Psyche
alle pijlers
Help! Als wat moet ik verder?
zaterdag 22 januari 2011 om 11:00
Ik heb een 2 jarige relatie gehad maar dat heb ik uitgemaakt omdat ik continue twijfelde of hij de ware voor mij was. We hadden het leuk, maar ik heb nu zoiets van; als we voor elkaar gemaakt zijn dan komt dat vanzelf wel weer.
Echter, ging ik de laatste tijd vaak nadenken over vanalles; wie ben ik, wat wil ik met mijn leven? Ik kan hierdoor minder goed genieten en dat terwijl ik nog maar 18 ben! Ik heb gewoon eens gedacht van; zal het niet uit zijn gegaan omdat ik gevoelens voor meisjes heb? En daar ben ik uiteindelijk heel erg in blijven hangen, ik word er soms zo paniekerig van. Ik moet dan continue om bevestiging vragen en op internet zoeken naar dezelfde soort verhalen. De reden dat ik hiermee bezig ben (ben ik niet lesbisch/bi?) is denk ik omdat het met mijn ex-vriend niet wou, hij was toch de ware niet voor mij. Nu ben ik op niemand verliefd en ben ik gewoon bang dat ik verliefd op vrouwen kan worden.. dat belemmert me heel erg. Ik ben altijd geweest van; ik leef met de dag en zie wel wat de morgen me brengt, maar zo lukt mij het denken niet. Ik ga dan ook allemaal dingen erbij halen van; ik vind vrouwen wel mooi om naar te kijken. Maar ik ben er gewoon nog nooit verliefd op geweest. Omdat alles nu wazig voor me is, durf ik mezelf niet in een hokje te plaatsen.
Dit irriteert me mateloos omdat ik altijd zeker wist dat ik hetero was (ben?). Nu lijk ik nergens meer zeker over te zijn. Volgens mij wil ik gewoon te veel controle over dingen, maar heeft iemand tips hoe ik deze gedachten los kan laten? Mezelf dwingen heeft toch geen nut. Want het is me nu al duidelijk dat mijn geaardheid me niet 1,2,3 duidelijk word. Bedankt!
Oh, en trouwens.. ik heb geen ervaring tot nu toe om op vrouwen verliefd te worden, vindt wat vrouwen wel mooi ofzo, miss ook opwindend. Maar dan vraag ik me af; heeft dat direct met geaardheid te maken of is dat ook een stukje lust oid?
Echter, ging ik de laatste tijd vaak nadenken over vanalles; wie ben ik, wat wil ik met mijn leven? Ik kan hierdoor minder goed genieten en dat terwijl ik nog maar 18 ben! Ik heb gewoon eens gedacht van; zal het niet uit zijn gegaan omdat ik gevoelens voor meisjes heb? En daar ben ik uiteindelijk heel erg in blijven hangen, ik word er soms zo paniekerig van. Ik moet dan continue om bevestiging vragen en op internet zoeken naar dezelfde soort verhalen. De reden dat ik hiermee bezig ben (ben ik niet lesbisch/bi?) is denk ik omdat het met mijn ex-vriend niet wou, hij was toch de ware niet voor mij. Nu ben ik op niemand verliefd en ben ik gewoon bang dat ik verliefd op vrouwen kan worden.. dat belemmert me heel erg. Ik ben altijd geweest van; ik leef met de dag en zie wel wat de morgen me brengt, maar zo lukt mij het denken niet. Ik ga dan ook allemaal dingen erbij halen van; ik vind vrouwen wel mooi om naar te kijken. Maar ik ben er gewoon nog nooit verliefd op geweest. Omdat alles nu wazig voor me is, durf ik mezelf niet in een hokje te plaatsen.
Dit irriteert me mateloos omdat ik altijd zeker wist dat ik hetero was (ben?). Nu lijk ik nergens meer zeker over te zijn. Volgens mij wil ik gewoon te veel controle over dingen, maar heeft iemand tips hoe ik deze gedachten los kan laten? Mezelf dwingen heeft toch geen nut. Want het is me nu al duidelijk dat mijn geaardheid me niet 1,2,3 duidelijk word. Bedankt!
Oh, en trouwens.. ik heb geen ervaring tot nu toe om op vrouwen verliefd te worden, vindt wat vrouwen wel mooi ofzo, miss ook opwindend. Maar dan vraag ik me af; heeft dat direct met geaardheid te maken of is dat ook een stukje lust oid?
Droom niet je leven, leef je dromen!!
zaterdag 22 januari 2011 om 11:05
Je hoeft niet altijd non-stop verliefd op een man te zijn om hetero te zijn hoor. Ik snap je gedachten niet helemaal, je bent nu niet verliefd op een man maar ook niet op een vrouw, dus waarom zou dat komen doordat je bi of lesbisch bent?
Zou je het erg vinden om bi of lesbisch te zijn?
Zou je het erg vinden om bi of lesbisch te zijn?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zaterdag 22 januari 2011 om 11:14
quote:cster schreef op 22 januari 2011 @ 11:00:
Echter, ging ik de laatste tijd vaak nadenken over vanalles; wie ben ik, wat wil ik met mijn leven? Ik kan hierdoor minder goed genieten en dat terwijl ik nog maar 18 ben! Ik wil alleen even op dit stukje reageren. Dit zijn juist hele normale vragen voor je leeftijd. Dat is ongeveer de leeftijd dat je je dat soort dingen gaat afvragen. En dat kan soms heel moeilijk zijn om die vragen te beantwoorden, waardoor je dus minder geniet.
Echter, ging ik de laatste tijd vaak nadenken over vanalles; wie ben ik, wat wil ik met mijn leven? Ik kan hierdoor minder goed genieten en dat terwijl ik nog maar 18 ben! Ik wil alleen even op dit stukje reageren. Dit zijn juist hele normale vragen voor je leeftijd. Dat is ongeveer de leeftijd dat je je dat soort dingen gaat afvragen. En dat kan soms heel moeilijk zijn om die vragen te beantwoorden, waardoor je dus minder geniet.
zaterdag 22 januari 2011 om 11:16
quote:cster schreef op 22 januari 2011 @ 11:00:
Ik heb gewoon eens gedacht van; zal het niet uit zijn gegaan omdat ik gevoelens voor meisjes heb? En daar ben ik uiteindelijk heel erg in blijven hangen, ik word er soms zo paniekerig van. Ik moet dan continue om bevestiging vragen en op internet zoeken naar dezelfde soort verhalen. De reden dat ik hiermee bezig ben (ben ik niet lesbisch/bi?) is denk ik omdat het met mijn ex-vriend niet wou, hij was toch de ware niet voor mij. Nu ben ik op niemand verliefd en ben ik gewoon bang dat ik verliefd op vrouwen kan worden.. dat belemmert me heel erg.
Joh, je bent 18. Je hebt net een relatie van 2 jaar opgedoekt. Verwerk dat, laat dat achter je en ga verder.
Leef!
Verliefd worden komt wel (weer), daar hoef je je geen zorgen over te maken. En of dat een man word of een vrouw zal de toekomst uitwijzen. Daar deal je wel mee als het zo ver is.
Ik ken ook een vrouw die er pas na twee huwelijken en meerdere losse relaties op 45-jarige leeftijd achter kwam op vrouwen te vallen en dat bracht haar gewoonweg geluk.
Er is, van te voren, niks zinnigs over te zeggen.
Ga gewoon genieten van wat er op je pad komt.
Ik heb gewoon eens gedacht van; zal het niet uit zijn gegaan omdat ik gevoelens voor meisjes heb? En daar ben ik uiteindelijk heel erg in blijven hangen, ik word er soms zo paniekerig van. Ik moet dan continue om bevestiging vragen en op internet zoeken naar dezelfde soort verhalen. De reden dat ik hiermee bezig ben (ben ik niet lesbisch/bi?) is denk ik omdat het met mijn ex-vriend niet wou, hij was toch de ware niet voor mij. Nu ben ik op niemand verliefd en ben ik gewoon bang dat ik verliefd op vrouwen kan worden.. dat belemmert me heel erg.
Joh, je bent 18. Je hebt net een relatie van 2 jaar opgedoekt. Verwerk dat, laat dat achter je en ga verder.
Leef!
Verliefd worden komt wel (weer), daar hoef je je geen zorgen over te maken. En of dat een man word of een vrouw zal de toekomst uitwijzen. Daar deal je wel mee als het zo ver is.
Ik ken ook een vrouw die er pas na twee huwelijken en meerdere losse relaties op 45-jarige leeftijd achter kwam op vrouwen te vallen en dat bracht haar gewoonweg geluk.
Er is, van te voren, niks zinnigs over te zeggen.
Ga gewoon genieten van wat er op je pad komt.
zondag 23 januari 2011 om 00:27
Ja, maar wat ik mij dan af vraag he.. Guinevieve. Hoe kan het dan toch dat er mensen zijn die zo zeker zijn van hun geaardheid? Als niemand in het voren kan kijken?
Polieke, mijn vorige topics werd verder niet meer op gereageerd, weet trouwens ook niet eens hoe ik hem terug moet vinden .
Wat ik dus bedoel, Spijker, dat ik niet in het voren kan kijken op wie ik val en dus weet ik niet wat mijn voorkeur is.. aan de ene kant. Aan de andere kant weet ik wel weer dat dat jongens zijn want als ik er niet zo bewust mee bezig ben neig ik toch meer naar jongens toe, word ik verlegen van jongens etc. etc. maar toch ben ik ergens bang.. dat ik lesbisch ben en dat ik nooit meer op een jongen zou vallen.
Maar ik denk dus, als ik jullie reacties zo lees: dat ik het maar gewoon moet gaan accepteren, dat het een kwestie van (leef)tijd is..
Polieke, mijn vorige topics werd verder niet meer op gereageerd, weet trouwens ook niet eens hoe ik hem terug moet vinden .
Wat ik dus bedoel, Spijker, dat ik niet in het voren kan kijken op wie ik val en dus weet ik niet wat mijn voorkeur is.. aan de ene kant. Aan de andere kant weet ik wel weer dat dat jongens zijn want als ik er niet zo bewust mee bezig ben neig ik toch meer naar jongens toe, word ik verlegen van jongens etc. etc. maar toch ben ik ergens bang.. dat ik lesbisch ben en dat ik nooit meer op een jongen zou vallen.
Maar ik denk dus, als ik jullie reacties zo lees: dat ik het maar gewoon moet gaan accepteren, dat het een kwestie van (leef)tijd is..
Droom niet je leven, leef je dromen!!
