Gezondheid
alle pijlers
vlekje op borst, zouden jullie gerustgesteld zijn=
maandag 27 december 2010 om 17:33
Om maar te beginnen, ik ben hypochonder. Ben er op dit forum ook al eens op gewezen dat het niet de oplossing is mijn klachten hier neer te zetten...
Maar heb nu iets waarvan ik dus echt niet weet wat ik ermee moet.
Op de zijkant van mijn linkerborst is een verkleuring van ca. cm te zien in de huid. De verkleuring is niet rood, meer wat donkerder dan mijn eigen huidskeur.
Ik smeer er vaseline op, omdat ik dacht dat het een droog vlekje is.. maar het gaat dus niet weg.. De verkleuring blijft.
Het de assistente gebeld van de huisarts en die stelde me gerust.. Maar ik maak me zorgen....... over .... borstkanker...
Hoe kijken jullie hier tegenaan... Ik durf het thuis met niemand te bespreken.. ze worden gek van mijn angsten...
Maar heb nu iets waarvan ik dus echt niet weet wat ik ermee moet.
Op de zijkant van mijn linkerborst is een verkleuring van ca. cm te zien in de huid. De verkleuring is niet rood, meer wat donkerder dan mijn eigen huidskeur.
Ik smeer er vaseline op, omdat ik dacht dat het een droog vlekje is.. maar het gaat dus niet weg.. De verkleuring blijft.
Het de assistente gebeld van de huisarts en die stelde me gerust.. Maar ik maak me zorgen....... over .... borstkanker...
Hoe kijken jullie hier tegenaan... Ik durf het thuis met niemand te bespreken.. ze worden gek van mijn angsten...
maandag 27 december 2010 om 20:58
Ha Klontje,
Ik zal het toch eens gaan proberen... Misschien neemt bij mij de angst ook wel af als ik keer op keer het schema invul? Ik heb donderdag een afspraak met de psych. en dan zal ik eens vragen waarom mij geadviseerd is om per dag 10 minuten te nemen voor het uitwerken van een schema.
Ik denk inderdaad dat het re-eel is dat mijn emotie zich reguleert via angst. Dat is althans ook de hypothese van de psych. Ik zie het ook meer en meer in.
Van de hapto kreeg ik een schema mee. Als ik boosheid kan uiten, kan ik verdriet makkelijker uiten, en dat hangt dan ook weer samen met blijheid. Een van de emoties is angst, en die is bij wordt bij mij dus altijd aangezet.
Maar een vraag: jouw vriendin vult dus bijvoorbeeld 3 keer na elkaar dat schema in?
Ik zal het toch eens gaan proberen... Misschien neemt bij mij de angst ook wel af als ik keer op keer het schema invul? Ik heb donderdag een afspraak met de psych. en dan zal ik eens vragen waarom mij geadviseerd is om per dag 10 minuten te nemen voor het uitwerken van een schema.
Ik denk inderdaad dat het re-eel is dat mijn emotie zich reguleert via angst. Dat is althans ook de hypothese van de psych. Ik zie het ook meer en meer in.
Van de hapto kreeg ik een schema mee. Als ik boosheid kan uiten, kan ik verdriet makkelijker uiten, en dat hangt dan ook weer samen met blijheid. Een van de emoties is angst, en die is bij wordt bij mij dus altijd aangezet.
Maar een vraag: jouw vriendin vult dus bijvoorbeeld 3 keer na elkaar dat schema in?
maandag 27 december 2010 om 21:00
maandag 27 december 2010 om 21:06
Goed bezig hoor, complimenten!
Mijn vriendin vult niet letterlijk een schema in, maar ze herhaald een serie van vragen die erg overeenkomen met jouw schema.
Bijv:
- ik voel angst, waarom voel ik dit?
- zijn er gegronde redenen waarom ik me zo voel/ wat zijn de feiten?
- als ik de feiten bekijk, voel ik dit nog steeds zo?
Iets in die trant zeg maar, en door het een aantal keer te herhalen (inderdaad twee, drie keer) neemt de angst steeds iets meer af. Ze zegt dat het soms ook weleens helemaal niet helpt, omdat het dan gewoon echt niet lukt. Dan laat ze het ook even links liggen en probeert ze het later of de volgende dag.
Die vriendin heeft veel gelijkenissen met wat jij beschrijft, maar het is voor iedereen natuurlijk anders wat wel of niet helpt. Ik wil je niet per ongeluk op een verkeerd spoor zetten, dus hou dat in de gaten he.
Mijn vriendin vult niet letterlijk een schema in, maar ze herhaald een serie van vragen die erg overeenkomen met jouw schema.
Bijv:
- ik voel angst, waarom voel ik dit?
- zijn er gegronde redenen waarom ik me zo voel/ wat zijn de feiten?
- als ik de feiten bekijk, voel ik dit nog steeds zo?
Iets in die trant zeg maar, en door het een aantal keer te herhalen (inderdaad twee, drie keer) neemt de angst steeds iets meer af. Ze zegt dat het soms ook weleens helemaal niet helpt, omdat het dan gewoon echt niet lukt. Dan laat ze het ook even links liggen en probeert ze het later of de volgende dag.
Die vriendin heeft veel gelijkenissen met wat jij beschrijft, maar het is voor iedereen natuurlijk anders wat wel of niet helpt. Ik wil je niet per ongeluk op een verkeerd spoor zetten, dus hou dat in de gaten he.
maandag 27 december 2010 om 21:14
Grietje ik vind dat je voor vandaag genoeg gedaan hebt. Je hebt je angst aangegeven en een heel gedeelte van je levensverhaal opgeschreven. Nu is het tijd om te rusten goed?
Hoe is het met je angstgevoel op dit moment? Wat is het angstcijfer nu op een schaal van 1 tot 10?
Ik denk ook dat het heel goed is voor je om hier van je af te schrijven en ervarings verhalen te horen en te delen. Maar verder moeten wij als forummers ook vertrouwen op jouw psych en psychiater. Ik wil je niet onnodig beinvloeden.
Als je het fijn vindt mag je me altijd komen roepen. Ik ben dagelijks te vinden in het verveeltopic op de peiler "overig".
Ik wil niet te moederig overkomen maar wil wel voorkomen dat je te hard gewerkt hebt vandaag en zo je angsten versterken. Als je wil dat ik me er niet mee bemoei mag je dat gewoon zeggen.
Hoe is het met je angstgevoel op dit moment? Wat is het angstcijfer nu op een schaal van 1 tot 10?
Ik denk ook dat het heel goed is voor je om hier van je af te schrijven en ervarings verhalen te horen en te delen. Maar verder moeten wij als forummers ook vertrouwen op jouw psych en psychiater. Ik wil je niet onnodig beinvloeden.
Als je het fijn vindt mag je me altijd komen roepen. Ik ben dagelijks te vinden in het verveeltopic op de peiler "overig".
Ik wil niet te moederig overkomen maar wil wel voorkomen dat je te hard gewerkt hebt vandaag en zo je angsten versterken. Als je wil dat ik me er niet mee bemoei mag je dat gewoon zeggen.
maandag 27 december 2010 om 21:22
Ha Tikker,
Wat ontzettend lief dat je zo reageert. Ja, ik heb genoeg gedaan vandaag. Ik heb zojuist het uitgewerke schema in het schrifje van de pscyhiater gezet. Ik heb erbij vermeld dat ik een hogere dosis angstremmers in heb genomen, de weg van de minste weerstand dus..
Op dit moment voel ik me heel rustig.. Maar wat wil je. NOrmaal gebruik ik savonds en smorgen 1 tabletje en 2 uur geleden heb ik er 2 tegelijk ingenomen. Zal de psych. ws niet blij mee zijn.. Maar ik ben inderdaad soms zo moe van mijn eigen angst en wil gewoon genieten. Morgen neem ik gewoon weer de gewone dosis medicatie en desnoods vul ik het schema nogeens in . En lekker verjaardag vieren van mijn dochter.
Je bemoeit en bemoedert niet, althans zo voelt het niet.
Het voelt juist heel warm, je reactie.
Wat ontzettend lief dat je zo reageert. Ja, ik heb genoeg gedaan vandaag. Ik heb zojuist het uitgewerke schema in het schrifje van de pscyhiater gezet. Ik heb erbij vermeld dat ik een hogere dosis angstremmers in heb genomen, de weg van de minste weerstand dus..
Op dit moment voel ik me heel rustig.. Maar wat wil je. NOrmaal gebruik ik savonds en smorgen 1 tabletje en 2 uur geleden heb ik er 2 tegelijk ingenomen. Zal de psych. ws niet blij mee zijn.. Maar ik ben inderdaad soms zo moe van mijn eigen angst en wil gewoon genieten. Morgen neem ik gewoon weer de gewone dosis medicatie en desnoods vul ik het schema nogeens in . En lekker verjaardag vieren van mijn dochter.
Je bemoeit en bemoedert niet, althans zo voelt het niet.
Het voelt juist heel warm, je reactie.
maandag 27 december 2010 om 21:32
Fijn want ik wil ook gewoon graag dat iedereen zich goed voelt.
O en zet in je schriftje dat je stoer bent geweest. Dat je in zag dat het vandaag even te veel werd en dat je adequaat geweest bent om een extra pil in te nemen. Het is NIET de weg van de minste weerstand. Het is de weg naar zorgen voor jezelf en keuzes maken.
Geniet enorm van de verjaardag van je dochter morgen!
Enne je weet het: verveeltopic the sequel op "overig" en je mag daar trouwens ook gewoon op meeschrijven als je wil, hartstikke gezellig daar
O en zet in je schriftje dat je stoer bent geweest. Dat je in zag dat het vandaag even te veel werd en dat je adequaat geweest bent om een extra pil in te nemen. Het is NIET de weg van de minste weerstand. Het is de weg naar zorgen voor jezelf en keuzes maken.
Geniet enorm van de verjaardag van je dochter morgen!
Enne je weet het: verveeltopic the sequel op "overig" en je mag daar trouwens ook gewoon op meeschrijven als je wil, hartstikke gezellig daar
maandag 3 januari 2011 om 09:40
Wil nu een paar dagen later toch nog even laten weten hoe het met me gaat.
Ik heb erg genoten van de verjaardag van mijn dochter, maar voelde me niet echt goed: erg verkouden en spierpijn. Dit een paar dagen gehad en nu voel ik me weer beter, maar hebn ik nog een resthoestje.
Maar, sinds een dag of 5 zie ik dat mijn rechter ooglid lager hangt dan mijn linker... Nu heb ik dit al wel vanaf april, maar het was van de zomer heel zichtbaar toen ik helemaal in de put zat.
Nu heb ik me de afgelopen weken toch wat meer druk gemaakt over mijn gezondheid en ben ik ziek geweest en nu hangt mijn oog precies zo erg als van de zomer...
Dit zorgt er bij mij voor dat ik last krijg van nog meer angst... Want ondanks dat ik gisteren een relaxdagje heb genomen en smiddags een dutje heb gedaan op de bank hangt mijn oog gewoon nog steeds....
Mijn rationele gedachten proberen me gerust te stellen met zeggen:
- Je had al wat meer angst, je bent ziek geweest. Dit alles heeft invloed op je gestel en je ooglid is al een zwakke plek.. Die gaat hierdoor dus hangen. Het herstelt vanzelf wel weer. Maar als je je druk maakt erover kost dat ook weer extra energie.
Maar het lukt me niet uit deze spiraal te komen.
Vanmiddag toch naar mijn huisarts om mijn oog te laten zien..
Ik hoop op een reactie van jullie, omdat jullie reacties mij gewoon heel goed doen.
Ik heb erg genoten van de verjaardag van mijn dochter, maar voelde me niet echt goed: erg verkouden en spierpijn. Dit een paar dagen gehad en nu voel ik me weer beter, maar hebn ik nog een resthoestje.
Maar, sinds een dag of 5 zie ik dat mijn rechter ooglid lager hangt dan mijn linker... Nu heb ik dit al wel vanaf april, maar het was van de zomer heel zichtbaar toen ik helemaal in de put zat.
Nu heb ik me de afgelopen weken toch wat meer druk gemaakt over mijn gezondheid en ben ik ziek geweest en nu hangt mijn oog precies zo erg als van de zomer...
Dit zorgt er bij mij voor dat ik last krijg van nog meer angst... Want ondanks dat ik gisteren een relaxdagje heb genomen en smiddags een dutje heb gedaan op de bank hangt mijn oog gewoon nog steeds....
Mijn rationele gedachten proberen me gerust te stellen met zeggen:
- Je had al wat meer angst, je bent ziek geweest. Dit alles heeft invloed op je gestel en je ooglid is al een zwakke plek.. Die gaat hierdoor dus hangen. Het herstelt vanzelf wel weer. Maar als je je druk maakt erover kost dat ook weer extra energie.
Maar het lukt me niet uit deze spiraal te komen.
Vanmiddag toch naar mijn huisarts om mijn oog te laten zien..
Ik hoop op een reactie van jullie, omdat jullie reacties mij gewoon heel goed doen.
maandag 3 januari 2011 om 10:12
Dag Grietje,
Tenzij je ooglid minstens een cm lager hangt dan de andere zou het mij zeer waarschijnlijk nooit zijn opgevallen en had ik me er dus (voor mezelf) nooit druk over gemaakt...
Vraagje aan jou en echt puur uit interesse... Waar ben je bang voor als je bijvoorbeeld naar je ooglid kijkt? Ik heb wel eens van hypochondrie gehoord, maar kan me er gewoon niets bij voorstellen... Vandaar mijn vraag. Ben je bang voor wat het is of ben je bang voor de gevolgen of een eventuele behandeling of...?
Toch denk ik dat het goed is als je naar de dokter gaat. Al weet je waarschijnlijk zelf heel goed wanneer je wel of niet naar de dokter zou moeten gaan... Sterkte!
Tenzij je ooglid minstens een cm lager hangt dan de andere zou het mij zeer waarschijnlijk nooit zijn opgevallen en had ik me er dus (voor mezelf) nooit druk over gemaakt...
Vraagje aan jou en echt puur uit interesse... Waar ben je bang voor als je bijvoorbeeld naar je ooglid kijkt? Ik heb wel eens van hypochondrie gehoord, maar kan me er gewoon niets bij voorstellen... Vandaar mijn vraag. Ben je bang voor wat het is of ben je bang voor de gevolgen of een eventuele behandeling of...?
Toch denk ik dat het goed is als je naar de dokter gaat. Al weet je waarschijnlijk zelf heel goed wanneer je wel of niet naar de dokter zou moeten gaan... Sterkte!
maandag 3 januari 2011 om 10:27
Waar ben ik bang voor. In dit geval ben ik bang dat mijn ooglid zich niet herstelt en iets lager blijft hangen, als dat zo zou zijn zou ik bang zijn dat ik een ernstige spierziekte zou hebben.
Hij hangt zo nu en dan ook wel eens een dagje wat meer..Maar nu is het extreem.. Nu hangt hij al aan de binnenkant van mijn oog... vaker, als hij hangt, dan hangt hij wat af naar buiten toe.
Ik heb een collega gevraagd of het opviel en haar reactie was: o ja, nu je het zegt.. Maar het was me in eerste instantie niet opgevallen.
Hij hangt zo nu en dan ook wel eens een dagje wat meer..Maar nu is het extreem.. Nu hangt hij al aan de binnenkant van mijn oog... vaker, als hij hangt, dan hangt hij wat af naar buiten toe.
Ik heb een collega gevraagd of het opviel en haar reactie was: o ja, nu je het zegt.. Maar het was me in eerste instantie niet opgevallen.
maandag 3 januari 2011 om 10:28
maandag 3 januari 2011 om 10:35
Heel reeel gedacht weet je dat de kans dat je iets ernstigs hebt heel erg klein is. Kun je dan niet denken 'ik zie wel wat er op me af komt, ik ben nu niet ziek en daar ga ik flink van genieten'? (ik weet niet precies hoe ik het moet opschrijven/zeggen, hopelijk begrijp je wat ik bedoel (maak je pas druk als het daadwerkelijk nodig is)).
Even bagataliseren; stel dat je doodgaat, hoe erg is dat dan...?
Ik bedoel dit niet beledigend of gemeen ofzo, maar ik ben bijvoorbeeld zelf niet bang om dood te gaan. Nu ben ik daar waarschijnlijk niet zoveel mee bezig als jij, dus is het makkelijk zeggen. Maar toch, kun je de boel voor jezelf niet wat 'lichter' maken?
Overigens heb ik niet de illusie jou nu ff van je 'probleem' af te helpen hoor, ik vraag het me gewoon allemaal oprecht af...
Even bagataliseren; stel dat je doodgaat, hoe erg is dat dan...?
Ik bedoel dit niet beledigend of gemeen ofzo, maar ik ben bijvoorbeeld zelf niet bang om dood te gaan. Nu ben ik daar waarschijnlijk niet zoveel mee bezig als jij, dus is het makkelijk zeggen. Maar toch, kun je de boel voor jezelf niet wat 'lichter' maken?
Overigens heb ik niet de illusie jou nu ff van je 'probleem' af te helpen hoor, ik vraag het me gewoon allemaal oprecht af...
maandag 3 januari 2011 om 10:41
Bedankt voor je reactie. Ik schrijf hier ook niet omdat ik wil dat mensen mij van mijn probleem afhelpen. Ik schrijf omdat het voor mij een uitlaatklep is en ik hier op dit forum tot nu toe eerlijke reacties heb ontvangen, waardoor het daarna altijd een stukje beter met me gaat. Ik beschouw jullie als de re-ele mensen die mij een beetje uit mijn pure angst halen, want mijn angstgedachten zijn vaak niet re-eel.
Ik ben bang voor de dood. Ik ben er minder mee bezig dan een half jaar geleden, maar ik ben bang voor het GROTE niets.
Ik ben bang voor de dood. Ik ben er minder mee bezig dan een half jaar geleden, maar ik ben bang voor het GROTE niets.
maandag 3 januari 2011 om 10:46
maandag 3 januari 2011 om 10:54
Toch geruststelling van jullie. Mijn verstand zegt me dat het inderdaad komt door ziekte en dat het nu langer blijft hangen omdat ik me er ook nog eens druk over maak.... Heb er vanacht niet zo goed van geslapen.
Euh ja.. moeilijk uit te leggen.. Ben bang dat er niets meer is... juist een hele enge gedachte dat ik NIETS meer merk.. dat mijn bewustzijn er niet meer is. Kortom, ik hang denk ik erg aan het leven.
Maar wel heel lief dat jullie mij geruststellen.
Euh ja.. moeilijk uit te leggen.. Ben bang dat er niets meer is... juist een hele enge gedachte dat ik NIETS meer merk.. dat mijn bewustzijn er niet meer is. Kortom, ik hang denk ik erg aan het leven.
Maar wel heel lief dat jullie mij geruststellen.
maandag 3 januari 2011 om 13:23
Er is nog iets waar ik me voor schaam.. maar toch maak ik me er druk over.
Deze vakantie merkte ik al dat ik meer gefocussed ben op mijn lichaam. Nu ging ik na de kerstdagen op de weegschaal staan met het idee dat ik minstens 1,5 kg was aangekomen... Maar ik was dus 1 kg afgevallen!
Ik zou juist blij moeten zijn, maar de hypochonder in mij roept natuurlijk het woord: 'kanker' . Ik kan me voorstellen dat velen die dit lezen me echt uitlachen.
Ik heb mijzelf proberen gerust te stellen met het volgende:
- Ik ben afgevallen omdat ik in mijn menstruatieweek zit
- Ik ben afgevallen omdat ik meer pieker over mijn gezondheid, dat kost energie.
- Ik heb veel gegeten met kerst, maar de dagen erna erg onregelmatig. Soms vergat ik een ontbijt, nam ik een handje m&m's, maar at ik me 's avonds te pletter.
- Het is vrij normaal dat je gewicht schommelt
- Twee jaar geleden toen het zo slecht met je ging ivm angsten viel je ook 4 kg af. Toen maakte je je er ook zorgen over.
Deze vakantie merkte ik al dat ik meer gefocussed ben op mijn lichaam. Nu ging ik na de kerstdagen op de weegschaal staan met het idee dat ik minstens 1,5 kg was aangekomen... Maar ik was dus 1 kg afgevallen!
Ik zou juist blij moeten zijn, maar de hypochonder in mij roept natuurlijk het woord: 'kanker' . Ik kan me voorstellen dat velen die dit lezen me echt uitlachen.
Ik heb mijzelf proberen gerust te stellen met het volgende:
- Ik ben afgevallen omdat ik in mijn menstruatieweek zit
- Ik ben afgevallen omdat ik meer pieker over mijn gezondheid, dat kost energie.
- Ik heb veel gegeten met kerst, maar de dagen erna erg onregelmatig. Soms vergat ik een ontbijt, nam ik een handje m&m's, maar at ik me 's avonds te pletter.
- Het is vrij normaal dat je gewicht schommelt
- Twee jaar geleden toen het zo slecht met je ging ivm angsten viel je ook 4 kg af. Toen maakte je je er ook zorgen over.
maandag 3 januari 2011 om 13:48
En als je na de kerst 4 kilo was aangekomen...? dan had je daar vast ook een andere verklaring voor dan gewoon te veel gegeten...
Wees blij dat je 1 kilo bent afgevallen (althans ik zou daar blij mee zijn...haha!). 1 kilo is helemaal niet veel er is heus niet zomaar iets aan de hand!
Ik ben natuurlijk geen dokter of psych, maar je laatste punt lijkt mij erg aannemelijk als reden waarom je bent afgevallen...
Wees blij dat je 1 kilo bent afgevallen (althans ik zou daar blij mee zijn...haha!). 1 kilo is helemaal niet veel er is heus niet zomaar iets aan de hand!
Ik ben natuurlijk geen dokter of psych, maar je laatste punt lijkt mij erg aannemelijk als reden waarom je bent afgevallen...
maandag 3 januari 2011 om 14:59
Ha GeorgetteDansLeTabac,
Ik moet even nadenken over je vraag. Ik ben bij de huisarts geweest voor het plekje op mijn borst. Dat is een pigmentatie.... Ben wel helemaal gerustgesteld.
Over mijn hangoog zegt ze dat het waarschijnlijk een 'lokaal probleem' is.... Ze is wel telkens stellig erin dat ze mij geen 100% zekerheid kan geven... Wat mij dus weer onzeker maakt.
Ik ben gewoon enorm gefixeerd op mijn lichaam de laatste weken... Heel naar.
Wat is me wel afvraag is of het normaal is dat mijn angsten een tijd onder controle waren en ineens lijk ik weer terug bij af... terwijl ik wel het huiswerk van de psych doe... Eigenlijk zou ik de psychiater moeten bellen en vertellen dat het nu niet goed met me gaat, maar ik durf niet.. Ben bang dat ik me aanstel..
Ik moet even nadenken over je vraag. Ik ben bij de huisarts geweest voor het plekje op mijn borst. Dat is een pigmentatie.... Ben wel helemaal gerustgesteld.
Over mijn hangoog zegt ze dat het waarschijnlijk een 'lokaal probleem' is.... Ze is wel telkens stellig erin dat ze mij geen 100% zekerheid kan geven... Wat mij dus weer onzeker maakt.
Ik ben gewoon enorm gefixeerd op mijn lichaam de laatste weken... Heel naar.
Wat is me wel afvraag is of het normaal is dat mijn angsten een tijd onder controle waren en ineens lijk ik weer terug bij af... terwijl ik wel het huiswerk van de psych doe... Eigenlijk zou ik de psychiater moeten bellen en vertellen dat het nu niet goed met me gaat, maar ik durf niet.. Ben bang dat ik me aanstel..
maandag 3 januari 2011 om 16:26
Ik vind het wel logisch dat je nooit 100% zekerheid krijgt wat iets is. Een huisarts is geen alwetend orakel, maar een mens die gestudeerd heeft voor arts. Hij neemt de anamnese (= voorgeschiedenis van de klachten) af en daaruit komen een aantal mogelijkheden wat het kan zijn. De huisarts kiest degene die het meest bij de klachten past, dat heet een differentiaal diagnose. De andere mogelijkheden noteert hij voor het geval je klachten niet verbeteren. Zo kan hij verder gaan puzzelen.
Een niet hypochonder zal geen problemen hebben met die slag om de arm, jij helaas wel. Een niet hypochonder zal kijken of de klachten gaan verbeteren met de voorgestelde behandelingen of adviezen. Maar voor jou is dit eng. Want 'er is geen 100% zekerheid.' Helaas kan niemand er wat aan doen jou wel die 100% te geven.
Jij zal dus zelf eraan moeten werken, maar dat doe je gelukkig al. Wat ik je wel zou aanraden is de psychiater te bellen dat het nu niet goed met je gaat. Je stelt je niet aan als je dat doet, het is juist sterk om toe te durven geven dat het even niet zo goed gaat.
De weg naar genezing is er één vol pieken en dalen. Nu zit je in een dal, het kan slleen maar beter gaan als je nu aan de bel trekt!
Sterkte meid!
Een niet hypochonder zal geen problemen hebben met die slag om de arm, jij helaas wel. Een niet hypochonder zal kijken of de klachten gaan verbeteren met de voorgestelde behandelingen of adviezen. Maar voor jou is dit eng. Want 'er is geen 100% zekerheid.' Helaas kan niemand er wat aan doen jou wel die 100% te geven.
Jij zal dus zelf eraan moeten werken, maar dat doe je gelukkig al. Wat ik je wel zou aanraden is de psychiater te bellen dat het nu niet goed met je gaat. Je stelt je niet aan als je dat doet, het is juist sterk om toe te durven geven dat het even niet zo goed gaat.
De weg naar genezing is er één vol pieken en dalen. Nu zit je in een dal, het kan slleen maar beter gaan als je nu aan de bel trekt!
Sterkte meid!
