Thuis
alle pijlers
Koken op kamers; jullie verhalen
vrijdag 23 juli 2010 om 13:45
In het topic van Oranjemuts lees ik in reacties wat mensen wel/niet konden koken toen ze voor het eerst op kamers gingen. Ik ging op mijn 19e op kamers, en maakte voornamelijk pasta klaar. Met ketchup. Nu had ik thuis best leren koken, maar ik vond het gewoon lekker. Later kwamen daar verse groenten, vlees en zelfgemaakte saus bij.
Wat waren jullie huzarenstukjes? Hebben jullie de eerste weken op boterhammen met pindakaas geleefd, of stond er dankzij kookles thuis al meteen een heerlijk maal op tafel?
Wat waren jullie huzarenstukjes? Hebben jullie de eerste weken op boterhammen met pindakaas geleefd, of stond er dankzij kookles thuis al meteen een heerlijk maal op tafel?
vrijdag 23 juli 2010 om 15:43
quote:Maja82 schreef op 23 juli 2010 @ 15:17:
Nog een prestatie van een huisgenoot die volgens eigen zeggen heel goed kon koken: quichesoep..........
De buitenkant zag er wel oké uit maar onder de toplaag was het echt soep.
Dit is wel op mij van toepassing, toen ik nog aan het leren was om een goede quiche te maken
Nog een prestatie van een huisgenoot die volgens eigen zeggen heel goed kon koken: quichesoep..........
De buitenkant zag er wel oké uit maar onder de toplaag was het echt soep.
Dit is wel op mij van toepassing, toen ik nog aan het leren was om een goede quiche te maken
vrijdag 23 juli 2010 om 15:45
Ik heb het koken ook op kamers geleerd.
Mijn huisgenootje was nogal een pietlut en lustte niet veel en kon zelf fantastisch koken. Als ik kookbeurt had zat ze altijd toevallig strategisch opgesteld aan de keukentafel met de krant. Als ik dan een rare move wilde maken qua eten, dan klonk het "euh euh... zou je dat nou wel doen?". Misschien best irritant maar ja ik kon niet ontkennen dat mijn creaties er ten allen tijden beter door zijn geworden en het is toch fijn om je huisgenoten wat eetbaars voor te schotelen.
Zat ze niet aan de eettafel dan kon ik haar nog vaak voor het eten even vragen om mijn potje te redden. Dan proefde ze mijn smakeloze potje kritisch en wist precies wat er binnen de mogelijkheden (niet opnieuw naar de winkel gaan) om het nog te redden.
Ik heb veel aan haar gehad en kan nu redelijk koken. Ik heb veel geleerd van mijn huisgenootje!
Mijn huisgenootje was nogal een pietlut en lustte niet veel en kon zelf fantastisch koken. Als ik kookbeurt had zat ze altijd toevallig strategisch opgesteld aan de keukentafel met de krant. Als ik dan een rare move wilde maken qua eten, dan klonk het "euh euh... zou je dat nou wel doen?". Misschien best irritant maar ja ik kon niet ontkennen dat mijn creaties er ten allen tijden beter door zijn geworden en het is toch fijn om je huisgenoten wat eetbaars voor te schotelen.
Zat ze niet aan de eettafel dan kon ik haar nog vaak voor het eten even vragen om mijn potje te redden. Dan proefde ze mijn smakeloze potje kritisch en wist precies wat er binnen de mogelijkheden (niet opnieuw naar de winkel gaan) om het nog te redden.
Ik heb veel aan haar gehad en kan nu redelijk koken. Ik heb veel geleerd van mijn huisgenootje!
vrijdag 23 juli 2010 om 15:46
vrijdag 23 juli 2010 om 18:04
Wat een hoop reacties al, en zó herkenbaar! Alles komt weer terug; de aangebrande tacoschelpen in de oven, eten uit de pan want scheelt afwas, de huisgenoot die ALLES (ook pizza) in de magnetron klaarmaakte. Hoorden we PING dan riep het hele huis al: J., ETEN!!!
En als het geld op was, brak ik mijn voorraad Noodles van Unox aan. In zo'n handige Unoxkom met afgietdekseltje. We hadden 1 succesrecept: spaghetti met spianzie à la bloep en rozijntjes.
Ik heb het laatst weer gemaakt en het was niet te nassen; hoe ik wekelijks een bord wegkreeg is me nu werkelijk een raadsel!
En als het geld op was, brak ik mijn voorraad Noodles van Unox aan. In zo'n handige Unoxkom met afgietdekseltje. We hadden 1 succesrecept: spaghetti met spianzie à la bloep en rozijntjes.
Ik heb het laatst weer gemaakt en het was niet te nassen; hoe ik wekelijks een bord wegkreeg is me nu werkelijk een raadsel!
zaterdag 24 juli 2010 om 22:23
Van kleinsaf vind ik koken heel leuk, stond altijd bij mijn vader in de keuken. (Mijn moeder was niet zo gek op koken, hij wel).
Later horeca en koksopleiding gedaan dus toen ik ging samenwonen ging het wel goed.
Heb nooit op kamers gewoond.
Er is weleens iets verbrand of zwaar mislukt maar uiteindelijk kwam het altijd goed.
Later horeca en koksopleiding gedaan dus toen ik ging samenwonen ging het wel goed.
Heb nooit op kamers gewoond.
Er is weleens iets verbrand of zwaar mislukt maar uiteindelijk kwam het altijd goed.
zaterdag 24 juli 2010 om 22:35
Jeetje, ik was 16 jaar toen ik op mijzelf ging wonen. En thuis nog nooit echt gekookt. Dus veel vieze kant en klaar maaltijden van Struys in het begin, die ik nooit meer wil eten. Wel ben ik toen snel begonnen met leren koken. Zat financieel erg moeilijk maar ik heb het heel snel geleerd. Rond mijn 20e ging ik samenwonen en kon toen leuk experimenteren met allerlei gerechten. Ik heb tot voor kort geleden altijd partners gehad die bourgondische types waren en mijn probeersels altijd heerlijk hebben gevonden dus dat heeft mij altijd gesteund om lang in de keuken te staan om dingen uit te proberen. Als het niet gewaardeerd wordt dan ben ik er snel mee klaar moet ik zeggen. ( en vergeet niet de rol van Viva, hoe leuk het was en is op de etenpijler, heeft mij altijd gesteund om steeds het stokje hoger te leggen, laatste tijd geen partner maar vind ik het leuk om dingen te maken/te delen voor de etenpijler/mijn vaste etenpijlertopic En wat eten we vandaag).
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
