
morning after pil
maandag 15 november 2010 om 22:31
Hey allemaal,
Voel me 1 van de velen die dit soort vragen stelt maar toch doe ik het.
Ruim een week geleden is het condoom geknapt, en is mijn vriend dus in mij klaargekomen. Volgende ochtend heb ik voor het eerst in mijn leven de moring afterpil gehaald en deze meteen ingenomen.
Nu heb ik al een paar dagen erg zere borsten, zal me allemaal wel zorgen om niks maken. En haal zo wie zo morgen voor de zekerheid een zwangerschaps test.
Is het mogelijk om zwanger te zijn na map?
Voel me 1 van de velen die dit soort vragen stelt maar toch doe ik het.
Ruim een week geleden is het condoom geknapt, en is mijn vriend dus in mij klaargekomen. Volgende ochtend heb ik voor het eerst in mijn leven de moring afterpil gehaald en deze meteen ingenomen.
Nu heb ik al een paar dagen erg zere borsten, zal me allemaal wel zorgen om niks maken. En haal zo wie zo morgen voor de zekerheid een zwangerschaps test.
Is het mogelijk om zwanger te zijn na map?
woensdag 24 november 2010 om 14:05
Het is natuurlijk zo dat je werkgever helemaal niet mag door vertellen aan je collega's waarom je er niet bent die dagen, bespreek met je werkgever wat je hun verteld als er naar gevraagd wordt.
Ik hoop dat hij (na de schrik) je zal steunen en dat jullie er samen goed uitkomen.
Mag ik nog iets zeggen? Je hebt hele goeie redenen om dit te doen, maar denk er aub niet te ligt over... Mentaal zal t mss nog wel wat met je doen en het beste is toch om met iemand in je omgeving te zoeken waar je t mee over kan hebben...
Anders forummen
Ik hoop dat hij (na de schrik) je zal steunen en dat jullie er samen goed uitkomen.
Mag ik nog iets zeggen? Je hebt hele goeie redenen om dit te doen, maar denk er aub niet te ligt over... Mentaal zal t mss nog wel wat met je doen en het beste is toch om met iemand in je omgeving te zoeken waar je t mee over kan hebben...
Anders forummen
woensdag 24 november 2010 om 18:29
He meis,
Wat ontzettend *** voor je zeg! helemaal nu je vriend ook nog in de file staat, succes met vertellen straks.
Een vriendin van mij is ook een keer ongewenst zwanger geraakt, samen met haar vriend de beslissing gemaakt om het weg te laten halen. hier heeft ze veel last van gehad en is zeker een aantal dagen thuis gebleven, het is mentaal en fysiek erg zwaar wat ik zo van haar hoorde. Je vriend zal vast niet 'boos' zijn, jullie hebben een condoom gebruikt en een map. Dus wees daar in ieder geval niet bang voor.
Ik zou het wel je werkgever vertellen, hij/zij mag niet zomaar aan al je collega;s vertellen waarom je er niet bent. dit zou je evt nog duidelijk kunnen maken zodra je het hem/haar verteld.
Ik zou zeker 2 dagen erna ook vrij nemen, de eerste 2 dagen ben je helemaal kapot (althans dat was die vriendin van mij wel, die had een week vrij gekregen van onze werkgever)
Sterkte voor straks!
Wat ontzettend *** voor je zeg! helemaal nu je vriend ook nog in de file staat, succes met vertellen straks.
Een vriendin van mij is ook een keer ongewenst zwanger geraakt, samen met haar vriend de beslissing gemaakt om het weg te laten halen. hier heeft ze veel last van gehad en is zeker een aantal dagen thuis gebleven, het is mentaal en fysiek erg zwaar wat ik zo van haar hoorde. Je vriend zal vast niet 'boos' zijn, jullie hebben een condoom gebruikt en een map. Dus wees daar in ieder geval niet bang voor.
Ik zou het wel je werkgever vertellen, hij/zij mag niet zomaar aan al je collega;s vertellen waarom je er niet bent. dit zou je evt nog duidelijk kunnen maken zodra je het hem/haar verteld.
Ik zou zeker 2 dagen erna ook vrij nemen, de eerste 2 dagen ben je helemaal kapot (althans dat was die vriendin van mij wel, die had een week vrij gekregen van onze werkgever)
Sterkte voor straks!
woensdag 24 november 2010 om 22:19
Pfff, nou het hoge woord is eruit. hij schrok zich de pleuris, had ook niet anders verwacht. Maar gelukkig reageerde hij heel goed, en zijn we het er gelukkig over eens! Wij zijn nog niet aan kinderen toe, hebben ons best gedaan om het te voorkomen.
Ben erg blij dat we er hetzelfde over denken, en hij gaat met me mee.
Ben erg blij dat we er hetzelfde over denken, en hij gaat met me mee.
woensdag 24 november 2010 om 23:02
vrijdag 26 november 2010 om 23:32
Gaat aan de ene kant wel goed en aan de andere kant ben ik wel wat prikkelbaar, merkte ik voornamelijk op mijn werk.
Gister ff op mijn nichtje van een paar weken gepast, maar deed me eigenlijk heel weinig, dus weet eigenlijk gewoon zeker dat ik het niet wil.
Over gesproken ook met een vriendin, wie ik ook eerder over de map had verteld. Die was ook zwaar verbaasd en wel ff lekker om erover te praten.
Werkgever reageerd gelukkig ook erg lief. Eigenlijk slaap ik alleen niet zo lekker, en heb nog steds erg zere borsten.
Gister ff op mijn nichtje van een paar weken gepast, maar deed me eigenlijk heel weinig, dus weet eigenlijk gewoon zeker dat ik het niet wil.
Over gesproken ook met een vriendin, wie ik ook eerder over de map had verteld. Die was ook zwaar verbaasd en wel ff lekker om erover te praten.
Werkgever reageerd gelukkig ook erg lief. Eigenlijk slaap ik alleen niet zo lekker, en heb nog steds erg zere borsten.
zaterdag 27 november 2010 om 12:40
Hey die Annie,
Goh wat zitten we deze week in hetzelfde schuitje! Ik kwam er afgelopen zondag achter dat ik zwanger was. En ik slik dus geen pil. Wellicht lijkt het onverstandig maar nadat ik een lange relatie met mn ex afsloot in februari en 13 jaar de pil had geslikt besloot ik dat het wel welletjes was met de hormonen en bij een eventuele one-night stand kan je toch redelijk vertrouwen op condoomds... Of niet...! Eind oktober was het dan een keertje zover dat ik tussen de lakens belandde met een goede vriend. Braaf condooms gebruikt en naar mijn idee niets geknapt..
Maar fijn ik voelde me de laatste weken wat anders had zeg maar even letterlijk en figuurlijk een "onderbuikgevoel". En zo kreeg ik afgelopen zondag echt de schrik van mn leven. Maandag ben ik naar de huuisarts geweest en dezelfde dag nog was ik met mn beste vriendin bij de gynacoloog voor een inwendige echo. Heel niet fijn dit gebeuren. En ondanks dat ik vreselijk graag een kindje wil had ik met mijn verstand al besloten dat dit niet iets is wat nu kanl. Ik heb echt de financiele ruimte niet, ik kan en wil niet de rest van mijn leven gebonden zijn aan de betreffende vriend die alles behalve klaar is om vader te worden, ik ben zelf kind van gescheiden ouders en gun geen enkel kind dat..(ookal wil dit niet zeggen dat elk kind van gescheiden ouders gedoemd is, maar ik nam dit wel mee in mijn besluitvorming) Bij mij was de echo wel alles bepalend in moet ik bekennen. Er was alleen nog maar een vruchtzakje te zien verder niets... Al had ik een hartje kunnen horen weet ik niet of ik deze beslissing had kunnen nemen. Maar ik heb meteen aangegeven dat dit ik het niet wilde houden. De volgende dag zat ik wederom bij de gynocloog, en legde mijn verhaal uit. Ik had van te voren al van alles uitgezocht en wist dat ik net aan 14 dagen overtijd was. Dan gaat de 5 dgn bedenktijd nog niet op en de gynocoloog was snel overtuigd door mijn duidelijke en goed onderbouwde mening. Ik kreeg van de verpleegkundige uitleg over de abortuspil, waaraan ik zelf meteen de voorkeur had gegeven. En zo heb ik afgelopen woensdagochtend om 06.00 de eerste pil genomen en 8 uur later moest ik 4 tabletten nemen die binnen 6 uur een miskraam op gang brengen. Ik moet zeggen dat het me fysiek gezien meeviel. Ik ben wel voor de pijn al begonnen met pijnstillers en ben ze blijven slikken om de 4 uur, zodoende weinig pijn.Ik denk, weet nog steeds dat ik voor mij een goede beslissing heb genomen. Maar het doet ondanks dit alles toch pijn.. Het allermooiste cadeautje teruggeven omdat je er nog niet klaar voor bent, of omdat je een kindje meer toewenst is zwaarder dan ik dacht. Wanneer ik niet zo in de schulden zou zitten en/of er zou sprake zijn van echte liefde dan had mijn besluit wellicht anders uitgevallen. Maar dit is waar ik het nu mee moet doen... Ik ga nu niet acuut weer aan de pil, ondanks dat dit het verstandigst lijkt. Ik voel me sinds ik ben gestopt met de pil namelijk zoveel beter dat ik dit niet zomaar wil opgeven...Wat ik wel opgeef is sex zonder liefde. Geen one-night stands meer voor mij, geen slippertje met een goede vriend of iets dergelijks.. Ik wacht wel op de liefde en als die toeslaat kan ik altijd weer de pil overwegen naast condooms...
Goh...
En zo klap ik heel mijn verhaal eruit! Hmmm... "verwerkingsmomentje"?!
Wat ik wil zeggen: Ik begrijp je... Ik weet niet hoever je nu bent in het hele proces, maar als je vragen hebt of steun zoekt in welke beslissing dan ook, ik ben er!
Sterkte
Goh wat zitten we deze week in hetzelfde schuitje! Ik kwam er afgelopen zondag achter dat ik zwanger was. En ik slik dus geen pil. Wellicht lijkt het onverstandig maar nadat ik een lange relatie met mn ex afsloot in februari en 13 jaar de pil had geslikt besloot ik dat het wel welletjes was met de hormonen en bij een eventuele one-night stand kan je toch redelijk vertrouwen op condoomds... Of niet...! Eind oktober was het dan een keertje zover dat ik tussen de lakens belandde met een goede vriend. Braaf condooms gebruikt en naar mijn idee niets geknapt..
Maar fijn ik voelde me de laatste weken wat anders had zeg maar even letterlijk en figuurlijk een "onderbuikgevoel". En zo kreeg ik afgelopen zondag echt de schrik van mn leven. Maandag ben ik naar de huuisarts geweest en dezelfde dag nog was ik met mn beste vriendin bij de gynacoloog voor een inwendige echo. Heel niet fijn dit gebeuren. En ondanks dat ik vreselijk graag een kindje wil had ik met mijn verstand al besloten dat dit niet iets is wat nu kanl. Ik heb echt de financiele ruimte niet, ik kan en wil niet de rest van mijn leven gebonden zijn aan de betreffende vriend die alles behalve klaar is om vader te worden, ik ben zelf kind van gescheiden ouders en gun geen enkel kind dat..(ookal wil dit niet zeggen dat elk kind van gescheiden ouders gedoemd is, maar ik nam dit wel mee in mijn besluitvorming) Bij mij was de echo wel alles bepalend in moet ik bekennen. Er was alleen nog maar een vruchtzakje te zien verder niets... Al had ik een hartje kunnen horen weet ik niet of ik deze beslissing had kunnen nemen. Maar ik heb meteen aangegeven dat dit ik het niet wilde houden. De volgende dag zat ik wederom bij de gynocloog, en legde mijn verhaal uit. Ik had van te voren al van alles uitgezocht en wist dat ik net aan 14 dagen overtijd was. Dan gaat de 5 dgn bedenktijd nog niet op en de gynocoloog was snel overtuigd door mijn duidelijke en goed onderbouwde mening. Ik kreeg van de verpleegkundige uitleg over de abortuspil, waaraan ik zelf meteen de voorkeur had gegeven. En zo heb ik afgelopen woensdagochtend om 06.00 de eerste pil genomen en 8 uur later moest ik 4 tabletten nemen die binnen 6 uur een miskraam op gang brengen. Ik moet zeggen dat het me fysiek gezien meeviel. Ik ben wel voor de pijn al begonnen met pijnstillers en ben ze blijven slikken om de 4 uur, zodoende weinig pijn.Ik denk, weet nog steeds dat ik voor mij een goede beslissing heb genomen. Maar het doet ondanks dit alles toch pijn.. Het allermooiste cadeautje teruggeven omdat je er nog niet klaar voor bent, of omdat je een kindje meer toewenst is zwaarder dan ik dacht. Wanneer ik niet zo in de schulden zou zitten en/of er zou sprake zijn van echte liefde dan had mijn besluit wellicht anders uitgevallen. Maar dit is waar ik het nu mee moet doen... Ik ga nu niet acuut weer aan de pil, ondanks dat dit het verstandigst lijkt. Ik voel me sinds ik ben gestopt met de pil namelijk zoveel beter dat ik dit niet zomaar wil opgeven...Wat ik wel opgeef is sex zonder liefde. Geen one-night stands meer voor mij, geen slippertje met een goede vriend of iets dergelijks.. Ik wacht wel op de liefde en als die toeslaat kan ik altijd weer de pil overwegen naast condooms...
Goh...
En zo klap ik heel mijn verhaal eruit! Hmmm... "verwerkingsmomentje"?!
Wat ik wil zeggen: Ik begrijp je... Ik weet niet hoever je nu bent in het hele proces, maar als je vragen hebt of steun zoekt in welke beslissing dan ook, ik ben er!
Sterkte
zaterdag 27 november 2010 om 23:50
Kelrebel:
Ontzettend bedankt voor je uitgebreide reactie en een dikke knuffel voor jou!
Ik kan zelf ook kiezen voor de abortuspil en de curretage, ben na gemeenschap nu drie weken zwanger, heel kost dus nog maar en ben blij dat ik er zo vroeg achter kom.
Heb altijd gezegd dat ik geen kinderen wil, mensen vertelden mij altijd dat dat nog wel zou komen, misschien wel, maar nu , serieus geen denken aan.
Vraag, hoezo heb je besloten voor de pil? Lijkt mij namelijk ook prettiger ( is een gevoel) maar aan de andere kant werkte de map ook niet, en die abortuspil is ook niet 100 procent betrouwbaar.
En volgende vraag: hoe lang ben je thuis gebleven van werk?
Bedankt!
Ontzettend bedankt voor je uitgebreide reactie en een dikke knuffel voor jou!
Ik kan zelf ook kiezen voor de abortuspil en de curretage, ben na gemeenschap nu drie weken zwanger, heel kost dus nog maar en ben blij dat ik er zo vroeg achter kom.
Heb altijd gezegd dat ik geen kinderen wil, mensen vertelden mij altijd dat dat nog wel zou komen, misschien wel, maar nu , serieus geen denken aan.
Vraag, hoezo heb je besloten voor de pil? Lijkt mij namelijk ook prettiger ( is een gevoel) maar aan de andere kant werkte de map ook niet, en die abortuspil is ook niet 100 procent betrouwbaar.
En volgende vraag: hoe lang ben je thuis gebleven van werk?
Bedankt!
maandag 29 november 2010 om 21:43
Na wat rondzoeken en lezen op internet (wat je soms beter niet kan doen). Denk ik dat ik toch liever voor de curretage ga, dan ben er vanaf. En zo te lezen qua pijn ook beter te doen.
Ben bang voor de pijn, maar gelukkig kan daar wat aan gedaan worden.
Begin toch wel zenuwachtig te worden nu.
Nog mensen met ervaringen abortuspil of curretage?
Ben bang voor de pijn, maar gelukkig kan daar wat aan gedaan worden.
Begin toch wel zenuwachtig te worden nu.
Nog mensen met ervaringen abortuspil of curretage?