Zwanger
alle pijlers
Je kind verliezen tijdens de zwangerschap
dinsdag 12 oktober 2010 om 21:30
Hallo allemaal,
Ik schrijf hier al een tijdje mee via mijn eigen topic en van andere lotgenoten die ook hun kindje zijn verloren tijdens de zwangerschap.
Er zijn nu een aantal losse topics hierover, maar wellicht is er ook behoefte aan een topic waar we allemaal onze gevoelens en verhalen kunnen delen.
Voor wie mee wil schrijven....wees welkom!
Ik schrijf hier al een tijdje mee via mijn eigen topic en van andere lotgenoten die ook hun kindje zijn verloren tijdens de zwangerschap.
Er zijn nu een aantal losse topics hierover, maar wellicht is er ook behoefte aan een topic waar we allemaal onze gevoelens en verhalen kunnen delen.
Voor wie mee wil schrijven....wees welkom!
donderdag 21 april 2011 om 13:31
donderdag 21 april 2011 om 17:13
Lieve Puck, wat vervelend dat je weer een mindere dag hebt, maar ook zo begrijpelijk. De komende weken zullen nog met heel veel up's en downs gaan. Soms kun je een willekeurig moment even helemaal van slag raken. Volgens mij heel normaal. Laat dat toe en probeer voor jezelf een manier te vinden om weer wat rustig te worden. Ik vond het dan heel fijn om met mijn man alles nog eens na te praten. De hele bevalling, de dagen na de bevalling hoe we de toekomst zagen. Voorzichtig merkten we dat we weer plannetjes durfden te maken. Te denken aan een volgende zwangerschap. Maar het blijft moeilijk. Het blijft een k*t gevoel dat je dit kindje niet bij je hebt kunnen houden.
Kun jij goed met je man erover praten? Het je contact met een maatschappelijk werker of je verloskundige? Helpt het misschien om alles op te schrijven?
Pfff, eigenlijk weet ik ook niks te bedenken wat echt helpt. Ik merk alleen dat erover praten mij heeft geholpen, een mooi fotoboekje maken, jezelf dwingen om af en toe een boodschapje te doen, ik heb veel verhalen op internet gelezen dan voelde ikme niet alleen. Er waren ook nog zoveel verhalen voor mijn idee die 'erger' waren en daardoor kon ik het allemaal beter plaatsen. Maar ik vind ook jou verhaal al zo heftig dat ik niet weet of jij daar ook iets aan hebt.
Kun jij goed met je man erover praten? Het je contact met een maatschappelijk werker of je verloskundige? Helpt het misschien om alles op te schrijven?
Pfff, eigenlijk weet ik ook niks te bedenken wat echt helpt. Ik merk alleen dat erover praten mij heeft geholpen, een mooi fotoboekje maken, jezelf dwingen om af en toe een boodschapje te doen, ik heb veel verhalen op internet gelezen dan voelde ikme niet alleen. Er waren ook nog zoveel verhalen voor mijn idee die 'erger' waren en daardoor kon ik het allemaal beter plaatsen. Maar ik vind ook jou verhaal al zo heftig dat ik niet weet of jij daar ook iets aan hebt.
zaterdag 23 april 2011 om 16:55
Ik ben ook wel benieuwd naar de echo van Niekje!
Puck, hoe gaat het op het moment?
Dolfijntje, ik vind het zo spannend voor jou komende maand. Vind het stoer dat je ervoor gaat.
Hier gaat het nog steeds wel goed eigenlijk. Begin steeds meer mijn werk op te pakken. Volgende week ga ik zelfs op kraamvisite. Ben benieuwd hoe ik me daarna voel.
Verder is alleen mijn cyclus een rommeltje. Was vorige week woensdag ongesteld geworden dit duurde tot zondag. En nu ben ik gister weer ongesteld geworden. Raar! Hadden jullie dat ook?
Puck, hoe gaat het op het moment?
Dolfijntje, ik vind het zo spannend voor jou komende maand. Vind het stoer dat je ervoor gaat.
Hier gaat het nog steeds wel goed eigenlijk. Begin steeds meer mijn werk op te pakken. Volgende week ga ik zelfs op kraamvisite. Ben benieuwd hoe ik me daarna voel.
Verder is alleen mijn cyclus een rommeltje. Was vorige week woensdag ongesteld geworden dit duurde tot zondag. En nu ben ik gister weer ongesteld geworden. Raar! Hadden jullie dat ook?
zaterdag 23 april 2011 om 20:06
Puck hoe gaat het deze dag met je? Tja, verder moeilijk om iets te zeggen. Behalve dat je gewoon toe moet geven aan je vedriet. En leef vooral met de dag, verwacht niet al te veel van jezelf.
Jill en dolfijntje:
Echo was goed! We hebben onze kleine gezien en gezien dat het hartje klopt! Verder zag het er uit zoals het er uit moet zien met 8 weken. Over drie weken weer echo en daarna weer na drie weken. Regelmatig een controle dus, dat is fijn!
Fijn weekend.
Jill en dolfijntje:
Echo was goed! We hebben onze kleine gezien en gezien dat het hartje klopt! Verder zag het er uit zoals het er uit moet zien met 8 weken. Over drie weken weer echo en daarna weer na drie weken. Regelmatig een controle dus, dat is fijn!
Fijn weekend.
zondag 24 april 2011 om 14:25
Puck, ik zou zo graag willen dat je je weer wat beter ging voelen maar het is een heel proces.
Je schrijft dat je misschien volgende week een gesprek hebt met een hulpverlener. Kan dat niet meteen dinsdag? Ik heb me een dag heel naar en rot gevoeld en was blij dat ik toen even met de verloskundige kon praten. Wie begeleiden jou hierin? Komt dat slapen ook niet van de medicijnen?
Maar Puck, het komt echt goed. Ook al snap je dat nu nog niet en is het vertrouwen op dit moment weg. Je hebt een heel mooi engeltje wat voor altijd over je waakt en die ervoor gaat zorgen dat jullie voor een tweede keer papa en mama gaan worden. Ik weet het zeker! Probeer bij vandaag te blijven en niet teveel in de toekomst te kijken. Annali was prachtig maar mocht niet bij jullie blijven, maar ben je niet ongelooflijk trots op haar dat ze toch 32 heerlijke weken bij jou in de buik heeft mogen zitten?
Niemand neemt jullie Annali nog af, ook al is ze niet meer lijflijk hier. Ze zal voor altijd voor jullie zorgen, geloof daar in. Dat geeft je kracht om verder te gaan.
Heel veel liefs Jill
Je schrijft dat je misschien volgende week een gesprek hebt met een hulpverlener. Kan dat niet meteen dinsdag? Ik heb me een dag heel naar en rot gevoeld en was blij dat ik toen even met de verloskundige kon praten. Wie begeleiden jou hierin? Komt dat slapen ook niet van de medicijnen?
Maar Puck, het komt echt goed. Ook al snap je dat nu nog niet en is het vertrouwen op dit moment weg. Je hebt een heel mooi engeltje wat voor altijd over je waakt en die ervoor gaat zorgen dat jullie voor een tweede keer papa en mama gaan worden. Ik weet het zeker! Probeer bij vandaag te blijven en niet teveel in de toekomst te kijken. Annali was prachtig maar mocht niet bij jullie blijven, maar ben je niet ongelooflijk trots op haar dat ze toch 32 heerlijke weken bij jou in de buik heeft mogen zitten?
Niemand neemt jullie Annali nog af, ook al is ze niet meer lijflijk hier. Ze zal voor altijd voor jullie zorgen, geloof daar in. Dat geeft je kracht om verder te gaan.
Heel veel liefs Jill
zondag 24 april 2011 om 14:34
Puck, ik lees net je berichtje. Kan je niet NU de verloskundige bellen? Daar is ze ook voor hoor, om te praten en je te helpen. Gewoon op haar 06 nummer bellen, echt, daar zijn ze voor.
Ik hoop zo dat je je weer wat beter gaat voelen. Al is het maar een kleinlichtpuntje per dag, elke dag wat vaker en langer.
Helpt het je om van je af te schrijven?
Wat zorgt nu voor een klein lichtpuntje op een dag als vandaag? Is het een knuffel van je man? Een stuk chocolade?
Ik denk aan je en schrijf hier van je af als je dat helpt.
Ik hoop zo dat je je weer wat beter gaat voelen. Al is het maar een kleinlichtpuntje per dag, elke dag wat vaker en langer.
Helpt het je om van je af te schrijven?
Wat zorgt nu voor een klein lichtpuntje op een dag als vandaag? Is het een knuffel van je man? Een stuk chocolade?
Ik denk aan je en schrijf hier van je af als je dat helpt.
zondag 24 april 2011 om 14:42
Jill tegelijkertijd gepost met hetzelfde idee zo te lezen. Fijn dat het met jou beter gaat, ook op je werk. Wel vervelend dat je cyclus zo van slag is. Ik heb nu 2 cyclussen gehad en allebei de cyclussen heb ik 2 dagen na mijn eisprong voor 5 dagen gevloeid, leek op menstruatie maar zonder krampen en pukkels. Misschien zelfde als bij jou?
Niekje, wat een heerlijk nieuws dat de echo goed was! Super! En fijn dat je zo onder controle blijft.
Wij hebben eergisteren de urn binnengekregen. Hij is echt prachtig en hebben direct de as erin gedaan. Hij staat nu prachtig naast een foto van Jasmijn in de woonkamer.
Nu ook weer 2 keer naar de IVFpoli geweest en mag morgen weer. Vind het toch wel erg spannend en definitief. Sta nu al doodsangsten uit over de 20weken echo en ben nog niet eens zwanger Voel me ook een beetje schuldig naar Jasmijn toe.
Niekje, wat een heerlijk nieuws dat de echo goed was! Super! En fijn dat je zo onder controle blijft.
Wij hebben eergisteren de urn binnengekregen. Hij is echt prachtig en hebben direct de as erin gedaan. Hij staat nu prachtig naast een foto van Jasmijn in de woonkamer.
Nu ook weer 2 keer naar de IVFpoli geweest en mag morgen weer. Vind het toch wel erg spannend en definitief. Sta nu al doodsangsten uit over de 20weken echo en ben nog niet eens zwanger Voel me ook een beetje schuldig naar Jasmijn toe.
dinsdag 26 april 2011 om 10:27
Dolfijntje hoe was het bij de ivf poli? Kan me voorstellen dat het ook veel spanning met zich mee brengt. Probeer niet te veel vooruit te denken en al aan die echos te denken,maak je jezelf gek mee. Makkelijk gezegd,ik weet t..
Wat fijn dat de urn er is en het een mooi plekje gekregen heeft!
Puck, hoe gast het? Heb je al met iemand kunnen praten?
Wat fijn dat de urn er is en het een mooi plekje gekregen heeft!
Puck, hoe gast het? Heb je al met iemand kunnen praten?
dinsdag 26 april 2011 om 11:06
Niekje, heb jij last van kwaaltjes trouwens? En blijf je de hele zwangerschap onder controle van de gyn?
Ik heb gisteren Pregnyl moeten spuiten, dus morgen heb ik mijn eisprong. Zaterdag worden de cryo's ontdooit en als dat goed gaat heb ik zondag de terugplaatsing. Ik moet zondagochtend bellen om te vragen hoe laat en of of er überhaupt een terugplaatsing is. Spannend dus! Ik zal proberen om niet te ver vooruit te denken, Niekje, hoop dat het helpt!
Vanmiddag een vergadering waar ik erg tegenop zie. Ik heb de meeste collega's nog niet gezien, dus vanmiddag allemaal voor het eerst. Heb geen zin in meelevende blikken en vragen. (maar aan de andere kant zou ik het ook weer niet fijn vinden als iedereen maar net deed alsof er niks gebeurt is... lekker dubbel weer) Ik heb net een collega gevraagd of ze een beetje bij me in de buurt kan blijven.
Ik heb nog een dilemma die ik wil voorleggen bij jullie: mijn schoonzus is zwanger (19 weken nu) en die heeft echt nog bijna niks van zich laten horen. Ze is 1 keer langsgekomen na de bevalling en sindsdien horen we niks meer. Mijn man heeft denk ik 2 keer gebeld om te vragen hoe het met haar gaat, maar er komt niks vanuit haar. Nu snap ik dat zij het ook wel moeilijk heeft omdat zij nu zwanger is, maar ik ben teleurgesteld. Ze hoeft heus niet wekelijks aan de telefoon te hangen, maar ze had toch wel de afgelopen weken 1 keer kunnen bellen? Nu weet ik niet of ik er iets van moet zeggen, of niet. Ik weet dat ze veel dingen aantrekt en ik wil niet verwijtend overkomen. Wat vinden jullie?
Ik heb gisteren Pregnyl moeten spuiten, dus morgen heb ik mijn eisprong. Zaterdag worden de cryo's ontdooit en als dat goed gaat heb ik zondag de terugplaatsing. Ik moet zondagochtend bellen om te vragen hoe laat en of of er überhaupt een terugplaatsing is. Spannend dus! Ik zal proberen om niet te ver vooruit te denken, Niekje, hoop dat het helpt!
Vanmiddag een vergadering waar ik erg tegenop zie. Ik heb de meeste collega's nog niet gezien, dus vanmiddag allemaal voor het eerst. Heb geen zin in meelevende blikken en vragen. (maar aan de andere kant zou ik het ook weer niet fijn vinden als iedereen maar net deed alsof er niks gebeurt is... lekker dubbel weer) Ik heb net een collega gevraagd of ze een beetje bij me in de buurt kan blijven.
Ik heb nog een dilemma die ik wil voorleggen bij jullie: mijn schoonzus is zwanger (19 weken nu) en die heeft echt nog bijna niks van zich laten horen. Ze is 1 keer langsgekomen na de bevalling en sindsdien horen we niks meer. Mijn man heeft denk ik 2 keer gebeld om te vragen hoe het met haar gaat, maar er komt niks vanuit haar. Nu snap ik dat zij het ook wel moeilijk heeft omdat zij nu zwanger is, maar ik ben teleurgesteld. Ze hoeft heus niet wekelijks aan de telefoon te hangen, maar ze had toch wel de afgelopen weken 1 keer kunnen bellen? Nu weet ik niet of ik er iets van moet zeggen, of niet. Ik weet dat ze veel dingen aantrekt en ik wil niet verwijtend overkomen. Wat vinden jullie?
dinsdag 26 april 2011 om 11:28
Oh wat spannend idd dolfijntje!
Ik ben enorm moe, s avonds erg misselijk en verder (nog) geen kwaaltjes. Nu ziekjes.. Flinke hooikoorts in combi met flinke verkoudheid.. Blehh..
Gebruik liever geen medicijnen ofzo, want wil geen risicos lopen. Dan maar ff beroerd voelen.
Succes met de vergadering! Ik zag er eerst ook wek tegenop,om collegas weer te zien. Maar merkte bij mijn collegas vooral veel verbondenheid en belangstelling. Niet eens heel erg vol medeleven,maar oprecht belangstellend. Ik heb dat als erg fijn ervaren. Maar goed, dat is voor iedereen anders natuurlijk..
Wat betreft je schoonzus. Ik denk dat ik het op de man af zou vragen/zeggen. Bij je eigen gevoel houden, wat jij merkt en niet hoe het voor haar zou kunnen zijn. Pas als je het uitspreekt naar elkaar,weet je wat erachter zit. Misschien wel iets heel anders dan je denkt... Succes ermee!
X
Ik ben enorm moe, s avonds erg misselijk en verder (nog) geen kwaaltjes. Nu ziekjes.. Flinke hooikoorts in combi met flinke verkoudheid.. Blehh..
Gebruik liever geen medicijnen ofzo, want wil geen risicos lopen. Dan maar ff beroerd voelen.
Succes met de vergadering! Ik zag er eerst ook wek tegenop,om collegas weer te zien. Maar merkte bij mijn collegas vooral veel verbondenheid en belangstelling. Niet eens heel erg vol medeleven,maar oprecht belangstellend. Ik heb dat als erg fijn ervaren. Maar goed, dat is voor iedereen anders natuurlijk..
Wat betreft je schoonzus. Ik denk dat ik het op de man af zou vragen/zeggen. Bij je eigen gevoel houden, wat jij merkt en niet hoe het voor haar zou kunnen zijn. Pas als je het uitspreekt naar elkaar,weet je wat erachter zit. Misschien wel iets heel anders dan je denkt... Succes ermee!
X
dinsdag 26 april 2011 om 19:34
Ik was ook even benieuwd hoe het met Puck gaat. Puck laat je binnenkort weer even wat van je horen?
Dolfijntje, spannend weekend zit er voor jou aan te komen zeg. Maar jij moet dus eerst je ei laten springen en dan plaatsen ze een aantal dagen later het eitje terug? En hoelang moet je dan weer wachten tot je kunt testen? Hebben jullie 3 pogingen? Het wekt toch weer heel anders dan IUI.
Ik denk dat je schoonzus het heel moeilijk vind wat ze wel en niet tegen jullie kan zeggen. Ik mer dat tenminste wel bij een aantal vriendinnen. Ze willen je niet van streek maken en zeggen daarom niets. Terwijl dat ook niet goed voelt. Maar ik weet dus niet of het onwil van haar is of dat ze jou niet wik kwetsen.
Niekje, jammer dat je wat last van kwaaltjes hebt. Maar ongelooflijk fijn dat alles goed leek op de echo.
Als ik jullie zo hoor over zwangerschappen begint het bij mij ook wel weer te kriebelen.
Dolfijntje, spannend weekend zit er voor jou aan te komen zeg. Maar jij moet dus eerst je ei laten springen en dan plaatsen ze een aantal dagen later het eitje terug? En hoelang moet je dan weer wachten tot je kunt testen? Hebben jullie 3 pogingen? Het wekt toch weer heel anders dan IUI.
Ik denk dat je schoonzus het heel moeilijk vind wat ze wel en niet tegen jullie kan zeggen. Ik mer dat tenminste wel bij een aantal vriendinnen. Ze willen je niet van streek maken en zeggen daarom niets. Terwijl dat ook niet goed voelt. Maar ik weet dus niet of het onwil van haar is of dat ze jou niet wik kwetsen.
Niekje, jammer dat je wat last van kwaaltjes hebt. Maar ongelooflijk fijn dat alles goed leek op de echo.
Als ik jullie zo hoor over zwangerschappen begint het bij mij ook wel weer te kriebelen.
woensdag 27 april 2011 om 08:51
Hoi puck,
Een hele dikke knuffel. Het is nog zo kort geleden dat je bent bevallen... het verdriet en gemis is zo vers.
Een doolhof van emoties.. je bent mama geworden en je bent kraamvrouw, maar je kindje is niet bij je...
Mogelijk heeft je lichaam het echt nodig om te slapen.
Goed en knap van je dat je erover denkt om naar een hulpverlener te gaan als je het gevoel hebt dat je er niet uitkomt.
Neem je tijd..
liefs
Een hele dikke knuffel. Het is nog zo kort geleden dat je bent bevallen... het verdriet en gemis is zo vers.
Een doolhof van emoties.. je bent mama geworden en je bent kraamvrouw, maar je kindje is niet bij je...
Mogelijk heeft je lichaam het echt nodig om te slapen.
Goed en knap van je dat je erover denkt om naar een hulpverlener te gaan als je het gevoel hebt dat je er niet uitkomt.
Neem je tijd..
liefs
woensdag 27 april 2011 om 09:05
Hoi puck,
Tijdje terug plaatste ik dit gedichtje hier (uit het boekje kleine ster, geschreven door Petra van der Waal). Ik hoop dat het wat steun/kracht geeft.
Lieve mama...
Een tijdje mocht ik bij je wonen,
veilig diep verscholen in je buik.
Je was zo gelukkig dat ik zou
komen,
en ik wilde zo graag naar je toe
Maar na lange maanden
groeien in je warme buik,
mocht ik maar heel even bij je
zijn.
Want ik werd geroepen door
het grote licht.
Ik liet je achter in een grote
leegte.
Want ik, jouw kindje,
die je zo lang had gedragen,
werd bij het grote licht
een kleine ster.
Van het grote licht
mag ik je troosten
Ik mag je zeggen,
dat ik altijd bij je ben.
Wees niet bang
lieve mama...,
ik ben dicht bij je.
Want ook al zie je me niet,
ik weet dat je me voelt.
Maar je stille verdriet,
kan ik ook bij jou zien,
voelen, horen en begrijpen.
Begrijpen dat je zachtjes huilt
om mij.
Veeg de tranen uit je ogen
en wees niet verdrietig.
Ik ben en blijf jouw kindje.
Ik kus je...,
lieve mama
Tijdje terug plaatste ik dit gedichtje hier (uit het boekje kleine ster, geschreven door Petra van der Waal). Ik hoop dat het wat steun/kracht geeft.
Lieve mama...
Een tijdje mocht ik bij je wonen,
veilig diep verscholen in je buik.
Je was zo gelukkig dat ik zou
komen,
en ik wilde zo graag naar je toe
Maar na lange maanden
groeien in je warme buik,
mocht ik maar heel even bij je
zijn.
Want ik werd geroepen door
het grote licht.
Ik liet je achter in een grote
leegte.
Want ik, jouw kindje,
die je zo lang had gedragen,
werd bij het grote licht
een kleine ster.
Van het grote licht
mag ik je troosten
Ik mag je zeggen,
dat ik altijd bij je ben.
Wees niet bang
lieve mama...,
ik ben dicht bij je.
Want ook al zie je me niet,
ik weet dat je me voelt.
Maar je stille verdriet,
kan ik ook bij jou zien,
voelen, horen en begrijpen.
Begrijpen dat je zachtjes huilt
om mij.
Veeg de tranen uit je ogen
en wees niet verdrietig.
Ik ben en blijf jouw kindje.
Ik kus je...,
lieve mama
donderdag 28 april 2011 om 10:16
Puck, hoe gaat het met je?
Vivamember, wat is dat toch een prachtig gedichtje. Ik kan het echt niet droog houden als ik het lees. Hoe gaat het met jou? Hoe is het met je buik?
Annali, hoe is het met jou?
Niekje, sterkte met de hooikoorts. Gatsie, is geen pretje met dit weer en al die pollen en dan ook nog zwanger zijn.
Jill, bij een cryo-terugplaatsing monitoren ze eerst wanneer mijn eisprong is. En dan wordt 5 dagen daarna de ontdooide embryo teruggeplaatst. Dit omdat bij een natuurlijke cyclus de eicel wordt bevrucht aan het begin van de eileider en eer dat hij in de baarmoeder beland is hij ook al 4-5 dagen verder. Dus ze bootsen nu zo goed mogelijk de natuurlijke cyclus na, anders is je baarmoeder nog niet klaar voor innesteling. Ik mag 12 dagen na de terugplaatsing testen als ik nog niet ongesteld ben geworden.
Ik weet alleen nog niet of we er überhaupt mee verder gaan deze maand. Mijn gevoelens liggen op het moment erg overhoop. Ze beginnen zaterdag pas met ontdooien van de embryo, dus ik heb nog tot morgen om te beslissen. Ik vind het ineens erg snel gaan en vind het doodeng om weer zwanger te worden. Al lijkt het me ook weer erg fijn. Ik moet dus nog even alles op een rijtje zetten in mijn hoofd en dan beslissen.
Vivamember, wat is dat toch een prachtig gedichtje. Ik kan het echt niet droog houden als ik het lees. Hoe gaat het met jou? Hoe is het met je buik?
Annali, hoe is het met jou?
Niekje, sterkte met de hooikoorts. Gatsie, is geen pretje met dit weer en al die pollen en dan ook nog zwanger zijn.
Jill, bij een cryo-terugplaatsing monitoren ze eerst wanneer mijn eisprong is. En dan wordt 5 dagen daarna de ontdooide embryo teruggeplaatst. Dit omdat bij een natuurlijke cyclus de eicel wordt bevrucht aan het begin van de eileider en eer dat hij in de baarmoeder beland is hij ook al 4-5 dagen verder. Dus ze bootsen nu zo goed mogelijk de natuurlijke cyclus na, anders is je baarmoeder nog niet klaar voor innesteling. Ik mag 12 dagen na de terugplaatsing testen als ik nog niet ongesteld ben geworden.
Ik weet alleen nog niet of we er überhaupt mee verder gaan deze maand. Mijn gevoelens liggen op het moment erg overhoop. Ze beginnen zaterdag pas met ontdooien van de embryo, dus ik heb nog tot morgen om te beslissen. Ik vind het ineens erg snel gaan en vind het doodeng om weer zwanger te worden. Al lijkt het me ook weer erg fijn. Ik moet dus nog even alles op een rijtje zetten in mijn hoofd en dan beslissen.
donderdag 28 april 2011 om 12:44
Vivamember, het blijft een prachtig gedicht en voor mij voelt het ook wel precies zoals erin staat. Hij is en blijft mijn kindje...
Ik ga het gedichtje nog eens uitprinten en goed bewaren.
Puck, heb je inmiddels hulp gekregen?
Dolfijntje, volgens mij zijn jouw gevoelens heel normaal. Elke zwangerschap na zo'n gebeurtenis is super spannend. Maar of dat nu deze maand is of over een half jaar maakt denk ik niet heel veel uit. Natuurlijk moet je er wel helemaal achter staan en je er goed bij voelen. Hoeveel pogingen hebben jullie met ICSI, weer 3? Ik duim voor je komend weekend, wat je ook beslist!
En als ik zeg dat jij gewoon over 2 weken al zwanger kan zijn wat is dan je eerste gevoel / reactie?
Ik ga het gedichtje nog eens uitprinten en goed bewaren.
Puck, heb je inmiddels hulp gekregen?
Dolfijntje, volgens mij zijn jouw gevoelens heel normaal. Elke zwangerschap na zo'n gebeurtenis is super spannend. Maar of dat nu deze maand is of over een half jaar maakt denk ik niet heel veel uit. Natuurlijk moet je er wel helemaal achter staan en je er goed bij voelen. Hoeveel pogingen hebben jullie met ICSI, weer 3? Ik duim voor je komend weekend, wat je ook beslist!
En als ik zeg dat jij gewoon over 2 weken al zwanger kan zijn wat is dan je eerste gevoel / reactie?
donderdag 28 april 2011 om 16:55
Jill, mijn eerste reactie zou dan zijn "help!" Maar tegelijkertijd ook heel fijn.
We beginnen qua pogingen weer opnieuw, dus we hebben na deze cryo's weer de volledige 3 ICSI pogingen. Dit omdat ik langer dan 12 weken zwanger ben geworden. Als dat niet het geval was geweest, dan hadden we nog maar 1 poging gehad.
Wanneer denk jij dat je weer naar het ziekenhuis gaat?
Ik heb vandaag trouwens 4 uurtjes gewerkt en het ging echt geweldig! Ben helemaal blij. En bij thuiskomst ook nog een ontzettend lief kaartje van een vriendin op de deurmat.
We beginnen qua pogingen weer opnieuw, dus we hebben na deze cryo's weer de volledige 3 ICSI pogingen. Dit omdat ik langer dan 12 weken zwanger ben geworden. Als dat niet het geval was geweest, dan hadden we nog maar 1 poging gehad.
Wanneer denk jij dat je weer naar het ziekenhuis gaat?
Ik heb vandaag trouwens 4 uurtjes gewerkt en het ging echt geweldig! Ben helemaal blij. En bij thuiskomst ook nog een ontzettend lief kaartje van een vriendin op de deurmat.
donderdag 28 april 2011 om 22:32
Dolfijn, ik denk dat mijn reactie hetzelfde zou zijn als die van jou. Ik zoi me misschien eerst wat schuldig voelen naar ons kleine mannetje maar ik zou ook wel heel blij zijn. Het blijft een dubbel gevoel.
Wij hebben eind mei een afspraak in het ziekenhuis met ds gynaecoloog. Dit is helemaal vrijblijvend. Wij kunnen onze vragen stellen en ik weet ook nog niet of ik dan meteen weer met een behandeling zou willen beginnen.
Maar het begint al wel weer erg te kriebelen. Het is vandaag precies 2 maanden geleden dat ik ben bevallen. De tijd gaat erg snel voor mijn gevoel.
Wij hebben eind mei een afspraak in het ziekenhuis met ds gynaecoloog. Dit is helemaal vrijblijvend. Wij kunnen onze vragen stellen en ik weet ook nog niet of ik dan meteen weer met een behandeling zou willen beginnen.
Maar het begint al wel weer erg te kriebelen. Het is vandaag precies 2 maanden geleden dat ik ben bevallen. De tijd gaat erg snel voor mijn gevoel.
vrijdag 29 april 2011 om 15:30
Hi,
Ik heb vandaag even een minder dagje.
Het lijkt wel of iedereen om me heen al moeder of zwanger is. Ik voel me op zulke momenten zo leeg. Vriendinnen hebben straks in dezelfde tijd al 2 kinderen gekregen en ik sta nog met lege handen. Dat voelt zo oneerlijk.
Het zal wel bij het leven horen maar er zijn dagen bij dat ik er slecht mee om kan gaan (vandaag).
In het begin overheerste het verdriet om het kindje dat je hebt verloren maar nu de wens om zwanger te zijn weer heviger wordt heb ik het zwaarder met niet meer zwanger zijn. Het was zo dichtbij, ik had over 2/3 weken lekker met verlof moeten zijn en me voorbereiden op de komst van ons zoontje. Maar ook dat is dan in 1 klap weg.
Bah, wat is het leven soms oneerlijk en hard.
Ik heb vandaag even een minder dagje.
Het lijkt wel of iedereen om me heen al moeder of zwanger is. Ik voel me op zulke momenten zo leeg. Vriendinnen hebben straks in dezelfde tijd al 2 kinderen gekregen en ik sta nog met lege handen. Dat voelt zo oneerlijk.
Het zal wel bij het leven horen maar er zijn dagen bij dat ik er slecht mee om kan gaan (vandaag).
In het begin overheerste het verdriet om het kindje dat je hebt verloren maar nu de wens om zwanger te zijn weer heviger wordt heb ik het zwaarder met niet meer zwanger zijn. Het was zo dichtbij, ik had over 2/3 weken lekker met verlof moeten zijn en me voorbereiden op de komst van ons zoontje. Maar ook dat is dan in 1 klap weg.
Bah, wat is het leven soms oneerlijk en hard.
vrijdag 29 april 2011 om 17:33
