
Minnaar deel 14
zondag 6 maart 2011 om 20:18
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
dinsdag 12 juli 2011 om 10:08
Bedankt diegene voor het succes wensen met het verder onderzoek, ik moet morgenochtend weer terug naar het ziekenhuis.. Maargoed ik ga van het positieve uit
en ga verder er ook niet op in bij dit topic
Nou afgelopen zondag heb ik mijn "minnaar" zijn vrouw en dochter ontmoet.. iets wat ik eigenlijk niet wilde !!
Ik werk dus in de horeca en ergens anders was er een feest waar hun ook bij uitgeodigd waren. Dus hij smste me of ik aan het werk was, hij zei me dat hun met zn 3en naar de stad gingen. Op mn werk was ik meteen van slag, ik stond echt te trillen omdat ik er niet mee geconfronteerd wilde worden.. Ik kende haar nog van vroeger en wist zeker dat als ik daar binnen kwam ze me herkende, zegt hij nog doodleuk tegen me ik zal wel zeggen tegen haar dat ik haar oud leerling was :s Nou heb even vriendelijk gezegd dat dat niet hoefde en ik hoopte dat ze me niet zou herkennen !
Uiteindelijk herkende ze me wel, want ze had gevraagd aan hem of ik daar werkte, dat was niet zo en ze wilde me even opzoeken om een praatje te maken. In de tussentijd was hij even langs gekomen en hij zag aan me dat ik me ongemakkelijk voelde, dus ik zeg dat is niet gek he !! beetje genante situatie, vind jij van niet dan ? hij zegt ja een beetje maar kan het goed scheidden.
Op een gegeven moment was ik klaar en was op het terras gaan zitten, maar ik moest nog even bij mn werk zijn en ik kom binnen zitten ze daar met zn 3en, zij herkende me meteen en maakte een praatje met me, ik deed wel geintresseerd maar zij vroeg niks aan me. Dus was al snel klaar met een praatje maken..
20 min later kreeg ik een sms van sorry wij zijn nu thuis, dus ik sms wat bedoel je, zegt ie is moeilijk soms, dus ik zeg voor jou of voor mij? hij zegt voor jou. Ik zeg ja dat is normaal.. maar doet het jou dan niks ? daarop zegt ie, ja als mn alles , zn dochter dus, bij jou wat komt eten voel ik me kut dat doet enorm zeer. Dus ik sms terug dat ik dat wel begrijp maar zichzelf niet druk over hoeft te maken, en dat ie het eerder moeilijker voor zn vrouw moet vinden .. daarop heb ik geen antwoord gekregen. Kreeg savonds al wel weer een sms dat ie graag spannende dingen met me zou willen doen etc.. waarop ik niet op heb gereageerd.
Dit was best een rotsituatie, maar het gekke is nu dat mn gevoel nu heel anders is, voor mezelf echt 10 keer beter, ik heb eigenlijk geen behoefte meer om echt af te spreken met hem.. het laat me nu veel meer koud. Kan ook wel weer een momentopname zijn hoor.. maargoed hopelijk blijft het zo.
Ik snap ook niet dat hij wil zeggen tegen zn vrouw dat ik een oud leerling ben, normaal gesproken probeer je mij en haar zover mogelijk van elkaar weg te houden.. Ook toen ik de eerste keer binnen kwam en ik weg liep en nog met iemand stond te praten, was ie me de hele tijd in de gaten aan het houden. Hij zegt zelf dat ie best jaloers is, en hij het ook echt niet fijn zou vinden als ie mijj zou zien met een andere man ..


Nou afgelopen zondag heb ik mijn "minnaar" zijn vrouw en dochter ontmoet.. iets wat ik eigenlijk niet wilde !!
Ik werk dus in de horeca en ergens anders was er een feest waar hun ook bij uitgeodigd waren. Dus hij smste me of ik aan het werk was, hij zei me dat hun met zn 3en naar de stad gingen. Op mn werk was ik meteen van slag, ik stond echt te trillen omdat ik er niet mee geconfronteerd wilde worden.. Ik kende haar nog van vroeger en wist zeker dat als ik daar binnen kwam ze me herkende, zegt hij nog doodleuk tegen me ik zal wel zeggen tegen haar dat ik haar oud leerling was :s Nou heb even vriendelijk gezegd dat dat niet hoefde en ik hoopte dat ze me niet zou herkennen !
Uiteindelijk herkende ze me wel, want ze had gevraagd aan hem of ik daar werkte, dat was niet zo en ze wilde me even opzoeken om een praatje te maken. In de tussentijd was hij even langs gekomen en hij zag aan me dat ik me ongemakkelijk voelde, dus ik zeg dat is niet gek he !! beetje genante situatie, vind jij van niet dan ? hij zegt ja een beetje maar kan het goed scheidden.
Op een gegeven moment was ik klaar en was op het terras gaan zitten, maar ik moest nog even bij mn werk zijn en ik kom binnen zitten ze daar met zn 3en, zij herkende me meteen en maakte een praatje met me, ik deed wel geintresseerd maar zij vroeg niks aan me. Dus was al snel klaar met een praatje maken..
20 min later kreeg ik een sms van sorry wij zijn nu thuis, dus ik sms wat bedoel je, zegt ie is moeilijk soms, dus ik zeg voor jou of voor mij? hij zegt voor jou. Ik zeg ja dat is normaal.. maar doet het jou dan niks ? daarop zegt ie, ja als mn alles , zn dochter dus, bij jou wat komt eten voel ik me kut dat doet enorm zeer. Dus ik sms terug dat ik dat wel begrijp maar zichzelf niet druk over hoeft te maken, en dat ie het eerder moeilijker voor zn vrouw moet vinden .. daarop heb ik geen antwoord gekregen. Kreeg savonds al wel weer een sms dat ie graag spannende dingen met me zou willen doen etc.. waarop ik niet op heb gereageerd.
Dit was best een rotsituatie, maar het gekke is nu dat mn gevoel nu heel anders is, voor mezelf echt 10 keer beter, ik heb eigenlijk geen behoefte meer om echt af te spreken met hem.. het laat me nu veel meer koud. Kan ook wel weer een momentopname zijn hoor.. maargoed hopelijk blijft het zo.
Ik snap ook niet dat hij wil zeggen tegen zn vrouw dat ik een oud leerling ben, normaal gesproken probeer je mij en haar zover mogelijk van elkaar weg te houden.. Ook toen ik de eerste keer binnen kwam en ik weg liep en nog met iemand stond te praten, was ie me de hele tijd in de gaten aan het houden. Hij zegt zelf dat ie best jaloers is, en hij het ook echt niet fijn zou vinden als ie mijj zou zien met een andere man ..
dinsdag 12 juli 2011 om 17:40
Lijkt erop dat je nog heel erg heen en weer zwabbert met je gevoelens. Ik herken dat. De ene dag denk je: het maakt me niet uit als ik hem niet meer zie en de dag erna stuur je hem weer een sms om hem te zien.
Dat is het tegenstrijdige. Probeer je gevoelens op een rijtje te krijgen en het iets meer van een afstand te zien. Het houd je teveel bezig. Nu is dit makkelijk gezegd, ik weet er alles van. Maar je moet jezelf beschermen hierin.
Dat is het tegenstrijdige. Probeer je gevoelens op een rijtje te krijgen en het iets meer van een afstand te zien. Het houd je teveel bezig. Nu is dit makkelijk gezegd, ik weet er alles van. Maar je moet jezelf beschermen hierin.
dinsdag 12 juli 2011 om 17:46
Xxas ja je heb gelijk hierin ! Moet zeggen dat het wel beter gaat hoor, sta er vandaag van te kijken, en gisteren trouwens ook !! Maargoed kan idd een dag zijn dat het gewoon goed gaat en morgen weer niet meer..
Maar vind je het niet vreemd hoe hij erop reageert als ik zn vrouw en kind zie ? of hij is nou gewoon zo'n gevoelloze man ?
Maar vind je het niet vreemd hoe hij erop reageert als ik zn vrouw en kind zie ? of hij is nou gewoon zo'n gevoelloze man ?
dinsdag 12 juli 2011 om 18:34
Ja dat kunnen wij wel vreemd vinden hoe hij reageert, maar daarmee laat hij zien hoe gemakkelijk hij datgene wat hij heeft met jou kan scheiden van zijn gezin.
Ik heb een paar dagen geleden ook vrouw en kinderen van mijn sv ontmoet. Allemaal heel leuk en lollig en ik zat ook met een brok in mijn keel. Hij had hier geen moeite mee.
Misschien toch typisch mannelijk (geldt niet voor iedereen hoor).
Maar zo weet je ook je plek. Ik word gewaardeerd om datgene wat ik hem laat voelen (lees: om hoe ik hem alle hoeken van de kamer laat zien). Voor de rest vindt hij me best leuk en aardig, maar dat was het dan ook.
Ben ik eigenlijk ook wel blij mee, want ik ben behoorlijk verliefd op hem geweest en dat was niet bepaald gemakkelijk om te combineren met mijn thuissituatie.
Ga er nu vreselijk goed op letten dat me dit met hem niet meer gebeurt.
Ik heb een paar dagen geleden ook vrouw en kinderen van mijn sv ontmoet. Allemaal heel leuk en lollig en ik zat ook met een brok in mijn keel. Hij had hier geen moeite mee.
Misschien toch typisch mannelijk (geldt niet voor iedereen hoor).
Maar zo weet je ook je plek. Ik word gewaardeerd om datgene wat ik hem laat voelen (lees: om hoe ik hem alle hoeken van de kamer laat zien). Voor de rest vindt hij me best leuk en aardig, maar dat was het dan ook.
Ben ik eigenlijk ook wel blij mee, want ik ben behoorlijk verliefd op hem geweest en dat was niet bepaald gemakkelijk om te combineren met mijn thuissituatie.
Ga er nu vreselijk goed op letten dat me dit met hem niet meer gebeurt.
dinsdag 12 juli 2011 om 19:24
Ja hij zei ook toen ie ff naar me toe kwam, omdat hij duidelijk zag dat ik het moeilijk vond, hij het makkelijk kon scheidden, zeg hem ook dat zijn typisch mannen idd !!
Maar wat ik me dan nog afvraag, ik weet mn plek nu wel, maar wat dan tegenover zn vrouw, zelfs tegenover haar voelt ie niks, enkel k*t zoals is het zelf zegt tegenover zn dochter..
Heel erg bedankt voor je post, hier heb ik veel aan !! kan je niet genoeg bedanken !! het is goed duidelijk nu !
Maar wat ik me dan nog afvraag, ik weet mn plek nu wel, maar wat dan tegenover zn vrouw, zelfs tegenover haar voelt ie niks, enkel k*t zoals is het zelf zegt tegenover zn dochter..
Heel erg bedankt voor je post, hier heb ik veel aan !! kan je niet genoeg bedanken !! het is goed duidelijk nu !
dinsdag 12 juli 2011 om 21:02
dinsdag 12 juli 2011 om 22:31
Okee, kleine update. Had vorige week een afspraak gepland met een man die ik een paar keer in een zakelijke setting heb ontmoet, en verder eigenlijk alleen via mail ken. Dat mailen ging best ver, en ik twijfelde of ik verliefd op hem ben of dat het alleen maar om de seks ging. Vlak voor de afspraak was de weegschaal naar 'verliefd' aan het doorslaan, en ik dacht bij hem ook. Hij is een heel lief, rustig type, helemaal geen versierder/player-type. We mailden heel veel, soms wel 10 tot 20 mails op een dag.
Op de ochtend van onze afspraak (vorige week dinsdag) krijg ik 'n mail van hem dat 'ie moet afzeggen omdat hij ziek is, buikgriep. Okee, kan gebeuren, timing sucks, maar stoute afspraakjes terwijl je liefst op de wc blijft zitten... Ik kan me voorstellen dat 't dan even niet doorgaat. Ik wens 'm beterschap en zeg dat we wel weer mailen en nieuwe afspraak plannen als hij zich beter voelt. Ik hoor niks terug. 's Avonds slaat twijfel toe, ik mail dat als hij zich heeft bedacht over ons afspraakje ofzo, vind ik niet erg maar vertel het me. Ik krijg mailtje terug dat ik me geen zorgen hoef te maken, alles is ok, afgezien van het ziek-zijn en dat hij graag terug z'n bed in wil.
Dat was dinsdag. Op donderdag niks meer gehoord, ik stuur mail om te vragen hoe het gaat, of hij nog steeds zo ziek is. Ik hoor niks.
Zaterdag stuur ik een mail om te zeggen dat ik 't maar stilletjes vind geworden op de mail. Ik hoor niks.
En je raadt het al, nu weer dinsdag, niks gehoord. Helemaal niks. En ik weet niet zo goed hoe ik me moet voelen. Ik ben pisnijdig omdat hij niet laat weten wat er speelt, is zijn vrouw erachter gekomen, of durft hij toch niet? Is er een andere legitieme reden voor het zwijgen te bedenken? Hoeveel moeite is het om 1 mailtje te sturen? Hij laat me bungelen en dat haat ik. Aan de andere kant ben ik heel erg verdrietig omdat het voelt alsof ik een hele close vriend ben kwijtgeraakt. We kennen elkaar pas twee maandjes maar het voelde wel heel close. En waar ik mezelf nog het meest om haat is dat ik met dat verdriet nergens heen kan, en zeker niet bij mn steun en toeverlaat, waar ik mee getrouwd ben. Lastig!
Aan de positieve kant; nu is er nog niks onherstelbaars gebeurd en misschien gaat het spreekwoord "beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald" hier wel op.
Dit werd ineens toch een lang verhaal, sorry! Hoe doen jullie dat met liefdesverdriet om een minnaar als je nummer 1 er niet van weet?
Op de ochtend van onze afspraak (vorige week dinsdag) krijg ik 'n mail van hem dat 'ie moet afzeggen omdat hij ziek is, buikgriep. Okee, kan gebeuren, timing sucks, maar stoute afspraakjes terwijl je liefst op de wc blijft zitten... Ik kan me voorstellen dat 't dan even niet doorgaat. Ik wens 'm beterschap en zeg dat we wel weer mailen en nieuwe afspraak plannen als hij zich beter voelt. Ik hoor niks terug. 's Avonds slaat twijfel toe, ik mail dat als hij zich heeft bedacht over ons afspraakje ofzo, vind ik niet erg maar vertel het me. Ik krijg mailtje terug dat ik me geen zorgen hoef te maken, alles is ok, afgezien van het ziek-zijn en dat hij graag terug z'n bed in wil.
Dat was dinsdag. Op donderdag niks meer gehoord, ik stuur mail om te vragen hoe het gaat, of hij nog steeds zo ziek is. Ik hoor niks.
Zaterdag stuur ik een mail om te zeggen dat ik 't maar stilletjes vind geworden op de mail. Ik hoor niks.
En je raadt het al, nu weer dinsdag, niks gehoord. Helemaal niks. En ik weet niet zo goed hoe ik me moet voelen. Ik ben pisnijdig omdat hij niet laat weten wat er speelt, is zijn vrouw erachter gekomen, of durft hij toch niet? Is er een andere legitieme reden voor het zwijgen te bedenken? Hoeveel moeite is het om 1 mailtje te sturen? Hij laat me bungelen en dat haat ik. Aan de andere kant ben ik heel erg verdrietig omdat het voelt alsof ik een hele close vriend ben kwijtgeraakt. We kennen elkaar pas twee maandjes maar het voelde wel heel close. En waar ik mezelf nog het meest om haat is dat ik met dat verdriet nergens heen kan, en zeker niet bij mn steun en toeverlaat, waar ik mee getrouwd ben. Lastig!
Aan de positieve kant; nu is er nog niks onherstelbaars gebeurd en misschien gaat het spreekwoord "beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald" hier wel op.
Dit werd ineens toch een lang verhaal, sorry! Hoe doen jullie dat met liefdesverdriet om een minnaar als je nummer 1 er niet van weet?
anoniem_127780 wijzigde dit bericht op 12-07-2011 22:51
Reden: stukje vergeten
Reden: stukje vergeten
% gewijzigd

woensdag 13 juli 2011 om 14:29
In jou ogen zal ik nooit genoeg zijn
Nooit goed genoeg zijn
In jou ogen ben ik enkel alleen
Goed genoeg voor sex
Jij die heel de wereld voor de gek houdt
Maar met name jezelf en de God waar jij zo diep in geloofd
Nu snap ik waarom zij zei: ik kom er wel overheen
Want ik denk er hetzelfde over
Ik verdien veel beter
Ik verdien veel meer
Jullie raden het ws al: hij heeft zijn best gedaan om mij weer het hoofd op hol te brengen. Dat was gelukt, we hadden alweer afgesproken om elkaar aankomende vrijdag te zien.
Maar onze berichtjes gaan ook over gewone dingen. Waarin hij weer af en toe harde oordelen liet doorklinken. Met regelmaat maakt hij opmerkingen dat hij laat blijken dat hij met zijn geloof beter is. Ik heb hem wel laten weten dat hij eigenlijk ook helemaal geen sex moet hebben met vrouwen waarmee hij niet thuis kan komen. En dat hij buiten het huwelijk om helemaal geen sex moet hebben. Dat hij maar met iemand moet trouwen. En als hij van mening is dat hij sex kan laten, waarom hij dat dan niet gewoon doet?
Ook heb ik laten weten wat ik toen toch een goede beslissing heb genomen om geen sex meer met hem te willen. En daar blijf ik bij.
Dit is slecht voor mijn zelfvertrouwen: nooit maar dan ook nooit zal ik 'goed' genoeg zijn om als partner aan zijn zijde te staan.
En ik pas ervoor om me door zo iemand te laten gebruiken voor sex, al vind ik het zelf ook lekker.
Ik heb liever sex met iemand die mij meer waardeerd.
Nooit goed genoeg zijn
In jou ogen ben ik enkel alleen
Goed genoeg voor sex
Jij die heel de wereld voor de gek houdt
Maar met name jezelf en de God waar jij zo diep in geloofd
Nu snap ik waarom zij zei: ik kom er wel overheen
Want ik denk er hetzelfde over
Ik verdien veel beter
Ik verdien veel meer
Jullie raden het ws al: hij heeft zijn best gedaan om mij weer het hoofd op hol te brengen. Dat was gelukt, we hadden alweer afgesproken om elkaar aankomende vrijdag te zien.
Maar onze berichtjes gaan ook over gewone dingen. Waarin hij weer af en toe harde oordelen liet doorklinken. Met regelmaat maakt hij opmerkingen dat hij laat blijken dat hij met zijn geloof beter is. Ik heb hem wel laten weten dat hij eigenlijk ook helemaal geen sex moet hebben met vrouwen waarmee hij niet thuis kan komen. En dat hij buiten het huwelijk om helemaal geen sex moet hebben. Dat hij maar met iemand moet trouwen. En als hij van mening is dat hij sex kan laten, waarom hij dat dan niet gewoon doet?
Ook heb ik laten weten wat ik toen toch een goede beslissing heb genomen om geen sex meer met hem te willen. En daar blijf ik bij.
Dit is slecht voor mijn zelfvertrouwen: nooit maar dan ook nooit zal ik 'goed' genoeg zijn om als partner aan zijn zijde te staan.
En ik pas ervoor om me door zo iemand te laten gebruiken voor sex, al vind ik het zelf ook lekker.
Ik heb liever sex met iemand die mij meer waardeerd.

woensdag 13 juli 2011 om 15:26
donderdag 14 juli 2011 om 14:22
Hallo bewoners van het Minnaar topic. In een ver verleden heb ik druk meegeschreven aan een aantal edities van dit topic. Ik had toen een heerlijke sv dus ook van alles te vertellen. Mijn sv en ik hebben elkaar een tijd niet gezien en daarom ben ik ook gestopt met het schrijven op en lezen van dit topic. Sinds enige tijd hebben ik weer contact met mijn sv en werd ik ook nieuwsgierig hoe het met goede oude minnaar topic staat. Vandaar deze post. Ik ben erg benieuwd naar de laatste ontwikkelingen dus ik ga eerst maar eens even bijlezen.

donderdag 14 juli 2011 om 16:59
even weer een korte update.
hier ff rustig op het minnaar front, hij is op vakantie, maar toch ook wel zo af en toe online, hou het contact alleen even af na de vakantie weer.
heb dus nog een week of 2 om te verzinnen waar we nu af kunnen spreken, of dat het weer een hotel wordt of een andere spannende locatie (buiten is nu wel heel nat & op een foute manier )
Verder rustig aan het bijlezen op de rustige momentjes van deel 1 en 2, maar dat is nog best een klus, maar is ook wel erg leuk.
hier ff rustig op het minnaar front, hij is op vakantie, maar toch ook wel zo af en toe online, hou het contact alleen even af na de vakantie weer.
heb dus nog een week of 2 om te verzinnen waar we nu af kunnen spreken, of dat het weer een hotel wordt of een andere spannende locatie (buiten is nu wel heel nat & op een foute manier )
Verder rustig aan het bijlezen op de rustige momentjes van deel 1 en 2, maar dat is nog best een klus, maar is ook wel erg leuk.

donderdag 14 juli 2011 om 17:04
donderdag 14 juli 2011 om 17:16