Het Koperspiraaltje Avontuur

Hallo allemaal!



Dit topic heb ik geopend naar aanleiding van de dingen die ik heb gelezen op meerdere fora over het spiraaltje en alle doemscenario's eromheen. Ik heb gemerkt dat heel veel vrouwen een erg slechte ervaring met zowel het Mirena als het koperspiraaltje (volgens mij meer met de Mirena), en dit heeft mij toch wel beïnvloed bij de keus om er een te laten zetten.



Ik zal even bij het begin beginnen; in was in een relatie die uiteindelijk 2 jaar en 2 maanden heeft geduurd. Ik slikte de pil (Mercilon) maar ik ben misschien wat overgevoelig hiervoor want ik merkte dat ik er een geheel ander mens van werd; huilerig, gedeprimeerd, twijfelachtig over werkelijk ALLES e.d. Ook deed seks altijd pijn (zoals menigeen eerder in topics van mij hebben gelezen) en ik durfde/wilde hier niet mee naar de huisarts gaan.

Uiteindelijk heb ik toch de knoop doorgehakt en heb ik besloten om te stoppen met die ellendige pil en over te gaan op een spiraaltje. Zowel mijn moeder als zus hebben er ook een en zijn/waren er altijd ontzettend blij mee, nooit klachten e.d. Dus zodoende ging ik naar de huisarts, vroeg er een aan en liet hem plaatsen. Over dit inbrengen zal ik het volgende zeggen; het viel me reuze mee! Het speculum was even tandjes op elkaar, maar daarmee is het ook gezegd. Dat tangetje waarmee ze de baarmoedermond openen vond ik niet fijn, dat voelde als een hele hevige menstruatiekramp die even een paar seconden aanhield. Het daadwerkelijk plaatsen van het koperspiraaltje voelde ik niks van, en ta-da! Toen had Suusje een spiraaltje

Een dag of twee erna heb ik nog wat buikkramp gehad, maar dit ervaarde ik als minder hevig als wanneer ik ongesteld ben, alleen hield het wat langer aan. Toen een week of anderhalf geen last gehad ervan, behalve als ik voor langere tijd achter het bureau zat. Ook qua afscheiding niet veel verandering, het was ietsje meer en helder ipv wittig.

Toen voelde ik voor het eerst mijn eisprong (of ik ga er vanuit dat dat het was). Ik zat aan tafel en voelde een steek die duidelijk van mn linkerheup kwam. Dit heeft drie á vier dagen aangehouden toen was het over. Ik werd vrij normaal ongesteld, het was wel meer dan ik gewend ben maar niet vervelend veel.

Terug geweest voor controle, ze heeft even gevoeld en gevraagd of ik er last van had en heeft toen met het speculum gekeken of de touwtjes nog zichtbaar waren. Dit was misschien in mijn ogen een erg kort onderzoekje, maar goed.



Nu, ongeveer 8 weken na het inbrengen heb ik er nog steeds geen last van gehad! Mijn afscheiding is ietsje veranderd, het is nu weer een beetje wittig en er zit soms een sliertje rood/bruinig bloed in (sorry voor details xD) en gisteren had ik wat kramp even (misschien weer eisprong?). Echter verder helemaal geen klachten.

Om het verhaal nog sterker te maken; ik heb op seksueel gebied ook hele grote veranderingen gemerkt! Mijn toenmalige vriend beweerde dat ik soepeler was geworden beneden en voor mij voelde het veel minder pijnlijk ineens! Helaas heb ik tussen het inbrengen en dat het uit is gegaan maar 2 x seks gehad, maar die keren waren al veel beter dan voorheen.



De reden dat ik dit vreselijk lange verhaal post is dat ik graag wil dat mensen ook eens een goed verhaal horen over het spiraaltje. Misschien is hier geen behoefte aan, doe er dan maar een slotje op