Psyche
alle pijlers
Ik kan mezelf niet accepteren zoals ik ben!
dinsdag 7 september 2010 om 21:39
dinsdag 7 september 2010 om 21:46
Ja, ik herken het wel. Ik was vroeger ook enorm met mezelf bezig en hoe ik overkwam op andere mensen. Nu kijk ik dan foto's van toen terug en denk ik: had ik er maar iets meer van genoten en niet mezelf zo dwars gezeten met idiote dieten en ijdelheid. Bij mij kwam het uit onzekerheid voort.
Met de tijd slijt het hopelijk.
Met de tijd slijt het hopelijk.
dinsdag 7 september 2010 om 21:57
Dit klinkt misschien heel gek: gewoon dingen doen.
Je gaat reizen: geniet bewust.
Gisteren is geweest en kan je niet veranderen, morgen moet nog komen en je kan niet veranderen wat dan komt.
Heel cliché: leef in het nu.
(En oh, ik schrijf het hier zo makkelijk op, maar ik vind het zo ontzettend moeilijk om te doen. Doe het, durf het en durf ook af en toe plat op je gezicht te gaan, zo lang je maar weer opstaat en verder gaat).
Je gaat reizen: geniet bewust.
Gisteren is geweest en kan je niet veranderen, morgen moet nog komen en je kan niet veranderen wat dan komt.
Heel cliché: leef in het nu.
(En oh, ik schrijf het hier zo makkelijk op, maar ik vind het zo ontzettend moeilijk om te doen. Doe het, durf het en durf ook af en toe plat op je gezicht te gaan, zo lang je maar weer opstaat en verder gaat).
dinsdag 7 september 2010 om 22:10
Afkijken bij anderen Paulien
Als ik de enige nieuweling ben bij een feestje/borrel ga ik bij een groepje staan en floep er *na 10 x diep ademhalen* uit: hoi, wil er iemand nog wat drinken? (mijn roodheidsgehalte is dan tomaat). Werkt altijd en het handig is dat er altijd wel een gespreksonderwerp daarna is (drankjes, wie is de bob etc.).
En durf je onzekerheid te benoemen. Ik vind nieuwe dingen eng. Als ik het hardop uitspreek (al is het alleen maar tegen mezelf), dan moet ik a) hard om mezelf lachen dat ik het eng vind en b) omdat ik het hardop heb gezegd lijkt het minder eng (da's niet logisch ik weet het )
Er is ergens op het forum een topic over 1 nieuw ding doen per dag. Soms werken kleine stappen heel goed omdat je dan aan het eind van een week/maand opeens een hele grote stap hebt gezet.
Ik log nu uit, maar wil je heel veel succes wensen en niet vergeten: ook ervan genieten!
Als ik de enige nieuweling ben bij een feestje/borrel ga ik bij een groepje staan en floep er *na 10 x diep ademhalen* uit: hoi, wil er iemand nog wat drinken? (mijn roodheidsgehalte is dan tomaat). Werkt altijd en het handig is dat er altijd wel een gespreksonderwerp daarna is (drankjes, wie is de bob etc.).
En durf je onzekerheid te benoemen. Ik vind nieuwe dingen eng. Als ik het hardop uitspreek (al is het alleen maar tegen mezelf), dan moet ik a) hard om mezelf lachen dat ik het eng vind en b) omdat ik het hardop heb gezegd lijkt het minder eng (da's niet logisch ik weet het )
Er is ergens op het forum een topic over 1 nieuw ding doen per dag. Soms werken kleine stappen heel goed omdat je dan aan het eind van een week/maand opeens een hele grote stap hebt gezet.
Ik log nu uit, maar wil je heel veel succes wensen en niet vergeten: ook ervan genieten!
woensdag 8 september 2010 om 08:00
Affirmeren!! Dus dagelijks liefst honderden keren hardop zinnen zeggen. bv ik accepteer mezelf zoals ik ben of ik vind mezelf goed en mooi precies zoals ik ben.
Ik weet dat het in het begin heel moeilijk om deze dingen hardop uit te spreken. Maar het werkt echt. Ik kan mezelf echt beter accepteren inmiddels.
Als het in het begin te lastig is, dan begin je een stapje dieper. Dus: "ik laat de weerstand die ik voel om mezelf goed en mooi te vinden los" of "Ik sta mezelf toe mezelf goed en mooi te vinden zoals ik ben".
Als je het echt dagelijks doet, merk je echt heel veel verschil. Al snel zul je krachtige en positieve affirmaties kunnen zeggen. Het werkt echt, probeer het maar. Je kunt ze ook opschrijven in het begin als het te moeilijk is. In de spiegel zeggen, is ook erg goed. Maar dat vond ik lastig. google er eens op, er is veel over geschreven.
Succes!
Ik weet dat het in het begin heel moeilijk om deze dingen hardop uit te spreken. Maar het werkt echt. Ik kan mezelf echt beter accepteren inmiddels.
Als het in het begin te lastig is, dan begin je een stapje dieper. Dus: "ik laat de weerstand die ik voel om mezelf goed en mooi te vinden los" of "Ik sta mezelf toe mezelf goed en mooi te vinden zoals ik ben".
Als je het echt dagelijks doet, merk je echt heel veel verschil. Al snel zul je krachtige en positieve affirmaties kunnen zeggen. Het werkt echt, probeer het maar. Je kunt ze ook opschrijven in het begin als het te moeilijk is. In de spiegel zeggen, is ook erg goed. Maar dat vond ik lastig. google er eens op, er is veel over geschreven.
Succes!
woensdag 8 september 2010 om 09:48
Ha Paulien,
Ik vind het al heel knap dat je dit herkent bij jezelf en kan zeggen, "ik wil niet over 20 jaar terugdenken en...." En ik lees ook stukken als "ik weet dat ik het kan.." Ergens gun je jezelf dus wél een "zelf" die lief is voor zichzelf, die zichzelf waardeert en aanziet voor de leuke vrouw die zij is. En ergens weet je dat het ook zo is, dat je een leuke, lieve, mooie vrouw bent die er ook mag zijn! Dat is al stap 1 in de goede richting, een stap die toch vaak lastig is wanneer je een eetstoornis hebt gehad (er gaat zoveel schuil achter het eetgedrag).
Vaak heeft het inderdaad tijd nodig en je gaat niet heel snel stap 1, stap 2, stap 3 af. Het gaat heel geleidelijk en dat je je bewust bent van je denkpatronen en de momenten waarop je eigenlijk heel onaardig bent tegen jezelf is echt al een grote stap. Wellicht helpt die tijd op reis je wel inderdaad, ga je alleen?
En wat Hermes zegt, gewoon dingen doen. Het klinkt heel makkelijk en het zal niet in 1x over zijn, maar hoe meer je volhoudt met die negatieve gedachten tegenspreken hoe natuurlijker het zal worden.
Ook ik heb een es gehad en hoewel ik heel, heel, heeeel ver ben wat betreft herstellen heb ik nog steeds dagelijks die gedachten van "ik ben dik, ik moet afvallen..." maar ze doen met niet zoveel meer. Op zo'n moment kan ik denken, "ach, dit gevoel gaat weer over" of "dit gaat niet om dik zijn of om afvallen, ik voel me gewoon onzeker over...." of "dit voel ik omdat ik een slechte dag heb, dit is gebeurd, dat is gebeurd..." En dat is zeker niet opeens gegaan, maar als je je er bewust van bent dat je zo denkt is het al een stuk makkelijker om de gedachten langzaam meer weerstand te bieden. Het gaat alleen wel geleidelijk, maar hou vol, want het lukt je wel!!
Als je wilt kun je eens komen kletsen op het "nasleep eetproblematiek" topic. Het gaat er op het moment geloof ik niet zo uitgebreid over dit onderwerp specifiek, maar ik weet zeker dat de vrouwen daar precies weten waar je het over hebt. Dus als je je ei verder kwijt wilt of nog ervaringen, kom gerust eens langs!
Ik vind het al heel knap dat je dit herkent bij jezelf en kan zeggen, "ik wil niet over 20 jaar terugdenken en...." En ik lees ook stukken als "ik weet dat ik het kan.." Ergens gun je jezelf dus wél een "zelf" die lief is voor zichzelf, die zichzelf waardeert en aanziet voor de leuke vrouw die zij is. En ergens weet je dat het ook zo is, dat je een leuke, lieve, mooie vrouw bent die er ook mag zijn! Dat is al stap 1 in de goede richting, een stap die toch vaak lastig is wanneer je een eetstoornis hebt gehad (er gaat zoveel schuil achter het eetgedrag).
Vaak heeft het inderdaad tijd nodig en je gaat niet heel snel stap 1, stap 2, stap 3 af. Het gaat heel geleidelijk en dat je je bewust bent van je denkpatronen en de momenten waarop je eigenlijk heel onaardig bent tegen jezelf is echt al een grote stap. Wellicht helpt die tijd op reis je wel inderdaad, ga je alleen?
En wat Hermes zegt, gewoon dingen doen. Het klinkt heel makkelijk en het zal niet in 1x over zijn, maar hoe meer je volhoudt met die negatieve gedachten tegenspreken hoe natuurlijker het zal worden.
Ook ik heb een es gehad en hoewel ik heel, heel, heeeel ver ben wat betreft herstellen heb ik nog steeds dagelijks die gedachten van "ik ben dik, ik moet afvallen..." maar ze doen met niet zoveel meer. Op zo'n moment kan ik denken, "ach, dit gevoel gaat weer over" of "dit gaat niet om dik zijn of om afvallen, ik voel me gewoon onzeker over...." of "dit voel ik omdat ik een slechte dag heb, dit is gebeurd, dat is gebeurd..." En dat is zeker niet opeens gegaan, maar als je je er bewust van bent dat je zo denkt is het al een stuk makkelijker om de gedachten langzaam meer weerstand te bieden. Het gaat alleen wel geleidelijk, maar hou vol, want het lukt je wel!!
Als je wilt kun je eens komen kletsen op het "nasleep eetproblematiek" topic. Het gaat er op het moment geloof ik niet zo uitgebreid over dit onderwerp specifiek, maar ik weet zeker dat de vrouwen daar precies weten waar je het over hebt. Dus als je je ei verder kwijt wilt of nog ervaringen, kom gerust eens langs!
woensdag 8 september 2010 om 09:50
quote:Paulien85 schreef op 07 september 2010 @ 22:13:
Heel erg bedankt. Ik ga nu ook slapen en vanaf morgen ga ik proberen om elke dag 1 nieuw ding te doen (zal het topic even opzoeken).
Ik hou hier bij hoe het gaat. Als jullie dat goed vinden?
Heel erg bedankt. Trusten!
Maar laat dat ook geen "moeten" worden hè! Niet van, "ooh ik heb vandaag nou niet ... gedaan. Wat stom. Dat had ik echt moeten doen. Zie je wel, ik ben gewoon een dik, mislukt, stom iemand."
Succes, ik geloof er wel in! Echt, dat je het bij jezelf herkent is al zo belangrijk!
Heel erg bedankt. Ik ga nu ook slapen en vanaf morgen ga ik proberen om elke dag 1 nieuw ding te doen (zal het topic even opzoeken).
Ik hou hier bij hoe het gaat. Als jullie dat goed vinden?
Heel erg bedankt. Trusten!
Maar laat dat ook geen "moeten" worden hè! Niet van, "ooh ik heb vandaag nou niet ... gedaan. Wat stom. Dat had ik echt moeten doen. Zie je wel, ik ben gewoon een dik, mislukt, stom iemand."
Succes, ik geloof er wel in! Echt, dat je het bij jezelf herkent is al zo belangrijk!
woensdag 8 september 2010 om 12:59
Ik denk dat je eerst eens moet accepteren hoe je nu over jezelf denkt. Dan is het goed om verstandelijk bewust te zijn dat het niet terecht is. Ga eerst je eigen gedachtes eens accepteren. Je hebt nu eenmaal zwakke kanten. Dit is er 1 van. Dat kan al wat rust geven. En veroorloof jezelf eens om te mogen falen.
woensdag 8 september 2010 om 17:39
