Psyche
alle pijlers
Weet het niet meer
maandag 31 januari 2011 om 01:41
Even een korte samenvatting om er zeker van te zijn dat ik het begrijp.
1. Jij maakt een (bijna) ongeluk mee en je komt daar niet goed overheen.
2. Je krijgt anti depressiva, maar geen therapie van enige soort?
3. Je isoleert jezelf, blijft op je kamer in je ouderlijk huis.
4. Je kunt niet meer werken, krijgt een uitkering onder voorwaarde dat je een opleiding gaat volgen.
5. Je ouders moeten hun huis uit om een af andere reden, waarom ben je alles kwijt?
6. Vlak na het starten van de opleiding sluit jij jezelf weer op.
7. Je woont nog steeds bij je ouders, maar je hebt geen uitkering of werk (laatste 6 maanden). Waarom uitkering verloren?
8. Je hebt niet betaalde rekeningen, voor wat voor soort dingen eigenlijk?
9. Je hebt binnenkort voor het eerst een afspraak met een maatschappelijk werker, daarvoor geen hulp gehad?
10. Je familie heeft je opgegeven, hoe en waarom?
1. Jij maakt een (bijna) ongeluk mee en je komt daar niet goed overheen.
2. Je krijgt anti depressiva, maar geen therapie van enige soort?
3. Je isoleert jezelf, blijft op je kamer in je ouderlijk huis.
4. Je kunt niet meer werken, krijgt een uitkering onder voorwaarde dat je een opleiding gaat volgen.
5. Je ouders moeten hun huis uit om een af andere reden, waarom ben je alles kwijt?
6. Vlak na het starten van de opleiding sluit jij jezelf weer op.
7. Je woont nog steeds bij je ouders, maar je hebt geen uitkering of werk (laatste 6 maanden). Waarom uitkering verloren?
8. Je hebt niet betaalde rekeningen, voor wat voor soort dingen eigenlijk?
9. Je hebt binnenkort voor het eerst een afspraak met een maatschappelijk werker, daarvoor geen hulp gehad?
10. Je familie heeft je opgegeven, hoe en waarom?
Ik beschik nog steeds over de benodigde mannelijke onderdelen, ondanks dat het forum er soms anders over denkt 
maandag 31 januari 2011 om 02:07
Als bovenstaande opsomming klopt; zoek goede hulp, waarbij je ook het gevoel hebt dat het je wat opleverd. Ik heb er de ballen verstand niet van, maar dit lijkt op een posttraumatisch stress syndroom. Ben benieuwd wat de maatschappelijk werker voor je kan betekenen, want als je zegt:
'ik wil het allemaal niet zo, maar de paniek en de depressie zit nu zo diep dat ik zelf in mezelf al erover denk of ik nog wel wil leven. zelfmoord is niks voor mij, maar alleen het gevoel van niet meer te willen, is eng en heel erg zwaar'
dan heb je echt iemand nodig waarmee je kunt praten, die jouw verhaal begrijpt, en die je verder wat handvaten kunt geven om hiermee om te gaan
Succes
'ik wil het allemaal niet zo, maar de paniek en de depressie zit nu zo diep dat ik zelf in mezelf al erover denk of ik nog wel wil leven. zelfmoord is niks voor mij, maar alleen het gevoel van niet meer te willen, is eng en heel erg zwaar'
dan heb je echt iemand nodig waarmee je kunt praten, die jouw verhaal begrijpt, en die je verder wat handvaten kunt geven om hiermee om te gaan
Succes
maandag 31 januari 2011 om 02:13
De eerste keer ben je er ook zelf helemaal uit gekomen. Dus waarom nu niet? Je weet nu dat je het wél kan om moeilijkheden, zelfs grote moeilijkheden te overwinnen.
Je bent blijkbaar erg gevoelig voor stress en problemen om daar mee om te gaan. Je hebt zo te horen een flinke burn-out waarbij er weinig meer uit je handen komt en daardoor stapelden de problemen zich op. Als je weinig tot niets meer kunt loopt gewoonlijk alles in de soep.
Maatschappelijk werk begint veels te laat, je had al veel eerder dieper ingrijpende hulp moeten hebben. Kijk wat er te regelen valt voor de schulden in combinatie met je problemen. Vraag een brief aan bij de arts dat je het bijvoorbeeld niet kon? Afhankelijk van wat voor medicijnen je ook kreeg. Meestal begint het met een stappenplan, schuldhulpverlening e.d.. Stapje voor stapje, geen grote stappen tegelijkertijd, maar je hebt duidelijk hulp nodig en die krijg je zometeen. En anders probeer je nog betere hulp te vinden en te krijgen.
Verder heb je nog je vriend? Probeer mensen toch toe te laten in je leven. Duw ze niet van je af. Als ze zien dat jij je best doet, komen zij ook wellicht weer. Ze kunnen je ook niet helpen áls jij ze van je afduwt. Verder zul je toch je eigen problemen op moeten lossen en zij zijn niet degenen die er over gaan of dat wel of niet gaat lukken. Nooit opgeven.
Misschien zijn er nog weer andere medicijnen die wél helpen, zo te horen heb je daar óók nog weinig hulp bij gehad.
Ik zou dus eerst eens kijken wat hulpverlening voor je kan betekenen. Geef het de tijd, til niet te zwaar aan jezelf. En probeer oplossingen te vinden om minder stressvol te worden en te denken. Je omstandigheden zijn nu zwaar maar geniet van een goede gezonde maaltijd, als je de afwas weer hebt gedaan wees daar dan weer trots op. Je moet niet teveel willen.
Je bent blijkbaar erg gevoelig voor stress en problemen om daar mee om te gaan. Je hebt zo te horen een flinke burn-out waarbij er weinig meer uit je handen komt en daardoor stapelden de problemen zich op. Als je weinig tot niets meer kunt loopt gewoonlijk alles in de soep.
Maatschappelijk werk begint veels te laat, je had al veel eerder dieper ingrijpende hulp moeten hebben. Kijk wat er te regelen valt voor de schulden in combinatie met je problemen. Vraag een brief aan bij de arts dat je het bijvoorbeeld niet kon? Afhankelijk van wat voor medicijnen je ook kreeg. Meestal begint het met een stappenplan, schuldhulpverlening e.d.. Stapje voor stapje, geen grote stappen tegelijkertijd, maar je hebt duidelijk hulp nodig en die krijg je zometeen. En anders probeer je nog betere hulp te vinden en te krijgen.
Verder heb je nog je vriend? Probeer mensen toch toe te laten in je leven. Duw ze niet van je af. Als ze zien dat jij je best doet, komen zij ook wellicht weer. Ze kunnen je ook niet helpen áls jij ze van je afduwt. Verder zul je toch je eigen problemen op moeten lossen en zij zijn niet degenen die er over gaan of dat wel of niet gaat lukken. Nooit opgeven.
Misschien zijn er nog weer andere medicijnen die wél helpen, zo te horen heb je daar óók nog weinig hulp bij gehad.
Ik zou dus eerst eens kijken wat hulpverlening voor je kan betekenen. Geef het de tijd, til niet te zwaar aan jezelf. En probeer oplossingen te vinden om minder stressvol te worden en te denken. Je omstandigheden zijn nu zwaar maar geniet van een goede gezonde maaltijd, als je de afwas weer hebt gedaan wees daar dan weer trots op. Je moet niet teveel willen.
maandag 31 januari 2011 om 08:08
Heb je niet gewoon een posttraumatische stressstoornis? Daar kan je hulp voor zoeken via de GGZ, als je een aanvulling therapien neemt op je zorgverzekering wordt dat vergoed. Die maatschappelijk werker zou je eventueel door kunnen verwijzen naar de GGZ (met angst en paniekklachten is dat sowieso denk ik handig). Verder, waarom heb je geen geld en zijn de rekeningen niet betaald? Je bent toch gewoon arbeidsongeschikt, je zou dan al een half jaar een uitkering hebben mogen ontvangen. En als al die rekeningen er nu zijn, hoe hebben die zich kunnen opstapelen? Je hebt niet eerder aan de bel getrokken?
maandag 31 januari 2011 om 10:30
Wat ik niet goed begrijp is waarom je nu pas hulp bent gaan zoeken? Ik vind het ook een slechte zaak dat je HA je AD voorschrijft maar je niet doorverwijst naar een psycholoog. Pilletjes alleen lossen niets op. Overigens denk ik dat maatschappelijk werk je wellicht kan helpen met je onbetaalde rekeningen, maar dat je voor jouw achterliggende problematiek beter bij een psycholoog terecht kunt. Ik denk ook dat dat voor nu de enige juiste oplossing voor jouw situatie is: in therapie en z.s.m.! Heel veel sterkte.
maandag 31 januari 2011 om 10:37
Hoe kan het in hemelsnaam zijn dat jouw huisarts je volgestopt heeft met pillen en geen enkele psychologische hulp heeft geregeld???
Het lijkt me van belang zo snel mogelijk de juiste psychologische hulp te krijgen en ik denk eerlijk gezegd dat maatschappelijk werk dat niet gaat zijn. Maar goed, het is een begin.....
Sterkte
Het lijkt me van belang zo snel mogelijk de juiste psychologische hulp te krijgen en ik denk eerlijk gezegd dat maatschappelijk werk dat niet gaat zijn. Maar goed, het is een begin.....
Sterkte
maandag 31 januari 2011 om 10:39
quote:Sunny81 schreef op 31 januari 2011 @ 10:21:
[...]
Sorry??? Want????
Omdat het verhaal van geen kanten klopt... ze is aan de antidepressiva zonder enige hulp... ze moesten ineens het huis uit en hebben alles achtergelaten...
Midden in de nacht geschreven, met een nieuw account... die vervolgens niet meer reageert... hmhm
[...]
Sorry??? Want????
Omdat het verhaal van geen kanten klopt... ze is aan de antidepressiva zonder enige hulp... ze moesten ineens het huis uit en hebben alles achtergelaten...
Midden in de nacht geschreven, met een nieuw account... die vervolgens niet meer reageert... hmhm
maandag 31 januari 2011 om 10:47
quote:spectral schreef op 31 januari 2011 @ 10:39:
[...]
Omdat het verhaal van geen kanten klopt... ze is aan de antidepressiva zonder enige hulp... ze moesten ineens het huis uit en hebben alles achtergelaten...Ja joh je hebt helemaal gelijk. Slechte huisartsen bestaan niet en mensen worden nooit hun huis uit gezet. Waarschijnlijk wist TO pas twee dagen vantevoren dat ze hun huis uit moesten, maar was het bij haar ouders al veel langer bekend. Tjonge, denk eerst zelf eens na voordat je dit soort dingen roept. Daarnaast, mag je dit helemaal niet roepen. Ik heb je dus getoverstaft!!!
[...]
Omdat het verhaal van geen kanten klopt... ze is aan de antidepressiva zonder enige hulp... ze moesten ineens het huis uit en hebben alles achtergelaten...Ja joh je hebt helemaal gelijk. Slechte huisartsen bestaan niet en mensen worden nooit hun huis uit gezet. Waarschijnlijk wist TO pas twee dagen vantevoren dat ze hun huis uit moesten, maar was het bij haar ouders al veel langer bekend. Tjonge, denk eerst zelf eens na voordat je dit soort dingen roept. Daarnaast, mag je dit helemaal niet roepen. Ik heb je dus getoverstaft!!!
maandag 31 januari 2011 om 10:52
quote:Cici25 schreef op 31 januari 2011 @ 10:47:
[...]
Ja joh je hebt helemaal gelijk. Slechte huisartsen bestaan niet en mensen worden nooit hun huis uit gezet. Waarschijnlijk wist TO pas twee dagen vantevoren dat ze hun huis uit moesten, maar was het bij haar ouders al veel langer bekend. Tjonge, denk eerst zelf eens na voordat je dit soort dingen roept. Daarnaast, mag je dit helemaal niet roepen. Ik heb je dus getoverstaft!!!
En waarom mag ik dat niet roepen... daarnaast kan je in 2 dagen genoeg regelen om spullen te verhuizen.
En zijn er ook mobieletelefoons om te bellen, zodat ze vanaf haar vakantie-adres wat kan regelen.
Het is gewoon een warrig verhaal dat niet echt klopt.... plus dat het verhaal van de brug en de automobilist terug te vinden moet zijn op internet... en dat is het ook niet.
Er zijn de laatste tijd wel vaker van dit soort fantastische topics met allerlei gekke problemen... en puntje bij paaltje wordt er nooit meer gereageerd, of wordt het verhaal steeds gekker en gekker...
[...]
Ja joh je hebt helemaal gelijk. Slechte huisartsen bestaan niet en mensen worden nooit hun huis uit gezet. Waarschijnlijk wist TO pas twee dagen vantevoren dat ze hun huis uit moesten, maar was het bij haar ouders al veel langer bekend. Tjonge, denk eerst zelf eens na voordat je dit soort dingen roept. Daarnaast, mag je dit helemaal niet roepen. Ik heb je dus getoverstaft!!!
En waarom mag ik dat niet roepen... daarnaast kan je in 2 dagen genoeg regelen om spullen te verhuizen.
En zijn er ook mobieletelefoons om te bellen, zodat ze vanaf haar vakantie-adres wat kan regelen.
Het is gewoon een warrig verhaal dat niet echt klopt.... plus dat het verhaal van de brug en de automobilist terug te vinden moet zijn op internet... en dat is het ook niet.
Er zijn de laatste tijd wel vaker van dit soort fantastische topics met allerlei gekke problemen... en puntje bij paaltje wordt er nooit meer gereageerd, of wordt het verhaal steeds gekker en gekker...
maandag 31 januari 2011 om 10:59
Als dit verhaal klopt (dat denk ik wel, ik hoor regelmatig dit soort verhalen van mijn clienten) dan kan ik je maar 1 advies geven : ga zsm richting je huisarts voor een verwijzing naar het RIAGG en/of psycholoog !
Het maatschappelijk werk is leuk om mee te beginnen maar lost het probleem in de basis niet op.
Het maatschappelijk werk is leuk om mee te beginnen maar lost het probleem in de basis niet op.
maandag 31 januari 2011 om 11:25
quote:spectral schreef op 31 januari 2011 @ 10:52:
[...]
En waarom mag ik dat niet roepen... daarnaast kan je in 2 dagen genoeg regelen om spullen te verhuizen.
En zijn er ook mobieletelefoons om te bellen, zodat ze vanaf haar vakantie-adres wat kan regelen.
Het is gewoon een warrig verhaal dat niet echt klopt.... plus dat het verhaal van de brug en de automobilist terug te vinden moet zijn op internet... en dat is het ook niet.
Er zijn de laatste tijd wel vaker van dit soort fantastische topics met allerlei gekke problemen... en puntje bij paaltje wordt er nooit meer gereageerd, of wordt het verhaal steeds gekker en gekker...Het staat in de forumregels dat je dat niet mag zeggen. Als je twijfelt dan meld je dit topic toch gewoon? Dan hoef je niet hier je twijfel uit te spreken.
[...]
En waarom mag ik dat niet roepen... daarnaast kan je in 2 dagen genoeg regelen om spullen te verhuizen.
En zijn er ook mobieletelefoons om te bellen, zodat ze vanaf haar vakantie-adres wat kan regelen.
Het is gewoon een warrig verhaal dat niet echt klopt.... plus dat het verhaal van de brug en de automobilist terug te vinden moet zijn op internet... en dat is het ook niet.
Er zijn de laatste tijd wel vaker van dit soort fantastische topics met allerlei gekke problemen... en puntje bij paaltje wordt er nooit meer gereageerd, of wordt het verhaal steeds gekker en gekker...Het staat in de forumregels dat je dat niet mag zeggen. Als je twijfelt dan meld je dit topic toch gewoon? Dan hoef je niet hier je twijfel uit te spreken.
maandag 31 januari 2011 om 11:35
Krijg je nu ook al een posttraumatische stressstoornis van het zien van een ongeluk? Geen wonder dat de wachtlijsten zo enorm zijn. Bijzonder raar ook dat je wel anti-depressiva krijgt en geen therapie. En je een uitkering krijgt terwijl je bij je ouders woont en zegt niet te kunnen werken, terwijl je alleen anti-depressiva slikt.
Ik heb maar 1 tip, ga naar een huisarts en laat je doorverwijzen.
Ik heb maar 1 tip, ga naar een huisarts en laat je doorverwijzen.
maandag 31 januari 2011 om 12:59
normaal krijg je slachtofferhulp, en uit eigen ervaring weet ik dat die heel goed zijn, beetje vreemd verhaal dus.
en trouwens, die denigrerende opmerking over maatsch werk vind ik compleet onterecht. ze hebben mij door een zware tijd heengesleept. ik was daarvoor bij een psycholoog die niet aan haar kon tippen.
en trouwens, die denigrerende opmerking over maatsch werk vind ik compleet onterecht. ze hebben mij door een zware tijd heengesleept. ik was daarvoor bij een psycholoog die niet aan haar kon tippen.
wij slapen nooit.
maandag 31 januari 2011 om 20:39
TO; je hoeft je absoluut niet te verdedigen omdat een persoon roept dat zij je verhaal niet geloofd. Die mensen lopen hier nou eenmaal rond.. je kunt dat het beste negeren.
In elk geval is het goed dat je nu hulp zoekt, dat kun je wel gebruiken. Vraag anders je huisarts ook eens om een doorverwijzing naar het GGZ, zij kunnen je vast nog beter helpen met de psychische kant van je problematiek. Het maatschappelijk werk zal je ongetwijfeld kunnen helpen met je financieën.
Heel veel sterkte i.i.g.!
In elk geval is het goed dat je nu hulp zoekt, dat kun je wel gebruiken. Vraag anders je huisarts ook eens om een doorverwijzing naar het GGZ, zij kunnen je vast nog beter helpen met de psychische kant van je problematiek. Het maatschappelijk werk zal je ongetwijfeld kunnen helpen met je financieën.
Heel veel sterkte i.i.g.!
