
En hoe nu verder.
woensdag 2 februari 2011 om 00:31
Laat ik allereerst stellen dat ik geen slecht leven heb, objectief gezien is mij leven zeker goed te noemen, tot zo ver het verstand...
Mijn gevoel zegt wat anders: ik ben nu 25, maar wat heb ik nu bereikt? Leuke baan, huis etc.....Maar ik woon niet samen, heb geen wereldreis gemaakt, mijn carrière is nog niet zover als ik zou willen, geen spannende feestjes , kortom mijn leven is heel anders dan wat ik zou willen .
Is het dertigersdillema in een vervroegd stadium of is het meer? Ik weert het niet; het voelt alsof ik gefaald heb, iedereen lijkt een interessanter leven hebben dan ik.....hoe kom je van de gevoelens af, of zijn de gevoelens reëel?
Mijn gevoel zegt wat anders: ik ben nu 25, maar wat heb ik nu bereikt? Leuke baan, huis etc.....Maar ik woon niet samen, heb geen wereldreis gemaakt, mijn carrière is nog niet zover als ik zou willen, geen spannende feestjes , kortom mijn leven is heel anders dan wat ik zou willen .
Is het dertigersdillema in een vervroegd stadium of is het meer? Ik weert het niet; het voelt alsof ik gefaald heb, iedereen lijkt een interessanter leven hebben dan ik.....hoe kom je van de gevoelens af, of zijn de gevoelens reëel?
woensdag 2 februari 2011 om 00:51
woensdag 2 februari 2011 om 07:11
Ben je niet de levens van meerder bekende als één fantastisch leven gaan zien?
Hoeveel mensen in jouw omgeving zijn er die een geweldige baan hebben, een mooi huis waarin ze samenwonen, die in het weekend feestjes na feestje aflopen én ook nog die lange wereldreis hebben gemaakt?
Er zijn heel veel mensen die hun leven heel interessant maken naar de buiten wereld maar is dat dan ook altijd zo?
Het is mij niet helemaal duidelijk of je zelf vind dat je 'niks' bereikt hebt in je leven of dat je dat vind omdat andere mensen dingen doen die jij niet hebt gedaan.
Hoe denk je dat de buitenwereld naar jóuw leven kijkt? Je zegt zelf al dat je het objectief gezien goed voor elkaar hebt.
Er zijn genoeg mensen van jouw leeftijd die geen leuke baan en leuk huis hebben.
Wat zou je het liefst doen om je leven interessanter te maken?
Ga daar dan voor maar ga niet je hele leven omgooien om álles te willen. Dan kun je over een tijdje een topic openen omdat het je allemaal te veel is geworden.
Ga kijken naar wat echt bij jou past en waar jouw passie ligt en ga gaan dingen doen omdat het zo interessant is bij een ander, daar word je echt niet gelukkig van.
Hoeveel mensen in jouw omgeving zijn er die een geweldige baan hebben, een mooi huis waarin ze samenwonen, die in het weekend feestjes na feestje aflopen én ook nog die lange wereldreis hebben gemaakt?
Er zijn heel veel mensen die hun leven heel interessant maken naar de buiten wereld maar is dat dan ook altijd zo?
Het is mij niet helemaal duidelijk of je zelf vind dat je 'niks' bereikt hebt in je leven of dat je dat vind omdat andere mensen dingen doen die jij niet hebt gedaan.
Hoe denk je dat de buitenwereld naar jóuw leven kijkt? Je zegt zelf al dat je het objectief gezien goed voor elkaar hebt.
Er zijn genoeg mensen van jouw leeftijd die geen leuke baan en leuk huis hebben.
Wat zou je het liefst doen om je leven interessanter te maken?
Ga daar dan voor maar ga niet je hele leven omgooien om álles te willen. Dan kun je over een tijdje een topic openen omdat het je allemaal te veel is geworden.
Ga kijken naar wat echt bij jou past en waar jouw passie ligt en ga gaan dingen doen omdat het zo interessant is bij een ander, daar word je echt niet gelukkig van.

woensdag 2 februari 2011 om 07:25
25 is hardstikke jong. Je hebt nog 42 werkende jaren voor je, dat is tijd zat om cariere te maken. En je hebt ook nog jaren de tijd om te reizen en de wereld te zien.
Als je wilt dat je leven spannender wordt, dan zul je daar zelf voor moeten zorgen. Anderen doen dat niet voor je en het gaat niet vanzelf. Plan een feest in als je daar behoefte aan hebt. Spaar en ga op vakantie. Maak plannen en werk daar naartoe!
Als je wilt dat je leven spannender wordt, dan zul je daar zelf voor moeten zorgen. Anderen doen dat niet voor je en het gaat niet vanzelf. Plan een feest in als je daar behoefte aan hebt. Spaar en ga op vakantie. Maak plannen en werk daar naartoe!
woensdag 2 februari 2011 om 07:31
Zullen we ruilen? Ik ben 23, heb geen studie, woon in een afgeleefde studentenkamer, heb veel sporadische vriendschappen, hier en daar een parttime baan, altijd geldnood, en overal om me heen zie ik mensen waarmee ik op het vwo heb gezeten, afstuderen.
Oké, dat is het andere uiterste. Maar wees alsjeblieft blij dat je 'het voor elkaar hebt'. Vanuit jouw positie kan je geld bijeen rapen en spannende dingen doen. Inderdaad, spaar voor een mooie vakantie. Of ga couchsurfen. Of liften. Stel een lijst samen met dingen die je nog wilt doen in je leven en kijk wat je realistisch gezien dit jaar wilt doen. Als het goed is, is je leven nog lang genoeg om mooie dingen te doen.
Volgens mij is dit gevoel wel normaal als je eenmaal gesettled bent hoor. No worries.
Oké, dat is het andere uiterste. Maar wees alsjeblieft blij dat je 'het voor elkaar hebt'. Vanuit jouw positie kan je geld bijeen rapen en spannende dingen doen. Inderdaad, spaar voor een mooie vakantie. Of ga couchsurfen. Of liften. Stel een lijst samen met dingen die je nog wilt doen in je leven en kijk wat je realistisch gezien dit jaar wilt doen. Als het goed is, is je leven nog lang genoeg om mooie dingen te doen.
Volgens mij is dit gevoel wel normaal als je eenmaal gesettled bent hoor. No worries.

woensdag 2 februari 2011 om 08:10
quote:Karen24 schreef op 02 februari 2011 @ 00:31:
Laat ik allereerst stellen dat ik geen slecht leven heb, objectief gezien is mij leven zeker goed te noemen, tot zo ver het verstand...
Mijn gevoel zegt wat anders: ik ben nu 25, maar wat heb ik nu bereikt? Leuke baan, huis etc.....Maar ik woon niet samen, heb geen wereldreis gemaakt, mijn carrière is nog niet zover als ik zou willen, geen spannende feestjes , kortom mijn leven is heel anders dan wat ik zou willen .
Is het dertigersdillema in een vervroegd stadium of is het meer? Ik weert het niet; het voelt alsof ik gefaald heb, iedereen lijkt een interessanter leven hebben dan ik.....hoe kom je van de gevoelens af, of zijn de gevoelens reëel?Mens, je bent 25! Hoe ver denk je dat je carriere had kunnen zijn? Misschien moet je harder werken, of jezelf gewoon wat tijd geven. Hoe belangrijk is het om op je 25e samen te wonen? Ik zie echt niet waarom dit een dertigersdilemma zou zijn en al helemaal niet waarom anderen een interessanter leven zouden hebben als ze wél samenwonen of een 'betere' carriere hebben.
Laat ik allereerst stellen dat ik geen slecht leven heb, objectief gezien is mij leven zeker goed te noemen, tot zo ver het verstand...
Mijn gevoel zegt wat anders: ik ben nu 25, maar wat heb ik nu bereikt? Leuke baan, huis etc.....Maar ik woon niet samen, heb geen wereldreis gemaakt, mijn carrière is nog niet zover als ik zou willen, geen spannende feestjes , kortom mijn leven is heel anders dan wat ik zou willen .
Is het dertigersdillema in een vervroegd stadium of is het meer? Ik weert het niet; het voelt alsof ik gefaald heb, iedereen lijkt een interessanter leven hebben dan ik.....hoe kom je van de gevoelens af, of zijn de gevoelens reëel?Mens, je bent 25! Hoe ver denk je dat je carriere had kunnen zijn? Misschien moet je harder werken, of jezelf gewoon wat tijd geven. Hoe belangrijk is het om op je 25e samen te wonen? Ik zie echt niet waarom dit een dertigersdilemma zou zijn en al helemaal niet waarom anderen een interessanter leven zouden hebben als ze wél samenwonen of een 'betere' carriere hebben.
woensdag 2 februari 2011 om 08:19
Good heavens meid. Dit is nou wat wij, oude sokken van 40, bedoelen dat jullie, de jeugd van tegenwoordig, zo verwend zijn. Alsof het normáál is dat je al die dingen hebt op je 25e, sterker nog, dat er iets mís is als je dat niet hebt. Dat je je moet afvragen hoe het verder moet met je leven, als je droomleven op je 25e nog niet is gerealiseerd.
Ik heb ál die dingen die jij noemt, geen een uitgezonderd, pas na mijn 25e verworven cq gedaan. Je hebt nog een heel leven de tijd.
Als al jouw vrienden dat allemaal wel hebben dan hebben ze heel veel geluk gehad, maar ik denk eerder dat het gras groener is. Iedereen pimpt z'n hyves met de leukste en interessantste dingen en als je niet oppast ga je idd al die dingen combineren tot één fantastisch leven dat jij niet hebt.
Ik heb ál die dingen die jij noemt, geen een uitgezonderd, pas na mijn 25e verworven cq gedaan. Je hebt nog een heel leven de tijd.
Als al jouw vrienden dat allemaal wel hebben dan hebben ze heel veel geluk gehad, maar ik denk eerder dat het gras groener is. Iedereen pimpt z'n hyves met de leukste en interessantste dingen en als je niet oppast ga je idd al die dingen combineren tot één fantastisch leven dat jij niet hebt.
woensdag 2 februari 2011 om 08:22
Heeft het met verwend te maken; misschien. Ik werk wel hard, dus in dat opzicht vind ik mezelf niet verwend. Dat we alles bereikt willen hebben is wel onze generatie.
Qua werk: ik werk nu 3 jaar, ben goed op weg, maar ik zie ook een aantal mensen in mijn kenniskring die al zo veel verder zijn; dan vraag ik me idd af van wat doe ik verkeerd....
De ene kant is ook spijt dat ik meteen ben gaan werken na mijn studie en toen niet heb rondgereisd, ik kan nu ieder jaar wel ruim een maand reizen dus dat compenseert goed....ben aan het inhalen.
Het gras zal inderdaad wel groener zijn dan aan de overkant.
Qua werk: ik werk nu 3 jaar, ben goed op weg, maar ik zie ook een aantal mensen in mijn kenniskring die al zo veel verder zijn; dan vraag ik me idd af van wat doe ik verkeerd....
De ene kant is ook spijt dat ik meteen ben gaan werken na mijn studie en toen niet heb rondgereisd, ik kan nu ieder jaar wel ruim een maand reizen dus dat compenseert goed....ben aan het inhalen.
Het gras zal inderdaad wel groener zijn dan aan de overkant.

woensdag 2 februari 2011 om 08:33
Karen, vind je je werk leuk? Dat is toch wat telt, niet of een ander 'meer bereikt' heeft (lijkt mij, maar ik weet ook niet wat je daar precies mee bedoeld).
Ik ben 35 en bijna al mijn vrienden verdienen meer dan ik. Had ik 2 jaar geleden maar geen carriere switch mét nieuwe opleiding moeten maken. Vind ik het leuk? Ja, onwijs! Word ik er rijk van? Neueu...
Niemand houd je trouwens tegen om alsnog te stoppen met werken en tijdelijk wat anders te gaan doen. Word alsjeblieft niet zo iemand die op zijn 40e zegt 'had ik toen maar...' Je hebt iedere dag de keuze om je leven te leven zoals je wilt hoor!
Ik ben 35 en bijna al mijn vrienden verdienen meer dan ik. Had ik 2 jaar geleden maar geen carriere switch mét nieuwe opleiding moeten maken. Vind ik het leuk? Ja, onwijs! Word ik er rijk van? Neueu...
Niemand houd je trouwens tegen om alsnog te stoppen met werken en tijdelijk wat anders te gaan doen. Word alsjeblieft niet zo iemand die op zijn 40e zegt 'had ik toen maar...' Je hebt iedere dag de keuze om je leven te leven zoals je wilt hoor!
woensdag 2 februari 2011 om 08:46
Ik vind me werk wel leuk ja; al mis ik de uitdaging. Maar dat had ik ook tijdens mijn traineeship. Ik vind alles 3 a 4 maanden leuk, daarna ken ik het kunstje wel en word ik slordig.
Rijk hoef ik ook niet te worden; ik wil wel een baan waarin ik uitdaging vind. En dat reizen, ik schaam me ervoor, maar ik vind een maand leuk; langer hoeft van mij niet dan ga ik toch mijn vrienden en familie missen.
Rijk hoef ik ook niet te worden; ik wil wel een baan waarin ik uitdaging vind. En dat reizen, ik schaam me ervoor, maar ik vind een maand leuk; langer hoeft van mij niet dan ga ik toch mijn vrienden en familie missen.
woensdag 2 februari 2011 om 09:15
Karen, kijk eens wat je zelf wilt. Leer jezelf kennen. Jij wilt geen wereldreis, dat is ook geen plicht. Werk dat na 4 maanden niet leuk meer is, is blijkbaar niet wat je wilt. Maar besef ook, dat je op je 25e nog niet aan je werktop zit, het wordt leuker, minder saai.
Durf eens flink naar binnen te kijken. Groot voordeel van 25 zijn, is dat je nog alle tijd hebt om (als je al besluit dat dat nodig is) het roer om te gooien.
Kijk naar jezelf, niet naar anderen.
Durf eens flink naar binnen te kijken. Groot voordeel van 25 zijn, is dat je nog alle tijd hebt om (als je al besluit dat dat nodig is) het roer om te gooien.
Kijk naar jezelf, niet naar anderen.
woensdag 2 februari 2011 om 09:21
quote:Karen24 schreef op 02 februari 2011 @ 08:46:
Ik vind me werk wel leuk ja; al mis ik de uitdaging. Maar dat had ik ook tijdens mijn traineeship. Ik vind alles 3 a 4 maanden leuk, daarna ken ik het kunstje wel en word ik slordig.
Rijk hoef ik ook niet te worden; ik wil wel een baan waarin ik uitdaging vind. En dat reizen, ik schaam me ervoor, maar ik vind een maand leuk; langer hoeft van mij niet dan ga ik toch mijn vrienden en familie missen.
Zoe een hobby waar je een uitdaging in vindt. Ga opzoek naar een andere baan.
Stop met kijken naar wat anderen wel hebben en jij niet. Kijk eens naar wat jij hebt en anderen niet. Tel je zegeningen! Je hebt een baan, een huis, kan ieder jaar een máánd op reis. Wat is je probleem.
Je komt op mij een beetje over alsof je niet ziet wát je al hebt.
Ik vind me werk wel leuk ja; al mis ik de uitdaging. Maar dat had ik ook tijdens mijn traineeship. Ik vind alles 3 a 4 maanden leuk, daarna ken ik het kunstje wel en word ik slordig.
Rijk hoef ik ook niet te worden; ik wil wel een baan waarin ik uitdaging vind. En dat reizen, ik schaam me ervoor, maar ik vind een maand leuk; langer hoeft van mij niet dan ga ik toch mijn vrienden en familie missen.
Zoe een hobby waar je een uitdaging in vindt. Ga opzoek naar een andere baan.
Stop met kijken naar wat anderen wel hebben en jij niet. Kijk eens naar wat jij hebt en anderen niet. Tel je zegeningen! Je hebt een baan, een huis, kan ieder jaar een máánd op reis. Wat is je probleem.
Je komt op mij een beetje over alsof je niet ziet wát je al hebt.
woensdag 2 februari 2011 om 09:23
quote:Karen24 schreef op 02 februari 2011 @ 08:46:
Rijk hoef ik ook niet te worden; ik wil wel een baan waarin ik uitdaging vind. En dat reizen, ik schaam me ervoor, maar ik vind een maand leuk; langer hoeft van mij niet dan ga ik toch mijn vrienden en familie missen.waarom schaam je je daarvoor? Een maand vakantie is toch lang zat? Ik hoef ook geen half jaar rond te trekken.
Rijk hoef ik ook niet te worden; ik wil wel een baan waarin ik uitdaging vind. En dat reizen, ik schaam me ervoor, maar ik vind een maand leuk; langer hoeft van mij niet dan ga ik toch mijn vrienden en familie missen.waarom schaam je je daarvoor? Een maand vakantie is toch lang zat? Ik hoef ook geen half jaar rond te trekken.

woensdag 2 februari 2011 om 09:27
Sorry hoor maar mag je pas twijfelen over je leven als je boven die 40 bent of zo? (mocht het bot overkomen, niet de bedoeling!!)
Karen, ik herken het heel erg. ik ben overigens 28 jaar,
woon wel samen. ik heb ook de neiging om me heel erg met anderen te vergelijken. veel mensen om me heen hebben ook allemaal spannende reizen gemaakt e.d. ik dus niet, heb daar ook niet zo'n behoefte aan. heb ook geen kinderwens, en werk al helemaal niet fulltime, dat kan ik namelijk niet want ben 100% afgekeurd ivm arbeidsbeperking. (heb wel een baan, maar vergeleken met 'gewoon werkend nederland' stellen mijn uren niks voor)
ik twijfel ook regelmatig of ik mede daarom wel interessant genoeg ben, maar besef ook dat het niet erg veel uitmaakt wat een ander vind. zolang jij maar tevreden bent over je eigen leven.
Karen, ik herken het heel erg. ik ben overigens 28 jaar,
woon wel samen. ik heb ook de neiging om me heel erg met anderen te vergelijken. veel mensen om me heen hebben ook allemaal spannende reizen gemaakt e.d. ik dus niet, heb daar ook niet zo'n behoefte aan. heb ook geen kinderwens, en werk al helemaal niet fulltime, dat kan ik namelijk niet want ben 100% afgekeurd ivm arbeidsbeperking. (heb wel een baan, maar vergeleken met 'gewoon werkend nederland' stellen mijn uren niks voor)
ik twijfel ook regelmatig of ik mede daarom wel interessant genoeg ben, maar besef ook dat het niet erg veel uitmaakt wat een ander vind. zolang jij maar tevreden bent over je eigen leven.

woensdag 2 februari 2011 om 09:36
kom op, toen ik 25 was, woonde ik in een mini-appartement (wel samen, dat wel), was ik een paar jaar eerder met mijn tweede studie op rij gestopt en had ik een uitzichtloos k**baantje.
We wilden graag iets groter wonen, maar hadden te weinig geld om iets te kopen en op de huurmarkt kwamen we er niet tussen. Uitzicht op beter werk en dus een beter salaris hadden we ook niet.
Oja, die wereldreis had ik ook niet gemaakt.
Toen dacht ik ook vaak: is dit het nou?
Daar kun je in blijven hangen of je kan er iets aan gaan doen.
Als jij wilt gaan reizen dan moet je dat doen. Juist nu, want je hebt nog geen gezin waar je aan vast zit. Zeg je baan op, of vraag onbetaald verlof en gaan. Maar alleen als jij dat wilt, niet omdat het zo hoort en jij eigenlijk doodongelukkig van de heimwee bent.
Ik was het op een gegeven moment zat, ben met mijn baan gestopt en ben wederom terug naar school gegaan, zodat ik tenminste een diploma had.
Niet dat ik nu veel meer verdien dan toen, maar het geeft me wel meer voldoening en aan het eind van de rit verdien ik meer dan als ik in die andere baan was blijven hangen. (sterker nog, dat was bij een voormalig staatsbedrijf waar momenteel hele harde klappen vallen, ws was ik nu ontslagen geweest).
Dat betere huis is er ook gekomen, niet door mijn enorme salaris dus, maar gewoon omdat we mazzel hadden en er een goedkoop koophuis langs kwam.
Kortom: ga na wat je anders of beter wil en ga daaraan werken.
We wilden graag iets groter wonen, maar hadden te weinig geld om iets te kopen en op de huurmarkt kwamen we er niet tussen. Uitzicht op beter werk en dus een beter salaris hadden we ook niet.
Oja, die wereldreis had ik ook niet gemaakt.
Toen dacht ik ook vaak: is dit het nou?
Daar kun je in blijven hangen of je kan er iets aan gaan doen.
Als jij wilt gaan reizen dan moet je dat doen. Juist nu, want je hebt nog geen gezin waar je aan vast zit. Zeg je baan op, of vraag onbetaald verlof en gaan. Maar alleen als jij dat wilt, niet omdat het zo hoort en jij eigenlijk doodongelukkig van de heimwee bent.
Ik was het op een gegeven moment zat, ben met mijn baan gestopt en ben wederom terug naar school gegaan, zodat ik tenminste een diploma had.
Niet dat ik nu veel meer verdien dan toen, maar het geeft me wel meer voldoening en aan het eind van de rit verdien ik meer dan als ik in die andere baan was blijven hangen. (sterker nog, dat was bij een voormalig staatsbedrijf waar momenteel hele harde klappen vallen, ws was ik nu ontslagen geweest).
Dat betere huis is er ook gekomen, niet door mijn enorme salaris dus, maar gewoon omdat we mazzel hadden en er een goedkoop koophuis langs kwam.
Kortom: ga na wat je anders of beter wil en ga daaraan werken.
woensdag 2 februari 2011 om 09:36
Ik heb diagonaal door je topic gelezen dus misschien zeg ik iets wat door een ander al is aangehaald, maar je kunt het ook van de andere kant bekijken. Je bent pas 25 en hebt nog jaaaaaren om alles te doen wat je zou willen!
Ik woonde op mijn 23e samen, in een mooi huis, met een goede baan en dacht dat ik de wereld aan kon. Nu loop ik tegen de 30, relatie uit, huis gelukkig kunnen behouden maar met veel minder financiële ruimte. Ik begin binnenkort aan een nieuwe baan, wat een mooie stap vooruit is maar wel super spannend, want alles is nieuw en er zit 's avonds niemand op de bank waar ik mijn verhaal aan kwijt kan. Dus wat ik eigenlijk wil zeggen is wees blij met wat je hebt en geniet ervan! Je weet nooit hoe je leven er over 5 jaar uit ziet. En dat heb je voor een groot deel zelf in de hand.
Ik woonde op mijn 23e samen, in een mooi huis, met een goede baan en dacht dat ik de wereld aan kon. Nu loop ik tegen de 30, relatie uit, huis gelukkig kunnen behouden maar met veel minder financiële ruimte. Ik begin binnenkort aan een nieuwe baan, wat een mooie stap vooruit is maar wel super spannend, want alles is nieuw en er zit 's avonds niemand op de bank waar ik mijn verhaal aan kwijt kan. Dus wat ik eigenlijk wil zeggen is wees blij met wat je hebt en geniet ervan! Je weet nooit hoe je leven er over 5 jaar uit ziet. En dat heb je voor een groot deel zelf in de hand.
woensdag 2 februari 2011 om 09:43
@Missphoebe, je mag op elke leeftijd twijfelen over je leven en of je de juiste keuzes aan het maken bent, maar dat vind ik iets anders dan op je 25e afvragen hoe je nu verder moet omdat je nog geen wereldreis en carriere hebt.quote:Karen24 schreef op 02 februari 2011 @ 08:46:
Ik vind me werk wel leuk ja; al mis ik de uitdaging. Maar dat had ik ook tijdens mijn traineeship. Ik vind alles 3 a 4 maanden leuk, daarna ken ik het kunstje wel en word ik slordig.
Rijk hoef ik ook niet te worden; ik wil wel een baan waarin ik uitdaging vind.
Nou, dat vind ik dus een beetje, excusez le mot, verwend. Of laat ik het vriendelijker zeggen: ervan getuigen dat je nog niet zoveel inzicht hebt in hoe het werkt in de werkende wereld.
Banen worden over het algemeen interessanter naarmate je meer ervaring hebt en meer richting kunt geven aan wat je doet. Het is geen kwestie van een kunstje kennen en dat steeds maar herhalen, maar van zoeken naar je talenten en interesses en een baan vinden waarin je steeds opnieuw uitdagingen kunt creëren.
Maar die baan krijgt zelden iemand in zijn schoot geworpen. Jij kunt wel vinden dat je het kunstje al kent, maar anderen moeten ook overtuigd raken van je ervaring en expertise en in jou senioriteit gaan zien. Dat duurt een tijd. Je bent niet eeuwig een 'potential' of een 'high potential', op zeker moment moet je het waar gaan maken en dan gaat het niet alleen om jouw uitdaging en plezier, maar ook om het kunnen neerzetten van een prestatie. Na een paar maanden je gaan vervelen en slecht werk afleveren zal door anderen niet gezien worden als 'oh ze is zo getalenteerd', maar als 'ze doet niet waarvoor ze betaald wordt'.
In het werkende leven heeft iedereen ook zijn portie rotklussen te doen, werken is niet altijd leuk maar je verdient er wel brood op de plank mee. En geld om leuke reisjes van te maken.
Edit: en als je een interessantere baan wilt, stel jezelf dan als doel om over 5 jaar ergens te zijn en werk daar naartoe. Dat is beter dan treuren dat je het nu nog niet hebt.
Ik vind me werk wel leuk ja; al mis ik de uitdaging. Maar dat had ik ook tijdens mijn traineeship. Ik vind alles 3 a 4 maanden leuk, daarna ken ik het kunstje wel en word ik slordig.
Rijk hoef ik ook niet te worden; ik wil wel een baan waarin ik uitdaging vind.
Nou, dat vind ik dus een beetje, excusez le mot, verwend. Of laat ik het vriendelijker zeggen: ervan getuigen dat je nog niet zoveel inzicht hebt in hoe het werkt in de werkende wereld.
Banen worden over het algemeen interessanter naarmate je meer ervaring hebt en meer richting kunt geven aan wat je doet. Het is geen kwestie van een kunstje kennen en dat steeds maar herhalen, maar van zoeken naar je talenten en interesses en een baan vinden waarin je steeds opnieuw uitdagingen kunt creëren.
Maar die baan krijgt zelden iemand in zijn schoot geworpen. Jij kunt wel vinden dat je het kunstje al kent, maar anderen moeten ook overtuigd raken van je ervaring en expertise en in jou senioriteit gaan zien. Dat duurt een tijd. Je bent niet eeuwig een 'potential' of een 'high potential', op zeker moment moet je het waar gaan maken en dan gaat het niet alleen om jouw uitdaging en plezier, maar ook om het kunnen neerzetten van een prestatie. Na een paar maanden je gaan vervelen en slecht werk afleveren zal door anderen niet gezien worden als 'oh ze is zo getalenteerd', maar als 'ze doet niet waarvoor ze betaald wordt'.
In het werkende leven heeft iedereen ook zijn portie rotklussen te doen, werken is niet altijd leuk maar je verdient er wel brood op de plank mee. En geld om leuke reisjes van te maken.
Edit: en als je een interessantere baan wilt, stel jezelf dan als doel om over 5 jaar ergens te zijn en werk daar naartoe. Dat is beter dan treuren dat je het nu nog niet hebt.

woensdag 2 februari 2011 om 10:17
Mwa, misschien tel je ook onbewust ervaringen bij elkaar op.
Dan denk je bij vriendin 1 dat jij ook al die geweldige reizen wilt maken, en bij vriendin 2 dat jij ook wel zo'n mooi huis zou willen etc. Dat betekent niet dat elke 25 jarige EN een mooi huis heeft EN veel reist EN een geweldige carriere heeft EN de liefde van zijn/haar leven heeft gevonden.
Ik heb het idee dat het vaak het een of het ander is, dus of iemand reist veel (maar heeft geen splashing carriere of huis), of iemand heeft een splashing carriere (maar geen sociaal leven en reist niet).
Sowieso is geluk geen objectief lijstje. Sommige mensen halen het geluk uit werk, sommigen uit reizen, sommigen uit een familie.
Ik vind het iig wel echt stom als je gaat lopen zeuren dat je nooit reist als je wel het geld hebt en 4 weken vakantie hebt per jaar. Dan kan je dan toch gaan als je wilt?
Dan denk je bij vriendin 1 dat jij ook al die geweldige reizen wilt maken, en bij vriendin 2 dat jij ook wel zo'n mooi huis zou willen etc. Dat betekent niet dat elke 25 jarige EN een mooi huis heeft EN veel reist EN een geweldige carriere heeft EN de liefde van zijn/haar leven heeft gevonden.
Ik heb het idee dat het vaak het een of het ander is, dus of iemand reist veel (maar heeft geen splashing carriere of huis), of iemand heeft een splashing carriere (maar geen sociaal leven en reist niet).
Sowieso is geluk geen objectief lijstje. Sommige mensen halen het geluk uit werk, sommigen uit reizen, sommigen uit een familie.
Ik vind het iig wel echt stom als je gaat lopen zeuren dat je nooit reist als je wel het geld hebt en 4 weken vakantie hebt per jaar. Dan kan je dan toch gaan als je wilt?