Psyche
alle pijlers
luisteren naar je gevoel?
vrijdag 17 september 2010 om 22:26
In een topic op een andere pijler kwam het volgende aan de orde:
@miss_sparkle: Dat is nou juist het rare ervan. Je gevoel wil je iets vertellen, maar je gaat gelijk met je verstand/argumenten alles weerleggen. Waarom doen we dat eigenlijk?
Moet je nou luisteren naar je gevoel of niet?
Ik denk dat je wel moet luisteren, maar meteen doen wat je gevoel je ingeeft, is wat anders, denk ik.
Dat is wel iets interessant om over na te denken.
Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat we vaak willen voldoen aan een bepaald beeld en dat negatieve gevoelens dus weggeredeneerd/onderdrukt dienen te worden.
En er dus totaal voorbij gegaan wordt aan het feit dat je iets nou eenmaal wél zo voelt. (of dan nou wel of niet terecht is, dat moet je in eerste instantie even buiten beschouwing laten)
Om maar even het voorbeeld aan te halen uit een ander topic waarin iemand aangeeft onzeker te worden van een bepaalde situatie met haar vriend.
Zij hééft dat gevoel nou eenmaal.
Een aantal posters geven haar ongezouten kritiek dat "ze zich niet zo moet aanstellen".
Op dat moment gaat TO misschien dat gevoel onderdrukken/wegredeneren.
Er wordt een oordeel gegeven over haar gevoel; het is stom, kinderachtig en een slimme, zelfverzekerde vrouw kan daar gewooon mee omgaan, hoor!!
Nou, TO wil ook aan die rol van slimme, zelfverzekerde vrouw voldoen en drukt het gevoel wat ze had weg en meet zichzelf een gedrag aan dat ver weg ligt van haar eigen gevoel. (Hierdoor raakt ze waarschijnlijk steeds minder in contact met haar gevoel/intuïtie)
Als gevoelens en emotie's er nou eens gewoon mogen zijn? (en je ze op de eerste plaats van jezelf accepteert?)
Het gaat er om wat je er vervolgens mee doet......
Meestal verzwakken de meeste gevoelens en emoties al als ze er gewoon mogen zijn. Onderdrukken ervan heeft geen enkele zin want uiteindelijk willen ze erkend worden en zijn ze gewoon sterker dan je 'denken'
Hoe denken jullie daarover?
@miss_sparkle: Dat is nou juist het rare ervan. Je gevoel wil je iets vertellen, maar je gaat gelijk met je verstand/argumenten alles weerleggen. Waarom doen we dat eigenlijk?
Moet je nou luisteren naar je gevoel of niet?
Ik denk dat je wel moet luisteren, maar meteen doen wat je gevoel je ingeeft, is wat anders, denk ik.
Dat is wel iets interessant om over na te denken.
Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat we vaak willen voldoen aan een bepaald beeld en dat negatieve gevoelens dus weggeredeneerd/onderdrukt dienen te worden.
En er dus totaal voorbij gegaan wordt aan het feit dat je iets nou eenmaal wél zo voelt. (of dan nou wel of niet terecht is, dat moet je in eerste instantie even buiten beschouwing laten)
Om maar even het voorbeeld aan te halen uit een ander topic waarin iemand aangeeft onzeker te worden van een bepaalde situatie met haar vriend.
Zij hééft dat gevoel nou eenmaal.
Een aantal posters geven haar ongezouten kritiek dat "ze zich niet zo moet aanstellen".
Op dat moment gaat TO misschien dat gevoel onderdrukken/wegredeneren.
Er wordt een oordeel gegeven over haar gevoel; het is stom, kinderachtig en een slimme, zelfverzekerde vrouw kan daar gewooon mee omgaan, hoor!!
Nou, TO wil ook aan die rol van slimme, zelfverzekerde vrouw voldoen en drukt het gevoel wat ze had weg en meet zichzelf een gedrag aan dat ver weg ligt van haar eigen gevoel. (Hierdoor raakt ze waarschijnlijk steeds minder in contact met haar gevoel/intuïtie)
Als gevoelens en emotie's er nou eens gewoon mogen zijn? (en je ze op de eerste plaats van jezelf accepteert?)
Het gaat er om wat je er vervolgens mee doet......
Meestal verzwakken de meeste gevoelens en emoties al als ze er gewoon mogen zijn. Onderdrukken ervan heeft geen enkele zin want uiteindelijk willen ze erkend worden en zijn ze gewoon sterker dan je 'denken'
Hoe denken jullie daarover?
vrijdag 17 september 2010 om 22:33
Ik denk hier anders over, Juf Doortje.
Niet alle gevoelens zijn terecht, sommigen ontstaan vanuit een bepaald patroon waar je aan gewend geraakt ben. Je hoeft niet te luisteren naar die onterechte gevoelens, en als dat niet lukt uit jezelf moet je ze niet onderdrukken maar húlp zoeken bij het anders gaan denken en om uit dat patroon te stappen. Niet zeuren of je aan lopen stellen, maar er iets aan doen.
Je onderbuikgevoelens (om ze zo even uit te drukken) moet je niet negeren. En dát doen de meesten dan weer niet. Zelfs al zegt ook het verstand in het geval van onderbuikgevoel dat het er niet voor niets zit.
En verder ben ik het eens met Groll.
Niet alle gevoelens zijn terecht, sommigen ontstaan vanuit een bepaald patroon waar je aan gewend geraakt ben. Je hoeft niet te luisteren naar die onterechte gevoelens, en als dat niet lukt uit jezelf moet je ze niet onderdrukken maar húlp zoeken bij het anders gaan denken en om uit dat patroon te stappen. Niet zeuren of je aan lopen stellen, maar er iets aan doen.
Je onderbuikgevoelens (om ze zo even uit te drukken) moet je niet negeren. En dát doen de meesten dan weer niet. Zelfs al zegt ook het verstand in het geval van onderbuikgevoel dat het er niet voor niets zit.
En verder ben ik het eens met Groll.
vrijdag 17 september 2010 om 22:35
Gevoelens kun je weg rationaliseren en dat is maar goed ook.
Jij vindt het bv niet leuk dat je vriend met een vroegere vriendin afspreekt die die al heel lang niet gezien heeft, geeft je een raar gevoel, jaloers gevoel je wordt er onzeker van etc.
Jij hebt last van dit gevoel, vriend heeft er last van dus lijkt mij de enige oplossing om erover na te denken waarom jij dit gevoel hebt , waarom jij onzeker bent etc.
Dus een beetje soulsearching levert op dat je er niks mee op schiet en je aandacht veel beter aan andere dingen kan besteden.
Jij vindt het bv niet leuk dat je vriend met een vroegere vriendin afspreekt die die al heel lang niet gezien heeft, geeft je een raar gevoel, jaloers gevoel je wordt er onzeker van etc.
Jij hebt last van dit gevoel, vriend heeft er last van dus lijkt mij de enige oplossing om erover na te denken waarom jij dit gevoel hebt , waarom jij onzeker bent etc.
Dus een beetje soulsearching levert op dat je er niks mee op schiet en je aandacht veel beter aan andere dingen kan besteden.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 17 september 2010 om 22:41
ik denk dat gevoel of het vaak gebruikte intuïtie; een soort van optelsom is van eerdere (emotionele) ervaringen. Je hersenen maken eens soort van snelle balans op van alle tegengestelde "belangen/normen/emo-littekens/etc". Wij mensen willen een ja of nee antwoord. Kortsluiting is iets waar we niet mee om kunnen gaan. Door in de tijd een aantal van je ervaringen bij te stellen; kan op een bepaald moment de balans wel doorslaan......en dan heb je je antwoord.
vrijdag 17 september 2010 om 22:46
[quote]Groll schreef op 17 september 2010 @ 22:33:
Je kan het best zoveel mogelijk je gedachten ordenen en daarna pas gevoelens uiten. Dit om schade aan relaties te voorkomen
[/quote]
Op dat punt zijn we het eens: luisteren, maar niet meteen zomaar doen wat je gevoel je ingeeft. (schreef ik al in OP)
Dus luisteren in de zin van: "aanhoren", niet persé van "opvolgen"!!
(daar ontstaat misschien een stukje spraakverwarring over?)
Je kan het best zoveel mogelijk je gedachten ordenen en daarna pas gevoelens uiten. Dit om schade aan relaties te voorkomen
[/quote]Op dat punt zijn we het eens: luisteren, maar niet meteen zomaar doen wat je gevoel je ingeeft. (schreef ik al in OP)
Dus luisteren in de zin van: "aanhoren", niet persé van "opvolgen"!!
(daar ontstaat misschien een stukje spraakverwarring over?)
vrijdag 17 september 2010 om 22:53
quote:Madhe schreef op 17 september 2010 @ 22:33:
Ik denk hier anders over, Juf Doortje.
Niet alle gevoelens zijn terecht, sommigen ontstaan vanuit een bepaald patroon waar je aan gewend geraakt ben. Je hoeft niet te luisteren naar die onterechte gevoelens, en als dat niet lukt uit jezelf moet je ze niet onderdrukken maar húlp zoeken bij het anders gaan denken en om uit dat patroon te stappen. Niet zeuren of je aan lopen stellen, maar er iets aan doen.
Helemaal eens, maar het gaat me om de manier waaróp je dat dan doet.
Ik denk dat je die gevoelens eerst moet erkennen/accepteren/er laten zijn.(zonder er iets mee te doen, begrijp me niet verkeerd!)
Op dat moment is er pas ruimte om er rationeel naar te kijken..
En op de tweede plaats kán je er dan ook veel rationeler naar kijken omdat het al veel minder zwaar is geworden omdat dat gevoel er mag zijn en de ruimte krijgt.
Als je een negatief gevoel meteen probeert te rationaliseren, (onderdrukt...mooi weer blijft spelen) komt het later toch een keer naar 'de oppervlakte'?
Je onderbuikgevoelens (om ze zo even uit te drukken) moet je niet negeren. En dát doen de meesten dan weer niet. Zelfs al zegt ook het verstand in het geval van onderbuikgevoel dat het er niet voor niets zit.
En verder ben ik het eens met Groll.
Ik denk hier anders over, Juf Doortje.
Niet alle gevoelens zijn terecht, sommigen ontstaan vanuit een bepaald patroon waar je aan gewend geraakt ben. Je hoeft niet te luisteren naar die onterechte gevoelens, en als dat niet lukt uit jezelf moet je ze niet onderdrukken maar húlp zoeken bij het anders gaan denken en om uit dat patroon te stappen. Niet zeuren of je aan lopen stellen, maar er iets aan doen.
Helemaal eens, maar het gaat me om de manier waaróp je dat dan doet.
Ik denk dat je die gevoelens eerst moet erkennen/accepteren/er laten zijn.(zonder er iets mee te doen, begrijp me niet verkeerd!)
Op dat moment is er pas ruimte om er rationeel naar te kijken..
En op de tweede plaats kán je er dan ook veel rationeler naar kijken omdat het al veel minder zwaar is geworden omdat dat gevoel er mag zijn en de ruimte krijgt.
Als je een negatief gevoel meteen probeert te rationaliseren, (onderdrukt...mooi weer blijft spelen) komt het later toch een keer naar 'de oppervlakte'?
Je onderbuikgevoelens (om ze zo even uit te drukken) moet je niet negeren. En dát doen de meesten dan weer niet. Zelfs al zegt ook het verstand in het geval van onderbuikgevoel dat het er niet voor niets zit.
En verder ben ik het eens met Groll.
vrijdag 17 september 2010 om 22:56
vrijdag 17 september 2010 om 23:00
vrijdag 17 september 2010 om 23:06
quote:RationalCouple schreef op 17 september 2010 @ 23:00:
[...]
m.u.v (snelle) levensbedreigende situaties denk ik van wel.
Weet je wat ik zo gek vind? Ik dacht dat ook altijd, tot ik compleet vast liep....
Voor mij is dat dus heel anders. Sinds ik mijn gevoelens en emotie's serieus neem, (ik handel er niet klakkeloos naar...laat het eerst bezinken!) gaat het een stuk beter met me.
[...]
m.u.v (snelle) levensbedreigende situaties denk ik van wel.
Weet je wat ik zo gek vind? Ik dacht dat ook altijd, tot ik compleet vast liep....
Voor mij is dat dus heel anders. Sinds ik mijn gevoelens en emotie's serieus neem, (ik handel er niet klakkeloos naar...laat het eerst bezinken!) gaat het een stuk beter met me.
vrijdag 17 september 2010 om 23:07
quote:jufdoortje schreef op 17 september 2010 @ 22:56:
[...]
Jij denkt dat "het denken" sterker is dan je gevoelens en emotie's?
Dat je met je mind je gevoelens en emotie's kan beheersen?Absoluut, ik althans wel. Ik kan mijn gevoelens, negatieve die je eigenlijk liever niet wilt heel goed weg rationaliseren, en ook wel zo dat ik er achter sta en die gevoelens eigenlijk ook belachelijk vind.
[...]
Jij denkt dat "het denken" sterker is dan je gevoelens en emotie's?
Dat je met je mind je gevoelens en emotie's kan beheersen?Absoluut, ik althans wel. Ik kan mijn gevoelens, negatieve die je eigenlijk liever niet wilt heel goed weg rationaliseren, en ook wel zo dat ik er achter sta en die gevoelens eigenlijk ook belachelijk vind.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 17 september 2010 om 23:08
Ik denk dat als een gevoel alsmaar terugkomt, ondanks herhaaldelijk weg proberen te denken of rationaliseren... je er uiteindelijk wel naar moet luisteren.
Ik belicht dan even 1 soort gevoel:
Als je bijv. jaloers bent op de vriendin van vroeger uit het voorbeeld van nouschi, is het goed om niet meteen de jaloerse bitch uit te gaan hangen, maar als er elke keer een beroep wordt gedaan op geruststellende gedachten, dan is er iets niet in de haak, dan zit er iets structureel niet goed, en dat kun je dan niet meer wegdenken. Dan moet je OF gaan kijken waarom je zo jaloers bent, OF of wat je vriend doet wel in de haak is...
Ik belicht dan even 1 soort gevoel:
Als je bijv. jaloers bent op de vriendin van vroeger uit het voorbeeld van nouschi, is het goed om niet meteen de jaloerse bitch uit te gaan hangen, maar als er elke keer een beroep wordt gedaan op geruststellende gedachten, dan is er iets niet in de haak, dan zit er iets structureel niet goed, en dat kun je dan niet meer wegdenken. Dan moet je OF gaan kijken waarom je zo jaloers bent, OF of wat je vriend doet wel in de haak is...
vrijdag 17 september 2010 om 23:08
quote:jufdoortje schreef op 17 september 2010 @ 23:06:
[...]
Weet je wat ik zo gek vind? Ik dacht dat ook altijd, tot ik compleet vast liep....
Voor mij is dat dus heel anders. Sinds ik mijn gevoelens en emotie's serieus neem, (ik handel er niet klakkeloos naar...laat het eerst bezinken!) gaat het een stuk beter met me.Dat is het ook,laten bezinken, er over nadenken.
[...]
Weet je wat ik zo gek vind? Ik dacht dat ook altijd, tot ik compleet vast liep....
Voor mij is dat dus heel anders. Sinds ik mijn gevoelens en emotie's serieus neem, (ik handel er niet klakkeloos naar...laat het eerst bezinken!) gaat het een stuk beter met me.Dat is het ook,laten bezinken, er over nadenken.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 17 september 2010 om 23:10
quote:nouschi schreef op 17 september 2010 @ 23:07:
[...]
Absoluut, ik althans wel. Ik kan mijn gevoelens, negatieve die je eigenlijk liever niet wilt heel goed weg rationaliseren, en ook wel zo dat ik er achter sta en die gevoelens eigenlijk ook belachelijk vind.Zoals ik in mijn post van 23.06 ook schreef: vind dat knap (serieus) Voor mij werkte het niet op die manier.
[...]
Absoluut, ik althans wel. Ik kan mijn gevoelens, negatieve die je eigenlijk liever niet wilt heel goed weg rationaliseren, en ook wel zo dat ik er achter sta en die gevoelens eigenlijk ook belachelijk vind.Zoals ik in mijn post van 23.06 ook schreef: vind dat knap (serieus) Voor mij werkte het niet op die manier.
vrijdag 17 september 2010 om 23:11
vrijdag 17 september 2010 om 23:17
quote:RationalCouple schreef op 17 september 2010 @ 23:11:
[...]
lijkt mij heel rationeel Wellicht is het een definitie kwestie. Ik denk dat je een rationeel leven kunt leiden waarbij je "gecontroleerd geniet" van je gevoelens/emoties.Nou, 'genieten' was het in mijn geval niet.... het was meer 'angst erkennen'. Op het moment dat het er mocht zijn....verdween het bijna als sneeuw voor de zon.
[...]
lijkt mij heel rationeel Wellicht is het een definitie kwestie. Ik denk dat je een rationeel leven kunt leiden waarbij je "gecontroleerd geniet" van je gevoelens/emoties.Nou, 'genieten' was het in mijn geval niet.... het was meer 'angst erkennen'. Op het moment dat het er mocht zijn....verdween het bijna als sneeuw voor de zon.
vrijdag 17 september 2010 om 23:17
[quote]RationalCouple schreef op 17 september 2010 @ 23:11:
[...]
lijkt mij heel rationeel Wellicht is het een definitie kwestie. Ik denk dat je een rationeel leven kunt leiden waarbij je "gecontroleerd geniet" van je gevoelens/emoties.[/quote]
Mooi gezegd.
[...]
lijkt mij heel rationeel Wellicht is het een definitie kwestie. Ik denk dat je een rationeel leven kunt leiden waarbij je "gecontroleerd geniet" van je gevoelens/emoties.[/quote]
Mooi gezegd.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 17 september 2010 om 23:28
Het is lastig quoten wanneer er in een quote een reactie staat, daarom kopieer ik het even Jufdoortje;
Helemaal eens, maar het gaat me om de manier waaróp je dat dan doet.
Ik denk dat je die gevoelens eerst moet erkennen/accepteren/er laten zijn.(zonder er iets mee te doen, begrijp me niet verkeerd!)
Ik denk dat je door te erkennen, accepteren en laten zijn veel meer aandacht aan (onterechte) gevoelens geeft dan nodig is. Ze opblaast en groter maakt dan ze zijn. Je hebt je verstand ook nog.
Want wat wil je er mee? Ik ben verdrietig (om iets onzinnigs) bijvoorbeeld. Oke, ik heb verdriet, dat erken ik (na een paar uur), accepteer ik (laten we zeggen een dag later), ik laat mijn verdriet er zijn (twee dagen of hoelang?).. óf ik ga iets leuks doen, afleiding zoeken en blij worden/ de oorzaak aanpakken. Als ik mag kiezen, drie dagen onder een dekbed of drie dagen nuttig besteden dan weet ik het wel. Daarmee stop ik ze niet weg, maar laat ik ze zeker niet de boventoon voeren.
Op dat moment is er pas ruimte om er rationeel naar te kijken.. Elk moment is er ruimte om rationeel naar gevoelens te kijken, ze rationeel te ervaren kan langer duren maar staat hier los van.
En op de tweede plaats kán je er dan ook veel rationeler naar kijken omdat het al veel minder zwaar is geworden omdat dat gevoel er mag zijn en de ruimte krijgt. Gevoel mág er zijn, onterecht gevoel vanuit een patroon liever niet. Het maakt alleen stuk, bouwt niets op. Dan wordt het zwelgen, en is het een (rationele) keuze dat je je zo voelt.
Als je een negatief gevoel meteen probeert te rationaliseren, (onderdrukt...mooi weer blijft spelen) komt het later toch een keer naar 'de oppervlakte'?
Nee, waarom?
Je kunt gevoelens verwerken, en, waar het hier vooral om gaat; onterechte gevoelens kun je ook gewoon níet toelaten en dan komt het niet terug, maar blijkt het niet meer nodig.
Helemaal eens, maar het gaat me om de manier waaróp je dat dan doet.
Ik denk dat je die gevoelens eerst moet erkennen/accepteren/er laten zijn.(zonder er iets mee te doen, begrijp me niet verkeerd!)
Ik denk dat je door te erkennen, accepteren en laten zijn veel meer aandacht aan (onterechte) gevoelens geeft dan nodig is. Ze opblaast en groter maakt dan ze zijn. Je hebt je verstand ook nog.
Want wat wil je er mee? Ik ben verdrietig (om iets onzinnigs) bijvoorbeeld. Oke, ik heb verdriet, dat erken ik (na een paar uur), accepteer ik (laten we zeggen een dag later), ik laat mijn verdriet er zijn (twee dagen of hoelang?).. óf ik ga iets leuks doen, afleiding zoeken en blij worden/ de oorzaak aanpakken. Als ik mag kiezen, drie dagen onder een dekbed of drie dagen nuttig besteden dan weet ik het wel. Daarmee stop ik ze niet weg, maar laat ik ze zeker niet de boventoon voeren.
Op dat moment is er pas ruimte om er rationeel naar te kijken.. Elk moment is er ruimte om rationeel naar gevoelens te kijken, ze rationeel te ervaren kan langer duren maar staat hier los van.
En op de tweede plaats kán je er dan ook veel rationeler naar kijken omdat het al veel minder zwaar is geworden omdat dat gevoel er mag zijn en de ruimte krijgt. Gevoel mág er zijn, onterecht gevoel vanuit een patroon liever niet. Het maakt alleen stuk, bouwt niets op. Dan wordt het zwelgen, en is het een (rationele) keuze dat je je zo voelt.
Als je een negatief gevoel meteen probeert te rationaliseren, (onderdrukt...mooi weer blijft spelen) komt het later toch een keer naar 'de oppervlakte'?
Nee, waarom?
Je kunt gevoelens verwerken, en, waar het hier vooral om gaat; onterechte gevoelens kun je ook gewoon níet toelaten en dan komt het niet terug, maar blijkt het niet meer nodig.
vrijdag 17 september 2010 om 23:34
quote:jufdoortje schreef op 17 september 2010 @ 23:17:
[...]
Nou, 'genieten' was het in mijn geval niet.... het was meer 'angst erkennen'. Op het moment dat het er mocht zijn....verdween het bijna als sneeuw voor de zon.
door er van een "afstandje" naar te kijken en te relativeren; kun je er in mijn beleving een beetje mee gaan "spelen". Dit onderzoek ervaar ik als iets prettigs. Doordat ik zelf erg focus op wetenschap en het leven in lagen bekijk gebruik ik in "stressvolle / negatieve" situaties het trucje om "snel uit te zoomen" M.a.w je bekijkt bijvoorbeeld de mensheid als geheel of de blauwe aarde in een onmetelijk universum. Daarnaast helpt een goed beeld van de chemie in je lijf.
just my 2cts
[...]
Nou, 'genieten' was het in mijn geval niet.... het was meer 'angst erkennen'. Op het moment dat het er mocht zijn....verdween het bijna als sneeuw voor de zon.
door er van een "afstandje" naar te kijken en te relativeren; kun je er in mijn beleving een beetje mee gaan "spelen". Dit onderzoek ervaar ik als iets prettigs. Doordat ik zelf erg focus op wetenschap en het leven in lagen bekijk gebruik ik in "stressvolle / negatieve" situaties het trucje om "snel uit te zoomen" M.a.w je bekijkt bijvoorbeeld de mensheid als geheel of de blauwe aarde in een onmetelijk universum. Daarnaast helpt een goed beeld van de chemie in je lijf.
just my 2cts
vrijdag 17 september 2010 om 23:37
@ M.:
Je schreef:
Daarmee stop ik ze niet weg, maar laat ik ze zeker niet de boventoon voeren.
Ik laat ze ook niet de boventoon voeren als ik ze erken.
Dat vind ik iets heel anders namelijk.
je schreef ook:
Gevoel mág er zijn, onterecht gevoel vanuit een patroon liever niet. Het maakt alleen stuk, bouwt niets op
Eens, maar hoe wéét je zelf wanneer het onterecht is???? Omdat een ander je dat vertelt? Omdat je wilt voldoen aan een bepaalde rol?
Je schreef:
Daarmee stop ik ze niet weg, maar laat ik ze zeker niet de boventoon voeren.
Ik laat ze ook niet de boventoon voeren als ik ze erken.
Dat vind ik iets heel anders namelijk.
je schreef ook:
Gevoel mág er zijn, onterecht gevoel vanuit een patroon liever niet. Het maakt alleen stuk, bouwt niets op
Eens, maar hoe wéét je zelf wanneer het onterecht is???? Omdat een ander je dat vertelt? Omdat je wilt voldoen aan een bepaalde rol?
vrijdag 17 september 2010 om 23:39
quote:RationalCouple schreef op 17 september 2010 @ 23:34:
[...]
door er van een "afstandje" naar te kijken en te relativeren; kun je er in mijn beleving een beetje mee gaan "spelen". Dit onderzoek ervaar ik als iets prettigs. Doordat ik zelf erg focus op wetenschap en het leven in lagen bekijk gebruik ik in "stressvolle / negatieve" situaties het trucje om "snel uit te zoomen" M.a.w je bekijkt bijvoorbeeld de mensheid als geheel of de blauwe aarde in een onmetelijk universum. Daarnaast helpt een goed beeld van de chemie in je lijf.
herkenbaar! Ademhalingsoefeningen doen wonderen!
just my 2cts
[...]
door er van een "afstandje" naar te kijken en te relativeren; kun je er in mijn beleving een beetje mee gaan "spelen". Dit onderzoek ervaar ik als iets prettigs. Doordat ik zelf erg focus op wetenschap en het leven in lagen bekijk gebruik ik in "stressvolle / negatieve" situaties het trucje om "snel uit te zoomen" M.a.w je bekijkt bijvoorbeeld de mensheid als geheel of de blauwe aarde in een onmetelijk universum. Daarnaast helpt een goed beeld van de chemie in je lijf.
herkenbaar! Ademhalingsoefeningen doen wonderen! just my 2cts
vrijdag 17 september 2010 om 23:49
quote:jufdoortje schreef op 17 september 2010 @ 23:37:
@ M.:
Je schreef:
Daarmee stop ik ze niet weg, maar laat ik ze zeker niet de boventoon voeren.
Ik laat ze ook niet de boventoon voeren als ik ze erken.
Dat vind ik iets heel anders namelijk.
je schreef ook:
Gevoel mág er zijn, onterecht gevoel vanuit een patroon liever niet. Het maakt alleen stuk, bouwt niets op
Eens, maar hoe wéét je zelf wanneer het onterecht is???? Omdat een ander je dat vertelt? Omdat je wilt voldoen aan een bepaalde rol?
Wéten doe ik met mijn verstand. Voelen met mijn emoties.
Om het voorbeeld aan te houden; jaloezie.
Je wéét of je iemand vertrouwd of niet. Of je jaloezie terecht is of niet. Of het aan jezelf ligt, of aan die ander (die je vertrouwt danwel wantrouwt).
Het stuk daaronder; Wantrouwen; Heeft een oorzaak. In jezelf of door een ander. Zoiets wéét je als je maar eerlijk kijkt.
@ M.:
Je schreef:
Daarmee stop ik ze niet weg, maar laat ik ze zeker niet de boventoon voeren.
Ik laat ze ook niet de boventoon voeren als ik ze erken.
Dat vind ik iets heel anders namelijk.
je schreef ook:
Gevoel mág er zijn, onterecht gevoel vanuit een patroon liever niet. Het maakt alleen stuk, bouwt niets op
Eens, maar hoe wéét je zelf wanneer het onterecht is???? Omdat een ander je dat vertelt? Omdat je wilt voldoen aan een bepaalde rol?
Wéten doe ik met mijn verstand. Voelen met mijn emoties.
Om het voorbeeld aan te houden; jaloezie.
Je wéét of je iemand vertrouwd of niet. Of je jaloezie terecht is of niet. Of het aan jezelf ligt, of aan die ander (die je vertrouwt danwel wantrouwt).
Het stuk daaronder; Wantrouwen; Heeft een oorzaak. In jezelf of door een ander. Zoiets wéét je als je maar eerlijk kijkt.
