Psyche
alle pijlers
Wat is écht contact eigenlijk?
donderdag 17 juni 2010 om 21:07
vrijdag 18 juni 2010 om 15:54
quote:Elmervrouw schreef op 18 juni 2010 @ 11:17:
Dank je wel, Wouvin! Wat lief.
(Ik ken jou niet, sorry..)
Vandaag ben ik echt aan het bijkomen van die therapie gisteren. Het was zó'n grote stap, ik voel dat er heel veel gebeurd is. Wezenlijke dingen. Onrust in mijn lijf, maar tegelijkertijd is alles goed en helder. Vreemd!
Dank je wel, Wouvin! Wat lief.
(Ik ken jou niet, sorry..)
Vandaag ben ik echt aan het bijkomen van die therapie gisteren. Het was zó'n grote stap, ik voel dat er heel veel gebeurd is. Wezenlijke dingen. Onrust in mijn lijf, maar tegelijkertijd is alles goed en helder. Vreemd!
Je weet toch!
vrijdag 18 juni 2010 om 19:43
Oh lieve EV, ik zie dit topic nu pas. Ben al een tijdje opzoek naar je vorige topic maar kon dat nergens meer vinden. (Wat als het mij wel iets doet)
Wat een verdriet lees ik in je posts. Wat is echt contact vraag je. Ik denk als je goed naar jezelf kijkt, hoe jij op anderen reageert, interesse toont in andermans welbevinden, dat noem ik nou echt contact. Als je vriendin de dag van de vermiste kinderen 'vergeet' vind ik dat geen echte vriendin. Een echte vriendin weet hoe jij je voelt, zij moet ondanks je lach aanvoelen hoe jij je werkelijk voelt. Ik denk dat zulke vriendschappen heel zeldzaam zijn. Daarom vind ik het zo knap van je dat je je zorgen en verdriet hier neer zet. Er zijn hier zulke lieve meiden die echt met je begaan zijn. Mensen die zelf ook heel wat meegemaakt hebben. Mensen die weten wat echt verdriet is. Probeer je te richten tot mensen die het echt goed met je menen. En zoek het alsjeblieft niet altijd bij jezelf. Je bent, na alles wat je meegemaakt hebt, zo'n sterke vrouw!
Heel veel liefs en sterkte
Wat een verdriet lees ik in je posts. Wat is echt contact vraag je. Ik denk als je goed naar jezelf kijkt, hoe jij op anderen reageert, interesse toont in andermans welbevinden, dat noem ik nou echt contact. Als je vriendin de dag van de vermiste kinderen 'vergeet' vind ik dat geen echte vriendin. Een echte vriendin weet hoe jij je voelt, zij moet ondanks je lach aanvoelen hoe jij je werkelijk voelt. Ik denk dat zulke vriendschappen heel zeldzaam zijn. Daarom vind ik het zo knap van je dat je je zorgen en verdriet hier neer zet. Er zijn hier zulke lieve meiden die echt met je begaan zijn. Mensen die zelf ook heel wat meegemaakt hebben. Mensen die weten wat echt verdriet is. Probeer je te richten tot mensen die het echt goed met je menen. En zoek het alsjeblieft niet altijd bij jezelf. Je bent, na alles wat je meegemaakt hebt, zo'n sterke vrouw!
Heel veel liefs en sterkte
zaterdag 19 juni 2010 om 10:03
maandag 21 juni 2010 om 21:59
quote:Elmervrouw schreef op 20 juni 2010 @ 19:18:
Hoezo trouwens vaderdag vandaag?
Mijn vader heeft me wat geflikt,
de vader van mijn kinderen heeft me wat geflikt.
Valt er iets te vieren dan? Begrijpelijk dat je zo denkt EV. Dat zijn dingen die maar moeilijk los te laten zijn. Dat zou niemand kunnen. Wat dat betreft zijn het klote dagen voor jou.
Hoezo trouwens vaderdag vandaag?
Mijn vader heeft me wat geflikt,
de vader van mijn kinderen heeft me wat geflikt.
Valt er iets te vieren dan? Begrijpelijk dat je zo denkt EV. Dat zijn dingen die maar moeilijk los te laten zijn. Dat zou niemand kunnen. Wat dat betreft zijn het klote dagen voor jou.
maandag 21 juni 2010 om 23:49
quote:Elmervrouw schreef op 20 juni 2010 @ 19:18:
Hoezo trouwens vaderdag vandaag?
Mijn vader heeft me wat geflikt,
de vader van mijn kinderen heeft me wat geflikt.
Valt er iets te vieren dan? Geef dat kleine meisje in je de kans om die kwaadheid eruit te gooien, wat betreft haar vader. Geef grote EV de kans om het verdriet eruit te gooien wat betreft de vader van haar kinderen. Geef jezelf de kans om je emotie te uiten, om verdriet te hebben. Dat mag, dat lucht op. Hoe meer je het eruit gooit, hoe meer het opschoont. Hopelijk mag dat verdriet slijten, níet verdwijnen, dat hoeft ook niet, maar mag het slijten tot het niet meer zo rauw is en beter te hanteren valt.
Hoezo trouwens vaderdag vandaag?
Mijn vader heeft me wat geflikt,
de vader van mijn kinderen heeft me wat geflikt.
Valt er iets te vieren dan? Geef dat kleine meisje in je de kans om die kwaadheid eruit te gooien, wat betreft haar vader. Geef grote EV de kans om het verdriet eruit te gooien wat betreft de vader van haar kinderen. Geef jezelf de kans om je emotie te uiten, om verdriet te hebben. Dat mag, dat lucht op. Hoe meer je het eruit gooit, hoe meer het opschoont. Hopelijk mag dat verdriet slijten, níet verdwijnen, dat hoeft ook niet, maar mag het slijten tot het niet meer zo rauw is en beter te hanteren valt.
