Gezondheid
alle pijlers
Moeder met kanker
maandag 3 januari 2011 om 21:58
Hallo allemaal,
Afgelopen november is de diagnose kanker gesteld bij mijn moeder. Ze is gestart met chemotherapie en het gaat redelijk goed. Toch zijn er teveel uitzaaiingen en horen we volgende week of ze nog verder behandeld kan worden.
Ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen. Hoe ga je er mee om dat je moeder zo ziek is? Wat is de invloed op je relatie en je werk? En wat betekent het voor jezelf? Heb je wel eens nagedacht over erfelijkheidsonderzoek?
Allemaal vragen waar ik mee bezig ben op dit moment. Ik ken niemand in mijn omgeving die dit meemaakt en daarom zoek ik hier "lotgenoten"
Afgelopen november is de diagnose kanker gesteld bij mijn moeder. Ze is gestart met chemotherapie en het gaat redelijk goed. Toch zijn er teveel uitzaaiingen en horen we volgende week of ze nog verder behandeld kan worden.
Ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen. Hoe ga je er mee om dat je moeder zo ziek is? Wat is de invloed op je relatie en je werk? En wat betekent het voor jezelf? Heb je wel eens nagedacht over erfelijkheidsonderzoek?
Allemaal vragen waar ik mee bezig ben op dit moment. Ik ken niemand in mijn omgeving die dit meemaakt en daarom zoek ik hier "lotgenoten"
maandag 3 januari 2011 om 22:31
Wat een moeilijke onzekere tijd maak je nu door. Allereerst heel veel sterkte!
Ik heb in het zelfde schuitje gezeten, en zit ook met de vraag al dan niet erfelijkheids onderzoek.
Als je dat laat doen neem je eigenlijk ook voor de rest van de familie een beslissing; Want als het onderzoek een erfelijke aanleg aantoont, dan staan andere familieleden ook voor een keuze: laat ik mij onderzoeken? Aan de andere kant: als blijkt dat je erfelijke aanleg hebt kun je advies krijgen over maatregelen om de ziekte zo vroeg mogelijk op te sporen of te voorkomen.
Ik weet ook niet of dit het moment is om je daar mee bezig te houden. Je hebt al zoveel om mee te dealen, De angst je moeder te verliezen, de onzekerheid, de machteloosheid. Zo heb ik het toen ervaren. Voor mij is het 9 jaar geleden maar ik weet het nog als de dag van gisteren.
Houd moed !
Ik heb in het zelfde schuitje gezeten, en zit ook met de vraag al dan niet erfelijkheids onderzoek.
Als je dat laat doen neem je eigenlijk ook voor de rest van de familie een beslissing; Want als het onderzoek een erfelijke aanleg aantoont, dan staan andere familieleden ook voor een keuze: laat ik mij onderzoeken? Aan de andere kant: als blijkt dat je erfelijke aanleg hebt kun je advies krijgen over maatregelen om de ziekte zo vroeg mogelijk op te sporen of te voorkomen.
Ik weet ook niet of dit het moment is om je daar mee bezig te houden. Je hebt al zoveel om mee te dealen, De angst je moeder te verliezen, de onzekerheid, de machteloosheid. Zo heb ik het toen ervaren. Voor mij is het 9 jaar geleden maar ik weet het nog als de dag van gisteren.
Houd moed !
maandag 3 januari 2011 om 22:35
met erfelijkheidsonderzoek zit ik ook.... Ben nog geen 30 en vanaf m'n 30e willen ze me wel onder controle hebben. Maar wat mij niet lekker zit, is dat als ik dat onderzoek laat doen, je waarschijnlijk nergens meer een hypotheek kunt afsluiten of evt van zorgverzekeraar kunt wisselen ed. Dus ik wacht liever eerst even af totdat ik verhuisd ben... en dan evt nog eens een rondje nadenken.
maandag 3 januari 2011 om 22:36
Oh meis wat een rotperiode.... dat rottige wachten op uitslagen, vreselijk!
Mijn moeder is precies een jaar geleden overleden aan de gevolgen van uitzaaiingen. Mijn man heeft alles, echt alles in die tijd op zich genomen. De zaak, het huishouden... echt alles! Op dat moment zag ik dat niet zo maar achteraf voelde ik me juist door die dingen enorm gesteund.
Werk had ik op dat moment niet... we hadden een eigen winkel, die ik direct dicht heb gegooid om de laatste 2 weken constant bij mn moeder te kunnen zijn (ze wilde graag naar huis en daar hebben mn broer en ik voor haar gezorgd).
De impact die het daarna op mij had: De winkel is gesloten gebleven, ik had niet meer de energie en motivatie om daarmee door te gaan.
Waar ik vooral aan terugdenk - en dat geldt ook zeker als jullie hopelijk betere berichten krijgen over eventuele doorbehandelingen - zijn de warme en ijzersterke band tussen mn moeder, broer en mij. We stonden er echt als team!
Wat je ook voor uitslagen krijgt, het wordt een intensieve periode. Vergeet vooral niet om ook goed voor jezelf te zorgen! (dat is het advies wat de huisarts ons vanaf het begin op het hart heeft gedrukt). Dus eet goed, probeer goed je dag- nachtritme te houden en neem af en toe een uurtje (of meer) voor jezelf!
Sterkte!
Mijn moeder is precies een jaar geleden overleden aan de gevolgen van uitzaaiingen. Mijn man heeft alles, echt alles in die tijd op zich genomen. De zaak, het huishouden... echt alles! Op dat moment zag ik dat niet zo maar achteraf voelde ik me juist door die dingen enorm gesteund.
Werk had ik op dat moment niet... we hadden een eigen winkel, die ik direct dicht heb gegooid om de laatste 2 weken constant bij mn moeder te kunnen zijn (ze wilde graag naar huis en daar hebben mn broer en ik voor haar gezorgd).
De impact die het daarna op mij had: De winkel is gesloten gebleven, ik had niet meer de energie en motivatie om daarmee door te gaan.
Waar ik vooral aan terugdenk - en dat geldt ook zeker als jullie hopelijk betere berichten krijgen over eventuele doorbehandelingen - zijn de warme en ijzersterke band tussen mn moeder, broer en mij. We stonden er echt als team!
Wat je ook voor uitslagen krijgt, het wordt een intensieve periode. Vergeet vooral niet om ook goed voor jezelf te zorgen! (dat is het advies wat de huisarts ons vanaf het begin op het hart heeft gedrukt). Dus eet goed, probeer goed je dag- nachtritme te houden en neem af en toe een uurtje (of meer) voor jezelf!
Sterkte!
maandag 3 januari 2011 om 22:56
Sterkte meid, het is niet niets om aan de zijlijn te moeten staan. Ik ben zelf onder behandeling geweest en ik had het er volgens mij gemakkelijker mee dan mijn omgeving. Je voelt je vast heel machteloos en angstig.
Erfelijkheid heeft met veel factoren te maken. Ik weet alleen van borstkanker af. Dan zou je eens in je familie moeten nagaan wie borstkanker/eierstokkanker of andere vormen van kanker hebben gehad en op welke leeftijd. Bij meerdere vrouwen (of mannen) in de famlie onder de 50 zou je zeker aan erfelijkheids onderzoek kunnen denken. Zou alleen je moeder borstkanker hebben en ouder zijn dan 50, dan is de kans op erfelijkheid veel kleiner. Maar je kunt altijd overleggen met je huisarts of de oncoloog van je moeder. Die kunnen je doorverwijzen.
Erfelijkheid heeft met veel factoren te maken. Ik weet alleen van borstkanker af. Dan zou je eens in je familie moeten nagaan wie borstkanker/eierstokkanker of andere vormen van kanker hebben gehad en op welke leeftijd. Bij meerdere vrouwen (of mannen) in de famlie onder de 50 zou je zeker aan erfelijkheids onderzoek kunnen denken. Zou alleen je moeder borstkanker hebben en ouder zijn dan 50, dan is de kans op erfelijkheid veel kleiner. Maar je kunt altijd overleggen met je huisarts of de oncoloog van je moeder. Die kunnen je doorverwijzen.
