
Ik heb een dilemma
woensdag 25 augustus 2010 om 00:42
Sinds 1986 woon ik in Nederland, ben nu op een paar dagen na 30 dus dat is al best een hele tijd.
Echter heb ik een Poolse achtergrond en ik merk dat ik steeds meer hier ook begin naar toe te trekken (heb er niet gewoond trouwens ben in de DDR geboren en later naar Nederland gekomen maar mijn moeder is Poolse).
Iedere keer als ik terugkom ben ik uit mijn doen, heb ik gigantische heimwee, ik mis mijn familie (heb hier voor de rest ook niemand behalve mijn dochter van 7), het land, taal, eten , eigenlijk alles wel. Iedere vakantie wordt daar gespendeerd.
Het begint ook steeds erger te worden. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, ben in 6 dagen 3 kilo afgevallen en zit iedere dag wel een aantal keren te grienen. Weet niet zo goed waar het vandaan komt maar ik realiseer me steeds meer dat ik me daar meer thuis voel dan hier. Stiekem overweeg ik om erheen te gaan wonen.
Mijn moeder heeft een eigen bedrijf en 2 huizen, ze zou wat blij zijn als een van haar kinderen bij haar zou willen werken en wonen.
Maar kan ik dit mijn dochter aandoen? Ze vind het op vakanties natuurlijk geweldig, we kunnen ook dingen doen die we hier niet kunnen, zwemmen in meertjes, visjes vangen in bergriviertjes van dat soort dingen, tv missen we bijvoorbeeld dan ook helemaal niet.
Ze heeft wel hier haar school en is hier ook opgegroeid. Bovendien heb ik ook nog een ex om rekening mee te houden, denk niet dat die onder de indruk zal zijn van het idee dat ze daarheen zou verhuizen. Gevoelsmatig en rationeel lig ik hiermee best in de knoop. Als ik alleen was geweest wist ik het wel, maar dat ben ik niet en ik zou mijn dochter niet ongelukkig maken door mijn toedoen...
Pfff wat moet ik nu hiermee?
Echter heb ik een Poolse achtergrond en ik merk dat ik steeds meer hier ook begin naar toe te trekken (heb er niet gewoond trouwens ben in de DDR geboren en later naar Nederland gekomen maar mijn moeder is Poolse).
Iedere keer als ik terugkom ben ik uit mijn doen, heb ik gigantische heimwee, ik mis mijn familie (heb hier voor de rest ook niemand behalve mijn dochter van 7), het land, taal, eten , eigenlijk alles wel. Iedere vakantie wordt daar gespendeerd.
Het begint ook steeds erger te worden. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, ben in 6 dagen 3 kilo afgevallen en zit iedere dag wel een aantal keren te grienen. Weet niet zo goed waar het vandaan komt maar ik realiseer me steeds meer dat ik me daar meer thuis voel dan hier. Stiekem overweeg ik om erheen te gaan wonen.
Mijn moeder heeft een eigen bedrijf en 2 huizen, ze zou wat blij zijn als een van haar kinderen bij haar zou willen werken en wonen.
Maar kan ik dit mijn dochter aandoen? Ze vind het op vakanties natuurlijk geweldig, we kunnen ook dingen doen die we hier niet kunnen, zwemmen in meertjes, visjes vangen in bergriviertjes van dat soort dingen, tv missen we bijvoorbeeld dan ook helemaal niet.
Ze heeft wel hier haar school en is hier ook opgegroeid. Bovendien heb ik ook nog een ex om rekening mee te houden, denk niet dat die onder de indruk zal zijn van het idee dat ze daarheen zou verhuizen. Gevoelsmatig en rationeel lig ik hiermee best in de knoop. Als ik alleen was geweest wist ik het wel, maar dat ben ik niet en ik zou mijn dochter niet ongelukkig maken door mijn toedoen...
Pfff wat moet ik nu hiermee?
woensdag 25 augustus 2010 om 07:15
Als je het wilt doen, doe het dan nu en wacht niet tot je dochter ouder is. Ze is nu nog op een leeftijd dat ze zich makkelijk kan aanpassen. Spreekt je dochter trouwens pools? Dat maakt het natuurlijk ook al weer een stuk makkelijker voor haar.
Maar heb je er al goed over nagedacht dat het jou misschien zal tegenvallen. Vakantie is echt heel anders dan ergens gaan wonen.
Als je bij je familie bent voor een paar weken is dat echt niet te vergelijken met wanneer je daar woont. Tijdens de vakantie zullen ze veel meer tijd met je willen doorbrengen dan wanneer ze je regelmatig kunnen zien.
En dan terug gaan naar Nederland zal niet makkelijk zijn voor jou, maar nog meer voor je dochter.
Maar heb je er al goed over nagedacht dat het jou misschien zal tegenvallen. Vakantie is echt heel anders dan ergens gaan wonen.
Als je bij je familie bent voor een paar weken is dat echt niet te vergelijken met wanneer je daar woont. Tijdens de vakantie zullen ze veel meer tijd met je willen doorbrengen dan wanneer ze je regelmatig kunnen zien.
En dan terug gaan naar Nederland zal niet makkelijk zijn voor jou, maar nog meer voor je dochter.
woensdag 25 augustus 2010 om 08:42
Dag Arima,
Ik vind dat je in dit leven moet gaan voor waar je gelukkig van wordt. In jouw geval heb je daarbij ook rekening te houden met je dochten en de vader.
Ik denk ook dat het zonder de toestemming van de vader niet gaat, maar wie weet kunnen jullie komen tot een nieuwe omgangsregeling waarbij ze haar vader toch geregeld ziet?
Wat betreft je dochter. Elke ervaring is anders natuurlijk, maar ik weet uit ervaring dat verhuizen niet perse slecht hoeft te zijn. Je schrijft dat je dochter de taal verstaat en het in de vakantie naar haar zin heeft daar. Jij kent veel mensen daar. Dat allemaal vind ik alvast een goed begin. Heeft je dochter ook al vriendjes en vriendinnetjes daar?
Ik vind dat je in dit leven moet gaan voor waar je gelukkig van wordt. In jouw geval heb je daarbij ook rekening te houden met je dochten en de vader.
Ik denk ook dat het zonder de toestemming van de vader niet gaat, maar wie weet kunnen jullie komen tot een nieuwe omgangsregeling waarbij ze haar vader toch geregeld ziet?
Wat betreft je dochter. Elke ervaring is anders natuurlijk, maar ik weet uit ervaring dat verhuizen niet perse slecht hoeft te zijn. Je schrijft dat je dochter de taal verstaat en het in de vakantie naar haar zin heeft daar. Jij kent veel mensen daar. Dat allemaal vind ik alvast een goed begin. Heeft je dochter ook al vriendjes en vriendinnetjes daar?
woensdag 25 augustus 2010 om 09:31
Als je verder niets te maken zou hebben met je ex, de vader van je dochtertje zou ik zeggen...gaan! Een jong kind past zich vaak al snel aan de nieuwe situatie aan. Daarbij is het voor haar geen onbekende omgeving en heeft ze haar familie die ze ook al kent in de buurt. Geloof niet dat ze hier minder van zou worden.
Maar..je ex is de vader. En ik vind niet dat je een kind de vader mag ontnemen, zelfs niet als hij soms dingen doet die bij jou niet goed vallen. Voor je dochter blijft het haar vader waarmee ze een band heeft. En ook een vader mag je denk ik niet zijn kind ontnemen. Probeer je eens in te beelden hoe het zou voelen als hij dat bij jou zou doen.
Kan me goed voorstellen dat je graag terug zou gaan. Toen ik je verhaal in eerste instantie las dacht ik ook, gewoon doen...dat is dan even gevoelsmatig. Maar dan zou het wel alleen draaien om jouw geluk in deze.
De gevolgen voor je dochter en je ex kan je niet overzien. Je kan hun band niet verbreken alleen om iets wat je zelf heel graag zou willen.
Moeilijk hoor, snap wel dat je het er vaak moeilijk mee hebt als je zelf graag een toekomst daar op zou willen bouwen.
Maar..je ex is de vader. En ik vind niet dat je een kind de vader mag ontnemen, zelfs niet als hij soms dingen doet die bij jou niet goed vallen. Voor je dochter blijft het haar vader waarmee ze een band heeft. En ook een vader mag je denk ik niet zijn kind ontnemen. Probeer je eens in te beelden hoe het zou voelen als hij dat bij jou zou doen.
Kan me goed voorstellen dat je graag terug zou gaan. Toen ik je verhaal in eerste instantie las dacht ik ook, gewoon doen...dat is dan even gevoelsmatig. Maar dan zou het wel alleen draaien om jouw geluk in deze.
De gevolgen voor je dochter en je ex kan je niet overzien. Je kan hun band niet verbreken alleen om iets wat je zelf heel graag zou willen.
Moeilijk hoor, snap wel dat je het er vaak moeilijk mee hebt als je zelf graag een toekomst daar op zou willen bouwen.
woensdag 25 augustus 2010 om 11:32
quote:AriMa schreef op 25 augustus 2010 @ 02:14:
[...]
Even als kanttekening, mijn dochter is niet moslim, ze is katholiek gedoopt en ook hij is Alevitisch dus varkensvlees e.d wordt bij hem thuis wel gewoon gegeten.Hoe dan ook. Je hebt een kind met twee culturele achtergronden en die van haar vader is niet minder dan die van jou.
[...]
Even als kanttekening, mijn dochter is niet moslim, ze is katholiek gedoopt en ook hij is Alevitisch dus varkensvlees e.d wordt bij hem thuis wel gewoon gegeten.Hoe dan ook. Je hebt een kind met twee culturele achtergronden en die van haar vader is niet minder dan die van jou.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 25 augustus 2010 om 11:45
Goedendag dames,
Fijn dat jullie nog hebben gereageerd
@ Kikkerrr : Ja dat is wel de bepalende factor hierin he mijn ex, anders wist ik het ook wel ja.
@Honingvogel: Mijn dochter heeft buiten een hele rits nichtjes en neefjes een vriendinnetje daar die een jaar jonger is maar dat gaat wel prima ja (en daar praat ze wel Pools tegen, de donder )
@ Poez: dat snap ik, daarom zeg ik ook : kanttekening. Ter verduidelijking niet ter veroordeling oid.
Fijn dat jullie nog hebben gereageerd
@ Kikkerrr : Ja dat is wel de bepalende factor hierin he mijn ex, anders wist ik het ook wel ja.
@Honingvogel: Mijn dochter heeft buiten een hele rits nichtjes en neefjes een vriendinnetje daar die een jaar jonger is maar dat gaat wel prima ja (en daar praat ze wel Pools tegen, de donder )
@ Poez: dat snap ik, daarom zeg ik ook : kanttekening. Ter verduidelijking niet ter veroordeling oid.
woensdag 25 augustus 2010 om 11:50
Heb je er ook aan gedacht dat je je dochter dan waarschijnlijk met hetzelfde gaat opzadelen als waar jij nu mee zit? Dat als ze volwassen is, niet weet in welk land en cultuur ze thuishoort?
Mij lijkt overigens een vakantie niet vergelijkbaar met je ergens vestigen ook al woont je moeder er. Overigens als de ontwenningsverschijnselen zo groot zijn dat je niet meer kunt eten als je van vakantie terug bent, denk ik persoonlijk dat je meer gebaat bent bij hulp dan bij emigratie.
Er is nog een optie die helemaal niet genoemd is. Jij emigreert en je dochter gaat bij haar vader wonen. Ik weet zeker dat je dit niet wilt, maar jij bent degene die wilt emigreren, waarom dan je dochter uit haar leven hier trekken?
Mij lijkt overigens een vakantie niet vergelijkbaar met je ergens vestigen ook al woont je moeder er. Overigens als de ontwenningsverschijnselen zo groot zijn dat je niet meer kunt eten als je van vakantie terug bent, denk ik persoonlijk dat je meer gebaat bent bij hulp dan bij emigratie.
Er is nog een optie die helemaal niet genoemd is. Jij emigreert en je dochter gaat bij haar vader wonen. Ik weet zeker dat je dit niet wilt, maar jij bent degene die wilt emigreren, waarom dan je dochter uit haar leven hier trekken?
woensdag 25 augustus 2010 om 12:18
quote:Bagheera schreef op 25 augustus 2010 @ 11:50:
Er is nog een optie die helemaal niet genoemd is. Jij emigreert en je dochter gaat bij haar vader wonen. Ik weet zeker dat je dit niet wilt, maar jij bent degene die wilt emigreren, waarom dan je dochter uit haar leven hier trekken?
Nou ik kan je een paar redenen wel noemen. Ze kent helemaal geen family life met hem.
Heeft geen werk en kan daardoor zichzelf met moeite onderhouden, laat staan een kind erbij (betaald bijv dus ook geen alimentatie, niet dat dat een pijnpunt is, maar financieel zit het dus daar helemaal niet goed). Daardoor worden bijv ook weleens weekenden overgeslagen omdat hij aangeeft geen geld te hebben om eten oid te kopen.
Hij heeft psychische problemen, waar hij nu wel antidepressiva heeft maar ook dat heeft ervoor gezorgd dat hij zijn dochter een tijdje niet kon/wou zien.
Er is nog een optie die helemaal niet genoemd is. Jij emigreert en je dochter gaat bij haar vader wonen. Ik weet zeker dat je dit niet wilt, maar jij bent degene die wilt emigreren, waarom dan je dochter uit haar leven hier trekken?
Nou ik kan je een paar redenen wel noemen. Ze kent helemaal geen family life met hem.
Heeft geen werk en kan daardoor zichzelf met moeite onderhouden, laat staan een kind erbij (betaald bijv dus ook geen alimentatie, niet dat dat een pijnpunt is, maar financieel zit het dus daar helemaal niet goed). Daardoor worden bijv ook weleens weekenden overgeslagen omdat hij aangeeft geen geld te hebben om eten oid te kopen.
Hij heeft psychische problemen, waar hij nu wel antidepressiva heeft maar ook dat heeft ervoor gezorgd dat hij zijn dochter een tijdje niet kon/wou zien.
