
liesbreuk operatie, ervaringen
dinsdag 27 juli 2010 om 18:39
Mijn vader wordt morgen geopereerd aan een dubbele liesbreuk. Niks ernstigs dus en ik heb gehoord dat het een vrij simpele ingreep is. Het is een dagopname dus ik neem zomaar aan dat hij diezelfde dag nog kan lopen. Maar wat ik me afvroeg: hoelang duurt het voordat hij weer helemaal op de been is. Heb je nog veel pijn daarna?
Ik ben benieuwd naar ervaringen. Hij loopt er al vrij lang mee omdat hij eerst een verkeerde diagnose heeft gehad. Ik hoop dat ie snel van de pijn af is.
Ik ben benieuwd naar ervaringen. Hij loopt er al vrij lang mee omdat hij eerst een verkeerde diagnose heeft gehad. Ik hoop dat ie snel van de pijn af is.

dinsdag 27 juli 2010 om 18:43
Op mijn 18e ben ik geopereerd aan een enkele liesbreuk. Ik had die al jaren en had er weinig last van tot ik nogal véél saxofoon ging spelen en de dokter me aanraadde het gaatje toch even te laten dichten. Ik moest 1 nacht blijven en kon daarna naar huis maar het heeft zeker nog 2 nachten geduurd voor ik fatsoenlijk naar het toilet kon lopen en een week voor ik weer naar school ging. Het deed veel zeer, vond ik, net een soort megaspierpijn. Maar als je lekker kan blijven liggen en rustig aan doet is het na een week over.
Succes voor je schoonvader morgen!
Succes voor je schoonvader morgen!
dinsdag 27 juli 2010 om 20:02
Het hangt een beetje af of het via een kijkoperatie wordt gedaan of dat het twee keer een snee wordt.
Ongeveer een jaar geleden ben ik geopereerd. Heb de breuk tijdens mijn zwangerschap opgelopen. Het was een kleintje. Het is mij erg tegengevallen de eerste dagen. De operatie zelf is zo gebeurd. Maar ik was erg naar van de narcose was om 4 uur geopereerd en om 7 uur mocht ik naar huis. Ik voelde mij zo slap en wilde eigenlijk alleen maar slapen en dat lukte mij het beste in mijn eigen bed. Ik ben niet zelf naar de auto gelopen maar met een rolstoel gebracht.
De volgende ochtend begon ik de pijn pas echt te voelen. Met hoesten, niesen, lachen, lopen en bewegen voel je het trekken van de wond en een gigantische spierpijn. Tijdens de operatie woelen ze toch behoorlijk in je lijf en daarvan doet alles zeer. Een soort spierpijn dat is na een paar dagen wel minder. Rechtop lopen is ook echt een crime.
De pijn en het vervelende gevoel in mijn liezen heb ik nooit meer gehad. De wond zelf is wel een gevoelige plek. Na een drukke dag met veel tillen of een hele dag lopen voel ik een zeurend gevoel. Maar verder ben ik blij dat alles nu weer op zijn plek blijft. Wat moet, dat moet.
De zenuwen in mijn lies zijn ook een half jaar dood geweest. Dat is toch weer goed gekomen, dat moet weer aan elkaar groeien. Dat voelt raar met scheren maar daar zal je pa geen last van hebben haha.
Onderschat het niet en zorg lekker voor je vader de eerste dagen. Dan is hij zo weer boven jan.
Ongeveer een jaar geleden ben ik geopereerd. Heb de breuk tijdens mijn zwangerschap opgelopen. Het was een kleintje. Het is mij erg tegengevallen de eerste dagen. De operatie zelf is zo gebeurd. Maar ik was erg naar van de narcose was om 4 uur geopereerd en om 7 uur mocht ik naar huis. Ik voelde mij zo slap en wilde eigenlijk alleen maar slapen en dat lukte mij het beste in mijn eigen bed. Ik ben niet zelf naar de auto gelopen maar met een rolstoel gebracht.
De volgende ochtend begon ik de pijn pas echt te voelen. Met hoesten, niesen, lachen, lopen en bewegen voel je het trekken van de wond en een gigantische spierpijn. Tijdens de operatie woelen ze toch behoorlijk in je lijf en daarvan doet alles zeer. Een soort spierpijn dat is na een paar dagen wel minder. Rechtop lopen is ook echt een crime.
De pijn en het vervelende gevoel in mijn liezen heb ik nooit meer gehad. De wond zelf is wel een gevoelige plek. Na een drukke dag met veel tillen of een hele dag lopen voel ik een zeurend gevoel. Maar verder ben ik blij dat alles nu weer op zijn plek blijft. Wat moet, dat moet.
De zenuwen in mijn lies zijn ook een half jaar dood geweest. Dat is toch weer goed gekomen, dat moet weer aan elkaar groeien. Dat voelt raar met scheren maar daar zal je pa geen last van hebben haha.
Onderschat het niet en zorg lekker voor je vader de eerste dagen. Dan is hij zo weer boven jan.
dinsdag 27 juli 2010 om 20:28
dinsdag 27 juli 2010 om 20:32
Het schiet dus steeds naar buiten. Verder is het afhankelijk van de ernst van de situatie. Ik had zeurende pijn in de liesstreek en dat heel de dag door.
Als het zo erg is dat er echt iets permanent naar buiten steekt, is het veel ernstiger. Dan kunnen je darmen gaan verkleven wat in de ernstigste situatie een stoma kan opleveren.
Een liesbreuk is geen ernstige aandoening, maar het is niet iets dat vanzelf overgaat. Het kan dus of zo blijven als het is. Of verder doorscheuren wat weer complicaties kan opleveren. Hierom moet je het laten opereren.
Als het zo erg is dat er echt iets permanent naar buiten steekt, is het veel ernstiger. Dan kunnen je darmen gaan verkleven wat in de ernstigste situatie een stoma kan opleveren.
Een liesbreuk is geen ernstige aandoening, maar het is niet iets dat vanzelf overgaat. Het kan dus of zo blijven als het is. Of verder doorscheuren wat weer complicaties kan opleveren. Hierom moet je het laten opereren.
dinsdag 27 juli 2010 om 21:46
Lizettetje denk je het zelf te hebben? Als je op de achterkant van je hand blaast terwijl je staat komt er bij een liesbreuk een bolletje naar voren. Het is niet altijd zo dat permanent zichtbaar is. Maar wel als er druk op komt te staan. Het hoeft trouwens niet in je lies te zitten, ook al heet het zo. Bij mij zat het iets boven mijn schaambot.
zondag 1 augustus 2010 om 10:31
De operatie is goed gegaan, maar hij is zo beroerd geweest van de narcose dat ze hem een nachtje hebben gehouden. Nu is ie gelukkig weer thuis.
Hij mag in principe alles weer, behalve bukken en tillen. Hij loopt nog erg langzaam, maar volgens mij is hij nog bang dat de wonden openspringen ofzo... want hij beweerde geen pijn meer te hebben.
Bedankt voor het vragen.
Hij mag in principe alles weer, behalve bukken en tillen. Hij loopt nog erg langzaam, maar volgens mij is hij nog bang dat de wonden openspringen ofzo... want hij beweerde geen pijn meer te hebben.
Bedankt voor het vragen.