Psyche
alle pijlers
Problemen borderline
zondag 21 november 2010 om 11:50
Ik haddit bericht gisteren al in een algemeen topic gezet maar er reageert niemand...
Hallo,
Sorry als ik nu een oud topic omhoog haal maar ik kwam hier via google. Ik ben 23 jaar en heb eigenlijk mijn hele leven al problemen met vanalles. Ik heb borderline, adhd en anorexia waar het nu ook heel slecht mee gaat, ik dacht dat ik 65 woog maar ik weeg 58, wat ik helemaal niet had verwacht, want ik voel me echt niet slank, (ben 175).
Nu merk ik dus ook dat ik al jaren iedere keer enthousiast aan een baan begin, en er dan echt binnen hooguit1 week - 6 maanden om wat voor reden dan ook mee stop. Meestal begint het met me ziekmelden, waar mijn ouders niet blij mee zijn, en dan moet ik weer janken omdat ik me schuldig voel.
Ik wilde dolgraag verzorgende worden, en was 2 maanden bezig met de opleiding (ben net gestopt) en nu heb ik moeten stoppen omdat het gewoon niet lukt. En ik voel me zo KUT want ik heb gewoon het idee dat ik nooit wat ga kunnen, en ik wil niet als helpende werken want dan voel ik me helemaal een zwakke schakel.... ik wil gewoon zijn zoals normale mensen.... en niet elke keer moeten denk van wat ben jij voor achterlijk mens.
Sorry als het verhaal heel wazig is maar ik ben nogal emotioneel, ik kan de laatste dagen ook echt om alles huilen.... ik wil gewoon een goede baan kunnen uitvoeren, maar elke keer gaat het mis..... zijn er misschien mensen die mij hun msn of email willen geven? want ik wil heel graag met iemand praten die weet wat er in me omgaat... ik heb altijd het gevoel dat ik me aanstel, soms denk ik echt heb ik wel borderline, of ben ik gewoon gestoord? Er klopt gewoon iets niet met mijn manier van denken, en ik kan mezelf ook nog eens heel goed verwoorden.... dus mensen overschatten me ook enorm.... en als ik gewoon veel dingen tegelijk moet doen zoals bij de opleiding, dan raak ik in paniek en weet ik niet meer waar ik moet beginnen en hoeveel het sowieso is.... en dan is er al meteen de doorslag om er helemaal mee te stoppen.
Verder verbied ik het mezelf ook een vriend te krijgen, omdat ik het iemand niet wil aandoen mij als vriendin te hebben... ik vind het allemaal gewoon zo klote, heb het idee dat ik me aanstel en denk vaak gewoon van waarom moet ik leven als er weinig kwaliteit is? ik heb er verdomme niet om gevraagd om zo te zijn.... en nu zit ik op mijn broers verjaardag alleen maar te janken boven achter de pc omdat ik me weer is kut moet voelen...
Hallo,
Sorry als ik nu een oud topic omhoog haal maar ik kwam hier via google. Ik ben 23 jaar en heb eigenlijk mijn hele leven al problemen met vanalles. Ik heb borderline, adhd en anorexia waar het nu ook heel slecht mee gaat, ik dacht dat ik 65 woog maar ik weeg 58, wat ik helemaal niet had verwacht, want ik voel me echt niet slank, (ben 175).
Nu merk ik dus ook dat ik al jaren iedere keer enthousiast aan een baan begin, en er dan echt binnen hooguit1 week - 6 maanden om wat voor reden dan ook mee stop. Meestal begint het met me ziekmelden, waar mijn ouders niet blij mee zijn, en dan moet ik weer janken omdat ik me schuldig voel.
Ik wilde dolgraag verzorgende worden, en was 2 maanden bezig met de opleiding (ben net gestopt) en nu heb ik moeten stoppen omdat het gewoon niet lukt. En ik voel me zo KUT want ik heb gewoon het idee dat ik nooit wat ga kunnen, en ik wil niet als helpende werken want dan voel ik me helemaal een zwakke schakel.... ik wil gewoon zijn zoals normale mensen.... en niet elke keer moeten denk van wat ben jij voor achterlijk mens.
Sorry als het verhaal heel wazig is maar ik ben nogal emotioneel, ik kan de laatste dagen ook echt om alles huilen.... ik wil gewoon een goede baan kunnen uitvoeren, maar elke keer gaat het mis..... zijn er misschien mensen die mij hun msn of email willen geven? want ik wil heel graag met iemand praten die weet wat er in me omgaat... ik heb altijd het gevoel dat ik me aanstel, soms denk ik echt heb ik wel borderline, of ben ik gewoon gestoord? Er klopt gewoon iets niet met mijn manier van denken, en ik kan mezelf ook nog eens heel goed verwoorden.... dus mensen overschatten me ook enorm.... en als ik gewoon veel dingen tegelijk moet doen zoals bij de opleiding, dan raak ik in paniek en weet ik niet meer waar ik moet beginnen en hoeveel het sowieso is.... en dan is er al meteen de doorslag om er helemaal mee te stoppen.
Verder verbied ik het mezelf ook een vriend te krijgen, omdat ik het iemand niet wil aandoen mij als vriendin te hebben... ik vind het allemaal gewoon zo klote, heb het idee dat ik me aanstel en denk vaak gewoon van waarom moet ik leven als er weinig kwaliteit is? ik heb er verdomme niet om gevraagd om zo te zijn.... en nu zit ik op mijn broers verjaardag alleen maar te janken boven achter de pc omdat ik me weer is kut moet voelen...
zondag 21 november 2010 om 17:32
quote:kikietje schreef op 21 november 2010 @ 16:56:
pffff nou zat er niet ver naast dus he! en eigenlijk ben ik over het algemeen altijd erg aardig hoor. Alleen snap ik inderdaad niet waarom je je verhaal hier neerzet je kunt niet verwachten dat wij dit voor je gaan oplossen.. en aangezien zo'n beetje alles aan je mankeert wat aan er een persoon mis kan zijn, had je beter deze tijd kunnen besteden aan het zoeken van echte hulp.
Als jij iemand na trapt die het duidelijk al moeilijk genoeg heeft, ben je geen aardig iemand. Ook niet over het algemeen.
Dat jij niet snapt waarom ze een topic opent, geeft jou niet het recht zulke opmerkingen te gaan plaatsen die niks toevoegen, enkel maar afleiden van het probleem.
pffff nou zat er niet ver naast dus he! en eigenlijk ben ik over het algemeen altijd erg aardig hoor. Alleen snap ik inderdaad niet waarom je je verhaal hier neerzet je kunt niet verwachten dat wij dit voor je gaan oplossen.. en aangezien zo'n beetje alles aan je mankeert wat aan er een persoon mis kan zijn, had je beter deze tijd kunnen besteden aan het zoeken van echte hulp.
Als jij iemand na trapt die het duidelijk al moeilijk genoeg heeft, ben je geen aardig iemand. Ook niet over het algemeen.
Dat jij niet snapt waarom ze een topic opent, geeft jou niet het recht zulke opmerkingen te gaan plaatsen die niks toevoegen, enkel maar afleiden van het probleem.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 21 november 2010 om 17:34
Mensen hier kunnen je de weg wijzen naar professionele hulp maar zo eenvoudig is het niet om dat te vinden wat bij je past en dat je dan ook nog een klik hebt met je hulpverlener.
Hoe meer instanties met bijbehorende goede ervaringen hier genoemd worden, hoe groter de kans voor jou, Sasman, dat je vindt wat je nodig hebt.
Hoe meer instanties met bijbehorende goede ervaringen hier genoemd worden, hoe groter de kans voor jou, Sasman, dat je vindt wat je nodig hebt.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 22 november 2010 om 10:05
Ik snap ook wel dat er mensen zijn die er niet positief op reageren, maar ik vind het gewoon supermoeilijk daarop te reageren, omdat voor mij eigenlijk gewoon een keiharde bevestiging is dat ik gestoord ben, en dat therapie toch nooit zal helpen. Weetje hoe moeilijk het is als je zo je best wilt doen? maar het keer op keer msloopt.. weetje hoe moeilijk het is je broer op de universiteit te izien, terwijl ik niet verder kom dan mbo niv 2... bleeh!
ik heb ook zeker wel min goede kanten, dat blijven mijn vrienden ook zeggen.... ik vraag me soms af waarom ze uberhaupt met me omgaan, omdat ik me de laatste tijd om alles gekwetst voel...
maar hun vinden dat ik humor heb, zorgzaam ben, lief... en soms zie ik dat echt niet meer in, aangezien ik nu weer zit te huilen om dat bericht, wat me niks zou moeten schelen maar dat doet het wel omdat ik mezelf gewoon al bijna haat op dit moment... en ik zit ook nog te stressen voor die behandeling...
ik zou wel willen mailen hoor, lijkt me juist fijn... maar ben bang dat ik dan negativiteit overbreng... terwijl ik altijd gewoon vrolijk wil zijn maar dat te vaak niet lukt...
ik heb ook zeker wel min goede kanten, dat blijven mijn vrienden ook zeggen.... ik vraag me soms af waarom ze uberhaupt met me omgaan, omdat ik me de laatste tijd om alles gekwetst voel...
maar hun vinden dat ik humor heb, zorgzaam ben, lief... en soms zie ik dat echt niet meer in, aangezien ik nu weer zit te huilen om dat bericht, wat me niks zou moeten schelen maar dat doet het wel omdat ik mezelf gewoon al bijna haat op dit moment... en ik zit ook nog te stressen voor die behandeling...
ik zou wel willen mailen hoor, lijkt me juist fijn... maar ben bang dat ik dan negativiteit overbreng... terwijl ik altijd gewoon vrolijk wil zijn maar dat te vaak niet lukt...
maandag 6 december 2010 om 19:59
Hi, ik had ook al op het andere topic gereageerd. Maar werd nu wel nieuwsgierig naar de negatieve berichten. Het was er gelukkig maar eentje. Ik heb de eerste post niet gelezen maar de strekking wordt wel duidelijk in de tweede post. Volgens mij raakt het juist omdat dit je grote angst is. Dat mensen je inderdaad zien als een gestoorde gek, of een watje. Of alle andere nare dingen die je tegen jezelf zegt.
En natuurlijk kun je je dan niet goed inhouden. Zeker niet als je borderline hebt. Dat is nou juist een van de dingen die je dan niet zo goed kunt! Hoe frustrerend ook.
Ik merk bij mezelf dat mezelf bijna kan opleggen iemand te zijn die ik niet ben. Hecht grote waarde aan betrouwbaar zijn. Gelijkmatig, nuchter enz. Maar dat ben ik niet. Ja, soms, een dagje
Het is lastig en klote. Maar ook niet zo klote als dat jij je nu voelt. Ik hoop dat je wat gaat hebben aan therapie. Naar voor je dat je je zo rot voelt. Sterkte met uit deze put klimmen...
En natuurlijk kun je je dan niet goed inhouden. Zeker niet als je borderline hebt. Dat is nou juist een van de dingen die je dan niet zo goed kunt! Hoe frustrerend ook.
Ik merk bij mezelf dat mezelf bijna kan opleggen iemand te zijn die ik niet ben. Hecht grote waarde aan betrouwbaar zijn. Gelijkmatig, nuchter enz. Maar dat ben ik niet. Ja, soms, een dagje
Het is lastig en klote. Maar ook niet zo klote als dat jij je nu voelt. Ik hoop dat je wat gaat hebben aan therapie. Naar voor je dat je je zo rot voelt. Sterkte met uit deze put klimmen...
woensdag 12 januari 2011 om 15:58
Hai,
sorry voor het hele late bericht..
Bij PSYQ konden ze me eigenlijk niet echt helpen omdat hun een ambulante instelling zijn ofziets... en ze kunnen me maar 3 kwartier therapie per week geven.
Ik moet waarschijnlijk dagbehandeling of deeltijd therapie.. vind het wel jammer want kan ook maar weinig werken omdat ik volgens hun voor 50% functioneer... slaat nergens op. Ben de laatste tijd ook nog eens extra opgefokt omdat ik 2 dec met mijn kop tegen een muur ben gelopen en ze hadden dus over het hoofd gezien dat ik een zware hersenschudding heb..
ik moet nu terug naar Symfora... vind ik wel jammer want vond die vrouw bij PSYQ wel heel aardig. Ik merk wel dat ik er steeds over wil praten tot op een bepaalde hoogte, dan begin ik er zelf over en dan verander ik het onderwerp als ik er geen zin meer in heb... en huil de laatste tijd echt iedere dag bijna, geen idee waarom... word er helemaal gestoord van.
Gisteren voelde ik me weer de hele tijd leeg, en probeerde gewoon met muziek vrolijk te worden maar het lukte niet dus toen heb ik onder de douche over mn huid gekrabt best hard... vind t gewoon klote want dat heb ik nog nooit gedaan en ben er ook tegen maar ik was gewoon nieuwsgierig misschien weet t niet...
sorry voor het hele late bericht..
Bij PSYQ konden ze me eigenlijk niet echt helpen omdat hun een ambulante instelling zijn ofziets... en ze kunnen me maar 3 kwartier therapie per week geven.
Ik moet waarschijnlijk dagbehandeling of deeltijd therapie.. vind het wel jammer want kan ook maar weinig werken omdat ik volgens hun voor 50% functioneer... slaat nergens op. Ben de laatste tijd ook nog eens extra opgefokt omdat ik 2 dec met mijn kop tegen een muur ben gelopen en ze hadden dus over het hoofd gezien dat ik een zware hersenschudding heb..
ik moet nu terug naar Symfora... vind ik wel jammer want vond die vrouw bij PSYQ wel heel aardig. Ik merk wel dat ik er steeds over wil praten tot op een bepaalde hoogte, dan begin ik er zelf over en dan verander ik het onderwerp als ik er geen zin meer in heb... en huil de laatste tijd echt iedere dag bijna, geen idee waarom... word er helemaal gestoord van.
Gisteren voelde ik me weer de hele tijd leeg, en probeerde gewoon met muziek vrolijk te worden maar het lukte niet dus toen heb ik onder de douche over mn huid gekrabt best hard... vind t gewoon klote want dat heb ik nog nooit gedaan en ben er ook tegen maar ik was gewoon nieuwsgierig misschien weet t niet...
woensdag 12 januari 2011 om 17:14
hey sasman, de spanning is blijkbaar zo hoog opgelopen dat je het op je eigen lijf botviert. Toch proberen om er alternatieven, waarmee je jezelf geen schade toebrengt, voor te verzinnen zijn die spanning laten dalen tot dragelijk niveau.
Mijn ervaring (uit het verleden) is dat zelfbeschadiging gek genoeg iets 'verslavends' kan hebben.
Mijn ervaring (uit het verleden) is dat zelfbeschadiging gek genoeg iets 'verslavends' kan hebben.
woensdag 12 januari 2011 om 17:18
zaterdag 22 januari 2011 om 15:44
Nee hoeft ook geen slechte optie te zijn, maar het duurt allemaal zolang.
Heb woensdag een gesprek voor een IRO traject... in de vorm van een opleiding.... want ik kan het niet loslaten dat ik allleen een achterlijk MBO 2 diplomaatje heb... en nee ik vind die mensen niet dom, maar ik kan veel meer dan dat!
Verder zonder ik me de laatste tijd veel af, is dat iets om je zorgen om te maken? Ik vergeet ook vanalles... vriendinnen zeggen bv de hele tijd we hebben dan en dan afgesproken, end at weet ik dan niet meer totdat ze precies zeggen waar en wanneer.... ik blow ook wel maar dat doe ik al jaren....
Heb woensdag een gesprek voor een IRO traject... in de vorm van een opleiding.... want ik kan het niet loslaten dat ik allleen een achterlijk MBO 2 diplomaatje heb... en nee ik vind die mensen niet dom, maar ik kan veel meer dan dat!
Verder zonder ik me de laatste tijd veel af, is dat iets om je zorgen om te maken? Ik vergeet ook vanalles... vriendinnen zeggen bv de hele tijd we hebben dan en dan afgesproken, end at weet ik dan niet meer totdat ze precies zeggen waar en wanneer.... ik blow ook wel maar dat doe ik al jaren....
zaterdag 22 januari 2011 om 17:32
quote:Sasman schreef op 22 januari 2011 @ 15:44:
Ik vergeet ook vanalles... vriendinnen zeggen bv de hele tijd we hebben dan en dan afgesproken, end at weet ik dan niet meer totdat ze precies zeggen waar en wanneer.... ik blow ook wel maar dat doe ik al jaren....
Ik zie een verband.. (Van blowen kun je op een gegeven moment vergeetachtig worden.) Verder is het gebruik van welke drugs dan ook af te raden als je een PS of andere psychische klachten hebt.
Succes en sterkte in ieder geval, een therapeut vinden waar je een klik mee hebt is erg belangrijk.
Ik vergeet ook vanalles... vriendinnen zeggen bv de hele tijd we hebben dan en dan afgesproken, end at weet ik dan niet meer totdat ze precies zeggen waar en wanneer.... ik blow ook wel maar dat doe ik al jaren....
Ik zie een verband.. (Van blowen kun je op een gegeven moment vergeetachtig worden.) Verder is het gebruik van welke drugs dan ook af te raden als je een PS of andere psychische klachten hebt.
Succes en sterkte in ieder geval, een therapeut vinden waar je een klik mee hebt is erg belangrijk.
zaterdag 22 januari 2011 om 20:20
quote:Merelvliegt schreef op 22 januari 2011 @ 17:32:
[...]
Ik zie een verband.. (Van blowen kun je op een gegeven moment vergeetachtig worden.) Verder is het gebruik van welke drugs dan ook af te raden als je een PS of andere psychische klachten hebt.
Succes en sterkte in ieder geval, een therapeut vinden waar je een klik mee hebt is erg belangrijk.
Inderdaad, een psychiatrisch probleem en blowen gaat niet zo goed samen. Het issue is echter vaak dat je gaat blowen omdat je last hebt van je stoornis maar uiteindelijk versterk je door het blowen je persoonlijkheidsstoornis.
En hoe langer je blowt hoe groter de kans op gevolgen.
Bv. je kortetermijngeheugen wordt slechter. Depressieve gevoelens.
Ik zou dus allereerst proberen te stoppen met die zooi om de schade die je er nu al van ondervindt niet nog erger te maken.
[...]
Ik zie een verband.. (Van blowen kun je op een gegeven moment vergeetachtig worden.) Verder is het gebruik van welke drugs dan ook af te raden als je een PS of andere psychische klachten hebt.
Succes en sterkte in ieder geval, een therapeut vinden waar je een klik mee hebt is erg belangrijk.
Inderdaad, een psychiatrisch probleem en blowen gaat niet zo goed samen. Het issue is echter vaak dat je gaat blowen omdat je last hebt van je stoornis maar uiteindelijk versterk je door het blowen je persoonlijkheidsstoornis.
En hoe langer je blowt hoe groter de kans op gevolgen.
Bv. je kortetermijngeheugen wordt slechter. Depressieve gevoelens.
Ik zou dus allereerst proberen te stoppen met die zooi om de schade die je er nu al van ondervindt niet nog erger te maken.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 23 januari 2011 om 01:02
ik herken mezelf ook wel in je verhaal sasman en ste_.
het goede nieuws is dat ik ermee om heb leren gaan en mijn diagnose zelfs is ingetrokken. het blijft werken, maar ik heb vertrouwen in mezelf en de toekomst teruggevonden. na diepe dalen komen echt weer toppen!! (en dalen, en weer toppen...)
misschien geeft dat jullie een beetje hoop (btw ik ben nu 26 en worstelde vanaf m'n 15e ermee)
het goede nieuws is dat ik ermee om heb leren gaan en mijn diagnose zelfs is ingetrokken. het blijft werken, maar ik heb vertrouwen in mezelf en de toekomst teruggevonden. na diepe dalen komen echt weer toppen!! (en dalen, en weer toppen...)
misschien geeft dat jullie een beetje hoop (btw ik ben nu 26 en worstelde vanaf m'n 15e ermee)
zondag 23 januari 2011 om 01:46
Hoi samsam.
Allereerst ik Ben ook een Borderliner!
Ik ben 36 jr, en snap ik welk pakket je zit.
Met mij gaat het nu, met vallen en opstaan goed.
Heb werk, drie dagen in de week, een relatie, een hond, en een fijne vrienden.
Maar dat is wel es anders geweest. Herken heel erg je ontevredenheid, je strafmentaliteit, je drift, je zelfmedelijden, maar ook je reele angsten.
Het enige wat ik je nu mee kan geven is, zorg goed voor jezelf.
Maak je dag, je uur, je minuut in kleine brokjes.
Goed eten. Niet veel, maar wel brood en gewoon een bord warm eten. Omdat je te weinig eet, blijf je teveel in je hoofd, waardoor je steeds dieper in die spiraal komt....
Samsam.....normaal wil je zijn....maar wat IS normaal???
Denk daar maar eens eerlijk over na. Jij bent normaal, alleen je bent er (nog) niet! Misschien nog wel lang niet, maar is dat erg?
Je opleiding is om niet gelukkig te worden in wat ga ik worden als ik later groot ben, qua werk.....maar meer in hoe kan ik leven, zodat ik lief en goed voor mezelf kan zijn....dan is werk maar werk.
Maak het aub niet te groot voor jezelf, maak het aub niet te streng voor jezelf, en probeer waar het kan niet teveel het slachtoffer te zijn.
Alleen jij kan het zelf veranderen. Je hoofd rust te gunnen, voeding erin, en te genieten van een lange wandeling, creatief bezig te zijn, te koken, enz.
De basis, daar gaat het om. Voor heel veel mensen is dat iets vanzelfsprekend, en dat is voor jou nog! niet zo.
Met name nog.....gelukkig ben je nog jong.
Daarnaast is het wel heel belangrijk, lieve samsam dat je idd goeie hulp gaat zoeken. Misschien moet je meerdere gesprekjes met je huisarts aangaan om dit te verwezelijken....misschien zelfs iets alternatiefs, maar daar kunnen we het later nog wel es over hebben....als je dat nog wilt, tenminste.
Kortom, het gaat erom dat je weer energie krijgt, goed voor de basisdingen en jezelf gaat zorgen, en dan weet ik zeker dat het niet meer belangrijk voor je is of je helpende wordt of heel ergens anders terecht komt, en wie weet zijn dan je dromen niet eens zover weg. Maar het kost tijd, misschien wel veel tijd.....en tjsa das soms heel oneerlijk, maar jij hebt de keus, wat wordt het??
Sterkte!! van een 'naam'genootje!!
Allereerst ik Ben ook een Borderliner!
Ik ben 36 jr, en snap ik welk pakket je zit.
Met mij gaat het nu, met vallen en opstaan goed.
Heb werk, drie dagen in de week, een relatie, een hond, en een fijne vrienden.
Maar dat is wel es anders geweest. Herken heel erg je ontevredenheid, je strafmentaliteit, je drift, je zelfmedelijden, maar ook je reele angsten.
Het enige wat ik je nu mee kan geven is, zorg goed voor jezelf.
Maak je dag, je uur, je minuut in kleine brokjes.
Goed eten. Niet veel, maar wel brood en gewoon een bord warm eten. Omdat je te weinig eet, blijf je teveel in je hoofd, waardoor je steeds dieper in die spiraal komt....
Samsam.....normaal wil je zijn....maar wat IS normaal???
Denk daar maar eens eerlijk over na. Jij bent normaal, alleen je bent er (nog) niet! Misschien nog wel lang niet, maar is dat erg?
Je opleiding is om niet gelukkig te worden in wat ga ik worden als ik later groot ben, qua werk.....maar meer in hoe kan ik leven, zodat ik lief en goed voor mezelf kan zijn....dan is werk maar werk.
Maak het aub niet te groot voor jezelf, maak het aub niet te streng voor jezelf, en probeer waar het kan niet teveel het slachtoffer te zijn.
Alleen jij kan het zelf veranderen. Je hoofd rust te gunnen, voeding erin, en te genieten van een lange wandeling, creatief bezig te zijn, te koken, enz.
De basis, daar gaat het om. Voor heel veel mensen is dat iets vanzelfsprekend, en dat is voor jou nog! niet zo.
Met name nog.....gelukkig ben je nog jong.
Daarnaast is het wel heel belangrijk, lieve samsam dat je idd goeie hulp gaat zoeken. Misschien moet je meerdere gesprekjes met je huisarts aangaan om dit te verwezelijken....misschien zelfs iets alternatiefs, maar daar kunnen we het later nog wel es over hebben....als je dat nog wilt, tenminste.
Kortom, het gaat erom dat je weer energie krijgt, goed voor de basisdingen en jezelf gaat zorgen, en dan weet ik zeker dat het niet meer belangrijk voor je is of je helpende wordt of heel ergens anders terecht komt, en wie weet zijn dan je dromen niet eens zover weg. Maar het kost tijd, misschien wel veel tijd.....en tjsa das soms heel oneerlijk, maar jij hebt de keus, wat wordt het??
Sterkte!! van een 'naam'genootje!!
zondag 23 januari 2011 om 01:58
Oja, wat ik nog vergat te vertellen....
Ik heb ook ruim een jaar dagbehandeling gedaan, en daar heb ik totaal geen spijt van, heel veel geleerd, en ben daar tot op zekere hoogte volwassen geworden!
en trots op, das mijn niveua 4 geweest!!
Jezelf niet pijn doen....niet krassen....zo zonde...echt, je bent een toppertje, alleen komt het er nog niet uit zoals je wilt. Gun jezelf de tijd!! nogmaals sterkte
Ik heb ook ruim een jaar dagbehandeling gedaan, en daar heb ik totaal geen spijt van, heel veel geleerd, en ben daar tot op zekere hoogte volwassen geworden!
en trots op, das mijn niveua 4 geweest!!Jezelf niet pijn doen....niet krassen....zo zonde...echt, je bent een toppertje, alleen komt het er nog niet uit zoals je wilt. Gun jezelf de tijd!! nogmaals sterkte
zondag 23 januari 2011 om 10:49
Hey misspraxis dank je voor je berichtje (allemaal trouwens) het is wel opbeurend! Het is inderdaad niet tevreden ziijn met wat je nu hebt... want ik heb heel erg het idee dat mijn vrienden allemaal verderdraaien en doorgroeien en ik blijf stilstaan... en dat is jammer...
Ik heb woensdag dat gesprek voor een IRO en als het goed is word ik binnenkort ook gebeld door symfora...
Heb wel alvast een nieuw boek besteld (borderline zelfhulpboek) en heb nog een boek gehad De zin en onzin van emoties.... ook met emotieregulatiedingen enzo... dus wie weet heb ik daar wat aan!
Ik heb woensdag dat gesprek voor een IRO en als het goed is word ik binnenkort ook gebeld door symfora...
Heb wel alvast een nieuw boek besteld (borderline zelfhulpboek) en heb nog een boek gehad De zin en onzin van emoties.... ook met emotieregulatiedingen enzo... dus wie weet heb ik daar wat aan!
maandag 24 januari 2011 om 00:13
Samsam, nu paar dagen later, zie ik aan je reactie dat je je al wat rustiger en beter voelt...tenminste zo lees ik door de regels door.....Hoe gaat het met het eten? En kan je een beetje slapen? Hoop dat je voelt en weet dat je energie tekort had, en daarom alles zo heftig voelde!!
Welk zelfhulpboek heb je?
Ik kan je deze aanraden>> http://www.bol.com/nl/p/n ... even/666840730/index.html
Deze heb ook tijdens mijn therapie veel gebruikt.
Hoop echt dat je realiseert dat jij op een andere manier doorgaat en verder gaat dan je vrienden en mensen om je heen!!
Nu heb je daar misschien nog niks aan, maar ik kan je verzekeren dat je uiteindelijk dat voor je zelf gaat terugverdienen. (kan misschien een tijdje overheen gaan, maar nu is het ook niet veel aan, laten we wel wezen.....)
Uiteindelijk gaat het erom dat jij met jezelf verder moet,al die anderen doen dat ook op hun manier, en trekken zich ook niks van jou of anderen aan...helaas soms misschien, maar dat zijn nou eenmaal de omgangsregels....
Komende dagen ben ik veel thuis, dus mocht je nog wat willen kletsen of weten, ik kijk regelmatig!!
x
Welk zelfhulpboek heb je?
Ik kan je deze aanraden>> http://www.bol.com/nl/p/n ... even/666840730/index.html
Deze heb ook tijdens mijn therapie veel gebruikt.
Hoop echt dat je realiseert dat jij op een andere manier doorgaat en verder gaat dan je vrienden en mensen om je heen!!
Nu heb je daar misschien nog niks aan, maar ik kan je verzekeren dat je uiteindelijk dat voor je zelf gaat terugverdienen. (kan misschien een tijdje overheen gaan, maar nu is het ook niet veel aan, laten we wel wezen.....
)Uiteindelijk gaat het erom dat jij met jezelf verder moet,al die anderen doen dat ook op hun manier, en trekken zich ook niks van jou of anderen aan...helaas soms misschien, maar dat zijn nou eenmaal de omgangsregels....
Komende dagen ben ik veel thuis, dus mocht je nog wat willen kletsen of weten, ik kijk regelmatig!!
x
