vragen over het PGB

Slechts mijn bescheiden mening, maar ik ben er van overtuigd dat dieren enerzijds aanvoelen dat er "iets" is, en daar spelen ze op in. Mensen anderzijds voelen instinctief dat een dier onvoorwaardelijk is, geen verwachtingen oplegt, geen streken levert, noem het maar op. Welke beperking iemand ook heeft, dat lijkt zo instinctief aangeboren. Die interactie tussen beiden volgt daarna als vanzelf.



Je ziet het op allerlei gebieden, autisme is een belangrijke maar je ziet het ook bijv. bij allerlei lichamelijke dingen. Zo zijn bijv. bepaalde honden in mijn nabije omgeving met mij voorzichtiger. Ze lijken instinctief te beseffen dat spontaniteit bij mij in pijn kan resulteren. Heb ooit met dolfijnen mogen 'interacten' en ook daarbij was het verschil opmerkelijk. Medewerkers van dat centrum keken er ook enorm van op, hadden ze nog niet eerder mee gemaakt. Ik was toen de eerste die met een behoorlijke beperking toch de plomp in mocht, was voor hen ook nieuw.



Dit is voor mijn gevoel ook dé reden waarom hulphonden voor bijv. kinderen met autisme in opkomst zijn. Wordt nog niet officieel erkent in ons land, het is hier dan ook nog heel klein maar de groei is er. En eenmaal een team gevormd dan zie je blijkbaar een wereld van verschil bij het kind. Wonderlijk, elke keer weer.

quote:Pixiedust schreef op 28 augustus 2010 @ 14:18:

Dit is voor mijn gevoel ook dé reden waarom hulphonden voor bijv. kinderen met autisme in opkomst zijn. Wordt nog niet officieel erkent in ons land, het is hier dan ook nog heel klein maar de groei is er. En eenmaal een team gevormd dan zie je blijkbaar een wereld van verschil bij het kind. Wonderlijk, elke keer weer.Is een beetje vergelijkbaar met de functie van een signaalhond, denk ik. Hoewel een hulphond hond voor iemand met autisme méér biedt dan alleen iemand waarschuwen als er iets 'mis' is, maar bij epileptici kunnen honden soms ook een opkomende aanval signaleren, nog vóór die aanval daadwerkelijk doorzet. Een hond heeft dan door: "het gaat niet goed met baasje, ik moet de wacht houden/iemand waarschuwen/etc." Maar bovendien heeft het ook nog de functie die je zelf al noemt, dat een hond (en ook andere dieren) iets aanvoelen, en daardoor een soort contact kunnen leggen wat juist díe kinderen nauwelijks met andere ménsen kunnen krijgen soms. (Overgesimplicifeerd voorbeeld van het feit dat dieren aanvoelen wat wel en niet kan, is dat mijn kat bijv. keurig z'n nagels inhoudt als hij op schoot zit en ik blote benen heb. Jammer is dan dat ie niet doorheeft dat er onder een dunne broek ook vrij snel huid zit, maar ach .)



Is even off-topic, maar waar ik eigenlijk op wilde reageren, was het verhaal van "PGB tekort". TO: Pixie heeft alle technische dingen al zo volledig uitgelegd, dat ik daar weinig meer aan toe kon voegen. Maar ik zag dat je na het afgeven van de indicatie, maanden hebt moeten zoeken naar een zorgverlener. Dan zou je het PGB van de maanden januari tot en met maart kunnen inzetten voor de zorg van nu. Of had je dat al gedaan? Want feit is dat als je een paar maanden géén zorg inkoopt, je voor de rest van het jaar dat bedrag over hebt. Of je die maanden geen zorg ingekocht hebt omdat je geen zorg nodig had of dat het puur nood was omdat je niemand kon vinden, maakt niet uit. Je mag alleen wat overschiet van je PGB niet meenemen naar een volgend kalenderjaar, maar bínnen dat jaar heb je alle vrijheid.



Dit is natuurlijk geen structurele oplossing, maar als het gaat om een paar honderd euro, ben je er voor nu misschien even mee uit de brand. Vervolgens is het zaak om óf een goedkopere zorgverlener te vinden, óf om inderdaad een herindicatie aan te vragen. Dat laatste kan alleen wanneer er daadwerkelijk sprake is van een grotere zorgbehoefte in vergelijking met de vorige aanvraag, maar ik begrijp uit je postings dat dat het geval is. Overigens wordt er wel vaker een indicatie afgegeven die men vormt naar de zorg die ingekocht gaat worden. Meestal regel je eerst de indicatie en ga je daarna op zoek naar een zorgverlener. Maar zeker in dit soort situaties komt het vaker voor dat iemand bijvoorbeeld het aanbod of advies krijgt voor logeeropvang, dagbesteding of iets dergelijks, en dat dan specifiek daarvoor de indicatie wordt aangepast. Bij iets als huishoudelijke zorg of verpleging is de vraag vaak heel helder: "ik heb iemand nodig die zoveel uren in de week komt poetsen", of: "ik zoek iemand die me elke dag kan helpen met m'n stomazorg." Maar bij de begeleiding van kinderen met aan autisme verwante stoornissen met soms hele gecompliceerde hulpvragen, is niet altijd helder wat je exact nodig hebt, en dat komt dan mede doordat je niet weet wat er zoal mogelijk is en geboden wordt. Het is dan vaak meer dat je aan het zoeken bent naar wat het beste is voor je kind, en wát dat kind dan nodig heeft, of wat wérkt voor dat kind, zul je zelf moeten ondervinden. Dan kun je bijvoorbeeld een aantal uren begeleiding geïndiceerd hebben, en kom je ineens iemand tegen die een logeeropvang biedt die helemaal lijkt te passen bij je kleine meid. Voor die tijd wist je het bestaan daar niet vanaf, of leek het erop dat logeeropvang sowieso geen geschikte voorziening voor haar was. Kan gebeuren, en gebeurt dus ook vaker bij dit type hulpvragen. Dan wordt dus die indicatie aangepast naar de zorg die je wilt inkopen. Zal niet in alle gevallen zo lukken, maar zeldzaam is het ook weer niet.

quote:Muis66 schreef op 28 augustus 2010 @ 22:50:

Klopt, ik heb pas later mijn PGB gebruikt. Mij werd inderdaad vertelt, als ik overhou, dan moet ik dat weer teruggeven (snap ik ook) maar loop ik de kans om ook minder te krijgen. volgend jaar. Zo van: u heeft (ik noem even wat) 2000 niet gebruikt, dus u heeft die helemaal niet nodig. Terwijl ik dus moest zoeken naar iemand en als die persoon meteen op de stoep had gestaan, ik dus wel die 2000 gelijk zou hebben gebruikt.

Maar dat kun je prima verantwoorden. Ik heb ook wel eens een bedrag van meer dan 2000 euro over gehad in een jaar, en dat leidde echt niet tot een lagere indicatie. Ik kon het ook prima uitleggen, want zij waren - ondanks mijn melding - vergeten om de betaling van het PGB stop te zetten tijdens een langdurige opname. Maar ik heb helemaal geen vragen over gehad. Alleen de reactie: "nee, ik weet niet hoe u dat kunt terugstorten, daar hebben wij nog geen beleid voor" Maar problémen heeft het dus niet gegeven. Ook geen extra controle nadat ik het bedrag zonder verdere verantwoording terug had gestort. (Ging over HV-budget, en gemeente hier doet alleen steeksproefsgewijze controle.)



Dus opmaken aan andere dingen had niet gehoeven, zeker niet in een situatie waarbij je kunt uitleggen waarom je relatief veel over had. Maar goed, het is uitgegeven, dus nu niet meer te gebruiken om het tekort elders aan te vullen. Helaas was dat dan geen nuttige tip voor je, sorry.

Sent, je vergelijkt twee totaal verschillende zaken. WMO-PGB's zijn volledig onvergelijkbaar met AWBZ-PGB's. Verschillende mogelijkheden, rechten, plichten en noem het maar op. Omdat het voor Muis evengoed af te toe al lastige materie is, denk ik niet dat we haar een plezier gaan doen als we alle PGB's op een hoop gooien.





Muis, artikel in de NVA verbaast me niets. Dit broeit de laatste tijd steeds vaker bij organisaties van zowel 'gebruikers'-hoeken als 'leveranciers'-hoeken. Heb zelf een hulphond gehad en krijg nog altijd een hoop info vanuit de SHN. Zie vanuit die hoek veel positiefs. Heb daarnaast in de praktijk in de US mogen zien wat deze honden voor kinderen met problematiek in het autistische gebied kan betekenen. Wat dat betreft hebben we hier echt nog geen idee.



Mocht je ooit het onderwerp verder willen verkennen; duik google op, als je engels machtig bent. Er zijn heel veel ervaringen in de US. Daar zijn al vele kind-hond teams die jaren samen zijn. Het schijnt dat het positieve invloed kan hebben op woede-uitbarstingen, "melt-downs", sociale omgang bevorderen, veiligheids gevoel scheppen, weglopen van het kind voorkomen, ongekend hoe zo'n team groeit. Voordeel van de US is dat er veel ervaring is. In de praktijk, en ook veel ouders die de hond zelf opgeleid hebben. Dat is redelijk standaard in de US. In NL zijn er nog geen hulphonden op gebied van autisme die binnen het ziektenkostenverzekeringsysteem 'vergoed' worden. Wat er hier al wel mogelijk is; zelf een jonge geschikte hond trainen, samen met hiervoor geschikte hondenschool. Zo uit mijn hoofd zijn er in NL 1 of 2 grote, zichzelf bewezen, scholen die dit al bieden. Kost behoorlijk veel tijd en investering maar financieel vaak behoorlijk op te brengen nog omdat je zo veel zelf doet. Mocht je dus ooit het idee krijgen dat Muizelien er wellicht iets aan heeft, dan zijn er diverse wegen om toch van alles voor elkaar te krijgen. Daarnaast is de SHN bezig met een pilotproject op dit gebied.

quote:Pixiedust schreef op 29 augustus 2010 @ 01:17:

Sent, je vergelijkt twee totaal verschillende zaken. WMO-PGB's zijn volledig onvergelijkbaar met AWBZ-PGB's. Verschillende mogelijkheden, rechten, plichten en noem het maar op. Omdat het voor Muis evengoed af te toe al lastige materie is, denk ik niet dat we haar een plezier gaan doen als we alle PGB's op een hoop gooien.

Was slechts een voorbeeld, Pixie. Ik heb ook eerder 'overgehouden' van een HV-PGB toen dat nog AWBZ was, en houd dit jaar ook ruim over van het ZIN-deel dat ik aan AWBZ-zorg heb. Ook dat heeft nooit invloed gehad op herindicaties, tenzij ik zelf aangaf dat die indicatie ook voor de toekomst omlaag kon. Andersom kom ik altijd tekort voor een andere AWBZ-functie met m'n PGB, maar dat geeft ook echt geen hogere indicatie. Maar het genoemde voorbeeld leek mij even het meest helder, was minder uitleg omheen nodig om de situatie te schetsen. Punt is dat ik nog nooit (niet bij WMO, en ook niet bij AWBZ) heb meegemaakt dat degene die de herindicatie deed, vragen had over eventueel overgehouden PGB of indicatie-uren. Zou me niets verbazen als ze (=degene die je belt) daar ook geen weet van hebben. En wanneer je duidelijk uit kunt leggen waarom je geen volledig gebruik hebt gemaakt van de geïndiceerde uren, en waarom je die in de toekomst wél volledig nodig zult hebben, zal dat niet snel problemen geven. Dat heb ik ook al eens meegemaakt, ook bij AWBZ-indicaties. Maar dat voorbeeld is me éven te ingewikkeld, en geeft meer privé-informatie dan me lief is.



Maar in z'n algemeenheid: als je bang zou zijn dat het niet opgebruiken van je PGB invloed kan hebben op je (her)indicatie, zou ik eerder aanraden dat pas láter in het jaar op te maken. Koop je vroeg in het jaar extra zorg in die misschien niet strikt noodzakelijk is, dan kun je later in het jaar tegen bepaalde problemen oplopen. Er kan natuurlijk zomaar wat gebeuren waardoor je tijdelijk wat meer van je PGB uit moet geven. Maar in jouw geval Muis, geef je aan dat je blij bent deze dingen ingekocht te hebben. Da's prima natuurlijk. Het is dan ook niet zozeer een persoonlijk advies of een vervelend "had het nu maar zo gedaan", maar meer iets algemeens: in mijn ervaring is overhouden niet erg, zéker niet als je het kunt verantwoorden. Maar wil je tóch liever het PGB zo volledig mogelijk opgebruiken, dan zou ik dat - indien mogelijk - pas later in het jaar doen.

Voor mij gaat het tegen mijn principe in om mijn PGB helemaal op te maken terwijl ik niet zou weten waaraan.

Het gaat om enorm veel geld, en als ik dat niet besteed dan hoop ik dat een ander die het harder nodig heeft, het krijgt ipv ik.

Ik wil gewoon de zorg kunnen inkopen die nodig is, maar verder ook niks. Snap dan ook niks van frauderende mensen mbt de PGB. Daarvan zijn wij dus de dupe.

Nee uiteraard bedoelde ik jou daar niet mee, maar dat had je gelukkig al geconstateerd!

Wij zijn juist de mensen die het nodig hebben, vind ik.

En ik begrijp wat je bedoelt. Het is ergens ook heel krom, het systeem van op moeten maken want anders ga je straks minder krijgen. Het gaat hier niet om 1000 euro en het moet ergens vandaan komen.

Vind overigens dat er belachelijk veel geld wordt gevraagd zodra het te maken heeft met speciale begeleiding, als je dat vergelijkt met het normale. Zoon ging vijf dagen mee op kamp, incl professionele begeleiding en wat moest ik betalen? 1900 euro!!! Man, van dat geld konden we naar een verre bestemming vliegen.

Ze zullen het wel verdienen, zal ik maar zeggen. Die expertise is goud waard kennelijk. Moet nodig van carriere switchen!

Heb je helemaal gelijk in hoor Juul. Maar ja, hier gaat veel geld in om. Tel er bij op de vrijheid die een PGB biedt. Prachtig om individuele zorg te kunnen bewerkstelligen, maar ook prachtig als je verkeerde bedoelingen hebt. En dan ook nog eens de prachtige kans genaamd mensen met een hulpvraag en/of ouders met kinderen met een hulpvraag; ideale groep om van alles en nog wat op de mouw te spelden onder het mom van "heb het beste voor met jou/jouw kind, en jij wil toch het beste voor jouw gezondheid/kind?".



Toen het PGB bekender raakte en de mogelijkheden groter zag je onevenredig grote groei in het aanbod van bureau's en noem maar op, op dit gebied. Ik durf te stellen dat minimaal 75% zo niet meer hierin niet zuiver tot het bot is. Het idioot grote aantal bureau's alleen al dat aanbiedt 'goedkoop en zorgeloos' de administratie te verlenen 'tegen slechts een kleine vergoeding, want dat mag je betalen uit het PGB' (loopt enorm in de papieren), terwijl die service voor AWBZ-PGB's sowieso altijd gratis is, en voor WMO-PGB's er ook zo goed als een 100% landelijk gratis dekking is, is daarbij zeer veelzeggend. Zwendel is hoogtij in deze tak. Gelukkig is het op het moment nog relatief onbekend dat er nog veel meer PGB-varianten zijn, maar ook daarin zie je het "factuurtje opschroeven tot toevallig net het geïndiceerde bedrag" vaker voorbij komen. En rara, hoe weinig gebeurt het dat datzelfde factuurtje naar beneden geschroefd kan worden.



Helemaal in het PGB om en voor kinderen, en het psychische, sociale, emotionele vlak zie ik jankenswaardig veel dingen waar ik mijn wenkbrauwen heel hoog bij op trek. Een aantrekkelijke groep, kennelijk zijn ouders toch ook snel kwetsbaar hierin. Klein is de groep natuurlijk ook niet en bij een hogere indicatie kunnen de bedragen heel snel oplopen. Die zorg is ook wat lastiger controleerbaar. Op een PGB-verpleging kan er simpel gezegd worden dat iemand de opleiding gevolgd moet hebben. Dat is al lastiger de zuiveren van de minder zuiveren scheiden als het aankomt op kampen, weekendopvang, noem het maar op. Je ziet de aanbieders als paddenstoelen uit de grond komen.



Als ik jullie hier ook weer tarieven hoor noemen, pfoei. En dan is dat nog niet het hoogst dat ik voorbij zie komen. Ik werk nauw samen met iemand die o.a. een zorgboerderij runt. Begonnen ooit als boer, zelf kind met beperking gekregen en over de jaren door gaan omscholen samen met vrouw en hierin een enorme passie gevonden. Kinderen komen daar al naar gelang hun behoefte en indicatie een dagje, voor weekendopvang, vakantieopvang, noem het maar op. Omdat ik hem ken vanuit "de andere kant" waar wij ons mee bezig houden, heb ik wel eens wat voorbij horen komen aan bedragen. Maar wat een verschil tussen de ene aanbieder of de ander voor wat betreft tarieven én mogelijkheden.



In dat stukje "achter de schermen" krijgen we ook heel veel mailings van allerlei 'aanbieders' die hun graantjes willen mee pikken. Post komt bij bijna allemaal bij mij binnen dus zie een hoop daarvan. Echt, met regelmaat gaan mijn haren overeind van het overduidelijk eraf druipende "ik kan hieraan verdienen en doe dat graag ten koste van i.p.v. ten bate van". Ongekend, blegh.

Echt stuitend vind ik dat. Dat schiet je je doel compleet voorbij, namelijk het zorg bieden aan kinderen die dat nodig hebben.

Maar ja, commercie commercie.

Van al die bureautjes moet ik ook helemaal niks hebben. Er zijn zelfs bureautjes die dan ook - op basis van "no cure, no pay" - willen helpen met het áánvragen van een budget. Zoiets kán bijna niet zuiver zijn, en al helemaal niet als een bureau vervolgens zelf ook de zorg gaat bieden. Niet voor niets mogen advocaten in Nederland helemaal niet werken volgens dat principe, omdat het meestal neerkomt op pure zakkenvullerij. Maar mensen die door de bomen het bos niet meer zien, allerlei ingewikkelde verhalen horen of lezen over "het PGB", maken vaak dankbaar gebruik van het o zo aantrekkelijk klinkende aanbod van zo'n zorgbemiddelaar.



Wat m.i. daarnaast nog meespeelt als je het hebt over onjuist gebruik, is de onbekendheid van de functie en de regels van een PGB. Maar al te vaak hoor ik dat mensen een PGB willen aanvragen "omdat hun kind iets mankeert". Niet om daar nu denigrerend over te doen, want het is natuurlijk erg genoeg als je kind niet gewoon mee kan draaien als leeftijdsgenootjes. Maar vaak hebben mensen niet door dat het PGB bedoeld is om heel specifieke zorg mee in te kunnen kopen. Er wordt dan gedacht dat het gaat om een compensatie voor de extra kosten die je maakt als je kind (in dit voorbeeld gaat het over kinderen) een beperking heeft. Dat er heel specifieke regels voor zijn, en dat het PGB geen "extra budget" is, maar een vorm waarin je geïndiceerde zorg kunt ontvangen, is lang niet overal goed bekend. Pas nog las ik op een ander forum mbt iemand die geen thuiszorg kreeg, en die het advies kreeg om dan maar een PGB aan te vragen. Dat daarvoor exact dezelfde indicatie nodig is, wist de gever van dat advies duidelijk niet.



Maar ook de regels bínnen het PGB zijn vaak onbekend. Wat je ermee mag, en wat niet mag, etc. Een paar maanden terug las ik op dit forum nog de vraag van iemand die een PGB al toegekend had gekregen, maar niet wist waar dat nu precies voor gebruikt mocht worden. Dat roept bij mij toch vragen op over hoe zo'n situatie ontstaat, want je meldt je toch eerst met een zorgvraag lijkt mij, alvorens een indicatie te krijgen en te kiezen voor PGB over ZIN. En ik ken ook mensen die schijnen te denken dat je een PGB, als dat eenmaal toegekend is, gewoon maar overal voor mag gebruiken. Alsof je bij wijze van spreken doodleuk een tuinman in mag huren van je PGB voor persoonlijke verzorging. Zotheid natuurlijk.



Julus: je hebt helemaal gelijk, fraudeurs in dit wereldje maken het onmogelijk voor 'ons' mensen, die die zorg hard nodig hebben. Maar ik begrijp ook nooit goed hoe je met een juiste indicatie kúnt frauderen. Volgens mij start de preventie van fraude dan ook echt aan de poort, namelijk bij het stellen van de indicatie.



Op een patiëntenforum las ik ooit het advies van één patiënt aan een ander, om een PGB voor persoonlijke verzorging aan te vragen, en daar dan een huishoudster voor in te huren. De vrouw in kwestie kon geen indicatie voor huishoudelijke zorg krijgen, omdat ze een gezonde partner had. Hoe schrijnend zulke situaties soms ook zijn, de wet schrijft voor dat er in die situatie geen HV wordt toegekend. (En soms kan dat prima en kan de partner dat op zich nemen, maar soms is dat echt teveel gevraagd van de partner in kwestie, verzin daar zelf maar een voorbeeld bij.) Maar goed, het advies wat deze vrouw kreeg, was dus om van een andere indicatie dan toch maar HV in te gaan kopen. Volgens mij zou zoiets niet mogelijk moeten zijn wanneer er juist geïndiceerd wordt. Want als die zij haar PV-budget aan HV kan besteden, heeft zij die PV dus eigenlijk niet nodig. Ik kán mijn PV of VP niet inzetten voor iets anders, want dan zit ik zonder die broodnodige hulp. En nu schreef ik eerder al dat ik ook wel eens wat over heb gehouden op een indicatie, maar dat is een nogal specifieke situatie, wat ik dan ook expres even niet als voorbeeld gebruikte daar.



Maar globaal genomen is echt gróte fraude van PGB-houders zélf, volgens mij niet goed mogelijk wanneer er een juiste indicatie ligt. Als er alleen zorg wordt toegekend die écht noodzakelijk is, blijft er van dat budget nooit heel veel over om daar heel andere dingen van in te gaan kopen. Aan de andere kant is het dan ook weer zo, dat te weinig indiceren ook weer kan verleiden tot fraude, om dan op een andere manier alsnog aan de benodigde zorg te kunnen komen. Maar wanneer steeds meer indicaties "precies goed" zijn, zou volgens mij grote fraude al heel wat minder voorkomen. En al die bureautjes, daar zou wat mij betreft eens flink de bezem door moeten. Daar moet gewoon betere wetgeving voor komen, want het PGB is absoluut niet bedoeld om allerlei bemiddelaars rijker te maken. PGB is goedkoper dan ZIN, júíst omdat de kosten van overhead en de mensen die tussen de zorg en de cliënt instaan, er tussenuit zijn. Dat er dan mensen zijn die er ook nog even een slaatje uit willen slaan, om vervolgens eraan bij te dragen dat de zorg wéér duurder wordt en de vrijheid en eigen regie van de zorgvrager op de tocht komen te staan door allerlei negatieve beeldvorming rondom PGB's, vind ik walgelijk.

Muis, misschien kan je door MEE je herindicatie laten aanvragen? Die hebben veel ervaring (al ligt dat ook wel aan de consulent die je krijgt) met de manier van formuleren en kennen hier in de regio in ieder geval geen wachtlijst voor dit soort dingen.



En wat jammer om te lezen dat het niet zo goed gaat met Muizelien.