
Heerlijk ontspannen, hoe?
dinsdag 14 december 2010 om 13:26
Hallo meiden,
op dit moment zit ik in een nare periode van mijn leven.
Ben chronisch gestresst (wat dus gevolgen heeft voor mijn lichaam), heb een terminaal zieke in de familie en mijn liefdesleven gaat ook niet lekker.
Ik wil graag mijn lichaam en geest verwennen .. maar ik weet niet precies hoe? Ik heb wel een aantal ideeën, maar ik vroeg me af of jullie misschien nog meer ideeën voor mij hebben ?
*geupdate lijst:
Extra lang douchen
Maskers
Sporten
Chicklit lezen
Komedie kijken
Wandelen in het bos
Floaten
Saunadagje
Fotograferen
Glaasje rode wijn, kaarsjes aan en op de bank lekker zitten (+goed boek)
Strandwandeling
(Koekjes) bakken
Massage
Lekker niksen
Gezond eten
Warm bad (helaas heb ik geen bad maarja )
Zwemmen
Lekker forummen
Op een elektrische deken in bed gaan liggen
Uitslapen
Masturberen
op dit moment zit ik in een nare periode van mijn leven.
Ben chronisch gestresst (wat dus gevolgen heeft voor mijn lichaam), heb een terminaal zieke in de familie en mijn liefdesleven gaat ook niet lekker.
Ik wil graag mijn lichaam en geest verwennen .. maar ik weet niet precies hoe? Ik heb wel een aantal ideeën, maar ik vroeg me af of jullie misschien nog meer ideeën voor mij hebben ?
*geupdate lijst:
Extra lang douchen
Maskers
Sporten
Chicklit lezen
Komedie kijken
Wandelen in het bos
Floaten
Saunadagje
Fotograferen
Glaasje rode wijn, kaarsjes aan en op de bank lekker zitten (+goed boek)
Strandwandeling
(Koekjes) bakken
Massage
Lekker niksen
Gezond eten
Warm bad (helaas heb ik geen bad maarja )
Zwemmen
Lekker forummen
Op een elektrische deken in bed gaan liggen
Uitslapen
Masturberen
dinsdag 14 december 2010 om 13:32
dinsdag 14 december 2010 om 13:36
Ik lees even mee, ik heb namelijk het idee dat ik mij niet eens meer kán ontspannen. Héél soms heb ik tijd voor mezelf en probeer dan bijv. filmpje te kijken oid, maar dan merk ik dat ik niet lekker rustig zit, draai konten, soms zelf een soort van paniek wat me overvalt. Ik weet dat ik dan echt te ver ben gegaan met mijn eigen draagkracht, maar het herstellen is lastig! (kamp met chronische ziekte maar heb weinig hulp uit de omgeving, wél een druk gezin...)
Ben benieuwd of er nog een gouden tip langskomt!
succes Chrysantje!
Ben benieuwd of er nog een gouden tip langskomt!
succes Chrysantje!

dinsdag 14 december 2010 om 13:44
Ik zit momenteel thuis met een burnout en heb van mijn maatschappelijk werkster een cd-rom gekregen met ontspanningsoefeningen, die ben ik toevallig net op mijn pc aan het zetten. Volgens mij kan ik die bestanden wel doormailen. Dan kan je ze op je mp3 / Ipod zetten.
Als iemand daar belang bij heeft, mail dan maar even naar marrissie @ live . com (dubbel R en dubbel S dus)
Verder:
- boswandeling
- strandwandeling
- sauna
- warm bad met geurolie en kaarsjes
- languit op de bank met een mooi boek of je favoriete serie (en dan natuurlijk in je joggingbroek, met een pot thee, chocolade, en een fleecedekentje)
- lezen
Persoonlijk vind ik iets lekkers bakken ook leuk en ontspannend, maar dat zal niet voor iedereen gelden
Oh ja, nog een tip: als je -net als ik- niet relaxed kunt zitten als je bijv. nog moet stofzuigen, probeer dat dan eerst te doen. Daarna ontspan ik altijd veel beter. Er zijn mensen die wél kunnen ontspannen terwijl het een bende is, maar dat verschilt per persoon.
Als iemand daar belang bij heeft, mail dan maar even naar marrissie @ live . com (dubbel R en dubbel S dus)
Verder:
- boswandeling
- strandwandeling
- sauna
- warm bad met geurolie en kaarsjes
- languit op de bank met een mooi boek of je favoriete serie (en dan natuurlijk in je joggingbroek, met een pot thee, chocolade, en een fleecedekentje)
- lezen
Persoonlijk vind ik iets lekkers bakken ook leuk en ontspannend, maar dat zal niet voor iedereen gelden
Oh ja, nog een tip: als je -net als ik- niet relaxed kunt zitten als je bijv. nog moet stofzuigen, probeer dat dan eerst te doen. Daarna ontspan ik altijd veel beter. Er zijn mensen die wél kunnen ontspannen terwijl het een bende is, maar dat verschilt per persoon.


dinsdag 14 december 2010 om 13:52
quote:_maris_ schreef op 14 december 2010 @ 13:50:
Ja dan kan je ze op je pc afspelen. Je moet de oefeningen liggend of zittend doen, dus misschien op de bank gaan liggen met de pc naast je hoofd?
haha, gordijnen dicht dus!
Ik ben alleen bang dat ik hiervoor ook al té gestressd ben, dat ik steeds in een kramp schiet...
Heb je het zelf al eens geprobeerd?
Ja dan kan je ze op je pc afspelen. Je moet de oefeningen liggend of zittend doen, dus misschien op de bank gaan liggen met de pc naast je hoofd?
haha, gordijnen dicht dus!
Ik ben alleen bang dat ik hiervoor ook al té gestressd ben, dat ik steeds in een kramp schiet...
Heb je het zelf al eens geprobeerd?

dinsdag 14 december 2010 om 14:09
Wat voor mij werkt is heel bewust 1 ding doen. Ik zit nameijk regelmatig met de tv aan een mailtje te tikken terwijl ik met mijn moeder bel en de hond aai. Slaat nergens op. Als ik me onrustig voel, dan probeer ik me op 1 ding te focussen. Series kijken ervaar ik dan als ontspannend en vooral ook het bos in gaan met de hond.
Een goed boek over mindfulness is ook een aanrader!
Een goed boek over mindfulness is ook een aanrader!
dinsdag 14 december 2010 om 14:38
Glas wijn lekker op de bank in huispak, boek erbij en dan comford food, lekkere verse pan spaghettie heerlijk en makkelijk ! daarna lekekr weer op de bank met een heerlijke chocoladeijs en bak thee, film kijken of muziek erbij. Kaarsjes aan, lekker een hele dag niksen dus !
Ik hoop dat je je snel wat beter in je vel voeld en sterkte met alles.
Ik hoop dat je je snel wat beter in je vel voeld en sterkte met alles.
dinsdag 14 december 2010 om 14:41
Ik zeg SPORTEN! En niet als je dat niet gewend bent niet jezelf helemaal uit de naad sporten maar gewoon met dit koude weer goed inpakken (laagjes) en lekker joggen. Gewoon totdat je ff goed moe wordt, dan uitrusten en dan nogmaals. Daarna, thuis komen, een goede hete douche of bad nemen en daarna iets doen wat je zelf fijn vindt zoals lezen, tv kijken, whatever.
Echt, je voelt je als herboren daarna. Proobeer dit ook een aantal keer per week te doen. Zo ontzettend goed voor lichaam en geest. Daarnaast niet teveel snoepen en zo gezond mogelijk proberen te eten.
Echt, je voelt je als herboren daarna. Proobeer dit ook een aantal keer per week te doen. Zo ontzettend goed voor lichaam en geest. Daarnaast niet teveel snoepen en zo gezond mogelijk proberen te eten.
dinsdag 14 december 2010 om 15:50
quote:plukjepulk schreef op 14 december 2010 @ 13:36:
Ik weet dat ik dan echt te ver ben gegaan met mijn eigen draagkracht, maar het herstellen is lastig! (kamp met chronische ziekte maar heb weinig hulp uit de omgeving, wél een druk gezin...)
Ga eens met een andere insteek naar jouw indeling kijken. Móet je wel dit? Móet je wel dat? Of kunnen heel veel dingen best eens een dag, week of langer blijven liggen? Kan dat huishouden ook best eens een tijd met de Franse slag? Kan bijv. koken best eens een periode vervangen worden door gebruik te maken van maaltijden uit de vriezer? (waarvoor het makkelijker is 1 maal een paar uurtjes hulp te regelen en voor een maand de vriezer vol te koken dan meermaals per week hulp).
Moet hulp aangeboden worden, kun je die ook vragen, op welke gebieden kun je allemaal hulp gebruiken en is die mogelijk? Een kind die zijn/haar wasgoed zelf samen met mam in de wasmachine stopt zal daar niet meteen negatieve gevolgen van ondervinden maar het kan mam enorm veel energie schelen, bijv. Hulp vragen een maal per maand voelt minder bezwarend dan meermaals per week bijv. zoals in dat kookvoorbeeld als daar onbedoeld te veel energie in gaat zitten.
Dit is een van de belangrijke insteken die je in menig revalidatieproces erin "geramd" zult krijgen; opnieuw prioriteiten gaan stellen. Wat is écht belangrijk? Jij en jouw herstel zullen zeer waarschijnlijk belangrijker zijn dan menige andere zaken waar je nu ook energie in steekt vanuit vele motieven, gevoelens etc.
TO; weet je waarom je niet echt meer kan ontspannen? Daar zit het antwoord voor jou persoonlijk hoe je kunt ontspannen, al kan dat antwoord verdraaide lastig zijn om te vinden of in de praktijk te brengen.
Ikzelf ben een type Duracell Konijn. Heel handig op momenten dat ik echt even móet, maar als ik eenmaal te lang in die Duracellmode zit dan is het ongekend lastig voor mij om die knop weer terug te zetten naar normaalmode. Ik weet dat blijven zitten in Duracellmode het alleen maar moeilijker en moeilijker maakt, dus roep ik mezelf op een gegeven moment tot de orde. Stop, tot hier en niet verder! Dan rust ik op dát moment misschien niet acuut uit, ontspan ik dan niet altijd direct maar ik voorkom er wel mee dat ik mijn kuil groter graaf. Na in eerste instantie enorme onrust in hoofd en/of lijf zakt dat wel weer en dan wordt rust en ontspanning vanzelf weer echt rust en ontspanning.
Ik moet mezelf echt terug roepen als het ware. Dat en eens goed stil gaan staan bij het feit waarom ik die onrust heb als ik het niet kan plaatsen. Dan kan het zo (onbewust) kriebelen dat ik bij niets ontspan waar ik normaal enorm relaxt van word. Als ik weet waarom, dan kan ik het beter plaatsen en is het vaak al een grote stap richting de ontspanning weer de kans te geven.
Voor sommigen werkt het bijv. goed om juist een moment even goed stil te staan bij de stressfactoren. Even goed "mogen" voelen hoe heftig alles is. Even toegeven aan verdriet, moeheid, angst, of wat dan ook. Die even goed uiten. Voor een afgesproken tijdsduur en dan over tot de orde van de dag. Dat toegeven kan ook net de ruimte geven om op andere momenten onbewust of bewust toe te kunnen geven en beter te kunnen ontspannen.
Wat voor mij daarnaast ook goed kan werken, maar altijd maar symptoommatig; dagdromen/fantaseren. In het begin lastig om niet toch te focussen op het hier, nu, die onrust, maar ik blijf me terug dwingen naar die dagdroom/fantasie. Werkt zoals gezegd dus niet langdurig en ook niet op momenten dat ik DuracellKonijn-in-het-kwadraat-op-speed ben, maar vaak een hele aardige manier om bijv. toch in slaap te vallen als het gewoon niet lukt.
Terwijl ik dit schrijf bedenk ik me dat de "moet" eraf halen voor mij goed werkt. Als ik niet kan ontspannen; dat móet ik niet, ik hoef slechts te stoppen met doordraven als een zot. Ik móet niet slapen als dat niet lukt, ik hoef slechts te proberen en anders kijk ik lekker tv of dagdroom (waar ik dan wel vaak genoeg bij in slaap val). Niet meer móeten is voor mij altijd de eerste stap naar ontspanning op momenten van doordraven. Wat een heerlijke muts ben ik toch. Ik noem het al in mijn reactie naar Plukje maar was het dus nog niet helemaal bewust dat het voor mij ook al jaren zo werkt.
Ik weet dat ik dan echt te ver ben gegaan met mijn eigen draagkracht, maar het herstellen is lastig! (kamp met chronische ziekte maar heb weinig hulp uit de omgeving, wél een druk gezin...)
Ga eens met een andere insteek naar jouw indeling kijken. Móet je wel dit? Móet je wel dat? Of kunnen heel veel dingen best eens een dag, week of langer blijven liggen? Kan dat huishouden ook best eens een tijd met de Franse slag? Kan bijv. koken best eens een periode vervangen worden door gebruik te maken van maaltijden uit de vriezer? (waarvoor het makkelijker is 1 maal een paar uurtjes hulp te regelen en voor een maand de vriezer vol te koken dan meermaals per week hulp).
Moet hulp aangeboden worden, kun je die ook vragen, op welke gebieden kun je allemaal hulp gebruiken en is die mogelijk? Een kind die zijn/haar wasgoed zelf samen met mam in de wasmachine stopt zal daar niet meteen negatieve gevolgen van ondervinden maar het kan mam enorm veel energie schelen, bijv. Hulp vragen een maal per maand voelt minder bezwarend dan meermaals per week bijv. zoals in dat kookvoorbeeld als daar onbedoeld te veel energie in gaat zitten.
Dit is een van de belangrijke insteken die je in menig revalidatieproces erin "geramd" zult krijgen; opnieuw prioriteiten gaan stellen. Wat is écht belangrijk? Jij en jouw herstel zullen zeer waarschijnlijk belangrijker zijn dan menige andere zaken waar je nu ook energie in steekt vanuit vele motieven, gevoelens etc.
TO; weet je waarom je niet echt meer kan ontspannen? Daar zit het antwoord voor jou persoonlijk hoe je kunt ontspannen, al kan dat antwoord verdraaide lastig zijn om te vinden of in de praktijk te brengen.
Ikzelf ben een type Duracell Konijn. Heel handig op momenten dat ik echt even móet, maar als ik eenmaal te lang in die Duracellmode zit dan is het ongekend lastig voor mij om die knop weer terug te zetten naar normaalmode. Ik weet dat blijven zitten in Duracellmode het alleen maar moeilijker en moeilijker maakt, dus roep ik mezelf op een gegeven moment tot de orde. Stop, tot hier en niet verder! Dan rust ik op dát moment misschien niet acuut uit, ontspan ik dan niet altijd direct maar ik voorkom er wel mee dat ik mijn kuil groter graaf. Na in eerste instantie enorme onrust in hoofd en/of lijf zakt dat wel weer en dan wordt rust en ontspanning vanzelf weer echt rust en ontspanning.
Ik moet mezelf echt terug roepen als het ware. Dat en eens goed stil gaan staan bij het feit waarom ik die onrust heb als ik het niet kan plaatsen. Dan kan het zo (onbewust) kriebelen dat ik bij niets ontspan waar ik normaal enorm relaxt van word. Als ik weet waarom, dan kan ik het beter plaatsen en is het vaak al een grote stap richting de ontspanning weer de kans te geven.
Voor sommigen werkt het bijv. goed om juist een moment even goed stil te staan bij de stressfactoren. Even goed "mogen" voelen hoe heftig alles is. Even toegeven aan verdriet, moeheid, angst, of wat dan ook. Die even goed uiten. Voor een afgesproken tijdsduur en dan over tot de orde van de dag. Dat toegeven kan ook net de ruimte geven om op andere momenten onbewust of bewust toe te kunnen geven en beter te kunnen ontspannen.
Wat voor mij daarnaast ook goed kan werken, maar altijd maar symptoommatig; dagdromen/fantaseren. In het begin lastig om niet toch te focussen op het hier, nu, die onrust, maar ik blijf me terug dwingen naar die dagdroom/fantasie. Werkt zoals gezegd dus niet langdurig en ook niet op momenten dat ik DuracellKonijn-in-het-kwadraat-op-speed ben, maar vaak een hele aardige manier om bijv. toch in slaap te vallen als het gewoon niet lukt.
Terwijl ik dit schrijf bedenk ik me dat de "moet" eraf halen voor mij goed werkt. Als ik niet kan ontspannen; dat móet ik niet, ik hoef slechts te stoppen met doordraven als een zot. Ik móet niet slapen als dat niet lukt, ik hoef slechts te proberen en anders kijk ik lekker tv of dagdroom (waar ik dan wel vaak genoeg bij in slaap val). Niet meer móeten is voor mij altijd de eerste stap naar ontspanning op momenten van doordraven. Wat een heerlijke muts ben ik toch. Ik noem het al in mijn reactie naar Plukje maar was het dus nog niet helemaal bewust dat het voor mij ook al jaren zo werkt.
when you wish upon a star...
dinsdag 14 december 2010 om 15:57
quote:plukjepulk schreef op 14 december 2010 @ 13:52:
[...]
haha, gordijnen dicht dus!
Ik ben alleen bang dat ik hiervoor ook al té gestressd ben, dat ik steeds in een kramp schiet...
Plukje, ik kan dit heel verkeerd lezen maar ik krijg hierbij erg het gevoel van moeten. Dat je een oordeel voor jezelf hebt dat je moet ontspannen, maar dat lukt me toch vast niet, ik doe het niet goed, oh hemel.
De 'gein' bij dit soort dingen is dat je niets moet. Lukt het dan is het mooi meegenomen. Lukt het niet dan begin je gewoon opnieuw. Zoals alles heeft ook dit vaak oefening nodig, vallen en opstaan.
Afhankelijk van wat bij jou past kun je ontspanningsoefeningen ook doen vanaf papier. Is wel iets lastiger (terugkoppelen naar wat je gelezen hebt voor wat betreft wat je zou "moeten", i.p.v. alleen maar in gevoel te zitten). Een andere optie is dagdromen/fantaseren. Voor mij werkt dat beter dan de standaard ontspanningsoefeningen, zowel qua lijf als geest.
[...]
haha, gordijnen dicht dus!
Ik ben alleen bang dat ik hiervoor ook al té gestressd ben, dat ik steeds in een kramp schiet...
Plukje, ik kan dit heel verkeerd lezen maar ik krijg hierbij erg het gevoel van moeten. Dat je een oordeel voor jezelf hebt dat je moet ontspannen, maar dat lukt me toch vast niet, ik doe het niet goed, oh hemel.
De 'gein' bij dit soort dingen is dat je niets moet. Lukt het dan is het mooi meegenomen. Lukt het niet dan begin je gewoon opnieuw. Zoals alles heeft ook dit vaak oefening nodig, vallen en opstaan.
Afhankelijk van wat bij jou past kun je ontspanningsoefeningen ook doen vanaf papier. Is wel iets lastiger (terugkoppelen naar wat je gelezen hebt voor wat betreft wat je zou "moeten", i.p.v. alleen maar in gevoel te zitten). Een andere optie is dagdromen/fantaseren. Voor mij werkt dat beter dan de standaard ontspanningsoefeningen, zowel qua lijf als geest.
when you wish upon a star...
dinsdag 14 december 2010 om 17:58
quote:Pixiedust schreef op 14 december 2010 @ 15:57:
[...]
Plukje, ik kan dit heel verkeerd lezen maar ik krijg hierbij erg het gevoel van moeten. Dat je een oordeel voor jezelf hebt dat je moet ontspannen, maar dat lukt me toch vast niet, ik doe het niet goed, oh hemel.
De 'gein' bij dit soort dingen is dat je niets moet. Lukt het dan is het mooi meegenomen. Lukt het niet dan begin je gewoon opnieuw. Zoals alles heeft ook dit vaak oefening nodig, vallen en opstaan.
Afhankelijk van wat bij jou past kun je ontspanningsoefeningen ook doen vanaf papier. Is wel iets lastiger (terugkoppelen naar wat je gelezen hebt voor wat betreft wat je zou "moeten", i.p.v. alleen maar in gevoel te zitten). Een andere optie is dagdromen/fantaseren. Voor mij werkt dat beter dan de standaard ontspanningsoefeningen, zowel qua lijf als geest.
Oei...
bedankt voor je eye-opener Pixie...zit wel een kern van waarheid in. Ik draaf constant over m'n grenzen heen, om dat ik zoveel 'moet' en pas als ik er weer last van krijg neem ik weer gas terug (maar het 'moet' dan wel meteen weer over zijn, geen tijd voor rustpauzes!)
En door ziekte heb ik gewoon minder uithoudingsvermogen dan een gemiddeld mens, iets wat ik nogsteeds niet geaccepeteerd heb.
Als ik in mijn omgeving aangeef vermoeid te zijn,lijkt het of niemand mij serieus neemt (misschien breng ik het verkeerd...)
Daardoor durf ik niet goed om hulp te vragen.. (toch maar oefenen dus..)
Eerlijk toegeven dat ik moeilijk iets uit handen geef (vooral m'n kinderen terwijl die juist, hoe lief ook, energie verlinden)
[...]
Plukje, ik kan dit heel verkeerd lezen maar ik krijg hierbij erg het gevoel van moeten. Dat je een oordeel voor jezelf hebt dat je moet ontspannen, maar dat lukt me toch vast niet, ik doe het niet goed, oh hemel.
De 'gein' bij dit soort dingen is dat je niets moet. Lukt het dan is het mooi meegenomen. Lukt het niet dan begin je gewoon opnieuw. Zoals alles heeft ook dit vaak oefening nodig, vallen en opstaan.
Afhankelijk van wat bij jou past kun je ontspanningsoefeningen ook doen vanaf papier. Is wel iets lastiger (terugkoppelen naar wat je gelezen hebt voor wat betreft wat je zou "moeten", i.p.v. alleen maar in gevoel te zitten). Een andere optie is dagdromen/fantaseren. Voor mij werkt dat beter dan de standaard ontspanningsoefeningen, zowel qua lijf als geest.
Oei...
bedankt voor je eye-opener Pixie...zit wel een kern van waarheid in. Ik draaf constant over m'n grenzen heen, om dat ik zoveel 'moet' en pas als ik er weer last van krijg neem ik weer gas terug (maar het 'moet' dan wel meteen weer over zijn, geen tijd voor rustpauzes!)
En door ziekte heb ik gewoon minder uithoudingsvermogen dan een gemiddeld mens, iets wat ik nogsteeds niet geaccepeteerd heb.
Als ik in mijn omgeving aangeef vermoeid te zijn,lijkt het of niemand mij serieus neemt (misschien breng ik het verkeerd...)
Daardoor durf ik niet goed om hulp te vragen.. (toch maar oefenen dus..)
Eerlijk toegeven dat ik moeilijk iets uit handen geef (vooral m'n kinderen terwijl die juist, hoe lief ook, energie verlinden)
dinsdag 14 december 2010 om 18:02
Ik relax altijd volledig in een warm bad met lekkere olie, een boekje en een stevig glas wijn. Nekkussentje erbij, deur dicht en verstand op nul in het warme water.
Ook vind ik het lekker om tot rust te komen in mijn pas verschoonde bed met een lekker boek en wat knabbels voor erbij. Daarna slaap ik altijd als een roos.
Ook vind ik het lekker om tot rust te komen in mijn pas verschoonde bed met een lekker boek en wat knabbels voor erbij. Daarna slaap ik altijd als een roos.
dinsdag 14 december 2010 om 18:07
Ik denk dat er al heel veel goede tips gegeven zijn. Ik heb nog een algemene tip: verwar onstpannen niet met niets doen.
Juist als je echt behoefte hebt aan ontspanning moet je juist iets gaan doen. Omdat de spanning vaak blijft hangen door getob in je hoofd is het goed om er iets lichamelijks tegenover te zetten.
Dat kan dus inderdaad douchen etc zijn, maar denk ook aan zwemmen, wandelen etcetera. Verzet je zinnen.
Succes
Juist als je echt behoefte hebt aan ontspanning moet je juist iets gaan doen. Omdat de spanning vaak blijft hangen door getob in je hoofd is het goed om er iets lichamelijks tegenover te zetten.
Dat kan dus inderdaad douchen etc zijn, maar denk ook aan zwemmen, wandelen etcetera. Verzet je zinnen.
Succes
dinsdag 14 december 2010 om 18:08
quote:Guinevieve schreef op 14 december 2010 @ 18:07:
Ik denk dat er al heel veel goede tips gegeven zijn. Ik heb nog een algemene tip: verwar onstpannen niet met niets doen.
Juist als je echt behoefte hebt aan ontspanning moet je juist iets gaan doen. Omdat de spanning vaak blijft hangen door getob in je hoofd is het goed om er iets lichamelijks tegenover te zetten.Dat kan dus inderdaad douchen etc zijn, maar denk ook aan zwemmen, wandelen etcetera. Verzet je zinnen.
SuccesHele goede tip!
Ik denk dat er al heel veel goede tips gegeven zijn. Ik heb nog een algemene tip: verwar onstpannen niet met niets doen.
Juist als je echt behoefte hebt aan ontspanning moet je juist iets gaan doen. Omdat de spanning vaak blijft hangen door getob in je hoofd is het goed om er iets lichamelijks tegenover te zetten.Dat kan dus inderdaad douchen etc zijn, maar denk ook aan zwemmen, wandelen etcetera. Verzet je zinnen.
SuccesHele goede tip!
dinsdag 14 december 2010 om 18:12
Om even op het moet-verhaal van pixiedust aan te sluiten... probeer in de zin waarin je het werkwoord "moeten" gebruikt, dat eens te vervangen door "willen". En als dat dan als een strop om je nek ligt, oftewel, het lukt je niet om het "willen" met volle overtuiging te zeggen: niet doen dus. Ook al betekent dat dat de afwas een keer blijft staan of je een vlokje stof ziet liggen.
Volgens mij heeft het alles te maken met prioriteiten stellen en vooral de lat wat lager leggen. (ik weet het, ik heb nu makkelijk kletsen, maar een aantal jaren terug waren dit enorme struikelblokken en daarna eye-openers!)
Succes!
Volgens mij heeft het alles te maken met prioriteiten stellen en vooral de lat wat lager leggen. (ik weet het, ik heb nu makkelijk kletsen, maar een aantal jaren terug waren dit enorme struikelblokken en daarna eye-openers!)
Succes!