Reizen
alle pijlers
Emigreren naar Nieuw Zeeland
woensdag 18 augustus 2010 om 12:56
maandag 14 februari 2011 om 10:05
@Thinkerbell, wij wonen nu een paar jaar in NL. Wat je zegt over het immigreren als je een NZ partner hebt, dat probeer ik dus nog even uit te zoeken. Het immigreren zelf is inderdaad makkelijker (verklaring goed gedrag voor beiden, en een huwelijk/de facto,en ik mag naar binnen). Maar iemand vertelde mij dat ik dan minder mogelijkheden qua werk zou hebben. Dit heb ik nog niet kunnen vinden op de website van de NZ immigratiedienst, maar moet ik dus nog even uitzoeken.
Wij gaan er zelf wel van uit dat onze plannen doorgaan hoor; we kijken een beetje rond naar woningen. (De prijzen staan op dit moment erg laag, maar ja de euro staat ook laag, maar we hebben spaargeld in zowel euro's als dollars, dus we moeten even kijken wat t handigst is)
Ik denk dat het voor ons een veel minder grote sprong is. We komen sowieso wat vaker in NZ, voor familie enzo (nou ja, zeker niet vaker dan eens per jaar hoor). En zelfs als we later weer zouden beslissen naar NL te verhuizen, zullen we toch in NZ blijven komen. Dus op de een of andere manier voelt het niet echt als een definitieve spring in het diepe zeg maar, wat het me voor jullie misschien wat meer lijkt.
Maar zoals Thinkerbell al zegt: laten we realistisch blijven:
Financieel gezien is het natuurlijk niet de handigste keus: de lonen in NZ zijn laag, het levensonderhoud even duur/duurder als in NL. Daarnaast krijg je bijna geen dollars meer voor je euro's.
Dus al met al is dit niet het beste moment voor ons om te verhuizen, maar toch gaan we het doen, omdat het goed voelt. Mijn man heeft al zo lang het gevoel dat hij terug moet naar zijn vaderland. Het lijkt hem echt te trekken. En we zijn allebei van mening dat het een prettige(re) omgeving is voor kinderen om in op te groeien.
Wel hoop ik dat ik mijn Nederlandse invloed kan doorgeven in de opvoeding, want de maatschappij is wel een stukje bekrompener dan wat ik hier gewend ben. (Bijv. met hun mening over homo's en zo)
Ik lijk nu misschien een beetje negatief, maar uiteindelijk is NZ gewoon het allermooiste land op de hele wereld en is het een voorrecht om daar te mogen wonen. En dat is ook wel wat waard!
Wij gaan er zelf wel van uit dat onze plannen doorgaan hoor; we kijken een beetje rond naar woningen. (De prijzen staan op dit moment erg laag, maar ja de euro staat ook laag, maar we hebben spaargeld in zowel euro's als dollars, dus we moeten even kijken wat t handigst is)
Ik denk dat het voor ons een veel minder grote sprong is. We komen sowieso wat vaker in NZ, voor familie enzo (nou ja, zeker niet vaker dan eens per jaar hoor). En zelfs als we later weer zouden beslissen naar NL te verhuizen, zullen we toch in NZ blijven komen. Dus op de een of andere manier voelt het niet echt als een definitieve spring in het diepe zeg maar, wat het me voor jullie misschien wat meer lijkt.
Maar zoals Thinkerbell al zegt: laten we realistisch blijven:
Financieel gezien is het natuurlijk niet de handigste keus: de lonen in NZ zijn laag, het levensonderhoud even duur/duurder als in NL. Daarnaast krijg je bijna geen dollars meer voor je euro's.
Dus al met al is dit niet het beste moment voor ons om te verhuizen, maar toch gaan we het doen, omdat het goed voelt. Mijn man heeft al zo lang het gevoel dat hij terug moet naar zijn vaderland. Het lijkt hem echt te trekken. En we zijn allebei van mening dat het een prettige(re) omgeving is voor kinderen om in op te groeien.
Wel hoop ik dat ik mijn Nederlandse invloed kan doorgeven in de opvoeding, want de maatschappij is wel een stukje bekrompener dan wat ik hier gewend ben. (Bijv. met hun mening over homo's en zo)
Ik lijk nu misschien een beetje negatief, maar uiteindelijk is NZ gewoon het allermooiste land op de hele wereld en is het een voorrecht om daar te mogen wonen. En dat is ook wel wat waard!
donderdag 17 februari 2011 om 10:27
quote:thinkerbell28 schreef op 10 februari 2011 @ 11:38:
@Toetyfroety:
Hoe lang heb je er gewoond en waar? Ondanks alle niet zo positieve punten die je noemt, en die ik vaker ben tegengekomen, waren er ook dingen voor jou die het wel leuk maakten er te wonen?
Ik weet dat o.a. de lonen in Australie beter zijn dan in NZ, maar het land an sich trekt ons echt niet. En we gaan niet voor welvaart (wel op zekere hoogte natuurlijk) maar willen echt voor de natuur en de ruimte.
.
Ik heb er 26 jaar! gewoond. Waarvan de laatste 10 jaar een struggle wat betreft werk. Toen we in 2000 weer eens allebei 8 maanden zonder werk zaten hebben we de knoop doorgehakt.
We beseften dat we niet geëmigreerd waren om in een uitkering te zitten. We wonen dus nu alweer zo'n 10 jaar hier en hebben allebei een vaste baan gevonden, binnen 6 weken na terugkeer....wel een bewijs dat het niet aan ons lag, maar aan.....tsja, toch minder mogelijkheden daar.
Natuurlijk vonden we het daar wel fijn om in een bungalow te wonen, zet de stereo maar lekker hard, niemand die er last van heeft. Een grote tuin hebben we ook altijd gehad met 800vierkante meter grond, mis ik best wel nu ik op een flatje zit. Altijd een dubbele garage, is ook handig met klussen.
Als je zelf een medisch beroep hebt zal je niet zo gauw zonder werk komen te zitten dus dat is een plus.
Verder denk ik dat je toch het beste af bent in een van de grote steden, met alle voorzieningen. Door de manier van bouwen voelt dat voor een nederlander ook als het platteland.
@Toetyfroety:
Hoe lang heb je er gewoond en waar? Ondanks alle niet zo positieve punten die je noemt, en die ik vaker ben tegengekomen, waren er ook dingen voor jou die het wel leuk maakten er te wonen?
Ik weet dat o.a. de lonen in Australie beter zijn dan in NZ, maar het land an sich trekt ons echt niet. En we gaan niet voor welvaart (wel op zekere hoogte natuurlijk) maar willen echt voor de natuur en de ruimte.
.
Ik heb er 26 jaar! gewoond. Waarvan de laatste 10 jaar een struggle wat betreft werk. Toen we in 2000 weer eens allebei 8 maanden zonder werk zaten hebben we de knoop doorgehakt.
We beseften dat we niet geëmigreerd waren om in een uitkering te zitten. We wonen dus nu alweer zo'n 10 jaar hier en hebben allebei een vaste baan gevonden, binnen 6 weken na terugkeer....wel een bewijs dat het niet aan ons lag, maar aan.....tsja, toch minder mogelijkheden daar.
Natuurlijk vonden we het daar wel fijn om in een bungalow te wonen, zet de stereo maar lekker hard, niemand die er last van heeft. Een grote tuin hebben we ook altijd gehad met 800vierkante meter grond, mis ik best wel nu ik op een flatje zit. Altijd een dubbele garage, is ook handig met klussen.
Als je zelf een medisch beroep hebt zal je niet zo gauw zonder werk komen te zitten dus dat is een plus.
Verder denk ik dat je toch het beste af bent in een van de grote steden, met alle voorzieningen. Door de manier van bouwen voelt dat voor een nederlander ook als het platteland.
donderdag 17 februari 2011 om 10:30
quote:Max Branning schreef op 16 februari 2011 @ 15:59:
Hebben jullie weleens Wanted Down Under gekeken? Op de BBC een programma waar families die willen emigreren een week Australie of Nieuw-Zeeland mogen 'uitproberen'. Erg leuk!Dit is idd een leuke serie en ook een echte eye-opener. Een hoop dingen vallen toch tegen in real life.
Hebben jullie weleens Wanted Down Under gekeken? Op de BBC een programma waar families die willen emigreren een week Australie of Nieuw-Zeeland mogen 'uitproberen'. Erg leuk!Dit is idd een leuke serie en ook een echte eye-opener. Een hoop dingen vallen toch tegen in real life.
donderdag 17 februari 2011 om 12:43
quote:Max Branning schreef op 16 februari 2011 @ 15:59:
Hebben jullie weleens Wanted Down Under gekeken? Op de BBC een programma waar families die willen emigreren een week Australie of Nieuw-Zeeland mogen 'uitproberen'. Erg leuk!
Ik heb wel eens een paar afleveringen gezien (toevallig die van vanochtend ook), maar ik vind dat altijd een beetje oppervlakkig lijken. Het is inderdaad handig om te zien wat voor soort baan je zou kunnen vinden, hoeveel je zou kunnen verdienen, en wat voor soort huis je daarvoor zou kunnen krijgen. En iedereen heeft even dat momentje dat het moeilijk zou zijn zo ver van familie/vrienden te wonen. Maar dat zijn toch niet echt de dingen die je een gevoel geven van hoe het leven daar echt is. Ik vind de mensen in het programma altijd heel naief over komen, alsof ze over heel veel dingen niet hebben nagedacht.
@ ToetyFroety, wat leuk om te horen hoe je het daar gehad hebt. Het was dus eigenlijk puur voor de arbeidsmarkt dat jullie teruggingen als ik het goed begrijp. Hadden jullie nog overwogen ergens anders naartoe te gaan (Oz of zo?), of was het voor jullie een duidelijk dat het NZ of NL zou zijn?
Hebben jullie weleens Wanted Down Under gekeken? Op de BBC een programma waar families die willen emigreren een week Australie of Nieuw-Zeeland mogen 'uitproberen'. Erg leuk!
Ik heb wel eens een paar afleveringen gezien (toevallig die van vanochtend ook), maar ik vind dat altijd een beetje oppervlakkig lijken. Het is inderdaad handig om te zien wat voor soort baan je zou kunnen vinden, hoeveel je zou kunnen verdienen, en wat voor soort huis je daarvoor zou kunnen krijgen. En iedereen heeft even dat momentje dat het moeilijk zou zijn zo ver van familie/vrienden te wonen. Maar dat zijn toch niet echt de dingen die je een gevoel geven van hoe het leven daar echt is. Ik vind de mensen in het programma altijd heel naief over komen, alsof ze over heel veel dingen niet hebben nagedacht.
@ ToetyFroety, wat leuk om te horen hoe je het daar gehad hebt. Het was dus eigenlijk puur voor de arbeidsmarkt dat jullie teruggingen als ik het goed begrijp. Hadden jullie nog overwogen ergens anders naartoe te gaan (Oz of zo?), of was het voor jullie een duidelijk dat het NZ of NL zou zijn?
vrijdag 18 februari 2011 om 12:47
quote:gember999 schreef op 17 februari 2011 @ 12:43:
[...]
@ ToetyFroety, wat leuk om te horen hoe je het daar gehad hebt. Het was dus eigenlijk puur voor de arbeidsmarkt dat jullie teruggingen als ik het goed begrijp. Hadden jullie nog overwogen ergens anders naartoe te gaan (Oz of zo?), of was het voor jullie een duidelijk dat het NZ of NL zou zijn?
We hebben idd erover gedacht om naar Oz te gaan, probleem was daar dat wij altijd onze ned. nationaliteit behouden hadden (had niet echt een voordeel om dat te veranderen). En terwijl Oz iedereen met NZ nationaliteit toelaat (nou ja zonder strafblad dan) nemen ze geen hollanders die permanent resident status hebben in NZ.
Ik had wel meteen NZ-lander kunnen worden, maar dat duurt dan toch weer een paar maanden.....
Ook nog overwogen om naar Noorder Eiland te gaan, want wij zaten in Chch, maar daar waren de economische prospects ook niet zo daverend en je bent ook niet meer zo ondernemend, want je zit echt zwaar in de put als je geen werk meer hebt en je dreigt alles te verliezen waar je jaren over gedaan hebt om het op te bouwen. Het was een stuk makkelijker om weer terug te gaan naar Nederland, konden we eventjes goedkoop wonen bij familie en werk zoeken.
Achteraf denken we best vaak, we hadden dit of dat, of we hadden zus of zo........maar we waren een daggie ouder, man al tegen de 50 en dan probeer je toch minder als wanneer je jong bent.
[...]
@ ToetyFroety, wat leuk om te horen hoe je het daar gehad hebt. Het was dus eigenlijk puur voor de arbeidsmarkt dat jullie teruggingen als ik het goed begrijp. Hadden jullie nog overwogen ergens anders naartoe te gaan (Oz of zo?), of was het voor jullie een duidelijk dat het NZ of NL zou zijn?
We hebben idd erover gedacht om naar Oz te gaan, probleem was daar dat wij altijd onze ned. nationaliteit behouden hadden (had niet echt een voordeel om dat te veranderen). En terwijl Oz iedereen met NZ nationaliteit toelaat (nou ja zonder strafblad dan) nemen ze geen hollanders die permanent resident status hebben in NZ.
Ik had wel meteen NZ-lander kunnen worden, maar dat duurt dan toch weer een paar maanden.....
Ook nog overwogen om naar Noorder Eiland te gaan, want wij zaten in Chch, maar daar waren de economische prospects ook niet zo daverend en je bent ook niet meer zo ondernemend, want je zit echt zwaar in de put als je geen werk meer hebt en je dreigt alles te verliezen waar je jaren over gedaan hebt om het op te bouwen. Het was een stuk makkelijker om weer terug te gaan naar Nederland, konden we eventjes goedkoop wonen bij familie en werk zoeken.
Achteraf denken we best vaak, we hadden dit of dat, of we hadden zus of zo........maar we waren een daggie ouder, man al tegen de 50 en dan probeer je toch minder als wanneer je jong bent.
vrijdag 18 februari 2011 om 16:07
Sorry voor de late reactie, Thinkerbell! Ik dacht dat er niet meer op dit topic gereageerd werd en heb al bijna 2 weken niet meer hier gekeken...."schaam"....
Ja hoor, in Whangarei kun je heel goed winkelen. Heel af en toe gaan we er naar toe om te shoppen, dochter en ik kunnen er makkelijk een hele middag zoet brengen. Er zijn gezellige drukke winkelstraten, diverse winkelpassages met leuke kleine shops, is prima. En als je echt, echt naar de grote winkelcentra in Auckland wil kun je altijd voor een paar tientjes nog een binnenlands vluchtje nemen naar Auckland, vanaf Whangarei ben er in minder dan een half uur.
Het ziekenhuis in Whangarei is niet zo groot als de meeste ziekenhuizen in NL, ook niet de allermodernste, maar voor zover wij gezien hebben wel erg netjes, en heel erg "klantvriendelijk". Zo staan er bijv. bij de ingang altijd een paar hostessen klaar om je naar de bewuste afdeling te brengen als je de weg niet weet, en persoonlijk vond ik iedereen een stuk vriendelijker en behulpzamer als in NLse ziekenhuizen, zowel verpleging als artsen.
Een verschil ook met NL is dat niemand hier 'flink' hoeft te zijn, wie pijn heeft krijgt meteen een pijnstiller en hoeft niet te lijden. Mijn zoon werd 's avonds opgenomen en de volgende morgen geopereerd, maar heeft geen centje pijn gehad, ook daarna niet. Ik mocht nog mee tot in de OK aan toe, daar legden artsen me nogmaals uit wat ze gingen doen om zijn hand te herstellen, en ik heb zijn (goede) hand vast mogen houden tot hij onder narcose was.
Hij is tijdens die paar dagen van zijn verblijf niks tekort gekomen, kreeg 2x per dag een warme maaltijd die heel wat groter was dan wat je in NLse ziekenhuizen krijgt, is goed verzorgd. We hebben zelfs wel gelachen, want iedere keer als iemand zei dat 'the nurse' zo kwam voor zijn injectie, stapte er steevast een vrolijke vent van 2 meter lang en flinke omvang binnen met geweldig schots accent. Was een leuke 'zuster'. En met mijn zoon is alles goed gekomen!
Over omgangsvormen: sommige KIwi's vinden ons hollandse gebruik om direct te zeggen waar het op staat very shocking, maar die zijn (in mijn omgeving tenminste) ver in de minderheid. Want het zal je nog verbazen hoeveel europese immigranten hier zijn, er van af stammen, of er tenminste eentje in de familie hebben. Als ik kijk hier op de weg, een stukje van 5 huizen, dan zijn daar maar 2 Kiwi families bij, de andere 3 zijn canadees, zwitsers, en wij. En er zijn verbazend veel Kiwi's die wel eens in Holland geweest zijn, mede omdat veel van hen toch hun roots in Groot Brittannie hebben en Europa wel eens gezien hebben. Dus zoveel verschil is er niet.......
Ja hoor, in Whangarei kun je heel goed winkelen. Heel af en toe gaan we er naar toe om te shoppen, dochter en ik kunnen er makkelijk een hele middag zoet brengen. Er zijn gezellige drukke winkelstraten, diverse winkelpassages met leuke kleine shops, is prima. En als je echt, echt naar de grote winkelcentra in Auckland wil kun je altijd voor een paar tientjes nog een binnenlands vluchtje nemen naar Auckland, vanaf Whangarei ben er in minder dan een half uur.
Het ziekenhuis in Whangarei is niet zo groot als de meeste ziekenhuizen in NL, ook niet de allermodernste, maar voor zover wij gezien hebben wel erg netjes, en heel erg "klantvriendelijk". Zo staan er bijv. bij de ingang altijd een paar hostessen klaar om je naar de bewuste afdeling te brengen als je de weg niet weet, en persoonlijk vond ik iedereen een stuk vriendelijker en behulpzamer als in NLse ziekenhuizen, zowel verpleging als artsen.
Een verschil ook met NL is dat niemand hier 'flink' hoeft te zijn, wie pijn heeft krijgt meteen een pijnstiller en hoeft niet te lijden. Mijn zoon werd 's avonds opgenomen en de volgende morgen geopereerd, maar heeft geen centje pijn gehad, ook daarna niet. Ik mocht nog mee tot in de OK aan toe, daar legden artsen me nogmaals uit wat ze gingen doen om zijn hand te herstellen, en ik heb zijn (goede) hand vast mogen houden tot hij onder narcose was.
Hij is tijdens die paar dagen van zijn verblijf niks tekort gekomen, kreeg 2x per dag een warme maaltijd die heel wat groter was dan wat je in NLse ziekenhuizen krijgt, is goed verzorgd. We hebben zelfs wel gelachen, want iedere keer als iemand zei dat 'the nurse' zo kwam voor zijn injectie, stapte er steevast een vrolijke vent van 2 meter lang en flinke omvang binnen met geweldig schots accent. Was een leuke 'zuster'. En met mijn zoon is alles goed gekomen!
Over omgangsvormen: sommige KIwi's vinden ons hollandse gebruik om direct te zeggen waar het op staat very shocking, maar die zijn (in mijn omgeving tenminste) ver in de minderheid. Want het zal je nog verbazen hoeveel europese immigranten hier zijn, er van af stammen, of er tenminste eentje in de familie hebben. Als ik kijk hier op de weg, een stukje van 5 huizen, dan zijn daar maar 2 Kiwi families bij, de andere 3 zijn canadees, zwitsers, en wij. En er zijn verbazend veel Kiwi's die wel eens in Holland geweest zijn, mede omdat veel van hen toch hun roots in Groot Brittannie hebben en Europa wel eens gezien hebben. Dus zoveel verschil is er niet.......
woensdag 23 februari 2011 om 11:16
Ik ben best wel van streek door de beelden vn de Christchurch aardbeving. Ik heb via facebook kunnen achterhalen dat de meeste van mijn vrienden en bekenden daar Okay zijn.
Maar ik dank god op mijn blote knieën dat ik daar dus weg ben.
Alle mensen met een klein zaakje of eigen business gaan op deze manier gewoon failliet.
Hoe komt het op jullie over?
Het hele gebied in NZ is toch echt wel aardbeving gevoelig.
Toen wij er nog woonden werd er JUIST altijd gezegd dat Chch een van de veiligste plaatsen was.
Maar ik dank god op mijn blote knieën dat ik daar dus weg ben.
Alle mensen met een klein zaakje of eigen business gaan op deze manier gewoon failliet.
Hoe komt het op jullie over?
Het hele gebied in NZ is toch echt wel aardbeving gevoelig.
Toen wij er nog woonden werd er JUIST altijd gezegd dat Chch een van de veiligste plaatsen was.
woensdag 23 februari 2011 om 15:30
De beving in Christchurch is een grote klap voor heel NZ, er zijn hier de hele dag door nieuwsuitzendingen en de beelden worden alleen maar triester.
Ook zit de schrik er nu wel een beetje in: seismologen voorspelden weken geleden dat onder de bergrug op het Zuidereiland wel eens een hele grote klap kon gaan vallen die het landschap voorgoed zou gaan veranderen.
En nu, na de klap in Cr.Ch, heeft een seismologg op tv verklaard dat de stress nog niet van breuklijn af is, en dat er binnenkort weer een flinke klap komt, ze verwachten dit keer in Wellington.
Dus Moeder Natuur lijkt voorlopig nog wel even bezig te zijn.....
Ook zit de schrik er nu wel een beetje in: seismologen voorspelden weken geleden dat onder de bergrug op het Zuidereiland wel eens een hele grote klap kon gaan vallen die het landschap voorgoed zou gaan veranderen.
En nu, na de klap in Cr.Ch, heeft een seismologg op tv verklaard dat de stress nog niet van breuklijn af is, en dat er binnenkort weer een flinke klap komt, ze verwachten dit keer in Wellington.
Dus Moeder Natuur lijkt voorlopig nog wel even bezig te zijn.....
donderdag 24 februari 2011 om 04:14
Hallo,
Ik verblijf momenteel in NZ met een werkvisum voor een jaar, Het jaar zit er bijna op en ik verblijf nu nog een paar weken op het zuidereiland. Momenteel zit ik in Dunedin, enige uren rijden van Christchurch vandaan. De schrik zit er hier goed in, mijn vriendinnetjes waren in Chch afgelopen dinsdag. Ik zou hen daar gisteren ontmoeten. Ze zijn ongedeerd en hebben gisteren de stad kunnen verlaten. Morgen ga ik naar hen toe, kan niet wachten om ze een dikke knuffel te geven. De chaos is enorm. Hoop op overlevenden vervliegt. De persoonlijke verhalen van mensen daar, kippenvel. Nauwelijks water, stroom en brandstof in de stad. Ik was een aantal weken geleden in Chch, mensen voelen zich er al maanden niet veilig. Sinds de beving van begin september zijn er voortdurend naschokken geweest en iedereen was in afwachting van de grote klapper, die vroeg of laat zou komen. Heel NZ leeft mee en probeert dingen op touw te zetten om mensen te helpen. Voeding bezorgen bij een moeder voor haar kindje, vervoer regelen voor gestrande reizigers en kiwi's, huizen worden opengesteld zodat iedereen een bed heeft om in te slapen, water wordt ingezameld en naar de stad gebracht. Iedereen kent wel iemand in het getroffen gebied. Wat een verdriet.
Sorry hoor, moet even van me afschrijven. Ben al dagen bezorgd om mijn franse vriendinnetjes en zal blij zijn als ik ze morgen in mijn armen kan sluiten!
Ik verblijf momenteel in NZ met een werkvisum voor een jaar, Het jaar zit er bijna op en ik verblijf nu nog een paar weken op het zuidereiland. Momenteel zit ik in Dunedin, enige uren rijden van Christchurch vandaan. De schrik zit er hier goed in, mijn vriendinnetjes waren in Chch afgelopen dinsdag. Ik zou hen daar gisteren ontmoeten. Ze zijn ongedeerd en hebben gisteren de stad kunnen verlaten. Morgen ga ik naar hen toe, kan niet wachten om ze een dikke knuffel te geven. De chaos is enorm. Hoop op overlevenden vervliegt. De persoonlijke verhalen van mensen daar, kippenvel. Nauwelijks water, stroom en brandstof in de stad. Ik was een aantal weken geleden in Chch, mensen voelen zich er al maanden niet veilig. Sinds de beving van begin september zijn er voortdurend naschokken geweest en iedereen was in afwachting van de grote klapper, die vroeg of laat zou komen. Heel NZ leeft mee en probeert dingen op touw te zetten om mensen te helpen. Voeding bezorgen bij een moeder voor haar kindje, vervoer regelen voor gestrande reizigers en kiwi's, huizen worden opengesteld zodat iedereen een bed heeft om in te slapen, water wordt ingezameld en naar de stad gebracht. Iedereen kent wel iemand in het getroffen gebied. Wat een verdriet.
Sorry hoor, moet even van me afschrijven. Ben al dagen bezorgd om mijn franse vriendinnetjes en zal blij zijn als ik ze morgen in mijn armen kan sluiten!
donderdag 24 februari 2011 om 08:58
Dat er in Wellington een grote klap aan zit te komen is al 100 jaar bekend. De vraag is alleen wanneer. Zelfs de beste seismologen kunnen dat helaas niet accuraat voorspellen.
Wat een verschrikking die beelden. Ik vind het echt onvoorstelbaar...Vreselijk
Het landschap is daar juist door dit soort "natuurgeweld" gevormd. Als je daar woont dan weet je dat er grote aardbevingen kunnen voorkomen. Niet dat die kennis het minder erg maakt wanneer het wel gebeurt!
Wat een verschrikking die beelden. Ik vind het echt onvoorstelbaar...Vreselijk
Het landschap is daar juist door dit soort "natuurgeweld" gevormd. Als je daar woont dan weet je dat er grote aardbevingen kunnen voorkomen. Niet dat die kennis het minder erg maakt wanneer het wel gebeurt!
donderdag 24 februari 2011 om 08:58
Als je up to date niews wil over de beving, de NZ Herald is erg goed. Vandaag zijn de eerste namen bekendgemaakt van de slachtoffers.
En nu op dit moment 98dood en nog 237 vermist.
En alle andere problemen, de bejaarden zijn uit de bejaardencentra gehaald....want geen stroom en geen water!
Degenen die geen familie hebben die voor ze kan zorgen zijn dus nu mijlenver in andere steden...
Er zijn heel veel scholen zo beschadigd o.a. ook avonside high waar mijn kinderen naar toe gingen. Die moeten afgebroken worden dus deze ellende duurt nog best lang, want....waar moet je kind dan heen? Er zullen wel noodgebouwen neergezet worden. Ik wordt nog steeds emotioneel als ik de devastation zie, we hebben er zolang gewoond en in die tijd alleen maar kleine bevingen meegemaakt.
En nu op dit moment 98dood en nog 237 vermist.
En alle andere problemen, de bejaarden zijn uit de bejaardencentra gehaald....want geen stroom en geen water!
Degenen die geen familie hebben die voor ze kan zorgen zijn dus nu mijlenver in andere steden...
Er zijn heel veel scholen zo beschadigd o.a. ook avonside high waar mijn kinderen naar toe gingen. Die moeten afgebroken worden dus deze ellende duurt nog best lang, want....waar moet je kind dan heen? Er zullen wel noodgebouwen neergezet worden. Ik wordt nog steeds emotioneel als ik de devastation zie, we hebben er zolang gewoond en in die tijd alleen maar kleine bevingen meegemaakt.
donderdag 24 februari 2011 om 09:10
donderdag 24 februari 2011 om 13:42
Mijn man zit op het moment in NZ, maar gelukkig niet in Chch. Jeetje wat een verschrikking zeg! Ik denk echt dat dit het einde betekent van Chch. Na september hadden ze het al zo moeilijk, de bedrijven daar. En ik heb het idee dat vele mensen de stad nu definitief achter zich laten om elders hun heil te zoeken. Ik kijk toch met angst en beven naar wat nog komen gaat...
donderdag 24 februari 2011 om 23:07
quote:gember999 schreef op 24 februari 2011 @ 13:42:
Mijn man zit op het moment in NZ, maar gelukkig niet in Chch. Jeetje wat een verschrikking zeg! Ik denk echt dat dit het einde betekent van Chch. Na september hadden ze het al zo moeilijk, de bedrijven daar. En ik heb het idee dat vele mensen de stad nu definitief achter zich laten om elders hun heil te zoeken. Ik kijk toch met angst en beven naar wat nog komen gaat...
Fijn dat het goed gaat met je man, Gember!
Ik denk niet dat dit "het einde" betekent van ChCh. Eigenlijk weet ik wel zeker van niet. Christchurch is een grote stad en komt hier echt wel bovenop.
Kijk maar naar Napier die in 1931 getroffen werd door een nog zwaardere aardbeving (7.8, 256 doden). Heel de stad werd opnieuw gebouwd, ook daar ging het leven verder. Christchurch is de op één na grootste stad van Nieuw Zeeland, die veert echt wel weer terug.
Tsja en wat er gaat komen....iedereen weet heel goed dat zo'n aardbeving of zelfs een nog destructievere zo kan gebeuren Al decennialang gaat het over "the big one" maar wanneer die komt...of dat hij in meerdere kleine hapjes komt...bleeh, niet leuk om over na te denken
Mijn man zit op het moment in NZ, maar gelukkig niet in Chch. Jeetje wat een verschrikking zeg! Ik denk echt dat dit het einde betekent van Chch. Na september hadden ze het al zo moeilijk, de bedrijven daar. En ik heb het idee dat vele mensen de stad nu definitief achter zich laten om elders hun heil te zoeken. Ik kijk toch met angst en beven naar wat nog komen gaat...
Fijn dat het goed gaat met je man, Gember!
Ik denk niet dat dit "het einde" betekent van ChCh. Eigenlijk weet ik wel zeker van niet. Christchurch is een grote stad en komt hier echt wel bovenop.
Kijk maar naar Napier die in 1931 getroffen werd door een nog zwaardere aardbeving (7.8, 256 doden). Heel de stad werd opnieuw gebouwd, ook daar ging het leven verder. Christchurch is de op één na grootste stad van Nieuw Zeeland, die veert echt wel weer terug.
Tsja en wat er gaat komen....iedereen weet heel goed dat zo'n aardbeving of zelfs een nog destructievere zo kan gebeuren Al decennialang gaat het over "the big one" maar wanneer die komt...of dat hij in meerdere kleine hapjes komt...bleeh, niet leuk om over na te denken
zondag 27 februari 2011 om 19:26
Ik zie dit topic nu pas. Ik heb bijna 20 jaar geleden 3 jaar in Christchurch gewoond. Ging er na mijn afstuderen heen en was heel moeilijk om een goede baan te vinden. Heb er een super tijd gehad en genoten van de prachtige natuur en vriendelijke mensen. Ben terug gekomen vanwege de slechte economische situatie daar maar volg het nieuws over Christchurch op de voet. Kijk ook maar eens op twitter bij #eqnz, dan zie je allerlei berichten, nieuws en foto's. Ik zal de plaats altijd een warm hart toedragen.
Om op je vraag terug te doen zou ik ook zeggen doen, het is een stuk levenservaring in een geweldig land en wie weet bevalt het wel. Succes!
Om op je vraag terug te doen zou ik ook zeggen doen, het is een stuk levenservaring in een geweldig land en wie weet bevalt het wel. Succes!
dinsdag 8 maart 2011 om 21:07
maandag 14 maart 2011 om 18:49
Hallo allemaal,
Wij willen ook naar NZ emigreren, als het lukt ergens in 2012.
Hoewel het natuurlijk echt horror is in Christchurch, geeft dit voor ons misschien wel een goede start wat werkgelegenheid betreft, manlief zit nl in de bouw.
Op dit moment zijn we ons aan het orienteren op visum mogelijkheden. Heel leuk om al jullie verhalen en ervaringen te lezen over NZ in vergelijking met NL.
Wat ons ook erg bezighoud is het inclusieve onderwijs in NZ, onze dochter heeft een lichte verstandelijke beperking en we willen natuurlijk wel dat ze aan haar trekken komt op school.
Iemand die hier iets over kan zeggen?
@Tinkerbell, je verhaal klinkt bekend, ben jij toevallig m'n 'hyvesvriendje' ???
Groetjes!!
Wij willen ook naar NZ emigreren, als het lukt ergens in 2012.
Hoewel het natuurlijk echt horror is in Christchurch, geeft dit voor ons misschien wel een goede start wat werkgelegenheid betreft, manlief zit nl in de bouw.
Op dit moment zijn we ons aan het orienteren op visum mogelijkheden. Heel leuk om al jullie verhalen en ervaringen te lezen over NZ in vergelijking met NL.
Wat ons ook erg bezighoud is het inclusieve onderwijs in NZ, onze dochter heeft een lichte verstandelijke beperking en we willen natuurlijk wel dat ze aan haar trekken komt op school.
Iemand die hier iets over kan zeggen?
@Tinkerbell, je verhaal klinkt bekend, ben jij toevallig m'n 'hyvesvriendje' ???
Groetjes!!
dinsdag 15 maart 2011 om 11:07
quote:babbles schreef op 14 maart 2011 @ 18:49:
Hallo allemaal,
Wij willen ook naar NZ emigreren, als het lukt ergens in 2012.
Hoewel het natuurlijk echt horror is in Christchurch, geeft dit voor ons misschien wel een goede start wat werkgelegenheid betreft, manlief zit nl in de bouw.
Op dit moment zijn we ons aan het orienteren op visum mogelijkheden. Heel leuk om al jullie verhalen en ervaringen te lezen over NZ in vergelijking met NL.
Wat ons ook erg bezighoud is het inclusieve onderwijs in NZ, onze dochter heeft een lichte verstandelijke beperking en we willen natuurlijk wel dat ze aan haar trekken komt op school.
Iemand die hier iets over kan zeggen?
@Tinkerbell, je verhaal klinkt bekend, ben jij toevallig m'n 'hyvesvriendje' ???
Groetjes!!
hoi bables, wat wil je precies weten over het inclusieve onderwijs?
Ik kan je niet echt iets vertellen over de onderwijskundige/pedagogische kant (hier heb ik geen verstand van). Ik kan je alleen vertellen wat ik gezien heb op de (basis) school die ik ken, en ik kan eventueel aan vriendlief vragen voor je hoe het eraan toe gaat op middelbare scholen
Ik heb de indruk dat de kinderen wel worden opgenomen door de andere leerlingen, maar dat ze toch altijd de 'outliers' blijven zeg maar. (Ik hoop dat ik me goed uitdruk). Dus dat ze wel beschermd worden door hun jaargenoten, maar dat ze meestal niet echt voor vol worden aangezien.
klinkt een beetje cru, maar ik hooop dat je begrijpt wat ik bedoel...
Hallo allemaal,
Wij willen ook naar NZ emigreren, als het lukt ergens in 2012.
Hoewel het natuurlijk echt horror is in Christchurch, geeft dit voor ons misschien wel een goede start wat werkgelegenheid betreft, manlief zit nl in de bouw.
Op dit moment zijn we ons aan het orienteren op visum mogelijkheden. Heel leuk om al jullie verhalen en ervaringen te lezen over NZ in vergelijking met NL.
Wat ons ook erg bezighoud is het inclusieve onderwijs in NZ, onze dochter heeft een lichte verstandelijke beperking en we willen natuurlijk wel dat ze aan haar trekken komt op school.
Iemand die hier iets over kan zeggen?
@Tinkerbell, je verhaal klinkt bekend, ben jij toevallig m'n 'hyvesvriendje' ???
Groetjes!!
hoi bables, wat wil je precies weten over het inclusieve onderwijs?
Ik kan je niet echt iets vertellen over de onderwijskundige/pedagogische kant (hier heb ik geen verstand van). Ik kan je alleen vertellen wat ik gezien heb op de (basis) school die ik ken, en ik kan eventueel aan vriendlief vragen voor je hoe het eraan toe gaat op middelbare scholen
Ik heb de indruk dat de kinderen wel worden opgenomen door de andere leerlingen, maar dat ze toch altijd de 'outliers' blijven zeg maar. (Ik hoop dat ik me goed uitdruk). Dus dat ze wel beschermd worden door hun jaargenoten, maar dat ze meestal niet echt voor vol worden aangezien.
klinkt een beetje cru, maar ik hooop dat je begrijpt wat ik bedoel...
dinsdag 15 maart 2011 om 11:12
Ik ben nu trouwens een beetje bezig met het sorteren van spullen. Wij gaan geen meubels en dergelijke meeverhuizen, maar ik zit een beetje te denken wat te doen met dingen als boeken en oude administratie... Om dat allemaal te verschepen kost best een hoop geld, en in hoeverre heb ik dta nu echt nodig in NZ? Ik zit erover te denken een aantal dozen bij mn ouders op te slaan (moet ik misschien nog even aan ze vragen ). En verder alleen maar kleding enzo mee te nemen.
Nog even een vraagje voor de mensen die in NZ gewoond hebben: heb je wel eens de originelen van diploma's nodig? Ik zit eraan te denken om ook deze bij mijn ouders achter te laten. Kopieen kunnen natuurlijk makkelijk opgestuurd worden...
@Thinkerbell: hoe staat het met de plannen? IS de procedure al gestart?
Ik ga over niet al te lange tijd weer naar NZ. Kijk er nu al naar uit. Ik probeer iedere keer al met een volle koffer heen te gaan en met een lege koffer terug, zodat ik straks minder hoef te verhuizen (en ook een beetje voor het gevoel dat ik alvast een 'leven' daar heb).
Nog even een vraagje voor de mensen die in NZ gewoond hebben: heb je wel eens de originelen van diploma's nodig? Ik zit eraan te denken om ook deze bij mijn ouders achter te laten. Kopieen kunnen natuurlijk makkelijk opgestuurd worden...
@Thinkerbell: hoe staat het met de plannen? IS de procedure al gestart?
Ik ga over niet al te lange tijd weer naar NZ. Kijk er nu al naar uit. Ik probeer iedere keer al met een volle koffer heen te gaan en met een lege koffer terug, zodat ik straks minder hoef te verhuizen (en ook een beetje voor het gevoel dat ik alvast een 'leven' daar heb).
