Geld & Recht
alle pijlers
Vriend met geldproblemen
woensdag 21 juli 2010 om 22:32
Hoi,
Mijn vriend heeft een paar jaar geleden veel problemen gehad met geld.
Hij heeft met verschillende incasso bureaus te maken gehad door schulden.
Het begon 2 jaar geleden toen we op vakantie waren in het buitenland. Hij kon ineens geen geld opnemen. Hij dacht namelijk dat hij in het buitenland ook rood kon staan. Ik ben hier heel boos over geweest, de helft van onze vakantie kwam op mij aan, want ik moest alles financieren.
Eenmaal thuis kwam ik erachter dat hij een schuld had van ¤1000,-. Dat had hij mij niet verteld, daarom kon hij dus geen geld opnemen op vakantie.
Vanaf die tijd heeft geld altijd een probleem gespeeld. Hij had nergens geld voor, want hij moest zijn schuld afbetalen. Heel goed natuurlijk, maar het beïnvloedt alles en ik moest ook veel betalen.
Op een gegeven moment konden we wel op vakantie vorig jaar. Hij zei ook dat hij er genoeg geld voor had. Eenmaal op de helft van onze vakantie bleek dat hij te weinig salaris had gekregen van zijn uitzendbureau. Of het nou aan hem lag, of aan zijn bureau, ik weet het niet. Ik heb daar mijn twijfels over. Ik baalde er in iedergeval heel erg van. Dit was tenslotte de tweede vakantie waar ik opdraaide voor de kosten.
Ik ben trouwens helemaal niet gierig hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar als je de laatste twee jaar voor heel veel opdraaid, dat jij altijd degene bent die zijn portemonnee moet pakken, of moet horen dat de andere geen geld heeft, frustreert dat op een gegeven moment.
Tussendoor kreeg hij ook weleens rekeningen die hij niet betaalde. Daar kwam dan weer een bedrag over heen en zo werd het weer doorgezet naar Incasso. Was het ineens een paar honderd euro geworden, alleen omdat hij te laks was om het te betalen.
Op een gegeven moment ging het financieel weer goed met hem.
Hij genoot meer van zichzelf, voelde zich vrijer, en dat vond ik heel fijn voor hem. Ik merkte dat ook heel erg aan hem. Hij is ook een type dat als hij geld heeft, hij het met mensen wil delen. Even een bioscoopje, cadeautje, uit eten. Heel lief.
Maar een paar maanden geleden ging het weer mis.
Hij vertelde me dat hij bepaalde schulden had bij IBG en nog wat andere dingen. Wat het precies was weet ik ook eigenlijk niet.
Je snapt dat dit een ongelooflijke domper was. Ik dacht dat hij er inmiddels wel van had geleerd. Hij heeft met zijn broer alles uitgerekend en bleek een bedrag te zijn van ongeveer 1000 euro. En dat moest binnen een paar weken betaald worden. Een hoop gestress. Hij zou beginnen met afbetalen en had met zijn broer een schema gemaakt.
Ik heb op dat moment gezegd dat het me een beetje teveel werd al dat geld gedoe, en dat ik er eigenlijk alleen wat van wilde horen als het niet goed ging, dat ik dan misschien kon helpen. Dit respecteerde hij.
Op een gegeven moment ging het niet goed, hij haalde het niet om binnen dat termijn te betalen. Ik was het zoooooo zat. Het kwam echt mijn keel uit. Aldoor praten over geld-geld-geld-geld. Ik kon het niet meer, ik wilde dat het voorbij was.
Ik heb zelf geen gat in mijn hand, nooit geld problemen gehad, ben vrij verstandig en spaar veel, daarom staat dit hele gedoe me ook best tegen. Ik snap het gewoon niet. Waarom is het zo moeilijk?
Ik heb toen gezegd dat ik alles zou overmaken. Dan waren we van het hele gedoe af, en kon hij mij rustig afbetalen zonder stress.
Hij vond het heel moeilijk, juist omdat hij mij hier niet in wilde betrekken, maar heeft het toch aangenomen.
In totaal ging dit om een bedrag van iets meer dan ¤1600,- begin mei. De helft van mijn spaarrekening. Maar ik deed het graag voor hem! Ik had het idee dat we dan een soort van schone lei konden beginnen.
Hij zou mij elke week 200,- euro overmaken (hij krijgt elke week loon) zodat we binnen 8 weken klaar waren.
Ik heb hem gezegd dat ik er eigenlijk niet echt iets meer over wilde horen, alleen als het niet lukte met overmaken. We hebben afgesproken dat we geheel open zijn hierover, en dat we gewoon kunnen overleggen als hij een keer iets minder overmaakt, of als het kan 2 in 1 keer. In overleg is alles mogelijk!
De weken daarna kreeg ik geen overboeking. Maar ik had zoiets van, ik begin er gewoon niet over, dat is aan hem.
Weken daarna ben ik er toch maar eens over begonnen. Biechtte hij op dat hij ineens een rekening had gekregen van een of andere instantie, van een paar jaar geleden, hij wist dat niet meer, had ook geen idee wat het was, maar doordat hij het in die tijd niet meteen had betaald was het bedrag opgelopen tot ¤500,-.
Ik was zó teleurgesteld. We hadden afgesproken dat hij mij op de hoogte zou houden als het niet goed ging, in overleg was alles mogelijk, maar hij deed het niet. Hij wist dit al 1,5 week.
Ik heb hem geholpen, verdorie al het geld overgemaakt en hij nam niet eens de moeite om het me te vertellen.
Ik snap achteraf heus wel dat het voor hem moeilijk was om te vertellen, maar ik voelde me lichtelijk gepasseerd, enigzins met kleine letters 'gebruikt'.
Best wel even ruzie gehad daarom.
Op dat moment dacht ik echt: waar gáát dit eigenlijk om! Wat is dit nou! Deze geld situatie staat zó tussen ons in. Het beïnvloedt echt onze relatie.
Na lang praten hebben we weer afspraken gemaakt.
Openheid! Eerlijkheid! Praat met me! Als het overmaken niet lukt, zeg het dan, wees er open over, want ik vind het ook niet leuk om er de hele tijd naar te vragen, ik wil hem liever niet controleren, dat heb ik de afgelopen 2 jaar genoeg gedaan en ik wil ophouden met moederen. Hij moet zijn eigen verantwoording nemen en zijn eigen zaakjes regelen.
Conclusie, hij zou nog 2 weken nodig hebben om die rekening van ¤500,- af te betalen, en zou mij dan beginnen met betalen.
In de week dat hij mij zou betalen, heb ik niks ontvangen op mijn rekening. Toen IK er weer naar vroeg, bleek dat hij geen loon had ontvangen, was iets mis gegaan met loon uitbetalen via zijn uitzendbureau.
Die week daarop zou hij dubbel
e loon krijgen, en mij betalen! Dat was dus vorige week. Ik heb niks ontvangen.
Ik heb er dinsdag naar gevraagd, gisteren dus. Vorige week donderdag was hij met vrienden uitgeweest, was brak en ik had hem die zaterdag opgehaald van zijn huis, en in de haast/moe/brakheid is hij zijn pas vergeten waarmee je moet overmaken via internet.
Ik heb hem daarmee geconfronteerd. Ik snap best dat hij moe was, en dat hij het was vergeten mee te nemen. Maar aan de andere kant snap ik het ook niet! Als je iemand zoveel geld schuldig bent, je vriendin, dan ben je daar toch elke dag mee bezig en wil je het zo snel mogelijk achter de rug hebben, zodat je je vrijer voelt en je niet aldoor schuldig hoeft te voelen bij elke uitgave?
Hij werd een beetje boos dat ik hem daar zo mee confronteerde, maar ik vond niet dat hij daar recht toe had. Hij komt zijn afspraken toch niet na? Hij vond het vervelend dat ik er zo 'boos' om werd ineens. Maar voor mijn gevoel bracht ik het gewoon heel normaal.
Ik had gewoon zoiets van: Ik moet er maar weer over beginnen, want hij doet het niet. Hij moet zijn verantwoordelijkheid nemen, zijn afspraken nakomen!
Ik heb gezegd dat hij deze week wel voor 2 keer kan overmaken, omdat hij vorige week niet heeft betaald. We hebben het er verder niet over gehad, en hij heeft het gisteravond overgemaakt. Morgen even kijken of het erop staat.
Maar ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet....
Ik heb het begin mei voor hem overgemaakt en hij heeft het nu pas overgemaakt voor 1 week (misschien 2)
Hij is zo laks geweest de laatste tijd en ik vind het zo jammer om er aldoor om te vragen.
Ik hoop dat het nu echt goed gaat met nakomen van afspraken en dat hij het elke week weer overmaakt.
Maar als hij het niet doet, wat moet ik er dan mee?
Aan de ene kant, dit staat zo tussen ons in! Ik baal er vreselijk van! Ik ben zo begripvol en behulpzaam geweest, maar wanneer is het nou eens genoeg en wordt hij een echte vent en neemt hij zijn verantwoordelijkheid?
Ik heb het er gisteren met een vriendin over gehad en die zegt eigenlijk dat ik al veel te veel heb gedaan. Wanneer is het genoeg?! Het komt ondankbaar over hoe hij nu handeld en hij had geen enkel recht om boos te zijn omdat ik er dinsdag over begon.
Eigenlijk is het ook nog eens sneu. Hij is nog zo jong en heeft al zoveel schulden gehad, geen opleiding, zoveel problemen met geld. Bijna bij de rechter gestaan VLAK voor onze vakantie naar het buitenland vorig jaar, omdat hij rekeningen niet had betaald. Dan kom je daar net voor de vakantie even achter, net als je denkt dat het goed gaat.
Wanneer maakt hij nou wat van zijn toekomst, onze toekomst. Hij moet er toch ook wat aan doen?
Ik wil niet om deze reden onze relatie beëindigen, want begrijp me niet verkeerd: hoe negatief ik nu ook over hem praat, verder is het een geweldige sociale lieve jongen, met een groot hart, hij heeft alles voor me over. We hebben een geweldige relatie, alleen financieel is het een ramp. Ik ben juist het tegenovergestelde, kan goed met geld omgaan en daarom botst het heel erg.
Ik heb dus geen zin in reacties als: ga bij hem weg, je bent nog veel te jong hiervoor. Daar kom ik niet voor.
Ik vraag me alleen af of jullie nog bruikbare tips hebben, of ervaringen, want ik weet het niet meer.
Heel erg bedankt,
ook voor de moeite om mijn verhaal te lezen. Waardeer ik heel erg
Liefs,
Zonneschijn.
Mijn vriend heeft een paar jaar geleden veel problemen gehad met geld.
Hij heeft met verschillende incasso bureaus te maken gehad door schulden.
Het begon 2 jaar geleden toen we op vakantie waren in het buitenland. Hij kon ineens geen geld opnemen. Hij dacht namelijk dat hij in het buitenland ook rood kon staan. Ik ben hier heel boos over geweest, de helft van onze vakantie kwam op mij aan, want ik moest alles financieren.
Eenmaal thuis kwam ik erachter dat hij een schuld had van ¤1000,-. Dat had hij mij niet verteld, daarom kon hij dus geen geld opnemen op vakantie.
Vanaf die tijd heeft geld altijd een probleem gespeeld. Hij had nergens geld voor, want hij moest zijn schuld afbetalen. Heel goed natuurlijk, maar het beïnvloedt alles en ik moest ook veel betalen.
Op een gegeven moment konden we wel op vakantie vorig jaar. Hij zei ook dat hij er genoeg geld voor had. Eenmaal op de helft van onze vakantie bleek dat hij te weinig salaris had gekregen van zijn uitzendbureau. Of het nou aan hem lag, of aan zijn bureau, ik weet het niet. Ik heb daar mijn twijfels over. Ik baalde er in iedergeval heel erg van. Dit was tenslotte de tweede vakantie waar ik opdraaide voor de kosten.
Ik ben trouwens helemaal niet gierig hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar als je de laatste twee jaar voor heel veel opdraaid, dat jij altijd degene bent die zijn portemonnee moet pakken, of moet horen dat de andere geen geld heeft, frustreert dat op een gegeven moment.
Tussendoor kreeg hij ook weleens rekeningen die hij niet betaalde. Daar kwam dan weer een bedrag over heen en zo werd het weer doorgezet naar Incasso. Was het ineens een paar honderd euro geworden, alleen omdat hij te laks was om het te betalen.
Op een gegeven moment ging het financieel weer goed met hem.
Hij genoot meer van zichzelf, voelde zich vrijer, en dat vond ik heel fijn voor hem. Ik merkte dat ook heel erg aan hem. Hij is ook een type dat als hij geld heeft, hij het met mensen wil delen. Even een bioscoopje, cadeautje, uit eten. Heel lief.
Maar een paar maanden geleden ging het weer mis.
Hij vertelde me dat hij bepaalde schulden had bij IBG en nog wat andere dingen. Wat het precies was weet ik ook eigenlijk niet.
Je snapt dat dit een ongelooflijke domper was. Ik dacht dat hij er inmiddels wel van had geleerd. Hij heeft met zijn broer alles uitgerekend en bleek een bedrag te zijn van ongeveer 1000 euro. En dat moest binnen een paar weken betaald worden. Een hoop gestress. Hij zou beginnen met afbetalen en had met zijn broer een schema gemaakt.
Ik heb op dat moment gezegd dat het me een beetje teveel werd al dat geld gedoe, en dat ik er eigenlijk alleen wat van wilde horen als het niet goed ging, dat ik dan misschien kon helpen. Dit respecteerde hij.
Op een gegeven moment ging het niet goed, hij haalde het niet om binnen dat termijn te betalen. Ik was het zoooooo zat. Het kwam echt mijn keel uit. Aldoor praten over geld-geld-geld-geld. Ik kon het niet meer, ik wilde dat het voorbij was.
Ik heb zelf geen gat in mijn hand, nooit geld problemen gehad, ben vrij verstandig en spaar veel, daarom staat dit hele gedoe me ook best tegen. Ik snap het gewoon niet. Waarom is het zo moeilijk?
Ik heb toen gezegd dat ik alles zou overmaken. Dan waren we van het hele gedoe af, en kon hij mij rustig afbetalen zonder stress.
Hij vond het heel moeilijk, juist omdat hij mij hier niet in wilde betrekken, maar heeft het toch aangenomen.
In totaal ging dit om een bedrag van iets meer dan ¤1600,- begin mei. De helft van mijn spaarrekening. Maar ik deed het graag voor hem! Ik had het idee dat we dan een soort van schone lei konden beginnen.
Hij zou mij elke week 200,- euro overmaken (hij krijgt elke week loon) zodat we binnen 8 weken klaar waren.
Ik heb hem gezegd dat ik er eigenlijk niet echt iets meer over wilde horen, alleen als het niet lukte met overmaken. We hebben afgesproken dat we geheel open zijn hierover, en dat we gewoon kunnen overleggen als hij een keer iets minder overmaakt, of als het kan 2 in 1 keer. In overleg is alles mogelijk!
De weken daarna kreeg ik geen overboeking. Maar ik had zoiets van, ik begin er gewoon niet over, dat is aan hem.
Weken daarna ben ik er toch maar eens over begonnen. Biechtte hij op dat hij ineens een rekening had gekregen van een of andere instantie, van een paar jaar geleden, hij wist dat niet meer, had ook geen idee wat het was, maar doordat hij het in die tijd niet meteen had betaald was het bedrag opgelopen tot ¤500,-.
Ik was zó teleurgesteld. We hadden afgesproken dat hij mij op de hoogte zou houden als het niet goed ging, in overleg was alles mogelijk, maar hij deed het niet. Hij wist dit al 1,5 week.
Ik heb hem geholpen, verdorie al het geld overgemaakt en hij nam niet eens de moeite om het me te vertellen.
Ik snap achteraf heus wel dat het voor hem moeilijk was om te vertellen, maar ik voelde me lichtelijk gepasseerd, enigzins met kleine letters 'gebruikt'.
Best wel even ruzie gehad daarom.
Op dat moment dacht ik echt: waar gáát dit eigenlijk om! Wat is dit nou! Deze geld situatie staat zó tussen ons in. Het beïnvloedt echt onze relatie.
Na lang praten hebben we weer afspraken gemaakt.
Openheid! Eerlijkheid! Praat met me! Als het overmaken niet lukt, zeg het dan, wees er open over, want ik vind het ook niet leuk om er de hele tijd naar te vragen, ik wil hem liever niet controleren, dat heb ik de afgelopen 2 jaar genoeg gedaan en ik wil ophouden met moederen. Hij moet zijn eigen verantwoording nemen en zijn eigen zaakjes regelen.
Conclusie, hij zou nog 2 weken nodig hebben om die rekening van ¤500,- af te betalen, en zou mij dan beginnen met betalen.
In de week dat hij mij zou betalen, heb ik niks ontvangen op mijn rekening. Toen IK er weer naar vroeg, bleek dat hij geen loon had ontvangen, was iets mis gegaan met loon uitbetalen via zijn uitzendbureau.
Die week daarop zou hij dubbel
e loon krijgen, en mij betalen! Dat was dus vorige week. Ik heb niks ontvangen.
Ik heb er dinsdag naar gevraagd, gisteren dus. Vorige week donderdag was hij met vrienden uitgeweest, was brak en ik had hem die zaterdag opgehaald van zijn huis, en in de haast/moe/brakheid is hij zijn pas vergeten waarmee je moet overmaken via internet.
Ik heb hem daarmee geconfronteerd. Ik snap best dat hij moe was, en dat hij het was vergeten mee te nemen. Maar aan de andere kant snap ik het ook niet! Als je iemand zoveel geld schuldig bent, je vriendin, dan ben je daar toch elke dag mee bezig en wil je het zo snel mogelijk achter de rug hebben, zodat je je vrijer voelt en je niet aldoor schuldig hoeft te voelen bij elke uitgave?
Hij werd een beetje boos dat ik hem daar zo mee confronteerde, maar ik vond niet dat hij daar recht toe had. Hij komt zijn afspraken toch niet na? Hij vond het vervelend dat ik er zo 'boos' om werd ineens. Maar voor mijn gevoel bracht ik het gewoon heel normaal.
Ik had gewoon zoiets van: Ik moet er maar weer over beginnen, want hij doet het niet. Hij moet zijn verantwoordelijkheid nemen, zijn afspraken nakomen!
Ik heb gezegd dat hij deze week wel voor 2 keer kan overmaken, omdat hij vorige week niet heeft betaald. We hebben het er verder niet over gehad, en hij heeft het gisteravond overgemaakt. Morgen even kijken of het erop staat.
Maar ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet....
Ik heb het begin mei voor hem overgemaakt en hij heeft het nu pas overgemaakt voor 1 week (misschien 2)
Hij is zo laks geweest de laatste tijd en ik vind het zo jammer om er aldoor om te vragen.
Ik hoop dat het nu echt goed gaat met nakomen van afspraken en dat hij het elke week weer overmaakt.
Maar als hij het niet doet, wat moet ik er dan mee?
Aan de ene kant, dit staat zo tussen ons in! Ik baal er vreselijk van! Ik ben zo begripvol en behulpzaam geweest, maar wanneer is het nou eens genoeg en wordt hij een echte vent en neemt hij zijn verantwoordelijkheid?
Ik heb het er gisteren met een vriendin over gehad en die zegt eigenlijk dat ik al veel te veel heb gedaan. Wanneer is het genoeg?! Het komt ondankbaar over hoe hij nu handeld en hij had geen enkel recht om boos te zijn omdat ik er dinsdag over begon.
Eigenlijk is het ook nog eens sneu. Hij is nog zo jong en heeft al zoveel schulden gehad, geen opleiding, zoveel problemen met geld. Bijna bij de rechter gestaan VLAK voor onze vakantie naar het buitenland vorig jaar, omdat hij rekeningen niet had betaald. Dan kom je daar net voor de vakantie even achter, net als je denkt dat het goed gaat.
Wanneer maakt hij nou wat van zijn toekomst, onze toekomst. Hij moet er toch ook wat aan doen?
Ik wil niet om deze reden onze relatie beëindigen, want begrijp me niet verkeerd: hoe negatief ik nu ook over hem praat, verder is het een geweldige sociale lieve jongen, met een groot hart, hij heeft alles voor me over. We hebben een geweldige relatie, alleen financieel is het een ramp. Ik ben juist het tegenovergestelde, kan goed met geld omgaan en daarom botst het heel erg.
Ik heb dus geen zin in reacties als: ga bij hem weg, je bent nog veel te jong hiervoor. Daar kom ik niet voor.
Ik vraag me alleen af of jullie nog bruikbare tips hebben, of ervaringen, want ik weet het niet meer.
Heel erg bedankt,
ook voor de moeite om mijn verhaal te lezen. Waardeer ik heel erg
Liefs,
Zonneschijn.
woensdag 21 juli 2010 om 23:29
Nlies: Bedankt voor je reactie. Hij is alleen echt niet op mijn geld uit, ECHT NIET. Hoe vreeeeeeeeeeeeeselijk hij ook klinkt, en hoe vreselijk deze situatie is, maar om mijn geld doet hij het niet.
Dit is een groot negatief punt uit onze relatie, maar daarnaast is onze relatie goed.
Ja, vertrouwen, dat is de basis. Je hebt ook gelijk domnaiefmutsje. Toepasselijk, die naam van jou
Het liefst vertel ik het mijn ouders, want ik heb ze hard nodig, maar ik wil niet dat ze hem met een scheef hoofd aan gaan kijken -wat ze natuurlijk gaan doen en dat moet eigenlijk ook!!- want ik wil hem niet kwijt.
Hoe ik mijn geld terug krijg. Sorry dat ik daar weinig over zeg!
Ja, hoe ga ik dat aanpakken.
Hij zegt dat hij het gisteravond heeft overgemaakt. Dus het zal er morgen wel op staan. Als dat zo is, is hij eindelijk een keer zijn woord nagekomen. Hoe rot dat ook klinkt.
Als hij het deze week heeft overgemaakt, maakt hij het in vervolg elke week weer over, die 200 euro.
Ik zal morgen een schema maken met wat hij heeft betaald en wat hij mij nog verschuldigt is, maar ik vind dat moeilijk.. weet niet zo goed hoe ik dat moet doen....
En als hij niet niet overmaakt, moet ik met hem gaan praten. En dan is het een goed idee dat we er misschien maar een eind aan moeten breien....
Dit is een groot negatief punt uit onze relatie, maar daarnaast is onze relatie goed.
Ja, vertrouwen, dat is de basis. Je hebt ook gelijk domnaiefmutsje. Toepasselijk, die naam van jou
Het liefst vertel ik het mijn ouders, want ik heb ze hard nodig, maar ik wil niet dat ze hem met een scheef hoofd aan gaan kijken -wat ze natuurlijk gaan doen en dat moet eigenlijk ook!!- want ik wil hem niet kwijt.
Hoe ik mijn geld terug krijg. Sorry dat ik daar weinig over zeg!
Ja, hoe ga ik dat aanpakken.
Hij zegt dat hij het gisteravond heeft overgemaakt. Dus het zal er morgen wel op staan. Als dat zo is, is hij eindelijk een keer zijn woord nagekomen. Hoe rot dat ook klinkt.
Als hij het deze week heeft overgemaakt, maakt hij het in vervolg elke week weer over, die 200 euro.
Ik zal morgen een schema maken met wat hij heeft betaald en wat hij mij nog verschuldigt is, maar ik vind dat moeilijk.. weet niet zo goed hoe ik dat moet doen....
En als hij niet niet overmaakt, moet ik met hem gaan praten. En dan is het een goed idee dat we er misschien maar een eind aan moeten breien....
woensdag 21 juli 2010 om 23:31
Ook al wil je het niet horen maar: hij gaat niet veranderen.
Misschien zal hij na veel energie van jouw kant tijdelijk zijn leven beteren, ze vallen altijd weer terug.
Wil jij een toekomst opbouwen met een partner die financieel niet te vertrouwen is en jou de meeste tijd voor alles laat opdraaien? Wil je een gezin met zo'n man?
Gezond financieel beleid is (wat mij betreft) een van de voorwaardes voor een leven zonder zorgen. Of je nu 800 euro in de maand te besteden hebt of 5000. Met deze man zal je je altijd zorgen moeten maken.
Heeft hij het echt wel zo goed met je voor? Zou jij je partner dit aan kunnen doen? Waarom wil jij een relatie met zo'n afhankelijke man? Moeder complex?
Ik hoop van dat je je los worstelt uit deze val, je verdient het.
Misschien zal hij na veel energie van jouw kant tijdelijk zijn leven beteren, ze vallen altijd weer terug.
Wil jij een toekomst opbouwen met een partner die financieel niet te vertrouwen is en jou de meeste tijd voor alles laat opdraaien? Wil je een gezin met zo'n man?
Gezond financieel beleid is (wat mij betreft) een van de voorwaardes voor een leven zonder zorgen. Of je nu 800 euro in de maand te besteden hebt of 5000. Met deze man zal je je altijd zorgen moeten maken.
Heeft hij het echt wel zo goed met je voor? Zou jij je partner dit aan kunnen doen? Waarom wil jij een relatie met zo'n afhankelijke man? Moeder complex?
Ik hoop van dat je je los worstelt uit deze val, je verdient het.
woensdag 21 juli 2010 om 23:31
woensdag 21 juli 2010 om 23:31
Herkenbaar.........
Ik heb net zoiets meegemaakt.
Eerst wilde hij ook steeds lenen, maar ik merkte ook dat dat niet minder werd, omdat het voor hem makkelijk was. Ik begon het steeds vervelender te vinden. Totdat ik hem op een gegeven moment niets meer wilde lenen. Toen ik dat deed werd hij eerst boos. Dat ik hem liet stikken, dat hij niet eens een warme maaltijd kon kopen. Dat ik geld genoeg had, etc.
Maar vervolgens zeurde hij er niet meer om, dus stond het ook niet meer tussen ons in. En als ik hem wel geld leende, loste zijn probleem ook niet op. Dus dat was een goede stap.
Helaas heeft onze relatie ook geen stand gehouden, mede daardoor. Want hij heeft altijd zijn geld in de eerste week nadat zijn salaris gestort is al op, en heeft standaard elke maand geldproblemen. Terwijl ik juist heel bewust met m'n geld omga....
Ik heb net zoiets meegemaakt.
Eerst wilde hij ook steeds lenen, maar ik merkte ook dat dat niet minder werd, omdat het voor hem makkelijk was. Ik begon het steeds vervelender te vinden. Totdat ik hem op een gegeven moment niets meer wilde lenen. Toen ik dat deed werd hij eerst boos. Dat ik hem liet stikken, dat hij niet eens een warme maaltijd kon kopen. Dat ik geld genoeg had, etc.
Maar vervolgens zeurde hij er niet meer om, dus stond het ook niet meer tussen ons in. En als ik hem wel geld leende, loste zijn probleem ook niet op. Dus dat was een goede stap.
Helaas heeft onze relatie ook geen stand gehouden, mede daardoor. Want hij heeft altijd zijn geld in de eerste week nadat zijn salaris gestort is al op, en heeft standaard elke maand geldproblemen. Terwijl ik juist heel bewust met m'n geld omga....
woensdag 21 juli 2010 om 23:32
woensdag 21 juli 2010 om 23:35
quote:zonneschijn10 schreef op 21 juli 2010 @ 23:29:
Het liefst vertel ik het mijn ouders, want ik heb ze hard nodig, maar ik wil niet dat ze hem met een scheef hoofd aan gaan kijken -wat ze natuurlijk gaan doen en dat moet eigenlijk ook!!- want ik wil hem niet kwijt.
En het grappige aan dit verhaal is dat jij dus héél goed weet dat JIJ hem met een scheef hoofd aan zou moeten kijken. En dat je hem onterecht in bescherming neemt richting de mensen die je zo vertrouwt en waar je zoveel van houdt.
En van wie je dus weet dat zij JOU een goed leven gunnen met een betrouwbare vent.
Geloof me, hij gaat niet veranderen. De enig mogelijke redding is dat jij de rest van jullie relatie de verantwoordelijkheid draagt over hem en de andere toekomstige kinderen.
Het liefst vertel ik het mijn ouders, want ik heb ze hard nodig, maar ik wil niet dat ze hem met een scheef hoofd aan gaan kijken -wat ze natuurlijk gaan doen en dat moet eigenlijk ook!!- want ik wil hem niet kwijt.
En het grappige aan dit verhaal is dat jij dus héél goed weet dat JIJ hem met een scheef hoofd aan zou moeten kijken. En dat je hem onterecht in bescherming neemt richting de mensen die je zo vertrouwt en waar je zoveel van houdt.
En van wie je dus weet dat zij JOU een goed leven gunnen met een betrouwbare vent.
Geloof me, hij gaat niet veranderen. De enig mogelijke redding is dat jij de rest van jullie relatie de verantwoordelijkheid draagt over hem en de andere toekomstige kinderen.
woensdag 21 juli 2010 om 23:42
Meds, ik kan het niet anders zeggen, je hebt gelijk.
Haley, zijn ouders weten ervan. De eerste keer dat wij op vakantie gingen twee jaar geleden kwamen ze er tegelijkertijd met mij achter. Zijn ouders hebben hem ook wat geleend. In die tijd waren ze ook ontzettend zat van de hele situatie en de brieven die hij aldoor thuis krijg. Hij was aan het werk, maar zijn ouders kregen de telefoontjes en de brieven thuis, heel zwaar en confronterend voor hun. Er is zelfs een keer een deurwaarde aan huis geweest.
Zijn ouders steunen hem financieel niet meer. Hij heeft daarnaast ook niet een hele goede band met zijn ouders, maar ze vinden dat ze financieel ook genoeg hebben gedaan. Ik geef ze groot gelijk. In principe vragen ze er niet eens naar. Maar ik vind ook dat ze hun kop in het zand steken, het is en blijft toch je kind? Ze vragen er niet eens naar.
Zijn broer en schoonzus, daar hebben wij een hele goede band mee, daar komen we ook heel vaak. Zijn broer hielp hem veel. Zijn broer heeft ook tegen mij gezegd: als jij het niet had overgemaakt, had ik het gedaan. Maar zijn broer heeft hem financieel ook wel vaker geholpen.
Hij is niet de ene gaten met de andere aan het vullen, anders had ik dat wel geweten, want ik ben ook heel erg hecht met zijn broer en schoonzus. Het is haast als familie voor mij
Ontdekster, fijn dat je je ervaring vertelt, stel ik wel op prijs! Wat een vervelende situatie.
Haley, zijn ouders weten ervan. De eerste keer dat wij op vakantie gingen twee jaar geleden kwamen ze er tegelijkertijd met mij achter. Zijn ouders hebben hem ook wat geleend. In die tijd waren ze ook ontzettend zat van de hele situatie en de brieven die hij aldoor thuis krijg. Hij was aan het werk, maar zijn ouders kregen de telefoontjes en de brieven thuis, heel zwaar en confronterend voor hun. Er is zelfs een keer een deurwaarde aan huis geweest.
Zijn ouders steunen hem financieel niet meer. Hij heeft daarnaast ook niet een hele goede band met zijn ouders, maar ze vinden dat ze financieel ook genoeg hebben gedaan. Ik geef ze groot gelijk. In principe vragen ze er niet eens naar. Maar ik vind ook dat ze hun kop in het zand steken, het is en blijft toch je kind? Ze vragen er niet eens naar.
Zijn broer en schoonzus, daar hebben wij een hele goede band mee, daar komen we ook heel vaak. Zijn broer hielp hem veel. Zijn broer heeft ook tegen mij gezegd: als jij het niet had overgemaakt, had ik het gedaan. Maar zijn broer heeft hem financieel ook wel vaker geholpen.
Hij is niet de ene gaten met de andere aan het vullen, anders had ik dat wel geweten, want ik ben ook heel erg hecht met zijn broer en schoonzus. Het is haast als familie voor mij
Ontdekster, fijn dat je je ervaring vertelt, stel ik wel op prijs! Wat een vervelende situatie.
woensdag 21 juli 2010 om 23:43
quote:
Aan de ene kant, dit staat zo tussen ons in! Ik baal er vreselijk van! Ik ben zo begripvol en behulpzaam geweest, maar wanneer is het nou eens genoeg en wordt hij een echte vent en neemt hij zijn verantwoordelijkheid?
Wanneer maakt hij nou wat van zijn toekomst, onze toekomst. Hij moet er toch ook wat aan doen?
Nooit.
Hij zal er niets aan doen, want hij vindt het niet belangrijk. Hij is wel bereid jou ervoor op te laten draaien, ondanks dat het jou veel pijn doet. Maar pijn lijden is nou eenmaal wat je voor je geliefde over moet hebben, toch?
Weet je wat ik denk? Dat jij een heel warm, empathisch persoon bent. Eentje die zich teveel kan verplaatsen in de problemen van andere mensen, en er uiteindelijk ten koste van zichzelf in meegesleept zal worden.
Aan de ene kant, dit staat zo tussen ons in! Ik baal er vreselijk van! Ik ben zo begripvol en behulpzaam geweest, maar wanneer is het nou eens genoeg en wordt hij een echte vent en neemt hij zijn verantwoordelijkheid?
Wanneer maakt hij nou wat van zijn toekomst, onze toekomst. Hij moet er toch ook wat aan doen?
Nooit.
Hij zal er niets aan doen, want hij vindt het niet belangrijk. Hij is wel bereid jou ervoor op te laten draaien, ondanks dat het jou veel pijn doet. Maar pijn lijden is nou eenmaal wat je voor je geliefde over moet hebben, toch?
Weet je wat ik denk? Dat jij een heel warm, empathisch persoon bent. Eentje die zich teveel kan verplaatsen in de problemen van andere mensen, en er uiteindelijk ten koste van zichzelf in meegesleept zal worden.
woensdag 21 juli 2010 om 23:43
Hier ook herkenning. Een goede vriendin van mij had hetzelfde probleem. Of en hoe het opgelost is weet ik niet, ons contact is verwatere nadat zij verhuisde.
Tips heb ik wel: Als hij slim is laat hij het uitzendbureau niet wekelijks maar maandelijks uitbetalen. De meeste, grote, bureaus doen dat wel. Een extra rekening openen en daar maandelijks automatisch geld op laten storten voor alle vaste lasten en voor alle vaste lasten een automatisch incasso afgeven. Dan voorkomt hij in elk geval dat er nog meer schulden worden opgebouwd. Daarnaast zou ik hem een schuldbekentenis laten tekenen. Zet daar dan ook in binnen welk termijn hij aflost en hoe groot de bedragen per termijn zijn. Daarmee kun jij je geld ten alle tijden terug eisen mocht het mis gaan met behulp van een incasso bureau. En verder zou ik hem geen geld meer lenen en zeker niet zulke grote bedragen.
Tips heb ik wel: Als hij slim is laat hij het uitzendbureau niet wekelijks maar maandelijks uitbetalen. De meeste, grote, bureaus doen dat wel. Een extra rekening openen en daar maandelijks automatisch geld op laten storten voor alle vaste lasten en voor alle vaste lasten een automatisch incasso afgeven. Dan voorkomt hij in elk geval dat er nog meer schulden worden opgebouwd. Daarnaast zou ik hem een schuldbekentenis laten tekenen. Zet daar dan ook in binnen welk termijn hij aflost en hoe groot de bedragen per termijn zijn. Daarmee kun jij je geld ten alle tijden terug eisen mocht het mis gaan met behulp van een incasso bureau. En verder zou ik hem geen geld meer lenen en zeker niet zulke grote bedragen.
Erger u niet, verwonder u slechts!
woensdag 21 juli 2010 om 23:44
quote:Luxaflex schreef op 21 juli 2010 @ 23:35:
[...]
En het grappige aan dit verhaal is dat jij dus héél goed weet dat JIJ hem met een scheef hoofd aan zou moeten kijken. En dat je hem onterecht in bescherming neemt richting de mensen die je zo vertrouwt en waar je zoveel van houdt.
En van wie je dus weet dat zij JOU een goed leven gunnen met een betrouwbare vent.
Geloof me, hij gaat niet veranderen. De enig mogelijke redding is dat jij de rest van jullie relatie de verantwoordelijkheid draagt over hem en de andere toekomstige kinderen.Ppppf. Je hebt zo'n gelijk. Krijg er echt tranen van.
[...]
En het grappige aan dit verhaal is dat jij dus héél goed weet dat JIJ hem met een scheef hoofd aan zou moeten kijken. En dat je hem onterecht in bescherming neemt richting de mensen die je zo vertrouwt en waar je zoveel van houdt.
En van wie je dus weet dat zij JOU een goed leven gunnen met een betrouwbare vent.
Geloof me, hij gaat niet veranderen. De enig mogelijke redding is dat jij de rest van jullie relatie de verantwoordelijkheid draagt over hem en de andere toekomstige kinderen.Ppppf. Je hebt zo'n gelijk. Krijg er echt tranen van.
woensdag 21 juli 2010 om 23:46
quote:zonneschijn10 schreef op 21 juli 2010 @ 23:46:
[quote]Luxaflex schreef op 21 juli 2010 @ 23:43:
[...]
Nooit.
Hij zal er niets aan doen, want hij vindt het niet belangrijk. Hij is wel bereid jou ervoor op te laten draaien, ondanks dat het jou veel pijn doet. Maar pijn lijden is nou eenmaal wat je voor je geliefde over moet hebben, toch?
Weet je wat ik denk? Dat jij een heel warm, empathisch persoon bent. Eentje die zich teveel kan verplaatsen in de problemen van andere mensen, en er uiteindelijk ten koste van zichzelf in meegesleept zal worden.
Klopt. Ik ben veel te goed voor andere mensen. Zet mezelf ook wel op de 2e plaats.
Men, vat krijg je zo een spiegel voor zeg.[/quote]
[quote]Luxaflex schreef op 21 juli 2010 @ 23:43:
[...]
Nooit.
Hij zal er niets aan doen, want hij vindt het niet belangrijk. Hij is wel bereid jou ervoor op te laten draaien, ondanks dat het jou veel pijn doet. Maar pijn lijden is nou eenmaal wat je voor je geliefde over moet hebben, toch?
Weet je wat ik denk? Dat jij een heel warm, empathisch persoon bent. Eentje die zich teveel kan verplaatsen in de problemen van andere mensen, en er uiteindelijk ten koste van zichzelf in meegesleept zal worden.
Klopt. Ik ben veel te goed voor andere mensen. Zet mezelf ook wel op de 2e plaats.
Men, vat krijg je zo een spiegel voor zeg.[/quote]
woensdag 21 juli 2010 om 23:49
Zonneschijn, jij klinkt heel erg volwassen en verstandig. Je kunt merken dat je heel goed over deze situatie nadenkt, dat je wikt en weegt en dat je niet impulsief besluiten neemt. Maar ook dat je het liefst de problemen die er zijn zo van tafel veegt. Want je hebt die 1600,- betaald om van het gezeur en stress in je relatie af te zijn. Maar als je het goed bekijkt ben je daar helemaal niet vanaf nu. Achteraf gezien had je beter kunnen kiezen voor de situatie waarin hij aan die ander de 1600,- had moeten aflossen, dan was het nog zijn probleem geweest. Nu is het jou probleem geworden, want nu moet jij dat geld nog terug zien te krijgen.
Leg vast wat hij van je heeft geleend, hoeveel dat is, en een betalingsregeling, hoeveel gaat hij afbetalen en wanneer, wat doet hij als hij even niet kan betalen, gaat het dan de volgende maand dubbel, of kan hij steeds meer achterstand opbouwen. Blijf hameren op het feit dat hij jou moet terugbetalen. Neem dan maar even voor lief dat jullie voorlopig niet meer gezellige dagjes uit gaan, maar zorg er voor dat je dat geld terugkrijgt. Deels om het geld, maar ook deels om het feit dat hij doorkrijgt dat er met jou niet te sollen valt.
Want eerlijk gezegd denk ik dat hij zich helemaal niet druk maakt om het geld....waarom zou hij, jij lost het toch steeds voor hem op. En als jij het niet bent, dan zijn er wel weer anderen van wie hij tijdelijk iets kan lenen. Het ene gat met het andere gat vullen noemt men dat.
En wat betreft je relatie. Zolang jij zo volwassen bent en hij zo kinderlijk blijft denk ik dat het gat tussen jullie uiteindelijk alleen maar groter zal worden. Verandering is dus nodig en dat zal uit hem moeten komen. Anders groeien jullie alleen maar meer uit elkaar en blijf jij ook met enorme schulden zitten.
Leg vast wat hij van je heeft geleend, hoeveel dat is, en een betalingsregeling, hoeveel gaat hij afbetalen en wanneer, wat doet hij als hij even niet kan betalen, gaat het dan de volgende maand dubbel, of kan hij steeds meer achterstand opbouwen. Blijf hameren op het feit dat hij jou moet terugbetalen. Neem dan maar even voor lief dat jullie voorlopig niet meer gezellige dagjes uit gaan, maar zorg er voor dat je dat geld terugkrijgt. Deels om het geld, maar ook deels om het feit dat hij doorkrijgt dat er met jou niet te sollen valt.
Want eerlijk gezegd denk ik dat hij zich helemaal niet druk maakt om het geld....waarom zou hij, jij lost het toch steeds voor hem op. En als jij het niet bent, dan zijn er wel weer anderen van wie hij tijdelijk iets kan lenen. Het ene gat met het andere gat vullen noemt men dat.
En wat betreft je relatie. Zolang jij zo volwassen bent en hij zo kinderlijk blijft denk ik dat het gat tussen jullie uiteindelijk alleen maar groter zal worden. Verandering is dus nodig en dat zal uit hem moeten komen. Anders groeien jullie alleen maar meer uit elkaar en blijf jij ook met enorme schulden zitten.
woensdag 21 juli 2010 om 23:50
quote:domnaiefmutsje schreef op 21 juli 2010 @ 22:46:
Ga nooit met hem in zee financieel op andere wijzen zoals kinderen krijgen, huizen kopen, trouwen onder huwelijkse voorwaarden ed. En als je dat niet kan doen besef je dat je eigenlijk helemaal niets hebt aan hem waar je op kan bouwen.Niets aan toe te voegen.
Ga nooit met hem in zee financieel op andere wijzen zoals kinderen krijgen, huizen kopen, trouwen onder huwelijkse voorwaarden ed. En als je dat niet kan doen besef je dat je eigenlijk helemaal niets hebt aan hem waar je op kan bouwen.Niets aan toe te voegen.
woensdag 21 juli 2010 om 23:50
Lieve mop, ik ben er zelf ook ingetrapt. En pas toen ik zwanger (!) in een koophuis met hem zat realiseerde ik het me.
Ik heb de situatie inmiddels onder controle, maar dat blijft energie kosten. Erger is dat het wantrouwen nooit weg zal gaan, en dat ik hem de hele situatie verwijt.
Pak nu de pijn op de korte termijn, en bevrijd jezelf voor de lange termijn.
Ik heb de situatie inmiddels onder controle, maar dat blijft energie kosten. Erger is dat het wantrouwen nooit weg zal gaan, en dat ik hem de hele situatie verwijt.
Pak nu de pijn op de korte termijn, en bevrijd jezelf voor de lange termijn.
woensdag 21 juli 2010 om 23:52
quote:zonneschijn10 schreef op 21 juli 2010 @ 23:46:
[...]
Klopt. Ik ben veel te goed voor andere mensen. Zet mezelf ook wel op de 2e plaats.
Men, vat krijg je zo een spiegel voor zeg.[/quote]
Goed zijn voor mensen is helemaal geen slechte eigenschap, maar niet iedereen is geholpen met goedheid. Jouw vriend hoeft zijn problemen niet op te lossen want dat doe jij, en daarom kan hij doen wat hij doet.
Jezelf op een tweede plaats zetten is goed voor niemand
[...]
Klopt. Ik ben veel te goed voor andere mensen. Zet mezelf ook wel op de 2e plaats.
Men, vat krijg je zo een spiegel voor zeg.[/quote]
Goed zijn voor mensen is helemaal geen slechte eigenschap, maar niet iedereen is geholpen met goedheid. Jouw vriend hoeft zijn problemen niet op te lossen want dat doe jij, en daarom kan hij doen wat hij doet.
Jezelf op een tweede plaats zetten is goed voor niemand
woensdag 21 juli 2010 om 23:54
Ik zit zelf in een soortgelijke relatie, en ik weet hoe ongelukkig je ervan kan worden.. nou heeft mijn vriend een iets hogere schuld (zo'n 50.000 hoger....) Maar ik kan me alleen aansluiten bij het advies dat je goed moet nadenken of je zo verder wil leven.. schijnbaar kan je vriend niet met geld omgaan, en zal het altijd een issue blijven tussen jullie..
Dus óf heel duidelijke afspraken maken, alles op papier zetten in ZEKER niet overdreven! en eventueel hulp inschakelen.. Als hij dat wil aannemen, want dat is nog de vraag dan!
óf voor jezelf kiezen en de relatie verbreken, (of eventeel een break waarin hij de tijd heeft om alles op te lossen)
ikzelf kies voor de laatste optie, verbreken, want ik ben te jong om me zo in schulden mee te laten trekken door iemand die geen enkel initiatief neemt om alles op te lossen..
(ik moet het alleen nog ff doen... das weer een ander verhaal)
Dus óf heel duidelijke afspraken maken, alles op papier zetten in ZEKER niet overdreven! en eventueel hulp inschakelen.. Als hij dat wil aannemen, want dat is nog de vraag dan!
óf voor jezelf kiezen en de relatie verbreken, (of eventeel een break waarin hij de tijd heeft om alles op te lossen)
ikzelf kies voor de laatste optie, verbreken, want ik ben te jong om me zo in schulden mee te laten trekken door iemand die geen enkel initiatief neemt om alles op te lossen..
(ik moet het alleen nog ff doen... das weer een ander verhaal
)
woensdag 21 juli 2010 om 23:57
Boarn, bedankt voor je lange reactie. Ik heb veel steun aan je woorden.
Je hebt ook gelijk, ik heb mezelf eigenlijk nog meer in de problemen genestelt door dat geld over te maken. Klopt! Maar op dat moment had ik echt zoiets van: al die brieven van instanties, al die telefoontjes en eisers, ik maak het wel over -hup- en klaar! Maar nu zitten wij er samen aan vast, ik, want hij moet mij betalen.
Ik moet hem echt duidelijk maken dat met mij niet te sollen valt.
Vrijdag zie ik hem weer, dan moeten we maar in gesprek gaan! En dat zal dan niet leuk worden..
Ik denk dat ik dingen voor mezelf op papier zet, aan de hand van dit topic, want ongelooflijk helpt, iedereen heel erg bedankt daarvoor, dan loop ik in iedergeval niet vast in het gesprek en kan ik mijn zegje wel doen.
Je hebt ook gelijk, ik heb mezelf eigenlijk nog meer in de problemen genestelt door dat geld over te maken. Klopt! Maar op dat moment had ik echt zoiets van: al die brieven van instanties, al die telefoontjes en eisers, ik maak het wel over -hup- en klaar! Maar nu zitten wij er samen aan vast, ik, want hij moet mij betalen.
Ik moet hem echt duidelijk maken dat met mij niet te sollen valt.
Vrijdag zie ik hem weer, dan moeten we maar in gesprek gaan! En dat zal dan niet leuk worden..
Ik denk dat ik dingen voor mezelf op papier zet, aan de hand van dit topic, want ongelooflijk helpt, iedereen heel erg bedankt daarvoor, dan loop ik in iedergeval niet vast in het gesprek en kan ik mijn zegje wel doen.
donderdag 22 juli 2010 om 00:01
Boarn, bedankt voor je lange reactie. Ik heb veel steun aan je woorden.
Je hebt ook gelijk, ik heb mezelf eigenlijk nog meer in de problemen genestelt door dat geld over te maken. Klopt! Maar op dat moment had ik echt zoiets van: al die brieven van instanties, al die telefoontjes en eisers, ik maak het wel over -hup- en klaar! Maar nu zitten wij er samen aan vast, ik, want hij moet mij betalen.
Ik moet hem echt duidelijk maken dat met mij niet te sollen valt.
Vrijdag zie ik hem weer, dan moeten we maar in gesprek gaan! En dat zal dan niet leuk worden..
Ik denk dat ik dingen voor mezelf op papier zet, aan de hand van dit topic, wat ongelooflijk helpt, iedereen heel erg bedankt daarvoor, dan loop ik in iedergeval niet vast in het gesprek en kan ik mijn zegje wel doen.
Je hebt ook gelijk, ik heb mezelf eigenlijk nog meer in de problemen genestelt door dat geld over te maken. Klopt! Maar op dat moment had ik echt zoiets van: al die brieven van instanties, al die telefoontjes en eisers, ik maak het wel over -hup- en klaar! Maar nu zitten wij er samen aan vast, ik, want hij moet mij betalen.
Ik moet hem echt duidelijk maken dat met mij niet te sollen valt.
Vrijdag zie ik hem weer, dan moeten we maar in gesprek gaan! En dat zal dan niet leuk worden..
Ik denk dat ik dingen voor mezelf op papier zet, aan de hand van dit topic, wat ongelooflijk helpt, iedereen heel erg bedankt daarvoor, dan loop ik in iedergeval niet vast in het gesprek en kan ik mijn zegje wel doen.
donderdag 22 juli 2010 om 00:07
quote:Courage schreef op 22 juli 2010 @ 00:01:
Eerlijk gezegd vind ik dat jij net zo'n struisvogel bent als hij!
Hij steekt zijn kop in het zand als het om zijn rekeningen gaat. Jij wil "alleen maar iets horen als het mis gaat". Je vraagt je vertwijfeld af waarom hij zijn zaken niet op orde heeft. Je denkt zelfs tussendoor dat het wel weer goed gaat. (naïef!)
Kom 's even met beide benen op de grond. Je hebt twee keuzes: of je kapt ermee, of je zorgt dat dit werkbaar wordt. Besef dat hij niet met geld om kan gaan. Zolang jij en hij blijven doen alsof hij wél met geld om moet kunnen gaan, en hij maar in zijn eentje blijft modderen, zolang blijft dit doorgaan. Hij kan dit dus niet. Stop met verwijten en ga richting oplossingen.
Of hij neemt een deskundige in de arm die ook echt toezicht houdt. Of jij neemt de administratie over. Of je kapt met hem. Meer smaken zijn er niet.
Wat er niet in zit komt er niet uit.
Bedankt!! Fijn, zo'n reactie!!
Zorgen dat het werkbaar word. Oke. HOE doe ik dat? Hoe doen we dat samen? Ik wil ook echt wel dat we samen zorgen dat het werkbaar word en dat we naar oplossingen zoeken, maar dat is het hem nou juist, HOE? Wat voor oplossingen?
Administratie. Hij heeft niet eens administratie. Hij gooit post op een hoopje en kijkt er niet naar om. Zo ga je toch niet met je post om!
Ik heb hem heel lang geleden wel eens geholpen met post uitzoeken, alles in mappen, maar volgens mij is er nu een dikke rotzooi van!
Ik kan zijn administratie niet overnemen. Daar kan ik toch ook niet aan beginnen? Dan doe ik weer dingen voor hem! Hij moest het toch zelf doen?
Eerlijk gezegd vind ik dat jij net zo'n struisvogel bent als hij!
Hij steekt zijn kop in het zand als het om zijn rekeningen gaat. Jij wil "alleen maar iets horen als het mis gaat". Je vraagt je vertwijfeld af waarom hij zijn zaken niet op orde heeft. Je denkt zelfs tussendoor dat het wel weer goed gaat. (naïef!)
Kom 's even met beide benen op de grond. Je hebt twee keuzes: of je kapt ermee, of je zorgt dat dit werkbaar wordt. Besef dat hij niet met geld om kan gaan. Zolang jij en hij blijven doen alsof hij wél met geld om moet kunnen gaan, en hij maar in zijn eentje blijft modderen, zolang blijft dit doorgaan. Hij kan dit dus niet. Stop met verwijten en ga richting oplossingen.
Of hij neemt een deskundige in de arm die ook echt toezicht houdt. Of jij neemt de administratie over. Of je kapt met hem. Meer smaken zijn er niet.
Wat er niet in zit komt er niet uit.
Bedankt!! Fijn, zo'n reactie!!
Zorgen dat het werkbaar word. Oke. HOE doe ik dat? Hoe doen we dat samen? Ik wil ook echt wel dat we samen zorgen dat het werkbaar word en dat we naar oplossingen zoeken, maar dat is het hem nou juist, HOE? Wat voor oplossingen?
Administratie. Hij heeft niet eens administratie. Hij gooit post op een hoopje en kijkt er niet naar om. Zo ga je toch niet met je post om!
Ik heb hem heel lang geleden wel eens geholpen met post uitzoeken, alles in mappen, maar volgens mij is er nu een dikke rotzooi van!
Ik kan zijn administratie niet overnemen. Daar kan ik toch ook niet aan beginnen? Dan doe ik weer dingen voor hem! Hij moest het toch zelf doen?
