Even van me af schrijven

13-12-2018 21:16 8 berichten
Ik weet niet echt waar ik moet beginnen, of waarom ik dit uberhaupt schrijf, maar ik moet het even van me af zetten.

Na een lange periode van ellende met een ex die letterlijk alles flikte wat totaal de grens overschrijt is er een dierbare overleden. Met nog steeds heen en weer drama van mijn ex erbij wordt het allemaal te veel. Ik merk dat ik mijn grenzen enorm aan het verlengen ben en kan het niet los laten. Na vandaag weer een heftige ruzie is het officieel klaar. En ik ben op. Het is nu rouwen om 2 personen die ik erg lief had. Ik moet nu sterk zijn en op de meeste momenten voel ik me sterk; ga ik wandelen, hou ik me bezig , maar op de momenten dat ik breek, breek ik.

Ik ben nog jong, maar het voelt alsof mijn leven aan me voorbij gaat. Ik wil dat niet laten gebeuren. Ik wil genieten van mijn leven en positief in het leven staan, maar het gemis is groot.

Ik zoek vooral herkenning of een duwtje in de rug, maar het voelt fijn om het even kwijt te kunnen
ook meegemaakt. vader overleed, vriend maakte het uit. wat voelde ik me rot. maar het bracht me ook een helder perspectief: wat is nu echt belangrijk in het leven? de dood van mijn vader deed me juist realiseren hoe kostbaar het leven is en dat je het niet moet vergooien met mensen die niet het allerbeste met je voor hebben.

sterkte met je verlies.
Alle reacties Link kopieren
Zijn er kinderen in het spel?
forsyth schreef:
13-12-2018 21:29
ook meegemaakt. vader overleed, vriend maakte het uit. wat voelde ik me rot. maar het bracht me ook een helder perspectief: wat is nu echt belangrijk in het leven? de dood van mijn vader deed me juist realiseren hoe kostbaar het leven is en dat je het niet moet vergooien met mensen die niet het allerbeste met je voor hebben.

sterkte met je verlies.
Wat naar dat je dat hebt meegemaakt. Ik ken je gevoel, het is ontzettend rot. Juist die gedachte heb ik ook, na het verlies begin ik toch te beseffen dat ik het beste moet maken van mijn leven. Maar de vraag is waar begin ik? Een vriend die ik los moest laten maar mij altijd is bijgebleven heeft ooit tegen me gezegd: focus op jezelf, werk hard. Als ik naar hem geluisterd had zat ik nu niet hier zonder sociale contacten en werk. Maar toch begint het tot me door te dringen.


Er zijn gelukkig geen kinderen in het spel.
gewoon stapje voor stapje. eerst werk vinden. dan nieuwe woonruimte, als je ook het dak boven je hoofd kwijt bent geraakt met je verbroken relatie. langzaamaan maak je weer nieuwe vrienden. en wie zegt dat het contact met je oude vrienden niet hersteld kan worden? bel ze gewoon eens.

en tijdens dit alles: wees lief voor jezelf en blijf goed voor jezelf zorgen.
Nemty schreef:
13-12-2018 21:39
Wat naar dat je dat hebt meegemaakt. Ik ken je gevoel, het is ontzettend rot. Juist die gedachte heb ik ook, na het verlies begin ik toch te beseffen dat ik het beste moet maken van mijn leven. Maar de vraag is waar begin ik? Een vriend die ik los moest laten maar mij altijd is bijgebleven heeft ooit tegen me gezegd: focus op jezelf, werk hard. A ls ik naar hem geluisterd had zat ik nu niet hier zonder sociale contacten en werk. Maar toch begint het tot me door te dringen.


Er zijn gelukkig geen kinderen in het spel.

je mag fouten maken he. die vriend gaf je wijze raad, ik weet zeker dat hij trots op je zou zijn nu.
nog een les die ik in die periode leerde: je bent veel sterker dan je denkt.

zo, en nu stop ik met je topic volspammen :lol:
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zeggen, accepteer dat je even in een minder prettige situatie zit. Verwerk het op een hopelijk fijne manier.

Zorg goed voor jezelf. Eet goed/lekker/gezond. Ga af en toe wandelen/sporten.

En over een tijdje merk je hopelijk dat het beter gaat en weer energie krijgt voor nieuwe, andere dingen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven