Samen een weg vinden

25-08-2010 12:30 79 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben een meid van 29 jaar en heb nu 2 jaar een relatie (samenwonend) en zou graag jullie adviezen/meningen en ervaringen willen lezen.



Ik weet niet zeker of mijn topic hier of bij relaties thuis hoort.



Door mijn verleden ben ik nu bezig met cognitieve therapie en hapnotherapie. In liefdesrelaties ben ik altijd bang de ander te verliezen (verlatingsangst), ineens niet meer goed genoeg te zijn, bedonderd en voorgelogen te worden.



Mijn partner is door zijn verleden iemand die niet makkelijk naar zijn gevoelens kijkt en hier ook niet makkelijk over praat.

Hij negeert zijn gevoel liever dan dat hij erna kijkt. Ook heeft hij vanuit zijn opvoeding nooit echt geleerd iemand 100% toe te laten in zijn hart. Al komt hier de laatste tijd al veel meer verandering in.



Ik ben iemand die veel makkelijker voelt en communiceert.Ik voel mijn partner feilloos aan.



Soms voel ik dat er iets is maar omdat mijn partner niet altijd even makkelijk naar zijn gevoel kan luisteren en hier daarna dan over praat, versterkt dit soms mijn onzekerheid. Voel ik het dan verkeerd aan vraag ik me af maar soms heb ik het ook goed aangevoeld maar durfde/kon mijn partner het niet met me delen.



Begrijp me niet verkeerd mijn vraag is niet hoe ik hem kan veranderen want dat is niet wat ik wil, maar misschien kan ik door ervaringen van jullie leren?



Wij raken elkaar onbewust in elkaars pijn punten want als ik onzeker raak wordt ik in een bepaalde mate fel wat hem weer direct raakt in zijn: ik ben niet goed genoeg gevoel...angst om afgewezen te worden..



Ik lees jullie graag,



Lieve groet,
Van alle mensen op deze aardkloot, past slechts een deel bij je als potentieel partner. Nog best wel veel beschikbaren hoor, er bestaat niet zo iets als een ware, echter niet iedereen. En soms kom je gaandeweg tot die conclusie. Dat zegt niks over jou als persoon, maar iets over de relatie.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Kikkerkwaak,



Geen enkel probleem, post maar zoveel je wilt...Ik herken je woorden meer dan ik zou willen.. Wordt er ook erg emotioneel van...
Alle reacties Link kopieren
De angst om door mijn partner verlaten te worden is soms zo overweldigend.....
Wat helpt is visualiseren wat er dan zou gebeuren, als het zo ver is. Wat gebeurt er dan?



Een mens is behoorlijk adaptief en zelfredzaam hoor. Als jij door moet, ga jij door. Op dat moment zou je kunnen leren dat je op jezelf moet vertrouwen en bouwen. Maar dat kan je dus ook al doen zonder dat je verlaten wordt:)
Alle reacties Link kopieren
Aan het idee denken (dat hij mij verlaat) bezorgd me nu al enorme nekklachten en een gevoel van misselijkheid. Tuurlijk ik weet dat ik voor mezelf kan zorgen maar de intense pijn die dat zal veroorzaken daar ben ik als de doods voor..



Zoals Kikkerkwaak ook al zei: wederom voelt het voor mij dan aan alsof ik wordt bevestigd in mijn niet goed genoeg zijn.
Dan is het wel zaak (met begeleiding is wel aan te raden denk ik) om je verstand aan te spreken als je dat gevoel hebt.



Waarom ben je niet goed genoeg als persoon, als iemand jou niet meer wil?



Je verbindt situaties, dingen die je doet, en relaties aan wie je bent. En dat moet je loslaten.



Je komt dan in een kringetje terecht van verlatingsangst door een minderwaardigheids probleem.



Als je nuchter nadenkt, is dan iedereen die ooit verlaten is door iemand, waardeloos? Niet de moeite waard in het leven?



Je haalt dus jouw waarde uit de relatie. Immers ben je wat waard, omdat hij bij jou is. Dat is best wel krom denk je niet?



Een gezonde dosis nuchterheid heb jij hard nodig om je te helpen.
Je bent zo gruwelijk bang voor afwijzing van anderen. Terwijl jij jezelf zo gruwelijk afwijst. Dat doet gewoon zeer vanaf het scherm
Alle reacties Link kopieren
Ik weet het....echt....kon ik het maar veranderen..
Dat kan je veranderen. Maar dat vergt wat lef...

Dat begint wel bij naar jezelf kijken en je eigen gedrag en niet meer te wijzen naar een ander. (tenzij iemand zich misdraagt, dan moet je natuurlijk voor jezelf opkomen)



Zelfvertrouwen begint nooit bij INEENS van jezelf houden. Dat begint bij stukje bij beetje jezelf leren vertrouwen. Dat zijn ervaringen waaruit blijkt dat je weldegelijk op jezelf kunt bouwen.
Wat ik je nog wil zeggen..



Als je zoveel vertrouwen, vertrouwen wat je niet eens in jezelf hebt, aan mensen geeft en vraagt, dan raak je vroeg of laat ernstig teleurgesteld. Geen mens kan namelijk geven wat jij nodig hebt. Dit veroorzaakt hele nare situaties waar mensen zichzelf emotioneel beschadigen.



Bouw op jezelf en wees vergevingsgezind naar jezelf. Zelfmedelijden is een verschrikking. Zelfcompassie echt heel belangrijk. Als jij jezelf toestaat om mens te zijn, dan kan je ook toestaan dat anderen mens zijn en dat mensen nu eenmaal fouten maken. Dan raak je niet zo gekwetst en dus niet zo beschadigd.



Dat was mijn bijdrage voor vandaag. Ff werken
Alle reacties Link kopieren
Als ik dit topic lees dan denk ik 1 ding..betrek niet alles op jezelf!

Hoe? Als je die gevoelens voelt opkomen, neem even afstand, dit gaat niet vanzelf maar hier moet je moeite voor doen.

Je kan een ontspanningsoefening of een aandachtsoefening, wat er ook maar werkt om jezelf uit dat moment en emotie te halen.

De emotie is namelijk een vaak een slechte raadgever, zeker als je " overgevoelig" bent aangelegd.

Deze overgevoeligheid wordt vaak veroorzaakt door invalidaties uit het verleden, dus momenten waarin jij niet in je behoefte werd voorzien. Ik denk dat het goed is na te gaan waar die patronen vanddaan komen maar schiet er ajb niet teveel in door, van teveel navelstaren kun je ook wel eens die essentie missen.

Je hebt een rationeele geest, de emotionele geest en de wijze geest, deze laatste overlapt de eerstgenoemden en dit is degene die je werkelijk de goede info en gevoel kan verschaffen.



Ik denk dat het ook goed zou zijnm eens werkelijk stil te staan wat jouw reacties bij hem teweegbrengen, ik kan mij namelijk goed voorstellen dat hij door jouw gedragjuist verder in zijn schulp kruipt en ik denk dat dit het laatste is wat jij wilt.

Je verteld over pijnpunten die elkaar versterken, je brengt het een beetje alsof het een uitdaging voor je is? Bedenk je goed dat goede liefde geen uitdaging hoeft te zijn, het hoort je rust en geborgebheid te geven. Hoe nobel je streven ook is, ik voorzie dat dit nooit lang goewd kan gaan.

Ik weet dit alles omdat ik in net zo'n relatie zit als jij maar dan een stuk langer, en geloof me, ooit b en je moegestreden en besef je dat jij hem en jezelf niet kon redden. Jullie hebben geleerd en gestreden maar zullen ooit op moeten geven..

Ik wens je veel wijsheid, liefde en kracht!
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen Mavis79,



Misschien heb ik het niet goed verwoord maar wij versterken elkaars pijnpunten juist niet. We proberen juist meer inzicht en begrip te creeren, ieder onze eigen onzekerheid zoveel als mogelijk op te lossen.

En het is zeker geen strijd als in ruzie etc.



Met je onderstaande advies ben ik enorm geholpen, dank je wel daarvoor.



Deze overgevoeligheid wordt vaak veroorzaakt door invalidaties uit het verleden, dus momenten waarin jij niet in je behoefte werd voorzien. Ik denk dat het goed is na te gaan waar die patronen vanddaan komen maar schiet er ajb niet teveel in door, van teveel navelstaren kun je ook wel eens die essentie missen.

Je hebt een rationeele geest, de emotionele geest en de wijze geest, deze laatste overlapt de eerstgenoemden en dit is degene die je werkelijk de goede info en gevoel kan verschaffen.
Alle reacties Link kopieren
quote:DNM schreef op 25 augustus 2010 @ 14:47:

[...]





Dan ben je niet de moeite waard voor die persoon.Dat betekent toch niet dat je helemaal niet de moeite waard bent? Of is elk mens in deze wereld voor jou huwbaar, behalve diegene als mens de moeite niet waard is?



Wilde jij van elke partner in jouw leven, deze voor eeuwig bij je? Nee toch? Betekent het dan dat deze mensen niets waard zijn? Nee toch?



Gekkie



Dat je achtergelaten wordt, en dat de ander gewoon doorgaat. Dat je de erkenning wil van de pijn, maar die niet krijgt.



Is het dan zo dat ik mezelf de moeite waard vind dus mezelf die erkenning kan geven?
quote:kikkerkwaak schreef op 26 augustus 2010 @ 09:41:

[...]





Dat je achtergelaten wordt, en dat de ander gewoon doorgaat. Dat je de erkenning wil van de pijn, maar die niet krijgt.



Is het dan zo dat ik mezelf de moeite waard vind dus mezelf die erkenning kan geven?



Mag ik jou een gewetensvraag stellen?

Wat is voor jou goed genoeg zijn? Is dat voor iedere partner de allerbeste, allermooiste, allergeilste in hun leven en het beste wat hun ooit is overkomen?



Ik kom later terug, ik moet eerst werken..
Alle reacties Link kopieren
quote:DNM schreef op 26 augustus 2010 @ 10:15:

[...]





Mag ik jou een gewetensvraag stellen?

Wat is voor jou goed genoeg zijn? Is dat voor iedere partner de allerbeste, allermooiste, allergeilste in hun leven en het beste wat hun ooit is overkomen?

Ja.
quote:kikkerkwaak schreef op 26 augustus 2010 @ 10:25:

[...]





Ja. Zijn zij dat ook voor jou?
Alle reacties Link kopieren
quote:DNM schreef op 26 augustus 2010 @ 10:27:

[...]





Zijn zij dat ook voor jou?



Niet helemaal nee. Zoveel partners heb ik ook niet gehad trouwens.

Maar wat wil je ermee zeggen? Ik snap het wel geloof ik hoor
quote:kikkerkwaak schreef op 26 augustus 2010 @ 10:33:

[...]





Niet helemaal nee. Zoveel partners heb ik ook niet gehad trouwens.

Maar wat wil je ermee zeggen? Ik snap het wel geloof ik hoor



Dat je een wat niet realistische blik hebt op wat je van een man mag verwachten en een wat alles of niets probleempje hebt



Snap je dat het echt bij jezelf ligt? En dat niemand daar ooit wat aan kan doen? En jij dus altijd bang zal zijn dat je niet goed genoeg bent, omdat jouw invulling van goed genoeg te hoog gegrepen is?
En niet alleen dat, maar ook nog eens volledig van afhankelijk stelt.



Nog een vraag. Vind jij jezelf de leukste, mooiste en het geilste voor deze partners op deze wereld, en het beste wat hun ooit overkomen is?



Waarschijnlijk niet... sterker nog, ik denk helemaal niet. Maar je wil je wel zo voelen. Je hebt de overtuiging zelf niet, dus dat moet hij jou ook geven.



Recept voor een hoop zelfkwelling?
Alle reacties Link kopieren
Zou het zo kunnen zijn,



Dat ik de moeite waard ben, omdat mensen dat allemaal zijn, en de wereld mij niet hoeft te bevestigen in het gevoel dat ik de leukste, beste , mooiste ben?



Maar mag je dat dan wel van jezelf vinden trouwens? En dan puur voor jezelf?

Als je me nog kan volgen, vind het lastig om het goed uit te drukken.
Alle reacties Link kopieren
quote:DNM schreef op 26 augustus 2010 @ 10:42:

En niet alleen dat, maar ook nog eens volledig van afhankelijk stelt.



Nog een vraag. Vind jij jezelf de leukste, mooiste en het geilste voor deze partners op deze wereld, en het beste wat hun ooit overkomen is?



Waarschijnlijk niet... sterker nog, ik denk helemaal niet. Maar je wil je wel zo voelen. Je hebt de overtuiging zelf niet, dus dat moet hij jou ook geven.



Recept voor een hoop zelfkwelling?



Klopt helemaal. Een ander moet mij dat gevoel geven, en als ie dan pleite is , dan kwel ik mezelf idd, doordat ik dat gevoel kwijt ben. Wat ik dan vervolgens de ander kwalijk neem.

Eigenlijk is het misschien wel zo dat ik een ander nodig heb om mezelf beter te voelen.
quote:kikkerkwaak schreef op 26 augustus 2010 @ 10:44:

Zou het zo kunnen zijn,



Dat ik de moeite waard ben, omdat mensen dat allemaal zijn, en de wereld mij niet hoeft te bevestigen in het gevoel dat ik de leukste, beste , mooiste ben?



Dat zou wel het beste zijn ja





Maar mag je dat dan wel van jezelf vinden trouwens? En dan puur voor jezelf?



Natuurlijk mag je dat van jezelf vinden. Een beetje realisme is goed, voetjes op de grond. Doe je dat, dan ben je meer dan de moeite waard wat bestaat uit heel veel elementen. Je uiterlijk, je prestaties in bed, maar ook het afgezaagde innerlijk, de vriendschap, je humor ed.

En het IS aantrekkelijk, anders was je partner sowieso nooit voor je gevallen.



Als je me nog kan volgen, vind het lastig om het goed uit te drukken.Ik geloof dat je wel op het goede spoor zit, maar dat het lastig blijft weg te blijven van die bevestiging, omdat het zo vertrouwd en lekker voelt.
Alle reacties Link kopieren
En dat bedoelde je misschien ook wel, met dat je niet een ander verantwoordelijk kan maken voor je eigenwaarde/ zelfvertrouwen.
quote:kikkerkwaak schreef op 26 augustus 2010 @ 10:47:

[...]





Klopt helemaal. Een ander moet mij dat gevoel geven, en als ie dan pleite is , dan kwel ik mezelf idd, doordat ik dat gevoel kwijt ben. Wat ik dan vervolgens de ander kwalijk neem.

Eigenlijk is het misschien wel zo dat ik een ander nodig heb om mezelf beter te voelen.



Yups, en stel dat je daar niet meer van afhankelijk bent.. dan heb je een aantal dingen gewonnen.



- Je bent niet meer afhankelijk van andermans mening

- Je gaat jezelf vertrouwen en daardoor jezelf een leuker mens vinden

- Je wordt milder voor je omgeving, omdat je het niet meer op jezelf betrekt

- Je wordt daarmee aantrekkelijker voor je omgeving



Nu ga ik echt werken
Alle reacties Link kopieren
Bedankt hoor!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven