Psyche
alle pijlers
Mijn dochter praat slecht over mij.
vrijdag 1 oktober 2010 om 17:01
Ik ben een gescheiden moeder met 2 kinderen. Mijn ene dochter wil eigenlijk maar 1 nachtje naar haar vader omdat ze haar stiefmoeder niet aardig vind. Ze wordt daar ook als pispaal behandeld (doet ook niks goed zeg maar) voor haar stiefmoeder. En ze doet het zo, dat haar vader het niet ziet. Haar vader en stiefmoeder praten ook altijd slecht over mij tegen hun, wat ik nooit over hun doe.
Mijn andere dochter gaat wel 2 nachtjes. Maar als ze daar is, wordt ze altijd uitgehoord en dan praat mijn dochter altijd slecht over mij. Terwijl ik hier er helemaal niks van merk, hier doet ze heel normaal tegen mij.
Ik heb het idee dat ze het hier best wel naar d'r zin heeft.Ik ben er altijd voor haar. Ik ben eigenlijk ook altijd voor haar thuis als ze er is, en dat is bij haar vader zeker niet, daar zit ze heel vaak alleen. Ze blijft toch altijd haar vader maar verdedigen. Ook als hi/zijj het niet waar kan maken. Soms luistert ze niet naar mij, omdat ze naar haar stiefmoeder moet luisteren, dan verzint ze vervolgens een smoesje omdat ze het niet tegen mij durft te vertellen dat ze naar haar moet luisteren.
Maar ze kunnen kletsen over mij wat ze willen, maar wat mij het meest pijn doet is dat mijn dochter maar mee doet met negatief praten over mij. Ik begrijp ook niet waarom ze dat doet. Ik zelf denk dat ze daar maar meedoet omdat ze misschien bang is om ook een pispaaltje te worden.
Misschien hebben jullie nog ideeen hierover hoe ik er mee om moet gaan en wat ik er aan kan doen. Ik ben bang dat ik mijn dochter kwijt raak door dit geklets. Ik word hier ook erg onzeker over.
Mijn andere dochter gaat wel 2 nachtjes. Maar als ze daar is, wordt ze altijd uitgehoord en dan praat mijn dochter altijd slecht over mij. Terwijl ik hier er helemaal niks van merk, hier doet ze heel normaal tegen mij.
Ik heb het idee dat ze het hier best wel naar d'r zin heeft.Ik ben er altijd voor haar. Ik ben eigenlijk ook altijd voor haar thuis als ze er is, en dat is bij haar vader zeker niet, daar zit ze heel vaak alleen. Ze blijft toch altijd haar vader maar verdedigen. Ook als hi/zijj het niet waar kan maken. Soms luistert ze niet naar mij, omdat ze naar haar stiefmoeder moet luisteren, dan verzint ze vervolgens een smoesje omdat ze het niet tegen mij durft te vertellen dat ze naar haar moet luisteren.
Maar ze kunnen kletsen over mij wat ze willen, maar wat mij het meest pijn doet is dat mijn dochter maar mee doet met negatief praten over mij. Ik begrijp ook niet waarom ze dat doet. Ik zelf denk dat ze daar maar meedoet omdat ze misschien bang is om ook een pispaaltje te worden.
Misschien hebben jullie nog ideeen hierover hoe ik er mee om moet gaan en wat ik er aan kan doen. Ik ben bang dat ik mijn dochter kwijt raak door dit geklets. Ik word hier ook erg onzeker over.
vrijdag 1 oktober 2010 om 17:08
Hoe oud is je dochter?
Ik herken dit namelijk van mezelf.
Er werd bij mijn vader altijd zo aan me getrokken.
Ik was nog jong, zo'n 9/10 jaar en durfde niet voor mijn moeder of voor mezelf op te komen.
Ik hield van allebei.
En op het moment dat het gebeurde had ik er altijd zo'n rotgevoel over.
Lijkt me verstandig om eens een goed gesprek met je dochter te gaan hebben.
En met je ex.
Je dochter zit hier tussenin en is loyaal naar jullie allebei, en misschien voelt ze zich wel zwaar kut!
Ik herken dit namelijk van mezelf.
Er werd bij mijn vader altijd zo aan me getrokken.
Ik was nog jong, zo'n 9/10 jaar en durfde niet voor mijn moeder of voor mezelf op te komen.
Ik hield van allebei.
En op het moment dat het gebeurde had ik er altijd zo'n rotgevoel over.
Lijkt me verstandig om eens een goed gesprek met je dochter te gaan hebben.
En met je ex.
Je dochter zit hier tussenin en is loyaal naar jullie allebei, en misschien voelt ze zich wel zwaar kut!
vrijdag 1 oktober 2010 om 17:09
Wat vervelend voor je! Dat is inderdaad niet leuk...
Wat ik me afvroeg is dat je schrijft dat ze altijd haar vader blijft verdedigen. Wanneer doet ze dat, in wat voor situaties? Ze hoeft haar vader toch niet te verdedigen als je niet slecht over hem praat, of wat bedoel je er precies mee?
Het kan inderdaad dat ze mee praat omdat ze haar vader niet wil teleurstellen. Maar aangezien ze haar vader wél verdedigt... Blijkbaar durft ze wél voor haar mening uit te komen.
Of wat ook kan is dat ze het dan wel durft omdat ze zich bij jou veilig voelt en het dan wel durft te zeggen..
Moeilijk hoor.
Of verdraait je ex misschien de feiten? Dat ze helemaal niet slecht praat, maar hij het zo op je over laat komen?
Wat ik me afvroeg is dat je schrijft dat ze altijd haar vader blijft verdedigen. Wanneer doet ze dat, in wat voor situaties? Ze hoeft haar vader toch niet te verdedigen als je niet slecht over hem praat, of wat bedoel je er precies mee?
Het kan inderdaad dat ze mee praat omdat ze haar vader niet wil teleurstellen. Maar aangezien ze haar vader wél verdedigt... Blijkbaar durft ze wél voor haar mening uit te komen.
Of wat ook kan is dat ze het dan wel durft omdat ze zich bij jou veilig voelt en het dan wel durft te zeggen..
Moeilijk hoor.
Of verdraait je ex misschien de feiten? Dat ze helemaal niet slecht praat, maar hij het zo op je over laat komen?
vrijdag 1 oktober 2010 om 17:11
vrijdag 1 oktober 2010 om 17:22
Ze zijn 10 en 14.
Mijn ex praat slecht over mij en verdraaid idd ook alles. Dan verteld ze zelf bv dat ze vanavond alleen zit, dan zeg ik alleen dat dat niet zo leuk/gezellig is voor haar, (Als ik aan het werk ben belt ze altijd op wanneer ik kom, want ze zit alleen en dat is niet gezellig) dan zegt ze dat ze het niet erg vind, "ik kan best wel alleen blijven hoor"
Ik hoor haar echt nooit uit, het is wat ze zelf altijd verteld.
Wat ook is= ze doet, eet en draagt daar dingen die ze hier niet leuk of lekker vind. Als ik dan ernaar vraag dan verzint ze altijd weer een smoesje om zich eruit te praten. Ik begrijp haar echt niet meer.
Mijn ex praat slecht over mij en verdraaid idd ook alles. Dan verteld ze zelf bv dat ze vanavond alleen zit, dan zeg ik alleen dat dat niet zo leuk/gezellig is voor haar, (Als ik aan het werk ben belt ze altijd op wanneer ik kom, want ze zit alleen en dat is niet gezellig) dan zegt ze dat ze het niet erg vind, "ik kan best wel alleen blijven hoor"
Ik hoor haar echt nooit uit, het is wat ze zelf altijd verteld.
Wat ook is= ze doet, eet en draagt daar dingen die ze hier niet leuk of lekker vind. Als ik dan ernaar vraag dan verzint ze altijd weer een smoesje om zich eruit te praten. Ik begrijp haar echt niet meer.
vrijdag 1 oktober 2010 om 17:27
Ingrid,
Ik denk dat je niet zo moet letten op wat ze daar doet. Wat ze bij haar vader doet doet ze daar, en wat ze bij jou doet bij jou. Zit daar verschil in prima, vraag haar niet waarom. Waarschijnlijk weet ze het zelf niet eens...Gescheiden ouders hebben is al erg genoeg. Ze zoekt hier haar eigen manier om ermee te dealen..
Ik denk dat je niet zo moet letten op wat ze daar doet. Wat ze bij haar vader doet doet ze daar, en wat ze bij jou doet bij jou. Zit daar verschil in prima, vraag haar niet waarom. Waarschijnlijk weet ze het zelf niet eens...Gescheiden ouders hebben is al erg genoeg. Ze zoekt hier haar eigen manier om ermee te dealen..
vrijdag 1 oktober 2010 om 17:28
Loyaliteitsconflict dus. Als haar vader en jij op een normale manier met elkaar omgaan zal zij ook wel bijdraaien. En dat ze daar anders doet / eet etc. zou kunnen komen omdat ze wil dat haar vader trots op haar is. Probeer allebei om haar te laten zijn wie ze is zonder dat ze het idee heeft dat ze tussen jullie moet kiezen.
vrijdag 1 oktober 2010 om 17:28
Dit is een verschrikkelijke situatie, dat weet ik helaas uit ervaring, omdat de moeder en stiefvader van mijn stiefdochtertje hetzelfde doen: negatief over haar vader praten, haar meetrekken in die spiraal etc.
Wat je ook doet, probeer er voor je dochter te zijn, en laat haar merken dat je hoe dan ook van haar blijft houden. Waarschijnlijk is ze bang dat ze (de band met) haar vader kwijtraakt als ze hem of haar stiefmoeder afvalt. Probeer haar duidelijk te maken dat je haar vader (ook als dat niet zo is) ziet als de man van wie je ooit gehouden hebt, en dat het prima is als ze van hem houdt.
En inderdaad: praat met je ex. Maar ik denk dat het belangrijk is dat je niet in een 'slachtofferrol' valt dat jij het zo vervelend vindt; wat ik gezien heb, is dat er dan snel gezegd wordt: denk eens niet aan jezelf, maar heb respect voor je kind, en meer van dat soort geblaat. Houd zo veel mogelijk voor ogen dat je het gesprek aangaat voor je dochters, omdat je wilt dat ze, bij jou, maar ook bij hun vader, een veilige omgeving hebben.
Als ik lees dat zij hen steeds verdedigt, maak ik daaruit op dat er toch wel eens over gepraat wordt. Doe dit alsjeblieft zo weinig mogelijk (ook omdat ze alles wat jij zegt waarschijnlijk zal doorbriefen naar haar vader), en als je over hen praat, doe dat zo positief mogelijk.
Wat je ook doet, probeer er voor je dochter te zijn, en laat haar merken dat je hoe dan ook van haar blijft houden. Waarschijnlijk is ze bang dat ze (de band met) haar vader kwijtraakt als ze hem of haar stiefmoeder afvalt. Probeer haar duidelijk te maken dat je haar vader (ook als dat niet zo is) ziet als de man van wie je ooit gehouden hebt, en dat het prima is als ze van hem houdt.
En inderdaad: praat met je ex. Maar ik denk dat het belangrijk is dat je niet in een 'slachtofferrol' valt dat jij het zo vervelend vindt; wat ik gezien heb, is dat er dan snel gezegd wordt: denk eens niet aan jezelf, maar heb respect voor je kind, en meer van dat soort geblaat. Houd zo veel mogelijk voor ogen dat je het gesprek aangaat voor je dochters, omdat je wilt dat ze, bij jou, maar ook bij hun vader, een veilige omgeving hebben.
Als ik lees dat zij hen steeds verdedigt, maak ik daaruit op dat er toch wel eens over gepraat wordt. Doe dit alsjeblieft zo weinig mogelijk (ook omdat ze alles wat jij zegt waarschijnlijk zal doorbriefen naar haar vader), en als je over hen praat, doe dat zo positief mogelijk.
vrijdag 1 oktober 2010 om 17:38
Zoals ik het lees heeft je dochter het idee dat ze jullie allebei tevreden moet houden. Als je dochter bij haar vader andere dingen leuk vind als bij jou, zou ik daar niet teveel aandacht aan besteden of vragen over stellen. Ze heeft steeds het gevoel zich te moeten verdedigen, naar jou toe en naar je ex.
Een goed gesprek met je ex lijkt mij nodig, want jullie dochters hebben het gevoel te moeten kiezen....
Een goed gesprek met je ex lijkt mij nodig, want jullie dochters hebben het gevoel te moeten kiezen....
vrijdag 1 oktober 2010 om 18:16
vrijdag 1 oktober 2010 om 19:22
vrijdag 1 oktober 2010 om 22:49
Zoals ik het lees heeft je dochter het idee dat ze jullie allebei tevreden moet houden. Als je dochter bij haar vader andere dingen leuk vind als bij jou, zou ik daar niet teveel aandacht aan besteden of vragen over stellen. Ze heeft steeds het gevoel zich te moeten verdedigen, naar jou toe en naar je ex.
Ik heb alle informatie van mijn andere dochter die er dan ook is en dit allemaal moet aanhoren.Zij begrijpt ook niet waarom zij dit doet. "Zo praat je toch niet over je eigen moeder" zeg ze dan. Ik praat verder nooit!! met hun over hun vader of stiefmoeder. Officieel weet ik hier ook niks van. Ik kan hier ook niet over beginnen, want ik kan mijn ander dochter niet verraden.
Ik voel me zo onzeker.
Ik heb alle informatie van mijn andere dochter die er dan ook is en dit allemaal moet aanhoren.Zij begrijpt ook niet waarom zij dit doet. "Zo praat je toch niet over je eigen moeder" zeg ze dan. Ik praat verder nooit!! met hun over hun vader of stiefmoeder. Officieel weet ik hier ook niks van. Ik kan hier ook niet over beginnen, want ik kan mijn ander dochter niet verraden.
Ik voel me zo onzeker.
zaterdag 2 oktober 2010 om 14:06
Beste ingrid, mijn ouders zijn gescheiden dus ik spreek een beetje uit ervaring.
Ik denk dat je je kinderen en zo stabiel mogelijk thuis moet bieden. Je hoeft ze niet extra te verwennen maar gewoon ervoor zorgen dat ze zich fijn, veilig en goed bij jou voelen en dat ze zichzelf kunnen zijn. Ik denk dat dat (in iedergeval voor mij) veel betekend. Wees er voor hun als een moeder.
Ik ben van mening dat je je dochter beter niet kunt vertellen hoe jij over dat "geklets" denkt. Hierdoor breng je haar in een nog moeilijkere situatie waar een kind van 10jaar niet in hoort te zitten.
Ik weet niet hoe de relatie tussen jou en je ex is maar anders kun je ook met hem erover praten. Je hoeft dan niet te zeggen dat je van je ene dochter gehoort hebt...etc. maar je kunt over de thuissituatie praten, over hoe jullie dochter bij hem is?
Khoop dat je hier wat aan hebt,
Sterkte.
Ik denk dat je je kinderen en zo stabiel mogelijk thuis moet bieden. Je hoeft ze niet extra te verwennen maar gewoon ervoor zorgen dat ze zich fijn, veilig en goed bij jou voelen en dat ze zichzelf kunnen zijn. Ik denk dat dat (in iedergeval voor mij) veel betekend. Wees er voor hun als een moeder.
Ik ben van mening dat je je dochter beter niet kunt vertellen hoe jij over dat "geklets" denkt. Hierdoor breng je haar in een nog moeilijkere situatie waar een kind van 10jaar niet in hoort te zitten.
Ik weet niet hoe de relatie tussen jou en je ex is maar anders kun je ook met hem erover praten. Je hoeft dan niet te zeggen dat je van je ene dochter gehoort hebt...etc. maar je kunt over de thuissituatie praten, over hoe jullie dochter bij hem is?
Khoop dat je hier wat aan hebt,
Sterkte.
zaterdag 2 oktober 2010 om 23:22
Dank je. Wat je zegt probeer ik eigenlijk ook allemaal te doen. Het is ook zo dat ik eigenlijk hier allemaal niks van weet, dus kan ik ook helemaal niks zeggen. Ik merk ook helemaal niks aan mn dochter, het is alleen dat ik het van mn andere dochter hoor allemaal. Wat ik dan allemaal hoor en het feit dat ik er helemaal niks van kan zeggen of doen... ik kan het alleen maar aanhoren. Maar het doet daarom wel heel veel pijn om te horen hoe zij over mij praat. Ik denk en hoop alleen dat ze het eigenlijk helemaal niet meent en diep in haar hart wel beter weet.....Het feit dat erbij komt dat ze daar dus allemaal nog meer dingen doet, die ze eigenlijk niet wil, past dit dan ook wel in hetzelfde beeld.
Bedankt voor jullie reacties..
Bedankt voor jullie reacties..
zondag 3 oktober 2010 om 00:44
Beide dochters zitten inderdaad in een loyaliteitsconflict zo te horen. De ene voelt zich onder druk gezet om mee te praten met haar vader en zijn partner als ze negatief praten over jou, de andere voelt zich gedwongen voor jou op te komen.
Dat je dochter je dit vertelt, is een goed teken. Ze vertrouwt je met deze informatie. Dat je andere dochter haar vader verdedigt tegenover jou, is dat ook. Ze durft hetzelfde namelijk niet tegenover haar vader. Dat betekent m.i. dat ze zich bij jou veiliger en vrijer voelt dan bij haar vader. Het verdedigen hoort bij de loyaliteit die een kind voelt jegens beide ouders. Zij heeft bij jou blijkbaar het gevoel dat ze haar vader kan verdedigen zonder dat jij vindt dat ze niet loyaal is aan jou. Bij haar vader heeft ze het gevoel dat ze haar loyaliteit aan hem moet tonen door jou af te vallen.
Ik denk dat je het dus goed aanpakt. Wel zou ik extra alert zijn op opmerkingen zoals over dat avondje alleen zijn, die zij negatief (als kritiek op haar vader) kan interpreteren. Dat blijkt ook uit haar reactie, ook al is het van jou uit misschien niet zo bedoeld. Kinderen in hun situatie hebben voelhoorns voor dat soort dingen en reageren er gevoeliger op.
Ik begrijp dat het voor jou wel pijnlijk is om die dingen te horen. Ik geloof niet dat ze die dingen meent, maar dat ze voortkomen uit een verlangen naar goedkeuring van haar vader. Je kunt in je eigen relatie met haar denk ik wel toetsen of haar uitlatingen kloppen.
Wat voor haar belangrijk is en waarin je haar kan helpen en begeleiden zonder dat je zegt waar haar zus je heeft verteld, is voor zichzelf opkomen. Blijkbaar heeft ze daar een probleem mee als ze bij haar vader is. Je kan haar dit in algemene zin meegeven, dus niet specifiek voor haar vader maar ook bv. met vriendinnen, klasgenoten, leraren, jouzelf En je kan zelf het goede voorbeeld daarin geven. Als ze zelf niet praat over lastige situaties bij haar vader, zou ik die niet ter sprake brengen.
Je andere dochter weet niet goed hoe ze met de situatie bij haar vader om moet gaan. Ook voor haar is het misschien goed als ze leert hoe ze voor zichzelf (of voor jou, als ze dat wil) kan opkomen. Bv. door haar vader en zijn partner te vragen niet negatief over jou te praten omdat zij dat pijnlijk vindt. Of door met haar zusje te praten over haar negatieve uitlatingen.
Je kan haar vragen hoe zij het ervaart en of ze weet hoe ze daarmee om kan gaan. Zo niet, dan kun je haar als ze dat wil wat adviezen geven. Misschien praat ze er liever niet met jou over omdat jij betrokkene bent in het verhaal, dan kun je een andere vertrouwenspersoon vragen om eens met haar te praten.
Dat je dochter je dit vertelt, is een goed teken. Ze vertrouwt je met deze informatie. Dat je andere dochter haar vader verdedigt tegenover jou, is dat ook. Ze durft hetzelfde namelijk niet tegenover haar vader. Dat betekent m.i. dat ze zich bij jou veiliger en vrijer voelt dan bij haar vader. Het verdedigen hoort bij de loyaliteit die een kind voelt jegens beide ouders. Zij heeft bij jou blijkbaar het gevoel dat ze haar vader kan verdedigen zonder dat jij vindt dat ze niet loyaal is aan jou. Bij haar vader heeft ze het gevoel dat ze haar loyaliteit aan hem moet tonen door jou af te vallen.
Ik denk dat je het dus goed aanpakt. Wel zou ik extra alert zijn op opmerkingen zoals over dat avondje alleen zijn, die zij negatief (als kritiek op haar vader) kan interpreteren. Dat blijkt ook uit haar reactie, ook al is het van jou uit misschien niet zo bedoeld. Kinderen in hun situatie hebben voelhoorns voor dat soort dingen en reageren er gevoeliger op.
Ik begrijp dat het voor jou wel pijnlijk is om die dingen te horen. Ik geloof niet dat ze die dingen meent, maar dat ze voortkomen uit een verlangen naar goedkeuring van haar vader. Je kunt in je eigen relatie met haar denk ik wel toetsen of haar uitlatingen kloppen.
Wat voor haar belangrijk is en waarin je haar kan helpen en begeleiden zonder dat je zegt waar haar zus je heeft verteld, is voor zichzelf opkomen. Blijkbaar heeft ze daar een probleem mee als ze bij haar vader is. Je kan haar dit in algemene zin meegeven, dus niet specifiek voor haar vader maar ook bv. met vriendinnen, klasgenoten, leraren, jouzelf En je kan zelf het goede voorbeeld daarin geven. Als ze zelf niet praat over lastige situaties bij haar vader, zou ik die niet ter sprake brengen.
Je andere dochter weet niet goed hoe ze met de situatie bij haar vader om moet gaan. Ook voor haar is het misschien goed als ze leert hoe ze voor zichzelf (of voor jou, als ze dat wil) kan opkomen. Bv. door haar vader en zijn partner te vragen niet negatief over jou te praten omdat zij dat pijnlijk vindt. Of door met haar zusje te praten over haar negatieve uitlatingen.
Je kan haar vragen hoe zij het ervaart en of ze weet hoe ze daarmee om kan gaan. Zo niet, dan kun je haar als ze dat wil wat adviezen geven. Misschien praat ze er liever niet met jou over omdat jij betrokkene bent in het verhaal, dan kun je een andere vertrouwenspersoon vragen om eens met haar te praten.
Ga in therapie!
