/5e deel hoort.
Ik weet nooit hoe ik moet reageren. Ik wil mijn ouders niet zien huilen. Kan ze ook niet troosten. Weet niet wat ik moet zeggen.
M'n vader kwam het net vertellen.
Gister na de beurs kwamen ze heel laat thuis, blijkt dat ze gister een telefoontje gehad hebben van hun en zijn gelijk ff langs gegaan.
Mijn vader had meteen gegoogled.
10 % is operabel.
1/5e deel van de mensen leeft na 5 jaar nog.
Natuurlijk hopen we allemaal dat zij bij die 1/5e deel hoort.
Ik weet nooit hoe ik moet reageren. Ik wil mijn ouders niet zien huilen. Kan ze ook niet troosten. Weet niet wat ik moet zeggen.
zaterdag 6 februari 2010 om 17:47
Ze gaan er vanavond heen, denk dat ze dan wel meer horen. Zij weten het echt nog maar net.
Ze hebben wel plannen om nog een aantal leuke dingen met z'n vieren te doen.
Ze wonen niet zo heel dichtbij, dus zomaar even langsgaan kan ik niet. En ik denk dat ze (zoals bijv vanavond) even lekker met z'n viertjes willen zijn.
Ze hebben wel plannen om nog een aantal leuke dingen met z'n vieren te doen.
Ze wonen niet zo heel dichtbij, dus zomaar even langsgaan kan ik niet. En ik denk dat ze (zoals bijv vanavond) even lekker met z'n viertjes willen zijn.
zondag 7 februari 2010 om 12:55
Met zijn vieren is dus je ouders, de 'tante' en haar partner?
Jij hebt ook recht om tijd met haar door te brengen he. Realiseren je ouders zich dat ze voor jou ook veel betekent?
Zomaar even langs gaan gaat niet, maar misschien kun je een keer tijd uittrekken om heen te reizen? Dat je dat met haar afspreekt, omdat je het ook leuk / belangrijk vindt om haar te zien?
Jij hebt ook recht om tijd met haar door te brengen he. Realiseren je ouders zich dat ze voor jou ook veel betekent?
Zomaar even langs gaan gaat niet, maar misschien kun je een keer tijd uittrekken om heen te reizen? Dat je dat met haar afspreekt, omdat je het ook leuk / belangrijk vindt om haar te zien?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 7 februari 2010 om 13:11
Hmm Moonlight, sorry maar ik weet niet of ik het daar mee eens bent. En dan meer vanuit de gedachte van patiënt zelf.
Hoe lief en aardig je de aandacht ook vindt, sommige bezoekjes zijn echt teveel. En dan bedoel ik het vooral geestelijk.
Het wordt geestelijk namelijk erg moeilijk als je als patiënt het idee krijgt dat je bezoek "moet" ontvangen omdat iedereen zo meeleeft.
Probeer je in haar schoenen voor te stellen. Zij heeft net gehoord dat ze ziek is. Ze heeft nog geen idee hoe en wat en natuurlijk wil iedereen langskomen.
Het kan goed zijn dat ze diep in haar hart het liefst alleen bij haar meest nabije vrienden wil zijn. Maar waarschijnlijk vind ze het moeilijk om nee te zeggen als mensen langs willen komen.
Ofwel, ik vind dit punt erg moeilijk.
Ik vind het persoonlijk heerlijk dat iedereen met mij meeleeft en dat iedereen langs wil komen, maar vooral in het begin wou ik ook wel graag alleen zijn.
Mij hielp het meer als mensen een bloemetje ofzo stuurden (vooral ook nog eens over een paar weken) en / of af en toe een kaartje of een mailtje.
Op die manier kan ze zelf makkelijker aangeven als ze het leuk vind als je haar een keertje komt opzoeken (zonder dat ze het gevoel heeft een bezoekje te "moeten" accepteren).
Ik bedoel het echt niet vervelend, maar dit is meer mijn gevoel.
Hoe lief en aardig je de aandacht ook vindt, sommige bezoekjes zijn echt teveel. En dan bedoel ik het vooral geestelijk.
Het wordt geestelijk namelijk erg moeilijk als je als patiënt het idee krijgt dat je bezoek "moet" ontvangen omdat iedereen zo meeleeft.
Probeer je in haar schoenen voor te stellen. Zij heeft net gehoord dat ze ziek is. Ze heeft nog geen idee hoe en wat en natuurlijk wil iedereen langskomen.
Het kan goed zijn dat ze diep in haar hart het liefst alleen bij haar meest nabije vrienden wil zijn. Maar waarschijnlijk vind ze het moeilijk om nee te zeggen als mensen langs willen komen.
Ofwel, ik vind dit punt erg moeilijk.
Ik vind het persoonlijk heerlijk dat iedereen met mij meeleeft en dat iedereen langs wil komen, maar vooral in het begin wou ik ook wel graag alleen zijn.
Mij hielp het meer als mensen een bloemetje ofzo stuurden (vooral ook nog eens over een paar weken) en / of af en toe een kaartje of een mailtje.
Op die manier kan ze zelf makkelijker aangeven als ze het leuk vind als je haar een keertje komt opzoeken (zonder dat ze het gevoel heeft een bezoekje te "moeten" accepteren).
Ik bedoel het echt niet vervelend, maar dit is meer mijn gevoel.
zondag 7 februari 2010 om 13:17
En zo'n gevoel had ik ook Swissie. Inderdaad even met z'n vieren zijn, omdat hun gewoon echt beste vrienden zijn. En ik heb bij lange na niet zoveel met haar, als mijn ouders.
Maar misschien komen ze nog een keertje hierheen. Of ik koop een kaartje wat ik aan mijn ouders meegeef, als ze er weer heengaan.
Maar misschien komen ze nog een keertje hierheen. Of ik koop een kaartje wat ik aan mijn ouders meegeef, als ze er weer heengaan.
zondag 7 februari 2010 om 13:19
Wat een rot nieuws !!
Ik heb het van dichtbij meegemaakt ,mijn tante is helaas overleden aan alvleesklier kanker,een lijdensweg wat ze heeft ondergaan.
Ik kan helaas geen positieve verhalen geven van alvleesklierkanker is in de meeste gevallen vaak dodelijk.
Het feit dat je er voor je ouders bent met een luisterend oor ,is al een heel mooi gebaar,en het blijft zo naar om mensen die je liefhebt verdriet te zien hebben.
sterkte !
Ik heb het van dichtbij meegemaakt ,mijn tante is helaas overleden aan alvleesklier kanker,een lijdensweg wat ze heeft ondergaan.
Ik kan helaas geen positieve verhalen geven van alvleesklierkanker is in de meeste gevallen vaak dodelijk.
Het feit dat je er voor je ouders bent met een luisterend oor ,is al een heel mooi gebaar,en het blijft zo naar om mensen die je liefhebt verdriet te zien hebben.
sterkte !
zondag 7 februari 2010 om 13:24
Kaartjes zijn altijd leuk, of een leuk grappig boekje ofzo via Bol. Als ze email heeft en leest zijn elektronische kaartjes ook altijd leuk. Het is wel erg moeilijk voor jou, want wat moet je schrijven?
Ik heb ook wel kaartjes gekregen met een tekst dat iemand niet weet wat te schrijven.
Dat stel ik op prijs, want het is erg eerlijk en geeft eigenlijk alles aan.
Heel veel sterkte ermee. Ik hoop dat het allemaal "meevalt" en dat ze nog lang kan leven.
Ik vind het super van je dat je zo meeleeft, echt heel lief!
Ik heb ook wel kaartjes gekregen met een tekst dat iemand niet weet wat te schrijven.
Dat stel ik op prijs, want het is erg eerlijk en geeft eigenlijk alles aan.
Heel veel sterkte ermee. Ik hoop dat het allemaal "meevalt" en dat ze nog lang kan leven.
Ik vind het super van je dat je zo meeleeft, echt heel lief!
zondag 7 februari 2010 om 13:32
ook ik krijg de rillingen van de titel alleen al. Mijn schoonvader is in september 2008 overleden aan deze ziekte, precies 11 maanden na de diagnose. Op het moment van de diagnose was er nog geen uitzaaiing maar het ging wel heel erg snel.
Ons werd toen inderdaad verteld dat 80% binnen 5 jaar is overleden. Ons werd slechts 11 maanden gegund
En van die 11 maanden zijn de laatste 3 maanden erg zwaar geweest.
Ik wil jou en je ouders dan ook sterkte wensen. Rotziekte!!!
Ons werd toen inderdaad verteld dat 80% binnen 5 jaar is overleden. Ons werd slechts 11 maanden gegund
En van die 11 maanden zijn de laatste 3 maanden erg zwaar geweest.
Ik wil jou en je ouders dan ook sterkte wensen. Rotziekte!!!
zondag 7 februari 2010 om 13:37
Lieve Brummetje
Wat naar allemaal. En ik snap dat jij in een dubbele positie zit.
Maar ik denk dat je gelijk hebt met nog maar even niet langsgaan. Je geeft aan dat het echt de vrienden van je ouders zijn, waar jij onderhand natuurlijk ook om geeft, maar het is inderdaad even anders "met zijn vieren" en dat heeft natuurlijk niks met jou te maken.
Wat ik lees van je, lijkt het erop dat ze er niet vroeg bijzijn. En verder? Dat weet niemand, je leest alle verschillende verhalen. Het is een KUT ziekte. Zo onvoorspelbaar.
hee veel sterkte en stuur haar gewoon inderdaad een lief kaartje.
Dat is altijd goed.
Liefs van Zjeen.
(en ik ken je nog wel van zo'n lollig topic, raar hoor. Weet je wat ook weer zo gek is, er komt of is, dat weet ik niet meer ook ergens een nieuw kindje, dat lijkt ook wel echt altijd zo te zijn. Er gaat iemand dood, maar er komt ook snel een nieuw leven aan, zelf van de week nog meegemaakt en bijna alle andere keren)
Nog een
Wat naar allemaal. En ik snap dat jij in een dubbele positie zit.
Maar ik denk dat je gelijk hebt met nog maar even niet langsgaan. Je geeft aan dat het echt de vrienden van je ouders zijn, waar jij onderhand natuurlijk ook om geeft, maar het is inderdaad even anders "met zijn vieren" en dat heeft natuurlijk niks met jou te maken.
Wat ik lees van je, lijkt het erop dat ze er niet vroeg bijzijn. En verder? Dat weet niemand, je leest alle verschillende verhalen. Het is een KUT ziekte. Zo onvoorspelbaar.
hee veel sterkte en stuur haar gewoon inderdaad een lief kaartje.
Dat is altijd goed.
Liefs van Zjeen.
(en ik ken je nog wel van zo'n lollig topic, raar hoor. Weet je wat ook weer zo gek is, er komt of is, dat weet ik niet meer ook ergens een nieuw kindje, dat lijkt ook wel echt altijd zo te zijn. Er gaat iemand dood, maar er komt ook snel een nieuw leven aan, zelf van de week nog meegemaakt en bijna alle andere keren)
Nog een
zondag 7 februari 2010 om 15:17
quote:esmee43 schreef op 07 februari 2010 @ 13:19:
Wat een rot nieuws !!
Ik heb het van dichtbij meegemaakt ,mijn tante is helaas overleden aan alvleesklier kanker,een lijdensweg wat ze heeft ondergaan.
Ik kan helaas geen positieve verhalen geven van alvleesklierkanker is in de meeste gevallen vaak dodelijk.
Het feit dat je er voor je ouders bent met een luisterend oor ,is al een heel mooi gebaar,en het blijft zo naar om mensen die je liefhebt verdriet te zien hebben.
sterkte !
Dank je wel.
Ik doe mijn best om ze te troosten. En toch ook om mijn verdriet niet te laten zien, want ze hebben het zelf al moeilijk genoeg. Ik huil wel op mijn kamer...
quote:swissie schreef op 07 februari 2010 @ 13:24:
Kaartjes zijn altijd leuk, of een leuk grappig boekje ofzo via Bol. Als ze email heeft en leest zijn elektronische kaartjes ook altijd leuk. Het is wel erg moeilijk voor jou, want wat moet je schrijven?
Ik heb ook wel kaartjes gekregen met een tekst dat iemand niet weet wat te schrijven.
Dat stel ik op prijs, want het is erg eerlijk en geeft eigenlijk alles aan.
Heel veel sterkte ermee. Ik hoop dat het allemaal "meevalt" en dat ze nog lang kan leven.
Ik vind het super van je dat je zo meeleeft, echt heel lief!
Dank je.
Ja dat wat te schrijven? Dat vind ik heel moeilijk. Want ik weet echt helemaal niks. En hulp wil ik niet, wil dat het van mezelf komt. Dus ga er goed over nadenken. En morgen ff een leuk kaartje kopen.
quote:wilma64 schreef op 07 februari 2010 @ 13:32:
ook ik krijg de rillingen van de titel alleen al. Mijn schoonvader is in september 2008 overleden aan deze ziekte, precies 11 maanden na de diagnose. Op het moment van de diagnose was er nog geen uitzaaiing maar het ging wel heel erg snel.
Ons werd toen inderdaad verteld dat 80% binnen 5 jaar is overleden. Ons werd slechts 11 maanden gegund
En van die 11 maanden zijn de laatste 3 maanden erg zwaar geweest.
Ik wil jou en je ouders dan ook sterkte wensen. Rotziekte!!!
Bedankt voor je reactie.
Ik vraag me ook wel af: waarom zij? Ze leeft zo gezond. Dat heeft dus gewoon geen zin, om gezond te leven... blijkbaar. Mensen die kettingroken, worden 85. En zij mag heel waarschijnlijk de 60 niet halen.
Ook hoop ik op een foute diagnose, en dat ze gewoon bij ons mag blijven.
quote:zjena35 schreef op 07 februari 2010 @ 13:37:
Lieve Brummetje
Wat naar allemaal. En ik snap dat jij in een dubbele positie zit.
Maar ik denk dat je gelijk hebt met nog maar even niet langsgaan. Je geeft aan dat het echt de vrienden van je ouders zijn, waar jij onderhand natuurlijk ook om geeft, maar het is inderdaad even anders "met zijn vieren" en dat heeft natuurlijk niks met jou te maken.
Wat ik lees van je, lijkt het erop dat ze er niet vroeg bijzijn. En verder? Dat weet niemand, je leest alle verschillende verhalen. Het is een KUT ziekte. Zo onvoorspelbaar.
hee veel sterkte en stuur haar gewoon inderdaad een lief kaartje.
Dat is altijd goed.
Liefs van Zjeen.
(en ik ken je nog wel van zo'n lollig topic, raar hoor. Weet je wat ook weer zo gek is, er komt of is, dat weet ik niet meer ook ergens een nieuw kindje, dat lijkt ook wel echt altijd zo te zijn. Er gaat iemand dood, maar er komt ook snel een nieuw leven aan, zelf van de week nog meegemaakt en bijna alle andere keren)
Nog een
Zjena, lieve reactie.
Waarschijnlijk dus inderdaad niet op tijd. Komt door die andere medicijnen. Daardoor heeft ze heel lang de pijn van deze kanker niet gevoeld.
Bedankt voor de reacties allemaal.
Wat een rot nieuws !!
Ik heb het van dichtbij meegemaakt ,mijn tante is helaas overleden aan alvleesklier kanker,een lijdensweg wat ze heeft ondergaan.
Ik kan helaas geen positieve verhalen geven van alvleesklierkanker is in de meeste gevallen vaak dodelijk.
Het feit dat je er voor je ouders bent met een luisterend oor ,is al een heel mooi gebaar,en het blijft zo naar om mensen die je liefhebt verdriet te zien hebben.
sterkte !
Dank je wel.
Ik doe mijn best om ze te troosten. En toch ook om mijn verdriet niet te laten zien, want ze hebben het zelf al moeilijk genoeg. Ik huil wel op mijn kamer...
quote:swissie schreef op 07 februari 2010 @ 13:24:
Kaartjes zijn altijd leuk, of een leuk grappig boekje ofzo via Bol. Als ze email heeft en leest zijn elektronische kaartjes ook altijd leuk. Het is wel erg moeilijk voor jou, want wat moet je schrijven?
Ik heb ook wel kaartjes gekregen met een tekst dat iemand niet weet wat te schrijven.
Dat stel ik op prijs, want het is erg eerlijk en geeft eigenlijk alles aan.
Heel veel sterkte ermee. Ik hoop dat het allemaal "meevalt" en dat ze nog lang kan leven.
Ik vind het super van je dat je zo meeleeft, echt heel lief!
Dank je.
Ja dat wat te schrijven? Dat vind ik heel moeilijk. Want ik weet echt helemaal niks. En hulp wil ik niet, wil dat het van mezelf komt. Dus ga er goed over nadenken. En morgen ff een leuk kaartje kopen.
quote:wilma64 schreef op 07 februari 2010 @ 13:32:
ook ik krijg de rillingen van de titel alleen al. Mijn schoonvader is in september 2008 overleden aan deze ziekte, precies 11 maanden na de diagnose. Op het moment van de diagnose was er nog geen uitzaaiing maar het ging wel heel erg snel.
Ons werd toen inderdaad verteld dat 80% binnen 5 jaar is overleden. Ons werd slechts 11 maanden gegund
En van die 11 maanden zijn de laatste 3 maanden erg zwaar geweest.
Ik wil jou en je ouders dan ook sterkte wensen. Rotziekte!!!
Bedankt voor je reactie.
Ik vraag me ook wel af: waarom zij? Ze leeft zo gezond. Dat heeft dus gewoon geen zin, om gezond te leven... blijkbaar. Mensen die kettingroken, worden 85. En zij mag heel waarschijnlijk de 60 niet halen.
Ook hoop ik op een foute diagnose, en dat ze gewoon bij ons mag blijven.
quote:zjena35 schreef op 07 februari 2010 @ 13:37:
Lieve Brummetje
Wat naar allemaal. En ik snap dat jij in een dubbele positie zit.
Maar ik denk dat je gelijk hebt met nog maar even niet langsgaan. Je geeft aan dat het echt de vrienden van je ouders zijn, waar jij onderhand natuurlijk ook om geeft, maar het is inderdaad even anders "met zijn vieren" en dat heeft natuurlijk niks met jou te maken.
Wat ik lees van je, lijkt het erop dat ze er niet vroeg bijzijn. En verder? Dat weet niemand, je leest alle verschillende verhalen. Het is een KUT ziekte. Zo onvoorspelbaar.
hee veel sterkte en stuur haar gewoon inderdaad een lief kaartje.
Dat is altijd goed.
Liefs van Zjeen.
(en ik ken je nog wel van zo'n lollig topic, raar hoor. Weet je wat ook weer zo gek is, er komt of is, dat weet ik niet meer ook ergens een nieuw kindje, dat lijkt ook wel echt altijd zo te zijn. Er gaat iemand dood, maar er komt ook snel een nieuw leven aan, zelf van de week nog meegemaakt en bijna alle andere keren)
Nog een
Zjena, lieve reactie.
Waarschijnlijk dus inderdaad niet op tijd. Komt door die andere medicijnen. Daardoor heeft ze heel lang de pijn van deze kanker niet gevoeld.
Bedankt voor de reacties allemaal.
donderdag 11 februari 2010 om 19:59
Mogen we even juichen? Niet te hard. MAAR..:
Ze gaat behandeld worden!! De kanker is nog niet uitgezaaid. (Ongelofelijk maar waar. Ook het vocht uit haar buik was schoon.) Ze krijgt nu een drain. En ze gaat dus behandeld worden. Ze gaan proberen de tumor te laten slinken om het daarna te opereren.
Dat gebeurd maar bij 10% !!
Ze gaat behandeld worden!! De kanker is nog niet uitgezaaid. (Ongelofelijk maar waar. Ook het vocht uit haar buik was schoon.) Ze krijgt nu een drain. En ze gaat dus behandeld worden. Ze gaan proberen de tumor te laten slinken om het daarna te opereren.
Dat gebeurd maar bij 10% !!
dinsdag 25 mei 2010 om 11:31
Alvleesklierkanker is één van de meest moeilijk behandelbare kankersoorten.. overlevingskansen zijn gering... toen mijn vader het te horen kreeg ben ik ook gelijk op zoek gegaan naar cijfers en die waren keihard.. <10% leeft nog na 5 jaar. Toen zakte de grond wel onder mijn voeten vandaan. Mijn vader moest na 5,5 week de strijd al opgeven (al was er niet eens sprake van een gevecht maar goed).
Veel sterkte. Hopelijk kunnen ze haar klachten wel maximaal onder controle proberen te houden met medicatie e.d.
Veel sterkte. Hopelijk kunnen ze haar klachten wel maximaal onder controle proberen te houden met medicatie e.d.
dinsdag 25 mei 2010 om 16:32
quote:Bianca40 schreef op 04 februari 2010 @ 16:50:
Brummetje hier kan je ook niks zinnigs over zeggen... er zijn geen woorden voor.. wat een kl*teziekte (en dat is een zwaar understatement) is het toch!!
Inderdaad. Ik heb een collega verloren aan lieskanker. In november 2008 is de diagnose gesteld, en aan het begin van deze maand is hij overleden. Helaas had de arts gelijk dat als er niet bestraald wordt, of als de bestraling niet helpt, mijn collega 1,5 jaar te leven heeft.
Er is in deze pijler nog een ander topic van een forummer wiens vriend overleden is aan kanker. Zij heeft precies beschreven hoe het verloop van die ziekte is. Ik wens het beslist niemand toe. Mensen die het hebben, wens ik veel sterkte.
Brummetje hier kan je ook niks zinnigs over zeggen... er zijn geen woorden voor.. wat een kl*teziekte (en dat is een zwaar understatement) is het toch!!
Inderdaad. Ik heb een collega verloren aan lieskanker. In november 2008 is de diagnose gesteld, en aan het begin van deze maand is hij overleden. Helaas had de arts gelijk dat als er niet bestraald wordt, of als de bestraling niet helpt, mijn collega 1,5 jaar te leven heeft.
Er is in deze pijler nog een ander topic van een forummer wiens vriend overleden is aan kanker. Zij heeft precies beschreven hoe het verloop van die ziekte is. Ik wens het beslist niemand toe. Mensen die het hebben, wens ik veel sterkte.
World of Warcraft: Legion
woensdag 26 mei 2010 om 09:48
Ach Brummetje, ik lees ineens dit topic, mijn lieve moedertje, nooit ziek en toen ineens aan het kwakkelen, na maanden onderzoeken en zelfs horen dat het tussen haar oren zat is er uiteindelijk alvleesklierkanker geconstateerd, binnen drie maand was ze al overleden. Dit is nu al zo'n 20 jaar geleden en ik mis haar nog steeds. Het is een rotziekte, zo stiekem. Ik hoop zo dat de vriendin van jou ouders niet zo hoeft te lijden.
Je moet in feite gewoon niet te diep nadenken en dan klopt alles. (Herman Finkers)
woensdag 26 mei 2010 om 19:32
@Brummetje: veel sterkte, alvleesklierkanker is afschuwelijk, de meeste mensen overlijden eraan, maar daarmee vertel ik je niets nieuws. Doe wat je gevoel je ingeeft in contact. Zijn wie je bent wordt altijd gewaardeerd in deze.
@Swissie: lees dat jij huidkanker hebt (gehad). Poeh...dat is ook niet niks zeg! Mensen realiseren zich vaak niet hoe maligne ook huidkanker kan zijn, zeker indien het een melanoom betreft. Zelf ben ik ook de klos (geweest) bijna 5 jaar geleden: ik was er relatief 'op tijd' bij, toevallig omdat ik oplettende collega's heb. Maar ik weet hoe het voelt..denken dat je doodgaat. Wens ook jou sterkte.
Liefs
@Swissie: lees dat jij huidkanker hebt (gehad). Poeh...dat is ook niet niks zeg! Mensen realiseren zich vaak niet hoe maligne ook huidkanker kan zijn, zeker indien het een melanoom betreft. Zelf ben ik ook de klos (geweest) bijna 5 jaar geleden: ik was er relatief 'op tijd' bij, toevallig omdat ik oplettende collega's heb. Maar ik weet hoe het voelt..denken dat je doodgaat. Wens ook jou sterkte.
Liefs
donderdag 27 mei 2010 om 07:01
Ze gaan alleen nog maar leuke dingen doen, de tijd die ze heeft. Ik hoop ook dat ze niet al teveel pijn heeft en zal hebben.
3 maanden, dat is snel.
Zij heeft niet gevraagd hoelang ze nog heeft. Heb er met mijn ouders over gesproken. Mijn moeder zei: "Ik zou het ook niet willen weten."
Bedoel het niet verkeerd, maar ik zie nu al op tegen het bericht. Ik wil gewoon niet dat hij en mijn ouders verdriet hebben.
3 maanden, dat is snel.
Zij heeft niet gevraagd hoelang ze nog heeft. Heb er met mijn ouders over gesproken. Mijn moeder zei: "Ik zou het ook niet willen weten."
Bedoel het niet verkeerd, maar ik zie nu al op tegen het bericht. Ik wil gewoon niet dat hij en mijn ouders verdriet hebben.
donderdag 27 mei 2010 om 21:29
Dat snap ik best hoor Brummetje. En wie weet hebben ze nog een flinke poos samen om te genieten. Bij mijn moeder heeft het diagnoseren bijna een half jaar geduurd. Dus dat was natuurlijk ook al een half jaar die je bij de drie maand kunt optellen.
In sommige gevallen is struisvogelen het beste wat je kunt doen, dat helpt je richten op het positieve en dat is in zo'n geval het beste wat je kunt doen
In sommige gevallen is struisvogelen het beste wat je kunt doen, dat helpt je richten op het positieve en dat is in zo'n geval het beste wat je kunt doen
Je moet in feite gewoon niet te diep nadenken en dan klopt alles. (Herman Finkers)
