
Limburgse meisjes vermist in Parijs
maandag 4 april 2011 om 15:50
Limburgse meisjes vermist in Parijs
Twee meisjes uit Maastricht worden vermist na een schoolreisje naar Parijs. De school heeft aangifte van vermissing gedaan en de politie in Parijs is een grote zoekactie gestart.
De meisjes uit de vierde van het VMBO kwamen vrijdag na een bezoek aan Disneyland niet opdagen op de afgesproken verzamelplaats. Er is nog niets van ze gehoord.
Er is een grote zoekactie op touw gezet door de Franse politie, zo maakte de school zondag bekend. Directeur Moesson laat weten de onzekerheid over het lot van de meisjes te delen.
Bron: http://www.rtl.nl/(/actueel/rtlnieuws/b ... parijs.xml
Het zal je maar gebeuren dat je kinderen niet meer terug komen van schoolreis. Maar ook voor de leraren en klasgenoten verschrikkelijk om mee te maken.
Hopelijk zijn ze snel weer terecht!
Twee meisjes uit Maastricht worden vermist na een schoolreisje naar Parijs. De school heeft aangifte van vermissing gedaan en de politie in Parijs is een grote zoekactie gestart.
De meisjes uit de vierde van het VMBO kwamen vrijdag na een bezoek aan Disneyland niet opdagen op de afgesproken verzamelplaats. Er is nog niets van ze gehoord.
Er is een grote zoekactie op touw gezet door de Franse politie, zo maakte de school zondag bekend. Directeur Moesson laat weten de onzekerheid over het lot van de meisjes te delen.
Bron: http://www.rtl.nl/(/actueel/rtlnieuws/b ... parijs.xml
Het zal je maar gebeuren dat je kinderen niet meer terug komen van schoolreis. Maar ook voor de leraren en klasgenoten verschrikkelijk om mee te maken.
Hopelijk zijn ze snel weer terecht!
dinsdag 5 april 2011 om 09:29
quote:Vrijdagochtend verscheen het duo met wel erg veel make-up op, aan het ontbijt. "Iemand vroeg nog of ze een date hadden. 'Altijd hè', zeiden ze toen", vertellen scholieren.
Een andere opvallende aanwijzing voor het aanstaande vertrek van de twee was het verzoek van de dames om hun koffer mee te mogen nemen in de bus. "Maar de leraren zeiden dat die bij de bagage van de rest moest blijven. En toen hebben ze hun tandenborstels, wat kleren en geld uit hun koffers gepakt".
Een andere opvallende aanwijzing voor het aanstaande vertrek van de twee was het verzoek van de dames om hun koffer mee te mogen nemen in de bus. "Maar de leraren zeiden dat die bij de bagage van de rest moest blijven. En toen hebben ze hun tandenborstels, wat kleren en geld uit hun koffers gepakt".
dinsdag 5 april 2011 om 09:35
quote:nessemeisje schreef op 05 april 2011 @ 09:25:
[...]
En waarom vertellen die leerlingen dat dan ook niet eerder? Ik snap die pubers niet geloof ik. Als je ziet dat de hele school op stelten staat omdat er twee leerlingen vermist worden, dan meld je dit toch? Serieus, waar zit hun verstand?Nu ik gelezen heb dat ze hun koffer mee wilde hebben, weet ik wel zeker dat de leraren en dus ook de school prima doorhad wat er speelde. Ik denk dat de school de formele weg heeft gevolgd omdat ze weinig andere keus hadden -- stel dat die grieten tijdens hun domme avontuur iets overkomt -- maar ondertussen er heel andere gedachten bij hadden.
[...]
En waarom vertellen die leerlingen dat dan ook niet eerder? Ik snap die pubers niet geloof ik. Als je ziet dat de hele school op stelten staat omdat er twee leerlingen vermist worden, dan meld je dit toch? Serieus, waar zit hun verstand?Nu ik gelezen heb dat ze hun koffer mee wilde hebben, weet ik wel zeker dat de leraren en dus ook de school prima doorhad wat er speelde. Ik denk dat de school de formele weg heeft gevolgd omdat ze weinig andere keus hadden -- stel dat die grieten tijdens hun domme avontuur iets overkomt -- maar ondertussen er heel andere gedachten bij hadden.
dinsdag 5 april 2011 om 09:39
quote:Haley schreef op 05 april 2011 @ 09:35:
[...]
Nu ik gelezen heb dat ze hun koffer mee wilde hebben, weet ik wel zeker dat de leraren en dus ook de school prima doorhad wat er speelde. Ik denk dat de school de formele weg heeft gevolgd omdat ze weinig andere keus hadden -- stel dat die grieten tijdens hun domme avontuur iets overkomt -- maar ondertussen er heel andere gedachten bij hadden.Ja. Eens. Die leraren konden waarschijnlijk ook niet anders. En als ze al direct hadden gesuggereerd dat die meiden gewoon weg waren gelopen dan had er vast wel íemand de racismekaart getrokken, gezien de achtergrond van de dames.
[...]
Nu ik gelezen heb dat ze hun koffer mee wilde hebben, weet ik wel zeker dat de leraren en dus ook de school prima doorhad wat er speelde. Ik denk dat de school de formele weg heeft gevolgd omdat ze weinig andere keus hadden -- stel dat die grieten tijdens hun domme avontuur iets overkomt -- maar ondertussen er heel andere gedachten bij hadden.Ja. Eens. Die leraren konden waarschijnlijk ook niet anders. En als ze al direct hadden gesuggereerd dat die meiden gewoon weg waren gelopen dan had er vast wel íemand de racismekaart getrokken, gezien de achtergrond van de dames.
dinsdag 5 april 2011 om 09:44
dinsdag 5 april 2011 om 09:53
dinsdag 5 april 2011 om 10:01
dinsdag 5 april 2011 om 10:07
Hier het stuk van de Telegraaf:
"Meisjes als clochards in Parijs
Van onze verslaggevers - De Maastrichter meisjes Halima Saoufi (16) en Anoesha Aram (17) die gisteren na een dagenlange vermissing weer opdoken in Parijs, zeggen er als clochards door de stad te zijn getrokken, op straat te hebben geslapen en door een hel te zijn gegaan. “Het was vreselijk eng.”
Volgens de tieners die afgelopen vrijdag tijdens een schoolreisje in Parijs vermist raakten, begon de ellende toen zij die middag verdwaald raakten bij een middagje shoppen aan de Champs-Élysées. Halima en Anousha moesten op een afgesproken tijdstip bij een Adidas-winkel verschijnen, maar zeggen bij de verkeerde winkel op hun klas van het Sint Maartenscollege te hebben staan wachten. “De schoolbus is toen zonder ons vertrokken. Iedereen dacht dat we waren weggelopen: maar dat durven we niet eens en dat zouden we nooit doen!”
Volgens de meisjes waren ze niet in staat om iemand te bereiken: de telefoon van Halima was leeg en uitgeschakeld, bij Anousha was het beltegoed op. Hun gsm's zijn bovendien prepaid-telefoons die in het buitenland niet werken. “Ik kreeg een sms van mensen van school en later ook van mijn zus. Iedereen vroeg waar we waren. Het was heel erg, want ook ook telefoontjes kon ik niet meer beantwoorden.”
De twee, die zonder bagage zaten, besteedden hun geld aan kleding om de koude nachten in Parijs door te komen. “We hebben geslapen op bankjes, soms een paar uurtjes in een McDonald-vestiging en af en toe ook in een groot winkelcentrum. Het was vreselijk eng 's nachts. We zagen allemaal rare mensen – ook mannen die als vrouwen waren verkleed - en hadden het af en toe niet meer.” Bij een belwinkel zegt het duo vergeefs te hebben geprobeerd om contact te leggen met Nederland. Volgens Halima en Anoesha zijn zij niet meteen naar de politie gestapt, omdat ze daar vorige week donderdag ook al mee te maken hadden. “Ook toen waren we verdwaald”, is hun verhaal. “De politie hielp ons toen bij het bellen naar een mentor. Maar die wilde eerst zijn pizza opeten en kwam ons pas drie kwartier later halen.”
Na drie dagen in Parijs als zwervers te hebben gebivakkeerd, stapten de meisjes gisteren naar de politie op het Gare du Nord. Daar was inmiddels doorgedrongen dat twee Nederlandse jongeren waren verdwenen en werd meteen actie ondernomen. Huilend maar dolblij sloten Halima en Anoesha gisteravond in Parijs hun familieleden in de armen. "
Wat een achterbakse, leugenachtige trutten zeg. Ik geloof er geen hol van.
"Meisjes als clochards in Parijs
Van onze verslaggevers - De Maastrichter meisjes Halima Saoufi (16) en Anoesha Aram (17) die gisteren na een dagenlange vermissing weer opdoken in Parijs, zeggen er als clochards door de stad te zijn getrokken, op straat te hebben geslapen en door een hel te zijn gegaan. “Het was vreselijk eng.”
Volgens de tieners die afgelopen vrijdag tijdens een schoolreisje in Parijs vermist raakten, begon de ellende toen zij die middag verdwaald raakten bij een middagje shoppen aan de Champs-Élysées. Halima en Anousha moesten op een afgesproken tijdstip bij een Adidas-winkel verschijnen, maar zeggen bij de verkeerde winkel op hun klas van het Sint Maartenscollege te hebben staan wachten. “De schoolbus is toen zonder ons vertrokken. Iedereen dacht dat we waren weggelopen: maar dat durven we niet eens en dat zouden we nooit doen!”
Volgens de meisjes waren ze niet in staat om iemand te bereiken: de telefoon van Halima was leeg en uitgeschakeld, bij Anousha was het beltegoed op. Hun gsm's zijn bovendien prepaid-telefoons die in het buitenland niet werken. “Ik kreeg een sms van mensen van school en later ook van mijn zus. Iedereen vroeg waar we waren. Het was heel erg, want ook ook telefoontjes kon ik niet meer beantwoorden.”
De twee, die zonder bagage zaten, besteedden hun geld aan kleding om de koude nachten in Parijs door te komen. “We hebben geslapen op bankjes, soms een paar uurtjes in een McDonald-vestiging en af en toe ook in een groot winkelcentrum. Het was vreselijk eng 's nachts. We zagen allemaal rare mensen – ook mannen die als vrouwen waren verkleed - en hadden het af en toe niet meer.” Bij een belwinkel zegt het duo vergeefs te hebben geprobeerd om contact te leggen met Nederland. Volgens Halima en Anoesha zijn zij niet meteen naar de politie gestapt, omdat ze daar vorige week donderdag ook al mee te maken hadden. “Ook toen waren we verdwaald”, is hun verhaal. “De politie hielp ons toen bij het bellen naar een mentor. Maar die wilde eerst zijn pizza opeten en kwam ons pas drie kwartier later halen.”
Na drie dagen in Parijs als zwervers te hebben gebivakkeerd, stapten de meisjes gisteren naar de politie op het Gare du Nord. Daar was inmiddels doorgedrongen dat twee Nederlandse jongeren waren verdwenen en werd meteen actie ondernomen. Huilend maar dolblij sloten Halima en Anoesha gisteravond in Parijs hun familieleden in de armen. "
Wat een achterbakse, leugenachtige trutten zeg. Ik geloof er geen hol van.
nessemeisje wijzigde dit bericht op 05-04-2011 10:08
Reden: lay-out
Reden: lay-out
% gewijzigd
dinsdag 5 april 2011 om 10:26
Kan je wel SMSjes ontvangen in het buitenland als je prepaid het in het buitenland het niet doet?
Waarom lukt het niet om in een belwinkel contact te maken met Nederland. Het is een belwinkel! Daar kun je bellen, met je ouders, met de Nederlandse politie, met vriendinnen, etc. Ze liegen!
Ze durfden niet naar de politie omdat ze daar al eerder mee te maken hadden gehad? Oja, waren ze toen gemarteld en wilden ze daarom niet meer terug? Ik vind nog dat die leraar ze toen snel heeft opgehaald. Drie kwartier is niets...
Maar na drie dagen als clochards te hebben geleefd durfden ze opeens weer wel naar de politie?
Ze hebben heel iets anders gedaan daar in Parijs, maar als je zoiets doet moet je wel een waterdicht verhaal bedenken. Ze zijn achterbaks en dom.
Waarom lukt het niet om in een belwinkel contact te maken met Nederland. Het is een belwinkel! Daar kun je bellen, met je ouders, met de Nederlandse politie, met vriendinnen, etc. Ze liegen!
Ze durfden niet naar de politie omdat ze daar al eerder mee te maken hadden gehad? Oja, waren ze toen gemarteld en wilden ze daarom niet meer terug? Ik vind nog dat die leraar ze toen snel heeft opgehaald. Drie kwartier is niets...
Maar na drie dagen als clochards te hebben geleefd durfden ze opeens weer wel naar de politie?
Ze hebben heel iets anders gedaan daar in Parijs, maar als je zoiets doet moet je wel een waterdicht verhaal bedenken. Ze zijn achterbaks en dom.
dinsdag 5 april 2011 om 10:26
quote:nessemeisje schreef op 05 april 2011 @ 10:07:
Hier het stuk van de Telegraaf:
"Meisjes als clochards in Parijs
Van onze verslaggevers - De Maastrichter meisjes Halima Saoufi (16) en Anoesha Aram (17) die gisteren na een dagenlange vermissing weer opdoken in Parijs, zeggen er als clochards door de stad te zijn getrokken, op straat te hebben geslapen en door een hel te zijn gegaan. “Het was vreselijk eng.”
Volgens de tieners die afgelopen vrijdag tijdens een schoolreisje in Parijs vermist raakten, begon de ellende toen zij die middag verdwaald raakten bij een middagje shoppen aan de Champs-Élysées. Halima en Anousha moesten op een afgesproken tijdstip bij een Adidas-winkel verschijnen, maar zeggen bij de verkeerde winkel op hun klas van het Sint Maartenscollege te hebben staan wachten. “De schoolbus is toen zonder ons vertrokken. Iedereen dacht dat we waren weggelopen: maar dat durven we niet eens en dat zouden we nooit doen!”
Volgens de meisjes waren ze niet in staat om iemand te bereiken: de telefoon van Halima was leeg en uitgeschakeld, bij Anousha was het beltegoed op. Hun gsm's zijn bovendien prepaid-telefoons die in het buitenland niet werken. “Ik kreeg een sms van mensen van school en later ook van mijn zus. Iedereen vroeg waar we waren. Het was heel erg, want ook ook telefoontjes kon ik niet meer beantwoorden.”
De twee, die zonder bagage zaten, besteedden hun geld aan kleding om de koude nachten in Parijs door te komen. “We hebben geslapen op bankjes, soms een paar uurtjes in een McDonald-vestiging en af en toe ook in een groot winkelcentrum. Het was vreselijk eng 's nachts. We zagen allemaal rare mensen – ook mannen die als vrouwen waren verkleed - en hadden het af en toe niet meer.” Bij een belwinkel zegt het duo vergeefs te hebben geprobeerd om contact te leggen met Nederland. Volgens Halima en Anoesha zijn zij niet meteen naar de politie gestapt, omdat ze daar vorige week donderdag ook al mee te maken hadden. “Ook toen waren we verdwaald”, is hun verhaal. “De politie hielp ons toen bij het bellen naar een mentor. Maar die wilde eerst zijn pizza opeten en kwam ons pas drie kwartier later halen.”
Na drie dagen in Parijs als zwervers te hebben gebivakkeerd, stapten de meisjes gisteren naar de politie op het Gare du Nord. Daar was inmiddels doorgedrongen dat twee Nederlandse jongeren waren verdwenen en werd meteen actie ondernomen. Huilend maar dolblij sloten Halima en Anoesha gisteravond in Parijs hun familieleden in de armen. "
Wat een achterbakse, leugenachtige trutten zeg. Ik geloof er geen hol van.
Goed verhaal! Kan zo in de Mijn Geheim over een aantal jaar, onder de titel: mijn verleden als minderjarige zwerfster.
Hier het stuk van de Telegraaf:
"Meisjes als clochards in Parijs
Van onze verslaggevers - De Maastrichter meisjes Halima Saoufi (16) en Anoesha Aram (17) die gisteren na een dagenlange vermissing weer opdoken in Parijs, zeggen er als clochards door de stad te zijn getrokken, op straat te hebben geslapen en door een hel te zijn gegaan. “Het was vreselijk eng.”
Volgens de tieners die afgelopen vrijdag tijdens een schoolreisje in Parijs vermist raakten, begon de ellende toen zij die middag verdwaald raakten bij een middagje shoppen aan de Champs-Élysées. Halima en Anousha moesten op een afgesproken tijdstip bij een Adidas-winkel verschijnen, maar zeggen bij de verkeerde winkel op hun klas van het Sint Maartenscollege te hebben staan wachten. “De schoolbus is toen zonder ons vertrokken. Iedereen dacht dat we waren weggelopen: maar dat durven we niet eens en dat zouden we nooit doen!”
Volgens de meisjes waren ze niet in staat om iemand te bereiken: de telefoon van Halima was leeg en uitgeschakeld, bij Anousha was het beltegoed op. Hun gsm's zijn bovendien prepaid-telefoons die in het buitenland niet werken. “Ik kreeg een sms van mensen van school en later ook van mijn zus. Iedereen vroeg waar we waren. Het was heel erg, want ook ook telefoontjes kon ik niet meer beantwoorden.”
De twee, die zonder bagage zaten, besteedden hun geld aan kleding om de koude nachten in Parijs door te komen. “We hebben geslapen op bankjes, soms een paar uurtjes in een McDonald-vestiging en af en toe ook in een groot winkelcentrum. Het was vreselijk eng 's nachts. We zagen allemaal rare mensen – ook mannen die als vrouwen waren verkleed - en hadden het af en toe niet meer.” Bij een belwinkel zegt het duo vergeefs te hebben geprobeerd om contact te leggen met Nederland. Volgens Halima en Anoesha zijn zij niet meteen naar de politie gestapt, omdat ze daar vorige week donderdag ook al mee te maken hadden. “Ook toen waren we verdwaald”, is hun verhaal. “De politie hielp ons toen bij het bellen naar een mentor. Maar die wilde eerst zijn pizza opeten en kwam ons pas drie kwartier later halen.”
Na drie dagen in Parijs als zwervers te hebben gebivakkeerd, stapten de meisjes gisteren naar de politie op het Gare du Nord. Daar was inmiddels doorgedrongen dat twee Nederlandse jongeren waren verdwenen en werd meteen actie ondernomen. Huilend maar dolblij sloten Halima en Anoesha gisteravond in Parijs hun familieleden in de armen. "
Wat een achterbakse, leugenachtige trutten zeg. Ik geloof er geen hol van.
Goed verhaal! Kan zo in de Mijn Geheim over een aantal jaar, onder de titel: mijn verleden als minderjarige zwerfster.

dinsdag 5 april 2011 om 10:36
Wat een achterbakse secreten zeg, maar ik vrees dat ze hier mee weg zullen komen en geen cent hoeven te betalen van alle onnodige kosten die ze veroorzaakt hebben (en dan nog maar te zwijgen van alle ongerustheid).
Ik heb overigens ooit op een VMBO in een achterstandswijk vakantiewerk gedaan en ik ken dit soort type meisjes wel, één en al grote bek en geen enkel moreel besef.
Gelukkig was niet iedereen op die school zo, want dit heeft niet persé met je opleidingsniveau en je sociaal-economische en culturele achtergrond te maken.
Ik heb overigens ooit op een VMBO in een achterstandswijk vakantiewerk gedaan en ik ken dit soort type meisjes wel, één en al grote bek en geen enkel moreel besef.
Gelukkig was niet iedereen op die school zo, want dit heeft niet persé met je opleidingsniveau en je sociaal-economische en culturele achtergrond te maken.
dinsdag 5 april 2011 om 11:19
quote:luna2006 schreef op 05 april 2011 @ 10:25:
Ja ja... en mentor die eerst zijn pizza op wilt eten????
Hóe geloofwaardig wil je overkomen??..
Dat zou nog wel waar kunnen zijn want ze claimen dat dat donderdag was, toen ze ook verdwaald waren. Toen hebben ze via de politie de mentor gebeld, die dan waarschijnlijk net aan het eten was, en wist dat de meiden in het bureau zaten te wachten, en die zei waarschijnlijk blijf zitten waar je zit, ik eet even snel de rest van deze pizza op en kom jullie ophalen en had waarschijnlijk ook even wat tijd nodig op het politie bureau te vinden etc.
Verder is het verhaal natuurlijk totaal niet geloofwaardig. Als de mentor donderdag naar de zin van de dames niet snel genoeg te hulp schoot, dan weerhoudt je dat toch niet na het wachten van een uur op een lege straathoek om alsnog te bellen via de politie. De koffers die ze in de bus meewilden nemen en het feit dat ze hun mond niet konden houden over hun plannen bewijst dat er gewoon tussenuit zijn geknepen.
Ze hadden beter een onbekende man in een wit busje die ze meenam en vasthield op een onbekende locatie kunnen verzinnen. Dat is veel lastiger te ontkrachten
Ja ja... en mentor die eerst zijn pizza op wilt eten????
Hóe geloofwaardig wil je overkomen??..
Dat zou nog wel waar kunnen zijn want ze claimen dat dat donderdag was, toen ze ook verdwaald waren. Toen hebben ze via de politie de mentor gebeld, die dan waarschijnlijk net aan het eten was, en wist dat de meiden in het bureau zaten te wachten, en die zei waarschijnlijk blijf zitten waar je zit, ik eet even snel de rest van deze pizza op en kom jullie ophalen en had waarschijnlijk ook even wat tijd nodig op het politie bureau te vinden etc.
Verder is het verhaal natuurlijk totaal niet geloofwaardig. Als de mentor donderdag naar de zin van de dames niet snel genoeg te hulp schoot, dan weerhoudt je dat toch niet na het wachten van een uur op een lege straathoek om alsnog te bellen via de politie. De koffers die ze in de bus meewilden nemen en het feit dat ze hun mond niet konden houden over hun plannen bewijst dat er gewoon tussenuit zijn geknepen.
Ze hadden beter een onbekende man in een wit busje die ze meenam en vasthield op een onbekende locatie kunnen verzinnen. Dat is veel lastiger te ontkrachten

dinsdag 5 april 2011 om 13:03
Hier klopt iets niet......... En trouwens, voordat ik mijn kind op schoolreisje zou laten gaan zou ik altijd checken dat ze wel kunnen bellen en hun extra geld meegeven voor-het-geval-dat.
Het is lekker makkelijk om met het vingertje naar de schoolleiding te wijzen en je handen onterecht in onschuld te wassen.
Het is lekker makkelijk om met het vingertje naar de schoolleiding te wijzen en je handen onterecht in onschuld te wassen.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
dinsdag 5 april 2011 om 13:22
quote:nessemeisje schreef op 04 april 2011 @ 23:43:
Dat gelooft toch geen hond? Toevallig deden allebei de telefoontjes het niet meer op vrijdagmiddag. Toevallig kwamen ze pas boven water toen hun geld op was.
Nogmaals: wat een stomme trutten.
" De twee leerlingen van het Sint Maartenscollege in Maastricht die vrijdag tijdens een schoolreisje naar Parijs vermist raakten, zouden moedwillig zijn weggebleven. Tenminste, dat vermoedt directeur Johan Moes van de VMBO-school van het Sint Maartenscollege.
Hij zei maandagavond voor de Limburgse regionale omroep L1 niet uit te sluiten dat het om een vooropgezet plan gaat. De school overweegt een sanctie tegen de meisjes."
Ik weet wel een sanctie: dokken. Dokken voor de leraren die achter moesten blijven. Dokken voor de kaartjes van hun ouders die hen op moesten halen. En verder strafwerk, veel strafwerk. En anders van school trappen.eens.
Dat gelooft toch geen hond? Toevallig deden allebei de telefoontjes het niet meer op vrijdagmiddag. Toevallig kwamen ze pas boven water toen hun geld op was.
Nogmaals: wat een stomme trutten.
" De twee leerlingen van het Sint Maartenscollege in Maastricht die vrijdag tijdens een schoolreisje naar Parijs vermist raakten, zouden moedwillig zijn weggebleven. Tenminste, dat vermoedt directeur Johan Moes van de VMBO-school van het Sint Maartenscollege.
Hij zei maandagavond voor de Limburgse regionale omroep L1 niet uit te sluiten dat het om een vooropgezet plan gaat. De school overweegt een sanctie tegen de meisjes."
Ik weet wel een sanctie: dokken. Dokken voor de leraren die achter moesten blijven. Dokken voor de kaartjes van hun ouders die hen op moesten halen. En verder strafwerk, veel strafwerk. En anders van school trappen.eens.
I’m doing superhero stuff. I’m staying focused. If anybody comes in here looking for trouble, oh, they’re going to meet my partners. We’re talking about paw and order.