Ik zie ondertiteling dubbel/ met schaduwbeeld eronder

Bril ophouden... Nooit problemen met zicht gehad, maar kreeg ongeveer een jaar geleden het idee dat ik 'wat' minder zag. Cillindrische afwijking van 3.0(!) Daarnaast sterkte van 1.25 en 1.75, kwas gewoon stekeblind dus! ) Sinds mijn bril -deed hem eerst af en toe op, maar al snel droeg ik hem de hele dag. Lees: ben nu zo'n tutje met de bril op het nachtkastje- geen hoofdpijn meer! Geen vermoeide ogen en vooral rust! Heb overigens geen rijbewijs, dus niemand heeft hoeven vrezen voor zijn leven

Minder zuipen?



Ik kan zelf geen 3D films 'zien'. Met die bril op schuift alles over elkaar heen. Alleen met mijn linkeroog zie ik het goed, maar dan zit ik de hele film met mijn rechteroog dicht. Ik ga niet meer naar 3D films, want ik krijgt er hoofdpijn van. Geen idee wat er aan te doen is.

Botervliegje, kan het niet zijn dat jij 'gewoon' geen diepte ziet? Dat is nodig om 3D films te kunnen volgen. Dat is wat anders dan wat Tinkerbell aankaart.





Tinkerbell; yep herkenning. Nu ben ik geen "13 in dozijn" persoon, dus in hoeverre je wat aan mij verhaal hebt?? Ik heb al jaren allerlei probleempjes en problemen met mijn ogen. Groot en klein, opvallend en minder opvallend. Daarbij was eigenlijk keer op keer weer de stelregel dat oogarts er geen fluit mee kon en/of riep "niets aan het handje" en andere zaken in die richting. Tegelijkertijd echter kon mijn opticiën er altijd wél wat mee.



Inmiddels weet ik dat ik een bindweefselafwijking heb. Dat speelt voor mij ook op ooggebied mee. Zodra ik vermoeider raak, kan ik mijn ogen minder corrigeren dan ik normaal onbewust al doe. En heb op dat moment dus net een andere cilinder en prisma nodig, al dan niet gecombineerd met andere sferische sterkte. "Kan niet, bestaat niet, aldus menige oogarts".



Tel er bij op dat ik door die afwijking en behoorlijke sterkte niet "eerlijk" te meten ben. Ik kan door veel te sterke glazen pérfect kijken. Corrigeer tijdens een test onbewust zonder moeite. Tijdens zo'n test terugschakelen naar een mindere sterkte kan ik niet, waardoor het dus lijkt alsof ik de sterkere sterkte nodig zou hebben. "Kan niet, bestaat niet", roept menige oogarts.



Ook zo leuk is dat de verdovende druppels die men gebruikt om lens uit te schakelen waardoor je sterkte "onbeïnvloed" zou kunnen meten bij mij niet werken. Meet mijn ogen 3 keer na zo'n druppelsessie en 3 keer krijg je dusdanige sterkten eruit dat er grote verschillen tussen zitten. "Kan niet, bestaat niet". Voel je al aankomen volgens wie?



Ik kan diverse van deze punten onomstotelijk bewijzen. Zo'n oogmeetcomputer liegt niet en spuugt binnen een kwartier meten tótaal verschillende uitslagen uit. Zet me achter meerdere computers, verschillende dagen en steeds dezelfde idiotie. Van mijn aandoening weten genoeg oogartsen inmiddels dat het correctievermogen van het oog per moment kan variëren en in sommige gevallen zelfs kan leiden tot een lensluxatie (lens schiet van de plaats, kijkt best moeilijk). Mijn dossier spreekt voor zich. En toch nog altijd wordt er bij voorkeur geroepen "kan niet, bestaat niet'.



Die oogartsen; die doen maar. Zolang als ik ze niet nódig heb is mijn eerste hulpverlener mijn opticiën. De beste man is altijd al verdraaide goed in zijn vak geweest en heeft zich enorm ingelezen in mijn aandoening en wat dat op zijn vakgebied kan betekenen. Het kost ook hem nog wel eens zweet, halve wanhoop en langer en/of vaker uitproberen, maar hij is de enige die mij in de praktijk daadwerkelijk resultaten kan leveren voor wat betreft zo optimaal mogelijk zien. Oogartsen zitten voor mij te vast in hun 'regeltje a dicteert b' en ik pas net niet in dat hokje. Ik ga dan liever voor het praktische, want ik zie graag zo rustig mogelijk.



Resultaat; oogartsen die eerst opticiën verbaal affikken (nergens voor nodig, hij wil verkopen, blablabla) en na het zien van resultaat hosanna roepen over resultaten. Ach ja.



Mijn ogen zijn gewoon nu eenmaal ongekend gevoelig. Elk greintje pakken ze direct op, ook al zou dat niet "moeten kunnen". Kan gebeuren, dan gaan we daar toch gewoon mee aan de slag. Laatst is er bij mij een wijziging geweest op cilinder, prisma en sferische tegelijkertijd. Alleen zeer minimale wijzigingen, maar dat bleek te veel voor ogen om te handelen. Ze hebben te lang gehandeld naar de niet meer geschikte bril en hebben echt tijd nodig gehad voor ze door hadden dat er nu een andere bril op mijn neus stond. Heeft me letterlijk een paar weken doorzetten gekost, waarbij ik in het begin na enkele minuten de nieuwe bril afzette omdat ik er letterlijk niet meer door heen kon kijken. Elke geboekte vooruitgang was/is ook direct weer foetsie zodra ik door de oude sterkte kijk (heb nogal een brillenverzameling). Een sterkte die ik duidelijk niet meer heb aangezien dan een leuke afwisseling aan klachten weer opduikt die ik met nieuwste sterkte niet meer heb. Ook weer zo'n "kan niet, bestaat niet" ervaring.



Mijn huidige zicht? Optimaal voor wat het kan zijn. "Helaas" maar 100% (ben 120% gewoon en dit is dus erg wennen). Mijn sterkte wisselt sowieso per moment van de dag, dus afstellen is altijd een beetje een middenweg vinden. Die hebben we nu gevonden, best passend bij mijn gemiddelden, zeg maar. Ben ik echt erg moe, mezelf over de kop gelopen of staar ik een hele dag naar een scherm (te intensief werk voor mijn ogen), dan kan ik er donder op zeggen dat ik weer dubbel ga zien. Beginnend inderdaad met ondertiteling, de witte strepen op de weg, mensen op tv, letters op andere schermen etc. Zodra ik mijn rust pak is het weg, en een duidelijk teken voor mij dat het een punt is waar we niet in kunnen corrigeren (dan zie ik op goede momenten weer dubbel). Ga ik op meer momenten van de dag dubbel zien, langere periodes, aanhoudend, neigt het naar driedubbel en voelen mijn ogen gemiddeld al "niet kloppend", dan kan ik er donder op zeggen dat ik een aanpassing nodig heb.



Dus of je wat aan mijn ervaring hebt??? Enige wat ik geleerd heb is dat je wellicht toch een hele kleine wijziging in sterkte nodig kunt hebben, zelfs als het niet uit metingen komt. Als de praktijk daarmee prettiger is, wat geef je dan de voorkeur; meting of praktijk? Ook kan het afwisselen tussen bril en geen bril een pijnpunt zijn voor bepaalde ogen. En kan 'gewoon' vermoeid zijn genoeg zijn om je over dat drempeltje te duwen van goed zien naar dubbel zien. Maar OF dat voor jou ook op kan gaan, en/of iets anders? Who knows??

quote:Pixiedust schreef op 15 september 2010 @ 19:22:

Botervliegje, kan het niet zijn dat jij 'gewoon' geen diepte ziet? Dat is nodig om 3D films te kunnen volgen. Dat is wat anders dan wat Tinkerbell aankaart.Ik heb geen idee. Ik kan wel van die 3Dplaatjes zien. Dat je een beetje in het niets naar het plaatje moet staren en dat je dan een 3Dbeeld ziet. (Die van vroegâh). Maar 3D films gaan dus echt niet.

Grijns, dat spook-gezien-gezicht herken ik. Die trekken bij mij oogartsen en menige andere opticiën. Bij mij mogen dan ook alleen de eigenaar en 1 vaste andere opticiën mijn ogen "doen". Er lopen alleen maar goede opticiëns in de zaak rond, maar ze kunnen niet allemaal met mijn ogen uit de voeten.



Als jij merkt dat je qua sterkten veel wisselt; schrijf het eens op. Laat eens meten op verschillende momenten van de dag. Het is een bekend verschijnsel (aldus mijn opticiën, weet niet hóe bekend dat dus is bij de gemiddelde oogmedische populatie) dat bij een bepaalde groep mensen de sterkte kan variëren al naar gelang de dag. Als dat zo is dan zul je een verschil zien in meting vroeg op de dag (ogen zijn nog fris, niet vermoeid) en na een lange oogvermoeiende dag. Als dat voor jou zou opgaan, dan kan het zijn dat een gemiddelde een handige oplossing is. Of juist helemaal niet en is het uitproberen of de ochtend- of middagmeting je betere resultaten geeft.



Mijn opticiën is hierin heel makkelijk; probeer de nieuwe glazen uit. Bevalt het écht niet, dan beginnen we van voor af aan en gaan we door tot je hebt wat je nodig hebt. Kosteloos. Geen risico voor mij dus. Dat uitproberen kost dus enkele weken, ik heb 4 weken nodig gehad om met mijn huidige bril optimaal te kunnen zien. Na een week begon ik voorzichtig vooruitgang te zien, na een week of 2 ging dat steeds sneller.



Waarom ben je nog wel een beetje bang dat er iets niet goed is in het hoofd/hersenen? Heb je die angsten benoemd? Dus niet alleen algemeen, maar in alle details zoals ze door jouw hoofd gaan? Jij wilt daar antwoorden in, kennis is macht tegen angsten. Durf gerust uit te spreken als jij een "ja maar" voelt opkomen als een arts iets uitlegt. Jouw ogen, jouw moment om in het gesprek niet alleen te hoeven luisteren en horen maar ook jouw denkwijze, angsten etc. uit te spreken.



Kom je er echt niet uit en blijf je voor jouw gevoel in een cirkeltje gaan dan kun je altijd een second opinion aanvragen. Daar heb je vanuit het basispakket recht op.



Mijn ogen zijn lastig, anderzijds gun ik het je ergens ook wel om een klein beetje daarvan te hebben. Dan zou je namelijk met een kleine wijziging in de glazen of zelfs alleen maar de afstelling van de bril! (ja, kan milimeterwerk zijn als je zeer gevoelig bent) dat dubbelzien aan kunnen pakken. Moet je nog wel zoeken welke verandering het moet zijn, maar dat is altijd prettiger dan een situatie waarin je niets meer aan winst kunt boeken.



Hoe dan ook, hopelijk kom je er snel achter wat je hier mee kunt om het te verbeteren. Dubbelzien is vermoeiend. Zelf kijk ik liever uren zonder bril (behoorlijke prisma, kleine cilinder, -11 sferisch) dan een kwartier naar tv met dubbele ondertiteling. Brr.

quote:Botervliegje schreef op 15 september 2010 @ 20:02:

[...]





Ik heb geen idee. Ik kan wel van die 3Dplaatjes zien. Dat je een beetje in het niets naar het plaatje moet staren en dat je dan een 3Dbeeld ziet. (Die van vroegâh). Maar 3D films gaan dus echt niet.



Weet het ook niet allemaal tot in details hoor. Ik weet van mensen in mijn omgeving die 3D-films niet kunnen "zien", dat zij dus een probleem hebben met diepte zien. Vandaar dat ik het opperde of daar voor jou de 'clue' zou kunnen liggen. Geen idee eigenlijk of zij 3D-plaatjes wel kunnen zien.



Die plaatjes zijn voor mijn gevoel vooral enorm scheel kijken, jezelf hoofdpijn bezorgen en in ene zie je andere dingen. Films in 3D daarentegen zijn redelijk relaxt kijken, iets meer werk maar voor mij vergelijkbaar met een gewone film kijken na een jetlag. Kijk ik in elk geval niet bewust scheel bij.



Bij het dubbelzien, zie je echt 2 keer hetzelfde. Althans, ik wel. Afhankelijk van hoe erg het dubbel zien is, zie ik een tekst met daar doorheen lopend iets naar links (of rechts) en naar boven (of onder) dezelfde tekst nog een keer. Dat kan dus als het ware 2 keer een letter K zijn die in elkaar overloopt, maar ook 2 hele afzonderlijke K's als ik het woord "kaas" zie. Ik kan op mijn kop gaan staan, maar krijg dat dubbelzien niet zelf weg. Bij mij valt het te corrigeren d.m.v. aanpassen prisma en cilinder ( noem het simpel hoe je ogen "sporen", kijk je bijv. in een rechte of niet rechte lijn) en de sferische sterkte (de sterkte die iedereen wel kent van een bril, die sterkte zegt iets over een te sterke of zwakke lens hebben).



Je zou het een beetje met het dubbele of meervoudige beeld van een 3D-film kunnen vergelijken (al dan niet meer uit elkaar getrokken of meer in elkaar), ziet er wel een beetje hetzelfde uit. Alleen het probleem ligt wat ik begrepen heb vaak op andere vlakken.



Neem de avatar van Tinkerbell. De lichtere kleuren rondom Tinkerbell in de achtergrond triggeren nu mijn ogen heel erg. Ze wijken niet enorm af van de kleuren van plaatje-Tinkerbell, het is een klein plaatje en mijn ogen zijn moe, dus moet ik erg op plaatje-Tinkerbell focussen. Dan zie ik het plaatje wel scherper, maar nog altijd een Tinkerbell die overloopt in een 2e Tinkerbell. Zo ook met bepaalde kleuren die sommige forummers gebruiken voor hun tekst i.p.v. het standaard zwart.

dat heet een "studie-afwijking".

als je een kleine concentrische, dan wel cilindrische afwijking hebt en veel leest, raken je ogen vermoeid.

ik heb dat ook en verneem inderdaad als ik weinig lees, dat ik er dan geen last van heb.

ik heb concentrische en cilindrische afwijking, allebei minimaal, maar door het vele lezen (een boek of 5 in de week) ga ik inderdaad de ondertiteling dubbel zien.

ik heb er last van als ik moe ben en mijn ogen wat droger zijn. Wat oogdruppels helpen dan goed of gewoon mijn bed ingaan.

Hmmm, ik zie de beelden van een 3Dfilm echt dubbel als ik het zo lees. En ergens in het midden haken de beelden dan in elkaar. behalve als ik met alleen links kijk dus. Gekleurde teksten in reacties hier op het forum sla ik over. Vooral lichte felle kleuren zijn irritant. En als ik moe ben is het net of er midden in mijn blikveld een wazig stukje zit. Voor mij een goed teken om eens op tijd naar bed te gaan.

ja, heb ik ook last van, dat ik de ondertiteling dubbel zie! Ik draag (nog) geen bril en maak behoorlijk veel computer-uren op een dag. Ik dacht dat het met moeheid te maken heeft?