Psyche
alle pijlers
Er zit me echt iets dwars! :-(
donderdag 30 december 2010 om 23:40
Hallo iedereen,
Mijn "beste" vriendin gaat trouwen! Énig zou je zeggen maar ik ervaar dat totaal niet zo! Zij heeft mij als getuige gevraagd. Natuurlijk een hele eer echter ik had dit niet zien aankomen! Dit stond eigenlijk al meer dan 5 jr geleden vast maar ik nam het niet zo serieus omdat ik dacht dat zien we tzt wel weer. In die tussentijd zijn we ook wel wat uit elkaar gegroeid: we hadden weinig contact en de keren dat we elkaar in die 5 jr zagen is op twee handen te tellen MAAR als we elkaar zagen was het altijd als vanouds.
Ik ben zelf 5 jr geleden getrouwd en heb kinderen gekregen in de tussentijd en zij begon aan een moeizame relatie van ong 4 jr. Deze moeizame relatie is een niet eens een half jaar geleden beëindigd en nu heeft ze toch echt de liefde van haar leven gevonden! Naast het feit dat ik dit niet geloof is ze nooit iemand geweest die makkelijk alleen kon zijn. Ze heeft altijd wel in een relatie gezeten.
Ik heb haar verloofde nog niet ontmoet maar ik heb er zo mijn twijfels over! Hij heeft al twee kinderen en die kwamen al snel (hun relatie duurt nu ong 4 maanden max) om de week bij haar thuis want ja meneer moest werken.
Voor mijn gevoel kan ik geen getuige zijn! Ik vind het dan zó hypocriet als ik het zou doen! Moet ik een gesprek met haar aangaan om haar te waarschuwen of er lichtjes op te wijzen dat ze te hard van stapel loopt? Aan de andere kant ze is zo blij (hyper van het hele gebeuren) en wie ben ik dan om van haar roze wolk te schoppen? Ik bedoel ze is 30! Ze kan heus wel zelf haar beslissingen maken maar ben ik niet verplicht als vriendin (iemand die om haar geeft) haar te waarschuwen of iets dergelijks? Dit maakt me echt verdrietig! Ik loop er al dagen mee!
Iemand raad? Iemand die met mij kan spiegelen? Wat zou jij doen? Bedankt voor het lezen in ieder geval. Het is 'n nogal lang verhaal geworden!
Mijn "beste" vriendin gaat trouwen! Énig zou je zeggen maar ik ervaar dat totaal niet zo! Zij heeft mij als getuige gevraagd. Natuurlijk een hele eer echter ik had dit niet zien aankomen! Dit stond eigenlijk al meer dan 5 jr geleden vast maar ik nam het niet zo serieus omdat ik dacht dat zien we tzt wel weer. In die tussentijd zijn we ook wel wat uit elkaar gegroeid: we hadden weinig contact en de keren dat we elkaar in die 5 jr zagen is op twee handen te tellen MAAR als we elkaar zagen was het altijd als vanouds.
Ik ben zelf 5 jr geleden getrouwd en heb kinderen gekregen in de tussentijd en zij begon aan een moeizame relatie van ong 4 jr. Deze moeizame relatie is een niet eens een half jaar geleden beëindigd en nu heeft ze toch echt de liefde van haar leven gevonden! Naast het feit dat ik dit niet geloof is ze nooit iemand geweest die makkelijk alleen kon zijn. Ze heeft altijd wel in een relatie gezeten.
Ik heb haar verloofde nog niet ontmoet maar ik heb er zo mijn twijfels over! Hij heeft al twee kinderen en die kwamen al snel (hun relatie duurt nu ong 4 maanden max) om de week bij haar thuis want ja meneer moest werken.
Voor mijn gevoel kan ik geen getuige zijn! Ik vind het dan zó hypocriet als ik het zou doen! Moet ik een gesprek met haar aangaan om haar te waarschuwen of er lichtjes op te wijzen dat ze te hard van stapel loopt? Aan de andere kant ze is zo blij (hyper van het hele gebeuren) en wie ben ik dan om van haar roze wolk te schoppen? Ik bedoel ze is 30! Ze kan heus wel zelf haar beslissingen maken maar ben ik niet verplicht als vriendin (iemand die om haar geeft) haar te waarschuwen of iets dergelijks? Dit maakt me echt verdrietig! Ik loop er al dagen mee!
Iemand raad? Iemand die met mij kan spiegelen? Wat zou jij doen? Bedankt voor het lezen in ieder geval. Het is 'n nogal lang verhaal geworden!
vrijdag 31 december 2010 om 00:26
quote:sassafras schreef op 31 december 2010 @ 00:22:
[...]
We zijn het dus eens over de eerlijkheid naar de bruid toe, alleen zou dat voor mij als consequentie hebben dat ik ze "gewoon als gast" alle geluk wil wensen en niet als getuige.
Een vriendin van mij heeft het aan de hand gehad, was getuige op huwelijk nr. 3 van haar vader, van harte gedaan want zeer blij met de nieuwe "stiefma". Pa heeft er echter al snel weer genoeg van en ruilt haar in voor, echt waar, bruid nummer 4. Hij vraagt zijn dochter wederom om getuige te zijn en zij heeft geweigerd. Kan ik me helemaal voorstellen.......Ik vind dochter - vader niet te vergelijken met een huwelijk van een vriendin. Zodra jouw vader met een ander trouwt heeft dat direct impact op jouw leven. Met het huwelijk van je vriendin heb je niks te maken
[...]
We zijn het dus eens over de eerlijkheid naar de bruid toe, alleen zou dat voor mij als consequentie hebben dat ik ze "gewoon als gast" alle geluk wil wensen en niet als getuige.
Een vriendin van mij heeft het aan de hand gehad, was getuige op huwelijk nr. 3 van haar vader, van harte gedaan want zeer blij met de nieuwe "stiefma". Pa heeft er echter al snel weer genoeg van en ruilt haar in voor, echt waar, bruid nummer 4. Hij vraagt zijn dochter wederom om getuige te zijn en zij heeft geweigerd. Kan ik me helemaal voorstellen.......Ik vind dochter - vader niet te vergelijken met een huwelijk van een vriendin. Zodra jouw vader met een ander trouwt heeft dat direct impact op jouw leven. Met het huwelijk van je vriendin heb je niks te maken
vrijdag 31 december 2010 om 00:26
quote:sassafras schreef op 31 december 2010 @ 00:22:
[...]
We zijn het dus eens over de eerlijkheid naar de bruid toe, alleen zou dat voor mij als consequentie hebben dat ik ze "gewoon als gast" alle geluk wil wensen en niet als getuige.
Een vriendin van mij heeft het aan de hand gehad, was getuige op huwelijk nr. 3 van haar vader, van harte gedaan want zeer blij met de nieuwe "stiefma". Pa heeft er echter al snel weer genoeg van en ruilt haar in voor, echt waar, bruid nummer 4. Hij vraagt zijn dochter wederom om getuige te zijn en zij heeft geweigerd. Kan ik me helemaal voorstellen.......Op een vraag is nee toch ook een antwoord? Dat kan altijd .
[...]
We zijn het dus eens over de eerlijkheid naar de bruid toe, alleen zou dat voor mij als consequentie hebben dat ik ze "gewoon als gast" alle geluk wil wensen en niet als getuige.
Een vriendin van mij heeft het aan de hand gehad, was getuige op huwelijk nr. 3 van haar vader, van harte gedaan want zeer blij met de nieuwe "stiefma". Pa heeft er echter al snel weer genoeg van en ruilt haar in voor, echt waar, bruid nummer 4. Hij vraagt zijn dochter wederom om getuige te zijn en zij heeft geweigerd. Kan ik me helemaal voorstellen.......Op een vraag is nee toch ook een antwoord? Dat kan altijd .
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 31 december 2010 om 00:27
Je bent de afgelopen jaren wat uit elkaar gegroeid en daarbij zijn de keren dat je elkaar hebt gezien op 1 hand te tellen. Je hebt zelf de nodige veranderingen meegemaakt ( trouwen, moeder worden). Ga voor het gemak vanuit dat de aanhalingstekens als zodanig worden bedoeld. De partner heb je nooit ontmoet en je hebt ze dus ook niet samen gezien.
Al met al lijkt me ondanks je positie als getuige, zou ik je niet als expertwitness willen bestempelen.
Natuurlijk moet je doen, wat goed voelt en als dat is dat je deze taak niet zonder gewetensbezwaar kunt uitvoeren, moet je dat misschien niet doen. Denk dat je vriendschap dan wel helemaal over is. Overigens lijkt mij dat tevens dezelfde uitkomst goed mogeijk is als je wel aangeeft wat je dwars zit....
Al met al lijkt me ondanks je positie als getuige, zou ik je niet als expertwitness willen bestempelen.
Natuurlijk moet je doen, wat goed voelt en als dat is dat je deze taak niet zonder gewetensbezwaar kunt uitvoeren, moet je dat misschien niet doen. Denk dat je vriendschap dan wel helemaal over is. Overigens lijkt mij dat tevens dezelfde uitkomst goed mogeijk is als je wel aangeeft wat je dwars zit....
vrijdag 31 december 2010 om 00:31
Doe je vriendin een lol en verbreek de vriendschap. Kan zij op zoek naar een echte vriendin die blij voor haar is en niet -omdat je "dicht bij je gevoel zit"- allemaal problemen aan het maken is en de nieuwe liefde van haar leven op basis van een gevoel (jouw gevoel) afschrijft. Echt, maak jezelf niet zo belangrijk zeg.
vrijdag 31 december 2010 om 00:37
Grappig Aubrey... ik dacht precies hetzelfde laatst!
Voor de goede orde ze voelt zich niet verplicht om mij als getuige te nemen maar ze wilt dit gewoon heel graag. En onze band is ook wel goed (we hebben alleen meer telefonisch contact dan dat we elkaar zien dat bedoelde ik in de OP te zeggen! Sorry voor de onduidelijkheid).
@ Nessemeisje
Zó hard! Ik ben alleen bezorgd dat is het meer en natuurlijk hoop ik het allerbeste voor haar... ik hoop dat hij ook de liefde van haar leven is en dat ze lang bij elkaar mogen blijven! En misschien heb ik hem idd daar niet een eerlijke kans in gegeven... dat wil ik best toegegeven!
Voor de goede orde ze voelt zich niet verplicht om mij als getuige te nemen maar ze wilt dit gewoon heel graag. En onze band is ook wel goed (we hebben alleen meer telefonisch contact dan dat we elkaar zien dat bedoelde ik in de OP te zeggen! Sorry voor de onduidelijkheid).
@ Nessemeisje
Zó hard! Ik ben alleen bezorgd dat is het meer en natuurlijk hoop ik het allerbeste voor haar... ik hoop dat hij ook de liefde van haar leven is en dat ze lang bij elkaar mogen blijven! En misschien heb ik hem idd daar niet een eerlijke kans in gegeven... dat wil ik best toegegeven!
anoniem_104001 wijzigde dit bericht op 31-12-2010 00:41
Reden: spelfoutjes
Reden: spelfoutjes
% gewijzigd
vrijdag 31 december 2010 om 00:42
Hard? Voor je vriendin geen getuige willen zijn omdat jij en je gevoel er niet achter staan terwijl je de beste man helemaal niet kent, dat vind ik hard.
Als jij tegen je vriendin gaat zeggen dat je "gevoel" niet achter dit huwelijk staat en je daarom bedankt voor de rol als getuige, dat is hard. Want je verziekt haar voorpret, haar verliefdheid, haar ideaalplaatje, wellicht haar grote dag zelf en jullie vriendschap.
Maar blijf vooral dicht bij je "gevoel" hoor.
Als jij tegen je vriendin gaat zeggen dat je "gevoel" niet achter dit huwelijk staat en je daarom bedankt voor de rol als getuige, dat is hard. Want je verziekt haar voorpret, haar verliefdheid, haar ideaalplaatje, wellicht haar grote dag zelf en jullie vriendschap.
Maar blijf vooral dicht bij je "gevoel" hoor.
vrijdag 31 december 2010 om 00:43
vrijdag 31 december 2010 om 00:44
Gevoelens zijn altijd van jezelf en zeggen dus altijd meer over jezelf dan over een ander. Eerst maar eens helder krijgen wat die gevoelens voor jou betekenen. Waarom voel jij je verantwoordelijk voor het leven van je vriendin? Waarom denk jij dat jij jouw leven beter voor elkaar hebt dan je vriendin? Dat soort vragen eerst aan jezelf stellen
vrijdag 31 december 2010 om 00:50
misschien dit, misschien dat, ik neem zus en zo aan. Ok je hebt ook wel eens telefonisch contact met haar, blijft dat je haar nauwelijks ziet minder betrokken bent dan 5 jaar terug. Je bent bezorgd, maar kent haar, haar relatie en partner niet goed (meer), wat maakt dat dan dat je uberhaupt een oordeel vormt? Je bezorgdheid is op weinig gebaseerd. Of ben jij wel nog precies hetzelfde persoontje als 5 jaar geleden?
vrijdag 31 december 2010 om 00:52
@ Meds
Ik voel me heel erg verantwoordelijk... waarom? Al sla je me dood! Whuahauh! Maar ik weet dat ik een hoog verantwoordelijkheidsgevoel heb met alles en iedereen... idd iets om aan te werken... ik voel me niet beter dan haar! Echt niet!
Je laat me wel echt nadenken... want toen ik een relatie kreeg met mijn man... was de hele wereld tegen en zij... zij bleef als 1 van de weinige achter me staan! *krijg tranen in mijn ogen* Ze heeft een supermooie speech gehouden in de kerk... die menige bruiloftgasten nog bijstaan...
Ik houd idd van haar... of ze nou een goede of slechte keuze maakt... dit is MIJN bezorgdheid maar ik moet erop vertrouwen dat ze zelf in staat is om de juiste keuze voor haarzelf te maken...
Ik voel me heel erg verantwoordelijk... waarom? Al sla je me dood! Whuahauh! Maar ik weet dat ik een hoog verantwoordelijkheidsgevoel heb met alles en iedereen... idd iets om aan te werken... ik voel me niet beter dan haar! Echt niet!
Je laat me wel echt nadenken... want toen ik een relatie kreeg met mijn man... was de hele wereld tegen en zij... zij bleef als 1 van de weinige achter me staan! *krijg tranen in mijn ogen* Ze heeft een supermooie speech gehouden in de kerk... die menige bruiloftgasten nog bijstaan...
Ik houd idd van haar... of ze nou een goede of slechte keuze maakt... dit is MIJN bezorgdheid maar ik moet erop vertrouwen dat ze zelf in staat is om de juiste keuze voor haarzelf te maken...
vrijdag 31 december 2010 om 00:56
quote:n8visje schreef op 31 december 2010 @ 00:52:
@ Meds
Ik voel me heel erg verantwoordelijk... waarom? Al sla je me dood! Whuahauh! Maar ik weet dat ik een hoog verantwoordelijkheidsgevoel heb met alles en iedereen... idd iets om aan te werken... ik voel me niet beter dan haar! Echt niet!
Misschien voel je je verantwoordelijk je bent het niet! Gevoelens kunnen namelijk bijzonder bedrieglijk zijn. Da's echt wel een werkpunt, vaak een goede reden om overspannen te raken want als jij je verantwoordelijk voelt voor je vriendin dan zal dit ook spelen bij collega's, buren, familie en je man. Terwijl je alleen verantwoordelijk bent voor jezelf en je kinderen, en als je die verantwoordelijkheid goed neemt heb je daar echt je handen vol aan.
Verantwoordelijkheid nemen voor jezelf betekent ook alles loslaten wat niet van jou is
Je laat me wel echt nadenken... want toen ik een relatie kreeg met mijn man... was de hele wereld tegen en zij... zij bleef als 1 van de weinige achter me staan! *krijg tranen in mijn ogen* Ze heeft een supermooie speech gehouden in de kerk... die menige bruiloftgasten nog bijstaan...
Wat een topvriendin. Is het niet fijn om hetzelfde terug te kunnen doen?
Ik houd idd van haar... of ze nou een goede of slechte keuze maakt... mijn bezorgdheid is van mij maar ik moet erop vertrouwen dat ze zelf in staat is om de juiste keuze voor haarzelf te maken...precies!
@ Meds
Ik voel me heel erg verantwoordelijk... waarom? Al sla je me dood! Whuahauh! Maar ik weet dat ik een hoog verantwoordelijkheidsgevoel heb met alles en iedereen... idd iets om aan te werken... ik voel me niet beter dan haar! Echt niet!
Misschien voel je je verantwoordelijk je bent het niet! Gevoelens kunnen namelijk bijzonder bedrieglijk zijn. Da's echt wel een werkpunt, vaak een goede reden om overspannen te raken want als jij je verantwoordelijk voelt voor je vriendin dan zal dit ook spelen bij collega's, buren, familie en je man. Terwijl je alleen verantwoordelijk bent voor jezelf en je kinderen, en als je die verantwoordelijkheid goed neemt heb je daar echt je handen vol aan.
Verantwoordelijkheid nemen voor jezelf betekent ook alles loslaten wat niet van jou is
Je laat me wel echt nadenken... want toen ik een relatie kreeg met mijn man... was de hele wereld tegen en zij... zij bleef als 1 van de weinige achter me staan! *krijg tranen in mijn ogen* Ze heeft een supermooie speech gehouden in de kerk... die menige bruiloftgasten nog bijstaan...
Wat een topvriendin. Is het niet fijn om hetzelfde terug te kunnen doen?
Ik houd idd van haar... of ze nou een goede of slechte keuze maakt... mijn bezorgdheid is van mij maar ik moet erop vertrouwen dat ze zelf in staat is om de juiste keuze voor haarzelf te maken...precies!
vrijdag 31 december 2010 om 00:57
quote:n8visje schreef op 31 december 2010 @ 00:52:
Ik houd idd van haar... of ze nou een goede of slechte keuze maakt... ...Yep jij bent in mijn ogen een hele warme vriendin.
Ik houd idd van haar... of ze nou een goede of slechte keuze maakt... ...Yep jij bent in mijn ogen een hele warme vriendin.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 31 december 2010 om 00:59
vrijdag 31 december 2010 om 01:01
vrijdag 31 december 2010 om 01:06
[quote]n8visje schreef op 31 december 2010 @ 00:52:
Je laat me wel echt nadenken... want toen ik een relatie kreeg met mijn man... was de hele wereld tegen en zij... zij bleef als 1 van de weinige achter me staan! *krijg tranen in mijn ogen* Ze heeft een supermooie speech gehouden in de kerk... die menige bruiloftgasten nog bijstaan...
seriously? OMG! zij heeft jou onvoorwaardelijk gesteund en nu zit jij te miepen over met je zogenaamde bezorgdheid en je gewetensbezwaren. shame on you!
Je laat me wel echt nadenken... want toen ik een relatie kreeg met mijn man... was de hele wereld tegen en zij... zij bleef als 1 van de weinige achter me staan! *krijg tranen in mijn ogen* Ze heeft een supermooie speech gehouden in de kerk... die menige bruiloftgasten nog bijstaan...
seriously? OMG! zij heeft jou onvoorwaardelijk gesteund en nu zit jij te miepen over met je zogenaamde bezorgdheid en je gewetensbezwaren. shame on you!
