Euthanasie ivm psychisch lijden

18-04-2018 19:31 1141 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zit op dit moment midden in een euthanasietraject wegens ondraaglijk psychisch lijden. Met dit topic wil ik in eerste instantie mijn verhaal kwijt, omdat dit iets is waar ik in mijn omgeving niet makkelijk over kan praten, en omdat de mensen met wie ik er wel over kan praten, uiteraard erg emotioneel betrokken zijn.

Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.

Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.

Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Alle reacties Link kopieren
Ik wil je alleen een dikke knuffel geven en ik hoop dat je er wat voldoening uit kan halen door hier je verhaal kwijt te kunnen.

Ik heb veel respect voor je keuze. :hug:
:hug:

Meer weet ik op dit moment niet te zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Jee, Fayanna, wat heftig dit. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen, maar wel een dikke knuffel :hug:
Heftig meid. Ik denk dat menigeen zich dit niet kan voorstellen wat dat met je kan doen. Heb je vast wel al eens gedaan maar zou wel nog eens je medicatie nalopen of iets deze gevoelens zou kunnen versterken. Waarschijnlijk niet maar geef het alléén aan. Veel sterkte.
Wat moeilijk dat het leven je zo zwaar valt. knuffel! Ik hoop dat je respectvol en op eigen wijze afscheid mag nemen.
:hug:
Alle reacties Link kopieren
Dappere keuze.

:hug:

Ik hoop dat dit traject je rust oplevert.
Alle reacties Link kopieren
:hug:
Lieve TO, wat naar dat het zo loopt in jouw leven. En wat fijn dat er gehoor aan jou wordt gegeven door je huisarts en dat je op een mooie manier aan je einde mag komen. Zwaar psychisch leiden, veel mensen komen niet in aanmerking voor euthanasie. Hierover is een documentaire. Vind het prachtig voor je dat jij deze weg kan en mag inslaan.
Desondanks ook zeer vreselijk voor je dat je deze zware weg hebt moeten lopen in jouw leven. Een hele dikke knuffel voor jou.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte.

Mijn moeder wil dit ook maar de psychiater zegt tja wanneer ben je uitbehandeld? Er zijn zoveel therapieen en medicijnen.
Alle reacties Link kopieren
Dank voor al deze lieve reacties!
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Alle reacties Link kopieren
Benbits schreef:
18-04-2018 19:41
Sterkte.

Mijn moeder wil dit ook maar de psychiater zegt tja wanneer ben je uitbehandeld? Er zijn zoveel therapieen en medicijnen.
Je komt er natuurlijk niet zomaar voor in aanmerking. Ik moet ook nog het oordeel van de laatste arts afwachten. Maar je hoeft niet alle behandelingen gedaan te hebben. Op een gegeven moment is het genoeg. In feite ben je in de psychiatrie nooit uitbehandeld. Maar je moeder kan zich anders bij de levenseindekliniek aanmelden. Daar hebben ze de meeste ervaring met euthanasie wegens psychisch lijden en hoef je ook niet elke beschikbare behandeling gedaan te hebben. Sterkte!
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Alle reacties Link kopieren
Ik herinner me je posts nog wel en weet dat je er alles aan gedaan hebt. Het zal evengoed een moeilijke beslissing geweest zijn. En voor de mensen in je directe omgeving natuurlijk ook.
Maar ik kan begrijpen dat je deze keuze hebt gemaakt. Hopelijk geeft dit traject je alvast wat rust.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij heeft ze zich daar idd aangemeld.

Ik hoop voor je dat het niet meer lang duurt voor je en dat het gaat zoals jij dat graag wilt.
Heftig zeg, dat de wanhoop je zo ver heeft gedreven. Dappere keuze van jou en dapper van je huisarts dat hij/zij achter je staat. Ik hoop dat je op waardige, voor jou fijne manier afscheid mag nemen van het leven wat voor jou lijden is.

En lucht je hart, je wordt hier gelezen :) .
Wat een ontzettend moeilijk leven moet jij gehad hebben...

Toevallig hoor ik net het nummer 'Mooie Dag' van BlØf voorbijkomen op de radio.
Kippenvel... ik hoop dat je de rust krijgt waar je zo naar verlangt :hug:
Van mij ook een knuffel! Je hebt alles geprobeerd en als dat
niet werkt houdt het op. Je hoeft niet, ten koste van alles,
te blijven leven. Ik ben blij voor je dat je huisarts en psychiater
dat met je eens zijn.
Wat ik me afvraag: heb je een partner en/ of kinderen?
Heel veel sterkte!
Wat fijn voor je dat men je wil helpen omdat je psychisch lijd. Ik denk dat het voor je naasten gewoon moeilijk te begrijpen is dat je tot zo'n besluit komt. Ik bedoel veel mensen kennen wel het beeld van bijvoorbeeld ouderen die echt zichtbaar lijden maar op de een of andere manier niet geholpen worden omdat ze niet meer bekwaam genoeg zijn om nog voor deze optie te kiezen en dan de groep waar jij toe behoort waarbij je het niet ziet aan de buitenkant.

Laatst was er nog een documentaire over bij RTL.
Alle reacties Link kopieren
bethweeter schreef:
18-04-2018 19:46
Ik herinner me je posts nog wel en weet dat je er alles aan gedaan hebt. Het zal evengoed een moeilijke beslissing geweest zijn. En voor de mensen in je directe omgeving natuurlijk ook.
Maar ik kan begrijpen dat je deze keuze hebt gemaakt. Hopelijk geeft dit traject je alvast wat rust.
Het geeft inderdaad alvast een beetje rust. Dat komt deels doordat ik, sinds ik het officiële verzoek gedaan heb, niet meer elke dag bezig ben met moed verzamelen om er zelf een einde aan te maken en elke dag weer constateren dat het niet gelukt is, en deels omdat de kans dat het doorgaat zoveel groter is dan ik verwacht had. Ik begon aan het traject met de gedachte dat ik 90% kans had dat mijn verzoek afgewezen zou worden. Nu ziet het er eerder naar uit dat ik 90% kans heb dat het goedgekeurd gaat worden.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Alle reacties Link kopieren
Ik weet ook niet zo goed wat te zeggen.
Maar vind je heel dapper en sterkte :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop dat alles mag verlopen zoals jij wil dat het verloopt.

Ik heb iemand gekend die 'afgewezen' werd bij de levenseindekliniek omdat ze te jong zou zijn. Ik vind dat zo naar, dat als je echt niet meer wil, je wens niet gerespecteerd wordt.

Heel veel sterkte. :hug:
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
cesium24 schreef:
18-04-2018 19:50
Van mij ook een knuffel! Je hebt alles geprobeerd en als dat
niet werkt houdt het op. Je hoeft niet, ten koste van alles,
te blijven leven. Ik ben blij voor je dat je huisarts en psychiater
dat met je eens zijn.
Wat ik me afvraag: heb je een partner en/ of kinderen?
Heel veel sterkte!
Mijn psychiater staat er niet echt achter, maar werkt ook niet tegen. Hij wil er eigenlijk niks mee te maken hebben. Maar dat hoeft gelukkig ook niet. Nee, ik heb geen partner of kinderen. Wel twee hoogbejaarde ouders die geen idee hebben wat er te gebeuren staat. Ook al hebben zij een belangrijk aandeel in mijn problematiek en hebben we een slecht contact, ik vind het toch ongelooflijk moeilijk hen dit aan te doen.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Alle reacties Link kopieren
Ook al voelt het voor mijzelf ook wat wrang, ik vind het fijn voor je dat je blij bent dat het traject gaat starten. Ik kan me voorstellen dat je moegestreden bent en snakt naar rust, verlichting en een einddoel. Ik hoop en wens je dat er naar jou en je behoeften geluisterd wordt, dat een lieve en betrokken kring mensen je naar de finish mag begeleiden en dat alles loopt zoals jij graag wilt.

Ik weet dat er al eerder een topic is geweest van iemand die een euthanasietraject inging en dat was een mooi en steunend topic voor de TO. Gebruik alle steun en support die je nodig hebt. Sterkte! :hug:
Wat erg om te lezen. Ik hoop ook dat dit mag verlopen naar jouw wens.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven