Relaties
alle pijlers
Vreemdgaan en zwanger
donderdag 20 december 2007 om 04:09
donderdag 20 december 2007 om 05:54
Vreselijk he Bankie, als je van wildvreemden allerlei verwijten om je oren krijgt, terwijl je helemaal in de put zit vanwege je situatie? Het is dan ook keihard wat je meemaakt en ook de maatregelen die je moet gaan nemen zullen impact gaan hebben op je leven, hoe rot dat ook voor je is.
Ik hoop eigenlijk dat je een beetje steun uit je omgeving krijgt. Zijn er mensen met wie je kunt praten en die jou kunnen helpen in het nemen van beslissingen? Je kunt ook naar je huisarts gaan, die je kan doorverwijzen naar maatschappelijk werk bijvoorbeeld of naar instanties die met jou verder kunnen praten over de zwangerschap en wat nu te doen.
Ik kan het me voorstellen als je het allemaal even niet meer weet. Wacht niet te lang meid, wil ik je adviseren, dat maakt het niet makkelijker. Hoe erg ook, je zult de komende weken spijkers met koppen moeten gaan slaan, wát je ook beslist over je huwelijk, de relatie met je minnaar en je zwangerschap.
Sterkte.
Ik hoop eigenlijk dat je een beetje steun uit je omgeving krijgt. Zijn er mensen met wie je kunt praten en die jou kunnen helpen in het nemen van beslissingen? Je kunt ook naar je huisarts gaan, die je kan doorverwijzen naar maatschappelijk werk bijvoorbeeld of naar instanties die met jou verder kunnen praten over de zwangerschap en wat nu te doen.
Ik kan het me voorstellen als je het allemaal even niet meer weet. Wacht niet te lang meid, wil ik je adviseren, dat maakt het niet makkelijker. Hoe erg ook, je zult de komende weken spijkers met koppen moeten gaan slaan, wát je ook beslist over je huwelijk, de relatie met je minnaar en je zwangerschap.
Sterkte.
donderdag 20 december 2007 om 07:05
quote:dedijk schreef op 19 december 2007 @ 22:23:
Waarom ik zo boos ben? Ik probeer al meer dan een jaar zwanger te raken en dat gaat dus niet goed, en dan lees je hier zulk onverantwoordelijk gedrag. [/fgcolor]Dat is toch niet het probleem van TO, daar hoeft zij toch geen rekening mee te houden? Ze had beter met andere dingen rekening kunnen houden.
Waarom ik zo boos ben? Ik probeer al meer dan een jaar zwanger te raken en dat gaat dus niet goed, en dan lees je hier zulk onverantwoordelijk gedrag. [/fgcolor]Dat is toch niet het probleem van TO, daar hoeft zij toch geen rekening mee te houden? Ze had beter met andere dingen rekening kunnen houden.
donderdag 20 december 2007 om 07:08
quote:
dedijk schreef op 19 december 2007 @ 22:23:
Waarom ik zo boos ben? Ik probeer al meer dan een jaar zwanger te raken en dat gaat dus niet goed, en dan lees je hier zulk onverantwoordelijk gedrag.
dat is simpel , je eigen "probleem" projecteren op een ander .....
groetjes yamuna ( ruim twee jaar aan het werk met project baby)
dedijk schreef op 19 december 2007 @ 22:23:
Waarom ik zo boos ben? Ik probeer al meer dan een jaar zwanger te raken en dat gaat dus niet goed, en dan lees je hier zulk onverantwoordelijk gedrag.
dat is simpel , je eigen "probleem" projecteren op een ander .....
groetjes yamuna ( ruim twee jaar aan het werk met project baby)
donderdag 20 december 2007 om 07:44
Maar lieve mensen, het heeft ook niks met elkaar te maken. Dat weet ik, dat weet Dedijk ook.
Maar het kan wel rotgevoelens oproepen bij de Dijk. Mag ze die dan niet even kwijt? Het is toch geen kwestie van waar of niet-waar?
Die gevoelens krijgt zij bij dit topic, en het lijkt me dat je dat ook kwijt moet kunnen, net als dat iedereen hier haar mening geeft!
Maar het kan wel rotgevoelens oproepen bij de Dijk. Mag ze die dan niet even kwijt? Het is toch geen kwestie van waar of niet-waar?
Die gevoelens krijgt zij bij dit topic, en het lijkt me dat je dat ook kwijt moet kunnen, net als dat iedereen hier haar mening geeft!
donderdag 20 december 2007 om 07:56
Morgen,
Hoe snel wist je dat je zwanger bent? En waarom heb je toen niks gedaan?
Wil je je minnaar toch aan je binden op de een of andere manier?
En dan; onbeschermd vrijen. G.v.d. mens dat doe je toch niet?
Nou kan je wel zeggen dat gedane zaken geen keer hebben. Maar je maakt mij niet wijs dat je, zodra je wist dat je zwanger kon zijn, iets had kunnen en willen doen. Ik hoop dat de baby geen enge ziektes heeft opgelopen. En de rest van de familie ook niet door je onverantwoorde houding.
Hoe snel wist je dat je zwanger bent? En waarom heb je toen niks gedaan?
Wil je je minnaar toch aan je binden op de een of andere manier?
En dan; onbeschermd vrijen. G.v.d. mens dat doe je toch niet?
Nou kan je wel zeggen dat gedane zaken geen keer hebben. Maar je maakt mij niet wijs dat je, zodra je wist dat je zwanger kon zijn, iets had kunnen en willen doen. Ik hoop dat de baby geen enge ziektes heeft opgelopen. En de rest van de familie ook niet door je onverantwoorde houding.
donderdag 20 december 2007 om 08:08
Zow, ik denk dat het nu wel duidelijk is hoor dat Bankie niet handig is bezig geweest. Denk liever mee in plaats van haar de mantel uit te vegen. Ze gaat vreemd en ze ís zwanger, dat zijn de feiten. En nu wat? Dat is de vraag waarop een antwoord moet komen. Hoe kinderen gemaakt worden weten we allemaal wel.
donderdag 20 december 2007 om 08:51
Sorry dat ik gisteren een beetje crue reageerde. Het laatste wat je nodig hebt is op dit moment een schop onder de kont in deze situatie.
Iedereen doet wel eens domme dingen, deze heeft alleen gevolgen wat heel beladen is. Wij weten natuurlijk niet wat er allemaal echt speelt binnen jouw huwelijk, hoe jij in elkaar zit en hoe het allemaal zover is gekomen. Dit weet jij alleen.
Lijkt het je een goed idee om contact met het Fiom op te nemen? Je kunt daar je hele verhaal kwijt en zij zijn gespecialiseerd in dit soort moeilijke situaties. Zij kunnen jou een steuntje in de rug geven. En de dingen op een rijtje voor je zetten. Dit lijkt mij een moeilijke situatie waar je wel wat mentale steun voor kunt gebruiken.
Laat je nog wat van je horen?
Iedereen doet wel eens domme dingen, deze heeft alleen gevolgen wat heel beladen is. Wij weten natuurlijk niet wat er allemaal echt speelt binnen jouw huwelijk, hoe jij in elkaar zit en hoe het allemaal zover is gekomen. Dit weet jij alleen.
Lijkt het je een goed idee om contact met het Fiom op te nemen? Je kunt daar je hele verhaal kwijt en zij zijn gespecialiseerd in dit soort moeilijke situaties. Zij kunnen jou een steuntje in de rug geven. En de dingen op een rijtje voor je zetten. Dit lijkt mij een moeilijke situatie waar je wel wat mentale steun voor kunt gebruiken.
Laat je nog wat van je horen?
donderdag 20 december 2007 om 09:22
Eleonora,
Ik las even terug en ik neem aan dat zij de baby wilt laten komen.
Waarom? B. schrijft; ik ben zwanger en weet niet wat te doen. Als B. dit niet echt zou willen dan had zij toch al aktie ondernomen?
Een oplossing is er m.i. niet. Opbiechten en scheiden lost toch niks op? Als zij dan dat kindje krijgt en minnaar is vertrokken dan zit B. met 2 kindjes. Zonder vaders. En afstaan voor adoptie zal ook geen optie zijn. Maar dat is een aanname van mij.
Ik las even terug en ik neem aan dat zij de baby wilt laten komen.
Waarom? B. schrijft; ik ben zwanger en weet niet wat te doen. Als B. dit niet echt zou willen dan had zij toch al aktie ondernomen?
Een oplossing is er m.i. niet. Opbiechten en scheiden lost toch niks op? Als zij dan dat kindje krijgt en minnaar is vertrokken dan zit B. met 2 kindjes. Zonder vaders. En afstaan voor adoptie zal ook geen optie zijn. Maar dat is een aanname van mij.
donderdag 20 december 2007 om 09:39
quote:Isabelle41 schreef op 20 december 2007 @ 07:56:
Morgen,
Hoe snel wist je dat je zwanger bent? En waarom heb je toen niks gedaan?
Wil je je minnaar toch aan je binden op de een of andere manier?
En dan; onbeschermd vrijen. G.v.d. mens dat doe je toch niet?
Nou kan je wel zeggen dat gedane zaken geen keer hebben. Maar je maakt mij niet wijs dat je, zodra je wist dat je zwanger kon zijn, iets had kunnen en willen doen. Ik hoop dat de baby geen enge ziektes heeft opgelopen. En de rest van de familie ook niet door je onverantwoorde houding.Nee, hier heeft TO wat aan zeg. Denk je nu echt dat ze zelf niet weet dat ze fout zat? Het feit ligt er nou eenmaal en ze zal ervoor een oplossing moeten zoeken.
Morgen,
Hoe snel wist je dat je zwanger bent? En waarom heb je toen niks gedaan?
Wil je je minnaar toch aan je binden op de een of andere manier?
En dan; onbeschermd vrijen. G.v.d. mens dat doe je toch niet?
Nou kan je wel zeggen dat gedane zaken geen keer hebben. Maar je maakt mij niet wijs dat je, zodra je wist dat je zwanger kon zijn, iets had kunnen en willen doen. Ik hoop dat de baby geen enge ziektes heeft opgelopen. En de rest van de familie ook niet door je onverantwoorde houding.Nee, hier heeft TO wat aan zeg. Denk je nu echt dat ze zelf niet weet dat ze fout zat? Het feit ligt er nou eenmaal en ze zal ervoor een oplossing moeten zoeken.
donderdag 20 december 2007 om 09:42
quote:Isabelle41 schreef op 20 december 2007 @ 09:22:
Eleonora,
Ik las even terug en ik neem aan dat zij de baby wilt laten komen.
Waarom? B. schrijft; ik ben zwanger en weet niet wat te doen. Als B. dit niet echt zou willen dan had zij toch al aktie ondernomen?
Een oplossing is er m.i. niet. Opbiechten en scheiden lost toch niks op? Als zij dan dat kindje krijgt en minnaar is vertrokken dan zit B. met 2 kindjes. Zonder vaders. En afstaan voor adoptie zal ook geen optie zijn. Maar dat is een aanname van mij.Hoezo scheiden? In dit hele onderwerp is met geen woord over ee scheiding gerept. En waarom zou opbiechten niets oplossen? Niet om het een of het ander, maar TO schrijft zelf dat ze nooit sex hadden. Als ze nu ineens zwanger is dan gaat haar man toch ook plussen en minnen en komt ie vanzelf wel tot de conclusie dat het kind nooit van hem kan zijn want immers nooit sex? Ik denk juist dat er niks anders op zit, want hoe denk je dat ie zal gaan reageren als ie erachterkomt dat to zwanger is van een ander en hem dat nooit heeft verteld.
Eleonora,
Ik las even terug en ik neem aan dat zij de baby wilt laten komen.
Waarom? B. schrijft; ik ben zwanger en weet niet wat te doen. Als B. dit niet echt zou willen dan had zij toch al aktie ondernomen?
Een oplossing is er m.i. niet. Opbiechten en scheiden lost toch niks op? Als zij dan dat kindje krijgt en minnaar is vertrokken dan zit B. met 2 kindjes. Zonder vaders. En afstaan voor adoptie zal ook geen optie zijn. Maar dat is een aanname van mij.Hoezo scheiden? In dit hele onderwerp is met geen woord over ee scheiding gerept. En waarom zou opbiechten niets oplossen? Niet om het een of het ander, maar TO schrijft zelf dat ze nooit sex hadden. Als ze nu ineens zwanger is dan gaat haar man toch ook plussen en minnen en komt ie vanzelf wel tot de conclusie dat het kind nooit van hem kan zijn want immers nooit sex? Ik denk juist dat er niks anders op zit, want hoe denk je dat ie zal gaan reageren als ie erachterkomt dat to zwanger is van een ander en hem dat nooit heeft verteld.
donderdag 20 december 2007 om 09:49
Bankie, het is mij niet duidelijk of je het kindje wil houden of niet. Als je daar nog niet uit bent, neem dan idd contact op met het fiom. Zij kunnen je daar beter mee helpen als het forum hier denk ik.
Mocht je het kindje willen houden, dan heb je geen andere keus dan het opbiechten aan je man, als jullie al zo lang geen sex meer gehad hebben dan zal het voor hem al heel snel duidelijk worden dat het niet zijn kind is.
En wil jij verder met je minnaar? Je schrijft dat het hem allemaal nog niet duidelijk is, maar wat wil je zelf? En heb je al over de mogelijkheid nagedacht om het kind alleen op te voeden?
Mocht je het kindje willen houden, dan heb je geen andere keus dan het opbiechten aan je man, als jullie al zo lang geen sex meer gehad hebben dan zal het voor hem al heel snel duidelijk worden dat het niet zijn kind is.
En wil jij verder met je minnaar? Je schrijft dat het hem allemaal nog niet duidelijk is, maar wat wil je zelf? En heb je al over de mogelijkheid nagedacht om het kind alleen op te voeden?
donderdag 20 december 2007 om 09:50
Je gaat erg hard Isabelle. Je neemt ook veel dingen aan voor iemand die je niet kent. Ken je het gevoel dat de aarde onder je voeten is weggevaagd? Ook al is het nog zo je eigen schuld, dat heeft even tijd nodig om te beklijven. Dan kun je iemand uit gaan maken voor van alles en nog wat en op d'r falie geven, je kunt ook proberen mee te denken. Of gewoon niet reageren als je het allemaal zo stom vindt. Kan ook nog.
donderdag 20 december 2007 om 10:27
Niet erg slim om zwanger te worden van je minnaar, maar daar was je zelf ook al achter.
Fiom heet toch tegenwoordig VBOK? In ieder geval kunnen die je zeker verderhelpen en adviseren.
Als je het kind wilt houden denk ik dat opbiechten je enige optie is. Heel mss wil je man het je vergeven en het kind samen opvoeden, anders wodrt het idd een scheiding en ben je alleenstaande moeder van 2. Je minnaar, zou ik niet op rekenen, krijg niet de indruk dat die er al aan toe is om ineens gezinnetje te worden.
Als je het kindje niet wilt houden is het verleidelijk om de hele situatie te verzwijgen en te doen alsof er niks is gebeurt, mar dat raadt ik je af. Ik denk dat, wat je ook beslist m.b.t. je zwangerschap, het tijd is voor goed gesprek met je man.
Fiom heet toch tegenwoordig VBOK? In ieder geval kunnen die je zeker verderhelpen en adviseren.
Als je het kind wilt houden denk ik dat opbiechten je enige optie is. Heel mss wil je man het je vergeven en het kind samen opvoeden, anders wodrt het idd een scheiding en ben je alleenstaande moeder van 2. Je minnaar, zou ik niet op rekenen, krijg niet de indruk dat die er al aan toe is om ineens gezinnetje te worden.
Als je het kindje niet wilt houden is het verleidelijk om de hele situatie te verzwijgen en te doen alsof er niks is gebeurt, mar dat raadt ik je af. Ik denk dat, wat je ook beslist m.b.t. je zwangerschap, het tijd is voor goed gesprek met je man.
donderdag 20 december 2007 om 11:08
~[quote]isabon schreef op 19 december 2007 @ 23:00:
BGB: als de scheiding wordt ingeschreven geld er een termijn van 306 dagen.
Als het kind binnen die termijn wordt geboren, wat onvermijdelijk is, is de man van TO de juridische vader.
Dit was inderdaad het geval tót 1 januari 1999. Gelukkig zijn de regels daarna gewijzigd. Zodra de echtscheiding is ingeschreven is het niet meer 'het kind van de ex'.
Zelf ben ik bevallen in juni 2000 en de regel was toen al anderhalf jaar niet meer van kracht. Ik was al langer uit elkaar met mijn ex, maar de scheiding was nog niet ingeschreven, dit is 5 maanden voor ik ging bevallen gebeurd. Ik woonde toen in Den Helder en die ambtenaren daar vonden het toen nog niet nodig om dit in hun computerprogramma's aan te laten passen. Kostte teveel geld en zou toch (bijna) niet voorkomen. Hierdoor werd de baby wel bijna een kind van die ex! We hebben het gelukkig terug kunnen draaien omdat het hún fout was, maar ik vond het destijds wel slordig...
De 306 dagengrens klopt dus gelukkig niet meer, maar hoe TO het op zou kunnen/moeten lossen weet ik ook niet hoor....
Sterkte in ieder geval, groetjes,
Carrrie.
BGB: als de scheiding wordt ingeschreven geld er een termijn van 306 dagen.
Als het kind binnen die termijn wordt geboren, wat onvermijdelijk is, is de man van TO de juridische vader.
Dit was inderdaad het geval tót 1 januari 1999. Gelukkig zijn de regels daarna gewijzigd. Zodra de echtscheiding is ingeschreven is het niet meer 'het kind van de ex'.
Zelf ben ik bevallen in juni 2000 en de regel was toen al anderhalf jaar niet meer van kracht. Ik was al langer uit elkaar met mijn ex, maar de scheiding was nog niet ingeschreven, dit is 5 maanden voor ik ging bevallen gebeurd. Ik woonde toen in Den Helder en die ambtenaren daar vonden het toen nog niet nodig om dit in hun computerprogramma's aan te laten passen. Kostte teveel geld en zou toch (bijna) niet voorkomen. Hierdoor werd de baby wel bijna een kind van die ex! We hebben het gelukkig terug kunnen draaien omdat het hún fout was, maar ik vond het destijds wel slordig...
De 306 dagengrens klopt dus gelukkig niet meer, maar hoe TO het op zou kunnen/moeten lossen weet ik ook niet hoor....
Sterkte in ieder geval, groetjes,
Carrrie.
donderdag 20 december 2007 om 13:14
Meiden, bednkt allemaal voor jullie reacties....
Ten eerste wil ik degenen die het stom van me vinden en zelf al heel lang bezig zijn om een kindje te kunnen krijgen zeggen dat ik dat heel erg vind.....ik weet zelf namelijk pzies wat jullie meemaken..Mijn man en ik hebben namelijk ruim vier jaar op ons eerste kindje moeten wachten. Dus een zwangerschap had ik absoluut niet zien aankomen na 1 x zonder voorbehoedsmiddel te vrijen.
Maar zoals velen hier ook al aangeven, gedane zaken memen geen keer. Het feit ligt er dat ik zwanger ben van mijn minnaar. Minnaar komt vanavond bij mij om te praten over deze situatie en over zijn gevoelens. Want natuurlijk zit ik er niet op te wachten om straks alleenstaande moeder te zijn met twee kids. Als ik heel eerlijk ben, hoop ik toch verder te kunnen met mijn minnaar. Daar zullen we het vanavond dan vast en zeker over hebben. Ik zal dan ook op heel korte termijn met mijn man moeten praten over deze situatie. Heel moeilijk zal het zijn, maar uiteindelijk wel beter.
Ten eerste wil ik degenen die het stom van me vinden en zelf al heel lang bezig zijn om een kindje te kunnen krijgen zeggen dat ik dat heel erg vind.....ik weet zelf namelijk pzies wat jullie meemaken..Mijn man en ik hebben namelijk ruim vier jaar op ons eerste kindje moeten wachten. Dus een zwangerschap had ik absoluut niet zien aankomen na 1 x zonder voorbehoedsmiddel te vrijen.
Maar zoals velen hier ook al aangeven, gedane zaken memen geen keer. Het feit ligt er dat ik zwanger ben van mijn minnaar. Minnaar komt vanavond bij mij om te praten over deze situatie en over zijn gevoelens. Want natuurlijk zit ik er niet op te wachten om straks alleenstaande moeder te zijn met twee kids. Als ik heel eerlijk ben, hoop ik toch verder te kunnen met mijn minnaar. Daar zullen we het vanavond dan vast en zeker over hebben. Ik zal dan ook op heel korte termijn met mijn man moeten praten over deze situatie. Heel moeilijk zal het zijn, maar uiteindelijk wel beter.
donderdag 20 december 2007 om 14:53
quote:Krengiserweer schreef op 20 december 2007 @ 10:27:
Fiom heet toch tegenwoordig VBOK? In ieder geval kunnen die je zeker verderhelpen en adviseren.
Volgens mij niet. Het zijn twee afzonderlijke organisaties. Het Fiom bespreekt alle mogelijkheden (ook abortus). De VBOK is de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind. De naam zegt het al. Wat ik er van weet (en ik hoop dat mijn informatie klopt) is dat zij wel aangeven dat abortus een mogelijkheid zou kunnen zijn, maar dat zij eerder zullen wijzen op overige alternatieven (houden en wat daar bij komt kijken of adoptie).
De VBOK is een christelijke organisatie, maar volgens mij niet zo één met een belerend wijzend vingertje. Ook als je kiest voor abortus zul je niet worden afgewezen.
Ik heb zelf geen ervaring met de VBOK, maar ben er via mijn werk zijdelings mee betrokken geweest, dus ik hoop dat mijn informatie klopt.
Fiom heet toch tegenwoordig VBOK? In ieder geval kunnen die je zeker verderhelpen en adviseren.
Volgens mij niet. Het zijn twee afzonderlijke organisaties. Het Fiom bespreekt alle mogelijkheden (ook abortus). De VBOK is de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind. De naam zegt het al. Wat ik er van weet (en ik hoop dat mijn informatie klopt) is dat zij wel aangeven dat abortus een mogelijkheid zou kunnen zijn, maar dat zij eerder zullen wijzen op overige alternatieven (houden en wat daar bij komt kijken of adoptie).
De VBOK is een christelijke organisatie, maar volgens mij niet zo één met een belerend wijzend vingertje. Ook als je kiest voor abortus zul je niet worden afgewezen.
Ik heb zelf geen ervaring met de VBOK, maar ben er via mijn werk zijdelings mee betrokken geweest, dus ik hoop dat mijn informatie klopt.
donderdag 20 december 2007 om 15:36
Min of meer wel deze ervaring, dwz. dat ik bang was zwanger te zijn. Dit bleek niet zo. Maar de angst ken ik dus wel.
Tsja dom geweest... maar nix meer aan te veranderen, je ben nu zwanger en daar moet je 'iets' mee.
Allereerst vind ik het wel het belangrijkste dat je je kind nu even voorop stelt! Die kan er tenslotte niets aan doen.
En wat je verder ook beslist.. er is altijd sprake van een verlies situatie.. dat heb ik zelf ook ondervonden.. welk scenario je ook bedenkt.
Wat ik ook vind is dat je het hier in ieder geval met je minnaar goed over moet hebben, hij heeft er tenslotte net zo hard aan meege'werkt', en is dus net als jou verantwoordelijk voor het kind, ook als hij NIET met jou verder wilt. (maar daar zou je het vanavond al over hebben als ik het goed begrijp)
En je man.. die beslissing zal je aan hem over moeten laten. Jij hebt tenslotte deze misstap in je huwelijk gemaakt.
Je zal het hem toch in ieder geval moeten vertellen, en anders komt hij er vanzelf wel achter. Misschien zit de mogelijkheid er in dat hij het je vergeeft en toch met jou dit kind op wilt voeden, maar ik denk dat die kans vrij klein is, zeker als je zelf al aangeeft dat je dat eigenlijk zelf niet wil.
Duss.. als ze allebei niet met je verder willen vind ik dat in de eerste instantie een logische reactie van je man, en een zwakke reactie van je minnaar. Maar jouw kind wordt hier zeker de dupe van, daarom is het het belangrijkste dat JIJ er in ieder geval voor hem/haar bent, alleenstaande moeder of niet.
Al is het supermoeilijk en zie je geen toekomst: niets is onmogelijk!!!!
Veel sterkte met deze situatie!
Tsja dom geweest... maar nix meer aan te veranderen, je ben nu zwanger en daar moet je 'iets' mee.
Allereerst vind ik het wel het belangrijkste dat je je kind nu even voorop stelt! Die kan er tenslotte niets aan doen.
En wat je verder ook beslist.. er is altijd sprake van een verlies situatie.. dat heb ik zelf ook ondervonden.. welk scenario je ook bedenkt.
Wat ik ook vind is dat je het hier in ieder geval met je minnaar goed over moet hebben, hij heeft er tenslotte net zo hard aan meege'werkt', en is dus net als jou verantwoordelijk voor het kind, ook als hij NIET met jou verder wilt. (maar daar zou je het vanavond al over hebben als ik het goed begrijp)
En je man.. die beslissing zal je aan hem over moeten laten. Jij hebt tenslotte deze misstap in je huwelijk gemaakt.
Je zal het hem toch in ieder geval moeten vertellen, en anders komt hij er vanzelf wel achter. Misschien zit de mogelijkheid er in dat hij het je vergeeft en toch met jou dit kind op wilt voeden, maar ik denk dat die kans vrij klein is, zeker als je zelf al aangeeft dat je dat eigenlijk zelf niet wil.
Duss.. als ze allebei niet met je verder willen vind ik dat in de eerste instantie een logische reactie van je man, en een zwakke reactie van je minnaar. Maar jouw kind wordt hier zeker de dupe van, daarom is het het belangrijkste dat JIJ er in ieder geval voor hem/haar bent, alleenstaande moeder of niet.
Al is het supermoeilijk en zie je geen toekomst: niets is onmogelijk!!!!
Veel sterkte met deze situatie!
