Thuis
alle pijlers
Kwaad op baas - auto ongeluk
donderdag 1 juli 2010 om 10:43
Wat een gedoe zeg.
Op zich niet vreemd dat je nu nog zo'n pijn hebt.
Kan een hele tijd duren voor dat over is.
Mijn man heeft vorig jaar een auto ongeluk gehad waarin hij bijna stils tond met de auto maar toch bijna een maand last gehad van zn spieren en vooral zn rug.
Is het geen optie om je huisarts te laten bellen met je baas?
Op zich niet vreemd dat je nu nog zo'n pijn hebt.
Kan een hele tijd duren voor dat over is.
Mijn man heeft vorig jaar een auto ongeluk gehad waarin hij bijna stils tond met de auto maar toch bijna een maand last gehad van zn spieren en vooral zn rug.
Is het geen optie om je huisarts te laten bellen met je baas?
donderdag 1 juli 2010 om 10:44
Livetti het is dus een via via via verhaal geworden. En misschien heeft je baas het zo helemaal niet bedoeld maar heeft hij proberen te zeggen dat hij het erg voor je vind maar wel hoopt dat je snel weer aan het werk kan omdat hij niet zonder je kan op de werkvloer. Dat komt al heel anders over.
Vind het ook raar van je collega (waar je close mee bent) zoiets zegt tegen je , bovendien heeft ook zij/hij het niet van de 1e hand maar ook van horen zeggen.
Waar ben je nou eigenlijk boos over ? Je bent dus boos om iets wat misschien wel helemaal niet gezegd is.
Vind het ook raar van je collega (waar je close mee bent) zoiets zegt tegen je , bovendien heeft ook zij/hij het niet van de 1e hand maar ook van horen zeggen.
Waar ben je nou eigenlijk boos over ? Je bent dus boos om iets wat misschien wel helemaal niet gezegd is.
donderdag 1 juli 2010 om 10:48
Ik vind je reactie op dat ene zinnetje van je baas een klein beetje overtrokken. Ik kan me voorstellen dat je de schrik (en de pijn) nog in de benen hebt van je ongeluk, en dat je je baas al niet heel hoog hebt zitten, maar om eerlijk te zijn vind ik het niet raar dat een baas wil dat haar personeel, indien mogelijk, zo snel mogelijk weer aan het werk is. Dat kan ze op allerlei manieren bedoelt hebben, ook positief. Nu is het een via via verhaal geworden, je weet niet precies wat ze gezegd heeft, op welke manier en wat ze ermee bedoelde. Dus kalm aan, ga een gesprek met haar aan en zie wat daar uit komt. Niet te druk maken meteen!
donderdag 1 juli 2010 om 10:49
quote:Lee24 schreef op 01 juli 2010 @ 10:44:
Ik zou in iedergeval als je toch al zegt dat je je contract wil laten aflopen van je hart geen moordkuil maken en ze wel even duidelijk zeggen wat je er van vind.Waarom?
Ik zou in iedergeval als je toch al zegt dat je je contract wil laten aflopen van je hart geen moordkuil maken en ze wel even duidelijk zeggen wat je er van vind.Waarom?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 1 juli 2010 om 10:50
Livetti, of het nou waar is of niet, het is niet verstandig om je contract op te zeggen. Dit is een beslissing die maakt uit emotie, niet weloverwogen.
Op dit moment ben je niet in staat om te werken, voor geen 1 baas.
Ik snap niet zo goed wat de meerwaarde is van die collega om dit aan jou te vertellen. Waarschijnlijk is het erg aangedikt.
Wijffie, doe even niks mbt je contract en richt je energie op je herstel
Op dit moment ben je niet in staat om te werken, voor geen 1 baas.
Ik snap niet zo goed wat de meerwaarde is van die collega om dit aan jou te vertellen. Waarschijnlijk is het erg aangedikt.
Wijffie, doe even niks mbt je contract en richt je energie op je herstel
donderdag 1 juli 2010 om 10:50
quote:Lee24 schreef op 01 juli 2010 @ 10:44:
Ik zou in iedergeval als je toch al zegt dat je je contract wil laten aflopen van je hart geen moordkuil maken en ze wel even duidelijk zeggen wat je er van vind.Juist niet. Nooit maar dan ook nooit je schepen achter je verbranden. Je weet nooit of je ze in een latere carrière nog tegen gaat komen.
Ik zou in iedergeval als je toch al zegt dat je je contract wil laten aflopen van je hart geen moordkuil maken en ze wel even duidelijk zeggen wat je er van vind.Juist niet. Nooit maar dan ook nooit je schepen achter je verbranden. Je weet nooit of je ze in een latere carrière nog tegen gaat komen.
donderdag 1 juli 2010 om 10:52
Een bedrijfsarts wordt hier pas ingeschakeld wanneer de loondoorbetaling door de verzekeraar wordt overgenomen. Hier is dat pas na 6 weken. Dus dan zien mijn collega's ook pas een bedrijfsarts. Misschien is dat bij jullie ook het geval?
Verder, een valse baas is niet prettig. Lekker op zoek gaan naar wat nieuws. Veel sterkte met je herstel!
Verder, een valse baas is niet prettig. Lekker op zoek gaan naar wat nieuws. Veel sterkte met je herstel!
donderdag 1 juli 2010 om 10:53
donderdag 1 juli 2010 om 10:53
quote:livetti schreef op 01 juli 2010 @ 10:36:
Moest dit even mijn afschrijven. Zoals je misschien wel kan lezen door mijn post had ik al niet z'n hoge pet van haar op omdat ze zich vaak niet aan afspraken houdt, raar uit de hoek kan komen en continu van visie veranderd.Waarom heb je dan niet eerder al een andere baan gezocht?
Moest dit even mijn afschrijven. Zoals je misschien wel kan lezen door mijn post had ik al niet z'n hoge pet van haar op omdat ze zich vaak niet aan afspraken houdt, raar uit de hoek kan komen en continu van visie veranderd.Waarom heb je dan niet eerder al een andere baan gezocht?
donderdag 1 juli 2010 om 10:56
Dit is een via via verhaal, door elke tussenpersoon weer door zijn eigen bril beschreven. Het lijkt me niet zinvol om daar op afgaand zo'n ingrijpende beslissing te nemen.
Daarnaast moet je je realiseren dat leidinggevenden, en dan zeker degene die boven jouw rechtstreeks leidinggevende staan, altijd zullen proberen hun teamleiders enigszins onder druk te zetten om het ziekteverzuim te beperken. Dat heeft niets met jou persoonlijk te maken. Dat gaat niet om jou, dat gaat om de cijfertjes. Dat is bij de gemiddelde ander echt niet anders dna bij jouw baas.
Daarnaast moet je je realiseren dat leidinggevenden, en dan zeker degene die boven jouw rechtstreeks leidinggevende staan, altijd zullen proberen hun teamleiders enigszins onder druk te zetten om het ziekteverzuim te beperken. Dat heeft niets met jou persoonlijk te maken. Dat gaat niet om jou, dat gaat om de cijfertjes. Dat is bij de gemiddelde ander echt niet anders dna bij jouw baas.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 1 juli 2010 om 11:00
quote:Lee24 schreef op 01 juli 2010 @ 10:54:
Als ik zeg duidelijk zeggen wat je er van vind kan dat ook zonder ruzie en gescheld he.
Je kan ook op een nette manier duidelijk maken wat je van iets vind
Tuurlijk dat is ook zo, maar in dit geval valt er toch eigenlijk niets te bespreken?
Laten we wel wezen, natuuuurlijk wil een baas zijn/haar werknemer weer aan het werk, da's toch logisch? En misschien was het een beetje bot gezegd en misschien wel niet en heeft de collega van TO het een beetje aangedikt omdat TO en collega hun baas sowieso een bitch vinden (mijn woorden hè).
Zoals in mijn eerdere post, ik vind dat TO's collega hier fout zit, ze had dit soort dingen gewoon niet door moeten lullen, wat schiet iemand daar mee op?
Eeeh - wat Pilous zegt dus
Als ik zeg duidelijk zeggen wat je er van vind kan dat ook zonder ruzie en gescheld he.
Je kan ook op een nette manier duidelijk maken wat je van iets vind
Tuurlijk dat is ook zo, maar in dit geval valt er toch eigenlijk niets te bespreken?
Laten we wel wezen, natuuuurlijk wil een baas zijn/haar werknemer weer aan het werk, da's toch logisch? En misschien was het een beetje bot gezegd en misschien wel niet en heeft de collega van TO het een beetje aangedikt omdat TO en collega hun baas sowieso een bitch vinden (mijn woorden hè).
Zoals in mijn eerdere post, ik vind dat TO's collega hier fout zit, ze had dit soort dingen gewoon niet door moeten lullen, wat schiet iemand daar mee op?
Eeeh - wat Pilous zegt dus
donderdag 1 juli 2010 om 11:15
Ik ken iemand die had borstkanker. Ze was 22 jaar.
Ze werkte hier in de buurt bij een horecabedrijf en was een hele goede werkkracht.
Maar ja, borstkanker.... dat vergt een stevige behandeling. Ze werd bestraald maar het ging haar niet in de koude kleren zitten.
Na een paar maanden begon die werkgeefster ook te klagen wanneer ze weer kon werken. Maar ze trok het gewoon nog niet. Ze heeft de werkgeefster contact op laten nemen met haar arts zodat die het uit kon leggen. Toen snapte ze het wel een beetje maar ze heeft verder niets meer van zich laten horen.
Alsof mensen zoiets krijgen voor hun plezier.....
Als ik livetti was, zou ik hierover met de arts spreken en vragen wat te doen met de werkgever.
Ze werkte hier in de buurt bij een horecabedrijf en was een hele goede werkkracht.
Maar ja, borstkanker.... dat vergt een stevige behandeling. Ze werd bestraald maar het ging haar niet in de koude kleren zitten.
Na een paar maanden begon die werkgeefster ook te klagen wanneer ze weer kon werken. Maar ze trok het gewoon nog niet. Ze heeft de werkgeefster contact op laten nemen met haar arts zodat die het uit kon leggen. Toen snapte ze het wel een beetje maar ze heeft verder niets meer van zich laten horen.
Alsof mensen zoiets krijgen voor hun plezier.....
Als ik livetti was, zou ik hierover met de arts spreken en vragen wat te doen met de werkgever.
donderdag 1 juli 2010 om 11:31
Mijn hemel, jij weet wel hoe je van een mug een olifant moet maken, he! Het is allemaal al gezegd, maar ik sluit mij er bij aan dat het niet goed is om boos te zijn over iets wat a) van horen zeggen komt en b) een logische reactie is.
Je hebt een ongeluk gehad en daar heb je geen concreet letsel aan overgehouden als botbreuken, whiplash, oid. Als ik zoiets zou horen, zou ik mij ook afvragen wanneer de collega weer aan het werk zou gaan. Natuurlijk ben je na zoiets niet direct topfit, maar je bent inmiddels al meer dan een week thuis. Dat is behoorlijk lang voor een ongeluk zonder letsel,
Je hebt een ongeluk gehad en daar heb je geen concreet letsel aan overgehouden als botbreuken, whiplash, oid. Als ik zoiets zou horen, zou ik mij ook afvragen wanneer de collega weer aan het werk zou gaan. Natuurlijk ben je na zoiets niet direct topfit, maar je bent inmiddels al meer dan een week thuis. Dat is behoorlijk lang voor een ongeluk zonder letsel,
donderdag 1 juli 2010 om 11:35
Eensch met voorgaande reacties. Daarnaast hebben volgens mij vele studies al uitgewezen dat de meeste mensen alleen maar langer in de ziektewet blijven, als ze niet snel nadat ze ziek zij ngeworden in ieder geval weer op therapeutische basis ofzo zijn gaan werken. Als jij echt niet kunt werken, prima, blijf vooral thuis. Maar het zou ook wel eens van zorg van je baas kunnen getuigen dat zij graag wil dat je zo snel mogelijk weer je gezicht laat zien. Uiteindelijk wordt jij daar ook beter van, als het op de goede manier aangepakt wordt.
donderdag 1 juli 2010 om 11:38
quote:nummerzoveel schreef op 01 juli 2010 @ 11:31:
Mijn hemel, jij weet wel hoe je van een mug een olifant moet maken, he! Het is allemaal al gezegd, maar ik sluit mij er bij aan dat het niet goed is om boos te zijn over iets wat a) van horen zeggen komt en b) een logische reactie is.
Je hebt een ongeluk gehad en daar heb je geen concreet letsel aan overgehouden als botbreuken, whiplash, oid. Als ik zoiets zou horen, zou ik mij ook afvragen wanneer de collega weer aan het werk zou gaan. Natuurlijk ben je na zoiets niet direct topfit, maar je bent inmiddels al meer dan een week thuis. Dat is behoorlijk lang voor een ongeluk zonder letsel,
Dus mensen moeten zichtbaar iets hebben, anders zijn het maar zeikerds. Lekker simpel gedacht. Was het nou in de praktijk ook maar zo simpel.
Als iemand een goede klap heeft gehad op de borstkas, dan kan dit een flinke impact op de borst veroorzaken. Als je dit niet goed met rust laat en te snel aan het werk gaat, dan krijgt iemand daar alleen maar meer last van. Dan wordt het een chronische kwaal, moet iemand de ziektewet in en voor je het weet glijdt iemand zo de bijstand in. Dit zie je zoveel gebeuren. Omdat werkgevers en collega's ongeduldig zijn, veroordelend zijn, zichzelf medisch specialisten achten en wel even menen te weten wat iemand heeft. Je moet vooral zichtbaar letsel hebben, anders heb je niet echt iets. Natuurlijk. Tot het jou overkomt....
Mijn hemel, jij weet wel hoe je van een mug een olifant moet maken, he! Het is allemaal al gezegd, maar ik sluit mij er bij aan dat het niet goed is om boos te zijn over iets wat a) van horen zeggen komt en b) een logische reactie is.
Je hebt een ongeluk gehad en daar heb je geen concreet letsel aan overgehouden als botbreuken, whiplash, oid. Als ik zoiets zou horen, zou ik mij ook afvragen wanneer de collega weer aan het werk zou gaan. Natuurlijk ben je na zoiets niet direct topfit, maar je bent inmiddels al meer dan een week thuis. Dat is behoorlijk lang voor een ongeluk zonder letsel,
Dus mensen moeten zichtbaar iets hebben, anders zijn het maar zeikerds. Lekker simpel gedacht. Was het nou in de praktijk ook maar zo simpel.
Als iemand een goede klap heeft gehad op de borstkas, dan kan dit een flinke impact op de borst veroorzaken. Als je dit niet goed met rust laat en te snel aan het werk gaat, dan krijgt iemand daar alleen maar meer last van. Dan wordt het een chronische kwaal, moet iemand de ziektewet in en voor je het weet glijdt iemand zo de bijstand in. Dit zie je zoveel gebeuren. Omdat werkgevers en collega's ongeduldig zijn, veroordelend zijn, zichzelf medisch specialisten achten en wel even menen te weten wat iemand heeft. Je moet vooral zichtbaar letsel hebben, anders heb je niet echt iets. Natuurlijk. Tot het jou overkomt....
donderdag 1 juli 2010 om 11:41
quote:Igoneh schreef op 01 juli 2010 @ 11:38:
[...]
Dus mensen moeten zichtbaar iets hebben, anders zijn het maar zeikerds. Lekker simpel gedacht. Was het nou in de praktijk ook maar zo simpel.
Als iemand een goede klap heeft gehad op de borstkas, dan kan dit een flinke impact op de borst veroorzaken. Als je dit niet goed met rust laat en te snel aan het werk gaat, dan krijgt iemand daar alleen maar meer last van. Dan wordt het een chronische kwaal, moet iemand de ziektewet in en voor je het weet glijdt iemand zo de bijstand in. Dit zie je zoveel gebeuren. Omdat werkgevers en collega's ongeduldig zijn, veroordelend zijn, zichzelf medisch specialisten achten en wel even menen te weten wat iemand heeft. Je moet vooral zichtbaar letsel hebben, anders heb je niet echt iets. Natuurlijk. Tot het jou overkomt....
Pff en dit allemaal door dat ene zinnetje van TO's baas?
Er wordt nu vanalles bijgehaald wat helemaal niet van toepassing is op deze post.
TO hoorde iets via via wat haar baas waarschijnlijk misschien ongeveer zou hebben gezegd en is daar overstuur over.
Enige optie: het gesprek aangaan, achterhalen wat er gezegd is en hoe dat bedoeld was, en dán conclusies trekken!
[...]
Dus mensen moeten zichtbaar iets hebben, anders zijn het maar zeikerds. Lekker simpel gedacht. Was het nou in de praktijk ook maar zo simpel.
Als iemand een goede klap heeft gehad op de borstkas, dan kan dit een flinke impact op de borst veroorzaken. Als je dit niet goed met rust laat en te snel aan het werk gaat, dan krijgt iemand daar alleen maar meer last van. Dan wordt het een chronische kwaal, moet iemand de ziektewet in en voor je het weet glijdt iemand zo de bijstand in. Dit zie je zoveel gebeuren. Omdat werkgevers en collega's ongeduldig zijn, veroordelend zijn, zichzelf medisch specialisten achten en wel even menen te weten wat iemand heeft. Je moet vooral zichtbaar letsel hebben, anders heb je niet echt iets. Natuurlijk. Tot het jou overkomt....
Pff en dit allemaal door dat ene zinnetje van TO's baas?
Er wordt nu vanalles bijgehaald wat helemaal niet van toepassing is op deze post.
TO hoorde iets via via wat haar baas waarschijnlijk misschien ongeveer zou hebben gezegd en is daar overstuur over.
Enige optie: het gesprek aangaan, achterhalen wat er gezegd is en hoe dat bedoeld was, en dán conclusies trekken!
donderdag 1 juli 2010 om 11:41
Er zijn helaas werkgevers die voor doktertje spelen. Een arboarts is relatief duur en word daarom bij kleinere bedrijven pas laat ingezet. Voor die tijd krijg je te maken met werkgevers die denken dat ze het allemaal wel weten en het nodig vinden zelf diagnoses te stellen ten bate van hunzelf. Trek je er niets van aan, jij bent ziek en ja dat is vervelend voor hun. Risico van ondernemen. Neem de tijd die je nodig hebt en laat je werkgever lekker het heen en weer krijgen. Je weet zelf heel goed wanneer je wel of niet in staat bent om te werken. Jammer voor de werkgever, maar zo is het.
