Gezondheid
alle pijlers
Ik ben toch geen hypochonder? Dokter denkt van wel!
vrijdag 29 oktober 2010 om 14:07
Hallo beste forummers,
Dit is mijn eerste topic hier. Ik ben een stille meelezer (meestal is er al gezegd wat ik wil zeggen dus heb ik niet zoveel toe te voegen) en haal veel steun, plezier en wijsheid uit bestaande topics. Maar ik kon via de zoekfunctie geen topic vinden over mijn 'issue' dus waag ik zelf maar eens een poging.
Anderhalf jaar geleden ben ik verhuisd naar mijn huidige woonplaats en was daardoor genoodzaakt een nieuwe huisarts te zoeken. Na jaren nooit veel klachten te hebben gehad ( hier en daar een blaas- en keelonsteking) viel ik meteen in de prijzen toen ik hier kwam wonen. In de afgelopen anderhalf jaar heb ik de volgende dingen gehad:
- Een geblesseerde voet. Foto's konden aantonen noch uitsluiten dat het gebroken was ( maar liefst 5x opnieuw een foto gemaakt!).
- 9x blaasontsteking.
- Schimmelinfectie.
- 8x keelonsteking (alleen de lymfeklieren, niet in m'n keel zelf).
Deze zaken waren allemaal aantoonbaar/zichtbaar. Het nadeel was dat m'n bloedwaarden altijd goed waren dus weinig aanleiding tot verder onderzoek. Na veel zeuren (en tig antibioticakuren) naar de KNO arts gestuurd. Die constateerde een probleem (gezwollen lymfeklieren), gaf me een antibioticakuur (alweer) en stuurde me weer naar mijn huisarts toen bleek dat de antibiotica niet wegging maar de keel zelf niet ontstoken was (alleen de lymfeklieren waren gezwollen). Uiteindelijk maar geaccepteerd dat zolang het niet erger wordt ik er maar mee moet leven.
De blaasontstekingen daarentegen móeten worden verholpen aangezien ik een gecompliceerd urinewegstelsel heb. Na veel zeuren vorige maand toch naar de uroloog geweest, lading onderzoeken, uroloog concludeerd dat er wel problemen zijn maar hij weet niet wat de oplossing is. Er zijn meerdere problemen maar die vragen op zichzelfstaand niet een directe aanpak en hij weet niet wat hij met de combinatie van problemen aanmoet. Het is niet standaard zeg maar. Hij heeft me een kuur + 180 dagen onderhoudsantibiotica gegeven en me doorgestuurd naar een specialist 'die er misschien meer van kan maken' aangezien hij continue antibioticagebruik toch niet zo'n goed idee vindt.
Naast de 'aantoonbare klachten' had ik ook te maken met continue duizeligheid, zichtproblemen, vermoeidheid etc.. Het huis-tuin-en-keuken lijstje van vage klachten. Met al die klachten en niet aanslaande antibiotica begon ik ergens anders het probleem te zoeken. Iets veroorzaakte terugkerende ontstekingen waardoor de anitbiotica niet aansloeg. Ik ben bioloog, ik ben kritisch, maar stond ondertussen ook open voor andere ideeën nu de reguliere geneeskunde faalde.
Ik kwam uit bij Candida. Ik heb mezelf op een milde versie van het Candida dieet gezet (ik at al redelijk gezond en suikervrij maar heb de boel aangescherpt, waaronder een chocolaverbod, snif) en heb een anti-candida probioticum besteld en merkte meteen verbetering. Ik zal niet beschrijven wat voor bende er uit m'n lijf kwam (denk baarmoeder) maar er was voor mij geen twijfel mogelijk, ik had een schimmelinfectie.
Ik heb dit geopperd aan mijn arts. Foute boel. Dat was onzin. Hij schoof het meteen maar op de grote hoop met ME en fibromyalgie; allemaal tussen de oren! Prima, moet hij weten, maar hij had ook geen goed alternatief (behalve antibioticakuur # zoveel). Of ik niet eens met een psycholoog wilde praten, ik leek zo verdrietig over de situatie. Gek hé! Prima, zijn mening. Ik snap het ergens ook wel, ik ben nog maar zo kort bij zijn praktijk en ik had zo'n beetje een rittenkaart. Misschien zou ik ook wel denken, daar heb je haar weer. Maar wel met (deels) aantoonbare klachten, ik kan er niks aan doen dat de kuren niet aanslaan en het dus niet is opgelost!
Maar nu heb ik dus pijn. In mijn onderbuik bij mijn linkerheup. En ik durf niet wéér met een 'vage klacht' naar hem toe te gaan. Maar het wordt erger (van drukpijn naar constant zeurend). Wat te doen? Ik verhuis over twee maanden dus nu nog een nieuwe huisarts is ook niet handig. Tips?
Excuses voor het lange verhaal!
Dit is mijn eerste topic hier. Ik ben een stille meelezer (meestal is er al gezegd wat ik wil zeggen dus heb ik niet zoveel toe te voegen) en haal veel steun, plezier en wijsheid uit bestaande topics. Maar ik kon via de zoekfunctie geen topic vinden over mijn 'issue' dus waag ik zelf maar eens een poging.
Anderhalf jaar geleden ben ik verhuisd naar mijn huidige woonplaats en was daardoor genoodzaakt een nieuwe huisarts te zoeken. Na jaren nooit veel klachten te hebben gehad ( hier en daar een blaas- en keelonsteking) viel ik meteen in de prijzen toen ik hier kwam wonen. In de afgelopen anderhalf jaar heb ik de volgende dingen gehad:
- Een geblesseerde voet. Foto's konden aantonen noch uitsluiten dat het gebroken was ( maar liefst 5x opnieuw een foto gemaakt!).
- 9x blaasontsteking.
- Schimmelinfectie.
- 8x keelonsteking (alleen de lymfeklieren, niet in m'n keel zelf).
Deze zaken waren allemaal aantoonbaar/zichtbaar. Het nadeel was dat m'n bloedwaarden altijd goed waren dus weinig aanleiding tot verder onderzoek. Na veel zeuren (en tig antibioticakuren) naar de KNO arts gestuurd. Die constateerde een probleem (gezwollen lymfeklieren), gaf me een antibioticakuur (alweer) en stuurde me weer naar mijn huisarts toen bleek dat de antibiotica niet wegging maar de keel zelf niet ontstoken was (alleen de lymfeklieren waren gezwollen). Uiteindelijk maar geaccepteerd dat zolang het niet erger wordt ik er maar mee moet leven.
De blaasontstekingen daarentegen móeten worden verholpen aangezien ik een gecompliceerd urinewegstelsel heb. Na veel zeuren vorige maand toch naar de uroloog geweest, lading onderzoeken, uroloog concludeerd dat er wel problemen zijn maar hij weet niet wat de oplossing is. Er zijn meerdere problemen maar die vragen op zichzelfstaand niet een directe aanpak en hij weet niet wat hij met de combinatie van problemen aanmoet. Het is niet standaard zeg maar. Hij heeft me een kuur + 180 dagen onderhoudsantibiotica gegeven en me doorgestuurd naar een specialist 'die er misschien meer van kan maken' aangezien hij continue antibioticagebruik toch niet zo'n goed idee vindt.
Naast de 'aantoonbare klachten' had ik ook te maken met continue duizeligheid, zichtproblemen, vermoeidheid etc.. Het huis-tuin-en-keuken lijstje van vage klachten. Met al die klachten en niet aanslaande antibiotica begon ik ergens anders het probleem te zoeken. Iets veroorzaakte terugkerende ontstekingen waardoor de anitbiotica niet aansloeg. Ik ben bioloog, ik ben kritisch, maar stond ondertussen ook open voor andere ideeën nu de reguliere geneeskunde faalde.
Ik kwam uit bij Candida. Ik heb mezelf op een milde versie van het Candida dieet gezet (ik at al redelijk gezond en suikervrij maar heb de boel aangescherpt, waaronder een chocolaverbod, snif) en heb een anti-candida probioticum besteld en merkte meteen verbetering. Ik zal niet beschrijven wat voor bende er uit m'n lijf kwam (denk baarmoeder) maar er was voor mij geen twijfel mogelijk, ik had een schimmelinfectie.
Ik heb dit geopperd aan mijn arts. Foute boel. Dat was onzin. Hij schoof het meteen maar op de grote hoop met ME en fibromyalgie; allemaal tussen de oren! Prima, moet hij weten, maar hij had ook geen goed alternatief (behalve antibioticakuur # zoveel). Of ik niet eens met een psycholoog wilde praten, ik leek zo verdrietig over de situatie. Gek hé! Prima, zijn mening. Ik snap het ergens ook wel, ik ben nog maar zo kort bij zijn praktijk en ik had zo'n beetje een rittenkaart. Misschien zou ik ook wel denken, daar heb je haar weer. Maar wel met (deels) aantoonbare klachten, ik kan er niks aan doen dat de kuren niet aanslaan en het dus niet is opgelost!
Maar nu heb ik dus pijn. In mijn onderbuik bij mijn linkerheup. En ik durf niet wéér met een 'vage klacht' naar hem toe te gaan. Maar het wordt erger (van drukpijn naar constant zeurend). Wat te doen? Ik verhuis over twee maanden dus nu nog een nieuwe huisarts is ook niet handig. Tips?
Excuses voor het lange verhaal!
vrijdag 29 oktober 2010 om 15:13
quote:Yvaatje schreef op 29 oktober 2010 @ 15:06:
Vervelend je klachten! Ik herken het deels. Ook heb ook zelf 'ontdekt' dat ik waarschijnlijk nogal gevoelig ben voor candida. Ben toen ook op internet gaan lezen en kwam echt de meest bizarre verhalen tegen! Allerlei ziektes die door candida zou zijn ontstaan. Ik geloof daar niet in.
Maar waar ik wel in geloof is dat candida door een slechte darmflora (door al die antibiotica) wel is gaan groeien en niet meer in balans is. Ik volg geen streng candida dieet maar ik ben wel gestopt met suiker (en ook opletten met veel zoet fruit) en slik probiotica. Mijn klachten zijn niet weg maar de blaasontstekingen wel.Wauw, je hebt echt precies omschreven hoe ik er ook over denk.
Vervelend je klachten! Ik herken het deels. Ook heb ook zelf 'ontdekt' dat ik waarschijnlijk nogal gevoelig ben voor candida. Ben toen ook op internet gaan lezen en kwam echt de meest bizarre verhalen tegen! Allerlei ziektes die door candida zou zijn ontstaan. Ik geloof daar niet in.
Maar waar ik wel in geloof is dat candida door een slechte darmflora (door al die antibiotica) wel is gaan groeien en niet meer in balans is. Ik volg geen streng candida dieet maar ik ben wel gestopt met suiker (en ook opletten met veel zoet fruit) en slik probiotica. Mijn klachten zijn niet weg maar de blaasontstekingen wel.Wauw, je hebt echt precies omschreven hoe ik er ook over denk.
vrijdag 29 oktober 2010 om 15:16
quote:Yvaatje schreef op 29 oktober 2010 @ 15:06:
Ook heeft dit volgens mij veel met stress te maken. Kijk eens goed naar je leven; doe je de dingen die je leuk vindt? Heb je (te) veel stress? Daardoor kunnen er allerlei onbalansen in je lichaam ontstaan die van die vage klachten geven. Ik heb dit lang onkent maar ben er nu achter dat dit echt zo is bij mezelf.
Veel stress, zekers. Ik hoop dat ik in rustiger vaarwater kom wanneer ik verhuist ben. Nieuwe baan en vooral veel minder forenzen. Maar ik wordt vooral gestresst van het geen-oplossing-hebben. Control freak gedrag, wie kent het niet.
Ik gebruik trouwens nu tijdens mijn never ending antibiotica kuur ook probiotica.
Ook heeft dit volgens mij veel met stress te maken. Kijk eens goed naar je leven; doe je de dingen die je leuk vindt? Heb je (te) veel stress? Daardoor kunnen er allerlei onbalansen in je lichaam ontstaan die van die vage klachten geven. Ik heb dit lang onkent maar ben er nu achter dat dit echt zo is bij mezelf.
Veel stress, zekers. Ik hoop dat ik in rustiger vaarwater kom wanneer ik verhuist ben. Nieuwe baan en vooral veel minder forenzen. Maar ik wordt vooral gestresst van het geen-oplossing-hebben. Control freak gedrag, wie kent het niet.
Ik gebruik trouwens nu tijdens mijn never ending antibiotica kuur ook probiotica.
vrijdag 29 oktober 2010 om 15:25
Andere arts zoeken.
Ik had sinds jaaaaren last van ernstige hoofdpijn. Maar omdat ik niet de standaard symptomen van een migraineaanval had (het was ook niet zo plotseling, meer de hele dag door op een minder pijnlijk niveau, maar alsnog behoorlijk pijnlijk waardoor concentratie etc moeilijk was), en er niks anders gewonden kon worden begonnen ze allerlei belachelijke dingen te roepen. Het meeste kwam erop neer dat het tussen mn oren zat. En op een gegeven moment begon ik het ook te geloven. Ik begon aan mezelf te twijfelen en begon te denken dat ik me aanstelde etc.
Tot ik op een dag bij de neuroloog terechtkwam. Na een EEG-onderzoek bleek heel duidelijk; Ik had een 'lichtere' vorm van migraine. Pillen gekregen en het is allemaal in een klap over.
Moraal van het verhaal; laat de ze je niets aanpraten waarvan je zelf niet gelooft dat dat het kan zijn, en blijf doorzoeken naar een arts die je serieusneemt
Ik had sinds jaaaaren last van ernstige hoofdpijn. Maar omdat ik niet de standaard symptomen van een migraineaanval had (het was ook niet zo plotseling, meer de hele dag door op een minder pijnlijk niveau, maar alsnog behoorlijk pijnlijk waardoor concentratie etc moeilijk was), en er niks anders gewonden kon worden begonnen ze allerlei belachelijke dingen te roepen. Het meeste kwam erop neer dat het tussen mn oren zat. En op een gegeven moment begon ik het ook te geloven. Ik begon aan mezelf te twijfelen en begon te denken dat ik me aanstelde etc.
Tot ik op een dag bij de neuroloog terechtkwam. Na een EEG-onderzoek bleek heel duidelijk; Ik had een 'lichtere' vorm van migraine. Pillen gekregen en het is allemaal in een klap over.
Moraal van het verhaal; laat de ze je niets aanpraten waarvan je zelf niet gelooft dat dat het kan zijn, en blijf doorzoeken naar een arts die je serieusneemt
vrijdag 29 oktober 2010 om 15:27
Candida zou volgens de testen iedereen inderdaad hebben; valt mij wel tegen als je zo kritisch bent dat je dan niet verder hebt gekeken dan je neus lang is; dan had je namelijk ook echte onderzoeken gevonden; die aan tonen dat de behandeling vaak echt helpt; tijdelijk!
Maar goed wat betreft je buikpijn, zolang je geen koorts hebt niet geel uitslaat geen bloed verlies hebt of wat dan ook is het niet gevaarlijk.
Wanneer je buikpijn echt heel erg is kan je gewoon naar de huisarts; de geruststelling dat je niks blijkt te hebben kan ook helpen.
Maar goed wat betreft je buikpijn, zolang je geen koorts hebt niet geel uitslaat geen bloed verlies hebt of wat dan ook is het niet gevaarlijk.
Wanneer je buikpijn echt heel erg is kan je gewoon naar de huisarts; de geruststelling dat je niks blijkt te hebben kan ook helpen.
vrijdag 29 oktober 2010 om 15:38
Heb je bij de keelontstekingen ook klachten, behalve die gezwollen lymfklieren? Dus ik bedoel pijn bij het slikken, koorts of verhoging? Ik heb namelijk ook snel gezwollen lymfklieren in mijn hals, zeker als mijn weerstand iets daalt door moeheid of een verkoudheidje. Ik heb er verder geen last van en het verdwijnt altijd gewoon weer. Zolang het geen pingpongballen worden en ik verder geen klachten heb laat ik die dingen lekker zitten, ook als ze gezwollen zijn.
Je hebt inmiddels een verwijzing naar de specialist voor je urinewegen, dus dat wordt ook aangepakt. Je huisarts kan daar ook niets meer voor je doen verder. Bespreek je zorgen en wens om dit echt aan te pakken dan ook met die specialist. Ik hoop dat jullie eruit komen. Je zult het wellicht al geprobeerd hebben, maar er zijn tamelijk wat mensen die baat hebben bij cranberrysap drinken. Lijkt me ook geen kwaad kunnen.
Die pijn in je buik, daarvoor wil je naar de huisarts: gewoon doen, klacht bespreken. Jij hebt pijn, jij maakt je zorgen.
Eens met iemand gaan praten: waarom niet. Je bent verdrietig over de situatie en je hebt moeite met er geen grip op hebben. Het lijkt me geen kwaad kunnen om daar eens met een professioneel iemand over van gedachten te wisselen. Dat betekent niet dat je gek bent of dat je hypochonder bent. Gewoon dat je op een bepaald vlak wat ondersteuning kunt gebruiken. Gelukkig kun je dat krijgen, da's toch geweldig?
Als jij je lekker voelt bij dat dieet, gewoon blijven volgen. Niet met je huisarts bespreken. Dat hoeft toch ook niet? Het dieet kan verder geen kwaad en jij voelt je er beter bij.
Je hebt inmiddels een verwijzing naar de specialist voor je urinewegen, dus dat wordt ook aangepakt. Je huisarts kan daar ook niets meer voor je doen verder. Bespreek je zorgen en wens om dit echt aan te pakken dan ook met die specialist. Ik hoop dat jullie eruit komen. Je zult het wellicht al geprobeerd hebben, maar er zijn tamelijk wat mensen die baat hebben bij cranberrysap drinken. Lijkt me ook geen kwaad kunnen.
Die pijn in je buik, daarvoor wil je naar de huisarts: gewoon doen, klacht bespreken. Jij hebt pijn, jij maakt je zorgen.
Eens met iemand gaan praten: waarom niet. Je bent verdrietig over de situatie en je hebt moeite met er geen grip op hebben. Het lijkt me geen kwaad kunnen om daar eens met een professioneel iemand over van gedachten te wisselen. Dat betekent niet dat je gek bent of dat je hypochonder bent. Gewoon dat je op een bepaald vlak wat ondersteuning kunt gebruiken. Gelukkig kun je dat krijgen, da's toch geweldig?
Als jij je lekker voelt bij dat dieet, gewoon blijven volgen. Niet met je huisarts bespreken. Dat hoeft toch ook niet? Het dieet kan verder geen kwaad en jij voelt je er beter bij.
vrijdag 29 oktober 2010 om 15:43
quote:zakdoekjeopviva schreef op 29 oktober 2010 @ 15:27:
Candida zou volgens de testen iedereen inderdaad hebben; valt mij wel tegen als je zo kritisch bent dat je dan niet verder hebt gekeken dan je neus lang is; dan had je namelijk ook echte onderzoeken gevonden; die aan tonen dat de behandeling vaak echt helpt; tijdelijk!.
Tja, ik heb zelfs medische literatuur er op nageslagen. Echte literatuur, niet een vaag boekje uit de bieb. Voordeel van academisch alumni zijn; je kan nog steeds bij medische publicaties. Ik zie dan ook niet in hoe ik niet verder heb gekeken dan mijn neus lang is.
Conclusie van het verhaal: net zoals bij zoveel aandoeningen, ook algemeen geaccepteerde, is er geen zwart-wit conclusie. Er zijn altijd onderzoeken vóór zowel als tegen het bestaan, behandeling en oorzaak van elke aandoening. Zoals in de wetenschap wordt gehanteerd: een onderzoek kan je hypothese bevestigen, veel bevestigingen maakt de kans op juistheid groter en maken de hypothese tot waarheid totdat het tegendeel kan worden aangetoond. Helaas is de wetenschap nog lang niet zover dat alles sluitend is aangetoond. Als jij dat wel kan, al is het maar een goede review over het onderwerp candida, zou ik snel gaan publiceren, ik zie een prachtige carriére voor je.
quote:zakdoekjeopviva schreef op 29 oktober 2010 @ 15:27:
Maar goed wat betreft je buikpijn, zolang je geen koorts hebt niet geel uitslaat geen bloed verlies hebt of wat dan ook is het niet gevaarlijk.
.Mee eens, alleen heb ik al een week last gehad van druk pijn (oftwel bij toepassen van druk) en ondertussen nog een week met continue zeurend gevoel/ lichte pijn. Ik dacht; gaat wel over. Maar het gaat niet over, het wordt erger. Vandaar ook mijn topic. Ik heb een beetje een schop onder m'n achterste nodig om naar de dokter te gaan.
Candida zou volgens de testen iedereen inderdaad hebben; valt mij wel tegen als je zo kritisch bent dat je dan niet verder hebt gekeken dan je neus lang is; dan had je namelijk ook echte onderzoeken gevonden; die aan tonen dat de behandeling vaak echt helpt; tijdelijk!.
Tja, ik heb zelfs medische literatuur er op nageslagen. Echte literatuur, niet een vaag boekje uit de bieb. Voordeel van academisch alumni zijn; je kan nog steeds bij medische publicaties. Ik zie dan ook niet in hoe ik niet verder heb gekeken dan mijn neus lang is.
Conclusie van het verhaal: net zoals bij zoveel aandoeningen, ook algemeen geaccepteerde, is er geen zwart-wit conclusie. Er zijn altijd onderzoeken vóór zowel als tegen het bestaan, behandeling en oorzaak van elke aandoening. Zoals in de wetenschap wordt gehanteerd: een onderzoek kan je hypothese bevestigen, veel bevestigingen maakt de kans op juistheid groter en maken de hypothese tot waarheid totdat het tegendeel kan worden aangetoond. Helaas is de wetenschap nog lang niet zover dat alles sluitend is aangetoond. Als jij dat wel kan, al is het maar een goede review over het onderwerp candida, zou ik snel gaan publiceren, ik zie een prachtige carriére voor je.
quote:zakdoekjeopviva schreef op 29 oktober 2010 @ 15:27:
Maar goed wat betreft je buikpijn, zolang je geen koorts hebt niet geel uitslaat geen bloed verlies hebt of wat dan ook is het niet gevaarlijk.
.Mee eens, alleen heb ik al een week last gehad van druk pijn (oftwel bij toepassen van druk) en ondertussen nog een week met continue zeurend gevoel/ lichte pijn. Ik dacht; gaat wel over. Maar het gaat niet over, het wordt erger. Vandaar ook mijn topic. Ik heb een beetje een schop onder m'n achterste nodig om naar de dokter te gaan.
vrijdag 29 oktober 2010 om 15:49
quote:aikidoka schreef op 29 oktober 2010 @ 15:38:
Heb je bij de keelontstekingen ook klachten, behalve die gezwollen lymfklieren? Dus ik bedoel pijn bij het slikken, koorts of verhoging? Ik heb namelijk ook snel gezwollen lymfklieren in mijn hals, zeker als mijn weerstand iets daalt door moeheid of een verkoudheidje. Ik heb er verder geen last van en het verdwijnt altijd gewoon weer. Zolang het geen pingpongballen worden en ik verder geen klachten heb laat ik die dingen lekker zitten, ook als ze gezwollen zijn.
De zwelling is continue maar meestal niet pijnlijk. Maar om de zoveel tijd wordt het dikker (denk pingpongval idd), pijnlijk en kan ik alleen nog praten als medewerkster van een 0900-lijn. Alleen zijn de slijmvliezen in mijn keel meestal niet ontstoken. It's a mystery!
Natuurlijk kan een psycholoog geen kwaad, misschien wel eens goed om een keer m'n hart te luchten tegen een niet-bekende. Maar dat neemt natuurlijk de fysieke klachten niet weg. Dus ik los liever eerst dat op, voor zo ver mogelijk, dan ben ik vast al een stuk relaxter.
Heb je bij de keelontstekingen ook klachten, behalve die gezwollen lymfklieren? Dus ik bedoel pijn bij het slikken, koorts of verhoging? Ik heb namelijk ook snel gezwollen lymfklieren in mijn hals, zeker als mijn weerstand iets daalt door moeheid of een verkoudheidje. Ik heb er verder geen last van en het verdwijnt altijd gewoon weer. Zolang het geen pingpongballen worden en ik verder geen klachten heb laat ik die dingen lekker zitten, ook als ze gezwollen zijn.
De zwelling is continue maar meestal niet pijnlijk. Maar om de zoveel tijd wordt het dikker (denk pingpongval idd), pijnlijk en kan ik alleen nog praten als medewerkster van een 0900-lijn. Alleen zijn de slijmvliezen in mijn keel meestal niet ontstoken. It's a mystery!
Natuurlijk kan een psycholoog geen kwaad, misschien wel eens goed om een keer m'n hart te luchten tegen een niet-bekende. Maar dat neemt natuurlijk de fysieke klachten niet weg. Dus ik los liever eerst dat op, voor zo ver mogelijk, dan ben ik vast al een stuk relaxter.
vrijdag 29 oktober 2010 om 15:51
quote:leelee3 schreef op 29 oktober 2010 @ 15:25:
Andere arts zoeken.
Ik had sinds jaaaaren last van ernstige hoofdpijn. Maar omdat ik niet de standaard symptomen van een migraineaanval had (het was ook niet zo plotseling, meer de hele dag door op een minder pijnlijk niveau, maar alsnog behoorlijk pijnlijk waardoor concentratie etc moeilijk was), en er niks anders gewonden kon worden begonnen ze allerlei belachelijke dingen te roepen. Het meeste kwam erop neer dat het tussen mn oren zat. En op een gegeven moment begon ik het ook te geloven. Ik begon aan mezelf te twijfelen en begon te denken dat ik me aanstelde etc.
Tot ik op een dag bij de neuroloog terechtkwam. Na een EEG-onderzoek bleek heel duidelijk; Ik had een 'lichtere' vorm van migraine. Pillen gekregen en het is allemaal in een klap over.
Moraal van het verhaal; laat de ze je niets aanpraten waarvan je zelf niet gelooft dat dat het kan zijn, en blijf doorzoeken naar een arts die je serieusneemtWat fijn dat ze achter de oorzaak zijn gekomen! Dank je voor je verhaal.
Andere arts zoeken.
Ik had sinds jaaaaren last van ernstige hoofdpijn. Maar omdat ik niet de standaard symptomen van een migraineaanval had (het was ook niet zo plotseling, meer de hele dag door op een minder pijnlijk niveau, maar alsnog behoorlijk pijnlijk waardoor concentratie etc moeilijk was), en er niks anders gewonden kon worden begonnen ze allerlei belachelijke dingen te roepen. Het meeste kwam erop neer dat het tussen mn oren zat. En op een gegeven moment begon ik het ook te geloven. Ik begon aan mezelf te twijfelen en begon te denken dat ik me aanstelde etc.
Tot ik op een dag bij de neuroloog terechtkwam. Na een EEG-onderzoek bleek heel duidelijk; Ik had een 'lichtere' vorm van migraine. Pillen gekregen en het is allemaal in een klap over.
Moraal van het verhaal; laat de ze je niets aanpraten waarvan je zelf niet gelooft dat dat het kan zijn, en blijf doorzoeken naar een arts die je serieusneemtWat fijn dat ze achter de oorzaak zijn gekomen! Dank je voor je verhaal.
vrijdag 29 oktober 2010 om 16:03
quote:alfirin schreef op 29 oktober 2010 @ 15:49:
[...]
Natuurlijk kan een psycholoog geen kwaad, misschien wel eens goed om een keer m'n hart te luchten tegen een niet-bekende. Maar dat neemt natuurlijk de fysieke klachten niet weg. Dus ik los liever eerst dat op, voor zo ver mogelijk, dan ben ik vast al een stuk relaxter.
Eh... volgens mij zou het werken aan je geestelijke gezondheid best wel wat fysieke klachten weg kunnen nemen.... Dus kan toch geen kwaad om eens met iemand te gaan praten?
Volgens mij kom je hier tot dezelfde conclusie als je huisarts alleen vond jij het vervelend dat jij het gevoel kreeg dat hij je een aansteller vindt... Terwijl dat waarschijnlijk niet de boodschap is die hij heeft afgegeven.
[...]
Natuurlijk kan een psycholoog geen kwaad, misschien wel eens goed om een keer m'n hart te luchten tegen een niet-bekende. Maar dat neemt natuurlijk de fysieke klachten niet weg. Dus ik los liever eerst dat op, voor zo ver mogelijk, dan ben ik vast al een stuk relaxter.
Eh... volgens mij zou het werken aan je geestelijke gezondheid best wel wat fysieke klachten weg kunnen nemen.... Dus kan toch geen kwaad om eens met iemand te gaan praten?
Volgens mij kom je hier tot dezelfde conclusie als je huisarts alleen vond jij het vervelend dat jij het gevoel kreeg dat hij je een aansteller vindt... Terwijl dat waarschijnlijk niet de boodschap is die hij heeft afgegeven.
vrijdag 29 oktober 2010 om 16:12
quote:alfirin schreef op 29 oktober 2010 @ 15:49:
[...]
Natuurlijk kan een psycholoog geen kwaad, misschien wel eens goed om een keer m'n hart te luchten tegen een niet-bekende. Maar dat neemt natuurlijk de fysieke klachten niet weg. Dus ik los liever eerst dat op, voor zo ver mogelijk, dan ben ik vast al een stuk relaxter.
Goed met iemand praten maakt je vast ook een stuk relaxter en dat maakt dat kleine dingen van je lijf je minder zullen opvallen of dwarszitten. Ik ben ook beta opgeleid, wetenschapper en geloof zelf wel sterk dat je geest en lichaam elkaar flink kunnen beinvloeden. Dus als je minder stress kunt creeeren door eens met een psych te gaan praten zou ik dat wel NU gaan doen. Waarom zou je het uitstellen? Je hoeft toch geen goede indruk te maken op die psycholoog? Je gaat daar toch niet heen om anderen iets te bewijzen? Jij gaat daar heen om je hart te luchten, om handvatten te krijgen om makkelijker met bepaalde situaties om te gaan. Dat leer je makkelijker als zo'n situatie er ook is, dan kun je lekker oefenen namelijk.
Qua drukpijn in je buik, het is heel flauw, maar ik denk dan: druk er dan niet op. Als het nu erger wordt, zonder dat je er steeds op zit te drukken, dan zeg ik nog steeds huisarts. Maar bij vage pijn is het voor hem ook echt lastig om diagnoses te stellen.
[...]
Natuurlijk kan een psycholoog geen kwaad, misschien wel eens goed om een keer m'n hart te luchten tegen een niet-bekende. Maar dat neemt natuurlijk de fysieke klachten niet weg. Dus ik los liever eerst dat op, voor zo ver mogelijk, dan ben ik vast al een stuk relaxter.
Goed met iemand praten maakt je vast ook een stuk relaxter en dat maakt dat kleine dingen van je lijf je minder zullen opvallen of dwarszitten. Ik ben ook beta opgeleid, wetenschapper en geloof zelf wel sterk dat je geest en lichaam elkaar flink kunnen beinvloeden. Dus als je minder stress kunt creeeren door eens met een psych te gaan praten zou ik dat wel NU gaan doen. Waarom zou je het uitstellen? Je hoeft toch geen goede indruk te maken op die psycholoog? Je gaat daar toch niet heen om anderen iets te bewijzen? Jij gaat daar heen om je hart te luchten, om handvatten te krijgen om makkelijker met bepaalde situaties om te gaan. Dat leer je makkelijker als zo'n situatie er ook is, dan kun je lekker oefenen namelijk.
Qua drukpijn in je buik, het is heel flauw, maar ik denk dan: druk er dan niet op. Als het nu erger wordt, zonder dat je er steeds op zit te drukken, dan zeg ik nog steeds huisarts. Maar bij vage pijn is het voor hem ook echt lastig om diagnoses te stellen.
vrijdag 29 oktober 2010 om 16:25
quote:JOJO1 schreef op 29 oktober 2010 @ 16:03:
[...]
Eh... volgens mij zou het werken aan je geestelijke gezondheid best wel wat fysieke klachten weg kunnen nemen.... Dus kan toch geen kwaad om eens met iemand te gaan praten?
Volgens mij kom je hier tot dezelfde conclusie als je huisarts alleen vond jij het vervelend dat jij het gevoel kreeg dat hij je een aansteller vindt... Terwijl dat waarschijnlijk niet de boodschap is die hij heeft afgegeven.
Deels waar, ik geloof ook dat de wisselwerking lichaam geest van invloed is, zoals Aikidoka ook stelt. Zeker op de stressfactor en eventuele daaruit voortvloeiend vage klachten zoals hoofd- en buikpijntjes. Maar ik geloof dus niet dat blaasontstekingen en niet gedefinieërde keelontstekingen e.d. weggaan omdat ik mijn hart lucht.
Ze gaan niet weg omdat de boel gecompliceerder is dan normaal (is nou eenmaal zo, genetisch foutje in het geval van mijn urinewegstelsel) waardoor de artsen het niet meer weten en mij door blijven verwijzen. Daar doet mijn geestelijke gesteldheid niet heel veel aan. Althans, dat is mijn mening.
[...]
Eh... volgens mij zou het werken aan je geestelijke gezondheid best wel wat fysieke klachten weg kunnen nemen.... Dus kan toch geen kwaad om eens met iemand te gaan praten?
Volgens mij kom je hier tot dezelfde conclusie als je huisarts alleen vond jij het vervelend dat jij het gevoel kreeg dat hij je een aansteller vindt... Terwijl dat waarschijnlijk niet de boodschap is die hij heeft afgegeven.
Deels waar, ik geloof ook dat de wisselwerking lichaam geest van invloed is, zoals Aikidoka ook stelt. Zeker op de stressfactor en eventuele daaruit voortvloeiend vage klachten zoals hoofd- en buikpijntjes. Maar ik geloof dus niet dat blaasontstekingen en niet gedefinieërde keelontstekingen e.d. weggaan omdat ik mijn hart lucht.
Ze gaan niet weg omdat de boel gecompliceerder is dan normaal (is nou eenmaal zo, genetisch foutje in het geval van mijn urinewegstelsel) waardoor de artsen het niet meer weten en mij door blijven verwijzen. Daar doet mijn geestelijke gesteldheid niet heel veel aan. Althans, dat is mijn mening.
vrijdag 29 oktober 2010 om 16:31
quote:aikidoka schreef op 29 oktober 2010 @ 16:12:
[...]
Qua drukpijn in je buik, het is heel flauw, maar ik denk dan: druk er dan niet op. Dat doe ik ook niet, ik ben geen sadomasochist. Ik merkte het als ik bijv. panties draag, of een broek met strakke band. Maar dan alleen als ik bijv. ging zitten en er dus druk ontstond. Nu heb ik m'n hele relaxte losse broek aan op het werk en ben toch aan het draaikonten omdat ik nu continue het gevoel heb alsof er druk op staat. Ik heb alleen meestal pas het 'nu moet ik naar de dokter' gevoel als ik minstens ziek, zwak of misselijk er van wordt. En dat is niet zo, en dat maakt de drempel nog hoger om wéér naar mijn arts te moeten.Ook al duurt het nu al een week of twee.
[...]
Qua drukpijn in je buik, het is heel flauw, maar ik denk dan: druk er dan niet op. Dat doe ik ook niet, ik ben geen sadomasochist. Ik merkte het als ik bijv. panties draag, of een broek met strakke band. Maar dan alleen als ik bijv. ging zitten en er dus druk ontstond. Nu heb ik m'n hele relaxte losse broek aan op het werk en ben toch aan het draaikonten omdat ik nu continue het gevoel heb alsof er druk op staat. Ik heb alleen meestal pas het 'nu moet ik naar de dokter' gevoel als ik minstens ziek, zwak of misselijk er van wordt. En dat is niet zo, en dat maakt de drempel nog hoger om wéér naar mijn arts te moeten.Ook al duurt het nu al een week of twee.
vrijdag 29 oktober 2010 om 16:38
Ik kan me best voorstellen dat je huisarts de kriebels van je krijgt. Als ik het zo lees, dan zit je daar wekelijks met varierende, nooit ernstige klachten. Ik zal niet zeggen dat je hypochondrie hebt, maar denk wel dat je meer dan gemiddeld bezig bent met je lichamelijke symptomen.
Met een keelontsteking ga ik niet naar de huisarts, tenzij ik hele hoge koorts krijg. Het grootste gedeelte van de keelontstekingen is niet bacterieel, dus antibiotica heeft geen enkele zin. Je hebt je weerstand om zeep geholpen daarmee en bacterieen krijgen door overmatig antibioticagebruik de kans om te groeien. Goede kans dat je juist daardoor steeds weer infecties en ontstekingen krijgt!
Urineweginfecties zijn wel bacterieel, dus antibiotica is daarbij wel aan te raden. Ik hoop dat je snel naar die specialist kunt, want kennelijk zit er daar iets niet goed.
Voor wat betreft je buikpijn, neem een paracetamol, kijk het een paar dagen aan en ga naar de huisarts als het niet over wil gaan. Maak je geen zorgen om wat hij van je vindt, je komt met een klacht en hij zal die moeten onderzoeken.
Met een keelontsteking ga ik niet naar de huisarts, tenzij ik hele hoge koorts krijg. Het grootste gedeelte van de keelontstekingen is niet bacterieel, dus antibiotica heeft geen enkele zin. Je hebt je weerstand om zeep geholpen daarmee en bacterieen krijgen door overmatig antibioticagebruik de kans om te groeien. Goede kans dat je juist daardoor steeds weer infecties en ontstekingen krijgt!
Urineweginfecties zijn wel bacterieel, dus antibiotica is daarbij wel aan te raden. Ik hoop dat je snel naar die specialist kunt, want kennelijk zit er daar iets niet goed.
Voor wat betreft je buikpijn, neem een paracetamol, kijk het een paar dagen aan en ga naar de huisarts als het niet over wil gaan. Maak je geen zorgen om wat hij van je vindt, je komt met een klacht en hij zal die moeten onderzoeken.
vrijdag 29 oktober 2010 om 16:56
quote:HEMAlover schreef op 29 oktober 2010 @ 16:38:
Ik kan me best voorstellen dat je huisarts de kriebels van je krijgt. Als ik het zo lees, dan zit je daar wekelijks met varierende, nooit ernstige klachten. Ik zal niet zeggen dat je hypochondrie hebt, maar denk wel dat je meer dan gemiddeld bezig bent met je lichamelijke symptomen.
Ouch, dat is een pijnlijke conclusie. En naar mijn mening onterecht. Nee, ik zit daar niet elke week. Sterker nog, ik kreeg de eerste keer dat ik kwam met een ontsteking op m'n donder van diezelfde huisarts dat ik niet eerder was gekomen. Ik ging ook niet de eerste keer dat ik keelontsteking had, ook niet de tweede keer. Ik heb elk jaar van mijn leven wel eens keelontsteking gehad, nooit griep maar standaard 1x per winter een fikse keelontsteking, ging vanzelf weer over. Maar na 5 keer in 3 maanden vond ik het welletjes.
Als een kuur niet helpt, en je geeft aan bij je arts dat het niet helpt, moet je weer langskomen. Dat was elke keer het geval met de blaasontstekingen. Daarom ben ik er zo veel geweest. Toen ik de bezoekjes zat was ben ik twee maanden niet gegaan, veel cranberry sap gedronken en gehoopt op het beste. Toen uiteindelijk uit pure noodzaak toch weer gegaan (test bij assistent gaf zeer hoge waarden aan) en hup weer aan de antibiotica en op m'n donder dat ik eerder had moeten komen.
Mijn vorige huisarts, die mij kent vanaf de geboorte zei altijd als iemand van mijn familie langskwam (en dat was 1 keer in de zoveel jaar per individu) "als jij er bent dan moet het wel echt ernstig zijn". Mensen die mij kennen weten juist dat ik gewoonlijk met geen stok naar de arts ben te meppen. Mijn huidige huisarts heeft die historie niet en heeft alleen de jammerlijke anderhalve jaar meegemaakt dat ik hier woon. Ik heb op m'n 18e een week rondgelopen met een zweepslag voordat ik me bedacht dat die spierpijn toch wel erg lang duurde. Ik denk juist altijd: oh, er is niks aan de hand. Maar er is aangetoond dat er wel wat aan de hand is, alleen kunnen ze er niks mee, dat is niet mijn schuld en daarmee niet zomaar af te doen als vage klacht.
quote:HEMAlover schreef op 29 oktober 2010 @ 16:38:
Met een keelontsteking ga ik niet naar de huisarts, tenzij ik hele hoge koorts krijg. Het grootste gedeelte van de keelontstekingen is niet bacterieel, dus antibiotica heeft geen enkele zin. Je hebt je weerstand om zeep geholpen daarmee en bacterieen krijgen door overmatig antibioticagebruik de kans om te groeien. Goede kans dat je juist daardoor steeds weer infecties en ontstekingen krijgt!
.Ik dus ook niet, maar knappe Hema als je met continue ontstekingen niet naar de arts gaat. Ik wilde geen antibiotica, maar dat was de enige optie die ik kreeg. Sterker nog, hij wilde me alleen naar de uroloog doorsturen als ik de antibiotica zou accepteren (wat ik dus niet meer wilde).
Ik kan me best voorstellen dat je huisarts de kriebels van je krijgt. Als ik het zo lees, dan zit je daar wekelijks met varierende, nooit ernstige klachten. Ik zal niet zeggen dat je hypochondrie hebt, maar denk wel dat je meer dan gemiddeld bezig bent met je lichamelijke symptomen.
Ouch, dat is een pijnlijke conclusie. En naar mijn mening onterecht. Nee, ik zit daar niet elke week. Sterker nog, ik kreeg de eerste keer dat ik kwam met een ontsteking op m'n donder van diezelfde huisarts dat ik niet eerder was gekomen. Ik ging ook niet de eerste keer dat ik keelontsteking had, ook niet de tweede keer. Ik heb elk jaar van mijn leven wel eens keelontsteking gehad, nooit griep maar standaard 1x per winter een fikse keelontsteking, ging vanzelf weer over. Maar na 5 keer in 3 maanden vond ik het welletjes.
Als een kuur niet helpt, en je geeft aan bij je arts dat het niet helpt, moet je weer langskomen. Dat was elke keer het geval met de blaasontstekingen. Daarom ben ik er zo veel geweest. Toen ik de bezoekjes zat was ben ik twee maanden niet gegaan, veel cranberry sap gedronken en gehoopt op het beste. Toen uiteindelijk uit pure noodzaak toch weer gegaan (test bij assistent gaf zeer hoge waarden aan) en hup weer aan de antibiotica en op m'n donder dat ik eerder had moeten komen.
Mijn vorige huisarts, die mij kent vanaf de geboorte zei altijd als iemand van mijn familie langskwam (en dat was 1 keer in de zoveel jaar per individu) "als jij er bent dan moet het wel echt ernstig zijn". Mensen die mij kennen weten juist dat ik gewoonlijk met geen stok naar de arts ben te meppen. Mijn huidige huisarts heeft die historie niet en heeft alleen de jammerlijke anderhalve jaar meegemaakt dat ik hier woon. Ik heb op m'n 18e een week rondgelopen met een zweepslag voordat ik me bedacht dat die spierpijn toch wel erg lang duurde. Ik denk juist altijd: oh, er is niks aan de hand. Maar er is aangetoond dat er wel wat aan de hand is, alleen kunnen ze er niks mee, dat is niet mijn schuld en daarmee niet zomaar af te doen als vage klacht.
quote:HEMAlover schreef op 29 oktober 2010 @ 16:38:
Met een keelontsteking ga ik niet naar de huisarts, tenzij ik hele hoge koorts krijg. Het grootste gedeelte van de keelontstekingen is niet bacterieel, dus antibiotica heeft geen enkele zin. Je hebt je weerstand om zeep geholpen daarmee en bacterieen krijgen door overmatig antibioticagebruik de kans om te groeien. Goede kans dat je juist daardoor steeds weer infecties en ontstekingen krijgt!
.Ik dus ook niet, maar knappe Hema als je met continue ontstekingen niet naar de arts gaat. Ik wilde geen antibiotica, maar dat was de enige optie die ik kreeg. Sterker nog, hij wilde me alleen naar de uroloog doorsturen als ik de antibiotica zou accepteren (wat ik dus niet meer wilde).
vrijdag 29 oktober 2010 om 16:59
Van dat verhaal van die keelontsteking snap ik niet veel.
Je keel zelf was niet ontstoken, maar de lymfeklieren in dat gebied wel? Waarom noem je het een keelontsteking als de keel niet ontstoken was?
Die klieren zwellen op bij elke mogelijke infectie in het hoofd-hals gebied en kunnen weken daarna nog voelbaar zijn.
Ben je wel eens getest op pfeiffer en dergelijke?
Je keel zelf was niet ontstoken, maar de lymfeklieren in dat gebied wel? Waarom noem je het een keelontsteking als de keel niet ontstoken was?
Die klieren zwellen op bij elke mogelijke infectie in het hoofd-hals gebied en kunnen weken daarna nog voelbaar zijn.
Ben je wel eens getest op pfeiffer en dergelijke?
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
vrijdag 29 oktober 2010 om 17:02
Sorry, maar toen ik las dat de huisarts een ziekte als fybromyalgie als tussen de oren omschreef werd ik even boos... Ik zou overstappen naar een andere huisarts en laat die allles maar eens uit de kast trekken om jou zo goed mogelijk te helpen! Meer kan ik helaas niet toevoegen aan dit topic. Sterkte ermee!
vrijdag 29 oktober 2010 om 17:06
Ik zit hier als dokter met kromme tenen. Echt, Hemalover, "Je hebt je weerstand om zeep geholpen daarmee en bacterieen krijgen door overmatig antibioticagebruik de kans om te groeien. Goede kans dat je juist daardoor steeds weer infecties en ontstekingen krijgt!"
ben je serieus? En dan neemt TO van jou aan dat ze hypochonder is?
TO: neem aub niets van nietmedici op een forum aan want met dit soort opmerkingen "Als ik het zo lees, dan zit je daar wekelijks met varierende, nooit ernstige klachten. Ik zal niet zeggen dat je hypochondrie hebt, maar denk wel dat je meer dan gemiddeld bezig bent met je lichamelijke symptomen."
ga je je niet beter voelen, terwijl je tot nu toe heel terecht telkens bij je huisarts hebt gezeten (blaasontsteking, keelontsteking 5x in 1/2 jaar is idioot veel). Als zelfs de uroloog je doorstuurt omdat ie het niet meer weer zit je daar niet met nonsens, toch?
Dus: kappen met raad vragen op een forum, en overleg het met je huisarts (je hoeft er niet meteen heen, je kan ook bellen voor advies weet je!)
ben je serieus? En dan neemt TO van jou aan dat ze hypochonder is?
TO: neem aub niets van nietmedici op een forum aan want met dit soort opmerkingen "Als ik het zo lees, dan zit je daar wekelijks met varierende, nooit ernstige klachten. Ik zal niet zeggen dat je hypochondrie hebt, maar denk wel dat je meer dan gemiddeld bezig bent met je lichamelijke symptomen."
ga je je niet beter voelen, terwijl je tot nu toe heel terecht telkens bij je huisarts hebt gezeten (blaasontsteking, keelontsteking 5x in 1/2 jaar is idioot veel). Als zelfs de uroloog je doorstuurt omdat ie het niet meer weer zit je daar niet met nonsens, toch?
Dus: kappen met raad vragen op een forum, en overleg het met je huisarts (je hoeft er niet meteen heen, je kan ook bellen voor advies weet je!)
vrijdag 29 oktober 2010 om 17:08
Jammer dat je alleen de dingen eruit pikt die op jou als negatief overkomen!
Ik geloof graag dat je iemand bent die niet graag naar de huisarts gaat. Maar feit blijft dat je er de afgelopen anderhalf jaar heel vaak bent geweest. Een deel van de klachten (de keelontstekingen) waarvoor je naar de huisarts bent geweest, was vanzelf ook wel over gegaan. Ik ben geen arts, maar kan me wel voorstellen dat je nu juist zoveel infecties en ontstekingen hebt door al het AB-gebruik en dat je dus moet gaan werken aan het opbouwen van je weerstand.
Overigens kan het mij echt niet schelen hoe vaak iemand bij de huisarts zit. Het schijnt stoer te zijn om er nauwelijks te komen, maar zo zie ik dat niet. Maar kennelijk krijgt je huisarts de kriebels van je en lijkt het me goed om je af te vragen waarom dat zo is. Misschien zijn het niet de klachten op zich, maar de manier waarop je ze presenteert. Misschien passen jullie gewoon niet bij elkaar qua karakters.
Als ik jou was zou ik nu de specialist afwachten voor de urinewegen en verder werken aan het opbouwen van je weerstand. Eventueel met ondersteuning van een homeopaat.
Ik geloof graag dat je iemand bent die niet graag naar de huisarts gaat. Maar feit blijft dat je er de afgelopen anderhalf jaar heel vaak bent geweest. Een deel van de klachten (de keelontstekingen) waarvoor je naar de huisarts bent geweest, was vanzelf ook wel over gegaan. Ik ben geen arts, maar kan me wel voorstellen dat je nu juist zoveel infecties en ontstekingen hebt door al het AB-gebruik en dat je dus moet gaan werken aan het opbouwen van je weerstand.
Overigens kan het mij echt niet schelen hoe vaak iemand bij de huisarts zit. Het schijnt stoer te zijn om er nauwelijks te komen, maar zo zie ik dat niet. Maar kennelijk krijgt je huisarts de kriebels van je en lijkt het me goed om je af te vragen waarom dat zo is. Misschien zijn het niet de klachten op zich, maar de manier waarop je ze presenteert. Misschien passen jullie gewoon niet bij elkaar qua karakters.
Als ik jou was zou ik nu de specialist afwachten voor de urinewegen en verder werken aan het opbouwen van je weerstand. Eventueel met ondersteuning van een homeopaat.
vrijdag 29 oktober 2010 om 17:10
quote:Tjoepertje schreef op 29 oktober 2010 @ 17:06:
Ik zit hier als dokter met kromme tenen. Echt, Hemalover, "Je hebt je weerstand om zeep geholpen daarmee en bacterieen krijgen door overmatig antibioticagebruik de kans om te groeien. Goede kans dat je juist daardoor steeds weer infecties en ontstekingen krijgt!"
ben je serieus? En dan neemt TO van jou aan dat ze hypochonder is?
TO: neem aub niets van nietmedici op een forum aan want met dit soort opmerkingen "Als ik het zo lees, dan zit je daar wekelijks met varierende, nooit ernstige klachten. Ik zal niet zeggen dat je hypochondrie hebt, maar denk wel dat je meer dan gemiddeld bezig bent met je lichamelijke symptomen."
ga je je niet beter voelen, terwijl je tot nu toe heel terecht telkens bij je huisarts hebt gezeten (blaasontsteking, keelontsteking 5x in 1/2 jaar is idioot veel). Als zelfs de uroloog je doorstuurt omdat ie het niet meer weer zit je daar niet met nonsens, toch?
Dus: kappen met raad vragen op een forum, en overleg het met je huisarts (je hoeft er niet meteen heen, je kan ook bellen voor advies weet je!)Ehhh, collega.
Dat van die keelonstekingen zonder ontstoken keel vind ik best apart. niet goed gelezen
Maar op zich eens met je kernboodschap: medische vragen aan medici stellen, en niet afgaan op (ervarings)verhalen van een forum.
Ik zit hier als dokter met kromme tenen. Echt, Hemalover, "Je hebt je weerstand om zeep geholpen daarmee en bacterieen krijgen door overmatig antibioticagebruik de kans om te groeien. Goede kans dat je juist daardoor steeds weer infecties en ontstekingen krijgt!"
ben je serieus? En dan neemt TO van jou aan dat ze hypochonder is?
TO: neem aub niets van nietmedici op een forum aan want met dit soort opmerkingen "Als ik het zo lees, dan zit je daar wekelijks met varierende, nooit ernstige klachten. Ik zal niet zeggen dat je hypochondrie hebt, maar denk wel dat je meer dan gemiddeld bezig bent met je lichamelijke symptomen."
ga je je niet beter voelen, terwijl je tot nu toe heel terecht telkens bij je huisarts hebt gezeten (blaasontsteking, keelontsteking 5x in 1/2 jaar is idioot veel). Als zelfs de uroloog je doorstuurt omdat ie het niet meer weer zit je daar niet met nonsens, toch?
Dus: kappen met raad vragen op een forum, en overleg het met je huisarts (je hoeft er niet meteen heen, je kan ook bellen voor advies weet je!)Ehhh, collega.
Dat van die keelonstekingen zonder ontstoken keel vind ik best apart. niet goed gelezen
Maar op zich eens met je kernboodschap: medische vragen aan medici stellen, en niet afgaan op (ervarings)verhalen van een forum.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
vrijdag 29 oktober 2010 om 17:11
quote:Tjoepertje schreef op 29 oktober 2010 @ 17:06:
Ik zit hier als dokter met kromme tenen. Echt, Hemalover, "Je hebt je weerstand om zeep geholpen daarmee en bacterieen krijgen door overmatig antibioticagebruik de kans om te groeien. Goede kans dat je juist daardoor steeds weer infecties en ontstekingen krijgt!"
ben je serieus? En dan neemt TO van jou aan dat ze hypochonder is?
Ja, ik ben serieus. Lees het zelf anders eens bij de bijwerkingen.
Daarnaast heb ik nergens beweerd dat TO een hypochonder is.
Ik zit hier als dokter met kromme tenen. Echt, Hemalover, "Je hebt je weerstand om zeep geholpen daarmee en bacterieen krijgen door overmatig antibioticagebruik de kans om te groeien. Goede kans dat je juist daardoor steeds weer infecties en ontstekingen krijgt!"
ben je serieus? En dan neemt TO van jou aan dat ze hypochonder is?
Ja, ik ben serieus. Lees het zelf anders eens bij de bijwerkingen.
Daarnaast heb ik nergens beweerd dat TO een hypochonder is.
vrijdag 29 oktober 2010 om 17:19
quote:HEMAlover schreef op 29 oktober 2010 @ 17:11:
[...]
Ja, ik ben serieus. Lees het zelf anders eens bij de bijwerkingen.
TO beschrijft geen pseudomembraneuze colitis, wat inderdaad een bacteriele overgroei is door antibiotica. Andere ken ik niet.
Overgroei van candida door antibiotica, ja, dat kan, maar daar hadden we het al over gehad.
Niet zomaar lopen googelen als je dingen niet kan interpreteren.
Broedkippetje: dag collega Ik kan soms gewoon m'n mond niet houden met dit soort dingen....
[...]
Ja, ik ben serieus. Lees het zelf anders eens bij de bijwerkingen.
TO beschrijft geen pseudomembraneuze colitis, wat inderdaad een bacteriele overgroei is door antibiotica. Andere ken ik niet.
Overgroei van candida door antibiotica, ja, dat kan, maar daar hadden we het al over gehad.
Niet zomaar lopen googelen als je dingen niet kan interpreteren.
Broedkippetje: dag collega Ik kan soms gewoon m'n mond niet houden met dit soort dingen....
vrijdag 29 oktober 2010 om 17:23
quote:Tjoepertje schreef op 29 oktober 2010 @ 14:32:
Ga toch weg met die aardstralen en electro-acupunctuur om diagnoses te stellen....
Zo zo, tut tut, doktertje!
Ik stel ook helemaal geen diagnose. Goed lezen!
Ik adviseer alleen TO om zich daar ook eens in te verdiepen. Als TO aangeeft allerlei vage klachten heeft gekregen op het moment dat ze in een nieuw huis woonde, kan dat zeker met aardstralen of wateraders te maken hebben.
Ga toch weg met die aardstralen en electro-acupunctuur om diagnoses te stellen....
Zo zo, tut tut, doktertje!
Ik stel ook helemaal geen diagnose. Goed lezen!
Ik adviseer alleen TO om zich daar ook eens in te verdiepen. Als TO aangeeft allerlei vage klachten heeft gekregen op het moment dat ze in een nieuw huis woonde, kan dat zeker met aardstralen of wateraders te maken hebben.
