Geld & Recht
alle pijlers
Ik heb een dilemma
woensdag 25 augustus 2010 om 00:42
Sinds 1986 woon ik in Nederland, ben nu op een paar dagen na 30 dus dat is al best een hele tijd.
Echter heb ik een Poolse achtergrond en ik merk dat ik steeds meer hier ook begin naar toe te trekken (heb er niet gewoond trouwens ben in de DDR geboren en later naar Nederland gekomen maar mijn moeder is Poolse).
Iedere keer als ik terugkom ben ik uit mijn doen, heb ik gigantische heimwee, ik mis mijn familie (heb hier voor de rest ook niemand behalve mijn dochter van 7), het land, taal, eten , eigenlijk alles wel. Iedere vakantie wordt daar gespendeerd.
Het begint ook steeds erger te worden. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, ben in 6 dagen 3 kilo afgevallen en zit iedere dag wel een aantal keren te grienen. Weet niet zo goed waar het vandaan komt maar ik realiseer me steeds meer dat ik me daar meer thuis voel dan hier. Stiekem overweeg ik om erheen te gaan wonen.
Mijn moeder heeft een eigen bedrijf en 2 huizen, ze zou wat blij zijn als een van haar kinderen bij haar zou willen werken en wonen.
Maar kan ik dit mijn dochter aandoen? Ze vind het op vakanties natuurlijk geweldig, we kunnen ook dingen doen die we hier niet kunnen, zwemmen in meertjes, visjes vangen in bergriviertjes van dat soort dingen, tv missen we bijvoorbeeld dan ook helemaal niet.
Ze heeft wel hier haar school en is hier ook opgegroeid. Bovendien heb ik ook nog een ex om rekening mee te houden, denk niet dat die onder de indruk zal zijn van het idee dat ze daarheen zou verhuizen. Gevoelsmatig en rationeel lig ik hiermee best in de knoop. Als ik alleen was geweest wist ik het wel, maar dat ben ik niet en ik zou mijn dochter niet ongelukkig maken door mijn toedoen...
Pfff wat moet ik nu hiermee?
Echter heb ik een Poolse achtergrond en ik merk dat ik steeds meer hier ook begin naar toe te trekken (heb er niet gewoond trouwens ben in de DDR geboren en later naar Nederland gekomen maar mijn moeder is Poolse).
Iedere keer als ik terugkom ben ik uit mijn doen, heb ik gigantische heimwee, ik mis mijn familie (heb hier voor de rest ook niemand behalve mijn dochter van 7), het land, taal, eten , eigenlijk alles wel. Iedere vakantie wordt daar gespendeerd.
Het begint ook steeds erger te worden. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, ben in 6 dagen 3 kilo afgevallen en zit iedere dag wel een aantal keren te grienen. Weet niet zo goed waar het vandaan komt maar ik realiseer me steeds meer dat ik me daar meer thuis voel dan hier. Stiekem overweeg ik om erheen te gaan wonen.
Mijn moeder heeft een eigen bedrijf en 2 huizen, ze zou wat blij zijn als een van haar kinderen bij haar zou willen werken en wonen.
Maar kan ik dit mijn dochter aandoen? Ze vind het op vakanties natuurlijk geweldig, we kunnen ook dingen doen die we hier niet kunnen, zwemmen in meertjes, visjes vangen in bergriviertjes van dat soort dingen, tv missen we bijvoorbeeld dan ook helemaal niet.
Ze heeft wel hier haar school en is hier ook opgegroeid. Bovendien heb ik ook nog een ex om rekening mee te houden, denk niet dat die onder de indruk zal zijn van het idee dat ze daarheen zou verhuizen. Gevoelsmatig en rationeel lig ik hiermee best in de knoop. Als ik alleen was geweest wist ik het wel, maar dat ben ik niet en ik zou mijn dochter niet ongelukkig maken door mijn toedoen...
Pfff wat moet ik nu hiermee?
woensdag 25 augustus 2010 om 01:26
quote:AriMa schreef op 25 augustus 2010 @ 01:17:
[...]
De koffers zijn nog niet gepakt hoor ik denk dat ik niet gelijk gewezen hoef te worden over het offers maken als ouders, die maken we allemaal, helemaal als alleenstaande ouder.En offers maakt vader ook. Niet alleen moeder.
[...]
De koffers zijn nog niet gepakt hoor ik denk dat ik niet gelijk gewezen hoef te worden over het offers maken als ouders, die maken we allemaal, helemaal als alleenstaande ouder.En offers maakt vader ook. Niet alleen moeder.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 25 augustus 2010 om 01:28
quote:FlorisFlorijn schreef op 25 augustus 2010 @ 01:23:
En wat denk je dat ze vindt als je haar nu naar een vreemd land sleept?
Tja ik kan niet in haar hoofdje kijken, 't is niet alsof ik het met haar erover heb gehad. Zoals ik al zei nu vind ze het leuk maar goed vakanties is totaal iets anders dan wonen.
Ik ben zelf naar Nederland meegenomen (en dan ook letterlijk) op mijn 6e ik weet dat ik dat wel raar vond in het begin, kende hier niets of niemand en sprak ook de taal niet maar ik heb geen slecht gevoel erover als ik eraan terugdenk. Ieder kind is natuurlijk anders.
En wat denk je dat ze vindt als je haar nu naar een vreemd land sleept?
Tja ik kan niet in haar hoofdje kijken, 't is niet alsof ik het met haar erover heb gehad. Zoals ik al zei nu vind ze het leuk maar goed vakanties is totaal iets anders dan wonen.
Ik ben zelf naar Nederland meegenomen (en dan ook letterlijk) op mijn 6e ik weet dat ik dat wel raar vond in het begin, kende hier niets of niemand en sprak ook de taal niet maar ik heb geen slecht gevoel erover als ik eraan terugdenk. Ieder kind is natuurlijk anders.
woensdag 25 augustus 2010 om 01:29
quote:Poezewoes schreef op 25 augustus 2010 @ 01:26:
[...]
En offers maakt vader ook. Niet alleen moeder. Zonder hierover in details te treden is dit jammer genoeg in dit geval wat minder waar...zoals ik bijvoorbeeld al zei dat ze eigenlijk de 2e helft van de vakantie bij hem zou verblijven maar dat ie op het laatste moment besluit zelf weg te gaan zonder overleg is in ieder geval wel een duidelijk en recent voorbeeld.
[...]
En offers maakt vader ook. Niet alleen moeder. Zonder hierover in details te treden is dit jammer genoeg in dit geval wat minder waar...zoals ik bijvoorbeeld al zei dat ze eigenlijk de 2e helft van de vakantie bij hem zou verblijven maar dat ie op het laatste moment besluit zelf weg te gaan zonder overleg is in ieder geval wel een duidelijk en recent voorbeeld.
woensdag 25 augustus 2010 om 01:30
Hoe zou men reageren als er in de OP zou staan;
'Ik ben een vader, heb een Iraakese achtergrond, ik mis mijn land, mijn familie, het eten en mijn cultuur. Ik overweeg mijn kind mee te nemen naar het land waar ik mij thuis voel. De moeder gaat daar niet blij van van worden... maar ja... ik....'
Zijn we dan nog zo mild?
'Ik ben een vader, heb een Iraakese achtergrond, ik mis mijn land, mijn familie, het eten en mijn cultuur. Ik overweeg mijn kind mee te nemen naar het land waar ik mij thuis voel. De moeder gaat daar niet blij van van worden... maar ja... ik....'
Zijn we dan nog zo mild?
woensdag 25 augustus 2010 om 01:31
quote:iris1969 schreef op 25 augustus 2010 @ 01:24:
@ Poez: kan ze dan niet daar heen verhuizen en haar dochtertje alle vakanties naar haar vader laten gaan? Zo blijft hun band toch in stand en is hun regeling niet zo gek veel anders dan nu.Zonder toestemming van vader kan dat niet.
@ Poez: kan ze dan niet daar heen verhuizen en haar dochtertje alle vakanties naar haar vader laten gaan? Zo blijft hun band toch in stand en is hun regeling niet zo gek veel anders dan nu.Zonder toestemming van vader kan dat niet.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 25 augustus 2010 om 01:33
quote:iris1969 schreef op 25 augustus 2010 @ 01:33:
Nee, dan kan ik eerlijk zeggen dat ik niet zo mild zou zijn. Ten eerste omdat ik dan bang ben dat de moeder haar kinderen nooit meer ziet en ten tweede omdat ik de moederband (en zeker in dit geval!) totaal anders vind dan de vaderband.Dus je zit vrij vast in je eigen referentiekader?
Nee, dan kan ik eerlijk zeggen dat ik niet zo mild zou zijn. Ten eerste omdat ik dan bang ben dat de moeder haar kinderen nooit meer ziet en ten tweede omdat ik de moederband (en zeker in dit geval!) totaal anders vind dan de vaderband.Dus je zit vrij vast in je eigen referentiekader?
woensdag 25 augustus 2010 om 01:34
quote:AriMa schreef op 25 augustus 2010 @ 01:29:
[...]
Zonder hierover in details te treden is dit jammer genoeg in dit geval wat minder waar...zoals ik bijvoorbeeld al zei dat ze eigenlijk de 2e helft van de vakantie bij hem zou verblijven maar dat ie op het laatste moment besluit zelf weg te gaan zonder overleg is in ieder geval wel een duidelijk en recent voorbeeld.Teleurstellend, ja. Maar geen reden om je kind zijn vader te ontnemen.
[...]
Zonder hierover in details te treden is dit jammer genoeg in dit geval wat minder waar...zoals ik bijvoorbeeld al zei dat ze eigenlijk de 2e helft van de vakantie bij hem zou verblijven maar dat ie op het laatste moment besluit zelf weg te gaan zonder overleg is in ieder geval wel een duidelijk en recent voorbeeld.Teleurstellend, ja. Maar geen reden om je kind zijn vader te ontnemen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 25 augustus 2010 om 01:35
quote:FlorisFlorijn schreef op 25 augustus 2010 @ 01:30:
Hoe zou men reageren als er in de OP zou staan;
'Ik ben een vader, heb een Iraakese achtergrond, ik mis mijn land, mijn familie, het eten en mijn cultuur. Ik overweeg mijn kind mee te nemen naar het land waar ik mij thuis voel. De moeder gaat daar niet blij van van worden... maar ja... ik....'
Zijn we dan nog zo mild?Ben ik mild?
Hoe zou men reageren als er in de OP zou staan;
'Ik ben een vader, heb een Iraakese achtergrond, ik mis mijn land, mijn familie, het eten en mijn cultuur. Ik overweeg mijn kind mee te nemen naar het land waar ik mij thuis voel. De moeder gaat daar niet blij van van worden... maar ja... ik....'
Zijn we dan nog zo mild?Ben ik mild?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 25 augustus 2010 om 01:36
woensdag 25 augustus 2010 om 01:39
quote:FlorisFlorijn schreef op 25 augustus 2010 @ 01:37:
[...]
Nee. Jij zegt hoe het is. Thnx daarvoor trouwens. Ik vind dat de gevoelens van kinderen en de andere ouder vrij gemakkelijk aan de kant geschoven worden hier.Niet door mij hoor, ik probeer alleen maar mee te denken over een oplossing die voor iedereen werkbaar is.
[...]
Nee. Jij zegt hoe het is. Thnx daarvoor trouwens. Ik vind dat de gevoelens van kinderen en de andere ouder vrij gemakkelijk aan de kant geschoven worden hier.Niet door mij hoor, ik probeer alleen maar mee te denken over een oplossing die voor iedereen werkbaar is.
woensdag 25 augustus 2010 om 01:40
woensdag 25 augustus 2010 om 01:42
Floor/Poez,
De dingen die jullie zeggen dat spookt natuurlijk ook allemaal door mijn hoofd dat is niks nieuws voor mij en zoals ik al aangaf is dat ook voor mij een hele grote beer op de weg. Nou ja niet eens een beer maar een feit.
Iris: tja ik wou dat er een werkbare oplossing was, dan had ik natuurlijk geen dilemma
De dingen die jullie zeggen dat spookt natuurlijk ook allemaal door mijn hoofd dat is niks nieuws voor mij en zoals ik al aangaf is dat ook voor mij een hele grote beer op de weg. Nou ja niet eens een beer maar een feit.
Iris: tja ik wou dat er een werkbare oplossing was, dan had ik natuurlijk geen dilemma
