1 x pinnen?

precies siep.. daar zou ik knetter van worden..



ik ben dus ook ooit met bonnetjes bijhouden begonnen maar dus al snel naar pinnen.. heel consequent.. na een maand of 3 zie je de grote lijnen. Je vaste lasten weet je als het goed is..

quote:siep1234 schreef op 16 maart 2011 @ 13:31:

Wat ik me altijd afvraag met dat 1x per week pinnen... loop je dan in de supermarkt al te hoofdrekenen wat je bij de kassa kwijt zal zijn? Ik ben altijd bang dat je dan E 80 hebt gepind en je vervolgens E 89,35 moet afrekenen. Hoe doen jullie dat?Misschien is het daarom wel voordelig, je bent aan het hoofdrekenen, je schat dat je aan de 77 euro komt maar je laat voor de zekerheid de zak chips maar staan.

ik pin 1 keer in de maand en verdeel het in week enveloppen. Doe 1 keer in de week de grote boodschappen, dan houd ik altijd over dus sta nooit te kijk bij de kassa.

quote:siep1234 schreef op 16 maart 2011 @ 13:31:

Wat ik me altijd afvraag met dat 1x per week pinnen... loop je dan in de supermarkt al te hoofdrekenen wat je bij de kassa kwijt zal zijn? Ik ben altijd bang dat je dan E 80 hebt gepind en je vervolgens E 89,35 moet afrekenen. Hoe doen jullie dat?



Ik ga op vrijdag boodschappen doen bij ah voor de hele week ,en pin dan gewoon met het pasje.

Het "weekbudget"is 100 euro,dus als ik voor 70 euro boodschappen haal,pin ik nog 30 euro contant voor de rest van de week kleine dingen te halen.

Ik reken vaak in mijn hoofd hoeveel iets kost zodat ik er neit overheen kom. en ik neem toch voor de zekerheid iets extra's mee.

Als iets bijv. 1.90 kost rekenen ik in mijn hoofd 2 euro> zo reken je iets ruimer.

Ik ga het toch ook maar proberen al weet ik nog niet hoeveel.

ben nog steeds te veel kwijt aan boodschappen elke week.



Dus gewoon 1 x pinnen en dat delen door de weken die er van betaald moeten worden.

Een aparte "boodschappen" rekening lijkt me ook wel wat.

Kan dat gewoon zonder moeite geopend worden (bij de ING) Heb nu 1 rekening, zou dan bijvoorbeeld een rekening zonder pas ernaat kunnen hebben (pas - voor de boodschappen/zonder pas - rekeningen)

quote:waaromdan schreef op 16 maart 2011 @ 14:05:

Ik ga het toch ook maar proberen al weet ik nog niet hoeveel.

ben nog steeds te veel kwijt aan boodschappen elke week.



Dus gewoon 1 x pinnen en dat delen door de weken die er van betaald moeten worden.

Een aparte "boodschappen" rekening lijkt me ook wel wat.

Kan dat gewoon zonder moeite geopend worden (bij de ING) Heb nu 1 rekening, zou dan bijvoorbeeld een rekening zonder pas ernaat kunnen hebben (pas - voor de boodschappen/zonder pas - rekeningen)Ik heb een rekening zonder pas, daar gaat aan het begin van de maand geld naartoe voor de vaste lasten. Van de andere rekening kan ik dan pinnen.

quote:poldervrouw schreef op 16 maart 2011 @ 13:37:ik ben dus ook ooit met bonnetjes bijhouden begonnen maar dus al snel naar pinnen.. heel consequent.. na een maand of 3 zie je de grote lijnen.



Het zal een beetje van je doel en je eigen gedrag afhangen wat handiger is.



--> wil je echt zuinig leven en ben je niet zo gedisciplineerd met je pinpas: éénmalig pinnen en het daarmee doen.



--> ben je gedisciplineerd genoeg maar wil je vooral inzicht in waar het geld heengaat: zoveel mogelijk pinnen en met Tim of Yunoo je uitgaven in kaart brengen.



Voor mij is dus het tweede handiger.



Edit: en dan is bonnetjes bijhouden dus echt heel onhandig. Ik wil niet zozeer weten wat mijn nieuwe schoenen gekost hebben, ik wil weten wat ik dit jaar aan kleding heb uitgegeven, wat dat vorig jaar was, of daar een stijgende of een dalende lijn in zit enz. Via pinbetalingen en wat manipulaties in een digitaal huishoudboekje zie je dat in één keer, als ik dat met bonnetjes zou moeten doen blijf ik bezig.

quote:siep1234 schreef op 16 maart 2011 @ 13:31:

Wat ik me altijd afvraag met dat 1x per week pinnen... loop je dan in de supermarkt al te hoofdrekenen wat je bij de kassa kwijt zal zijn? Ik ben altijd bang dat je dan E 80 hebt gepind en je vervolgens E 89,35 moet afrekenen. Hoe doen jullie dat?Daarvoor heb ik dus een app op mijn mobiel gezet. Ik klik aan welke boodschappen ik nodig heb en ik kan dan al meteen zien hoeveel geld het mij aan de kassa gaat kosten.

Ik heb afgelopen maand wel alle bonnetjes bewaard... en daarop streep ik af wat eigenlijk 'niet echt nodig' was. Om te kijken of ik nog ergens op kan besparen. Of dat bepaalde producten die ik regelmatig koop bij de andere supermarkt goedkoper zijn etc.



Tja.. ik moet nou eenmaal erg op mijn uitgaven letten, dus dan vind ik het beetje extra werk om dit bij te houden prima te doen!

quote:mimootje schreef op 16 maart 2011 @ 13:38:

ik pin 1 keer in de maand en verdeel het in week enveloppen. Doe 1 keer in de week de grote boodschappen, dan houd ik altijd over dus sta nooit te kijk bij de kassa.Ik doe het precies zoals jou

Ik betaal juist zoveel mogelijk met pin. Ik pin wel 1x per week om de boodschappen op de markt, de werkster en de oppas mee te betalen, maar de rest pin ik altijd. Ik vind juist dat mijn contante geld zomaar verdwijnt en dan weet ik niet meer waar ik het nou aan uit heb gegeven. Met pin weet ik precies wat ik doe en ik kijk ook geregeld naar mijn bankstand via internetbankieren.

Vol verbazing zie ik TV-programma’s, die in schulden geraakte consumenten discutabele adviezen geven. Zo’n advies is: ‘contanten in de portemonnee.’ Daarbij hoort het ostentatief doorknippen of inleveren van de creditcard of -erger- de pinpas. ‘Zo creëer je overzicht en weet je wat je te besteden hebt’, luidt het adagium. Beide aspecten zijn onjuist. Budgetoverzicht ontbreekt geheel en wat je te besteden hebt blijkt niet uit wat er nog in de portemonnee zit. Daaruit valt alleen af te leiden dat je nog iets kunt uitgeven; niet waaraan. En hierin schuilt ook de kern van de schuldsaneringvraag. Telkens blijkt dat de schuldenaar geen idee heeft waaraan zijn - vaak niet eens onaanzienlijke - budget is opgegaan. Gebrek aan inzicht veroorzaakt verkeerd bestedingsgedrag. Het gaat om WAT men betaalt, niet HOE. Dergelijke ‘contant adviezen’ zijn gebaseerd op de negatieve psychologische notie, van de pijn die men voelt bij het contant betalen en het zien slinken van de waarde in de beurs. Feitelijk straft men zichzelf bij elke uitgave. Deze negatieve bekrachtiging kan weliswaar kortstondig effect hebben, maar niet op de lange duur. Een psychologisch positieve affirmatie leidt juist tot het zich eigen maken van het gedrag dat tot die positieve bekrachtiging leidt. Dat is wat schuldsaneerders willen. Zeker bij meerjarige trajecten. Beter is alle inkomsten en uitgaven te inventariseren, een bedrag voor boodschappen te reserveren en met een boodschappenlijstje deze zaken zo goedkoop mogelijk aan te schaffen. Dat geeft een positief gevoel. Belonen is een effectiever gedragsveranderingmechanisme dan straffen. En betaal die boodschappen gewoon met de pinpas. Dat doet ook de Rotterdamse besparingsdeskundige Harry Plazier, die zelf van een bijstandsuitkering moet rondkomen. Door alles te pinnen ontstaat inzicht waardoor de financiële huishouding op orde is te brengen. Alles pinnen speelt een cruciale rol in zijn elfstappenplan voor een gezond budgetbeheer.

Want pinnen biedt overzicht en inzicht. Er bestaat een groeiend aantal digitale budgetteringsprogramma’s waarbij het grote voordeel is dat gepinde bedragen direct in het digitale huishoudboekje lopen, zodat overzicht en inzicht in het uitgavenpatroon ontstaan. Door regelmatig in te loggen ziet men precies waaraan het budget is opgegaan. En hoe eventueel bij te sturen. Uitgavenlimieten zijn ook in te stellen. Schuldenaars willen wel een kasboekje bijhouden maar houden dat niet lang vol. Door alle uitgaven te pinnen hoeft dat niet meer; het gaat vanzelf. Los van dit alles is de maatschappelijke trend: meer elektronisch betalen. Contant betalen is inefficiënt en onveilig. Supermarkten gaan daarom kassa’s pin-only maken. Schuldenaars kunnen hierdoor optimaal gebruik maken van moderne (soms gratis) budgetbeheersingsprogramma's.

De psychologische pijn van het uitgeven van contant is een contraproductief beheersmiddel dat niet leidt tot een realistisch uitgavenpatroon. Het is gebaseerd op psychologisch onjuiste assumpties en maatschappelijk betutteling van de betrokkenen.

Zeg het is ongetwijfeld goed advies, maar je mag hier niet spammen: Bob G. Goulooze, die nog doctor moet worden. Een tekst knippen en plakken van je website zonder bronvermelding is een beetje lui.