Thuis
alle pijlers
Kwaad op baas - auto ongeluk
donderdag 1 juli 2010 om 12:04
quote:Igoneh schreef op 01 juli 2010 @ 11:38:
[...]
Dus mensen moeten zichtbaar iets hebben, anders zijn het maar zeikerds. Lekker simpel gedacht. Was het nou in de praktijk ook maar zo simpel.
Dat schrijft ze toch helemaal niet.
Als iemand een goede klap heeft gehad op de borstkas, dan kan dit een flinke impact op de borst veroorzaken. Als je dit niet goed met rust laat en te snel aan het werk gaat, dan krijgt iemand daar alleen maar meer last van.
Hiervoor ga je dus naar je huisarts. Als deze zegt dat je rust moet houden, kan je je werkgever informeren dat je huisarts je adviseert rust te houden.
Dan wordt het een chronische kwaal, moet iemand de ziektewet in en voor je het weet glijdt iemand zo de bijstand in. Dit zie je zoveel gebeuren. Omdat werkgevers en collega's ongeduldig zijn, veroordelend zijn, zichzelf medisch specialisten achten en wel even menen te weten wat iemand heeft. Je moet vooral zichtbaar letsel hebben, anders heb je niet echt iets. Natuurlijk. Tot het jou overkomt....
Waar je dit nou vandaan haalt...
Gewoon even een advies van je huisarts. Misschien zegt deze plat op bed liggen en niks doen. Of misschien adviseert hij/zij je om je werkzaamheden weer voorzichtig op te bouwen.
Zij hebben er verstand van. En zoals hier geschreven is, is het niet altijd goed om maar weg te blijven. Dat geeft vaak ook een drempel. Mensen voelen zich waardeloos en vinden het hoe langer het duurt, moeilijker om weer aan de slag te gaan. Soms kan je beter, al is het maar een paar uur per dag op je werk zijn en het dan rustig opbouwen. Maar hier kan je huisarts of een bedrijfsarts je het beste in adviseren.
En met dat advies kan je weer naar je werkgever.
[...]
Dus mensen moeten zichtbaar iets hebben, anders zijn het maar zeikerds. Lekker simpel gedacht. Was het nou in de praktijk ook maar zo simpel.
Dat schrijft ze toch helemaal niet.
Als iemand een goede klap heeft gehad op de borstkas, dan kan dit een flinke impact op de borst veroorzaken. Als je dit niet goed met rust laat en te snel aan het werk gaat, dan krijgt iemand daar alleen maar meer last van.
Hiervoor ga je dus naar je huisarts. Als deze zegt dat je rust moet houden, kan je je werkgever informeren dat je huisarts je adviseert rust te houden.
Dan wordt het een chronische kwaal, moet iemand de ziektewet in en voor je het weet glijdt iemand zo de bijstand in. Dit zie je zoveel gebeuren. Omdat werkgevers en collega's ongeduldig zijn, veroordelend zijn, zichzelf medisch specialisten achten en wel even menen te weten wat iemand heeft. Je moet vooral zichtbaar letsel hebben, anders heb je niet echt iets. Natuurlijk. Tot het jou overkomt....
Waar je dit nou vandaan haalt...
Gewoon even een advies van je huisarts. Misschien zegt deze plat op bed liggen en niks doen. Of misschien adviseert hij/zij je om je werkzaamheden weer voorzichtig op te bouwen.
Zij hebben er verstand van. En zoals hier geschreven is, is het niet altijd goed om maar weg te blijven. Dat geeft vaak ook een drempel. Mensen voelen zich waardeloos en vinden het hoe langer het duurt, moeilijker om weer aan de slag te gaan. Soms kan je beter, al is het maar een paar uur per dag op je werk zijn en het dan rustig opbouwen. Maar hier kan je huisarts of een bedrijfsarts je het beste in adviseren.
En met dat advies kan je weer naar je werkgever.
donderdag 1 juli 2010 om 12:07
quote:hompeltjepompeltje schreef op 01 juli 2010 @ 11:58:
[...]
Pijn is een teken om het rustig aan te doen. Dat heeft de natuur zo bedacht. Je kunt dan als werkgever leuk zeggen dat een week voldoende is om te herstellen. Als TO nog pijn heeft, dan moet ze het rustig aan doen. Dat veel werknemers te vroeg weer beginnen met werken is misschien ook wel doordat werkgevers er zo bovenop zitten.Da's niet altijd waar. Ik dacht het ook ooit toen ik met twee gekneusde armen zat, niks doen want pijn! Tot ik van een arts hoorde dat je beter juist wel pijnstillers kan slikken omdat je daarmee dan weer normaal kan bewegen, waardoor de kneuzing sneller herstelt. En zo geschiedde. Was ik zelf niet opgekomen hoor.
[...]
Pijn is een teken om het rustig aan te doen. Dat heeft de natuur zo bedacht. Je kunt dan als werkgever leuk zeggen dat een week voldoende is om te herstellen. Als TO nog pijn heeft, dan moet ze het rustig aan doen. Dat veel werknemers te vroeg weer beginnen met werken is misschien ook wel doordat werkgevers er zo bovenop zitten.Da's niet altijd waar. Ik dacht het ook ooit toen ik met twee gekneusde armen zat, niks doen want pijn! Tot ik van een arts hoorde dat je beter juist wel pijnstillers kan slikken omdat je daarmee dan weer normaal kan bewegen, waardoor de kneuzing sneller herstelt. En zo geschiedde. Was ik zelf niet opgekomen hoor.
donderdag 1 juli 2010 om 12:09
quote:iones schreef op 01 juli 2010 @ 11:15:
Ik ken iemand die had borstkanker. Ze was 22 jaar.
Ze werkte hier in de buurt bij een horecabedrijf en was een hele goede werkkracht.
Maar ja, borstkanker.... dat vergt een stevige behandeling. Ze werd bestraald maar het ging haar niet in de koude kleren zitten.
Na een paar maanden begon die werkgeefster ook te klagen wanneer ze weer kon werken. Maar ze trok het gewoon nog niet. Ze heeft de werkgeefster contact op laten nemen met haar arts zodat die het uit kon leggen. Toen snapte ze het wel een beetje maar ze heeft verder niets meer van zich laten horen.
En ook dat verschilt per persoon, dus er is niet een duidelijke lijn te trekken. Ik ken iemand die rond haar 50ste borstkanker kreeg en tussen de chemo stug doorwerkte. Alles beter dan thuiszitten vond ze.
Ik ken iemand die had borstkanker. Ze was 22 jaar.
Ze werkte hier in de buurt bij een horecabedrijf en was een hele goede werkkracht.
Maar ja, borstkanker.... dat vergt een stevige behandeling. Ze werd bestraald maar het ging haar niet in de koude kleren zitten.
Na een paar maanden begon die werkgeefster ook te klagen wanneer ze weer kon werken. Maar ze trok het gewoon nog niet. Ze heeft de werkgeefster contact op laten nemen met haar arts zodat die het uit kon leggen. Toen snapte ze het wel een beetje maar ze heeft verder niets meer van zich laten horen.
En ook dat verschilt per persoon, dus er is niet een duidelijke lijn te trekken. Ik ken iemand die rond haar 50ste borstkanker kreeg en tussen de chemo stug doorwerkte. Alles beter dan thuiszitten vond ze.
donderdag 1 juli 2010 om 12:12
@livetti Hoe is het nu? Kun je niet beter toch even bellen met de werkgever?
Er zijn veel goede tips gegeven maar wat ik ook even wil aanhalen is dat soms werknemers uit loyaliteit naar hun baas (of het nou een lomperd is of niet) te snel weer aan de slag gaan en over zich heen laten lopen in zo'n situatie. Daarom is het ook wel raadzaam, @livetti om contact op te nemen met de vertrouwenspersoon (als die er is) binnen je bedrijf. Om objectief advies te kunnen vragen. Verder weet je inderdaad helemaal niet zeker of het echt zo is gezegd door je werkgever en ik zou met je collega's voornamelijk een beetje bijpraten nu en niet teveel vertellen aan ze verder. Dit soort dingen loopt soms onnodig uit de hand.
Ben je bij de huisarts geweest? Los van de lichamelijke klacht kun je ook flink van je stuk zijn van zoiets. Probeer goed rust te nemen en afleiding te zoeken in iets dat je leuk en/of ontspannend vindt.
Het klopt wel dat snel weer betrokken worden bij het arbeidsproces heel erg helpt bij herstel, maar daar wordt van beide partijen ook inzet voor gevraagd. De werkgever (en ook de werknemer) kan niet verwachten dat dit vanzelf wel gaat en misschien doet haar baas dat vanwege de Wet Poortwachter, maar belangrijker is dat de TO ook weet dat er zorgvuldig met haar omgegaan wordt.
En vooral niet zomaar weggaan voor je iets nieuws hebt, het is nu erg lastig, geloof me ik kan het weten
Er zijn veel goede tips gegeven maar wat ik ook even wil aanhalen is dat soms werknemers uit loyaliteit naar hun baas (of het nou een lomperd is of niet) te snel weer aan de slag gaan en over zich heen laten lopen in zo'n situatie. Daarom is het ook wel raadzaam, @livetti om contact op te nemen met de vertrouwenspersoon (als die er is) binnen je bedrijf. Om objectief advies te kunnen vragen. Verder weet je inderdaad helemaal niet zeker of het echt zo is gezegd door je werkgever en ik zou met je collega's voornamelijk een beetje bijpraten nu en niet teveel vertellen aan ze verder. Dit soort dingen loopt soms onnodig uit de hand.
Ben je bij de huisarts geweest? Los van de lichamelijke klacht kun je ook flink van je stuk zijn van zoiets. Probeer goed rust te nemen en afleiding te zoeken in iets dat je leuk en/of ontspannend vindt.
Het klopt wel dat snel weer betrokken worden bij het arbeidsproces heel erg helpt bij herstel, maar daar wordt van beide partijen ook inzet voor gevraagd. De werkgever (en ook de werknemer) kan niet verwachten dat dit vanzelf wel gaat en misschien doet haar baas dat vanwege de Wet Poortwachter, maar belangrijker is dat de TO ook weet dat er zorgvuldig met haar omgegaan wordt.
En vooral niet zomaar weggaan voor je iets nieuws hebt, het is nu erg lastig, geloof me ik kan het weten
donderdag 1 juli 2010 om 12:13
Maar anyway Livetti: eerst dus duidelijk krijgen wat je leidinggevende precies gezegd heeft en niet afgaan op collega. Verder lijkt het me aannemelijk dat je nu emotioneler reageert dan anders door het ongeluk, dus dat is niet de beste tijd om beslissingen te nemen zoals het opzeggen van je baan. Neem een stapje terug en probeer het wat objectiever te bekijken.
Succes!
Succes!
donderdag 1 juli 2010 om 12:17
quote:nummerzoveel schreef op 01 juli 2010 @ 12:09:
@Iwannalive
De huisarts is wel gespecialiseerd in ziekte, maar niet in relatie tot het werk. Een goede huisarts zal daarom niet snel uitspraken doen over werkhervatting, dat laten ze over aan de arbo-arts.
Dat is niet waar. Als jij een gekneusde rib hebt kan je huisarts prima inschatten dat je beter even niet de verhuizer uit kan hangen. Je huisarts zal ook met jouw goedkeuring overleg kunnen hebben met de arbo-arts. Het is alleen zo dat juridisch gezien het advies van de arbo-arts bepalend is.
Maar los daarvan. Zoals ik schreef: het gaat erom dat TO in ieder geval niet stil thuis blijft zitten zonder contact te hebben met huisarts of arbo-arts om te kijken hoe ze aan haar herstel kan werken.
@Iwannalive
De huisarts is wel gespecialiseerd in ziekte, maar niet in relatie tot het werk. Een goede huisarts zal daarom niet snel uitspraken doen over werkhervatting, dat laten ze over aan de arbo-arts.
Dat is niet waar. Als jij een gekneusde rib hebt kan je huisarts prima inschatten dat je beter even niet de verhuizer uit kan hangen. Je huisarts zal ook met jouw goedkeuring overleg kunnen hebben met de arbo-arts. Het is alleen zo dat juridisch gezien het advies van de arbo-arts bepalend is.
Maar los daarvan. Zoals ik schreef: het gaat erom dat TO in ieder geval niet stil thuis blijft zitten zonder contact te hebben met huisarts of arbo-arts om te kijken hoe ze aan haar herstel kan werken.
donderdag 1 juli 2010 om 12:21
Ook een vertrouwenspersoon kan weinig tot niets melden met betrekking tot arbeids(on)geschiktheid en werkhervatting, en een huisarts is zoals gezegd niet in staat de relatie tussen de klachten van TO en werkhervatting te beoordelen. (Al denk ik dat TO daar sowieso even langs moet; een BA kan ook contact opnemen met de HA om alles goed te kunnen beoordelen, namelijk).
In veel bedrijven is de afdeling P&O/HR de acterende casemanager: de onafhankelijke (ja, toch echt!) derde die in de gaten houdt of werknemer én werkgever zich aan de gestelde verplichtingen van de WVP houden. Vanuit het beroepsprofiel van de HR Adviseur kun je die ook in vertrouwen nemen over dit soort zaken. Daarnaast heeft een HR Adviseur ook nog eens verstand van de werking van de WVP, de mogelijkheden van een Arbodienst en het omgaan met leidinggevenden, dus die zou ik eerder inschakelen dan een vertrouwenspersoon (wat vaak een Bedrijfsmaatschappelijk Werker of zelfs soms gewoon een andere collega is).
In veel bedrijven is de afdeling P&O/HR de acterende casemanager: de onafhankelijke (ja, toch echt!) derde die in de gaten houdt of werknemer én werkgever zich aan de gestelde verplichtingen van de WVP houden. Vanuit het beroepsprofiel van de HR Adviseur kun je die ook in vertrouwen nemen over dit soort zaken. Daarnaast heeft een HR Adviseur ook nog eens verstand van de werking van de WVP, de mogelijkheden van een Arbodienst en het omgaan met leidinggevenden, dus die zou ik eerder inschakelen dan een vertrouwenspersoon (wat vaak een Bedrijfsmaatschappelijk Werker of zelfs soms gewoon een andere collega is).
donderdag 1 juli 2010 om 12:25
donderdag 1 juli 2010 om 12:58
De huisarts kan idd best bedenken dat zwaar tillen niet verstandig is met gekneusde ribben. De huisarts heeft echter geen zicht op mogelijke andere werkzaamheden die de verhuizer in dat geval wel bij zijn werkgever zou kunnen verrichten!
Nummerzoveel, denk jij echt dat een arbo arts daar wel zicht op heeft??
Helaas is de praktijk anders.
Arboartsen komen hun kantoor niet uit, is mijn ervaring en hebben geen idee wat er zich op een werkplek afspeelt.
Ik denk dat een huisarts daarin veelzijdiger is doordat hij'/zij zo'n breed publiek meemaakt in de huisartsenpraktijk.
In mijn ervaring is het herstarten van zieke werknemers heel goed in overleg af te spreken zonder tussenkomst van arboarts.
Maar dat is mijn ervaring.
Vind overigens de reactie van TO op wat er "misschien" gezegd is wel overdreven.
Trillende benen, huilbui, van slag. Je laat je wel op de kast jagen hoor.
Misschien moet de werkgever maar blij zijn dat ze wil vertrekken.
Nummerzoveel, denk jij echt dat een arbo arts daar wel zicht op heeft??
Helaas is de praktijk anders.
Arboartsen komen hun kantoor niet uit, is mijn ervaring en hebben geen idee wat er zich op een werkplek afspeelt.
Ik denk dat een huisarts daarin veelzijdiger is doordat hij'/zij zo'n breed publiek meemaakt in de huisartsenpraktijk.
In mijn ervaring is het herstarten van zieke werknemers heel goed in overleg af te spreken zonder tussenkomst van arboarts.
Maar dat is mijn ervaring.
Vind overigens de reactie van TO op wat er "misschien" gezegd is wel overdreven.
Trillende benen, huilbui, van slag. Je laat je wel op de kast jagen hoor.
Misschien moet de werkgever maar blij zijn dat ze wil vertrekken.
donderdag 1 juli 2010 om 13:08
Een arbo arts daar heb ik altijd het idee van dat het niet een echte arts is. Heb er wel niet zo veel mee te maken gehad, maar op mij kwamen ze nooit als arts over, maar als een soort administratief medewerker/ster die een standaard vragenlijst afwerkt en zoveel % van zieke medewerkers aan het werk moet jagen.
Mijn huisarts geeft wel advies als het nodig is om thuis te blijven. Daar hou ik me dan aan ongeacht wat zo'n arbofiguur ervan vindt. Houden ze maar salaris in, gezondheid gaat voor.
Verder vind ik het een beetje tactloos van collega van to om zo te stoken, hier heb je niets aan.
Ontslag nemen moet je zeker niet doen, eerst ander werk.
Mijn huisarts geeft wel advies als het nodig is om thuis te blijven. Daar hou ik me dan aan ongeacht wat zo'n arbofiguur ervan vindt. Houden ze maar salaris in, gezondheid gaat voor.
Verder vind ik het een beetje tactloos van collega van to om zo te stoken, hier heb je niets aan.
Ontslag nemen moet je zeker niet doen, eerst ander werk.
donderdag 1 juli 2010 om 13:21
quote:nummerzoveel schreef op 01 juli 2010 @ 12:25:
Eens met TD (uiteraard)
@Iwannalive
De huisarts kan idd best bedenken dat zwaar tillen niet verstandig is met gekneusde ribben. De huisarts heeft echter geen zicht op mogelijke andere werkzaamheden die de verhuizer in dat geval wel bij zijn werkgever zou kunnen verrichten!
Precies en daarom kan je niet zeggen dat de eigen huisarts van TO in deze fase niets voor haar zou kunnen betekenen. In de meeste gevallen is de huisarts de eerste die met een diagnose komt. Mensen gaan vaak eerst bij hun eigen huisarts langs en melden zich dan ziek (al dan niet op advies van de huisarts). De arbo-arts maakt vervolgens ook een diagnose, en aan de hand van het inzicht dat hij/zij in de werkzaamheden van de werknemer heeft en het soort bedrijf een plan om het werk te hervatten.
Ik vind het wel leuk dat je me uitlegt hoe het werkt hoor
Eens met TD (uiteraard)
@Iwannalive
De huisarts kan idd best bedenken dat zwaar tillen niet verstandig is met gekneusde ribben. De huisarts heeft echter geen zicht op mogelijke andere werkzaamheden die de verhuizer in dat geval wel bij zijn werkgever zou kunnen verrichten!
Precies en daarom kan je niet zeggen dat de eigen huisarts van TO in deze fase niets voor haar zou kunnen betekenen. In de meeste gevallen is de huisarts de eerste die met een diagnose komt. Mensen gaan vaak eerst bij hun eigen huisarts langs en melden zich dan ziek (al dan niet op advies van de huisarts). De arbo-arts maakt vervolgens ook een diagnose, en aan de hand van het inzicht dat hij/zij in de werkzaamheden van de werknemer heeft en het soort bedrijf een plan om het werk te hervatten.
Ik vind het wel leuk dat je me uitlegt hoe het werkt hoor
donderdag 1 juli 2010 om 13:22
donderdag 1 juli 2010 om 13:24
Jammer dat er nog steeds (ondanks alleen al heel wat topics hier op Viva) zoveel onbegrip en onwetendheid bestaat over de bedrijfsarts, de inhoud van zijn/haar werkzaamheden en de mogelijkheden die een arbodienst voor zowel werknemer als werkgever biedt.
Het zou mijn werk iig een stuk makkelijker en soms ook gewoon ronduit leuker maken als daar wat meer zicht op was. Zowel vanuit werknemers als óók vanuit een flink aantal werkgevers hoor! Maar om het soms falen van het ziekteverzuimbeleid, dat per slot van rekening vanuit de WVP vooral vanuit die werknemer en werkgever gedragen moet worden, nou op het bordje van de arbodienst te schuiven...
Maar da's mijn eigen beroepsfrustratie en ondertussen heeft TO hopelijk al gebeld met werkgever! (oftewel back to topic)
Het zou mijn werk iig een stuk makkelijker en soms ook gewoon ronduit leuker maken als daar wat meer zicht op was. Zowel vanuit werknemers als óók vanuit een flink aantal werkgevers hoor! Maar om het soms falen van het ziekteverzuimbeleid, dat per slot van rekening vanuit de WVP vooral vanuit die werknemer en werkgever gedragen moet worden, nou op het bordje van de arbodienst te schuiven...
Maar da's mijn eigen beroepsfrustratie en ondertussen heeft TO hopelijk al gebeld met werkgever! (oftewel back to topic)
donderdag 1 juli 2010 om 13:26
donderdag 1 juli 2010 om 13:32
donderdag 1 juli 2010 om 13:39
Ik heb het bericht goed proberen te lezen en het volgende maak ik eruit op:
-Je hebt een week geleden een auto-ongelukt gehad zonder voor het oog zichtbare schade
-Je hebt wel veel pijn
-Zowel je baas als je teamleidster weten niet hoe het met je gaat
-Je hebt het van een collega gehoord
Resten mij nog een aantal vragen:
-Ben je aan het werk of niet? Je zegt namelijk dat je je baas ziet ivm met een vergadering, hier maak ik uit op dat je min of meer gewoon aan het werk bent?
-Van wie heeft je collega het gehoord? Ook via via via?
Op basis hiervan denk ik dat je een heel probleem gecreeërd hebt wat er helemaal niet is. Je had al geen hoge pet op van je baas dus je gaat er vanuit dat de opmerking denigrerend bedoeld was. Je bent close met je collega dus je gaat er vanuit dat zij de waarheid spreekt. Je hebt zelf ontzettend veel pijn en last van het ongeluk terwijl je baas daar niets van af weet.
En juist door dat laatste kun je het haar niet kwalijk nemen dat ze zoiets heeft gezegd. Even ter informatie: NIEMAND kan weten hoe jij je voelt of wat je denkt zolang je het niet uitspreekt.
Ik hoop dat je er uit komt. Sterkte..
-Je hebt een week geleden een auto-ongelukt gehad zonder voor het oog zichtbare schade
-Je hebt wel veel pijn
-Zowel je baas als je teamleidster weten niet hoe het met je gaat
-Je hebt het van een collega gehoord
Resten mij nog een aantal vragen:
-Ben je aan het werk of niet? Je zegt namelijk dat je je baas ziet ivm met een vergadering, hier maak ik uit op dat je min of meer gewoon aan het werk bent?
-Van wie heeft je collega het gehoord? Ook via via via?
Op basis hiervan denk ik dat je een heel probleem gecreeërd hebt wat er helemaal niet is. Je had al geen hoge pet op van je baas dus je gaat er vanuit dat de opmerking denigrerend bedoeld was. Je bent close met je collega dus je gaat er vanuit dat zij de waarheid spreekt. Je hebt zelf ontzettend veel pijn en last van het ongeluk terwijl je baas daar niets van af weet.
En juist door dat laatste kun je het haar niet kwalijk nemen dat ze zoiets heeft gezegd. Even ter informatie: NIEMAND kan weten hoe jij je voelt of wat je denkt zolang je het niet uitspreekt.
Ik hoop dat je er uit komt. Sterkte..
donderdag 1 juli 2010 om 13:47
quote:toujourssourire schreef op 01 juli 2010 @ 12:58:
Nummerzoveel, denk jij echt dat een arbo arts daar wel zicht op heeft??
Helaas is de praktijk anders.
Arboartsen komen hun kantoor niet uit, is mijn ervaring en hebben geen idee wat er zich op een werkplek afspeelt.
Ik denk dat een huisarts daarin veelzijdiger is doordat hij'/zij zo'n breed publiek meemaakt in de huisartsenpraktijk.
In mijn ervaring is het herstarten van zieke werknemers heel goed in overleg af te spreken zonder tussenkomst van arboarts.
Maar dat is mijn ervaring.
Ik vraag mij werkelijk af welke ervaring jij dan hebt opgedaan met arboartsen en vooral ook vanuit welke positie.
Een goede bedrijfsarts gaat direct na de kennismaking en het afsluiten van het contract al op bedrijfsbezoek om inzicht in het bedrijf te krijgen. Daarnaast zal deze als het goed is regelmatig overleg voeren met de afdeling P&O en/of het management om ziektegevallen en reintegratieoplossingen te bespreken.
Nummerzoveel, denk jij echt dat een arbo arts daar wel zicht op heeft??
Helaas is de praktijk anders.
Arboartsen komen hun kantoor niet uit, is mijn ervaring en hebben geen idee wat er zich op een werkplek afspeelt.
Ik denk dat een huisarts daarin veelzijdiger is doordat hij'/zij zo'n breed publiek meemaakt in de huisartsenpraktijk.
In mijn ervaring is het herstarten van zieke werknemers heel goed in overleg af te spreken zonder tussenkomst van arboarts.
Maar dat is mijn ervaring.
Ik vraag mij werkelijk af welke ervaring jij dan hebt opgedaan met arboartsen en vooral ook vanuit welke positie.
Een goede bedrijfsarts gaat direct na de kennismaking en het afsluiten van het contract al op bedrijfsbezoek om inzicht in het bedrijf te krijgen. Daarnaast zal deze als het goed is regelmatig overleg voeren met de afdeling P&O en/of het management om ziektegevallen en reintegratieoplossingen te bespreken.
donderdag 1 juli 2010 om 13:49
quote:Tia Dalma schreef op 01 juli 2010 @ 13:24:
Jammer dat er nog steeds (ondanks alleen al heel wat topics hier op Viva) zoveel onbegrip en onwetendheid bestaat over de bedrijfsarts, de inhoud van zijn/haar werkzaamheden en de mogelijkheden die een arbodienst voor zowel werknemer als werkgever biedt.
*knip*
Dit gaat voor mij overigens niet op. Ik heb zakelijk gezien met arbodiensten te maken en moet zeggen dat er gelukkig qua samenwerking en bedrijfsvoering veel positief veranderd is in de afgelopen 10 jaar.
Maar dat was nog even off-topic.
Jammer dat er nog steeds (ondanks alleen al heel wat topics hier op Viva) zoveel onbegrip en onwetendheid bestaat over de bedrijfsarts, de inhoud van zijn/haar werkzaamheden en de mogelijkheden die een arbodienst voor zowel werknemer als werkgever biedt.
*knip*
Dit gaat voor mij overigens niet op. Ik heb zakelijk gezien met arbodiensten te maken en moet zeggen dat er gelukkig qua samenwerking en bedrijfsvoering veel positief veranderd is in de afgelopen 10 jaar.
Maar dat was nog even off-topic.
donderdag 1 juli 2010 om 14:31
quote:nieuweauto schreef op 01 juli 2010 @ 11:20:
ik vind het niet eens zo erge uitspraak. Hij heeft nl. niet gezegd dat dat binnen nu en een dag moet.
Dat dus.
En ja, het is de taak van de werkgever om jou weer aan het werk te krijgen. Dat is niet dat er geen rekening wordt gehouden met jouw klachten, maar juist om te voorkomen dat je langdurig uitvalt. Het zou ook kunnen dat die uitspraak is gedaan terwijl er nagedacht wordt welke werk jou nu beter zou uitkomen... hij wil je blijkbaar niet kwijt!
Sowieso is het een viavia verhaal, dus eigenlijk heb je geen idee wat er nu exact gezegd is ook. Laat iedereen weten hoe je eraan toe bent en wat je wel en niet kunt doen. Wees zelf duidelijk, dan is het makkelijker om rekening met je te houden
ik vind het niet eens zo erge uitspraak. Hij heeft nl. niet gezegd dat dat binnen nu en een dag moet.
Dat dus.
En ja, het is de taak van de werkgever om jou weer aan het werk te krijgen. Dat is niet dat er geen rekening wordt gehouden met jouw klachten, maar juist om te voorkomen dat je langdurig uitvalt. Het zou ook kunnen dat die uitspraak is gedaan terwijl er nagedacht wordt welke werk jou nu beter zou uitkomen... hij wil je blijkbaar niet kwijt!
Sowieso is het een viavia verhaal, dus eigenlijk heb je geen idee wat er nu exact gezegd is ook. Laat iedereen weten hoe je eraan toe bent en wat je wel en niet kunt doen. Wees zelf duidelijk, dan is het makkelijker om rekening met je te houden
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
