Kinderen
alle pijlers
Alleenstaand pleegmoederschap (fulltime)
maandag 14 april 2014 18:42
Hai allemaal,
Ik ben 32, single, gek op reizen en ik heb een fulltime baan.
Inmiddels heb ik de mooiste reizen gemaakt en ben ik klaar om mijn kinderwens in vervulling te laten gaan en ik wil dolgraag moeder worden.
Ik ben al 3 jaar weekendpleegmoeder van 2 meiden van inmiddels 7 en 8. Dit zijn best pittige meiden, maar ik geniet intens van mijn weekend per maand met ze.
Het speelde al langer in mijn hoofd en had al eerder aan mijn pleegzorgbegeleider aangegeven dat ik uiteindelijk ook graag fulltime pleegmoeder wilde worden. En inmiddels heb ik dus de knoop doorgehakt, ik ga er voor!
Ik het vanmiddag met mijn begeleider besproken en vanaf April 2015 ben ik matchbaar met een kindje in de leeftijd van 0 tot 4 jaar. Dit geeft mij de tijd om alles op een rijtje te zetten en te kunnen regelen.
Ik werk nu 40+ uur en wil naar 32 uur en 1 dag thuiswerken.
Dit betekend wel dat het kindje 3 dagen naar de kinderdagopvang of oppas zal gaan.
Tuurlijk spelen er dingen in mijn hoofd als: als kinderloze single kon ik mijn droomvent al niet vinden, gaat dat wel lukken als ik single (pleeg)moeder ben?
Ik zou graag in contact komen met andere pleegouders.
Groetjes,
B
Ik ben 32, single, gek op reizen en ik heb een fulltime baan.
Inmiddels heb ik de mooiste reizen gemaakt en ben ik klaar om mijn kinderwens in vervulling te laten gaan en ik wil dolgraag moeder worden.
Ik ben al 3 jaar weekendpleegmoeder van 2 meiden van inmiddels 7 en 8. Dit zijn best pittige meiden, maar ik geniet intens van mijn weekend per maand met ze.
Het speelde al langer in mijn hoofd en had al eerder aan mijn pleegzorgbegeleider aangegeven dat ik uiteindelijk ook graag fulltime pleegmoeder wilde worden. En inmiddels heb ik dus de knoop doorgehakt, ik ga er voor!
Ik het vanmiddag met mijn begeleider besproken en vanaf April 2015 ben ik matchbaar met een kindje in de leeftijd van 0 tot 4 jaar. Dit geeft mij de tijd om alles op een rijtje te zetten en te kunnen regelen.
Ik werk nu 40+ uur en wil naar 32 uur en 1 dag thuiswerken.
Dit betekend wel dat het kindje 3 dagen naar de kinderdagopvang of oppas zal gaan.
Tuurlijk spelen er dingen in mijn hoofd als: als kinderloze single kon ik mijn droomvent al niet vinden, gaat dat wel lukken als ik single (pleeg)moeder ben?
Ik zou graag in contact komen met andere pleegouders.
Groetjes,
B
If kisses were snowflakes, I'd send you a blizzard
maandag 14 april 2014 19:08
Hi B, ja, thuiswerken met een peuter om je heen is inderdaad geen doen. Ik probeer het wel eens, maar zelfs met oppas aan huis loopt kind toch regelmatig binnen om even iets aan mama te laten zien, of te vragen of ik met opa en oma aan het skypen ben (nee schat, met een belangrijke klant ). Maar zoals tandpasta al zegt is het verspreiden over de avonduren wellicht wel mogelijk (ook dat lukt me de laatste tijd niet meer - als kind om 7:30 in bed ligt heb ik weinig energie meer over).
Afgezien daarvan, ik ben sinds 6 maanden pleegmoeder van een peuter. Mocht je specifieke vragen hebben, laat maar weten!
Afgezien daarvan, ik ben sinds 6 maanden pleegmoeder van een peuter. Mocht je specifieke vragen hebben, laat maar weten!
maandag 14 april 2014 19:09
Je klinkt enthousiast en bevlogen. Toch vraag ik me af of je je realiseert wat er allemaal komt kijken bij pleegouderschap. Heb je het goed doorgesproken met je begeleider?
Zelf lijkt het me superleuk om te doen, maar ik weet dat er ook een hele hoop praktische zaken bij komen kijken die best lastig te passen zijn (ook als je met zijn tweeën bent en beiden werkt). Denk daarbij aan omgangsregelingen waar jij je voor dient in te zetten, mogelijk een school die niet in jouw eigen buurt ligt, afspraken met dokters, BJZ en/of andere hulpverleners voor het kind.
Heb jij zelf een achtervang?
Zelf lijkt het me superleuk om te doen, maar ik weet dat er ook een hele hoop praktische zaken bij komen kijken die best lastig te passen zijn (ook als je met zijn tweeën bent en beiden werkt). Denk daarbij aan omgangsregelingen waar jij je voor dient in te zetten, mogelijk een school die niet in jouw eigen buurt ligt, afspraken met dokters, BJZ en/of andere hulpverleners voor het kind.
Heb jij zelf een achtervang?
•
maandag 14 april 2014 19:15
Ik heb altijd begrepen dat (bijna) fulltime werken niet aan de orde kan zijn als je pleegouder wilt worden. Voor mij tot nu toe de reden om het niet eens te overwegen (werken allebei bijna fulltime).
Erg nobel en ik zou zeggen: ga ervoor. Het lijkt me heel mooi om veel te kunnen betekenen voor een kind in moeilijke omstandigheden.
Erg nobel en ik zou zeggen: ga ervoor. Het lijkt me heel mooi om veel te kunnen betekenen voor een kind in moeilijke omstandigheden.
maandag 14 april 2014 19:21
quote:suusjesoen schreef op 14 april 2014 @ 19:15:
Ik heb altijd begrepen dat (bijna) fulltime werken niet aan de orde kan zijn als je pleegouder wilt worden. Voor mij tot nu toe de reden om het niet eens te overwegen (werken allebei bijna fulltime).
het kan wel, maar het heeft zeker niet de voorkeur. http://www.juvent.nl/pleegouders/veelge ... vragen.htm
Ik heb altijd begrepen dat (bijna) fulltime werken niet aan de orde kan zijn als je pleegouder wilt worden. Voor mij tot nu toe de reden om het niet eens te overwegen (werken allebei bijna fulltime).
het kan wel, maar het heeft zeker niet de voorkeur. http://www.juvent.nl/pleegouders/veelge ... vragen.htm
maandag 14 april 2014 19:36
Ik dacht dat pleegzorg in NL altijd eerst gericht was op terugkeer naar de biologische ouders, tenzij dat echt niet kan. En zelfs dan er geprobeerd wordt om wel een band met de ouders te behouden?
Dat betekent dus zeker bij een jong kind dat je lang moet wachten tot je zeker weet of het mag blijven. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar jij schrijft: ik wil moeder worden. En zolang er onduidelijkheid is, heb je nooit een volledige moederrol. Begrijp me niet verkeerd, ik heb enorm veel respect voor pleegouders, en denk dat dat vaak nog veel moeilijker is dan eigen kinderen, maar tegelijk is het ook gewoon anders.
En ik lees inderdaad overal dat 'in sommige gevallen beperkte kinderopvang besproken kan worden'. Dat klinkt nou niet als 'meteen drie dagen opvang is prima'.
Dat betekent dus zeker bij een jong kind dat je lang moet wachten tot je zeker weet of het mag blijven. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar jij schrijft: ik wil moeder worden. En zolang er onduidelijkheid is, heb je nooit een volledige moederrol. Begrijp me niet verkeerd, ik heb enorm veel respect voor pleegouders, en denk dat dat vaak nog veel moeilijker is dan eigen kinderen, maar tegelijk is het ook gewoon anders.
En ik lees inderdaad overal dat 'in sommige gevallen beperkte kinderopvang besproken kan worden'. Dat klinkt nou niet als 'meteen drie dagen opvang is prima'.
maandag 14 april 2014 19:37
Lief van je dat je het wilt doen.
Maar een pleegkind heeft wel meer aandacht en tijd nodig dan jij te bieden hebt.
Werken en kinderen is een prima combinatie, maar niet met pleegkinderen. Die hebben extra zorg nodig.
En dan ben je ook nog eens single. Ik denk dat een pleegkind beter in een stabiel gezin terecht kan komen.
Denk eerder na over een eigen kind krijgen via een donor.
Maar een pleegkind heeft wel meer aandacht en tijd nodig dan jij te bieden hebt.
Werken en kinderen is een prima combinatie, maar niet met pleegkinderen. Die hebben extra zorg nodig.
En dan ben je ook nog eens single. Ik denk dat een pleegkind beter in een stabiel gezin terecht kan komen.
Denk eerder na over een eigen kind krijgen via een donor.
maandag 14 april 2014 19:41
Net voor ik weer zwanger bleek te zijn, zijn wij naar een avond over pleegzorg geweest en kregen we inderdaad ook te horen dat twee dagen opvang eigenlijk de max is. Vind ik, zeker voor heel kleine kinderen, ook erg begrijpelijk.
Je hebt het hier toch vaak over kinderen met hechtingsstoornissen en dergelijke, het lijkt mij niet wenselijk om deze vaak naar een KDV te brengen.
Zou het juist niet veel handiger zijn om een tiener op te vangen? Dan kun je misschien 5 dagen van 6 uur werken ofzoiets (even een slimme variant bedenken) en ben je iedere middag thuis.
Je hebt het hier toch vaak over kinderen met hechtingsstoornissen en dergelijke, het lijkt mij niet wenselijk om deze vaak naar een KDV te brengen.
Zou het juist niet veel handiger zijn om een tiener op te vangen? Dan kun je misschien 5 dagen van 6 uur werken ofzoiets (even een slimme variant bedenken) en ben je iedere middag thuis.
maandag 14 april 2014 20:08
Hai allemaal,
Bedankt voor jullie reacties! Geeft me zeker stof tot nadenken.
Allereerst even voor de duidelijkheid dit is niet iets dat ik impulsief besloten heb. 6 jaar geleden las ik in een tijdschrift een verhaal over pleegouderschap. Daar kwamen diverse vormen aan de orde en kwam tot de conclusie dat weekendpleegzorg het best bij mijn situatie paste. Ik heb het eerst eens een jaar laten bezinken, toen een informatie avond bezocht een cursus gedaan. Een jaar daarna was er een match. In de 3 jaar dat deze meiden bij me komen en ook daarvoor hebben ze al erg veel meegemaakt.
De reden dat ik voor een jonger kindje wil gaan is dat ik daar een beetje in mee kan groeien. En hoop dat het kindje dan nog niet "te" beschadigd is. Maar dat wil niet zeggen dat de deur voor een 5 of 6 jarige beschadigde dicht blijft.
Mijn pleegzorgbegeleidster kent mijn situatie heel goed, weet wat ik aan kan en weet ook dat ik een pittige baan heb.
Door de weekendopvang heb ik al in het klein kunnen zien hoeveel hulpverlening, overleggen en afspraken er inderdaad aan zo'n plaatsing "hangen".
Er is een groot tekort aan fulltime pleegouders en creche of oppas is mogelijk maar ligt ook aan de situatie van het kind.
Ik ga het zoiezo allemaal eens goed met mijn werk overleggen.
Indien het langdurige crisisopvang is, zou ik daar ook voor open staan, maar moet inderdaad ook te organiseren zijn met mijn werk.
En op de vraag waarom geen eigen kind: noem me romantisch maar ik vind het belangrijk dat een kindje uit liefde tussen 2 mensen geboren wordt. En ja ik weet dat hij er dan alsnog vandoor kan gaan met een leuker en strakker model. Als ik alleen voor een kindje ga ontneem ik hem of haar een biologische vader vanwege mijn eigen "egoistische" keuze omdat ik "nu" een kind wil.
Daarom bied ik liever die kans aan een kindje dat al op de wereld is gezet en nu geen fijne geborgen gezinssituatie kent.
Ik hoop uiteraard dat het kindje voorgoed kan blijven.
Daarnaast begreep ik dat er tegenwoordig veel meer gewerkt word met pleegoudervoogdij.
Ik heb inderdaad een achtervang, maar wel vooral bestaand uit fulltime werkende vriendinnen en heb ik wel hele lieve ouders die richting pensioen gaan en een broer die de liefhebbende oom kan uithangen. Maar het zal vooral op mij neer komen.
Vandaar dat ik ook niet zeg ik wil volgende week een pleegkindje.
Maar ik ga er het komende jaar eens naar toe werken.
Bedankt voor jullie reacties! Geeft me zeker stof tot nadenken.
Allereerst even voor de duidelijkheid dit is niet iets dat ik impulsief besloten heb. 6 jaar geleden las ik in een tijdschrift een verhaal over pleegouderschap. Daar kwamen diverse vormen aan de orde en kwam tot de conclusie dat weekendpleegzorg het best bij mijn situatie paste. Ik heb het eerst eens een jaar laten bezinken, toen een informatie avond bezocht een cursus gedaan. Een jaar daarna was er een match. In de 3 jaar dat deze meiden bij me komen en ook daarvoor hebben ze al erg veel meegemaakt.
De reden dat ik voor een jonger kindje wil gaan is dat ik daar een beetje in mee kan groeien. En hoop dat het kindje dan nog niet "te" beschadigd is. Maar dat wil niet zeggen dat de deur voor een 5 of 6 jarige beschadigde dicht blijft.
Mijn pleegzorgbegeleidster kent mijn situatie heel goed, weet wat ik aan kan en weet ook dat ik een pittige baan heb.
Door de weekendopvang heb ik al in het klein kunnen zien hoeveel hulpverlening, overleggen en afspraken er inderdaad aan zo'n plaatsing "hangen".
Er is een groot tekort aan fulltime pleegouders en creche of oppas is mogelijk maar ligt ook aan de situatie van het kind.
Ik ga het zoiezo allemaal eens goed met mijn werk overleggen.
Indien het langdurige crisisopvang is, zou ik daar ook voor open staan, maar moet inderdaad ook te organiseren zijn met mijn werk.
En op de vraag waarom geen eigen kind: noem me romantisch maar ik vind het belangrijk dat een kindje uit liefde tussen 2 mensen geboren wordt. En ja ik weet dat hij er dan alsnog vandoor kan gaan met een leuker en strakker model. Als ik alleen voor een kindje ga ontneem ik hem of haar een biologische vader vanwege mijn eigen "egoistische" keuze omdat ik "nu" een kind wil.
Daarom bied ik liever die kans aan een kindje dat al op de wereld is gezet en nu geen fijne geborgen gezinssituatie kent.
Ik hoop uiteraard dat het kindje voorgoed kan blijven.
Daarnaast begreep ik dat er tegenwoordig veel meer gewerkt word met pleegoudervoogdij.
Ik heb inderdaad een achtervang, maar wel vooral bestaand uit fulltime werkende vriendinnen en heb ik wel hele lieve ouders die richting pensioen gaan en een broer die de liefhebbende oom kan uithangen. Maar het zal vooral op mij neer komen.
Vandaar dat ik ook niet zeg ik wil volgende week een pleegkindje.
Maar ik ga er het komende jaar eens naar toe werken.
If kisses were snowflakes, I'd send you a blizzard
maandag 14 april 2014 20:25
Dat is een weekendplaatsing en weekendplaatsingen zijn er op gericht om kinderen thuis te kunnen laten wonen en om de moeder te ontlasten. Dat zal hopelijk nooit een langdurige uithuisplaatsing worden. Ik zie ze ook vooral als pleegnichtjes.
Ik wil juist graag een kindje helpen die die mogelijkheid niet heeft.
Mocht de jeugdzorgorganisatie waar ik onder val haar bedenkingen bij mijn plannen hebben dan zullen ze mij dat zeker laten weten!
Ik wil juist graag een kindje helpen die die mogelijkheid niet heeft.
Mocht de jeugdzorgorganisatie waar ik onder val haar bedenkingen bij mijn plannen hebben dan zullen ze mij dat zeker laten weten!
If kisses were snowflakes, I'd send you a blizzard
maandag 14 april 2014 20:43
Ik denk dat er nogal een verschil zit in de 'doelgroep' voor weekendpleegzorg en voltijdspleegzorg. Maar daar kan ik me in vergissen.
Maar goed, even een paar voorbeelden:
- Je wordt een kindje bij geplaatst. Ouders zijn gescheiden. De omgang moet plaatsvinden bij BJZ. Vanwege de impact die dat heeft op het kind en de vechtscheiding die gaande is kunnen ouders het kind niet samen zien. Voor het kind is het te zwaar beide afspraken te doen op één dag, en dus moet jij elke week twee dagen beschikbaar zijn voor de omgang. En nee, zulke dingen zijn vaak niet bekend bij plaatsing.
- Kindje wordt bij je geplaatst. Je hebt afgesproken dat het kindje naar de opvang kan. De eerste dagen gaat het prima qua gedrag, daarna wordt het boos en angstig. Ondanks ondersteuning en adviezen van pleegzorg verbetert het gedrag niet. Er wordt geconcludeerd dat het kindje een trauma heeft en dat opvang voor teveel prikkels zorgt.
- Kindje wordt bij je geplaatst. Er is met ouders afgesproken dat zij hun kindje een middag in de week kunnen zien, zonder begeleiding. Ouders kunnen gezien hun werk alleen op de dinsdag, jij kan juist niet op de dinsdag.
Nogmaals: het is een prachtige taak, pleegzorg. Maar er wordt wel héél veel flexibiliteit verwacht van pleegouders. Vaak is er veel onduidelijkheid over kinderen en hun gedrag voorafgaand aan de plaatsing. En ook het perspectief is in de meeste gevallen niet helder.
Ik weet oprecht niet of je als alleenstaande aan hetgeen kan voldoen wat een pleegkind en alle zorg erom heen van je vraagt. En daar heb ik goed over nagedacht, als ook alleenstaande.
Maar goed, even een paar voorbeelden:
- Je wordt een kindje bij geplaatst. Ouders zijn gescheiden. De omgang moet plaatsvinden bij BJZ. Vanwege de impact die dat heeft op het kind en de vechtscheiding die gaande is kunnen ouders het kind niet samen zien. Voor het kind is het te zwaar beide afspraken te doen op één dag, en dus moet jij elke week twee dagen beschikbaar zijn voor de omgang. En nee, zulke dingen zijn vaak niet bekend bij plaatsing.
- Kindje wordt bij je geplaatst. Je hebt afgesproken dat het kindje naar de opvang kan. De eerste dagen gaat het prima qua gedrag, daarna wordt het boos en angstig. Ondanks ondersteuning en adviezen van pleegzorg verbetert het gedrag niet. Er wordt geconcludeerd dat het kindje een trauma heeft en dat opvang voor teveel prikkels zorgt.
- Kindje wordt bij je geplaatst. Er is met ouders afgesproken dat zij hun kindje een middag in de week kunnen zien, zonder begeleiding. Ouders kunnen gezien hun werk alleen op de dinsdag, jij kan juist niet op de dinsdag.
Nogmaals: het is een prachtige taak, pleegzorg. Maar er wordt wel héél veel flexibiliteit verwacht van pleegouders. Vaak is er veel onduidelijkheid over kinderen en hun gedrag voorafgaand aan de plaatsing. En ook het perspectief is in de meeste gevallen niet helder.
Ik weet oprecht niet of je als alleenstaande aan hetgeen kan voldoen wat een pleegkind en alle zorg erom heen van je vraagt. En daar heb ik goed over nagedacht, als ook alleenstaande.
•
maandag 14 april 2014 20:54
