
DSM V

donderdag 25 november 2010 om 22:44
Er wordt hard gewerkt aan de opvolger van de DSM IV; de DSM V.
Het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (kortweg DSM) is een Amerikaans handboek voor beschrijving en statistiek van psychische aandoeningen dat in de meeste landen als standaard in de psychiatrische diagnostiek dient.
Voorgesteld is nu dat in de DSM V ook geluk zal worden aangemerkt als een psychiatrische stoornis en zal worden opgenomen in toekomstige edities van de belangrijkste diagnostische handboeken onder de nieuwe naam: belangrijke affectieve stoornis, aangenaam type.
In een recensie van de relevante literatuur wordt aangetoond dat geluk statistisch abnormaal is, bestaat uit een samenwerkend cluster van symptomen, dat het in verband gebracht wordt met een reeks van cognitieve afwijkingen, en waarschijnlijk een abnormale werking van het centrale zenuwstelsel geeft.
Een mogelijke bezwaar tegen dit voorstel: 'geluk is niet negatief gewaardeerd' is afgewezen als wetenschappelijk irrelevant.
Bijzonder, niet?
Het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (kortweg DSM) is een Amerikaans handboek voor beschrijving en statistiek van psychische aandoeningen dat in de meeste landen als standaard in de psychiatrische diagnostiek dient.
Voorgesteld is nu dat in de DSM V ook geluk zal worden aangemerkt als een psychiatrische stoornis en zal worden opgenomen in toekomstige edities van de belangrijkste diagnostische handboeken onder de nieuwe naam: belangrijke affectieve stoornis, aangenaam type.
In een recensie van de relevante literatuur wordt aangetoond dat geluk statistisch abnormaal is, bestaat uit een samenwerkend cluster van symptomen, dat het in verband gebracht wordt met een reeks van cognitieve afwijkingen, en waarschijnlijk een abnormale werking van het centrale zenuwstelsel geeft.
Een mogelijke bezwaar tegen dit voorstel: 'geluk is niet negatief gewaardeerd' is afgewezen als wetenschappelijk irrelevant.
Bijzonder, niet?
donderdag 25 november 2010 om 22:48
donderdag 25 november 2010 om 23:03
Waar heb je dat vandaan? Lijkt me nogal onwaarschijnlijk.
Het lukt mij in ieder geval niet ook maar iets van dat voorstel terug te vinden in de lijst met draft disorders en disorder criteria (oftewel de voorgestelde stoornissen voor de DSM V).
http://www.dsm5.org/Pages/Default.aspx
http://www.dsm5.org/Propo ... /Pages/MoodDisorders.aspx
Het lukt mij in ieder geval niet ook maar iets van dat voorstel terug te vinden in de lijst met draft disorders en disorder criteria (oftewel de voorgestelde stoornissen voor de DSM V).
http://www.dsm5.org/Pages/Default.aspx
http://www.dsm5.org/Propo ... /Pages/MoodDisorders.aspx
donderdag 25 november 2010 om 23:04
Een belangrijke voorwaarde om iets een psychiatrische stoornis te kunnen noemen, is dat de persoon in kwestie er last van heeft (of zijn omgeving. Wat dat betreft zijn er een hoop mensen die een hekel hebben aan gelukkigen (blije lullen :p). Tja, ik geloof dat ie toch wel een kansje maakt. Hehe...)
Occam's razor

donderdag 25 november 2010 om 23:10
quote:Helse_Heidi schreef op 25 november 2010 @ 22:48:
De DSM kennende zal "geluk" dan wel aan bepaalde kenmerken of eisen moeten voldoen om als psychiatrische stoornis benoemd te kunnen worden.
Misschien overmatig gelukkig, een constante fase van euforie of iets in die richting?
Maar in ieder geval apart.
tja zo zou je het wel gaan zien.
Zich als "geprovoceerd" gelukkig voordoen,terwijl men diep ongelukkig is.
zoals een pathalogisch leugenaar in zijn eigen leugens geloofd en een hypochonder leeft?
De DSM kennende zal "geluk" dan wel aan bepaalde kenmerken of eisen moeten voldoen om als psychiatrische stoornis benoemd te kunnen worden.
Misschien overmatig gelukkig, een constante fase van euforie of iets in die richting?
Maar in ieder geval apart.
tja zo zou je het wel gaan zien.
Zich als "geprovoceerd" gelukkig voordoen,terwijl men diep ongelukkig is.
zoals een pathalogisch leugenaar in zijn eigen leugens geloofd en een hypochonder leeft?



vrijdag 26 november 2010 om 00:06
Geluk, dat was elk moment dat mijn vriendin en ik samen waren. En dat waren er gelukkig in 17 jaar vele...
Dat was nooit een probleem, nee dat was geluk..
Wij hadden genoeg problemen in mijn en haar leven, vallend onder DSM-IV.
Wij waren een twee-eenheid om al die problemen aan te kunnen met humor als onze sterkst relativerende kracht. Jazeker hadden we een symbiotische relatie, maar daar had niemand last van. Waarschijnlijk zelfs, juist voordeel.
Maar nu is zij dood, en heb ik ineens een enorm probleem, en heeft iedereen "last" van mijn verdriet dat ik zo verbonden met haar was, dat ik nu niet weet hoe ik de lol en de lach ooit weer terug kan vinden.
Dat was nooit een probleem, nee dat was geluk..
Wij hadden genoeg problemen in mijn en haar leven, vallend onder DSM-IV.
Wij waren een twee-eenheid om al die problemen aan te kunnen met humor als onze sterkst relativerende kracht. Jazeker hadden we een symbiotische relatie, maar daar had niemand last van. Waarschijnlijk zelfs, juist voordeel.
Maar nu is zij dood, en heb ik ineens een enorm probleem, en heeft iedereen "last" van mijn verdriet dat ik zo verbonden met haar was, dat ik nu niet weet hoe ik de lol en de lach ooit weer terug kan vinden.

vrijdag 26 november 2010 om 00:28
Ouch Ourse, dat klink alsof je het heel zwaar hebt. Ik wil je graag veel sterkte toewensen.
@misspoez: je OP is bijna een letterlijke vertaling van de abstract (samenvatting) van een artikel uit 1992 in the Journal of Medical Ethics (waarvan ik ook sterk de indruk krijg dat het hier om een 'tongue in cheek' - argument gaat, maar dat kan ik zo 1 2 3 niet met zekerheid beoordelen).
Desalniettemin is er heel veel aan te merken op de ontwikkeling van de DSM-V en dit gaat dan ook gepaard met veel (intern) gekrakeel, conflict en dicussie, met name over een aantal voorgestelde, nieuwe en controversiele, diagnoses, maar geluk is daar niet bij.
@misspoez: je OP is bijna een letterlijke vertaling van de abstract (samenvatting) van een artikel uit 1992 in the Journal of Medical Ethics (waarvan ik ook sterk de indruk krijg dat het hier om een 'tongue in cheek' - argument gaat, maar dat kan ik zo 1 2 3 niet met zekerheid beoordelen).
Desalniettemin is er heel veel aan te merken op de ontwikkeling van de DSM-V en dit gaat dan ook gepaard met veel (intern) gekrakeel, conflict en dicussie, met name over een aantal voorgestelde, nieuwe en controversiele, diagnoses, maar geluk is daar niet bij.