Zwanger
alle pijlers
Bevallen: de taboes!
zondag 20 februari 2011 om 22:41
Moeders van het forum, een oproep aan u allen!
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
dinsdag 5 april 2011 om 14:52
het wordt allemaal minder heftig na verloop van tijd.
Gelukkig maar.
Die onzekerheid kom je wel weer te boven, je leert je kind namelijk steeds beter kennen (en ook de verschillende huiltjes leer je kennen, er staat ergens een filmpje op youtube waarin alle huiltjes van babies staan en die zijn universeel)
Gelukkig maar.
Die onzekerheid kom je wel weer te boven, je leert je kind namelijk steeds beter kennen (en ook de verschillende huiltjes leer je kennen, er staat ergens een filmpje op youtube waarin alle huiltjes van babies staan en die zijn universeel)
dinsdag 5 april 2011 om 21:36
Oh ja, toucheren... AUTSJ! Ik weet nog wel dat het echt gemeen was, die allereerste keer. Heel gemeen. Toen kreeg ik gel omdat ik nog niet verstreken was. Nee, dat heb ik gevoeld! GRRR! Die avond was het al iets minder pijnlijk, en de ochtend erop niet meer pijnlijk. Toen had ik door de gel twee centimeter ontsluiting gekregen.
Het schijnt dat het minder pijnlijk is naarmate je ontsluiting verder vordert. Daar kan ik dus over meepraten! (Helaas heb je dan weer weeën die pijnlijk zijn, maar dat is een ander verhaal.)
Nimmie, verder eens met Ringelding.
Het schijnt dat het minder pijnlijk is naarmate je ontsluiting verder vordert. Daar kan ik dus over meepraten! (Helaas heb je dan weer weeën die pijnlijk zijn, maar dat is een ander verhaal.)
Nimmie, verder eens met Ringelding.
donderdag 7 april 2011 om 23:56
Elke maand dat je kleintje groter wordt, word je geheugen slechter denk ik 
De manier van de natuur om ons een tweede te laten willen. Volgende week is het voor mij een jaar geleden en ik weet wel dat het vreselijk was 28 uren weeën zonder ontsluiting. De weeënstorm door het infuus mee opwekkers. Ik weet dat ik om pijnstiller heb gebedeld. Maar hoe erg het nu was, tja ik ben het gevoel vergeten.
Hopelijk kan ik het lekker in de vergetelheid laten tot bevalling nummer 2 Nou ja in 2012 maar eerst eens kijken of we zwanger kunnen worden natuurlijk....
De manier van de natuur om ons een tweede te laten willen. Volgende week is het voor mij een jaar geleden en ik weet wel dat het vreselijk was 28 uren weeën zonder ontsluiting. De weeënstorm door het infuus mee opwekkers. Ik weet dat ik om pijnstiller heb gebedeld. Maar hoe erg het nu was, tja ik ben het gevoel vergeten.Hopelijk kan ik het lekker in de vergetelheid laten tot bevalling nummer 2
Nou ja in 2012 maar eerst eens kijken of we zwanger kunnen worden natuurlijk....
vrijdag 8 april 2011 om 07:56
dinsdag 12 april 2011 om 16:35
Heb met veel interesse dit topic gelezen, maar wat ik niet ben tegen gekomen zijn de ervaringen over het bevallen in water (badkuip, bassin ed). Iemand die me daar meer over kan vertellen hoe dat gegaan is?
p.s. ben niet zwanger, maar over een paar jaar (ben nu 26) staat het zeker op de agenda, zelfs na het lezen van dit topic!
p.s. ben niet zwanger, maar over een paar jaar (ben nu 26) staat het zeker op de agenda, zelfs na het lezen van dit topic!
dinsdag 12 april 2011 om 20:50
Wat een heerlijk topic om te lezen!
Ik heb zelf een middelmatige heftige, maar vooral laaaange bevalling gehad (met rugweeën en zonder persweeën). Hoewel het altijd erger kan, lees ik hier.
De eerste weken/maanden na de bevalling kon ik echt met verbazing, nee: ontzetting naar moeders met TWEE (of meer) kinderen op straat kijken. Dat die vrouwen wisten wat er ging komen met de bevalling en dan toch nog een tweede wilden.
Pffffffff
Ik heb zelf een middelmatige heftige, maar vooral laaaange bevalling gehad (met rugweeën en zonder persweeën). Hoewel het altijd erger kan, lees ik hier.
De eerste weken/maanden na de bevalling kon ik echt met verbazing, nee: ontzetting naar moeders met TWEE (of meer) kinderen op straat kijken. Dat die vrouwen wisten wat er ging komen met de bevalling en dan toch nog een tweede wilden.
Pffffffff
Je hoeft niet altijd te geloven wat je denkt.
dinsdag 12 april 2011 om 23:59
poep tijdens de bevalling, nope
handen als kolenschoppen die in je wroeten, nope (in ieder geval niets hinderlijks van gemerkt )
stolsels (zo groot als sinaasappels), nope
meurend kraamverband, tjek
blaren op mijn tepels, tjek (kloven, tepels waren voor 75% 'door'
moeite met poepen, nope
pijn bij plassen, nope
ontstokken hechting, tjek
verkeerd gehecht, tjek
naweén, nope
Ik heb 4 weken niet stil kunnen staan. Dus ik kon zitten, lopen en liggen. Maar ik kon niet stilstaan op 1 plek. Damn wat een pijn (geknipt + gehecht).
handen als kolenschoppen die in je wroeten, nope (in ieder geval niets hinderlijks van gemerkt )
stolsels (zo groot als sinaasappels), nope
meurend kraamverband, tjek
blaren op mijn tepels, tjek (kloven, tepels waren voor 75% 'door'
moeite met poepen, nope
pijn bij plassen, nope
ontstokken hechting, tjek
verkeerd gehecht, tjek
naweén, nope
Ik heb 4 weken niet stil kunnen staan. Dus ik kon zitten, lopen en liggen. Maar ik kon niet stilstaan op 1 plek. Damn wat een pijn (geknipt + gehecht).
woensdag 13 april 2011 om 00:04
quote:bellaroma schreef op 12 april 2011 @ 16:35:
Heb met veel interesse dit topic gelezen, maar wat ik niet ben tegen gekomen zijn de ervaringen over het bevallen in water (badkuip, bassin ed). Iemand die me daar meer over kan vertellen hoe dat gegaan is?
Ik kan je vertellen hoe dat bij mij is gegaan: niet!
Alles stond klaar, bad (uitgeprobeerd en wel), maar toen puntje bij paaltje kwam en ik een weeënstorm kreeg vond de vk het toch een beter idee als ik naar het ziekenhuis zou gaan.
Daar zit je dan, met je leuke ideeën en je opgeblazen bad in de kamer!
Hou er dus altijd écht rekening mee dat je het leuk kunt plannen, maar niet weet hoe het gaat.
Nu had ik een zeer korte en fijne bevalling (voor zover een bevalling fijn kan zijn dan) dus misschien komt er nog ooit wel een baby, die wel in bad wordt geboren..
Heb met veel interesse dit topic gelezen, maar wat ik niet ben tegen gekomen zijn de ervaringen over het bevallen in water (badkuip, bassin ed). Iemand die me daar meer over kan vertellen hoe dat gegaan is?
Ik kan je vertellen hoe dat bij mij is gegaan: niet!
Alles stond klaar, bad (uitgeprobeerd en wel), maar toen puntje bij paaltje kwam en ik een weeënstorm kreeg vond de vk het toch een beter idee als ik naar het ziekenhuis zou gaan.
Daar zit je dan, met je leuke ideeën en je opgeblazen bad in de kamer!
Hou er dus altijd écht rekening mee dat je het leuk kunt plannen, maar niet weet hoe het gaat.
Nu had ik een zeer korte en fijne bevalling (voor zover een bevalling fijn kan zijn dan) dus misschien komt er nog ooit wel een baby, die wel in bad wordt geboren..
woensdag 13 april 2011 om 00:16
quote:bellaroma schreef op 12 april 2011 @ 16:35:
Heb met veel interesse dit topic gelezen, maar wat ik niet ben tegen gekomen zijn de ervaringen over het bevallen in water (badkuip, bassin ed). Iemand die me daar meer over kan vertellen hoe dat gegaan is?
p.s. ben niet zwanger, maar over een paar jaar (ben nu 26) staat het zeker op de agenda, zelfs na het lezen van dit topic! Zelf geen ervaring, schoonzus en een vriendin wel. Bij nr. 1 ging het niet door, werd een keizersnede. Bij vriendin werd het toch op het droge, ze vond het koud worden (water koelt af he....) en ontdekte dat het een en ander aan vloeistoffen en objecten uit je lichaam ook in het water terecht komen. Bloed, vruchtwater, en als je ontlasting verliest gaat dat ronddrijven. In het begin vond ze het te warm ook nog. Geen succes verhalen dus, sorry.
Heb met veel interesse dit topic gelezen, maar wat ik niet ben tegen gekomen zijn de ervaringen over het bevallen in water (badkuip, bassin ed). Iemand die me daar meer over kan vertellen hoe dat gegaan is?
p.s. ben niet zwanger, maar over een paar jaar (ben nu 26) staat het zeker op de agenda, zelfs na het lezen van dit topic! Zelf geen ervaring, schoonzus en een vriendin wel. Bij nr. 1 ging het niet door, werd een keizersnede. Bij vriendin werd het toch op het droge, ze vond het koud worden (water koelt af he....) en ontdekte dat het een en ander aan vloeistoffen en objecten uit je lichaam ook in het water terecht komen. Bloed, vruchtwater, en als je ontlasting verliest gaat dat ronddrijven. In het begin vond ze het te warm ook nog. Geen succes verhalen dus, sorry.
woensdag 13 april 2011 om 02:41
maandag 9 mei 2011 om 15:41
Ik ontdekte dit topic toen ik zo'n 37 wkn zwanger was, en ben zo blij dat ik het gelezen heb! ik wist alles wat er mogelijk kon gaan gebeuren van te voren, en samen met de tip van de verloskundige; negeer zo lang mogelijk alle pijntjes en ga niet gelijk je weeën klokken, en de tips en ademhalingstechnieken van yoga, is de hele bevalling me reuze meegevallen.
Uk was een flinke baby van 4320 gram, (ondanks de schatting van 7pond de week ervoor) en met 2 hechtingen heb ik dat prima gedaan denk ik.
Maar die placenta, wat was dat kl*te, het liet echt niet los! uiteindelijk 3 spuiten gekregen (fijn als je dan weer alleen maar rugweeën krijgt en die liggend echt niet op kan vangen) en toch uiteindelijk op de operatiekamer beland.
Verder heeft het echt zo'n week of 2-3 geduurd voor ik weer normaal op het toilet kon zitten, leve de celstof matjes in je kraampakket! daar kun je prima staand boven poepen!
Dus meiden, bedankt voor het delen van jullie leed en ervaringen op dit topic.
Het heeft mij de knop doen omzetten om mij volledig over te geven aan de bevalling, en dat helpt (bij mij i.e.g.) echt!
Bedankt!
Uk was een flinke baby van 4320 gram, (ondanks de schatting van 7pond de week ervoor) en met 2 hechtingen heb ik dat prima gedaan denk ik.
Maar die placenta, wat was dat kl*te, het liet echt niet los! uiteindelijk 3 spuiten gekregen (fijn als je dan weer alleen maar rugweeën krijgt en die liggend echt niet op kan vangen) en toch uiteindelijk op de operatiekamer beland.
Verder heeft het echt zo'n week of 2-3 geduurd voor ik weer normaal op het toilet kon zitten, leve de celstof matjes in je kraampakket! daar kun je prima staand boven poepen!
Dus meiden, bedankt voor het delen van jullie leed en ervaringen op dit topic.
Het heeft mij de knop doen omzetten om mij volledig over te geven aan de bevalling, en dat helpt (bij mij i.e.g.) echt!
Bedankt!
maandag 9 mei 2011 om 19:21
Ik wil nog eens wat kwijt: na mijn zwangerschap heb ik last met spontaan vochtig worden wat betreft sex. Dus ja, ik gebruik de beruchte ( ) durexflesjes.
En ook: als ik nu sport (springen, hupsen, swingen) of nies moet ik goed opletten dat ik niet ongemerkt urine verlies. Kan dat minder goed inhouden op dat soort momenten. Raar. Dus die bekkenbodemspiertraining die men (verloskundige, zw.sch.yoga) je aanleert is zeker een goede, heb ik niet erg actief gedaan en daar heb ik nu dus last van.
En ook: als ik nu sport (springen, hupsen, swingen) of nies moet ik goed opletten dat ik niet ongemerkt urine verlies. Kan dat minder goed inhouden op dat soort momenten. Raar. Dus die bekkenbodemspiertraining die men (verloskundige, zw.sch.yoga) je aanleert is zeker een goede, heb ik niet erg actief gedaan en daar heb ik nu dus last van.
vrijdag 15 juli 2011 om 13:33
Ik had me ook goed ingelezen hier voor de bevalling, nu ruim een week geleden. "Dan kan het alleen maar meevallen".
En moet zeggen dat mijn herstel wonderbaarlijk vlot gaat, zat inderdaad in no-time in kleermakerszit op het bed.
Maar waar ik me wel in vergist heb is dat de pijn niet stopt zodra het kind eruit is. Het bleef maar pijn doen,die baby vond ik niet zo interessant, als de pijn maar stopte.
Tegen de tijd dat de pijn eindelijk weggeebt was, kwamen ze om de boel te hechten en een katheter in te brengen (die viel me dan weer heel erg mee uiteindelijk) weer pijn!
En moet zeggen dat mijn herstel wonderbaarlijk vlot gaat, zat inderdaad in no-time in kleermakerszit op het bed.
Maar waar ik me wel in vergist heb is dat de pijn niet stopt zodra het kind eruit is. Het bleef maar pijn doen,die baby vond ik niet zo interessant, als de pijn maar stopte.
Tegen de tijd dat de pijn eindelijk weggeebt was, kwamen ze om de boel te hechten en een katheter in te brengen (die viel me dan weer heel erg mee uiteindelijk) weer pijn!
vrijdag 15 juli 2011 om 17:52
quote:Biebeltje schreef op 15 juli 2011 @ 13:33:
Maar waar ik me wel in vergist heb is dat de pijn niet stopt zodra het kind eruit is. Het bleef maar pijn doen,die baby vond ik niet zo interessant, als de pijn maar stopte.
Tegen de tijd dat de pijn eindelijk weggeebt was, kwamen ze om de boel te hechten en een katheter in te brengen (die viel me dan weer heel erg mee uiteindelijk) weer pijn!
Ja dat hechten doet pijn he! Eerst een aantal prikken om te verdoven, die deden al pijn en vervolgens deed het nog steeds pijn tijdens het hechten. En nee het vasthouden van mijn kindje zorgde er niet voor dat het minder pijn deed.
Nu we het toch over pijn hebben. Een vaccuumpomp plaatsen! Dat was het pijnlijkste van de hele bevalling. Ik probeer er iets uit te persen, gaat er iemand met z'n hele hand naar binnen, nee niet fijn. (hoewel ik blij was dat het gedaan werd hoor, want zelf lukte het echt niet meer)
Maar waar ik me wel in vergist heb is dat de pijn niet stopt zodra het kind eruit is. Het bleef maar pijn doen,die baby vond ik niet zo interessant, als de pijn maar stopte.
Tegen de tijd dat de pijn eindelijk weggeebt was, kwamen ze om de boel te hechten en een katheter in te brengen (die viel me dan weer heel erg mee uiteindelijk) weer pijn!
Ja dat hechten doet pijn he! Eerst een aantal prikken om te verdoven, die deden al pijn en vervolgens deed het nog steeds pijn tijdens het hechten. En nee het vasthouden van mijn kindje zorgde er niet voor dat het minder pijn deed.
Nu we het toch over pijn hebben. Een vaccuumpomp plaatsen! Dat was het pijnlijkste van de hele bevalling. Ik probeer er iets uit te persen, gaat er iemand met z'n hele hand naar binnen, nee niet fijn. (hoewel ik blij was dat het gedaan werd hoor, want zelf lukte het echt niet meer)
vrijdag 15 juli 2011 om 19:14
Hey ladies, bedankt...
Hij kwam een maandje vroeger dan verwacht (moet ik ook geen geintjes maken over vliezen breken op het werk, direct de volgende dag, een zaterdag, liep ik inderdaad met lekkende vliezen rond...)
En eigenlijk vond ik dat hele infuus nog het ergste van allemaal... (maar daar kon gelukkig wel gelijk de remifentanil op aangesloten worden... Zo wat heb ik gezellig liggen kletsen met de verlos in opleiding tussen de weeen door...)
Schaamte was echt toaal overboord...
En wat helemaal kut is: Het vooruitzicht hebben (voorlopig) naar huis te moeten zonder kind. Mijn bloeddruk is nog nooit zo hoog geweest. Was er de laatste dag zelfs zo beroerd van dat ik nog twee dagen mocht blijven.
En gelukkig mocht hij toen wel mee naar huis, op voorwaarde dat hij in die twee dagen goed zou drinken (en nu krijg ik het haast niet afgekolfd, zo veel werkt hij naar binnen).
Hij kwam een maandje vroeger dan verwacht (moet ik ook geen geintjes maken over vliezen breken op het werk, direct de volgende dag, een zaterdag, liep ik inderdaad met lekkende vliezen rond...)
En eigenlijk vond ik dat hele infuus nog het ergste van allemaal... (maar daar kon gelukkig wel gelijk de remifentanil op aangesloten worden... Zo wat heb ik gezellig liggen kletsen met de verlos in opleiding tussen de weeen door...)
Schaamte was echt toaal overboord...
En wat helemaal kut is: Het vooruitzicht hebben (voorlopig) naar huis te moeten zonder kind. Mijn bloeddruk is nog nooit zo hoog geweest. Was er de laatste dag zelfs zo beroerd van dat ik nog twee dagen mocht blijven.
En gelukkig mocht hij toen wel mee naar huis, op voorwaarde dat hij in die twee dagen goed zou drinken (en nu krijg ik het haast niet afgekolfd, zo veel werkt hij naar binnen).
vrijdag 15 juli 2011 om 19:57
vrijdag 15 juli 2011 om 20:11
Ik weet niet zeker of de hele hand naar binnen ging, maar zo voelde het wel iig. Hij had dat ding wel met alle vingers vast en hij moet het ook bevestigen op het hoofd van het kindje, dus denk dat er toch aardig wat hand naar binnen gaat.
Ik bleef volgens mij nog redelijk rustig, maar zei wel dat het toch echt niet heel fijn was op het moment van plaatsen. Op de een of andere manier werden de weeen ook heftiger toen ze naar binnen gingen, alsof het lichaam dacht flikker op met naar binnen gaan, er moet iets naar buiten
Ik bleef volgens mij nog redelijk rustig, maar zei wel dat het toch echt niet heel fijn was op het moment van plaatsen. Op de een of andere manier werden de weeen ook heftiger toen ze naar binnen gingen, alsof het lichaam dacht flikker op met naar binnen gaan, er moet iets naar buiten
